N. LYGEROS PhD

Dans les lettres, le monde Dans le monde, la peinture. Aucune séparation artificielle. Tout était lié aux mouvements de la plume et des pinceaux. Les échanges ...

Tu n’avais donc pas eu le choix. L’époque avait tranché pour toi. Comme si l’humanité et le temps n’avaient pu faire autrement. Aussi loin de Dieu, au ...

Why live despite death? Why love despite the wounds? Why sit down in order to leave? Why walk in order to stop? Because of the sensual power of the ...

Por qué vivir a pesar de la muerte? Por qué amar a pesar de las heridas? Por qué sentarse para salir? Por qué caminar para pararse? Con motivo del ...

Pourquoi vivre malgré la mort ? Pourquoi aimer malgré les blessures ? Pourquoi s’asseoir pour partir ? Pourquoi marcher pour s’arrêter ? En raison de la ...

Γιατί να ζεις παρά τον θάνατο; Γιατί να αγαπάς παρά τις πληγές; Γιατί να κάθεσαι για να φύγεις; Γιατί να περπατάς για να σταματήσεις; Για την αισθησιακή ...

Perché vivere nonostante la morte? Perché amare nonostante le ferrite? Perché sedersi per partire? Perché andare per fermarsi? Per la ragione del potere ...

Obstination. Persistance. Non sans raison. Souvenirs d’antan. Traces d’existences. Arbres taillés. Pensées assises. Au dessus du néant. Sans espoir de ...

Sur la chaise, des souvenirs. Des livres. Les journaux de la veille. Un nécessaire à tabac. Héritage de la misère. Rien d’autre. Philosophie de vie.

Une chaise vide. Une volonté du peintre. Ou une nécessité de l’humain face au vide. Monologue désemparé. Sans doute un cri silencieux. Formule de conjuration ...

Nous étions seuls dans cette cuisine à peine froide et nous tentions de nous réchauffer tant bien que mal aussi le partage de la confiture de mendiant ...

La beauté des armes n’est visible que dans le tableau dont la patine n’a pas brisé l’éclat et le fracas. Nulle part ailleurs elle n’a de sens ...

Si l’océan est simple c’est en raison du naufrage dans le miroir des réflexions. Si la terre est pierre c’est en raison du feu dans l’antre des passions. ...

Peu d’hommes naissent avec une histoire comme si elle était trop lourde à porter, à l’instar de l’armure de Don Quichotte. Peu d’hommes sont capables ...

Est-ce par erreur que nous sommes encore debout ? Ou par nécessité de créer l’impossible ? Alors pourquoi tant de douleur dans cette misère que les hommes ...

Είναι από λάθος που είμαστε ακόμα όρθιοι; Ή από ανάγκη να δημιουργήσουμε το αδύνατο; Έτσι γιατί τόσος πόνος μέσα σ’ αυτή την μιζέρια που οι πληγωμένοι ...

Il fallait donc mourir dans le sud pour comprendre les gens du nord. Est-ce la raison pour laquelle en écoutant Jacques, on pense à Vincent ? Ou tout simplement, ...

Il est inutile de lire Tartarin pour comprendre l’âme d’Alphonse sans avoir parcouru Don Quichotte. Sans cela comment saisir le subtil commentaire de ...

À présent que je tiens dans les mains, le manuscrit d’Alphonse comment ne pas penser à Vincent et à son regard ébloui par la joie ? Car dans le texte ...

Τώρα που κρατώ στα χέρια μου, το χειρόγραφο του Alphonse πώς να μην το σκεφτώ τον Vincent και το θαμπωμένο βλέμμα του από τη χαρά; Γιατί μέσα στο ...

Pourquoi dans la nuit ne pas manger l’unique fruit capable de supporter la lumière? Tu n’as pas seulement dessiné des tournesols morts. Tu les as croqués ...

Γιατί μέσα στη νύχτα δεν έφαγες το μοναδικό φρούτο που είναι ικανό να αντέξει το φως; Δεν ζωγράφισες μόνο νεκρά ηλιοτρόπια. Τα ζωγράφισες με τα δόντια ...

Ήταν τόσο μικρά που κανείς δεν τα πρόσεχε. Πάνω τους μερικά χρώματα του παρελθόντος, άντεχαν τα έργα της ανθρωπότητας. Τόσο λίγος χώρος για τόσο μεγάλο ...

Πρώτα έπινες το άρωμα με το κόκκινο τσάι. Το μόνο που κρατούσε μια γυμνή γυναίκα. Ύστερα μόνο άγγιζες τη ζεστασιά του υγρού της φωτιάς. Και τότε μάθαινες ...

Il n’y avait plus de petit prince dans les immenses champs de blé comme si la famine avait dévoré ce frêle épi d’humanité. Dans ce désert rempli de cadavres, ...

Δεν υπήρχε πια μικρός πρίγκιπας στους απέραντους κάμπους σιταριού, λες κι η πείνα είχε καταβροχθίσει αυτό το εύθραυστο στάχυ ανθρωπιάς. Σ’ αυτή τη γεμάτη ...

Μέσα στον πάταγο των επίσημων διαταγών και τις εκρήξεις των χειροβομβίδων, με μάτια θολωμένα από τα δακρυγόνα και τυφλωμένα από τα καπνογόνα, μου άπλωσες ...

Dans le fracas des ordres formels et les explosions de grenades, les yeux embués par les lacrymogènes, aveuglés par les fumigènes, tu as tendu la main ...

Tandis que je ne savais pas ce que tu voulais exactement J’ai essayé d’apercevoir Le regard du caméléon Pour comprendre enfin Ce qu’est la couleur de l’invisible. ...

Ενώ δεν ήξερα τι ακριβώς ήθελες προσπαθούσα ν’ αντικρίσω το βλέμμα του χαμαιλέοντα για να καταλάβω επιτέλους ποιο είναι το χρώμα του αοράτου. Μόνο τότε ...

Δεν υπήρχε βλέμμα μόνο ένα κίτρινο καπέλο. Δεν έκρυβε τίποτα παρά μόνο την ύπαρξή σου. Και πίσω από την πλάτη, πάνω από τους ώμους σου κοιτάζαμε τον επόμενο ...

Nul ne voyait les rayons de la route car ils ne brillaient pas pour les yeux. seul le cœur des hommes qui pleuraient pouvait voir l’invisible de ...

Κανείς δεν έβλεπε τις ακτίνες του δρόμου διότι δεν έλαμπαν για τα μάτια. Μόνο η καρδιά των ανθρώπων που έκλαψαν μπορούσε να δει το αόρατο της σκακιέρας. ...

Il avait fallu observer à travers les ouïes pour découvrir le nom secret de cet alto. Tel un moine sans habits l’instrument serait demeuré sans nom. ...

Έπρεπε να παρατηρήσουμε μέσα από τις οπές για ν’ ανακαλύψουμε το κρυφό όνομα αυτής της βιόλας. Τόσο μοναχικό δίχως ράσα, το όργανο θα έμενε δίχως ...

Quelque temps auparavant qui aurait regardé le tableau de la vieille ferme ? Car comment le comprendre sans avoir à l’esprit les affres du petit ...

Πριν λίγο καιρό, ποιος θα κοίταζε τον πίνακα της παλιάς φάρμας; Γιατί, πώς να τον καταλάβει αν δεν έχει στο νου τα βάσανα του Poil de Carotte που ...

Les autorités interdisent les valeurs car elles sont humaines et disent qu’il n’existe pas de système humain. Pour elles, seule la faute peut être ...

Οι αρχές απαγορεύουν αξίες διότι είναι ανθρώπινες και λένε ότι δεν υπάρχει ανθρώπινο σύστημα. Γι’ αυτές μόνο το λάθος μπορεί να είναι ανθρώπινο, ...

Tu es né après Mistral et Daudet mais tu es mort bien avant eux. Tu as juste eu le temps de peindre ce qu’ils ont écrit à cette époque mais aussi ...

Γεννήθηκες μετά τον Mistral και τον Daudet μα πέθανες πολύ πριν απ’ αυτούς. Είχες χρόνο ίσα-ίσα για να ζωγραφίσεις όσα έγραψαν εκείνη την εποχή, μα ...

« Eh bien moi, je le continue ici, comme si j’étais son fils ou son frère ». C’est avec ces mots que tu décrivis l’évolution de ton écriture picturale ...

«Ε, καλά εγώ, το συνεχίζω εδώ, σαν να ήμουν ο γιος του ή ο αδελφός του». Με αυτά τα λόγια περιέγραψες την εξέλιξη της εικαστικής σου γραφής μόνο ...

En parcourant les livres sur Vincent comment ne pas lire ses lettres remplies d’espoir et d’amertume mais aussi de joie et d’enthousiasme. La aussi ...

Ανατρέχοντας στα βιβλία για τον Vincent, πώς να μη διαβάσουμε τα γράμματά του τα γεμάτα ελπίδα και πίκρα αλλά συνάμα χαρά κι ενθουσιασμό. Ήταν ...

Le maître avait laissé sa marque sur les deux pinceaux en poil de martre pour faire comprendre l’importance de la tâche à accomplir à travers le ...

La table aurait pu demeurer simple sans la présence du Rinquinquin. L’hôte attendait depuis longtemps ce rare moment d’équilibre pour offrir l’essence ...

Dans un berceau en écaille de tortue qui aurait osé mettre de l’ail et du Jurançon sur les lèvres d’un enfant de la couronne ? Pourtant la robe brillante ...

Au début, je n’avais pas fait attention à ce petit détail de la tradition. Et puis avec le temps des passions est venue la découverte du sablé au citron. ...

Γιατί κάτω από το γαλάζιο υπήρχαν κόκκινες σκεπές; Όλοι έλεγαν ότι ήταν η παράδοση. Κανείς όμως δεν την εξηγούσε. Κι όταν είδα τον πίνακά σου ένιωσα ότι ...

Ο δρόμος ήταν άδειος αλλά όχι κενός. Ανάμεσα στις αμυγδαλιές το χρώμα της ανθρωπιάς είχε αφήσει τα ίχνη του όπως ο Χριστός το στίγμα του. Δεν υπήρχε αρχή ...

Εκείνο το σπίτι το θυμάσαι; Πρόσεξες τις λεύκες που περίμεναν ένα βλέμμα αθωότητας; Όλοι κοίταζαν τον κάμπο ενώ όλη η φτώχεια ήταν πάνω στους τοίχους. ...

Sous le soleil du Parthénon on ne sentait pas encore la chaleur les marbres bleu ciel étaient froids comme des morceaux de mer qui effleuraient le ciel ...

Κάτω από τον ήλιο του Παρθενώνα δεν μύριζε ακόμα η ζέστη τα γαλάζια μάρμαρα ήταν κρύα σαν τα κομμάτια της θάλασσας που αγγίζουν τον ουρανό για να σπάσουν ...

Dans la cage du gardien d’antan un homme en pleine révolte contre la misère de la condition humaine contemplait les petits oiseaux du stade. Il lançait ...

Pourrais-tu imaginer ta vie sans les Préludes de Liszt ? Sans ce commencement de l’enfance la musique n’aurait pu être cadeau. Pourtant à cette époque ...

Bury me, don't kneel and break your restraints...

Εκεί που δεν υπήρχαν όρια, τρεις ανθρώπινες λεπτομέρειες έσπασαν το χώρο της κοινωνίας για να ζήσει ο χρόνος της ανθρωπιάς. Ήταν βράδυ κι οι λεπτομέρειες ...

Ήταν τόσο τρυφερή η μνήμη σου που δεν ένιωθες πια την αδικία. Η βαρβαρότητα είχε σαπίσει τον πόνο σου και δεν ήθελες να τον προδώσεις με λόγια. Μιλούσες ...

Les grains étaient innombrables et pourtant si rares car dans une seule grenade accrochée à un unique arbre planté dans la terre des pierres qui avait ...

Οι κόκκοι ήταν αμέτρητοι κι όμως τόσο σπάνιοι διότι ήταν μέσα σ’ ένα και μόνο ρόδι κρεμασμένο σ’ ένα μοναδικό δέντρο φυτεμένο στη γη της πέτρας που είχε ...

Παλιά, τα θύματα βρίσκονταν κοντά μόνο όταν είχαν πεθάνει, στα πόδια της βαρβαρότητας. Τώρα, με τον αγώνα της αναγνώρισης οι φιλίες έχουν μεγαλύτερο νόημα ...

Περίμεναν μόνα τους μέσα στο πλήθος της ανωνυμίας τα απρόσωπα πρόσωπα μιας ξεχασμένης τραγωδίας για να παίξουν επιτέλους το ρόλο του θανάτου τους. Η αναγνώριση ...

Dans l’obscurité de l’église, qui aurait pu discerner sur tes joues les quelques larmes versées pour le feu qui n’avait pas pu brûler pour sauver ton peuple ...

Pourquoi la flamme continue-t-elle à brûler ? Est-ce vraiment pour le souvenir ? Ou plutôt par devoir de mémoire ? Qui peut le savoir ? Seulement est-ce ...

Lorsqu’il comprit que Dieu fermerait les yeux devant la barbarie de la famine et la brutalité du système, celui qui était encore un homme décida de se ...

When we were given black bread, who cried for the children who couldn't eat it? Who realized the second advent of an inhuman sacrifice? Who bended ...

Quand ils nous donnèrent le pain noir, qui pleura pour les enfants qui ne pouvaient le manger ? Qui comprit le jugement dernier d’un sacrifice inhumain ...

Όταν μας έδωσαν το μαύρο ψωμί, ποιος έκλαψε για τα παιδιά που δεν μπόρεσαν να το φάνε; Ποιος κατάλαβε τη δευτέρα παρουσία μιας απάνθρωπης θυσίας; Ποιος ...

While you were reading the poem on Holodomor I couldn’t cry. I had to read the translation to understand your words. Otherwise that black tears of ...

Όταν διάβαζες το ποίημα του Γολοντομόρ δεν μπόρεσα να κλάψω. Έπρεπε να διαβάσω τη μετάφραση για να καταλάβουν τα λόγια σου. Αλλιώς εκείνα τα μαύρα σου ...

Since you could not have died with your own and can’t forget their death, there’s nothing left for you but to become ridiculous to the indifferent society, ...

Comme tu n’as pas pu mourir avec les tiens et que tu ne peux oublier leur mort, il ne te reste plus que le ridicule pour une société indifférente qui lorsque ...

Όταν δεν μπόρεσες να πεθάνεις με τους δικούς σου κι όταν δεν μπορείς να ξεχάσεις το θάνατό τους, δεν σου μένει παρά να γίνεις γελοίος για την αδιάφορη ...

Earlier Babtsia used to tell fairy tales just before us falling asleep. But now that we're all dead she doesn't want to tell nothing but the truth. ...

Il y a longtemps Babsia nous racontait des histoires un peu avant que le sommeil ne nous emporte. Seulement maintenant que nous sommes tous morts elle ...

Παλιά η Μπάμπτσια έλεγε παραμύθια λίγο πριν μας πάρει ο ύπνος. Τώρα όμως που είμαστε όλοι νεκροί δεν θέλει να πει παρά μόνο την αλήθεια. Αλλά δεν υπάρχει ...

- Who talks with victims? - He who reads the dead. - Who blames the crime? - He who writes for the unborn. - Who resists oblivion? - He who dies ...

- Ποιος μιλά με τα θύματα; - Αυτός που διαβάζει τους νεκρούς. - Ποιος κατηγορεί το έγκλημα; - Αυτός που γράφει για τους αγέννητους. - Ποιος αντιστέκεται ...

Tato, for so many years I couldn't understand why you didn't talk about that time. I didn't know what horror is, I had not lived death. Mother didn't ...

Τάτο, τόσα χρόνια δεν είχα καταλάβει γιατί δεν μιλούσες για τότε. Δεν ήξερα τι σημαίνει φρίκη, δεν είχα ζήσει το θάνατο. Η μάνα δεν με γέννησε νεκρό ...

Μέρα, νύχτα, μέρα ή νύχτα δεν έχει σημασία, η βρώμικη κίτρινη λάμψη μπορεί να είναι το τέλος της χαραυγής ...

Le ciel était bas et sombre non pour cacher la misère mais pour montrer la chaleur des petites maisons de gardians. Je ne savais pas que peindre en premier ...

Ο ουρανός ήταν χαμηλός και σκοτεινός όχι για να κρύβει τη μιζέρια μα για να δείχνει τη ζεστασιά των μικρών σπιτιών των βοσκών. Δεν ήξερα τι να πρωτοζωγραφίσω, ...

Όταν πέθανα μ’ έβαλαν σε ομαδικό τάφο. Όταν πέθανα δεν ήθελαν να με θάψουν. Όταν αυτοκτόνησα με κατηγόρησαν. Όταν έκοψα το αυτί μου τρελλάθηκαν. ...

Γιατί να μην έχω το δικαίωμα να χορέψω; Επειδή η κοινωνία θεωρεί ότι δεν είναι σωστό για τα παιδιά; Τόσους αιώνες ο χορός ήταν η μνήμη της κίνησης ...

Je me souviens encore malgré les années passées de cet hiver trop blanc où les hommes et les femmes malgré les éclats du rouge décidèrent de lutter ensemble ...

Θυμάμαι ακόμα, παρά τα χρόνια που πέρασαν, αυτόν τον πολύ λευκό χειμώνα όταν άντρες και γυναίκες παρά τα θραύσματα του κόκκινου αποφάσισαν να αγωνιστούν ...

C’était trop difficile de se révolter dans ce pays gorgé de lumière, il valait mieux se sacrifier pour réaliser l’impossible sans être absurde et rester ...

Ήταν τόσο δύσκολο να επαναστατήσεις σ’ αυτή τη χώρα την πλημμυρισμένη από φως, άξιζε περισσότερο να θυσιαστείς για να πραγματοποιηθεί το αδύνατον χωρίς ...

Ce n’était pas une simple manifestation car nous n’avions plus rien à perdre si ce n’était la dernière dignité des hommes qui ne connaissaient que le désert, ...

Aucune bougie n’avait éclairé l’obscurité du génocide de la famine. Seule une flamme parvint jusqu’à nos jours pour témoigner de l’absence de lumière. ...

Κανένα κερί δεν φώτιζε το σκοτάδι της γενοκτονίας του λιμού. Μόνο μια φλόγα έφτασε στις μέρες μας για να μαρτυρεί την απουσία φωτός. Και τώρα που ανάβει ...

Quelques sardines dans l’assiette blanche témoignaient de la misère du maître qui manquait cruellement de couleurs. Il décida de lutter contre la société ...

Λίγες σαρδέλες στο λευκό πιάτο μαρτυρούσαν τη μιζέρια του δασκάλου που είχε έλλειψη σκληρή χρωμάτων. Αποφάσισε ν’ αγωνιστεί εναντίον της κοινωνίας ...

Ils se retrouvaient dans la chambre à louer sans savoir combien cela durerait. Mais cela n’avait aucune importance puisque le café de Maxence était ouvert ...

Ξανασυναντιόντουσαν στο ενοικιαζόμενο δωμάτιο δίχως να ξέρουν πόσο θα διαρκούσε. Όμως αυτό δεν είχε καμία σημασία μιας και το café de Maxence ήταν ...

Nous nous promenions dans le champ vert où des pissenlits en fleurs attendaient l’orage, sans regarder les épais nuages du tonnerre comme si le monde entier ...

Βαδίζαμε μέσα στο πράσινο λιβάδι όπου ανθισμένες πικραλίδες ανέμεναν την καταιγίδα, χωρίς να κοιτούν τα πυκνά σύννεφα του κεραυνού λες κι ο κόσμος ολόκληρος ...

Que recherchais-tu dans la neige si ce ne sont les couleurs du temps ? Était-ce si important pour vivre ? Les ocres ne suffisaient-ils pas ? Il te fallait ...

Τι έψαχνες μέσα στο χιόνι αν δεν είναι τα χρώματα του χρόνου; Ήταν κάτι τόσο σημαντικό για να ζήσεις; Οι ώχρες δεν αρκούσαν; Έπρεπε ακόμα να μελετήσεις ...

Who knew where he lives? Who learned what he wants? Isn’t god unpredictable and uncompromising? Then why shouldn’t it be that which the whole society ...

¿Quién sabría dónde viviría? ¿Quién aprendió lo que quería? ¿No es Dios impredecible y sin compromisos? Entonces, ¿por qué no sería, lo que toda la ...

Qui savait où il habitait ? Qui apprenait ce qu’il voulait ? Dieu n’est-il pas imprévisible et sans compromis ? Mais alors pourquoi ne serait-il pas celui ...

Ποιος ήξερε πού μένει; Ποιος έμαθε τι θέλει; Απρόβλεπτος κι ασυμβίβαστος δεν είναι ο θεός; Μα τότε γιατί να μην είναι αυτό που κατακρίνει όλη η κοινωνία ...

Chi saprebbe dove abita? Chi saprebbe cosa vuole? Imprevedibile e inconciliabile non è Dio? Ma allora perché non può essere colui che è criticato ...

I was born petit I never had weight and my health was a disease. They said to me that I should thank God that made me and my mother that gave birth ...

Je suis né petit je n’ai jamais pesé lourd et ma santé était une maladie. On m’a dit qu’il me fallait remercier le dieu qui m’avait modelé et la mère ...

Γεννήθηκα μικρόσωμος δεν είχα ποτέ βάρος και η υγεία μου ήταν μία ασθένεια. Μου είπαν ότι πρέπει να ευχαριστώ το θεό που μ’ έπλασε και τη μάνα που με γέννησε. ...

Πάνω στα σύννεφα του παστέλ πρόσθεσες μία πινελιά λάδι για να είναι πιο αγνό το χρώμα τους και πιο τρυφερή η βροχή που θα πέσει στους ώμους των ανθρώπων. ...

Sur les nuages du pastel tu ajoutas une touche de peinture à l’huile pour que soient plus pure leur couleur et plus tendre la pluie qui tombe sur les épaules ...

Tu te souviens de ce café dans l’Arles dessinée par Vincent. Il était juste à l’angle tout près du théâtre de l’antiquité. Nous aurions pu nous asseoir ...

Θυμάσαι αυτό το café στην Arles που σχεδίασε ο Vincent. Ήταν ακριβώς στη γωνία κοντά στο θέατρο της αρχαιότητας. Θα μπορούσαμε να καθίσουμε για να μελετήσουμε ...

Dans cette forêt bleue sans fin, il n’y avait qu’un seul chemin pour l’ombre humaine lointaine. Elle tentait de se dérober mais c’était sans compter sur ...

Σ’ αυτό το δίχως τέλος γαλάζιο δάσος, υπήρχε ένας μόνο δρόμος για την ανθρώπινη σκιά την απόμακρη. Προσπαθούσε να ξεφύγει αλλά δεν λογάριασε τα δέντρα ...

Quand tu lisais en silence les passions oubliées de la mémoire du futur tu voulais parler, pour dire quelque chose au moins. Mais ta douleur ne pouvait ...

Όταν διάβαζες σιωπηλά τα ξεχασμένα πάθη της μνήμης του μέλλοντος ήθελες να μιλήσεις, να πεις κάτι τουλάχιστον. Αλλά δεν μπόρεσε ο πόνος σου να εκφράσει ...

Ποιος θα πίστευε ότι μια μέρα, η αλυσίδα που έδεσε πάνω στα μαθηματικά θα έπεφτε για να δημιουργήσει το μέλλον της καινοτομίας. Όμως εκείνο το χθες έφτασε ...

In the beginning there was no meaning. There was no reason. But when humanity was born the need was created too. The sound had to be heard even if ...

Στην αρχή δεν υπήρχε νόημα. Δεν υπήρχε λόγος. Μα όταν γεννήθηκε η ανθρωπιά δημιουργήθηκε και η ανάγκη. Έπρεπε ν’ ακουστεί ο ήχος ακόμα κι αν ήταν ακατανόητος. ...

Toutes ces fleurs dans un seul jardin comme autant de couleurs dans le matin, éclairaient le monde d’une étrange lumière comme si l’obscurité devait être ...

Όλα αυτά τ’ άνθη μέσα σ’ ένα μόνο κήπο όπως τόσα χρώματα μες στο πρωινό, φώτιζαν τον κόσμο μ’ ένα παράξενο φως σαν να έπρεπε να είναι σπασμένο το σκοτάδι. ...

Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι το παραμικρό φως είναι επικίνδυνο, όχι γιατί φωτίζει το άγνωστο αλλά γιατί σκιάζει το γνωστό. Γι’ αυτό το λόγο και μόνο η κοινωνία ...

Γιατί να ζήσεις για το εφήμερο; Γιατί να πεθάνεις για την αιωνιότητα; Εκτός αν το εφήμερο είναι αιώνιο και η αιωνιότητα εφήμερη... Τότε μόνο ο θεός θα ...

Elle était encore présente dans cette mémoire brisée pour résister au vandalisme des sociétés de l’oubli. Elle avait été nouée par un maître qui ...

Έδινε ακόμα το παρόν του σ’ αυτή τη σπασμένη μνήμη για ν’ αντισταθεί στους βανδαλισμούς των κοινωνιών της λήθης. Το είχε δέσει ένας δάσκαλος που ...

Sur un échiquier oublié le roi nu cherchait un mouvement. Il n’y avait plus de pièces blanches ni de joueurs pour vaincre le vide. Il prit ainsi sa guitare ...

Πάνω σε μια ξεχασμένη σκακιέρα ο γυμνός βασιλιάς έψαχνε την κίνηση. Δεν υπήρχαν πια λευκά κομμάτια ούτε παίκτες να νικήσουν το κενό. Έτσι έπιασε τη μαύρη ...

Tu t’es battu tant d’années pour l’immortalité de la permanence et tu n’as pas compris que tu vivais le misérabilisme à l’heure. Le paradis n’existe pas ...

Τόσα χρόνια παλεύεις για την αθανασία της μονιμότητας και δεν έχεις καταλάβει ότι ζεις στην ωρομίσθια μιζέρια. Δεν υπάρχει παράδεισος μετά τη θυσία της ...

Les vieux cuivres jouaient encore même si personne ne les écoutait plus. C’était comme s’ils savaient qu’existeraient les hommes qui ne flancheraient pas. ...

Τα παλιά χάλκινα έπαιζαν ακόμα κι αν κανένας δεν τα άκουγε πια. Ήταν σαν ήξεραν ότι θα υπάρξουν οι άνθρωποι που δεν θα σκύψουν. Όλα όρθια, όπως παλιά, ...

Δεν ήξερε για τη γλώσσα μας μόνο για τραγούδια ξεχασμένα. Όλη της η μικρή ζωή στα ξένα μιας χώρας που οι πρόγονοί της ονόμαζαν γη τους. Δεν ήξερε για ...

Οι μίζεροι δεν ήξεραν τίποτα από τα θρανία της ανάγκης. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν οι καρέκλες της κοινωνίας. Κι ο μοναδικός τους φόβος ήταν η περίεργη ...

Δεν ήταν ανάγκη να πας εκεί για να σ’ αγαπήσουμε. Δεν ήταν ανάγκη να είσαι μόνη για να είμαστε πολλοί. Δεν είσαι μόνο η Μαρία πια ό,τι και να κάνεις. ...

Ποιος ήθελε να μάθει για τον Abel; Οι μαθηματικοί μπορεί… Οι άνθρωποι σίγουρα… Και οι μαθηματικοί είναι άνθρωποι όπως έλεγε ο 5ος άγνωστος. Δεν πρέπει ...

Ανάμεσα στους θορύβους του πλούτου η μικρή πάλευε με την εργατιά της σιωπής. Κανείς δεν άκουγε αυτά που δακτυλογραφούσε γιατί κανείς δεν διάβαζε πια την ...

Αφού ήξερες ότι θα πεθάνω γιατί με γέννησες; Αφού ήξερες ότι θα με ξεχάσουν γιατί μ’ έβαλες στη μνήμη σου; Ήταν ο μόνος τρόπος να γίνεις ανθρώπινο. ...

Στη Ρωσία ήσουν Πόντια, στην Ελλάδα, Ρωσίδα, πήρες τα καλύτερα κομμάτια της αντοχής και του πόνου για να μας θυμίσεις την αδικία που έζησαν παλιά οι δικοί ...

Πρόσεξε, είναι ζεστό το γιασεμί! Το πότισα με τσάι της πατρίδας. Πιες πρώτα το άρωμά του πριν αγγίξεις τη γεύση αλλιώς θα κλάψεις. Έχει μέσα του όλα τα ...

Δεν ήξερε να πει τα πρώτα λόγια, ένιωθε όμως την ανάγκη. Ήταν, λοιπόν, τόσο δύσκολη η ανθρωπιά; Ή τόσο απλή; Πάντως ζούσε για κάποιον τώρα! Έπρεπε να ζήσει. ...

Il écoutait en silence les mouvements de l’esprit. Il discutait avec le maître pour comprendre la lumière. Aucune autre présence à cette étrange rencontre. ...

Άκουγε σιωπηλά τις κινήσεις του πνεύματος. Συζητούσε με το δάσκαλο για να δει το φως. Καμία άλλη παρουσία σ’ αυτή την παράξενη συνάντηση. Ως εάν ...

Ποιος μπορεί να φανταστεί το υποκείμενο του κειμένου όταν δεν έχει διαβάσει τα μυστικά τηλεγραφήματα; Ποιος μπορεί να κλάψει για την ξεχασμένη πατρίδα ...

Ανάμεσα στα χειρόγραφα που ξέχασε η κοινωνία μάθαμε πώς ζούσε η ανθρωπιά! Μοναχική και κρυφή ανάμεσα στα πλούτη και τους τίτλους που δεν ήξεραν για την ...

Δεν βρήκαμε άλλο μέρος για να ζήσουμε τις στιγμές του ήλιου της δικαιοσύνης παρά μόνο κάτω από τη σκιά ενός δέντρου με γαλάζια φύλλα. Και τώρα που πεθάναμε ...

Χαμένες μέσα στην ώχρα οι πράσινες σκακιέρες περίμεναν σιωπηλά αόρατους παίχτες παρελθόντος αλλά δεν είδαν παρά τον εξόριστο που έπιανε τα πινέλα του για ...

Δεν ήταν άδεια, μα κενά. Ποιος καταλάβαινε τη διαφορά; Όλη η κοινωνία βασιζόταν πάνω σ’ αυτό το παράλογο λογοπαίγνιο. Έτσι ξεγελούσε τα άτομα που έμεναν ...

Μέσα στο ποτάμι της κοινωνίας προσπαθούσαν τα πνιγμένα άτομα να πάρουν μια τελευταία ανάσα. Μόνο τότε συνειδητοποίησαν το κενό της ανούσιας ύπαρξης που ...

Θυμάσαι τη μέρα που σταμάτησε η μουσική ποιος άλλος μπορούσε ν’ ακούσει τη διαχρονική κραυγή της ανθρωπιάς; Γιατί δεν αντιστάθηκες τότε; Δεν ήταν η κατάλληλη ...

Σε μια μικρή πέτρινη πλατεία που είχε ζήσει τους μαύρους αιώνες υπήρχε ένα δένδρο που άντεχε τη σκλαβιά της αδιαφορίας. Βουβό σαν τους σοφούς άλλων εποχών ...

Tu sens cette odeur nauséabonde, ce n’est pas celle de la mort. Non, la société de l’oubli tue encore une fois, une fois de trop, nos morts. Et toi, passant, ...

Οσφραίνεσαι αυτή την αηδιαστική οσμή, δεν είναι η οσμή του θανάτου. Όχι, η κοινωνία της λήθης σκοτώνει ακόμα μια φορά, μια φορά παραπάνω, τους θανάτους ...

Nous pensions qu’ils ne souffraient plus après le massacre de leur vie. Cependant notre ennemi continuait sa tâche immonde et les assassinait encore. ...

Νομίζαμε πως δεν υπέφεραν πια μετά το σφαγιασμό της ζωής τους. Όμως ο εχθρός μας συνέχιζε το απαίσιο έργο του και τους δολοφονούσε ακόμα. Ανάμεσα στα αίσχη ...

Θα έρθεις κι εσύ να δεις εκείνο το ανύπαρκτο τοπίο ή θα μας αφήσεις πάλι μόνους; Δεν είναι θέμα χρόνου διότι κανείς δεν μας περιμένει εκτός από τη συνείδησή ...

Δεν ήταν χάρτινο το φεγγαράκι. Έλεγε ψέμα το τραγούδι. Γι’ αυτό δεν είπες τίποτα όταν το έκαψε ο ήλιος της δικαιοσύνης; Για τι άλλο θα πρέπει να πεθάνουμε; ...

Λες να το πίστεψαν ότι δεν υπάρχεις πια; Ή θα μας κυνηγήσουν όπως έκαναν και πριν; Γιατί να μην μπορούμε να πεθάνουμε κι εμείς; Ποιος άραγε ψάχνει ακόμα ...

Δύσκολα περπατούσες πάνω στον πέτρινο δρόμο δίχως να σκοντάψεις. Κι όμως αυτό δεν εμπόδιζε τα όνειρα του παρελθόντος να γίνουν τα οράματα του μέλλοντος. ...

La rocaille nous blessait les pieds et pourtant nous poursuivions notre chemin. Il nous fallait accomplir notre mission et trouver le secret des arômes. ...

Η πέτρα μάς πλήγωνε τα πόδια κι όμως εμείς συνεχίζαμε το δρόμο μας. Έπρεπε να εκτελέσουμε την αποστολή μας και να βρούμε το μυστικό των αρωμάτων. Κανείς ...

Τα ρούχα δεν είναι τόσο γυμνά με το άρωμα της λεβάντας. Ποιος όμως σκέφτεται το κυπαρίσσι; Εσύ το ήθελες κοντά σου ακόμα κι εκεί που δεν υπήρχαμε. Δεν ...

Όλοι νόμιζαν ότι ήταν νεκρά. Ενώ περίμεναν την ημέρα. Δεν έκαιγαν πια τη μοίρα. Δεν ήθελαν τίποτα από μας. Και μόνο ο ήλιος μπορούσε ν’ αγαπήσει και πάλι ...

Ποιος ήξερε γιατί γέμισες με τόσο πράσινο την πληγωμένη γη, ενώ το μωβ του ορίζοντα άντεχε με δυσκολία το βάρος ενός συννεφιασμένου ουρανού. Μόνο ο θεός. ...

Πάνω από τη γαλάζια γραμμή λίγο πιο κάτω από τους λόφους, θυμάσαι το χρώμα των σπιτιών; Μπορεί να μην έδωσες τόση σημασία σ’ εκείνο το λυπητερό μωβ, αλλά ...

Il t’a fallu bien du talent pour écrire le français en provençal comme l’a si bien dit ton précieux ami sans oublier et sans trahir l‘essentiel. Car à ...

Dans les secrets de la langue du midi se cache la présence des amis qui à travers la multitude des écrits, ont su redonner son sens à la vie. Ils auraient ...

Au sein de la plus grande des misères, dans la mansarde de la nécessité, personne ne voulait y séjourner à part l’âme des éphémères. Était-ce pour toi ...

Μέσα στην πιο μεγάλη αθλιότητα στη σοφίτα της ανάγκης, κανείς δεν ήθελε να μένει εκτός από την ψυχή των εφήμερων. Ήταν για σένα ο μοναδικός τρόπος να ...

Μετά από πολλά χρόνια μνήμης όταν πλέον όλοι είχαν ξεχάσει τα πάντα αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το μουσείο μας. Όχι μόνοι μας βέβαια αλλά με τα παιδιά ...

Je me souviens de la galette, des dattes et du lait de l’instituteur. Ceci malgré le temps et le désarroi, malgré la colère et l’injustice. Tout homme ...

Θυμάμαι τη φρυγανιά, τους χουρμάδες και το γάλα του δασκάλου. Και τούτο, παρά το χρόνο και την απελπισία, παρά την οργή και την αδικία. Κάθε άνθρωπος έχει ...

Le violon n’en demandait pas tant, il lui suffisait de partager un instant avec un violoncelle d’une autre époque pour retrouver le goût du premier choc ...

Το βιολί δεν ζητούσε τόσα πολλά, του αρκούσε να μοιράζεται μια στιγμή μ’ ένα βιολονσέλλο μιας άλλης εποχής για να ξαναζήσει την γεύση της πρώτης έντασης ...

Les bancs tentaient tant bien que mal de discerner l’eau du fleuve bleu mais la hauteur des herbes les en empêchait. Alors ils étaient seuls dans ce désert ...

Τα παγκάκια προσπαθούσαν με κόπο να διακρίνουν το νερό του γαλάζιου ποταμού όμως το ύψος των χόρτων δεν τ’ άφηνε. Έτσι ήταν μόνα σ’ αυτή την πράσινη έρημο ...

Nous marchions dans les couleurs sous les ombres des arbres comme pour remercier le soleil d’avoir enlevé à la terre les ocres d’antan et les instants ...

Βαδίζαμε μέσα στα χρώματα κάτω απ’ τις σκιές των δέντρων σαν να θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον ήλιο που είχε βγάλει από τη γη τις ώχρες από τα παλιά και ...

Εκεί στα πυκνά βουνά έβλεπες άδεια χωράφια. Κανείς δεν ήθελε τη γη λες κι ήταν μόνο πληγή. Κι εσύ, περίμενες μόνος την ανύπαρκτη αντίσταση. Δεν μπορούσες ...

Ποιος κλέβει ποιον; Η θάλασσα ή το χώμα; Ποιος θέλει ποιον; Η άνοιξη ή το σώμα; Ο φάρος δεν απάντησε. Μα ούτε κι ο τάφος. Έτσι επέλεξαν οι άνθρωποι.

Οι πληγές της πέτρας δεν πονούσαν. Ήταν γεμάτες μνήμες του μέλλοντος. Δεν έσταζαν παρά μόνο χρώμα λες και το αόρατο μιλούσε. Τις έκαιγε ο ήλιος, τις έβρεχε ...

Δεν ήταν μόνο στο Σούνιο που σε περίμενε η πέτρα, εκείνη με τα γράμματα του Byron. Υπήρχαν κι άλλες στον κόσμο. όπως εκείνη που είδα στη Tipasa με το ...

Elle était suspendue. La cigogne. Elle lui manquait. La patrie. Elle attendait. Les prochaines. Elles n’arrivaient pas. Cependant il le fallait. Partir. ...

Ήταν μετέωρος. Ο πελαργός. Του έλειπε. Η πατρίδα. Περίμενε. Τους επόμενους. Δεν ήρθαν. Κι όμως έπρεπε. Να φύγουν. Ήταν ο τελευταίος. Το πρέπον. Αναγκαίο. ...

Tu le connaissais cet inconnu ? Pourquoi est-il mort avec nous ? Tu en connais la raison ? Ou simplement n’avait-il pas d’armure ? Pourquoi tant de questions ...

...

Le corps à l’huile ne pleurait pas, Il ne savait pas. Son corps ne souffrait pas. Il n’avait pas appris. Il n’est pas mort avec les couleurs. Il ne voulait ...

Δεν δάκρυζε το κορμί με το λάδι. Δεν ήξερε. Δεν πονούσε το σώμα του. Δεν έμαθε. Δεν πέθανε με τα χρώματα. Δεν ήθελε.

À l’intérieur de l’église personne ne voyait les flèches. Le ciel n’existait pas. Cependant toute l’église n’était qu’une forêt d’arcs qui avait pour cible ...

Μέσα στην εκκλησία κανείς δεν έβλεπε τα τόξα. Δεν υπήρχε ουρανός κι όμως όλη η εκκλησία δεν ήταν παρά ένα δάσος τόξου που είχε στόχο τον ουρανό. Έτσι ...

Γιατί το έβαλες εκεί; Δεν υπήρχε χώρος αλλού; Δεν ήθελες; Εκτός αν το ήθελε εκείνο. Το γυμνό κορμί του Vincent δεν μπορούσε να σ’ αγκαλιάσει μόνο να δοθεί. ...

Μοσχοβολούσε ο μύλος ακόμα κι όταν τελείωσε ο καφές και μάθαμε τι σημαίνει ανάμνηση. Ποιος μύλος θα μας μάθει τι σημαίνει ανθρωπιά. Πάνω στον πίνακα ...

Τα βήματα ήταν απλά για έναν χορευτή και μια χορεύτρια. Όλη η δυσκολία ήταν οι γάμπες κι εκείνες ήταν για ταγκό. Πάνω στον πίνακα ένα ακίνητο ζευγάρι χόρευε ...

Όταν άκουγες την κραυγή της μουσικής Δεν ήξερες πόσα θύματα ήταν. Όταν πέθαναν οι πρώτες χιλιάδες η μουσική δεν μπόρεσε να παίξει. Τα φαινόμενα έπρεπε ...

Το αόρατο δεν είχε νόημα σ’ εκείνον τον κόσμο γιατί κανείς δεν ήθελε το φως που δεν έβλεπε. Ο καθένας νόμιζε ότι ήταν φωτιά η νύχτα. Ενώ εσύ ξέρεις ...

Δεν ήταν μουσική μόνο η σιωπή μιας άλλης ανθρωπιάς που δεν υπήρξε. Δεν ήθελε το στίγμα για να μην αγγίξει την παλαιά αθωότητα που δεν έζησε. Όλα ήταν ...

Ποιος άκουγε τον πόνο τους όταν πέθαιναν οι αθώοι; Ποιος έκλαιγε το θάνατο των απαγορευμένων ψυχών; Κύριε, γιατί δεν λέτε τίποτα; Υπάρχει λόγος ή δεν ...

Chi ascoltava il loro dolore quando morirono gli innocenti. Chi piangeva la morte delle anime vietate? Signore, perché non dite nulla? C’è un motivo ...

Οι μικρές αντοχές δεν είναι για την επανάσταση. Ζουν μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα διότι δεν υπάρχουν ουτοπίες για την κοινωνία του παρόντος. Αυτό ...

...

Οι εικόνες δεν είχαν καντήλια γιατί κανείς δεν πίστευε σ’ αυτές. Περίμενε την αναπαράσταση αλλά δεν υπήρχαν θεοί. Έτσι όπως ήρθαν οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ...

Μετέφεραν σπασμένους κώδικες που δεν μπορούσαν να διαβάσουν γιατί δεν πρόσεχαν την ουσία. Οι κακόμοιροι μολυσμένοι ήθελαν να πείσουν τον κόσμο αλλά η ...

Ένα ένα ανεβάζαμε τα έγγραφα που δεν υπήρχαν πια για να ζήσουν και πάλι οι ξεχασμένοι. Κοιτάζαμε τις άδειες καρέκλες και νιώθαμε την ανάγκη να πεθάνουμε ...

Ποιος θα πίστευε τα έντεκα χέρια αν δεν έβλεπε τον πίνακα του ανύπαρκτου λαού; Ποιος θα έβλεπε το κρυφό χέρι αν δεν πίστευε τον πίνακα των αγέννητων ...

- Σωστά! - Τότε γιατί μίλησες; - Έπρεπε... - Μα, δεν υπήρχε λόγος! - Κι όμως... - Μα, γίνεσαι γελοίος! - Δεν το κάνω επίτηδες... - Αλήθεια; - Ναι. - Είσαι ...

- Κάτω η μιζέρια! - Τι είπες, ρε; - Κάτω η μιζέρια! - Πώς τόλμησες; - Με το θράσος της ανθρωπιάς. - Μα, η μιζέρια είναι η ζωή μας. - Τότε δεν είναι ζωή... ...

Το θυμάσαι το ρολόι; Εκείνο που δεν λειτούργησε ποτέ. Το έχω ακόμα στο νου μου. Και βλέπω τα σπαθιά του χρόνου. Μετρούσε με τις ώρες την καλοσύνη της ...

Λίγο πριν πεθάνει του ζητούσαν ακόμα μία χάρη. Πίστευαν ότι σαν τον παπά θα διάβαζε τα ονόματά τους. Έτσι κανείς δεν πρόσεξε το τελευταίο του δάκρυ. ...

Τον ξεγέλασε η κοινωνία για να βγάλει τα μίζερα λεφτά της μα εκείνος επέμενε για σένα διότι δεν είχε τίποτα άλλο πια. Έτσι ήρθε μ’ ένα τριαντάφυλλο στο ...

Ποιος θα έδινε σημασία στις δύο επιστολές αν δεν υπήρχε το στίγμα του ανύπαρκτου που δεν έπαψε να ζει μέσα στη λήθη; Κι όμως υπήρχαν ήδη οι αγέννητοι ...

Ήμασταν δύο μέσα στο κρύο της αίθουσας για δύο επιστολές του ανύπαρκτου λαού και περίμενε ο τρίτος μόνος μέσα στην εμπιστοσύνη της ανθρωπιάς. Κανείς ...

Πρόσεξες το ξεχασμένο καλάθι εκεί στην άκρη του τραπεζιού; Κοίταξες τα λεμόνια και τα πορτοκάλια ή περίμενες ν’ ανοίξει το μπουκάλι; Μη λυπάσαι δεν σε ...

Le thé était servi depuis longtemps. Seulement personne n’osait le toucher. La scène ressemblait à un tableau, une nature morte de Vincent. Il ne manquait ...

Το τσάι είχε σερβιριστεί από ώρα. Μα κανείς δεν τολμούσε να τ’ αγγίξει. Η σκηνή έμοιαζε με πίνακα, μία νεκρή φύση του Vincent. Δεν έλειπε πινελιά μέσα ...

Les maisons chaudes fumaient encore le long du chemin de notre enfance. Elles réchauffaient le ciel ocre pour nous tenir bien au chaud. Nous n’avions alors ...

Τα ζεστά σπίτια ξεκάπνιζαν ακόμα στο δρόμο της παιδικής μας ηλικίας. Ζέσταιναν τον ωχρό ουρανό για να μας κρατά ζεστούς. Όμως είχαμε μόνο τα μάτια της ...

La cruelle société de la jalousie a visé ton cœur mais n’a pu blesser le front de l’intelligence. Elle ne connaissait pas le caméléon et n’a pas prêté ...

Σημάδεψε την καρδιά σου η άπονη κοινωνία του φθόνου μα δεν μπόρεσε να λαβώσει το μέτωπο της νοημοσύνης. Δεν ήξερε για το χαμαιλέοντα και δεν πρόσεξε τη ...

La résistance n’est pas morte. Ses groupes n’ont pas fléchi. Maintenant nous en connaissons les racines. Il n’existe pas de théorie. Pensée, esprit, singularité ...

Η επανάσταση δεν πέθανε. Δεν λύγισαν οι ομάδες σου. Τώρα ξέρουμε για τις ρίζες. Και δεν υπάρχει θεωρία. Μία σκέψη, ένα πνεύμα, μία ιδιομορφία έπλασαν ...

For society you shouldn’t have been born. And you were born for humanity. For society you shouldn’t have lived. And you lived for our mathematics. ...

Il ne te fallait pas naître pour la société et tu es né pour l’humanité. Il ne te fallait pas vivre pour la société et tu as vécu pour nos mathématiques. ...

Για την κοινωνία δεν έπρεπε να γεννηθείς. Και γεννήθηκες για την ανθρωπότητα. Για την κοινωνία δεν έπρεπε να ζήσεις. Κι έζησες για τα μαθηματικά μας. Για ...

La ville avait éteint ses feux quand les deux ombres sortirent sur le balcon. Elles voulaient voir de près le monde invisible de la nuit. Elles purent ...

Η πόλη είχε σβήσει τα φώτα της όταν βγήκαν οι δύο σκιές στο μπαλκόνι. Ήθελαν να δουν από κοντά τον αόρατο κόσμο της νύχτας. Έτσι μπόρεσαν ν’ αντικρίσουν ...

Είχες φορέσει τη μάσκα των νεκρών για να μη σε δει ο πόνος. Κι όμως σε πρόφθασε πριν φύγεις με τη γόνδολα στο κρυφό μέρος του Μουράνο. Έτσι δεν είδες στον ...

Πρόσεξες ότι το χρώμα της θάλασσας ήταν ροζ γαλάζιο. Έτσι ξεχωρίζεις τον ουρανό. Μπορεί να μην φαίνεται το ροζ αλλά πρέπει να ξέρεις ότι υπήρξε το φωτεινό ...

Δεν έβλεπες πίσω. Πώς να κοιτάξεις μπροστά; Δεν ήξερες τίποτα. Πώς να ρωτήσεις κάτι; Κάτω από τα φώτα του σκοταδιού άκουγες μία άγνωστη μουσική. Γιατί ...

Θυμάσαι που έλεγες για το παράδοξο; Δεν είχα καταλάβει τότε. Πειράζει; Μάλλον δεν έπρεπε να ρωτήσω. Τέλος πάντων. Ήθελα να πω κάτι. Δεν ξέρω αν έχει σημασία ...

Δεν άφησε τίποτα γραπτό πάνω σ’ αυτό το θέμα. Λες και δεν υπήρχε ανάγκη. Υπήρχε άραγε; Έπρεπε ν’ ακούσουν. Μα γιατί δεν το έκαναν; Δεν ήξεραν μάλλον. Μπορεί; ...

Chaque goutte de miel, un univers entier où butinaient les milliers pour créer le ciel. Chaque geste de tendresse, trésor caché où s’entremêlaient les ...

Il n’y avait rien d’important dans cette pauvre garrigue à part ces rares éclats de vert qui tentaient d’arracher au ciel la moindre goutte de pluie. ...

Δεν υπήρχε τίποτα το σημαντικό σ’ αυτή τη φτωχή άνυδρη γη εκτός απ’ αυτές τις σπάνιες εκλάμψεις του πράσινου που προσπαθούσαν ν’ αρπάξουν απ’ τον ουρανό ...

Nous n’avions pas eu le choix. Pour cacher la misère de notre nudité, nous n’avons trouvé que des chemises de sang. Ainsi notre vie se colore enfin. Alors ...

As-tu écouté le piano ? Il accompagnait une vieille chanson tu n’as pas fait attention ? Je sais, ce n’est pas grave. Pourquoi pleures-tu à présent ? Je ...

As-tu remarqué le bruit des feuilles ? Dans les allées du parc, elles attendaient. Pourquoi les hommes marchaient-ils sur elles ? C’était leur moyen d’exister ...

Η σκακιέρα είχε αλλάξει. Το νέο άνοιγμα ήταν απαραίτητο. Κι ο χρόνος ελάχιστος. Το στιγμιαίο χάδι πρόλαβε την αόρατη κίνηση του κλεισίματος. Δεν ήταν πλάγια ...

Δεν ήξερα για την κρυφή πηγή πριν αγγίξω το πάθος. Ο πόθος δεν ήταν ανοιχτός και το παίγνιο είχε άλλους κανόνες. Δεν υπήρχε βιβλίο για τον κώδικα, μόνο ...

Tous les êtres voulaient paraître car c’était l’unique moyen de vivre dans la société du spectacle. Un seul était capable de résister car il avait écrit ...

Όλα τα όντα ήθελαν να φαίνονται διότι ήταν ο μόνος τρόπος να ζουν μέσα στην κοινωνία του θεάματος. Ένα μόνο ήταν ικανό ν’ αντιστέκεται διότι είχε γράψει ...

Δεν είχαν προσέξει ότι πίσω σου υπήρχε μία γαλάζια σκιά. Λες και το κενό να είχε ετοιμαστεί για να υποδεχτεί την ανθρωπιά ενός σπασμένου βλέμματος.

Πάνω στους ώμους σου έβαλα τα χρώματα της γης. Έτσι μπόρεσες να νιώσεις το πάθος και τον πόθο. Αλλιώς θα παρέμενε για σένα ένα κομμάτι της ουτοπίας.

Κάτω από το βάθος του γαλάζιου εμφανίστηκαν δύο κεράσια. Τα σκουλαρίκια της φύσης ήταν πλέον δικά σου. Εκείνη την εποχή έπρεπε να τα πάρεις κοντά σου στην ...

Qui aurait pu le savoir que ta résistance provenait de Naples ? Seul le bleu de Prusse avait osé croisé le fer sur ton regard. Et maintenant tu attendais ...

Ποιος μπορούσε να το ξέρει πως η αντίστασή σου προερχόταν από τη Νάπολη; Μόνο το γαλάζιο της Πρωσίας είχε τολμήσει να σταυρώσει το σίδερο πάνω στο βλέμμα ...

Personne ne pouvait caresser tes cheveux. Ils étaient protégés par l’épaisseur du bleu. Ainsi la profondeur cachait le front. Et ta pensée demeurait secrète. ...

Κανείς δεν μπορούσε να χαϊδέψει τα μαλλιά σου. Τα προστάτευε το πάχος του γαλάζιου. Έτσι το βάθος έκρυβε το μέτωπο. Και η σκέψη παρέμενε κρυφή. Μόνο ο ...

La jeune fille aux cheveux bleus n’était née que bien après la brisure de tes regards. Elle semblait pourtant se souvenir. Comme si elle avait vu tes portraits. ...

Η κοπέλα με τα γαλάζια μαλλιά είχε γεννηθεί πολύ μετά τα σπασμένα σου βλέμματα. Κι όμως φαινόταν να θυμάται. Σαν να είχε δει τα πορτραίτα σου. Άραγε γι’ ...

Sous le soleil, trop grand tu semais les graines d’un arbre qui ne finissait pas de mourir dans l’éphémère des hommes éternellement mortels.

Κάτω από τον πελώριο ήλιο, έσπερνες τους σπόρους ενός δέντρου που δεν σταματούσε να πεθαίνει μέσα στο εφήμερο των ανθρώπων των αιώνια θνητών.

Courbée vers sa terre la vieille femme répétait inlassablement le même geste. Elle ne pouvait pas oublier la pauvreté de son destin et le cadeau de la ...

Σκυμμένη στη γη της, η γριά επαναλάμβανε ακούραστα την ίδια κίνηση. Δεν μπορούσε να ξεχάσει τη φτώχεια του πεπρωμένου της και το δώρο της ζωής.

Avant, les cyprès étaient droits. Ils ne montraient que le ciel. Avec toi, dans leur tumulte, nous avons vu pour la première fois l’intérieur des hommes ...

...

Tout tournait et bougeait. Il n’y avait que les couleurs pour témoigner de la présence des hommes qui ne voulaient pas vivre seuls dans le monde vide.

Όλα γύριζαν και λικνίζονταν. Μόνο τα χρώματα υπήρχαν για να μαρτυρήσουν την παρουσία των ανθρώπων που δεν ήθελαν να ζουν μόνοι σ’ έναν κόσμο κενό.

Ils n’étaient pas tristes. C’était juste une impression. Ils étaient heureux d’être encore ensemble au bord de la mer, au bord de l’éternité, deux comme ...

Δεν ήταν λυπημένοι. Ήταν απλώς μία εντύπωση. Ήταν ευτυχισμένοι που ήταν ακόμα μαζί στην άκρη της θάλασσας, στην άκρη της αιωνιότητας, δύο σαν ένας.

Le savais-tu qu’il pensait à toi lorsqu’il peignait les morceaux de sa vie ? Sa souffrance n’était pas feinte. L’oreille n’était qu’un détail. L’enfer ...

Το ήξερες ότι σε σκεφτόταν όταν ζωγράφιζε τα κομμάτια της ζωής του; Ο πόνος του δεν ήταν πλαστός. Το αυτί δεν ήταν παρά μια λεπτομέρεια. Η κόλαση κράτησε ...

Μην ακούτε τη γιαγιά. Δεν σας λέει όλη την αλήθεια. Εκείνη την εποχή έμαθε για σας τους αγέννητους και τότε διάβασε για πρώτη φορά τους νεκρούς. Ξέρει ...

Όταν ήμουν μικρή είχα ένα γέρο δάσκαλο. Δεν θυμάμαι ακριβώς όλα αυτά που έλεγε. Δεν έδινα σημασία τότε. Δεν ήξερα για τους ανθρώπους. Όταν πέθανε ...

Ποιος θα πήγαινε και πάλι εκεί που δεν υπήρχε επιστροφή μετά από τη νέα καταστροφή σαν έπεσαν με το κεφάλι οι τελευταίοι άνθρωποί μας; Ποιος θα άκουγε ...

Όταν κοίταξε τα χειρόγραφα δεν περίμενες να δει τα αόρατα στίγματά σου. Νόμιζες πως κυριαρχούσε η κοινωνία κι ήταν αδύνατο να συναντήσεις άλλη μια φορά ...

Πέντε αιώνες περίμενες για να σ’ αγγίζει και πάλι η νοημοσύνη της ανθρωπιάς. Κι όταν ήρθε εκείνο το βράδυ δεν αντιστάθηκες στον άλλο κι έτσι έζησε μέσα ...

D’un geste de la main pouvait apparaître toute la courbure d’un être qui n’était plus car il n’avait pu supporter le destin d’un peuple ravagé par la barbarie ...

Combien de traits suffisent pour décrire la souffrance d’un crime indicible ? Combien de lignes suffisent pour écrire l’histoire d’un châtiment inexistant ...

Avec beaucoup de patience il était possible à certains d’admirer les tresses de l’espace et de découvrir les cordes du temps. Seulement il fallait puiser ...

Qui aurait pu penser qu’il existait plus puissant que le métal pour soutenir le poids de la hauteur ? Pourtant en regardant cette tour d’acier posée sur ...

Ποιος θα μπορούσε να σκεφτεί Ότι υπήρχε πιο ισχυρό από το μέταλλο για να στηρίξει το βάρος του ύψους; Ωστόσο βλέποντας αυτόν τον πύργο από ατσάλι τοποθετημένο ...

Όποιος δεν σε διαβάζει κοιτάζει τα χειρόγραφά σου με δέος. Όταν όμως σε μελετά με πάθος τότε ανακαλύπτει πόσο σπάνια είναι τα ελάχιστα που άφησες στην ...

Dans les ruelles sombres, tu courais à corps perdu. Qui voulais-tu éviter ? Les hommes assis qui jouaient au jacquet ? Les femmes qui ne savaient que ...

À la frontière de la barbarie deux choses nous étaient interdites : l’église et la montagne. Car elles appartenaient toutes les deux au temps de l’arménité. ...

Στα σύνορα της βαρβαρότητας δύο πράγματα ήταν απαγορευμένα: η εκκλησία και το βουνό. Επειδή και τα δύο άνηκαν στον Χρόνο της Αρμενοσύνης. Κανείς ...

Ποιος ήξερε πως όταν χόρευες χωρίς σπαθιά θυμόσουνα ακόμα εκείνη την αόρατη μάχη που έδωσαν οι πρόγονοί σου για να παραμείνεις ελεύθερη; Κανείς πια δεν ...

Η ομορφιά έπρεπε να σώσει τον κόσμο. Αυτό δεν είχες γράψει παλιά; Νομίζεις ότι ισχύει ακόμα ή ότι νίκησε η ασχήμια της μιζέριας; Μπορεί να μην απαντάς ...

Là-bas, les remparts n’étaient pas humains. Ils avaient été conçus par d’autres, des forces plus anciennes qui ne craignaient pas la barbarie. Aussi lorsque ...

Si certains contestent la venue du génie sur la terre des pierres c’est parce qu’il ne peuvent accepter l’incontestable. Il devait venir pour écrire ce ...

Αν κάποιοι αμφισβητούν τον ερχομό της μεγαλοφυίας στη γη της πέτρας είναι επειδή δεν μπορούν να αποδεχθούν το αναμφισβήτητο. Όφειλε να έρθει για να ...

Dans le monastère, juste avant la pièce sacrée, se trouvait le tombeau d’un vivant, elle portait sur son tablier la lame du disciple. Ainsi le maître de ...

Μέσα στο μοναστήρι, ακριβώς μπροστά από το ιερό, βρισκόταν ο τάφος ενός ζωντανού· είχε πάνω στην ταφόπλακά του τη λεπίδα του μαθητή. Έτσι ο δάσκαλος του ...

Lorsque se posa sur cette poitrine si frêle la grenade du dragon, son cœur s’illumina. La souffrance et les tourments laissèrent enfin place à la joie ...

Tu étais si triste en allumant les bougies que je n’ai pu te consoler à l’aide de paroles réconfortantes aussi j’ai bu ton silence lumineux comme on écoute ...

Ήσουν τόσο λυπημένη ανάβοντας τα κεριά που δεν μπόρεσα να σε καθησυχάσω με λόγια παρηγορητικά· έτσι ήπια τη φωτεινή σου σιωπή όπως ακούμε το ρέκβιεμ κάποιου ...

Πριν από εμάς ποιους πρόσεχαν; Πριν από αυτά ποια προσέχαμε; Όλη η δύναμή μας είναι τα βουνά μας. Όλη η ζωή τους είναι τα παιδιά μας. Κι όταν ο ...

Comment résister à cet appel pourpre sans succomber à la tentation de reboire à la source d’antan. Tu sais celle qui est encore interdite malgré la libération ...

Πώς ν’ αντισταθείς σ’ αυτό το πορφυρό κάλεσμα χωρίς να υποκύψεις στον πειρασμό να ξαναπιείς από την παλιά πηγή. Ξέρεις, αυτήν που είναι ακόμα απαγορευμένη ...

La couleur était chatoyante et il n’avait pu l’oublier malgré le temps et la guerre. Elle l’attendait depuis des siècles patiente et toujours souriante. ...

Το χρώμα ήταν στιλπνό και δεν μπόρεσε να το ξεχάσει παρά το χρόνο και τον πόλεμο. Τον περίμενε εδώ και αιώνες με υπομονή και πάντα με χαμόγελο. Έτσι ο ...

Freedom Loneliness, Need, Resistance, Humanity, Altruism, Love but above all Humanity.

Ελευθερία, Μοναξιά, Ανάγκη, Αντίσταση, Ανθρωπιά, Αλτρουισμός, Αγάπη αλλά πάνω από όλα Ανθρωπότητα.

Libertà, Solitudine, Necessità, Resistenza, Pìetas, Altruismo, Amore, ma più di tutto Umanità.

Plus le formulaire était simple, plus les questions semblaient essentielles. Et pourtant le vide persistait comme si la vie n’était qu’un subterfuge. Plus ...

Dans le silence de la mort, les hommes devenaient bruyants pour écouter leur existence sans saisir l’importance de la mission qui les attendait. Certains ...

Μες στη σιωπή του θανάτου, οι άνθρωποι έκαναν θόρυβο για ν’ ακούν την ύπαρξή τους δίχως να κατανοούν τη σημασία της αποστολής που τους ανέμενε. Όμως, μερικοί ...

Σ’ εκείνο τον τόπο της πέτρας, δεν υπάρχει θεωρία μόνο σπασμένα κορμιά για το παράδειγμα. Δεν περιμένουν τίποτα από κανέναν. Διότι κανείς δεν θα ...

Γιατί νομίζεις πως όλα είναι κατανοητά κι επιπλέον από όλους; Ποιος σου είπε αυτό το ψέμα; Ποιος σ’ έπεισε; Μήπως είναι η κοινωνία της μιζέριας; Μήπως ...

Perché credi che tutto sia comprensibile e per di più da tutti? Chi ti ha detto questa falsità? Chi ti ha convinto? Che sia la società della miseria? ...

Δεν την βλέπετε που υποφέρει όταν την ξεχνάτε! Πόσο πόνο μπορεί ν’ αντέξει μία άδεια καρέκλα; Κάθε λήθη είναι και μια πληγή. Άλλη μία πάνω στο αόρατο ...

Fruit Défense Interdiction Transgression Délivrance Nuit Attirance Passion Fusion Transcendance.

Ξέρω τι θα πεις... Ότι δεν τους έπεισα ακόμη, ότι δεν διαβάζουν τις πηγές κι ότι δεν είναι μικροί πια. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, πάντως θα προσπαθήσω ...

Γιατί δεν τους έβλεπαν οι άλλοι; Μήπως δεν έπρεπε; Υπήρχε λόγος; Γιατί δεν μιλούσαν την ώρα του μαθήματος; Μήπως θα έπρεπε; Δεν υπήρχε λόγος; Πρέπει ...

Μέσα στο λεωφορείο δεν υπήρχαν μόνο τα άτομα της κοινωνίας, ήταν κι οι άλλοι, οι παράξενοι. Το ξέρω, δεν το περίμενες. Δεν έχει σημασία όμως. Η ανθρωπιά ...

Tu aurais pu dire quelque chose tout de même lorsque tu découvris les premières lettres à un ami allemand. Tu te contentas d’un silence quasiment insoupçonnable. ...

Θα μπορούσες να μου είχες πει κάτι όμως όταν ανακάλυψες τις πρώτες επιστολές σε έναν Γερμανό φίλο. Σου έφτανε μία σχεδόν ανυποψίαστη σιωπή. Και τώρα, ...

Aucun homme n’avait conçu cette séparation utopique. Seul le temps avait accepté de briser la symétrie de l’espace. Ainsi l’intelligence eut enfin un appui ...

Κανείς δεν είχε επινοήσει τον ουτοπικό αυτό διαχωρισμό. Μόνο ο χρόνος είχε δεχτεί να σπάσει τη συμμετρία του χώρου. Έτσι η νοημοσύνη είχε επιτέλους ένα ...

Κανείς δεν έδωσε σημασία στις ρίζες του ζ. Κοίταζαν όλοι τα ρ του έρωτα για να μπορέσουν να ζήσουν. Και εσύ μας έδειξες, ο πρώτος, πώς να πεθάνουμε σιωπηλά ...

Γιατί έκλεισες τα μάτια; Δεν ήταν νωρίς για να φύγεις; Εκτός αν σ’ ενόχλησε ο ήλιος της ξεχασμένης δικαιοσύνης. Θα μου πεις ποτέ την αλήθεια ή θα περιμένω ...

Ce n’était pas seulement une couleur. C’était tout un peuple qui se déversait sur le tableau des ocres rouges. Les hommes voulaient appartenir à cette ...

Δεν ήταν απλώς ένα χρώμα. Ήταν ένας ολόκληρος κόσμος που ξεχύθηκε πάνω στον πίνακα των ωχρορόδινων. Οι άνθρωποι ήθελαν ν’ ανήκουν σ’ αυτό το παράξενο μοναχικό ...

Δεν ξέρω γιατί ποτέ δεν μπόρεσα ν’ αντέξω το θόρυβο των πολλών. Μήπως έπρεπε ν’ ακούσω τη σιωπή των ελάχιστων για να μην πεθάνει η ανθρωπιά; Τώρα πια ...

Ce n’était sans doute pas nécessaire et pourtant cette trace superfétatoire avait dû blesser le tableau rouge pour montrer à l’aide de l’étrange couteau ...

Σίγουρα δεν ήταν απαραίτητο κι όμως τούτο το ασήμαντο ίχνος έπρεπε να πληγώσει τον κόκκινο πίνακα για να δείξει με τη βοήθεια του παράξενου μαχαιριού πως ...

Δεν θα ήθελες ν’ αγγίξεις ένα κομμάτι γης που δεν γνώρισε την προδοσία μιας ανώνυμης κοινωνίας και που άντεξε το βάρος της θυσίας και της ανθρωπιάς ...

Elle était à peine discernable et pourtant malgré l’espace, la mer des solitudes était présente dans la mémoire des hommes qui n’existaient pas. Alors ...

Dans l’ombre des nuages régnait un silence lumineux comme si le temps s’était arrêté pour écouter l’espace sonore. Les rais de lumière formaient une étrange ...

Εκεί κανείς δεν ζει κάτω από τον ουρανό, δεν υπάρχει διαφορά με τη γη των ανθρώπων, όλα είναι βουνά. Εκεί δίπλα στον ουρανό, η μόνη θάλασσα της γης ...

Dans cet univers où dominent la chaleur du rouge et de l’ocre, tu eus une vision bleue. Etait-ce le souvenir d’une perspective, l’avenir d’un fleuve ou ...

Σ’ αυτό το σύμπαν όπου κυριαρχούν η ζεστασιά του κόκκινου και της ώχρας, είχες ένα όραμα γαλάζιο. Ήταν άραγε η ανάμνηση μιας προοπτικής, το μέλλον ενός ...

Il suffisait de contempler la profondeur de ton regard pour comprendre la puissance de la dynamique humaine. Rien n’était stable à part l’indomptable ...

Έφθανε μόνο να θαυμάσουμε το βάθος του βλέμματός σου για να καταλάβουμε τη δύναμη της ανθρώπινης δυναμικής. Τίποτα δεν ήταν σταθερό εκτός από την αχαλίνωτη ...

Εκείνος ο πίνακας γεννήθηκε μέσα στα χρώματα. Δεν ήταν για πούλημα. Δεν είχε τιμή. Μόνο αξία. Την ανθρώπινη. Κι όμως όλοι ήθελαν να μάθουν το μυστικό. ...

Ποιος ξέρει τι είχες γράψει κρυφά στο μικρό δωμάτιο του πόνου εκτός από την ανάγκη; Ο Θεός; Μπορεί. Αλλά δεν έκανε τίποτα. Εσύ όμως συνέχισες να γράφεις ...

Μόνο ένα κεφάλι δίχως σκιά είχε μείνει από εκείνη την επανάσταση αλλά είχε ακόμα εκείνο το παράξενο φωτεινό μέτωπο του παρελθόντος που έβλεπε το μέλλον, ...

Ο τύπος δεν ήταν απλός. Ένας μεγάλος τον είχε βρει μετά από μία καινοτομία. Αλλά ποιος θα τον μελετούσε; Οι νεκροί, οι αγέννητοι, οι αθώοι ή οι δίκαιοι; ...

Seulement quatre couleurs : le jaune lumineux l’étrange rouge le bleu profond et le noir absolu attendaient de toucher le blanc. Qui faisait attention ...

Τέσσερα χρώματα μόνο: το φωτεινό κίτρινο, το παράξενο κόκκινο, το πιο βαθύ γαλάζιο και το απόλυτο μαύρο περίμεναν ν’ αγγίξουν το λευκό. Ποιος πρόσεξε την ...

Ποιος σκέφτεται την επόμενη γενοκτονία όταν ακούει για αναγνώριση; Η κοινωνία κουράζεται με τον πόνο των άλλων διότι την ενοχλεί το παρελθόν. Μόνο η ανθρωπότητα ...

Σ’ εκείνο το δρόμο μερικές σκιές έσκυβαν κάτω από τα δένδρα που δεν λύγιζαν . Περίμεναν τα χρώματα που δεν ήρθαν γιατί έμειναν μέσα στη χούφτα σου. Μόνο ...

Πάνω στο γράμμα που έστειλες στον αδελφό σου είδα ένα σκίτσο. Δεν ξέρω γιατί πόνεσα. Κάτι ήθελες να πεις και το ένιωσα. Τι σου κάνει ένα σκίτσο, ένα σκίτσο ...

Je sais bien que tu souffrais auprès de nous. Etait-ce une raison pour partir? Cette terre qui t’a vu naître ne pouvait-elle souffrir ta mort? Reviens ...

Ξέρω καλά ότι υπέφερες κοντά μας. Κι αυτή ήταν η αιτία για να φύγεις; Αυτή η γη που σε γέννησε δεν μπορούσε να υποφέρει το θάνατό σου; Γύρνα σε παρακαλώ ...

Tu notais des couleurs qui n’existaient pas afin de peindre l’essentiel. Seulement personne à part Théo ne pouvait voir leur éclat. Alors maintenant ...

Πρόσεχες τα χρώματα που δεν υπήρχαν και ζωγράφιζες την ουσία. Μα κανένας παρά μόνο ο Τεό δεν έβλεπε τη λάμψη τους. Και τώρα που διαβάζω τα γράμματά σου ...

Πριν σκύψει να τη φιλήσει δεν ήθελε ν’ αγαπήσει την ξεχασμένη γη. Την περίμενε τόσα χρόνια και δεν τολμούσε.

Θες να πιείς κάτι ή θα περιμένεις να μην έρθει; Θα πιω μετά όταν αποφασίσει να μην έρθει. Θες να περπατήσεις ακόμα μία φορά πριν δεν έρθει; Θα πάω εδώ ...

Σκέφτηκες ποτέ τα φώτα όταν τα έχει σβήσει η μέρα; Πώς αντέχουν τη σιωπή; Τι υπομονή για μια εύκολη αδιαφορία! Θα ήθελες να τα ανάψουμε; Ξέρω πως είναι ...

Εκείνο το βλέμμα ποιος το πρόσεξε στην άδεια πλατεία ; Είχε ζήσει πολλές φορές τον ήλιο της σκιάς ακόμα και το βράδυ. Τώρα όμως η πληγωμένη εκκλησία δεν ...

Κανείς δεν ήξερε για τους ηθοποιούς. Είχαν χαθεί μετά την πράξη. Μα δεν ήταν μονόπρακτο... Και τώρα το κοινό έβλεπε το κενό. Η σκηνή είχε ακόμη τα αντικείμενα ...

Μπορεί να ήταν άδεια αλλά ήταν έτοιμα. Περίμεναν την κίνηση εκείνου του χεριού. Δεν ξέχασαν τίποτα ακόμα και μετά. Το πρόσεξες;

Τι παράδοξο όμως να είναι άγνωστος δούκας σ’ ένα βασίλειο δίχως ευγενείς όπου μόνο ο πλούτος κυβερνά τα ανούσια της καθημερινότητας. Τι παράλογο όμως ...

Ils se demandaient pourquoi le bruit dominait cette société. Pourquoi la musique n’existait-elle pas, pourquoi les instruments étaient-ils seulement ...

Αναρωτιόταν γιατί κυριαρχούσε ο θόρυβος σ’ εκείνη την κοινωνία. Γιατί δεν υπήρχε μουσική, γιατί τα όργανα ήταν μόνο της ασφάλειας; Για να μην ζήσουμε τον ...

Tout le monde lui a demandé ce qu'il voulait . Il devait avoir des besoins. Voilà ce que disait leur société. Il ne pouvait pas être indépendant. ...

Όλοι τον ρωτούσαν τι ήθελε. Έπρεπε να είχε ανάγκες. Αυτό έλεγε η κοινωνία τους. Δεν μπορούσε να είναι ανεξάρτητος. Κι όμως πέθανε ελεύθερος δίχως να θελήσει ...

Κανείς δεν ήξερε να πάει εκεί. Δεν υπήρχε στάση, ούτε μέσον. Ο καθένας έπρεπε να βρει το μονοπάτι πριν λήξει η προθεσμία του ανύπαρκτου συμβολαίου. Αλλά ...

Le taxi de la pauvreté avait de nombreux wagons pour contenir le peuple qui ne connaissait pas les grèves. Chacun pleurait en silence pour ne pas gêner ...

Το ταξί της φτώχειας είχε πολλά βαγόνια για να χωρέσει ο λαός που δεν ήξερε από απεργίες. Ο καθένας έκλαιγε μέσα στη σιωπή για να μην ενοχλήσει την αδιαφορία ...

When you read the manuscripts of one forgotten mathematician you were wondering why he should for his whole life to live so much poverty? It was necessary ...

Όταν διάβαζες τα χειρόγραφα ενός ξεχασμένου μαθηματικού αναρωτιόσουν γιατί έπρεπε όλη του τη ζωή να ζήσει τόση φτώχεια; Ήταν αναγκαίο να υποφέρει τόσα ...

Έσκυψες ποτέ για μια χούφτα θάλασσα; Αν δεν το έκανες γιατί να πάρεις τα νησιά; Αυτές οι χάντρες δεν μπορούν να ζήσουν αλλού. Το κεχριμπάρι τους είναι ...

Εκείνο το απόγευμα το Σούνιο ήταν πιο τρυφερό. Είχαν δέσει το γαλάζιο και το λευκό για να μην ξεχάσεις τα σχήματα του ουρανού και το ναό της θάλασσας. ...

Πώς να πετάξεις με όλα τα ανούσια που κουβαλάς σ’ αυτό που ονομάζεις ζωή; Αν δεν μπορείς να ζήσεις γυμνός σαν τον ουρανό πώς θα σηκώσεις τον ήλιο ...

Πώς να μάθεις για τα αόρατα χρώματα αν δεν αναγνωρίζεις τους χαμαιλέοντες; Έπιασες ποτέ τον ουρανό, έδεσες ποτέ τη θάλασσα, ήπιες ποτέ τη γη μας; Τότε, ...

Στην κοινωνία της διάσπασης κανείς δεν τολμά να πει τα απαγορευμένα λόγια. Διότι τα άτομα δεν έβλεπαν τους παράξενους ανθρώπους που μάθαιναν τα άγνωστα. ...

Εκεί κοντά στο ποτάμι βρήκαμε την πλατεία με τα λουλούδια όπου κανείς δεν μιλούσε για το ξεχασμένο παρελθόν παρά το άγαλμα του Αρμένη. Πλησίασα με το σημείο ...

Δεν ξέρω αν θυμάσαι την πηγή κι αναρωτιέμαι αν έχεις ακόμα στην τσάντα σου το μυστικό ρόδι της απαγορευμένης περιοχής. Ξέρω ότι δεν ήθελες να πεθάνω σ΄ ...

Εκεί ήταν όλα τόσο κοντά που δεν χωρούσαν στο νου τα βουνά της άλλης πλευράς. Ήθελες να μου δείξεις με το χέρι το μύθο του λαού σου αλλά σταμάτησες ...

Σ’ εκείνο το κρύο δωμάτιο δεν υπήρχαν κουβέρτες μόνο δύο ψυχές αγκαλιά. Εκείνο το κρύο βράδυ ένας παράξενος χορός τύλιξε δύο κορμιά μαζί. Εκείνη την ...

Εκείνη την εποχή κανείς δεν έλεγε τίποτα. δεν τολμούσαν να κλάψουν. Όλοι είχαν το χαμόγελο στα χείλη γιατί δεν χωρούσε τίποτα άλλο. Κι εσύ τώρα αναζητάς ...

Chacun seul dans l’espace clos d’une chambre vide attendait le temps de la rencontre. Aucun signal ne trahissait l’instant où le temps remplissait l’espace ...

Κάθε ένας μόνος μέσα σ’ένα κλειστό χώρο Ενός άδειου δωματίου ανέμενε τον Χρόνο της συνάντησης. Κανένα σήμα δεν θα πρόδιδε την στιγμή όπου ο χρόνος ...

Μια ζωγραφιά περίμενε το χέρι του δασκάλου για να ζήσει πάνω στο τετράδιο. Κανένας δεν μπορούσε να της αποκαλύψει την αλήθεια και δεν πέθανε. Ο δάσκαλος ...

Όταν έβαλες όλο το πάθος σου στο γύψινο άγαλμα για να ζήσει και πάλι η ποίηση δεν πίστεψες στην κοινωνία και δεν περίμενες το αύριο, ήξερες πως πέθανε ...

Ασήμαντα πιόνια σκόρπια ανάμεσα στα νεκρά κομμάτια ενός ξεχασμένου βασιλείου, παλεύαμε για το χρώμα που δεν ζητήσαμε και ποτίσαμε με το αίμα μας τα ...

Περίμεναν. Το ξέρω. Δεν ήξεραν. Το περίμενα. Και τώρα που ήρθες δεν έφυγαν. Ήθελαν να τους πεις την αλήθεια. Δεν ήταν έτοιμοι. Για την αντίσταση ή τη θυσία. ...

Όταν διαβάσαμε για πρώτη φορά, την αλληλογραφία του ιππότη με την ιδιοφυία του παρελθόντος δεν καταλάβαμε πόσο σημαντική ήταν. Νομίζαμε ότι αφορούσε μόνο ...

Dans le désert de la nuit l’arôme de la rose du désert embauma le roman de la momie afin de traverser le Tartare. Il n’avait pas trouvé d’autre moyen ...

Μέσα στην έρημο της νύχτας, το άρωμα του τριαντάφυλλου της ερήμου ευωδίασε το μυθιστόρημα της μούμιας για να διασχίσει τον Τάρταρο. Δεν είχε βρει άλλο ...

Πάνω στον πίνακα των έργων αποφασίσαμε να γράψουμε τα ονόματα των μαθηματικών που δεν μπόρεσαν να ξεχάσουν τους προηγούμενους και τους επόμενους. Όταν ...

Il remonta le long des cuisses comme pour répondre au puissant appel de cet obscur objet du désir. Il brava les fleurs du mal pour atteindre l’inaccessible ...

Πριν αγγίξει τα δύο μεγάλα πέταλα, ο ιππότης ένιωσε το άρωμά τους αλλά μόνο όταν άνοιξε τα μικρά, έμαθε για τη μυστική γεύση. Κανείς άλλος δεν είχε τολμήσει ...

When I opened your notebooks I understood for the first time what the color of Time means. At first I stared only its traces at the paper and didn't ...

Όταν άνοιξα τα τετράδια σου κατάλαβα για πρώτη φορά τι σημαίνει το χρώμα του χρόνου. Στην αρχή κοίταζα μόνο τα ίχνη του στο χαρτί και δεν έβλεπα το χρώμα. ...

Only with the hand can be read the work of the Master of Renaissance. He didn't write for the unknown only for the future. He carved the traces ...

Μόνο με το χέρι διαβάζεται το έργο του δασκάλου της Αναγέννησης. Δεν έγραψε για τους αγνώστους μόνο για το μέλλον. Σκάλισε τα ίχνη πάνω στο χρόνο διότι ...

While I was drawing and struggling with the colors, the shadows and the curves, you were listening to my silence. My whole thought was one hand which ...

Την ώρα που ζωγράφιζα και πάλευα με τα χρώματα, τις σκιές και τις καμπύλες, άκουγες τη σιωπή μου. Όλη η σκέψη μου ήταν ένα χέρι που έψαχνε την αλήθεια ...

Τόσα χρόνια, κάθε μέρα ακούγαμε τα ίδια και τα ίδια για τους αθανάτους. Τώρα που πέθαναν και αυτοί ποιος θα μιλήσει για την αθανασία τους;

I know that you would like to drink something. If we were at home, I would do everything for you. But, now we are under the snow with our heads cut ...

Sé que te gustaría tomar algo. Si estuviéramos en casa haría todo por ti. Pero ahora que estamos bajo la nieve con nuestras cabezas cortadas no puedo ...

Ξέρω ότι θα ήθελες να πιείς κάτι. Αν ήμασταν στο σπίτι, θα έκανα το παν για σένα. Τώρα όμως που είμαστε κάτω από το χιόνι με τα κεφάλια μας κομμένα δεν ...

Lo so che avresti voluto bere qualcosa. Se eravamo a casa, avrei fatto qualunque cosa per te. Ora però che siamo sotto la neve con le nostre teste ...

...

Πρόσεξες πώς είναι το χιόνι από κοντά; Μην το πιάνεις, λιώνει. Απλώς κοίτα το. Κάτω από το χιόνι βρίσκεται και η πολυπλοκότητα της ομορφιάς. Είδες πόσο ...

Avant de te connaître, tu n’étais que furieux pour moi. Avant de te parler, tu n’étais qu’un chant d’antan. Désormais j’entrevois ta sagesse mais aussi ...

Vingt ans après François dira à Benvenuto : il n’y a jamais eu un autre homme né au monde qui en savait autant que Leonardo, pas autant en peinture, sculpture ...

Now you know why aren’t you saying anything? Does society of indifference intimidate you? Is it injustice or barbarity that you can’t stand? You ...

A présent que tu sais, pourquoi ne dis-tu rien ? Peut-être que la société de l’indifférence te fait peur ? Tu ne peux supporter l’injustice ou la barbarie ...

Τώρα που ξέρεις γιατί δε λες τίποτα; Μήπως σε φοβίζει η κοινωνία της αδιαφορίας; Δεν μπορείς ν’ αντέξεις την αδικία ή τη βαρβαρότητα; Κλαις μπροστά ...

Sous les nuages de l’occupation attendait le soleil de la justice que la société avait condamné mais lui croyait en l’humanité. Tous regardaient comment ...

Κάτω από τα σύννεφα της κατοχής περίμενε ο ήλιος της δικαιοσύνης που τον είχε καταδικάσει η κοινωνία αλλά εκείνος πίστευε στην ανθρωπιά. Όλοι κοίταζαν ...

Beside the decorative motif you left traces which haven't been decoded yet. I don't know yet why but I promise you that I will attempt the impossible. ...

À côté du motif ornemental, tu as laissé des traces non encore déchiffrées. Je ne sais pas encore pourquoi mais je te promets de tenter l'impossible. ...

Πλάι στο διακοσμητικό μοτίβο, άφησες ίχνη που δεν αποκωδικοποιήθηκαν ακόμα. Δεν ξέρω ακόμα γιατί μα σου υπόσχομαι να επιχειρήσω το αδύνατον. Κάτω από ...

Bras brisés, beauté blessée, elle attendait comme une fleur dans un champ vide de sens. Seins offerts, regard ployé, elle entendait comme un ...

Σπασμένα χέρια ομορφιά πληγωμένη, περίμενε όπως ένα λουλούδι σε ένα δωμάτιο κενό νοήματος. Στήθη δοσμένα, σκυμμένο βλέμμα, άκουγε όπως ένα ...

Don't feel sad. The Master didn't die. He lives through his disciples. I'm reading ceaselessly his work. I will not forget anything. Do not worry. ...

Ne sois pas triste Le maître n’est pas mort. Il vit à travers ses élèves. Je lis sans cesse son œuvre. Je n’oublierai rien. Ne t’inquiète pas. Même ...

Μην είσαι λυπημένη. Δεν πέθανε ο δάσκαλος. Ζει μέσω των μαθητών του. Διαβάζω ασταμάτητα το έργο του. Δεν θα ξεχάσω τίποτα. Μην ανησυχείς. Ακόμα κι ...

You were writing in reverse the meaning of life. You were the mirror of Renaissance. You were searching for the future inside the past. No one knew ...

Tu écrivais à l’envers le sens de la vie. Tu étais le miroir de la renaissance. Tu recherchais le futur dans le passé. Personne ne savait que tu existais. ...

Έγραφες ανάποδα το νόημα της ζωής. Ήσουν ο καθρέφτης της αναγέννησης. Αναζητούσες το μέλλον μες στο παρελθόν. Κανείς δεν ήξερε ότι υπήρχες. Ακόμα και τώρα ...

Scrivevi a rovescio il senso della vita. Eri lo specchio del rinascimento. Cercavi il futuro dentro il passato. Nessuno sapeva che esistevi. Anche ...

Ποιος νομίζεις ότι είναι ο άλλος; Ένας άλλος ένας; Ή το δύο; Κι αν δεν είναι παρά ο άλλος σου εαυτός; Το σκέφτηκες; Το φαντάστηκες τουλάχιστον; Ή περιμένεις ...

Δεν υπήρχαν άνθρωποι για να τα κοιτάξουν κι ήρθαν τα τέρατα να δουν τα πέτρινα κύματα που έσπασαν το θόρυβο της κοινωνίας για ν’ ακουστεί η σιωπή της ανθρωπιάς. ...

The throne was empty. There was no king. And the crazy one was alone. Someone had to take his place. So society took the seat. And the crazy man rebelled. ...

Le trône était vide. Il n’y avait pas de roi. Et le fou, seul. Quelqu’un devait prendre sa place. Alors la société s’y installa. Et le fou se révolta. ...

Ο θρόνος ήταν κενός. Δεν υπήρχε βασιλιάς. Κι ο τρελός μόνος. Κάποιος έπρεπε να πάρει τη θέση του. Έτσι κάθισε η κοινωνία. Κι επαναστάτησε ο τρελός. Δεν ...

I will not say many words. I am afraid of the misunderstanding. Without humans, humanity does not have any meaning. Without humanity, humans do not ...

Je ne dirai pas beaucoup de mots. Je crains les malentendus. Sans les hommes l’humanité n’a pas de sens. Sans humanité les hommes n’existent pas.

Δεν θα πω πολλά λόγια. Φοβάμαι την παρεξήγηση. Δίχως ανθρώπους η ανθρωπότητα δεν έχει νόημα. Δίχως ανθρωπότητα δεν υπάρχουν άνθρωποι.

Si tu voulais dire que c’est injuste que ferais-tu ? Tu veux me le dire ou vas-tu attendre le prochain génocide ? Je sais que tu n’étais pas là-bas et ...

Αν ήθελες να πεις ότι είναι άδικο τι θα έκανες; Θέλεις να μου το πεις ή θα περιμένεις την επόμενη γενοκτονία; Ξέρω ότι δεν ήσουν εκεί και ξέρεις ότι δεν ...

When you talked about the crime you didn't say anything about the punishment. Why? Did you know that without punishment, a crime does not exist? Or ...

...

The bread was no longer hot neither fluffy but it still had that taste of a world which had not forgotten the sacrifice of death. Are you listening ...

Le pain n’était plus chaud ni moelleux mais il avait encore ce goût d’un monde qui n’a pas oublié le sacrifice de la mort. Tu entends Anastasia ?

Το ψωμί δεν ήταν πια ζεστό ούτε αφράτο είχε όμως ακόμα εκείνη τη γεύση ενός κόσμου που δεν ξέχασε τη θυσία του θανάτου. Ακούς Αναστασία;

Nobody will come to see the soil of night only miserable and idiot will plant the light of humanity. Take care of our flowers.

Des livres secrets sur une table nous montraient un autre monde où les singularités déterminent les situations, où le passé influence aussi le présent ...

Μυστικά βιβλία πάνω σ’ ένα τραπέζι μάς έδειχναν έναν άλλο κόσμο όπου οι ιδιομορφίες καθορίζουν τις καταστάσεις, όπου το παρελθόν επηρεάζει και το μέλλον ...

There is no music without silences. And if you cannot see them you will only hear noise. That's how Humanity is as well. Humans are their silences. ...

Δεν υπάρχει μουσική δίχως σιωπές. Κι αν δεν μπορείς να τις δεις θ’ ακούσεις μόνο θόρυβο. Έτσι είναι και η ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι είναι οι σιωπές τους. ...

Don't think that this can't be done. For, it has already been done. And now you know. Beauty still exists, even here. No one can believe it. Only ...

Μη νομίζεις ότι δεν γίνεται. Διότι έγινε ήδη. Και το ξέρεις τώρα. Η ομορφιά υπάρχει ακόμα κι εδώ. Κανείς δεν μπορεί να το πιστέψει. Μόνο όσοι άκουσαν το ...

Do you listen to the slowness of music? It’s trying to say something, it can't be otherwise. Don’t you believe it? Yet, listen to the move again. ...

Ακούς τη βραδύτητα της μουσικής; Κάτι θέλει να πει δεν μπορεί. Δεν το πιστεύεις; Κι όμως άκου και πάλι την κίνηση. Δεν είπε τίποτα άλλο ο δάσκαλος. Κι ...

As-tu déjà écouté le K 622? Tu te demandes pourquoi je te pose cette question? Cela n’a aucune importance. L’essentiel, c’est de mourir de manière convenable. ...

Si tu savais combien j’aurais voulu que tu aies pu entendre Wolfgang. Ton esprit est toujours là certes mais que ton absence est pesante. Car ce mouvement ...

Ils lisaient dans la nuit pour te faire écouter le silence et les sons d’autrefois. C’était l’unique moyen de partager la mémoire du futur. Je n’ai pas ...

Διάβαζαν μέσα στη νύχτα για να σε κάνουν να ακούσεις την σιωπή και τους ήχους του παρελθόντος. Ήταν ο μοναδικός τρόπος Για να μοιραστούμε την μνήμη ...

Upon the brush, just one gaze. Underneath the ink, three friends were drinking. You were with them, a bit further, of course. So, you saw their ...

Πάνω στο πινέλο, ένα μόνο βλέμμα. Κάτω από το μελάνι, τρεις φίλοι έπιναν. Ήσουν μαζί τους, λίγο πιο πέρα, βέβαια. Έτσι, είδες τη χαρά τους και χαμογέλασες. ...

Ήσουν λοιπόν τόσο μόνος; Ήταν ο κόσμος τόσο κενός; Γι’ αυτό γέμισες τους πίνακες με χρώματα; Γι’ αυτό άφησες τόση ανθρωπιά πάνω στα κρυφά σκίτσα; Δεν ...

I was searching with the brush but with the small pen, too your old moves to learn how you felt when you were recording life when you were getting ...

Έψαχνα με το πινέλο αλλά και με το πενάκι τις παλιές σου κινήσεις για να μάθω πώς ένιωθες όταν κατέγραφες τη ζωή, όταν μεθούσες με τα χρώματα, όταν έπλαθες ...

Can you see that little child? It’s not foreign, as you think. It belongs to Humanity, too. Do you doubt it? Does its color bother you? Probably you ...

Το βλέπεις εκείνο το μικρό παιδί; Δεν είναι ξένο όπως νομίζεις. Ανήκει και αυτό στην ανθρωπότητα. Αμφιβάλλεις; Σ’ ενοχλεί το χρώμα του; Μάλλον δεν βλέπεις ...

With your tender fingers you read over my body the secret wounds which my life has left. And with your mouth you touch the occupied parts enslaved ...

Με τα τρυφερά σου δάκτυλα διαβάζεις πάνω στο κορμί μου τις μυστικές πληγές που άφησε η ζωή μου. Και με το στόμα σου αγγίζεις τα κατεχόμενα μέρη που σκλάβωσε ...

The weight of the armor knight's protection attack's defense value of resistance. The burden of the uniform motion's lightness stars’ attack ...

Το βάρος της πανοπλίας προστασία του ιππότη άμυνα της επίθεσης αξία της αντοχής. Το βάρος της στολής ελαφρότητα της κίνησης επίθεση των αστεριών αρχή ...

Nul ne connaissait sa couleur véritable Certains l’imaginaient blanc mais il était trop sale. D’autres l’imaginaient noir mais il était trop propre. Seuls ...

Il faisait silence ce soir-là mais les trois âmes n’étaient pas seules. C’était le temps du partage comme un lointain appel. Il fallait donc si peu de ...

Κοίταζα τόσο προσεχτικά τα λουλούδια και το κερί που δεν πρόσεξα ότι ο χρόνος βράδιασε. Τα χρώματα πάνω στο νερό κι η ζωντανή φύση μιας ακουαρέλας συνέβαλαν ...

You did not want to grow up only to pass the time of unhappiness so that the black misery finally ends. That is how you discovered the misery of ...

Tu ne voulais pas grandir seulement passer le temps de l’infortune pour qu’enfin se termine la misère noire. Tu as ainsi découvert la misère de la ...

Δεν ήθελες να μεγαλώσεις μόνο να περάσει ο χρόνος της δυστυχίας για να τελειώσει πια η μαύρη αθλιότητα. Έτσι ανακάλυψες τη μιζέρια της κοινωνίας ...

...

Sur son visage il a vu le combat avec la vie et le cadeau de la mer. Son regard cachait la souffrance d’une vérité inconnue. Il le laissa silencieux ...

Πάνω στο πρόσωπό του είδε την πάλη με τη ζωή και το δώρο της θάλασσας. Το βλέμμα έκρυβε τον πόνο μιας άγνωστης αλήθειας. Τον άφησε σιωπηλό αλλά ζωγράφισε ...

He was definitely not normal and his very existence may have disturbed most. But that painter loved his humaneness. His existence had not lived yet ...

Il n’était sûrement pas normal et son existence même en gênait peut-être beaucoup. Mais ce peintre-là aima son humanité. Son existence n’avait pas ...

Σίγουρα δεν ήταν κανονικό και μάλλον ενοχλούσε πολλούς ακόμα κι η ύπαρξή του. Εκείνος ο ζωγράφος όμως αγάπησε την ανθρωπιά του. Η ύπαρξή του δεν είχε ...

I don't know if you have noticed it but some notions are strange and even more so when you combine them. It may not be important but I wanted to ...

Δεν ξέρω αν το πρόσεξες αλλά κάποιες έννοιες είναι παράξενες και περισσότερο ακόμα όταν τις συνδυάζεις. Μπορεί να μην είναι σημαντικό αλλά ήθελα να σου ...

Pourquoi exister dans la mort? Pourquoi vivre dans l’oubli? Pourquoi mourir dans l’indifférence? Car la mémoire doit vivre. Car l’innocence doit mourir. ...

Toute petite déjà tu avais vu ton ventre gonfler mais la mort t’avait épargnée. Tu avais survécu à la famine sans réaliser le pourquoi car tu ne connaissais ...

When you touched my ribs and felt the two holes you said nothing. You knew how deep the wound was and there was no reason for you to talk. When ...

Όταν άγγιξες τα πλευρά μου κι ένιωσες τις δύο τρύπες δεν είπες τίποτα. Ήξερες πόσο βαθιά ήταν η πληγή και δεν υπήρχε λόγος να μιλήσεις. Όταν έσκυψες ...

At first, I didn't understand what you were staring at. The future or the past? I did not know. Surely you expected something from me. War or peace? ...

Au début je n’ai pas compris ce que tu regardais. L’avenir ou le passé ? Je n’ai pas su. Tu attendais sûrement quelque chose de moi. La guerre ou la ...

Στην αρχή δεν κατάλαβα τι κοίταζες. Το μέλλον ή το παρελθόν; Δεν ήξερα. Σίγουρα περίμενες κάτι από μένα. Τον πόλεμο ή την ειρήνη; Δεν έμαθα. Μα ...

We didn't only hear the cry of the instruments and the dance's clash, we saw invisible swords cutting the veil of oblivion and present. It was in ...

Δεν ακούσαμε μόνο την κραυγή των οργάνων και τον κρότο του χορού, είδαμε αόρατα σπαθιά να κόβουν το πέπλο της λήθης και του παρόντος. Έτσι το μέλλον ...

Πρόσεξες τις κινήσεις του σώματος; Όχι; Κοίταζες μόνο τις πέτρες; Αν τις χαϊδεύει η θάλασσα είναι γιατί ξέρει για το χρόνο. Εσύ; Ήξερες για το χορό της ...

When we look at the stones, we only see their immobility. This is our nonsense; not reality. Otherwise time also would be still. Domination of time ...

Όταν κοιτάζουμε τις πέτρες, βλέπουμε μόνο την ακινησία τους. Αυτή είναι η ανοησία μας, όχι η πραγματικότητα. Αλλιώς ο χρόνος θα ήταν κι αυτός ακίνητος. ...

Among the ancient stones two human marbles did not speak. They looked only at the walls of light lifting the weight of the night. They walked ...

Ανάμεσα στις αρχαίες πέτρες δύο ανθρώπινα μάρμαρα δεν μίλησαν. Κοίταξαν μόνο τα τείχη του φωτός που σήκωναν το βάρος της νύχτας. Περπάτησαν ...

Parmi les antiques pierres deux marbres aux formes humaines n’ont pas parlé. Ils ont seulement regardé les remparts de lumière qui soulevaient ...

In the society of equality, freedom was headless and willingness prohibited. Nobody dared anymore to resist the system of indifference and oblivion. ...

Στην κοινωνία της ισότητας, η ελευθερία ήταν ακέφαλη κι η βούληση απαγορευμένη. Κανείς πια δεν τολμούσε ν’ αντισταθεί στο σύστημα της αδιαφορίας και ...

You do not know when love begins. With which movement, with which silence. A lit candle, a music piece. You do not know when it happens. You do ...

Tú no sabes cuando el amor empieza. Con qué movimiento, con qué silencio. Una vela encendida, una pieza de música. No sabes cuando pasa. Pero sabes ...

Δεν ξέρεις πότε αρχίζει ο έρωτας. Με ποια κίνηση, με ποια σιωπή. Ένα αναμμένο κερί, ένα κομμάτι μουσικής. Δεν ξέρεις πότε γίνεται. Ξέρεις όμως πότε έγινε. ...

Within the depths of red I discovered the curves of colors. First, I looked at the light which hid the shadow of the source. Then, I bent so ...

Μέσα στα βάθη του κόκκινου ανακάλυψα τις καμπύλες των χρωμάτων. Κοίταξα πρώτα το φως που έκρυβε τη σκιά της πηγής. Ύστερα έσκυψα για να μην σε τρομάξω ...

Upon the skin of the painting when the brush is not enough you put your fingers because colors can withstand your caresses only. This is how the ...

Πάνω στο δέρμα του πίνακα όταν δεν αρκεί το πινέλο βάζεις τα δάχτυλα διότι τα χρώματα μπορούν ν’ αντέξουν μόνο τα δικά σου χάδια. Έτσι η τέχνη ανακάλυψε ...

Two moments on the same road two humans of the same fate. One hat for the cold a blue one for the heat. We looked at the same point and ...

Δύο στιγμές στον ίδιο δρόμο δύο άνθρωποι στην ίδια μοίρα. Ένα καπέλο για το κρύο ένα γαλάζιο για τη ζέστη. Κοιτάξαμε το ίδιο σημείο κι είδαμε τον εαυτό ...

Les hommes étaient si chiffonnés que l’idiot décida d’utiliser un fer. Il ne craignait pas de brûler ses doigts tendres pour les victimes de la société. ...

Ήταν τόσο τσαλακωμένοι οι άνθρωποι που ο ηλίθιος αποφάσισε να πάρει το σίδερο. Δεν φοβήθηκε να κάψει τα τρυφερά του δάχτυλα για τα θύματα της κοινωνίας. ...

Μέσα στο θόρυβο της κοινωνίας ακούω μόνο μία φωνή. Έχει το γλυκό πρόσωπο της ζεστής σοκολάτας. Δεν χρειάζεται ζάχαρη για να την πιω, γιατί ξέρω ότι η ...

Inside the room there were monologues and silence. Dominating were the numbers that society calls prices because it doesn't recongnise value. ...

Μέσα στην αίθουσα υπήρχαν μονόλογος και σιωπή. Κυριαρχούσαν οι αριθμοί που η κοινωνία ονομάζει τιμές διότι δεν γνωρίζει την αξία. Όμως η Ελλάδα ...

Έβλεπα το χαμόγελό σου όταν κοίταζες το τζάκι κι ένιωθα τη ζεστασιά της ανθρωπιάς σου. Δεν έκλεινες πια τα μάτια ήθελες να πιεις τη ζωή όπως το γλυκό ...

Wherever you are wherever you are found inside the traps of life I will come and find you. I have no other goal for I am the dragon of your ...

Όπου και να είσαι όπου και να βρεθείς μέσα στις παγίδες της ζωής θα έρθω να σε βρω. Δεν έχω άλλο στόχο γιατί είμαι ο δράκος της ψυχής σου και είσαι το ...

On the notebook that you gave him he wrote his first words of silence. The beggar of love was not seeking for charity or compassion. He only wanted ...

Πάνω στο τετραδιάκι που του έδωσες έγραψε τα πρώτα λόγια της σιωπής. Ο ζητιάνος της αγάπης δεν ζητούσε ελεημοσύνη ούτε συμπόνια. Ήθελε μόνο αυτό που ...

Sur la neige qui d’autre que les tsiganes endure la douleur ? Quand on n’a pas de terre on apprend à souffrir avec les autres. Car l’étranger est ...

Πάνω στο χιόνι ποιος άλλος από τους Tσιγγάνους αντέχει τον πόνο; Όταν δεν έχεις γη ...

Qui regarde la théorie quand il voit l’œuvre ? Que signifie la lumière sans ombres ? Méditation sans art ou beauté sans vérité ?

Ποιος κοιτάζει τη θεωρία όταν βλέπει το έργο; Και το φως, τι σημαίνει δίχως σκιές; Στοχασμός δίχως τέχνη ή ομορφιά δίχως αλήθεια;