N. LYGEROS PhD

Opus

4013 - Λιτό γεύμα

Θυμάμαι τη φρυγανιά, τους χουρμάδες και το γάλα του δασκάλου. Και τούτο, παρά το χρόνο και την απελπισία, παρά την οργή και την αδικία. Κάθε άνθρωπος έχει ...

4012 - Le bonheur simple d’un violon

Le violon n’en demandait pas tant, il lui suffisait de partager un instant avec un violoncelle d’une autre époque pour retrouver le goût du premier choc ...

4012 - Η απλή ευτυχία ενός βιολιού

Το βιολί δεν ζητούσε τόσα πολλά, του αρκούσε να μοιράζεται μια στιγμή μ’ ένα βιολονσέλλο μιας άλλης εποχής για να ξαναζήσει την γεύση της πρώτης έντασης ...

4011 - Les bancs perdus dans l’herbe

Les bancs tentaient tant bien que mal de discerner l’eau du fleuve bleu mais la hauteur des herbes les en empêchait. Alors ils étaient seuls dans ce désert ...

4011 - Τα χαμένα παγκάκια μες στο χορτάρι

Τα παγκάκια προσπαθούσαν με κόπο να διακρίνουν το νερό του γαλάζιου ποταμού όμως το ύψος των χόρτων δεν τ’ άφηνε. Έτσι ήταν μόνα σ’ αυτή την πράσινη έρημο ...

4010 - Περίπατος κάτω από τα δέντρα

Βαδίζαμε μέσα στα χρώματα κάτω απ’ τις σκιές των δέντρων σαν να θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον ήλιο που είχε βγάλει από τη γη τις ώχρες από τα παλιά και ...

4010 - Прогулянка під деревами

Гуляли серед кольорів під тінями дерев, наче хотіли віддячитись сонцю, яке витягло із землі вохру з минулого і миттєвості осяяні сонцем. Природа ...

4010 - Promenade dans les sous-bois

Nous marchions dans les couleurs sous les ombres des arbres comme pour remercier le soleil d’avoir enlevé à la terre les ocres d’antan et les instants ...

4009 - Πολεμολογική προσέγγιση του εσωτερικού μετώπου

Η κυριαρχία της ειρήνης, τουλάχιστον στο μυαλό της κοινωνίας, έχει την τάση να εκφυλίζει όργανα εμπόλεμης κατάστασης. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ...

4007 - Τα πυκνά βουνά

Εκεί στα πυκνά βουνά έβλεπες άδεια χωράφια. Κανείς δεν ήθελε τη γη λες κι ήταν μόνο πληγή. Κι εσύ, περίμενες μόνος την ανύπαρκτη αντίσταση. Δεν μπορούσες ...

4006 - Ποιος κλέβει ποιον;

Ποιος κλέβει ποιον; Η θάλασσα ή το χώμα; Ποιος θέλει ποιον; Η άνοιξη ή το σώμα; Ο φάρος δεν απάντησε. Μα ούτε κι ο τάφος. Έτσι επέλεξαν οι άνθρωποι.

4002 - Οι πληγές της πέτρας

Οι πληγές της πέτρας δεν πονούσαν. Ήταν γεμάτες μνήμες του μέλλοντος. Δεν έσταζαν παρά μόνο χρώμα λες και το αόρατο μιλούσε. Τις έκαιγε ο ήλιος, τις έβρεχε ...

4001 - Όταν το εφήμερο χάραξε την αιωνιότητα

Δεν ήταν μόνο στο Σούνιο που σε περίμενε η πέτρα, εκείνη με τα γράμματα του Byron. Υπήρχαν κι άλλες στον κόσμο. όπως εκείνη που είδα στη Tipasa με το ...

4000 - Un pas plus loin encore

Elle était suspendue. La cigogne. Elle lui manquait. La patrie. Elle attendait. Les prochaines. Elles n’arrivaient pas. Cependant il le fallait. Partir. ...

4000 - Ένα βήμα ακόμα πιο πέρα

Ήταν μετέωρος. Ο πελαργός. Του έλειπε. Η πατρίδα. Περίμενε. Τους επόμενους. Δεν ήρθαν. Κι όμως έπρεπε. Να φύγουν. Ήταν ο τελευταίος. Το πρέπον. Αναγκαίο. ...

3999 - Le chevalier inconnu

Tu le connaissais cet inconnu ? Pourquoi est-il mort avec nous ? Tu en connais la raison ? Ou simplement n’avait-il pas d’armure ? Pourquoi tant de questions ...

3998 - Le corps à l’huile

Le corps à l’huile ne pleurait pas, Il ne savait pas. Son corps ne souffrait pas. Il n’avait pas appris. Il n’est pas mort avec les couleurs. Il ne voulait ...

3998 - Το κορμί με το λάδι

Δεν δάκρυζε το κορμί με το λάδι. Δεν ήξερε. Δεν πονούσε το σώμα του. Δεν έμαθε. Δεν πέθανε με τα χρώματα. Δεν ήθελε.

3997 - Juste au dessous des flèches

À l’intérieur de l’église personne ne voyait les flèches. Le ciel n’existait pas. Cependant toute l’église n’était qu’une forêt d’arcs qui avait pour cible ...

3997 - Λίγο πιο κάτω από τα τόξα

Μέσα στην εκκλησία κανείς δεν έβλεπε τα τόξα. Δεν υπήρχε ουρανός κι όμως όλη η εκκλησία δεν ήταν παρά ένα δάσος τόξου που είχε στόχο τον ουρανό. Έτσι ...

3996 - Κάτω από το βάρος του ήλιου. Sous le poids du soleil.

Κάτω από το βάρος του ήλιου. Sous le poids du soleil.

3994 - Το γυμνό κορμί του Vincent

Γιατί το έβαλες εκεί; Δεν υπήρχε χώρος αλλού; Δεν ήθελες; Εκτός αν το ήθελε εκείνο. Το γυμνό κορμί του Vincent δεν μπορούσε να σ’ αγκαλιάσει μόνο να δοθεί. ...

3993 - Ο μύλος κι ο καφές

Μοσχοβολούσε ο μύλος ακόμα κι όταν τελείωσε ο καφές και μάθαμε τι σημαίνει ανάμνηση. Ποιος μύλος θα μας μάθει τι σημαίνει ανθρωπιά. Πάνω στον πίνακα ...

3993 - Млинок і кав

Духмяніє млинок навіть коли кава скінчилася, і ми зрозуміли, що означають спогади. Який млинок навчить нас, що означає людяність. Картиною ти показав ...

3989 - Η μόνη επιλογή

Η κοινωνική πίεση παράγει πάνω στον άνθρωπο το άγχος. Δεν μπορεί να ζήσει ως ελεύθερο άτομο. Είναι αναγκασμένος να πεθάνει απαγορευμένος ή να υποστεί τη ...

3988 - Γάμπες για ταγκό

Τα βήματα ήταν απλά για έναν χορευτή και μια χορεύτρια. Όλη η δυσκολία ήταν οι γάμπες κι εκείνες ήταν για ταγκό. Πάνω στον πίνακα ένα ακίνητο ζευγάρι χόρευε ...

3987 - Η κραυγή της μουσικής

Όταν άκουγες την κραυγή της μουσικής Δεν ήξερες πόσα θύματα ήταν. Όταν πέθαναν οι πρώτες χιλιάδες η μουσική δεν μπόρεσε να παίξει. Τα φαινόμενα έπρεπε ...

3986 - Το φως του αοράτου

Το αόρατο δεν είχε νόημα σ’ εκείνον τον κόσμο γιατί κανείς δεν ήθελε το φως που δεν έβλεπε. Ο καθένας νόμιζε ότι ήταν φωτιά η νύχτα. Ενώ εσύ ξέρεις ...

3986 - Свет невидимого

Невидимое не имело смысла в том мире, потому что никто не хотел света, которого не видел. Каждый думал, что ночь была огнём. Но ты умеешь жить с ...

3985 - Το θεϊκό άγγιγμα

Δεν ήταν μουσική μόνο η σιωπή μιας άλλης ανθρωπιάς που δεν υπήρξε. Δεν ήθελε το στίγμα για να μην αγγίξει την παλαιά αθωότητα που δεν έζησε. Όλα ήταν ...

3984 - Κύριε

Ποιος άκουγε τον πόνο τους όταν πέθαιναν οι αθώοι; Ποιος έκλαιγε το θάνατο των απαγορευμένων ψυχών; Κύριε, γιατί δεν λέτε τίποτα; Υπάρχει λόγος ή δεν ...

3984 - Signore

Chi ascoltava il loro dolore quando morirono gli innocenti. Chi piangeva la morte delle anime vietate? Signore, perché non dite nulla? C’è un motivo ...

3983 - Οι μικρές αντοχές

Οι μικρές αντοχές δεν είναι για την επανάσταση. Ζουν μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα διότι δεν υπάρχουν ουτοπίες για την κοινωνία του παρόντος. Αυτό ...

3981 - Οι εικόνες κι η αναπαράσταση

Οι εικόνες δεν είχαν καντήλια γιατί κανείς δεν πίστευε σ’ αυτές. Περίμενε την αναπαράσταση αλλά δεν υπήρχαν θεοί. Έτσι όπως ήρθαν οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ...

3980 - Οι κακόμοιροι μολυσμένοι

Μετέφεραν σπασμένους κώδικες που δεν μπορούσαν να διαβάσουν γιατί δεν πρόσεχαν την ουσία. Οι κακόμοιροι μολυσμένοι ήθελαν να πείσουν τον κόσμο αλλά η ...

3979 - Ξύλινα βήματα στο αόρατο

Ένα ένα ανεβάζαμε τα έγγραφα που δεν υπήρχαν πια για να ζήσουν και πάλι οι ξεχασμένοι. Κοιτάζαμε τις άδειες καρέκλες και νιώθαμε την ανάγκη να πεθάνουμε ...

3978 - Ανθρώπινη μέρα

- Θα τη ζήσουμε και πάλι; - Δεν ξέρω. - Δεν ξέρεις; - Εννοώ ότι εξαρτάται από εμάς. - Μόνο από εμάς; - Μόνο! - Είναι απίστευτο... - Το ξέρω. - Μα, γιατί; ...

3977 - Έντεκα χέρια κι ένας πίνακας

Ποιος θα πίστευε τα έντεκα χέρια αν δεν έβλεπε τον πίνακα του ανύπαρκτου λαού; Ποιος θα έβλεπε το κρυφό χέρι αν δεν πίστευε τον πίνακα των αγέννητων ...

3976 - Η μαύρη αλήθεια

- Σωστά! - Τότε γιατί μίλησες; - Έπρεπε... - Μα, δεν υπήρχε λόγος! - Κι όμως... - Μα, γίνεσαι γελοίος! - Δεν το κάνω επίτηδες... - Αλήθεια; - Ναι. - Είσαι ...

Opus App