N. LYGEROS PhD

Βασιλική: Ήταν εκεί λοιπόν…

Σωτήρης: Ένα χρόνο πριν ήμασταν στους Αγίους Τόπους, όταν η μαύρη πανούκλα ...

Παύλος: Δεν μπορώ να σου κάνω άμεσες ερωτήσεις, αλλά βλέπω ότι πάντα καταφέρνεις με ...

Μαρία: Τώρα αυτό δεν είναι άδικο; Μαγδαληνή: Ποιο πράμα; Μαρία: Γιατί οι μικρές εντοπίστηκαν από τους ηθοποιούς και όχι εμείς...

Maria: ¿No es injusto ahora? Magdalena: ¿Qué cosa? ...

Marie : Ceci n’est pas injuste maintenant ? Madeleine : Quoi ? ...

Παππούς: Τώρα μπορείς να μου πεις τι έγινε; Γιαγιά: Που θες να ξέρω; Παππούς: Βλέπεις ότι με τις παρεμβάσεις χανόμαστε; ...

Grand-père : Maintenant tu peux me dire ce qui s’est passé ? Grand-mère : Que veux-tu que je sache ?

Ευαγγελία: Πρόσεξες κάτι; Βασιλική: Τι πράγμα; ...

Evaggélia : Tu as noté quelque chose ? Vassiliki : Quoi?

Αιμιλία: Ελπίζω να σώζουν όλα αυτά που γράφει ο Σωτήρης. Παρασκευή: Εγώ τα σημειώνω όλα πάνω στο τετράδιο μου...

Salvatore: We live in eras that don’t give great attention to humans. They believe they are expendable. You know, as humans do with the flowers of the valley. Time. They cut them and step on them as if they don’t matter, because they believe there are plenty. Silence ...

Σωτήρης: Ζούμε εποχές όπου δεν δίνουν μεγάλη σημασία στους ανθρώπους. Θεωρούν ότι όλοι είναι αναλώσιμοι. Ξέρεις όπως κάνουν οι άνθρωποι με τα λουλούδια του κάμπου. Τα κόβουν και τα πατούν σαν να μην έχουν καμιά σημασία, επειδή θεωρούν ότι υπάρχουν ...