N. LYGEROS PhD

At that time when oblivion no longer had a name some should guide the passion around. Humans no longer knew what pain means, they were dead. ...

À cette époque Où l’oubli n’avait plus de nom Il fallut que certains guident la passion. Les hommes ne savaient plus Ce que signifiait douleur Ils étaient ...

Εκείνη την εποχή  όπου η λήθη δεν είχε πια όνομα  κάποιοι έπρεπε να ξεναγήσουν το πάθος.  Οι άνθρωποι δεν ήξεραν πια  τι σημαίνει πόνος  ήταν νεκροί.  ...

Pourquoi devrais-je mourir un million et demi de fois pour vivre en paix ? Pourquoi devrais-je vivre un millions et demi de fois pour mourir en paix ? ...

Even silence could not stand the misery of society and burst into tears. It was the first time I heard the tears of indignation but I didn't stoop ...

Ακόμα και η σιωπή δεν άντεξε  τη μιζέρια της κοινωνίας  κι έσπασε σε λυγμούς.  Ήταν η πρώτη φορά που άκουγα  τα δάκρυα της αγανάκτησης  μα δεν έσκυψα όπως ...

Φοβήθηκες την προδοσία  μιας απλής φωτογραφίας  με κόκκινα λουλούδια.  Τα κατεχόμενα δεν σε τρόμαζαν,  η φύση σε περίμενε  αλλά δεν μπορούσες  ν’ αντέξεις ...

Tu craignais la trahison D’une simple photographie De fleurs rouges. Les territoires occupés ne t’effrayaient pas, La nature t’attendait Mais tu ne pouvais ...

Même si j’avais voulu oublier combien il est difficile d’être humain dans le désert de la foule, la mort d’un ami m’aurait sauvé. Il m’aurait dit avec ...

Ακόμα κι αν ήθελα να ξεχάσω πόσο δύσκολο είναι να είσαι άνθρωπος μέσα σε αυτή την έρημο της μάζας ο θάνατος ενός φίλου θα με είχε σώσει. Θα μου έλεγε ...

Anche se avessi voluto dimenticare quanto è difficile essere umano nel deserto della folla la morte di un amico mi avrebbe salvato. Mi avrebbe detto ...

J’ai vu dans ses yeux Le regard de l’enfant mort Qui ne veut plus mourir Pour un génocide oublié. Je n’ai rien dit de plus Car tu ne voyais que le charme ...

Είδα στα μάτια του  το βλέμμα του νεκρού παιδιού  που δεν θέλει πια να πεθάνει  για μία ξεχασμένη γενοκτονία.  Δεν είπα περισσότερα  γιατί έβλεπες μόνο ...

Dans la société de la mode Et dans la mode de la société Tous savent ce qu’il faut Faire et ne pas faire. Les origines sont le tout. Peu connaissent ce ...

Μέσα στην κοινωνία της μόδας  και στη μόδα της κοινωνίας  όλοι ξέρουν τι πρέπει  να κάνουν και να μην κάνουν.  Οι αρχές είναι το παν.  Λίγοι γνωρίζουν ...

Γιατί μας ξεχάσατε στα κατεχόμενα  και μας αφήσατε να πεθάνουμε ζωντανούς;  Δεν ήμασταν κι εμείς ένα κομμάτι πατρίδας;  Δεν ήμασταν τ’ αδέλφια σας κάποτε;  ...

Le bleu outre-mer des cheveux d’ébène découvrait peu à peu le front d’albâtre pour se briser sur les sourcils épais et les arcades puissantes d’un visage ...

Là-bas où il n’y a pas eu de combat, Là-bas où ne sont pas tombées des victimes, Là-bas où n’ont pas pleuré des cadavres, Là-bas où ne sont pas morts des ...

Εκεί που δεν υπήρξε μάχη,  εκεί που δεν έπεσαν θύματα,  εκεί που δεν έκλαψαν πτώματα,  εκεί που δεν πέθαναν άντρες  βρήκαμε το πεταμένο σπαθί.  Περίμενε ...

Κάθε κράτος έχει ένα μότο  που δείχνει στα άλλα τι εστί.  Διαβάσαμε για αρχαίους λαούς  και ξεχασμένους πολιτισμούς  όμως ποτέ δεν βρήκαμε  εκείνες τις ...

Κάποτε όταν ήμασταν φτωχοί  ακούγαμε τα τραγούδια του λαού  για να διαβάσουμε τη ζωή  και να ζήσουμε το θάνατο.  Τώρα μέσα στις παλιές αναμνήσεις  μία ...

Έσφιγγες το χέρι μου με δύο δάκτυλα  που δεν σου ανήκαν ακόμα.  Δεν είχαν μάθει την ύπαρξή σου  αλλά με πρόσεχαν ήδη για να μη χαθώ.  Έτσι ένιωσα για πρώτη ...

Ένα ακόμα βήμα προς τα έξω  και δεν βλέπουμε το κέντρο.  Ένα ακόμα πείραμα για σένα  και δεν κοίταξες τον άλλο.  Δεν ήθελες να δεις την αλήθεια  και προτίμησες ...

Ήμασταν λίγοι στα σύνορα μιας χαμένης πατρίδας  και δεν ξέραμε πού ήταν τα θύματά μας.  Ψάχναμε με τα δάκτυλά μας τα κορμιά τους  για να μην ξεχάσουμε ...

Le porte aperte non parlano. Attendono il passante sconosciuto. Eppure non gli diamo per nulla importanza. E ce ne rendiamo conto che esistono solo ...

Les portes ouvertes ne parlent pas. Elles attendent le passant inconnu. Pourtant nous n’y prêtons guère attention. Et nous nous rendons compte qu’elles ...

Οι ανοιχτές πόρτες δεν μιλούν. Περιμένουν τον άγνωστο διαβάτη. Ωστόσο δεν τους δίνουμε προσοχή. Κι αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν μόνο εφόσον κλείσουν. ...

Πάνω στο πρόσωπό μας  η σκόνη της Ανατολής  δεν ήθελε να φύγει  και μας πλήγωνε.  Μόνο όταν δακρύσαμε  είδαμε τι έπρεπε  και το δημιουργήσαμε.

Γιατί δεν είπες τίποτα όταν σε πλήγωσαν;  Δεν έβλεπες ότι ήμουν δίπλα σου;  Δεν ένιωθες το βλέμμα μου;  Γιατί κρύβεις το δέρμα σου;  Δεν βρίσκεις τα λόγια;  ...