55561 - Η φιλία των δέντρων
Αν τα δέντρα ζουν για αιώνες είναι επειδή προστατεύονται...
Αν τα δέντρα ζουν για αιώνες είναι επειδή προστατεύονται...
Αν ο Leonardo da Vinci είναι ο πρώτος που μελέτησε πιο βαθιά...
Στο σχολείο κανείς δεν μίλησε για αρκετή ώρα ακόμα και η Κυρία ...
Δεν είχαμε φανταστεί ότι το Δάσος λειτουργούσε σαν Βιβλιοθήκη ...
Στο Δάσος ο Δάσκαλος μας έδειξε τη μουσική των φύλλων...
Κάποιος ζωγράφισε το σύμβολο της σιωπής ...
Κανείς πριν τον Δάσκαλο του Δάσους δεν μας είχε πει ...
Παλιά όταν ήμασταν πιο μικροί ακόμα μας μάθαιναν να ζωγραφίζουμε ...
Μετά τον χορό κοιτάξαμε διαφορετικά τα δέντρα ...
Με τα μέρη του δάσους ανακαλύψαμε την αξία των δέντρων ...
Πριν μπει στο δάσος ποτέ δεν είχε σκεφτεί ...
Όταν άκουσε την παράξενη, ξαφνιάστηκε ...
Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα μεγάλο δέντρο στο κέντρο του χωριού. Ήταν πιο ψηλό από τα πιο ψηλά σπίτια. Έτσι όλο το χωριό ήταν ...
Όταν το λιοντάρι του είπε το μυστικό του δάσους ξαφνιάστηκε ο μικρός άνθρωπος και ταυτόχρονα χάρηκε γιατί ήταν όμορφο. Είχε ακούσει πολλά μυστικά και ήξερε ότι δεν ...
Μια φορά κι έναν καιρό στο δάσος της μνήμης βρέθηκε ένας μικρός άνθρωπος. Αγαπούσε τόσο πολύ τη φύση που κανένα ζώο και κανένα φυτό δεν τον τρόμαζε. Ήξερε πως ήταν ...
Ο αετός του είχε αφήσει το φτερό του για δύο λόγους. Ήθελε να γράψει για την ιστορία τους και ήθελε να τραγουδά αυτά που γράφει. Ήταν μια κίνηση αλλά είχε δύο σκοπούς...
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μικρός άνθρωπος που ήταν τόσο μικρός που χωρούσε και μέσα σ’ ένα βιβλίο. Βέβαια μιλούμε για ...
Ils voulaient voir dans le noir. Et pour voir dans l’obscurité, ils pensèrent utiliser des bougies. L'autre lumière était très intense et les ombres la craignaient. Ils voulaient voir ...
Ήθελαν να βλέπουν μες στο σκοτάδι. Και να βλέπεις μες στο σκοτάδι σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν κεριά. Το άλλο φως είναι πολύ έντονο και φοβούνται οι σκιές. Ήθελαν να δουν τις σκιές μες το σκοτάδι. Τα κεριά δημιουργούσαν σκιές, μικρές. Αλλά δεν ...
Guignol: Ποιοι είναι αυτοί; Gnafron: Άλλες ψυχές… Guignol:Δεν είναι ξύλινες; Gnafron: Έχουν σάρκα και οστά. Guignol: Τότε θα δυσκολευτούν να γίνουν ...
Ανδρέας: Τι είναι οι ξύλινες ψυχές; Κυρία: Έχεις δει μαριονέτες; Ανδρέας: Βέβαια! Κυρία: Φαντάσου ότι υπάρχουν παλιές. Ανδρέας: Πόσο παλιές; Κυρία: ...
Ο μεγάλος άνθρωπος είχε φύγει από τη ζωή εδώ και χρόνια. Η βιβλιοθηκάριος είχε βγει στην σύνταξη και δεν πήγαινε πια στη βιβλιοθήκη. Ο μικρός άνθρωπος ...
Το κλειδωμένο βιβλίο με τις παρτιτούρες ήταν η ιστορία που είχε ζήσει ο μουσικός στο πέτρινο χωριό. Και οι τρεις μαζί μετά από πολλές δυσκολίες άρχισαν ...
Ο μεγάλος άνθρωπος δεν ήταν μουσικός και η βιβλιοθηκάριος δεν διάβαζε μουσική, έτσι οι εξηγήσεις του μικρού ανθρώπου έγιναν ακόμα πιο δύσκολες. Κάθισαν ...
Μετά από χρόνια αδιαφορίας το βιβλίο κατέληξε σε μια βιβλιοθήκη της επαρχίας. Σ’ εκείνη πήγαινε ο μικρός άνθρωπος που διάβαζε συνεχώς. Και μία μέρα εκεί ...
Τελικά κάποιος κάρφωσε τον μουσικό και το σύστημα τον έβαλε φυλακή. Η κατηγορία ήταν απλή. Είχε παρανομήσει γιατί συνέχισε να γράφει ακόμα κι αν ήταν μια ...
Το βιβλίο ήταν τεράστιο, είχε περισσότερες από χίλιες σελίδες. Αλλά αυτό δεν τον φόβισε. Το πιο παράξενο ήταν ότι είχε μόνο μερικές λέξεις. Όλα τα άλλα ...
Μια φορά κι έναν καιρό ένας μικρός άνθρωπος έπιασε ένα βιβλίο. Δεν ήξερε ότι το είχαν απαγορεύσει οι μεγάλοι. Γιατί δεν ήθελαν να μάθει κανείς άλλος ...
Η βραδύτητα της απελευθέρωσης είχε πλάσει μια φανταστική ετοιμότητα που είχε ξεφύγει από κάθε όριο λόγω ανάγκης έτσι όταν έφτασε η κατάλληλη ...
Άκουσε τον ήχο της σιωπής κι άλλαξε η νύχτα που περίμενε τους πρώτους ήλιους στην κορυφή του ουρανού έτσι βρέθηκε στη λίμνη του δάσους που ...
Το σπαθί της φύσης ήταν η βελανιδιά του δάσους έτσι όταν έπιασε την παράξενη χειρολαβή ένιωσε όλη τη δύναμη των αιώνων που είχε συγκεντρωθεί ...
Όταν είδε επιτέλους τον παράξενο κορμό δεν μπόρεσε να κρατηθεί και τον έπιασε με όλη της τη δύναμη για να νιώσει την αγάπη της τον αγκάλιασε ...
Χωρίς εικόνα της Αυτοκρατορίας που έχει χάσει τη συνεκτικότητα της, είναι δύσκολο να εκτιμηθούν οι καταστροφικές επιπτώσεις λανθασμένων στρατηγικών κινήσεων. ...
Δεν μπορούσε να προβλέψει κανείς πως η Κύπρος θα ήταν ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της Γαλλίας και της Θράκης αν δεν ήξερε τι είχε γίνει εκείνη την εποχή ...
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πράσινος κόμης που γεννήθηκε στη Σαβοΐα, αλλά κατάφερε να ξεπεράσει όλα τα όρια, γιατί ήθελε ν’ απελευθερώσει όσους ...
Όταν βρήκε το φύλλο της βελανιδιάς είδε τις σταγόνες της ουσίας και πέρασε πάνω της τα δάκτυλα για να δει την υφή της και κατάλαβε πως ήταν ...
Μέσα στο δάσος ανακάλυψε το κρυφό κλειδί κι όταν το πήρε στο χέρι του ένιωσε το δάκρυμα που κυλούσε πάνω στα δάκτυλα του σαν να έβρεχε από ...
Πρόσεχε ότι είχε πολλούς χάρτες κι όχι μόνο βιβλία. Στην αρχή δεν είχε καταλάβει την αξία τους. Αλλά μετά από τόσα μαθήματα συνειδητοποίησε ότι εμπεριείχαν ...
Όταν τελείωσε τις εξηγήσεις του κι έφτασε στο περίφημο Uti possidetis juris η μικρή δεν κρατήθηκε και φώναξε: - Είναι άδικο! - Το ξέρω, γι’ αυτό ...
- Ξέχασα να σας πω κάτι… - Πες μου… - Είδα έναν πίνακα… - Πού; - Σ’ ένα από τα βιβλία σας. - Ποιον; - Είναι χρονολογικός… και αφορά τη βαρβαρότητα. ...
- Γιατί δεν είπατε για την κρυφή μινιατούρα; - Δεν ήταν έτοιμοι οι μικροί άνθρωποι... - Δεν είναι πιο μικροί από μένα. - Δεν έχουν ζήσει μέσα στην ιστορία. ...
Όλη τη νύχτα είχε γράψει για την ιστορία του μέλλοντος. Δεν ξαφνιάστηκε όμως από τις πρώτες ερωτήσεις της μικρής. Εκείνη μόλις ξύπνησε για να μην τον ...
Ο Ιππότης δεν θέλησε να τη στενοχωρήσει με τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά το 1714 δεν της είχε μάθει τι είχε γίνει το 1699. Ήθελε χρόνο για να της ...
Δεν πρόλαβαν να βγουν από τη βιβλιοθήκη άλλωστε ήταν τώρα η πιο ζεστή αίθουσα του κάστρου. Οι ερωτήσεις της μικρής δεν σταματούσαν. Ήθελε να μάθει όλο ...
Όταν άναψε το τζάκι, είδε πάνω στην πέτρα του ένα αντικείμενο που δεν περίμενε. Έμοιαζε με ένα γυάλινο ποτήρι που είχε πάνω του χαραγμένα γράμματα. ...
Δεν ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε αυτήν την παράξενη ξυλογραφία. Κάθε φορά όμως του προκαλούσε πολλά συναισθήματα. Πρώτα θυμόταν την πρώτη πολιορκία ...
- Γιατί δεν μιλάς; - Δεν μ’ ακούν… - Ποιοι; - Αυτοί που λένε ότι πιστεύουν… - Οι πιστοί; - Οι άλλοι. - Και μένα γιατί μου απαντάς; - Επειδή είσαι ...
- Κυρία, κυρία, να'τη η βελανιδιά! - Ναι αυτή είναι. - Πόσο χαιρόμαστε, Κυρία! - Κι εγώ... - Εσείς είστε η βελανιδιά; - Δεν μιλάει - Μα γιατί; - ...
- Μια φορά κι έναν καιρό… - Θα μας πείτε παραμύθι; - Αυτό δεν θέλατε; - Ναι! - Ήταν μια βελανιδιά… - Το δέντρο; - Σχεδόν… - Δηλαδή; - Ναι, ναι, ...
Οταν η Βασιλική κατάφερε να βάλει όλα τα κομμάτια μαζί μέσα στο άνοιγμα της βελανιδιάς, εκείνη της είπε ένα παράξενο μυστικό. Στην αρχή δεν κατάλαβε το ...
Δεν ήξερε σε ποια χώρα βρισκόταν. Κανένας δεν της είχε πει τίποτα. Ή τουλάχιστον δεν είχε ακούσει τίποτα. Έτσι περπατούσε μέσα στον κάμπο χωρίς να ...
Ασημένια νησιά πάνω σε χρυσή θάλασσα φάνηκαν στον ορίζοντα μα κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ήταν εικόνα μικρών ανθρώπων που αγαπούσαν ...
Μ5: Αν είναι δυνατόν! Μ6: Τι πράγμα; Μ5: Ποιος θα πιστέψει; Μ7: Τι; Μ5: Ότι θα κάνουμε ανθρώπινη συνταγή. Μ6:Το γλυκό της αγάπης; Μ7: Πώς θα το κάνουμε. ...
Μ1: Κυρία, κυρία! Μ2: Τι έγινε; Μ1: Λάβαμε οδηγίες… Μ2: Τι είναι πάλι, αυτό; Μ1: Δεν είναι εντολές… Μ3: Μοιάζουν με συμβουλές… Μ2: Για ...
Αφού έβραζαν το γάλα το λευκό με τη ζάχαρη και τη βανίλια χωρίστηκαν στα δυο οι κρόκοι και τ΄ασπράδια. Έτσι όταν χτυπήθηκαν μεταμορφώθηκαν σε λευκά ...
Όταν ο κρόκος αναζήτησε τη ζάχαρη και το γάλα δεν ήταν για τον εαυτό του αλλά για να σηκώσει το χιόνι με τα ασπράδια πιο ψηλά για να νιώσει ...
Τα μετέωρα λευκά όρη ήταν μικροί άνθρωποι που μεταμορφώθηκαν σε συνταγή ζαχαροπλαστικής για να δείξουν στους μεγάλους πώς είναι το γλυκό της ...
Τρίτη Σκηνή Ακόμα κι αν δεν το πιστέψετε να ξέρετε πως τα καταφέραμε. Κι αν θέλετε να μάθετε κι εσείς το μυστικό της δύναμής μας. Να ξέρετε ...
Δεύτερη Σκηνή Όταν ήρθε στον κήπο μας έφτασε μαζί του και η άνοιξη. Μας μίλησε για τους βάρβαρους που έκαιγαν τα βιβλία των δέντρων. Τότε δεν ...
Πρώτη Σκηνή Ποιος από εσάς θα πιστέψει τι ζήσαμε εκείνη τη χρονιά; Κανένας στον κήπο της αθωότητας δεν περίμενε αυτό το θαύμα. Όλοι παίζαμε και ...
Μια φορά κι έναν καιρό σε μια σπάνια περιοχή του κόσμου, μικροί άνθρωποι αποφάσισαν να σωθούν σαν τα κομμάτια του Mikado. Έτσι ένας έβαλε το μαύρο του ...
Όταν δεν γονατίσαμε ακόμα κι απέναντι σε ισχυρότερο εχθρό καταλάβαμε ότι ο μικρός Δάσκαλος δεν θα έπαιζε μόνο πάνω σε μια σκακιέρα, γιατί ο κόσμος ήταν ...
Η πρώτη μάχη θύμισε τις προηγούμενες. Ο μικρός γίγαντας δεν είχε ξεχάσει τίποτα και κοίταζε τον μεγάλο αντίπαλο δίχως να φοβάται. Τα χρόνια δεν είχαν σημασία. ...
Όταν ξαναρχίσαμε, νιώσαμε μαζί μας την αγάπη του μικρού γίγαντα από τον τρόπο που μας έπιανε και μας τοποθετούσε πάνω στη σκακιέρα. Ήταν σαν να ήξερε από ...
Μετά τη νύχτα ήρθαν οι λευκοί μαχητές. Είχαν πληγές αλλά όλοι του χαμογελούσαν. Όλοι περίμεναν κάτι αλλά δεν ήξερε τι ήθελαν ακριβώς. Τότε άρχισε ο πρώτος ...
Δεν θέλησε να κοιμηθεί, αλλά ο ύπνος ήταν πιο ισχυρός και στο όνειρό του είδε για πρώτη φορά τους ξύλινους νάνους. Τους έλεγε νάνους, γιατί έμοιαζε με ...
Μια φορά κι ένα καιρό, μια Κυριακή, ένας μικρός μα πάρα πολύ μικρός βρήκε μια σκακιέρα. Στην αρχή νόμιζε ότι ήταν μόνο ένα κομμάτι ξύλο, αλλά όταν την ...
Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα ηλιόλουστο νησί δύο μικροί άνθρωποι περίμεναν τα Χριστούγεννα. Ήθελαν να δουν το χιόνι για το οποίο μιλούσαν όλοι οι άνθρωποι. ...
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας χαμαιλέοντας. Όλοι πίστευαν πως ήταν νέος. Αλλά ζούσε εδώ και χίλια χρόνια. Μόνο που κανείς δεν θα το πίστευε. Ακόμα ...
Μια φορά κι ένα καιρό, ο δάσκαλος πήγε τους μαθητές του στα ερείπια ενός παλιού κάστρου. Έτσι νόμιζαν τουλάχιστον εκείνοι. Στην πραγματικότητα ήταν ένας ...
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα αρχοντικό κοντά στη θάλασσα. Το ξύλο του θυμόταν όλους τους ανθρώπους που είχαν έρθει στο μπαλκόνι του για να πιουν ...
Il était une fois une petite fille, si petite que personne ne lui prêtait attention. On l’appelait Lumineuse car dans l’obscurité la plus noire ses cheveux ...
-Γιατί τόσο γαλάζιο; -Για να έχουν όλοι οι άνθρωποι. -Είναι καλύτερα έτσι. Θέλω κι εγώ λίγο γαλάζιο. Η Φωτεινή σκύβει και πιάνει μια χούφτα θάλασσας, ...
Το σκοτάδι έπεσε και πάλι πάνω στο χωριό της Φωτεινής. Η ημισέληνος ήταν όμως διαφορετική. Κάποιες σκιές έψαχναν για τα παιδιά. Ήθελαν να σβήσουν το ...
Η Φωτεινή ξύπνησε με τον ήλιο και δεν πρόσεξε την απουσία του δράκου. Τον ένιωθε μόνο όταν τον είχε ανάγκη. Έκανε τις δουλειές του σπιτιού, για να δείξει ...
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια μικρή, τόσο μικρή, που κανείς δεν την πρόσεχε. Τη ’λέγαν Φωτεινή, γιατί ακόμα και μέσα στο πιο μαύρο σκοτάδι έλαμπαν ...
Κάθε μέρα που έλειπε η μικρή μούσα, το τεράστιο τέρας που δεν είχε πόδια ούτε χέρια αλλά μόνο μέτωπο, σκεφτόταν όλη τη νύχτα πώς να την αγκαλιάσει δίχως ...
Το τεράστιο τέρας είχε κλειστά τα μάτια και η μικρή μούσα νόμιζε ότι κοιμόταν. Το αγκάλιασε τρυφερά, για να μην το ξυπνήσει. Δεν ήξερε ότι δεν κοιμόταν ...
- Γιατί δεν έχεις χέρια; - Γιατί δεν παίρνω τίποτα. - Γιατί δεν έχεις πόδια; - Γιατί δεν φεύγω. - Τότε πώς θα μου φέρεις λουλούδια; - Το έχω ήδη σκεφτεί. ...
Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα αγοράκι που δεν είχε ανάγκη ν’ ανοίξει τα μάτια του για να βλέπει τους ανθρώπους. Η φύση, να μην το ζηλεύουν τα άτομα, το ...
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία μικρή που έπαιζε τσέλο. Δεν την άκουγε κανένας. Ήξερε να παίζει μόνο σιωπή. Οι σπασμένες χορδές δεν την ενοχλούσαν πια. ...
Une rose magnifique et un monstre difforme sous l'arbre du soleil. Rose Peux-tu écrire quelque chose pour moi ? Monstre Ce que tu désires, ma rose... ...
(Μια πανέμορφη τριανταφυλλιά κι ένα δύσμορφο τέρας κάτω από το δέντρο του ήλιου .) Τριανταφυλλιά: Θα μπορούσες να γράψεις κάτι για μένα; Τέρας: Ό,τι θες, ...
Si les contes philosophiques sont si importants ce n'est pas pour leurs qualités strictement philosophiques ou littéraires, c'est avant tout par l'impact ...
Ο χειμώνας ήταν πολύ λευκός και η άνοιξη αργούσε ν’ανοίξει στον κόσμο. Τα σπίτια το γνώριζαν εδώ και αιώνες ενώ οι άνθρωποι ήταν πολυάσχολοι χωρίς χαλάρωση ...
(Στο σπίτι της Μαρίνας)(Medium long shot) (Η Μαρίνα είναι καθισμένη κι ο Φώτης όρθιος) Φώτης Συγγνώμη, Μαρίνα μου... (Χρόνος) Συγγνώμη... Μαρίνα ...