3916 - Гігантське сонц
Під гігантським сонцем ти сіяв насіння дерева, що не переставало вмирати серед швидкоплинності людей вічно смертних.
N. LYGEROS PhD
Opus
3915 - Le geste de terre
Courbée vers sa terre la vieille femme répétait inlassablement le même geste. Elle ne pouvait pas oublier la pauvreté de son destin et le cadeau de la ...
3915 - Η κίνηση της γης
Σκυμμένη στη γη της, η γριά επαναλάμβανε ακούραστα την ίδια κίνηση. Δεν μπορούσε να ξεχάσει τη φτώχεια του πεπρωμένου της και το δώρο της ζωής.
3915 - Движение земли
Склонившись над своей землей старуха повторяла неустанно одно и то же движение. Она не могла забыть бедность своей судьбы и дар жизни.
3915 - Рух землі
Нахилена над її землею стариця повторювала невтомно один рух. Вона не могла забути свого вбогого талану та подарунку життя.
3914 - Le tumulte des cyprès
Avant, les cyprès étaient droits. Ils ne montraient que le ciel. Avec toi, dans leur tumulte, nous avons vu pour la première fois l’intérieur des hommes ...
3913 - Les couleurs de la salle de danse
Tout tournait et bougeait. Il n’y avait que les couleurs pour témoigner de la présence des hommes qui ne voulaient pas vivre seuls dans le monde vide.
3913 - Τα χρώματα της αίθουσας χορού
Όλα γύριζαν και λικνίζονταν. Μόνο τα χρώματα υπήρχαν για να μαρτυρήσουν την παρουσία των ανθρώπων που δεν ήθελαν να ζουν μόνοι σ’ έναν κόσμο κενό.
3913 - Кольори танцювальної зали
Все кружляло та колисалося. Тільки кольори існували, щоб засвідчити присутність людей, які не хотіли жити самотніми в світі пустому.
3912 - Le couple du rivage
Ils n’étaient pas tristes. C’était juste une impression. Ils étaient heureux d’être encore ensemble au bord de la mer, au bord de l’éternité, deux comme ...
3912 - Το ζευγάρι της παραλίας
Δεν ήταν λυπημένοι. Ήταν απλώς μία εντύπωση. Ήταν ευτυχισμένοι που ήταν ακόμα μαζί στην άκρη της θάλασσας, στην άκρη της αιωνιότητας, δύο σαν ένας.
3912 - Подружжя на березі
Вони не були засмучені. Це було тільки враження. Вони були щасливі, що були ще разом на узбережжі моря, на узбережжі вічності, двоє як один.
3911 - Артур и Винсент
Ты знал, что он думал о тебе когда рисовал отрывки своей жизни? Его боль не была притворной. Ухо было не более чем пустяк. Ад продлился дольше ...
3911 - Артур і Вінсент
Ти знав, що він думав про тебе коли малював уривки свого життя? Його біль не був фальшивим. Вухо було не більше як дрібниця. Пекло протрималось довше ...
3911 - Arthur et Vincent
Le savais-tu qu’il pensait à toi lorsqu’il peignait les morceaux de sa vie ? Sa souffrance n’était pas feinte. L’oreille n’était qu’un détail. L’enfer ...
3911 - Arthur και Vincent
Το ήξερες ότι σε σκεφτόταν όταν ζωγράφιζε τα κομμάτια της ζωής του; Ο πόνος του δεν ήταν πλαστός. Το αυτί δεν ήταν παρά μια λεπτομέρεια. Η κόλαση κράτησε ...
3910 - Couple sur le rivage de Vincent.
Couple sur le rivage de Vincent.
3909 - Salle de danse de Vincent.
Salle de danse de Vincent.
3908 - Cyprès de Vincent.
Cyprès de Vincent.
3907 - Semeur sous le soleil de Vincent.
Semeur sous le soleil de Vincent.
3906 - Femme dans un paysage de Vincent.
Femme dans un paysage de Vincent.
3904 - Η αρχή του κόσμου. Le commencement du monde.
Η αρχή του κόσμου. Le commencement du monde.
3903 - Κρυφή αγκαλιά. Accolade secrète.
Κρυφή αγκαλιά. Accolade secrète.
3902 - Παράξενο τοπίο. Etrange paysage.
Παράξενο τοπίο. Etrange paysage.
3901 - Tête de femme.
Tête de femme.
3900 - Καμπύλες του Αρχιμήδη (Απόδειξη χωρίς λέξεις)
Καμπύλες του Αρχιμήδη (Απόδειξη χωρίς λέξεις)
3900 - Καμπύλες του Αρχιμήδη. Courbes d’Archimède, Απόδειξη χωρίς λέξεις. Démonstration sans mot.
Καμπύλες του Αρχιμήδη. Courbes d'Archimède, Απόδειξη χωρίς λέξεις. Démonstration sans mot.
3899 - Για τα εγγόνια σου
Μην ακούτε τη γιαγιά. Δεν σας λέει όλη την αλήθεια. Εκείνη την εποχή έμαθε για σας τους αγέννητους και τότε διάβασε για πρώτη φορά τους νεκρούς. Ξέρει ...
3899 - Для твоих внуков
Не слушайте бабушку. Она не говорит вам всю правду. Вту эпоху она узнала о вас неродившихся и затем прочла впервые умерших. Чувствует боль ...
3898 - Τα πρώτα μαθήματα
Όταν ήμουν μικρή είχα ένα γέρο δάσκαλο. Δεν θυμάμαι ακριβώς όλα αυτά που έλεγε. Δεν έδινα σημασία τότε. Δεν ήξερα για τους ανθρώπους. Όταν πέθανε ...
3898 - Первые уроки
Когда я была маленькая у меня был один старый учитель. Я не помню точно все, что он говорил. Не придавала большое значение тогда. Я не знала о ...
3897 - Για τα δικά μας
- Δεν θα πεις τίποτα; - Για ποιο πράγμα; - Για τα δικά μας. - Για το σταυρό; - Δεν είναι ωραίος; - Είναι... είναι... - Δώρο του παππού... - Μόνο ...
3896 - Ανθρώπινα όρια. Limites humaines.
Ανθρώπινα όρια. Limites humaines.
3895 - Πράσινη γραμμή. Ligne verte.
Πράσινη γραμμή. Ligne verte.
3894 - Vision bleue
Vision bleue
3893 - Αναφορά στον Αντιφωνητή περί Αρτσάχ
1) Νίκο, έκανες ένα ταξίδι για τα 20α γενέθλια του Ναγκόρνο Καραμπάχ (Αρτσάχ). Το συνέδριο στο οποίο παρέστης ήταν απλώς επετειακό ή είχε και κάποιαν επιπλέον ...
3892 - Η Νοητική Γεωστρατηγική του Ν. Λυγερού
Με τη Νοητική Γεωστρατηγική, ο Νίκος Λυγερός εμβαθύνει στο πλαίσιο του χώρου, το έργο του Νοητική Στρατηγική. Η σύνθεσή του βασίζεται σε επτά κεφάλαια. ...
3891 - Τα κατεχόμενα λάθη
Ποιος θα πήγαινε και πάλι εκεί που δεν υπήρχε επιστροφή μετά από τη νέα καταστροφή σαν έπεσαν με το κεφάλι οι τελευταίοι άνθρωποί μας; Ποιος θα άκουγε ...
3890 - Δεν έκλαψες τότε
Όταν κοίταξε τα χειρόγραφα δεν περίμενες να δει τα αόρατα στίγματά σου. Νόμιζες πως κυριαρχούσε η κοινωνία κι ήταν αδύνατο να συναντήσεις άλλη μια φορά ...
3889 - Η άλλη σιωπή
Πέντε αιώνες περίμενες για να σ’ αγγίζει και πάλι η νοημοσύνη της ανθρωπιάς. Κι όταν ήρθε εκείνο το βράδυ δεν αντιστάθηκες στον άλλο κι έτσι έζησε μέσα ...
3888 - Κρυφή συνομιλία
- Γιατί μίλησες για τα τετράδια; - Δεν έπρεπε; - Όχι. - Καλύτερα να μην είχα πει τίποτα; - Όχι. Χρόνος. Έκανες το πρέπον. - Αλλά; - Αλλά οι άνθρωποι ...
3887 - Les tournesols bleus
Les tournesols bleus
3886 - Θα μου φέρεις τρίγωνα;
- Πότε επιστρέφεις; - Αύριο, αγάπη μου... - Θα μου φέρεις τρίγωνα; - Τρίγωνα; - Εννοώ τα γλυκά. - Δεν ήξερα ότι υπάρχουν και γλυκά τρίγωνα... - Πάλι αστειεύεσαι ...
3885 - D’un geste seulement
D’un geste de la main pouvait apparaître toute la courbure d’un être qui n’était plus car il n’avait pu supporter le destin d’un peuple ravagé par la barbarie ...
