N. LYGEROS PhD

3783 - Η μοναξιά μας

- Το νιώθεις ότι άλλαξε κάτι; - Για ποιο πράγμα; - Για τη μοναξιά. - Ναι, μπορεί... - Η μοιρασιά είναι πιο δίκαιη. - Δεν υποφέρεις πια; - Λιγότερο αλλά ...

3999 - Le chevalier inconnu

Tu le connaissais cet inconnu ? Pourquoi est-il mort avec nous ? Tu en connais la raison ? Ou simplement n’avait-il pas d’armure ? Pourquoi tant de questions ...

3781 - Τα κεράσια του χρόνου

Εκείνη την εποχή κανείς δεν έλεγε τίποτα. δεν τολμούσαν να κλάψουν. Όλοι είχαν το χαμόγελο στα χείλη γιατί δεν χωρούσε τίποτα άλλο. Κι εσύ τώρα αναζητάς ...

3780 - À la rencontre du temps

Chacun seul dans l’espace clos d’une chambre vide attendait le temps de la rencontre. Aucun signal ne trahissait l’instant où le temps remplissait l’espace ...

3998 - Le corps à l’huile

Le corps à l’huile ne pleurait pas, Il ne savait pas. Son corps ne souffrait pas. Il n’avait pas appris. Il n’est pas mort avec les couleurs. Il ne voulait ...

3998 - Το κορμί με το λάδι

Δεν δάκρυζε το κορμί με το λάδι. Δεν ήξερε. Δεν πονούσε το σώμα του. Δεν έμαθε. Δεν πέθανε με τα χρώματα. Δεν ήθελε.

3997 - Juste au dessous des flèches

À l’intérieur de l’église personne ne voyait les flèches. Le ciel n’existait pas. Cependant toute l’église n’était qu’une forêt d’arcs qui avait pour cible ...

3778 - Ξέρω τι θέλεις

Μια ζωγραφιά περίμενε το χέρι του δασκάλου για να ζήσει πάνω στο τετράδιο. Κανένας δεν μπορούσε να της αποκαλύψει την αλήθεια και δεν πέθανε. Ο δάσκαλος ...

3997 - Λίγο πιο κάτω από τα τόξα

Μέσα στην εκκλησία κανείς δεν έβλεπε τα τόξα. Δεν υπήρχε ουρανός κι όμως όλη η εκκλησία δεν ήταν παρά ένα δάσος τόξου που είχε στόχο τον ουρανό. Έτσι ...

3777 - Το γύψινο άγαλμα

Όταν έβαλες όλο το πάθος σου στο γύψινο άγαλμα για να ζήσει και πάλι η ποίηση δεν πίστεψες στην κοινωνία και δεν περίμενες το αύριο, ήξερες πως πέθανε ...

3994 - Το γυμνό κορμί του Vincent

Γιατί το έβαλες εκεί; Δεν υπήρχε χώρος αλλού; Δεν ήθελες; Εκτός αν το ήθελε εκείνο. Το γυμνό κορμί του Vincent δεν μπορούσε να σ’ αγκαλιάσει μόνο να δοθεί. ...

3776 - Η αόρατη σκακιέρα

Ασήμαντα πιόνια σκόρπια ανάμεσα στα νεκρά κομμάτια ενός ξεχασμένου βασιλείου, παλεύαμε για το χρώμα που δεν ζητήσαμε και ποτίσαμε με το αίμα μας τα ...

3993 - Ο μύλος κι ο καφές

Μοσχοβολούσε ο μύλος ακόμα κι όταν τελείωσε ο καφές και μάθαμε τι σημαίνει ανάμνηση. Ποιος μύλος θα μας μάθει τι σημαίνει ανθρωπιά. Πάνω στον πίνακα ...

3775 - Οι μάσκες του θανάτου

Ένα από τα χαρακτηριστικά και συμβολικά παραδείγματα της γλυπτικής κατά τη σοβιετική περίοδο είναι ο γλύπτης Меркўров. Εκ φύσης η γλυπτική ανήκει στο χώρο ...

3993 - Млинок і кав

Духмяніє млинок навіть коли кава скінчилася, і ми зрозуміли, що означають спогади. Який млинок навчить нас, що означає людяність. Картиною ти показав ...

3989 - Η μόνη επιλογή

Η κοινωνική πίεση παράγει πάνω στον άνθρωπο το άγχος. Δεν μπορεί να ζήσει ως ελεύθερο άτομο. Είναι αναγκασμένος να πεθάνει απαγορευμένος ή να υποστεί τη ...

3773 - Η αυτοκτονία του φουτουρισμού

Η ζωή και το έργο του Маяковский είναι πραγματικά ενδεικτικά των εξελίξεων στη Ρωσία κατά την περίοδο που ακολούθησε τη Σοβιετική Επανάσταση. Σε πρώτη ...

3988 - Γάμπες για ταγκό

Τα βήματα ήταν απλά για έναν χορευτή και μια χορεύτρια. Όλη η δυσκολία ήταν οι γάμπες κι εκείνες ήταν για ταγκό. Πάνω στον πίνακα ένα ακίνητο ζευγάρι χόρευε ...

3772 - Η πέμπτη ομάδα

Περίμεναν. Το ξέρω. Δεν ήξεραν. Το περίμενα. Και τώρα που ήρθες δεν έφυγαν. Ήθελαν να τους πεις την αλήθεια. Δεν ήταν έτοιμοι. Για την αντίσταση ή τη θυσία. ...

3987 - Η κραυγή της μουσικής

Όταν άκουγες την κραυγή της μουσικής Δεν ήξερες πόσα θύματα ήταν. Όταν πέθαναν οι πρώτες χιλιάδες η μουσική δεν μπόρεσε να παίξει. Τα φαινόμενα έπρεπε ...

3771 - Χαμόγελο στα χείλη

- Θα μπορούσες να μου κάνεις δώρο ένα χαμόγελο; - Αστειεύεσαι! - Ένα χαμόγελο μόνο! - Αποκλείεται. - Μα, γιατί; - Δεν πρόκειται να το καταλάβεις. - Τι ...

3986 - Το φως του αοράτου

Το αόρατο δεν είχε νόημα σ’ εκείνον τον κόσμο γιατί κανείς δεν ήθελε το φως που δεν έβλεπε. Ο καθένας νόμιζε ότι ήταν φωτιά η νύχτα. Ενώ εσύ ξέρεις ...

3771 - Улыбка на губах

- Ты мог бы подарить мне одну улыбку? - Ты шутишь! - Только одну улыбку - Нет. - Но почему? - Ты не поймёшь. - Что? - Мою улыбку. - Это ...

3985 - Το θεϊκό άγγιγμα

Δεν ήταν μουσική μόνο η σιωπή μιας άλλης ανθρωπιάς που δεν υπήρξε. Δεν ήθελε το στίγμα για να μην αγγίξει την παλαιά αθωότητα που δεν έζησε. Όλα ήταν ...

3984 - Κύριε

Ποιος άκουγε τον πόνο τους όταν πέθαιναν οι αθώοι; Ποιος έκλαιγε το θάνατο των απαγορευμένων ψυχών; Κύριε, γιατί δεν λέτε τίποτα; Υπάρχει λόγος ή δεν ...

3767 - Η ανάγκη της τύχης

Όταν διαβάσαμε για πρώτη φορά, την αλληλογραφία του ιππότη με την ιδιοφυία του παρελθόντος δεν καταλάβαμε πόσο σημαντική ήταν. Νομίζαμε ότι αφορούσε μόνο ...

3766 - La rose du désert

Dans le désert de la nuit l’arôme de la rose du désert embauma le roman de la momie afin de traverser le Tartare. Il n’avait pas trouvé d’autre moyen ...

3766 - Το τριαντάφυλλο της ερήμου

Μέσα στην έρημο της νύχτας, το άρωμα του τριαντάφυλλου της ερήμου ευωδίασε το μυθιστόρημα της μούμιας για να διασχίσει τον Τάρταρο. Δεν είχε βρει άλλο ...

3983 - Οι μικρές αντοχές

Οι μικρές αντοχές δεν είναι για την επανάσταση. Ζουν μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα διότι δεν υπάρχουν ουτοπίες για την κοινωνία του παρόντος. Αυτό ...

3765 - Ο πίνακας των ουσιών

Πάνω στον πίνακα των έργων αποφασίσαμε να γράψουμε τα ονόματα των μαθηματικών που δεν μπόρεσαν να ξεχάσουν τους προηγούμενους και τους επόμενους. Όταν ...

3763 - Le temps des Chroniques

Après la musique de Guillaume de Machaut et la poésie de Jean Froissart, vint le temps des Chroniques. Ainsi le Comte décida de revenir sur ses terres ...

3981 - Οι εικόνες κι η αναπαράσταση

Οι εικόνες δεν είχαν καντήλια γιατί κανείς δεν πίστευε σ’ αυτές. Περίμενε την αναπαράσταση αλλά δεν υπήρχαν θεοί. Έτσι όπως ήρθαν οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ...

3762 - À la queue ! À la queue !

Avant la reconquête de Paris, il y eut la signature du Traité d’Arras. Le comte était bien conscient qu’il ne s’agissait nullement d’une paix. La guerre ...

3980 - Οι κακόμοιροι μολυσμένοι

Μετέφεραν σπασμένους κώδικες που δεν μπορούσαν να διαβάσουν γιατί δεν πρόσεχαν την ουσία. Οι κακόμοιροι μολυσμένοι ήθελαν να πείσουν τον κόσμο αλλά η ...

3979 - Ξύλινα βήματα στο αόρατο

Ένα ένα ανεβάζαμε τα έγγραφα που δεν υπήρχαν πια για να ζήσουν και πάλι οι ξεχασμένοι. Κοιτάζαμε τις άδειες καρέκλες και νιώθαμε την ανάγκη να πεθάνουμε ...

3760 - Ο ιππότης και το ρόδο

Πριν αγγίξει τα δύο μεγάλα πέταλα, ο ιππότης ένιωσε το άρωμά τους αλλά μόνο όταν άνοιξε τα μικρά, έμαθε για τη μυστική γεύση. Κανείς άλλος δεν είχε τολμήσει ...

3978 - Ανθρώπινη μέρα

- Θα τη ζήσουμε και πάλι; - Δεν ξέρω. - Δεν ξέρεις; - Εννοώ ότι εξαρτάται από εμάς. - Μόνο από εμάς; - Μόνο! - Είναι απίστευτο... - Το ξέρω. - Μα, γιατί; ...

3758 - Au nom de la rose

Le Moyen-Âge n’en finissait pas de mourir et avec lui les mentalités des siècles qui n’avaient connu la lumière que de manière lointaine. Le comte avait ...

3977 - Έντεκα χέρια κι ένας πίνακας

Ποιος θα πίστευε τα έντεκα χέρια αν δεν έβλεπε τον πίνακα του ανύπαρκτου λαού; Ποιος θα έβλεπε το κρυφό χέρι αν δεν πίστευε τον πίνακα των αγέννητων ...

3976 - Η μαύρη αλήθεια

- Σωστά! - Τότε γιατί μίλησες; - Έπρεπε... - Μα, δεν υπήρχε λόγος! - Κι όμως... - Μα, γίνεσαι γελοίος! - Δεν το κάνω επίτηδες... - Αλήθεια; - Ναι. - Είσαι ...

3754 - Το χρώμα του χρόνου

Όταν άνοιξα τα τετράδια σου κατάλαβα για πρώτη φορά τι σημαίνει το χρώμα του χρόνου. Στην αρχή κοίταζα μόνο τα ίχνη του στο χαρτί και δεν έβλεπα το χρώμα. ...

3976 - Чёрная правда

- Правильно! - Тогда почему ты заговорил? - Надо было... - Но, не было причины! - И всё же... - Но, ты становишься посмешищем! - Я не намеренно... ...

3975 - Κάτω η μιζέρια

- Κάτω η μιζέρια! - Τι είπες, ρε; - Κάτω η μιζέρια! - Πώς τόλμησες; - Με το θράσος της ανθρωπιάς. - Μα, η μιζέρια είναι η ζωή μας. - Τότε δεν είναι ζωή... ...

3753 - Το χέρι του χρόνου.

Μόνο με το χέρι διαβάζεται το έργο του δασκάλου της Αναγέννησης. Δεν έγραψε για τους αγνώστους μόνο για το μέλλον. Σκάλισε τα ίχνη πάνω στο χρόνο διότι ...

3974 - Το θυμάσαι το ρολόι;

Το θυμάσαι το ρολόι; Εκείνο που δεν λειτούργησε ποτέ. Το έχω ακόμα στο νου μου. Και βλέπω τα σπαθιά του χρόνου. Μετρούσε με τις ώρες την καλοσύνη της ...

3973 - Ακόμα μία χάρη

Λίγο πριν πεθάνει του ζητούσαν ακόμα μία χάρη. Πίστευαν ότι σαν τον παπά θα διάβαζε τα ονόματά τους. Έτσι κανείς δεν πρόσεξε το τελευταίο του δάκρυ. ...

3972 - Ένα τριαντάφυλλο στο χέρι

Τον ξεγέλασε η κοινωνία για να βγάλει τα μίζερα λεφτά της μα εκείνος επέμενε για σένα διότι δεν είχε τίποτα άλλο πια. Έτσι ήρθε μ’ ένα τριαντάφυλλο στο ...

3750 - Εικαστική σιωπή

Την ώρα που ζωγράφιζα και πάλευα με τα χρώματα, τις σκιές και τις καμπύλες, άκουγες τη σιωπή μου. Όλη η σκέψη μου ήταν ένα χέρι που έψαχνε την αλήθεια ...

3970 - Άλλες δύο επιστολές

Ποιος θα έδινε σημασία στις δύο επιστολές αν δεν υπήρχε το στίγμα του ανύπαρκτου που δεν έπαψε να ζει μέσα στη λήθη; Κι όμως υπήρχαν ήδη οι αγέννητοι ...

3748 - Όταν πέθαναν οι αθάνατοι

Τόσα χρόνια, κάθε μέρα ακούγαμε τα ίδια και τα ίδια για τους αθανάτους. Τώρα που πέθαναν και αυτοί ποιος θα μιλήσει για την αθανασία τους;

3969 - Η δύναμη της φιλίας

Ήμασταν δύο μέσα στο κρύο της αίθουσας για δύο επιστολές του ανύπαρκτου λαού και περίμενε ο τρίτος μόνος μέσα στην εμπιστοσύνη της ανθρωπιάς. Κανείς ...

3747 - Η ποντιακή ζεστασιά

Ξέρω ότι θα ήθελες να πιείς κάτι. Αν ήμασταν στο σπίτι, θα έκανα το παν για σένα. Τώρα όμως που είμαστε κάτω από το χιόνι με τα κεφάλια μας κομμένα δεν ...

3965 - Le thé était servi

Le thé était servi depuis longtemps. Seulement personne n’osait le toucher. La scène ressemblait à un tableau, une nature morte de Vincent. Il ne manquait ...

3965 - Το σερβιρισμένο τσάι

Το τσάι είχε σερβιριστεί από ώρα. Μα κανείς δεν τολμούσε να τ’ αγγίξει. Η σκηνή έμοιαζε με πίνακα, μία νεκρή φύση του Vincent. Δεν έλειπε πινελιά μέσα ...

3745 - Πρώτα ερωτήματα

- Ήταν λοιπόν τόσο δύσκολο; - Δεν ξέρω ακόμα... - Δηλαδή; - Πρέπει να το σκεφτώ. - Καλώς. - Δεν μ’ ενόχλησε ο ρόλος. - Τι άλλο τότε; - Το σενάριο. - Και ...

3965 - Чай на столі

Чай відколи був на столі. Але жоден не наважувався доторкнутися. Сцена було схожа на картину, мертва природа Вінсента. Не бракувало ні мазка в кольорі ...

3745 - Первые вопросы

- Итак, это было так трудно? - Пока не знаю:. - То есть? - Я должен подумать. - Хорошо. - Мне не роль помешала. - Что тогда? - Сценарий. - Почему? ...

3964 - Les maisons chaudes

Les maisons chaudes fumaient encore le long du chemin de notre enfance. Elles réchauffaient le ciel ocre pour nous tenir bien au chaud. Nous n’avions alors ...

3964 - Τα ζεστά σπίτια

Τα ζεστά σπίτια ξεκάπνιζαν ακόμα στο δρόμο της παιδικής μας ηλικίας. Ζέσταιναν τον ωχρό ουρανό για να μας κρατά ζεστούς. Όμως είχαμε μόνο τα μάτια της ...

3964 - Теплі хати

Теплі хати ще овіяні серпанком на шляху нашого дитинства. Зігрівали бліде небо, щоб тримати нас в теплі. Але ми мали лише очі невинності, тому що ...

3743 - Κάτω από το χιόνι

Πρόσεξες πώς είναι το χιόνι από κοντά; Μην το πιάνεις, λιώνει. Απλώς κοίτα το. Κάτω από το χιόνι βρίσκεται και η πολυπλοκότητα της ομορφιάς. Είδες πόσο ...

3963 - Δεν πρόλαβες να πεθάνεις;

- Δεν πρόλαβες να πεθάνεις; - Όχι δεν μπόρεσα. - Μα γιατί; - Δεν μ’ άφησαν να ζήσω... - Ποιος; - Η κοινωνία της αδιαφορίας. - Για ποιο λόγο; - Δεν ήθελε ...

3739 - Roland le sage

Avant de te connaître, tu n’étais que furieux pour moi. Avant de te parler, tu n’étais qu’un chant d’antan. Désormais j’entrevois ta sagesse mais aussi ...

3897 - Για τα δικά μας

- Δεν θα πεις τίποτα; - Για ποιο πράγμα; - Για τα δικά μας. - Για το σταυρό; - Δεν είναι ωραίος; - Είναι... είναι... - Δώρο του παππού... - Μόνο ...

3735 - Percolation temporelle

- Le temps presse... - Mais il est avec nous. - Combien de temps encore? - Cette question n’a pas de sens. - Pourquoi donc? - Car nous lui appartenons. ...

3962 - Le pistolet et le front

La cruelle société de la jalousie a visé ton cœur mais n’a pu blesser le front de l’intelligence. Elle ne connaissait pas le caméléon et n’a pas prêté ...

3734 - La brisure de l’arc

La pucelle avait annoncé quatre événements, pas un de plus, pas un de moins : la libération d’Orléans, le sacre du roi à Reims, la libération de Paris ...

3962 - Το πιστόλι και το μέτωπο

Σημάδεψε την καρδιά σου η άπονη κοινωνία του φθόνου μα δεν μπόρεσε να λαβώσει το μέτωπο της νοημοσύνης. Δεν ήξερε για το χαμαιλέοντα και δεν πρόσεξε τη ...

3961 - Duel humain

La résistance n’est pas morte. Ses groupes n’ont pas fléchi. Maintenant nous en connaissons les racines. Il n’existe pas de théorie. Pensée, esprit, singularité ...

3961 - Η ανθρώπινη μονομαχία

Η επανάσταση δεν πέθανε. Δεν λύγισαν οι ομάδες σου. Τώρα ξέρουμε για τις ρίζες. Και δεν υπάρχει θεωρία. Μία σκέψη, ένα πνεύμα, μία ιδιομορφία έπλασαν ...

3730 - La messe de Nostre Dame

Ils chantaient déjà la messe de Nostre Dame. Voilà ce qu’entendait le maître de guerre en écoutant les hommes crier de joie. À l’instar d’un tableau de ...

3806 - Το βλέμμα της ανάγκης

Δεν πρέπει να ξεχάσεις τις θυσίες μας αλλιώς θα πεθάνουμε όχι για την ανθρωπιά αλλά για την αδιαφορία και δεν ξέρω αν οι δικοί μας θ’ αντέξουν δεύτερο ...

3960 - 5.8.1802-4.6.1829

Il ne te fallait pas naître pour la société et tu es né pour l’humanité. Il ne te fallait pas vivre pour la société et tu as vécu pour nos mathématiques. ...

3729 - A présent que tu sais

A présent que tu sais, pourquoi ne dis-tu rien ? Peut-être que la société de l’indifférence te fait peur ? Tu ne peux supporter l’injustice ou la barbarie ...

3960 - 5.8.1802 – 6.4.1829

Για την κοινωνία δεν έπρεπε να γεννηθείς. Και γεννήθηκες για την ανθρωπότητα. Για την κοινωνία δεν έπρεπε να ζήσεις. Κι έζησες για τα μαθηματικά μας. Για ...

3729 - Τώρα που ξέρεις

Τώρα που ξέρεις γιατί δε λες τίποτα; Μήπως σε φοβίζει η κοινωνία της αδιαφορίας; Δεν μπορείς ν’ αντέξεις την αδικία ή τη βαρβαρότητα; Κλαις μπροστά ...

3960 - 5.8.1802 – 6.4.1829

Для общества ты не должен был родиться. И родился ради человечества. Для общества ты не должен был жить. И жил ради нашей математики. Для общества ...

3958 - Δύο σκιές στο μπαλκόνι

Η πόλη είχε σβήσει τα φώτα της όταν βγήκαν οι δύο σκιές στο μπαλκόνι. Ήθελαν να δουν από κοντά τον αόρατο κόσμο της νύχτας. Έτσι μπόρεσαν ν’ αντικρίσουν ...

3724 - Η σταύρωση της ανθρωπιάς

Κάτω από τα σύννεφα της κατοχής περίμενε ο ήλιος της δικαιοσύνης που τον είχε καταδικάσει η κοινωνία αλλά εκείνος πίστευε στην ανθρωπιά. Όλοι κοίταζαν ...

3955 - Πάνω στη γέφυρα

Είχες φορέσει τη μάσκα των νεκρών για να μη σε δει ο πόνος. Κι όμως σε πρόφθασε πριν φύγεις με τη γόνδολα στο κρυφό μέρος του Μουράνο. Έτσι δεν είδες στον ...

3954 - Ροζ γαλάζιο

Πρόσεξες ότι το χρώμα της θάλασσας ήταν ροζ γαλάζιο. Έτσι ξεχωρίζεις τον ουρανό. Μπορεί να μην φαίνεται το ροζ αλλά πρέπει να ξέρεις ότι υπήρξε το φωτεινό ...

3953 - Δεν ήρθαν

- Πονάω! - Έπεσες; - Όχι, χτύπησα. - Είναι κανείς μαζί σου; - Όχι, κανένας. - Πώς νιώθεις; - Χάλια! - Πονάς τόσο πολύ; - Όχι. - Η μοναξιά τότε. - Ναι. ...

3952 - Δαιμονισμένες σκέψεις

- Δεν υπάρχει. - Και η παράδοση; - Είναι για τους μουζίκ. - Οι μουζίκ δεν είχαν τίποτα. - Άρα ούτε αυτοί τον έχουν ανάγκη. - Μα, η ανθρωπότητα; - Πάλι ...

3950 - Η ελευθερία του παράδοξου

Θυμάσαι που έλεγες για το παράδοξο; Δεν είχα καταλάβει τότε. Πειράζει; Μάλλον δεν έπρεπε να ρωτήσω. Τέλος πάντων. Ήθελα να πω κάτι. Δεν ξέρω αν έχει σημασία ...

3949 - Το κρυφό σχήμα του δασκάλου

Δεν άφησε τίποτα γραπτό πάνω σ’ αυτό το θέμα. Λες και δεν υπήρχε ανάγκη. Υπήρχε άραγε; Έπρεπε ν’ ακούσουν. Μα γιατί δεν το έκαναν; Δεν ήξεραν μάλλον. Μπορεί; ...

3718 - Pensée invisible

Tu écrivais à l’envers le sens de la vie. Tu étais le miroir de la renaissance. Tu recherchais le futur dans le passé. Personne ne savait que tu existais. ...

3948 - Γιατί το θυμάρι;

- Γιατί το θυμάρι; - Βλέπεις κάτι άλλο εδώ; - Όχι. - Τότε γιατί να γράψω γι’ αυτό που δεν βλέπουμε; - Μα, έχεις γράψει για το αόρατο! - Για το αόρατο, ...

3718 - Αόρατη σκέψη

Έγραφες ανάποδα το νόημα της ζωής. Ήσουν ο καθρέφτης της αναγέννησης. Αναζητούσες το μέλλον μες στο παρελθόν. Κανείς δεν ήξερε ότι υπήρχες. Ακόμα και τώρα ...

3947 - Le miel de la tendresse

Chaque goutte de miel, un univers entier où butinaient les milliers pour créer le ciel. Chaque geste de tendresse, trésor caché où s’entremêlaient les ...

3946 - Le thym de la garrigue

Il n’y avait rien d’important dans cette pauvre garrigue à part ces rares éclats de vert qui tentaient d’arracher au ciel la moindre goutte de pluie. ...

3718 - Невидимая мысль

Ты писал наоборот смысл жизни. Был зеркалом возрождения. Искал будущее в прошлом. Никто не знал о твоём существовании. Даже сейчас, когда я думаю ...

3946 - Το θυμάρι της άνυδρης γης

Δεν υπήρχε τίποτα το σημαντικό σ’ αυτή τη φτωχή άνυδρη γη εκτός απ’ αυτές τις σπάνιες εκλάμψεις του πράσινου που προσπαθούσαν ν’ αρπάξουν απ’ τον ουρανό ...

3717 - Νοητικά βλέμματα

Ποιος νομίζεις ότι είναι ο άλλος; Ένας άλλος ένας; Ή το δύο; Κι αν δεν είναι παρά ο άλλος σου εαυτός; Το σκέφτηκες; Το φαντάστηκες τουλάχιστον; Ή περιμένεις ...

3940 - Les chemises de sang

Nous n’avions pas eu le choix. Pour cacher la misère de notre nudité, nous n’avons trouvé que des chemises de sang. Ainsi notre vie se colore enfin. Alors ...

3717 - Розумові погляди

Ким, ти думаєш, є інший? Хтось просто інший? Чи другий? І якщо не є чимось іншим, як твоє інше я? Ти подумав про це? Уявив хоча би? Чи чекаєш на ...

3939 - Le piano oublié

As-tu écouté le piano ? Il accompagnait une vieille chanson tu n’as pas fait attention ? Je sais, ce n’est pas grave. Pourquoi pleures-tu à présent ? Je ...

3938 - Le bruit des feuilles

As-tu remarqué le bruit des feuilles ? Dans les allées du parc, elles attendaient. Pourquoi les hommes marchaient-ils sur elles ? C’était leur moyen d’exister ...

3936 - Το νέο άνοιγμα

Η σκακιέρα είχε αλλάξει. Το νέο άνοιγμα ήταν απαραίτητο. Κι ο χρόνος ελάχιστος. Το στιγμιαίο χάδι πρόλαβε την αόρατη κίνηση του κλεισίματος. Δεν ήταν πλάγια ...

3711 - Les vagues de pierre

Il n’existait pas d’hommes pour les contempler et les monstres arrivèrent pour voir les vagues de pierre qui avaient brisé le bruit de la société ...

3935 - Το άρωμα της πηγής

Δεν ήξερα για την κρυφή πηγή πριν αγγίξω το πάθος. Ο πόθος δεν ήταν ανοιχτός και το παίγνιο είχε άλλους κανόνες. Δεν υπήρχε βιβλίο για τον κώδικα, μόνο ...

3711 - Τα πέτρινα κύματα

Δεν υπήρχαν άνθρωποι για να τα κοιτάξουν κι ήρθαν τα τέρατα να δουν τα πέτρινα κύματα που έσπασαν το θόρυβο της κοινωνίας για ν’ ακουστεί η σιωπή της ανθρωπιάς. ...

3934 - L’être du paraître

Tous les êtres voulaient paraître car c’était l’unique moyen de vivre dans la société du spectacle. Un seul était capable de résister car il avait écrit ...

3934 - Το ον του «φαίνομαι»

Όλα τα όντα ήθελαν να φαίνονται διότι ήταν ο μόνος τρόπος να ζουν μέσα στην κοινωνία του θεάματος. Ένα μόνο ήταν ικανό ν’ αντιστέκεται διότι είχε γράψει ...

3722 - Πλάι στο διακοσμητικό μοτίβο

Πλάι στο διακοσμητικό μοτίβο, άφησες ίχνη που δεν αποκωδικοποιήθηκαν ακόμα. Δεν ξέρω ακόμα γιατί μα σου υπόσχομαι να επιχειρήσω το αδύνατον. Κάτω από ...

3932 - Τα φαινόμενα δεν απατούν

«Πιστεύουμε ότι ακολουθούμε ασταμάτητα τη ροή της φύσης, ενώ δεν κάνουμε τίποτε παραπάνω από το να στεκόμαστε και να μελετάμε τις μορφές μέσα από τις οποίες ...

3720 - Flora

Bras brisés, beauté blessée, elle attendait comme une fleur dans un champ vide de sens. Seins offerts, regard ployé, elle entendait comme un ...

3929 - Αρώματα και γεύσεις

- Τι είναι αυτό;  - Ένα βιβλίο.  - Αυτό το βλέπω. Χρόνος. Αλλά τι είναι;  - Δώρο!  - Δώρο; Για ποιο λόγο;  - Δεν υπάρχει λόγος, αν υπάρχει ανάγκη!  - Υπήρχε ...

3706 - Le trône du rien

Le trône était vide. Il n’y avait pas de roi. Et le fou, seul. Quelqu’un devait prendre sa place. Alors la société s’y installa. Et le fou se révolta. ...

3928 - Ουίσκι και Κονιάκ

- Τι θα πιείτε; - Δεν αποφασίσαμε ακόμα... - Θα επανέλθω τότε... - Ευχαριστώ! - Διάλεξες κάτι; - Περιμένω την επιλογή σου... - Κατάλαβα... ...

3706 - Ο θρόνος του τίποτα

Ο θρόνος ήταν κενός. Δεν υπήρχε βασιλιάς. Κι ο τρελός μόνος. Κάποιος έπρεπε να πάρει τη θέση του. Έτσι κάθισε η κοινωνία. Κι επαναστάτησε ο τρελός. Δεν ...

3719 - Etude de femme

Ne sois pas triste Le maître n’est pas mort. Il vit à travers ses élèves. Je lis sans cesse son œuvre. Je n’oublierai rien. Ne t’inquiète pas. Même ...

3719 - Μελέτη γυναίκας

Μην είσαι λυπημένη. Δεν πέθανε ο δάσκαλος. Ζει μέσω των μαθητών του. Διαβάζω ασταμάτητα το έργο του. Δεν θα ξεχάσω τίποτα. Μην ανησυχείς. Ακόμα κι ...

3923 - Γαλάζια σκιά

Δεν είχαν προσέξει ότι πίσω σου υπήρχε μία γαλάζια σκιά. Λες και το κενό να είχε ετοιμαστεί για να υποδεχτεί την ανθρωπιά ενός σπασμένου βλέμματος.

3703 - Quelques mots

Je ne dirai pas beaucoup de mots. Je crains les malentendus. Sans les hommes l’humanité n’a pas de sens. Sans humanité les hommes n’existent pas.

3922 - Πάνω στους ώμους σου

Πάνω στους ώμους σου έβαλα τα χρώματα της γης. Έτσι μπόρεσες να νιώσεις το πάθος και τον πόθο. Αλλιώς θα παρέμενε για σένα ένα κομμάτι της ουτοπίας.

3703 - Λίγα λόγια

Δεν θα πω πολλά λόγια. Φοβάμαι την παρεξήγηση. Δίχως ανθρώπους η ανθρωπότητα δεν έχει νόημα. Δίχως ανθρωπότητα δεν υπάρχουν άνθρωποι.

9396 - Trois hommes de théâtre

Trois hommes de théâtre dans une mise en scène invisible se tenaient côte à côte comme des pièces d'un échiquier juste avant le combat. Ils ne luttaient ...

3921 - Τα δύο κεράσια

Κάτω από το βάθος του γαλάζιου εμφανίστηκαν δύο κεράσια. Τα σκουλαρίκια της φύσης ήταν πλέον δικά σου. Εκείνη την εποχή έπρεπε να τα πάρεις κοντά σου στην ...

3703 - Несколько слов

Я не буду говорить много слов. Боюсь недоразумения. Без людей у человечества нет смысла. Без человечества нет людей.

9395 - Les visages du temps

Les visages du temps, ne nous dévisageaient pas, ils se contentaient de voir seulement ceux qui les regardaient pour échanger un regard à travers ...

3920 - Gorgée de Naples

Qui aurait pu le savoir que ta résistance provenait de Naples ? Seul le bleu de Prusse avait osé croisé le fer sur ton regard. Et maintenant tu attendais ...

3920 - Πλημμυρισμένη από Νάπολη

Ποιος μπορούσε να το ξέρει πως η αντίστασή σου προερχόταν από τη Νάπολη; Μόνο το γαλάζιο της Πρωσίας είχε τολμήσει να σταυρώσει το σίδερο πάνω στο βλέμμα ...

3702 - Απλώς για να ξέρεις

Αν ήθελες να πεις ότι είναι άδικο τι θα έκανες; Θέλεις να μου το πεις ή θα περιμένεις την επόμενη γενοκτονία; Ξέρω ότι δεν ήσουν εκεί και ξέρεις ότι δεν ...

3919 - Μέσα στο πάχος του γαλάζιου

Κανείς δεν μπορούσε να χαϊδέψει τα μαλλιά σου. Τα προστάτευε το πάχος του γαλάζιου. Έτσι το βάθος έκρυβε το μέτωπο. Και η σκέψη παρέμενε κρυφή. Μόνο ο ...

3918 - Le regard d’Amedeo

La jeune fille aux cheveux bleus n’était née que bien après la brisure de tes regards. Elle semblait pourtant se souvenir. Comme si elle avait vu tes portraits. ...

3918 - Το βλέμμα του Amedeo

Η κοπέλα με τα γαλάζια μαλλιά είχε γεννηθεί πολύ μετά τα σπασμένα σου βλέμματα. Κι όμως φαινόταν να θυμάται. Σαν να είχε δει τα πορτραίτα σου. Άραγε γι’ ...

3700 - Έγκλημα δίχως τιμωρία

Όταν κοιτάζουμε τρεις γενοκτονίες, ποιος βλέπει τη στρατηγική; Όταν κοιτάζουμε τρία θύματα, ποιος βλέπει τον ένοχο; Κι όμως ακόμα κι αν οι γενοκτονίες ...

3695 - Η γη των ανθρώπων

Κανείς δεν θα έρθει να δει το χώμα της νύχτας μόνο οι άθλιοι κι ο ηλίθιος θα φυτέψουν το φως της ανθρωπιάς. Πρόσεχε τα λουλούδια μας.

3916 - Le soleil, trop grand

Sous le soleil, trop grand tu semais les graines d’un arbre qui ne finissait pas de mourir dans l’éphémère des hommes éternellement mortels.

3916 - Ο πελώριος ήλιος

Κάτω από τον πελώριο ήλιο, έσπερνες τους σπόρους ενός δέντρου που δεν σταματούσε να πεθαίνει μέσα στο εφήμερο των ανθρώπων των αιώνια θνητών.

3916 - Гігантське сонц

Під гігантським сонцем ти сіяв насіння дерева, що не переставало вмирати серед швидкоплинності людей вічно смертних.

3698 - Le pain du Pont-Euxin

Le pain n’était plus chaud ni moelleux mais il avait encore ce goût d’un monde qui n’a pas oublié le sacrifice de la mort. Tu entends Anastasia ?

3915 - Le geste de terre

Courbée vers sa terre la vieille femme répétait inlassablement le même geste. Elle ne pouvait pas oublier la pauvreté de son destin et le cadeau de la ...

3698 - Το ψωμί του Πόντου

Το ψωμί δεν ήταν πια ζεστό ούτε αφράτο είχε όμως ακόμα εκείνη τη γεύση ενός κόσμου που δεν ξέχασε τη θυσία του θανάτου. Ακούς Αναστασία;

3915 - Η κίνηση της γης

Σκυμμένη στη γη της, η γριά επαναλάμβανε ακούραστα την ίδια κίνηση. Δεν μπορούσε να ξεχάσει τη φτώχεια του πεπρωμένου της και το δώρο της ζωής.

3698 - Хлеб Понта

Хлеб уже не был горячим и свежим однако, имел тот вкус мира, который не забыл жертву смерти. Слышишь Анастасия?

3915 - Рух землі

Нахилена над її землею стариця повторювала невтомно один рух. Вона не могла забути свого вбогого талану та подарунку життя.

3695 - La terre des hommes

Personne ne va venir voir la terre de la nuit seuls les misérables et l’idiot planteront la lumière de l’humanité. Prends soin de nos fleurs.

3914 - Le tumulte des cyprès

Avant, les cyprès étaient droits. Ils ne montraient que le ciel. Avec toi, dans leur tumulte, nous avons vu pour la première fois l’intérieur des hommes ...

3692 - Tabula rasa

Des livres secrets sur une table nous montraient un autre monde où les singularités déterminent les situations, où le passé influence aussi le présent ...

3692 - Tabula rasa

Μυστικά βιβλία πάνω σ’ ένα τραπέζι μάς έδειχναν έναν άλλο κόσμο όπου οι ιδιομορφίες καθορίζουν τις καταστάσεις, όπου το παρελθόν επηρεάζει και το μέλλον ...

3676 - La cause des justes

La justice est faite pour protéger les hommes aussi elle doit se défendre d’être manipulée à des fins politiques. L’utilisation du vice de forme n’est ...

3676 - Ο αγώνας των δικαίων

Η δικαιοσύνη καθιερώθηκε για να προστατεύει τους ανθρώπους, γι’ αυτό πρέπει να προστατεύεται για να μην την εκμεταλλεύονται για πολιτικούς σκοπούς. Η χρήση ...

3627 - L’étrange attente

Tu ne voulais pas grandir seulement passer le temps de l’infortune pour qu’enfin se termine la misère noire. Tu as ainsi découvert la misère de la ...

3913 - Кольори танцювальної зали

Все кружляло та колисалося. Тільки кольори існували, щоб засвідчити присутність людей, які не хотіли жити самотніми в світі пустому.

3675 - Η πράξη κατά Προμηθέα

Η ομάδα δίχως πράξη παραμένει σύνολο. Γι’ αυτό το λόγο η κοινωνία δεν θέλει πράξεις. Έτσι ελέγχει το σύνολο. Και κανείς δεν βλέπει το ουδέτερο στοιχείο. ...

3627 - Η περίεργη αναμονή

Δεν ήθελες να μεγαλώσεις μόνο να περάσει ο χρόνος της δυστυχίας για να τελειώσει πια η μαύρη αθλιότητα. Έτσι ανακάλυψες τη μιζέρια της κοινωνίας ...

3912 - Le couple du rivage

Ils n’étaient pas tristes. C’était juste une impression. Ils étaient heureux d’être encore ensemble au bord de la mer, au bord de l’éternité, deux comme ...

3912 - Το ζευγάρι της παραλίας

Δεν ήταν λυπημένοι. Ήταν απλώς μία εντύπωση. Ήταν ευτυχισμένοι που ήταν ακόμα μαζί στην άκρη της θάλασσας, στην άκρη της αιωνιότητας, δύο σαν ένας.

3674 - Για τις σιωπές της μουσικής

Δεν υπάρχει μουσική δίχως σιωπές. Κι αν δεν μπορείς να τις δεις θ’ ακούσεις μόνο θόρυβο. Έτσι είναι και η ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι είναι οι σιωπές τους. ...

3624 - Ο γέρος δίχως θάλασσα

Πάνω στο πρόσωπό του είδε την πάλη με τη ζωή και το δώρο της θάλασσας. Το βλέμμα έκρυβε τον πόνο μιας άγνωστης αλήθειας. Τον άφησε σιωπηλό αλλά ζωγράφισε ...

3623 - L’enfant tordu

Il n’était sûrement pas normal et son existence même en gênait peut-être beaucoup. Mais ce peintre-là aima son humanité. Son existence n’avait pas ...

3912 - Подружжя на березі

Вони не були засмучені. Це було тільки враження. Вони були щасливі, що були ще разом на узбережжі моря, на узбережжі вічності, двоє як один.

3623 - Το στραβό παιδί

Σίγουρα δεν ήταν κανονικό και μάλλον ενοχλούσε πολλούς ακόμα κι η ύπαρξή του. Εκείνος ο ζωγράφος όμως αγάπησε την ανθρωπιά του. Η ύπαρξή του δεν είχε ...

3911 - Arthur et Vincent

Le savais-tu qu’il pensait à toi lorsqu’il peignait les morceaux de sa vie ? Sa souffrance n’était pas feinte. L’oreille n’était qu’un détail. L’enfer ...

3670 - Θεωρία Σχέσεων

- Τι σχέση έχει; - Τι; - Όχι, ποιος. - Ποιος; - Ο άλλος; - Ναι. - Είναι η αρχή. - Νόμιζα ότι ήταν το τέλος. - Έτσι είναι η αρχή. - Της θεωρίας; ...

3911 - Arthur και Vincent

Το ήξερες ότι σε σκεφτόταν όταν ζωγράφιζε τα κομμάτια της ζωής του; Ο πόνος του δεν ήταν πλαστός. Το αυτί δεν ήταν παρά μια λεπτομέρεια. Η κόλαση κράτησε ...

3911 - Артур и Винсент

Ты знал, что он думал о тебе когда рисовал отрывки своей жизни? Его боль не была притворной. Ухо было не более чем пустяк. Ад продлился дольше ...

3911 - Артур і Вінсент

Ти знав, що він думав про тебе коли малював уривки свого життя? Його біль не був фальшивим. Вухо було не більше як дрібниця. Пекло протрималось довше ...

3664 - Η άνοιξη των αιώνων

Μη νομίζεις ότι δεν γίνεται. Διότι έγινε ήδη. Και το ξέρεις τώρα. Η ομορφιά υπάρχει ακόμα κι εδώ. Κανείς δεν μπορεί να το πιστέψει. Μόνο όσοι άκουσαν το ...

3606 - Το βλέμμα της ανάστασης

Στην αρχή δεν κατάλαβα τι κοίταζες. Το μέλλον ή το παρελθόν; Δεν ήξερα. Σίγουρα περίμενες κάτι από μένα. Τον πόλεμο ή την ειρήνη; Δεν έμαθα. Μα ...

3899 - Για τα εγγόνια σου

Μην ακούτε τη γιαγιά. Δεν σας λέει όλη την αλήθεια. Εκείνη την εποχή έμαθε για σας τους αγέννητους και τότε διάβασε για πρώτη φορά τους νεκρούς. Ξέρει ...

3663 - Το μήνυμα της μουσικής.

Ακούς τη βραδύτητα της μουσικής; Κάτι θέλει να πει δεν μπορεί. Δεν το πιστεύεις; Κι όμως άκου και πάλι την κίνηση. Δεν είπε τίποτα άλλο ο δάσκαλος. Κι ...

3899 - Для твоих внуков

Не слушайте бабушку. Она не говорит вам всю правду. Вту эпоху она узнала о вас неродившихся и затем прочла впервые умерших. Чувствует боль ...

3663 - Сообщение музыки

Слышишь медлительность музыки? Что-то хочет сказать, не может быть. Не веришь? Однако прислушайся снова к движению. Не сказал ничего другого ...

3898 - Τα πρώτα μαθήματα

Όταν ήμουν μικρή είχα ένα γέρο δάσκαλο. Δεν θυμάμαι ακριβώς όλα αυτά που έλεγε. Δεν έδινα σημασία τότε. Δεν ήξερα για τους ανθρώπους. Όταν πέθανε ...

3663 - Повідомлення музики

Чуєш повільність музики? Щось хоче сказати, не може. Не віриш? Однак, прислухайся знову до руху. Не сказав нічого іншого Вчитель. І цього достатньо. ...

3898 - Первые уроки

Когда я была маленькая у меня был один старый учитель. Я не помню точно все, что он говорил. Не придавала большое значение тогда. Я не знала о ...

3662 - Hymne à la joie

As-tu déjà écouté le K 622? Tu te demandes pourquoi je te pose cette question? Cela n’a aucune importance. L’essentiel, c’est de mourir de manière convenable. ...

3661 - Pensée pour Leonardo

Si tu savais combien j’aurais voulu que tu aies pu entendre Wolfgang. Ton esprit est toujours là certes mais que ton absence est pesante. Car ce mouvement ...

3891 - Τα κατεχόμενα λάθη

Ποιος θα πήγαινε και πάλι εκεί που δεν υπήρχε επιστροφή μετά από τη νέα καταστροφή σαν έπεσαν με το κεφάλι οι τελευταίοι άνθρωποί μας; Ποιος θα άκουγε ...

3890 - Δεν έκλαψες τότε

Όταν κοίταξε τα χειρόγραφα δεν περίμενες να δει τα αόρατα στίγματά σου. Νόμιζες πως κυριαρχούσε η κοινωνία κι ήταν αδύνατο να συναντήσεις άλλη μια φορά ...

3654 - Le partage du pain

Le pain était encore tout chaud lorsque le comte le prit dans ses bras. Il avait été cuit dans la cheminée qui trônait dans la pièce où ils se trouvaient. ...

3889 - Η άλλη σιωπή

Πέντε αιώνες περίμενες για να σ’ αγγίζει και πάλι η νοημοσύνη της ανθρωπιάς. Κι όταν ήρθε εκείνο το βράδυ δεν αντιστάθηκες στον άλλο κι έτσι έζησε μέσα ...

3653 - Le partage nocturne

Ils lisaient dans la nuit pour te faire écouter le silence et les sons d’autrefois. C’était l’unique moyen de partager la mémoire du futur. Je n’ai pas ...

3888 - Κρυφή συνομιλία

- Γιατί μίλησες για τα τετράδια; - Δεν έπρεπε; - Όχι. - Καλύτερα να μην είχα πει τίποτα; - Όχι. Χρόνος. Έκανες το πρέπον. - Αλλά; - Αλλά οι άνθρωποι ...

3886 - Θα μου φέρεις τρίγωνα;

- Πότε επιστρέφεις; - Αύριο, αγάπη μου... - Θα μου φέρεις τρίγωνα; - Τρίγωνα; - Εννοώ τα γλυκά. - Δεν ήξερα ότι υπάρχουν και γλυκά τρίγωνα... - Πάλι αστειεύεσαι ...

3652 - The sacrifice of the rook

“Better a plundered country than a lost land”. Such had been the watchword of the new king. The thing was simple in itself. It was the culmination of a ...

3885 - D’un geste seulement

D’un geste de la main pouvait apparaître toute la courbure d’un être qui n’était plus car il n’avait pu supporter le destin d’un peuple ravagé par la barbarie ...

3652 - Le sacrifice de la tour

« Mieux vaut pays pillé que terre perdue ». Tel avait été le mot d’ordre du nouveau roi. La chose était simple en soi. C’était l’aboutissement d’une stratégie ...

3878 - Les tresses de l’espace

Avec beaucoup de patience il était possible à certains d’admirer les tresses de l’espace et de découvrir les cordes du temps. Seulement il fallait puiser ...

3650 - Ανακούφιση

Πάνω στο πινέλο, ένα μόνο βλέμμα. Κάτω από το μελάνι, τρεις φίλοι έπιναν. Ήσουν μαζί τους, λίγο πιο πέρα, βέβαια. Έτσι, είδες τη χαρά τους και χαμογέλασες. ...

3877 - Les dentelles du vide

Qui aurait pu penser qu’il existait plus puissant que le métal pour soutenir le poids de la hauteur ? Pourtant en regardant cette tour d’acier posée sur ...

3649 - Εικαστική εξομολόγηση

Ήσουν λοιπόν τόσο μόνος; Ήταν ο κόσμος τόσο κενός; Γι’ αυτό γέμισες τους πίνακες με χρώματα; Γι’ αυτό άφησες τόση ανθρωπιά πάνω στα κρυφά σκίτσα; Δεν ...

3649 - Мистецька сповідь

Ти був настільки самотнім? Світ був настільки пустим? Тому ти наповнив картини кольорами? Тому ти залишив стільки людяності на таємних ескізах? ...

3648 - Βουβός διάλογος

Δεν μίλησες και κοίταζα. Δεν έγραψες και διάβαζα. Ποιος ήξερε για τα ίχνη που άφησες πάνω στα σκίτσα; Εκείνος που έβλεπε τα χρώματα μέσα στις κινήσεις. ...

3648 - Німий діалог

Ти не сказав, я дивився. Ти не написав, я прочитав. Хто знав про сліди, що ти залишив на ескізах? Той, хто міг розрізняти кольори в рухах. ...

3647 - Τα σκίτσα και τα ίχνη

Έψαχνα με το πινέλο αλλά και με το πενάκι τις παλιές σου κινήσεις για να μάθω πώς ένιωθες όταν κατέγραφες τη ζωή, όταν μεθούσες με τα χρώματα, όταν έπλαθες ...

3873 - Απολογία στον da Vinci

Όποιος δεν σε διαβάζει κοιτάζει τα χειρόγραφά σου με δέος. Όταν όμως σε μελετά με πάθος τότε ανακαλύπτει πόσο σπάνια είναι τα ελάχιστα που άφησες στην ...

3642 - Η δύναμη της αγάπης

Το βλέπεις εκείνο το μικρό παιδί; Δεν είναι ξένο όπως νομίζεις. Ανήκει και αυτό στην ανθρωπότητα. Αμφιβάλλεις; Σ’ ενοχλεί το χρώμα του; Μάλλον δεν βλέπεις ...

3641 - Η κρυφή ανάγνωση

Με τα τρυφερά σου δάκτυλα διαβάζεις πάνω στο κορμί μου τις μυστικές πληγές που άφησε η ζωή μου. Και με το στόμα σου αγγίζεις τα κατεχόμενα μέρη που σκλάβωσε ...

3870 - L’église et la montagne

À la frontière de la barbarie deux choses nous étaient interdites : l’église et la montagne. Car elles appartenaient toutes les deux au temps de l’arménité. ...

3641 - Таємне читання

Своїми ніжними пальцями зчитуєш з мого тіла секретні рани, що залишило моє життя. Своїми губами торкаєшся окупованих куточків, що поневолила потреба ...

3639 - L’âme de la cornemuse

Au loin, la liesse du peuple touchait le plus dur des chevaliers. La cornemuse de Guillaume de Machaut semblait quelque peu incongrue à cet endroit, pourtant ...

3638 - La secrète alliance

Il avait décidé d’attendre la cible de l’embuscade. C’était l’unique moyen de découvrir une partie de l’ignoble secret. Le comte prit ses dispositions ...

3869 - Χορός χωρίς σπαθιά

Ποιος ήξερε πως όταν χόρευες χωρίς σπαθιά θυμόσουνα ακόμα εκείνη την αόρατη μάχη που έδωσαν οι πρόγονοί σου για να παραμείνεις ελεύθερη; Κανείς πια δεν ...

3637 - Dans les lignes ennemies

Il parvint à s’infiltrer dans les lignes ennemies. Il exécuta cet exercice avec une telle aisance qu’il douta de son efficacité. Il se demanda s’il n’était ...

3868 - Το ρόδι του αγώνα

Η ομορφιά έπρεπε να σώσει τον κόσμο. Αυτό δεν είχες γράψει παλιά; Νομίζεις ότι ισχύει ακόμα ή ότι νίκησε η ασχήμια της μιζέριας; Μπορεί να μην απαντάς ...

3636 - La noblesse de la jacque

Il ne fallait pas seulement lutter contre la perfidie des Anglais, il fallait aussi gérer l’imbécillité de la couronne trahie. Les gens de la noblesse ...

3867 - Νέα παράξενη συνομιλία

- Γιατί να επιστρέψουμε; - Για να μη χαθούμε μέσα στη λήθη. - Τότε γιατί φύγαμε; - Από ανάγκη. - Και ποια ανάγκη επικαλούμαστε τώρα; - Βρίσκεται στα βουνά. ...

3635 - Το βάρος της στολής

Το βάρος της πανοπλίας προστασία του ιππότη άμυνα της επίθεσης αξία της αντοχής. Το βάρος της στολής ελαφρότητα της κίνησης επίθεση των αστεριών αρχή ...

3865 - Le génie de l’Arménie

Si certains contestent la venue du génie sur la terre des pierres c’est parce qu’il ne peuvent accepter l’incontestable. Il devait venir pour écrire ce ...

3633 - Le nègre à col blanc

Nul ne connaissait sa couleur véritable Certains l’imaginaient blanc mais il était trop sale. D’autres l’imaginaient noir mais il était trop propre. Seuls ...

3631 - La guerre du temps

Tout le monde cherchait à gagner du temps. Le temps était déjà avec lui. Il n’avait aucune raison de rechercher la même chose. Le problème pour lui n’avait ...

3864 - La lame du disciple

Dans le monastère, juste avant la pièce sacrée, se trouvait le tombeau d’un vivant, elle portait sur son tablier la lame du disciple. Ainsi le maître de ...

3630 - Une table à Stepanakert

Il faisait silence ce soir-là mais les trois âmes n’étaient pas seules. C’était le temps du partage comme un lointain appel. Il fallait donc si peu de ...

3864 - Η λεπίδα του μαθητή

Μέσα στο μοναστήρι, ακριβώς μπροστά από το ιερό, βρισκόταν ο τάφος ενός ζωντανού· είχε πάνω στην ταφόπλακά του τη λεπίδα του μαθητή. Έτσι ο δάσκαλος του ...

3629 - Τα λουλούδια και το κερί

Κοίταζα τόσο προσεχτικά τα λουλούδια και το κερί που δεν πρόσεξα ότι ο χρόνος βράδιασε. Τα χρώματα πάνω στο νερό κι η ζωντανή φύση μιας ακουαρέλας συνέβαλαν ...

9315 - La alianza griego-armenia

La alianza griego-armenia no es una utopía, es una necesidad derivada no solo de la existencia de los genocidios a los que hemos sido sometidos por la ...

3599 - Όρια και σχέσεις

Όταν εξετάζουμε τα όρια και τις σχέσεις, έχουμε την εντύπωση ότι είναι αντιφατικές έννοιες. Για να υπάρχουν οι σχέσεις πρέπει να γίνει μια υπέρβαση όσον ...

3598 - Οι ελαφρόπετρες του βυθού

Πρόσεξες τις κινήσεις του σώματος; Όχι; Κοίταζες μόνο τις πέτρες; Αν τις χαϊδεύει η θάλασσα είναι γιατί ξέρει για το χρόνο. Εσύ; Ήξερες για το χορό της ...

3597 - Η κίνηση της πέτρας

Όταν κοιτάζουμε τις πέτρες, βλέπουμε μόνο την ακινησία τους. Αυτή είναι η ανοησία μας, όχι η πραγματικότητα. Αλλιώς ο χρόνος θα ήταν κι αυτός ακίνητος. ...

3596 - Σιωπηλός δεσμός

Ανάμεσα στις αρχαίες πέτρες δύο ανθρώπινα μάρμαρα δεν μίλησαν. Κοίταξαν μόνο τα τείχη του φωτός που σήκωναν το βάρος της νύχτας. Περπάτησαν ...

3593 - Ελεύθερη κι ακέφαλη

Στην κοινωνία της ισότητας, η ελευθερία ήταν ακέφαλη κι η βούληση απαγορευμένη. Κανείς πια δεν τολμούσε ν’ αντισταθεί στο σύστημα της αδιαφορίας και ...

3590 - Ο κόσμος του Leonardo da Vinci

Ο κόσμος του Leonardo da Vinci είναι απλός. Ονομάζεται σύμπαν. Το αντικείμενο της σκέψης του είναι αυτό το σύμπαν, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. ...

3588 - Vertical love

You do not know when love begins. With which movement, with which silence. A lit candle, a music piece. You do not know when it happens. You do ...

3588 - Amor vertical

Tú no sabes cuando el amor empieza. Con qué movimiento, con qué silencio. Una vela encendida, una pieza de música. No sabes cuando pasa. Pero sabes ...

3588 - Κάθετος έρωτας

Δεν ξέρεις πότε αρχίζει ο έρωτας. Με ποια κίνηση, με ποια σιωπή. Ένα αναμμένο κερί, ένα κομμάτι μουσικής. Δεν ξέρεις πότε γίνεται. Ξέρεις όμως πότε έγινε. ...

3581 - Γίγαντες και ρεβίθια

- Έφαγες;  - Όχι ακόμα...  - Πού είσαι;  - Στο σαλόνι, γράφω...  - Πήγαινε στην κουζίνα...  - Τώρα;  - Ναι, τώρα.  - Καλά...  - Άνοιξες το ψυγείο;  - Δεν ...

3580 - Οι καμπύλες των χρωμάτων

Μέσα στα βάθη του κόκκινου ανακάλυψα τις καμπύλες των χρωμάτων. Κοίταξα πρώτα το φως που έκρυβε τη σκιά της πηγής. Ύστερα έσκυψα για να μην σε τρομάξω ...

3579 - Όταν δεν αρκεί το πινέλο

Πάνω στο δέρμα του πίνακα όταν δεν αρκεί το πινέλο βάζεις τα δάχτυλα διότι τα χρώματα μπορούν ν’ αντέξουν μόνο τα δικά σου χάδια. Έτσι η τέχνη ανακάλυψε ...

3571 - Κριτσίνια και σπαγγέτι

- Με σάλτσα; - Εσύ; - Κι εγώ! - Δύο, παρακαλώ. - Κάτι άλλο; - Μαύρο; - Μαύρο... - Μαύρο ψωμί. - Έβαλαν και κριτσίνια... - Θα σου δώσω και τα δικά ...

3570 - Το νέο βλέμμα

Δύο στιγμές στον ίδιο δρόμο δύο άνθρωποι στην ίδια μοίρα. Ένα καπέλο για το κρύο ένα γαλάζιο για τη ζέστη. Κοιτάξαμε το ίδιο σημείο κι είδαμε τον εαυτό ...

3568 - Το άρωμα της τρούφας

- Σ’ αρέσουν οι τρούφες;  - Έφερες;  - Ήθελες;  - Αν ήθελες, βέβαια.  - Έφερα βέβαια.  - Να τις δοκιμάσουμε;  - Όχι, ακόμα...  - Πότε τότε; - Όταν έρθει ...

3566 - Η ανακάλυψη της αγάπης

Τόσα χρόνια δεν ήξεραν τι σημαίνει να έχεις κάποιον δίπλα σου. Η σκιά της μοναξιάς δεν τους έμαθε τον άλλο, μόνο για τον άλλον. Ενώ ο δικός σου άνθρωπος ...

3565 - Κύμινο και κρεμμύδι

- Μοσχοβολάει... - Αλήθεια; - Γιατί να σου πω ψέματα; - Σωστά, δεν υπάρχει λόγος. - Έβαλες κύμινο; - Ξέρω ότι σ’ αρέσει. - Τίποτα δεν ξεχνάς! ...

3564 - L’idiot et le fer

Les hommes étaient si chiffonnés que l’idiot décida d’utiliser un fer. Il ne craignait pas de brûler ses doigts tendres pour les victimes de la société. ...

3564 - Ο ηλίθιος και το σίδερο

Ήταν τόσο τσαλακωμένοι οι άνθρωποι που ο ηλίθιος αποφάσισε να πάρει το σίδερο. Δεν φοβήθηκε να κάψει τα τρυφερά του δάχτυλα για τα θύματα της κοινωνίας. ...

3563 - Το στίγμα της ιδιοφυΐας

Μερικές γραμμές δεν επαρκούν για να χαρακτηρίσουν την ιδιοφυΐα ενός ανθρώπου και τη συμβολή του στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Όμως αυτές οι γραμμές υπάρχουν ...

3561 - Ένα τσάι για δύο

- Να φτιάξω τσάι; - Ένα μόνο... - Δεν θες; - Θέλω ένα για τους δυο μας... - Ωραία. Θα βάλω νερό να βράσει. - Μήπως ήθελες δύο; - Όχι, όχι. - Μα, το πίνεις ...

3557 - Le peuple du temps

Il fallait cesser les chevauchées mortelles. Il fallait protéger les manants qui ne pouvaient plus résister à ces assauts barbares. Seulement qui pouvait ...

3556 - Κοινωνικά παράπονα

Σταυρούλα: Γιατί δεν ήρθε; Όλγα: Γιατί είναι ανθρώπινος. Σταυρούλα: Και τι σημαίνει αυτό; Όλγα: Είναι αγενής. Σταυρούλα: Γι’ αυτό ...

3555 - Άσε με να πεθάνω

Γιώργος: Υποφέρω, κυρία. Μαίρη: Μα, γιατί, παιδί μου; Γιώργος: Κανείς δεν με προσέχει... Μαίρη: Αφού έχεις αποκλειστική. Γιώργος: Δεν με νιώθει ...

3554 - Δύο χορδές του χρόνου

Ήμασταν δύο χορδές του χρόνου μόνο δύο τα ελάχιστα στοιχεία της ανθρωπότητας και μέσα στο κενό της κοινωνίας ακούσαμε για πρώτη φορά τη σιωπή της ανθρωπιάς. ...

3551 - Ο θόρυβος και η φωνή

Μέσα στο θόρυβο της κοινωνίας ακούω μόνο μία φωνή. Έχει το γλυκό πρόσωπο της ζεστής σοκολάτας. Δεν χρειάζεται ζάχαρη για να την πιω, γιατί ξέρω ότι η ...

3550 - Η δημοπρασία της Ελλάδας

Μέσα στην αίθουσα υπήρχαν μονόλογος και σιωπή. Κυριαρχούσαν οι αριθμοί που η κοινωνία ονομάζει τιμές διότι δεν γνωρίζει την αξία. Όμως η Ελλάδα ...

3545 - Κοντά στο τζάκι

Έβλεπα το χαμόγελό σου όταν κοίταζες το τζάκι κι ένιωθα τη ζεστασιά της ανθρωπιάς σου. Δεν έκλεινες πια τα μάτια ήθελες να πιεις τη ζωή όπως το γλυκό ...

3542 - Γραμμοπράξεις

Κανονική: Θα σε κανονίσω! Αντίστροφος: Ωραία. Κανονική: Γιατί είσαι τόσο χαρούμενος; Αντίστροφος: Είμαι ένας πίνακας δίχως ομορφιά. Πώς να μην είμαι ...

3540 - I will find you

Wherever you are wherever you are found inside the traps of life I will come and find you. I have no other goal for I am the dragon of your ...

3540 - Θα σε βρω

Όπου και να είσαι όπου και να βρεθείς μέσα στις παγίδες της ζωής θα έρθω να σε βρω. Δεν έχω άλλο στόχο γιατί είμαι ο δράκος της ψυχής σου και είσαι το ...

3540 - Я найду тебя

Где бы ты ни была, где бы ни оказалась в ловушках жизни я найду тебя. У меня нет другой цели, ибо я дракон твоей души и ты демон моей жизни.

3539 - Ο ζητιάνος της αγάπης

Πάνω στο τετραδιάκι που του έδωσες έγραψε τα πρώτα λόγια της σιωπής. Ο ζητιάνος της αγάπης δεν ζητούσε ελεημοσύνη ούτε συμπόνια. Ήθελε μόνο αυτό που ...

3538 - La force des tsiganes

Sur la neige qui d’autre que les tsiganes endure la douleur ? Quand on n’a pas de terre on apprend à souffrir avec les autres. Car l’étranger est ...

3534 - M. B…

Enfermé dans une seule case l’étrange cavalier se transforma en deux fous noir et blanc pour transcender les limites de l’isolement de la barbarie. Personne ...

3533 - Lettre de Richard à Stefan

Cher Stefan, Tant que je serai président de la Reichsmusikkammer, personne, tu m’entends bien, personne n’enlèvera ton nom de l’affiche de Die schweigsame ...

3530 - I codici manoscritti del maestro

Πόσες ώρες έγραφες ασταμάτητα για να καλύψεις το κενό της κοινωνίας και να δημιουργήσεις το έργο της ανθρωπότητας; Ποιος ξέρει αν ήταν νύχτες ...

3529 - Видение цвета

Кто мог бы увидеть толщину цвета, прикосновение твоей кисти, наблюдая за тобой в ту эпоху? Однако, уже тогда ты имел видение цвета, которое ...

3529 - Видіння кольору

Хто міг би побачити товщину кольору, дотик твого пензля, спостерігаючи за тобою в ту епоху? Але вже ...

3527 - Περί ανθρώπου και χώρου

«Προτείνω να ορίσουμε τη γεωγραφία ως την επιστήμη, η οποία ως βασική της λειτουργία έχει την ανίχνευση της αλληλεπίδρασης του ανθρώπου εντός της κοινωνίας ...

3526 - Περί μονοτονίας

«Ποιο είναι το δηλητήριο της σύγχρονης βιομηχανικής ζωής μας; Αναμφίβολα η μονοτονία -μονοτονία της εργασίας και της ανούσιας κοινωνικής και κοινοτικής ...

3524 - Your shoes

You make me embarrassed, you know that? I wanted throw them away that poverty is intolerable! And what did you do? You drew them so you will never ...

3521 - Η αδελφοσύνη ως αυτοέλεγχος

«Η Αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας αξίωσε για όλους τους ανθρώπους το δικαίωμα διεκδίκησης της ευτυχίας. Η Γαλλική Επανάσταση αποκρυστάλλωσε αυτή ...

3518 - Les victimes de la peste

Les rats. C’était une idée fixe. Tout le monde devait mourir. La peste noire ne laissait plus aucun vivant sur cette terre maudite. Qui n’avait pas eu ...

3516 - La musique de la bombarde

Le maître de guerre passa en revue ses connaissances. Aucune d’entre elles ne correspondait à ce qu’il avait entendu. Ni la baliste, ni le trébuchet, pas ...

3515 - Régime stalinien

Nous croulons sous les preuves de l’efficacité du régime stalinien et nous avons encore des idiots qui le contestent de manière véhémente. Pourtant la ...

3514 - Légèreté ukrainienne

Nous ne voulions pas lasser le pouvoir. Nous avions bien trop peur de devenir un poids. Aussi malgré la famine qui avait pour unique but de nous désintoxiquer, ...

3511 - Nuit blanche

Après le cercle utopique, les pauvres gens devinrent des souvenirs de la maison des morts avant que le temps ne reprît le dessus sur le bourg de Stepantchikovo. ...

3510 - Τα βιβλιαράκια

Όταν ανοίγεις τα βιβλιαράκια είσαι τόσο τρυφερή που σκέφτομαι πώς το αντέχεις. Τι περιμένεις να δεις άραγε; Τα λεπτά παλιά γράμματα μιας ξεχασμένης γλώσσας ...

3509 - Τελικές Συνθήκες

- Ποιος πιστεύει στις συνθήκες; - Κανείς. - Ποιος υπογράφει τις συνθήκες; - Όλοι. - Αυτό δεν είναι παράδοξο; - Όχι! - Τότε τι είναι; - Παράλογο! - Και ...

3508 - Το μετέωρο νυχτικό

Πάνω στην πόρτα το μεταξωτό νυχτικό περίμενε να λυθεί το αίνιγμα. Δίχως καμπύλες μετέωρο και κάθετο έδειχνε τα πάθη της αγάπης. Μόνο όταν το έπιασα ...

3507 - Δίχως αρχή

Πρόσεξες ότι είμαστε όλοι δίχως αρχή; Θυμάσαι τη γέννησή σου ; Μόνο το θάνατό σου δεν θα ξεχάσεις! Τότε γιατί να έχουμε αρχές; Επειδή δεν βλέπουμε το ...

3506 - What do you want?

What do you want a party or a motherland? What do you want an opinion or a knowledge? What do you want a treason or a sacrifice? I want my peace, ...

3506 - Τι θέλεις;

Τι θέλεις ένα κόμμα ή μια πατρίδα; Τι θέλεις μια άποψη ή μια γνώση; Τι θέλεις μια προδοσία ή μια θυσία; Θέλω την ησυχία μου, την ηρεμία μου, την άνεσή ...

3505 - Γιατί δεν πιστεύεις;

Γιατί δεν πιστεύεις στην ανθρωπιά; Γιατί δεν πιστεύω στα παραμύθια. Γιατί δεν πιστεύεις στην ιστορία; Γιατί δεν πιστεύω στην ανάγκη. Γιατί δεν ζεις; ...

3505 - Почему не веришь?

Почему не веришь в человечность? Потому что не верю в сказки. Почему не веришь в историю? Потому что не верю в нужду. Почему не живёшь? ...

3504 - The magic child

It did not chose to be born only to die for the others. Besides there was no reason to not commit suicide. When its mother looked at it she was not ...

3504 - Το μαγικό παιδί

Δεν αποφάσισε να γεννηθεί μόνο να πεθάνει για τους άλλους. Εξάλλου δεν υπήρχε λόγος να μην αυτοκτονήσει. Όταν το κοίταζε η μητέρα του δεν μπορούσε να μην ...

3502 - Le poids d’une courbure

Carlo avait parlé d’un poids sans connaître la courbure. Aussi à travers l’éclat de sa voix, nul ne vit sa véritable nature. Et son oeuvre à peine achevée ...

3501 - Puits temporel

Dans l’une des traboules de Saint-Jean, un puits de la Renaissance patient, surmonté d’une coquille Saint-Jacques, attend que les pavés noirs craquent ...

3500 - Le génie du maître

Qui se souvient du pillage de ta maison, qui se souvient des insultes racistes, qui se souvient de ton combat ? Personne. Qu’importe. Tu es devenu ton ...

9400 - Επαναστατική αποστολή

Επαναστατική αποστολή έχουμε εδώ και χρόνια κι εσύ δεν αντιλήφθηκες ούτε το παραμικρό λόγω της καθημερινότητας και τώρα που αλλάζει ακόμα και η ...

9399 - Το μυστικό τραγούδι

Το μυστικό τραγούδι που ξέρεις μόνο εσύ συνεχίζω να το τραγουδώ όταν σε σκέφτομαι για να πάρω κουράγιο και να συνεχίσω τον αγώνα έως το θάνατό μου ...

9394 - Μαζί με το χρόνο

Μαζί με το χρόνο παλεύουμε στο χώρο για να μην αφήσουμε ούτε τους δικούς μας ούτε την αξιοπρέπεια της Ανθρωπότητάς μας ενάντια στη βαρβαρότητα που ...

9393 - Θυμάσαι τη Στρογγύλη;

Μπορεί οι κοφτερές πέτρες να έσκισαν τα παπούτσια μας αλλά εμπλούτισαν τη μνήμη μας και μας επέτρεψαν να δούμε το απέραντο γαλάζιο μέσα στο πέλαγος ...

9391 - Κάνε κουράγιο Κέρκυρα

Δεν θα είναι πάντα έτσι τα πράγματα που σε απασχολούν σε λίγο θα ζήσεις και πάλι την ελευθερία σου δίχως τις αγγαρείες της καθημερινότητας και μετά ...

9390 - Η Άμυνά μας στα όρια

Η Άμυνά μας στα όρια πρέπει να είναι αποτελεσματική. Κι ο Υπουργός Άμυνας πρέπει να είναι ανθεκτικός ακόμα και αν είναι υπηρεσιακός. Οι θέσεις μας στο ...

9389 - Κάθε λέξη έχει τη σημασία της

Κάθε λέξη έχει τη σημασία της ειδικά όταν παραμένεις σιωπηλός για να μην πληγώσεις τους άλλους με την βαθιά αλήθεια της πίστης όταν κανείς δεν πιστεύει ...

9388 - Περίμενε λίγες ώρες

Περίμενε λίγες ώρες για να δεις την ανθρωπιά και ν' αποφασίσεις αν θα μπορέσεις ν' αντέξεις την κρούση την ώρα της μάχης που θα δώσουμε στη Πλατεία ...

9387 - Τι άλλο θέλεις;

Τι άλλο θέλεις; Εκτός από τη θυσία μου για να ζήσει η Ανθρωπότητα; Δεν αρκεί η αποχώρηση από κάθε ανάγκη που αγγίζει τη ζωή; Θέλεις και τη σιωπή ...

9386 - Étrange orangerie

Cinquante œuvres dans l’étrange orangerie attendaient le regard du maître pour expliquer aux disciples l’écriture picturale et symbolique qui regroupait ...

9384 - Ετυμολογικές λέξεις

Ετυμολογικές λέξεις εξηγούσαν την αξία της επιλογής του ονόματος κι όμως εσύ συνέχιζες να αποφεύγεις την αναφορά για να μην δώσεις σημασία σ’ εκείνο ...

9383 - Το βιβλίο της Ανθρωπότητας

Το βιβλίο της Ανθρωπότητας έγραφε για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει η άγρια βαρβαρότητα ενάντια στην αθωότητα μόνο έτσι οι Δάσκαλοι μάθαιναν στους ...

9382 - Και πάλι στον αγώνα

Και πάλι στον αγώνα διότι υπάρχει ανάγκη λόγω της βαρβαρότητας και της λήθης των μαχητών που δεν αναγνωρίζουν καν ούτε τους εχθρούς τους τόσο τους ...

9381 - Χιονισμένα οράματα

Σκέφτηκες ποτέ τους δικούς μας Πόντιους με τα χιονισμένα οράματά τους να περπατούν αδιάκοπα σε αυτή την πορεία που κατέληγε στο θάνατο κι εσύ τώρα ...

9380 - Η δύναμη του Χριστού

Η δύναμη του Χριστού δεν προέρχεται μόνο από την ικανότητά του ν’ αντισταθεί στους άπιστους αλλά από την ιδιότητα που είχε για να υποστηρίξει την ...

9379 - Το γαλάζιο πάνω στο λευκό

Μόλις περάσαμε τα σύννεφα και βλέπουμε πλέον τον ουρανό όπως δεν μπορούσαν να τον φανταστούν ούτε στα όνειρά τους οι πρόγονοί μας. Κι όμως μπροστά ...

9378 - Ακίνητη στρατηγική

Ακίνητη στρατηγική είχαν επιλέξει τα δέντρα για να διασχίσουν το χρόνο και κανένας δεν καταλάβαινε το κρυφό τους όραμα εκτός από τους δασκάλους, ...

9375 - Explication de tableau

Explication de tableau à la manière pied noire comme pour signifier l'importance de la mémoire face à l'oubli du passage indifférent au temps et ...

3596 - Le lien silencieux

Parmi les antiques pierres deux marbres aux formes humaines n’ont pas parlé. Ils ont seulement regardé les remparts de lumière qui soulevaient ...

3541 - Υποομάδες και κυκλικότητα

Η υποομάδα Η μιας ομάδας G χαρακτηρίζεται από την κλειστότητα του συνόλου ως προς την πράξη της ομάδας. Κατά συνέπεια, η σχέση επαρκεί ως κριτήριο. Ενώ ...

3537 - Τα χρώματα του φωτός

Ποιος κοιτάζει τη θεωρία όταν βλέπει το έργο; Και το φως, τι σημαίνει δίχως σκιές; Στοχασμός δίχως τέχνη ή ομορφιά δίχως αλήθεια;

3529 - La vision de la couleur

Qui aurait pu voir l’épaisseur de la couleur, le toucher de ton pinceau, en te regardant à cette époque? Pourtant tu avais déjà eu la vision de la ...

3529 - Το όραμα του χρώματος

Ποιος θα μπορούσε να δει το πάχος του χρώματος, το άγγιγμα του πινέλου σου, κοιτάζοντάς σε εκείνη την εποχή; Κι όμως είχες ήδη το όραμα του χρώματος ...

3528 - Le regard de Vincent

Il avait quelque chose de travers ce regard sans horizon. Il en était de même pour le chapeau qui ne parvenait à cacher la profondeur du front. Quant ...

3528 - Το βλέμμα του Vincent

Υπήρχε κάτι διαπεραστικό σ’ αυτό το βλέμμα χωρίς ορίζοντα. Το ίδιο και με το καπέλο που δεν κατάφερνε να κρύψει το βάθος του μετώπου. Ενώ ο γιακάς ...

3524 - Tes chaussures

Tu me fais honte, tu sais? Je voulais les jeter. Cette pauvreté est insupportable ! Et toi qu’as-tu fait ? Tu les as peintes. Tu n’oublieras donc ...

3524 - Τα παπούτσια σου

Με κάνεις να ντρέπομαι, το ξέρεις; Ήθελα να τα πετάξω αυτή η φτώχεια είναι ανυπόφορη! Και συ τι έκανες; Εσύ τα ζωγράφισες δε θα ξεχάσεις λοιπόν ποτέ! ...

3523 - Dis-moi

Dis-moi... Tu ne veux pas parler ? Tu ne veux rien dire ? Je ne sais pas quoi faire... Je ne supporte pas de te voir ainsi. Quelqu’un t’a fait du ...

3522 - The Potato Eaters

- I'm telling you, take. - Wait… I haven't served the others. - You're always serving me last. - That's because you were born first. - Mum, can ...

3522 - Οι πατατοφάγοι

- Πάρε σου λέω. - Περίμενε... Δεν σέρβιρα τους άλλους. - Πάντα τελευταίο με σερβίρεις. - Γιατί γεννήθηκες πρώτος. - Μαμά, μπορώ; - Μετά τον πατέρα ...

9374 - Από την ελπίδα στο όραμα

Η πατρίδα μας είναι καταπιεσμένη κι ο λαός μας δεν ξέρει ποιον να πιστέψει με όλα αυτά που ακούει. Θα ήθελε να υπάρχει κάποια λύση, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα ...

9370 - Πρόταση γενοκτονίας

Δεν αρκεί να αγωνίζεσαι πρέπει επίσης να μιλάς για τη γενοκτονία ειδάλλως τα αδιάφορα άτομα δεν θα μάθουν ποτέ το έγκλημα και δεν θα μπορέσουν να ...

9369 - Στον εκθεσιακό χώρο

Στον εκθεσιακό χώρο οι Ιππότες της Ανθρωπότητας είναι έτοιμοι για να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς που έρχονταν από την κοινωνία της λήθης για να επιθεωρήσουν ...

9368 - Βλέμμα της εγγύτητας

Πολύ κοντά στη μουριά ο επίμονος θεατής συλλογίστηκε το κενό της χρωματικής υφής χωρίς να αντιλαμβάνεται την κενότητα την μόνη ικανή να ενώσει ...

3420 - Τότε γονατίσαμε

Δεν έσκυψε το κεφάλι μας. Δεν δείξαμε το φόβο μας. Δεχτήκαμε το μάθημα της βαρβαρότητας και της λήθης. Δίχως να υποκύψουμε ποτέ. Και μόνο όταν ελευθερώθηκε ...

3431 - Dialogue sans espoir

Fiodor : Pourquoi réponds-tu toujours avec une telle franchise? Nikolaï : Car nous allons mourir… Fiodor : N’est-ce pas le cas de tout le monde? Nikolaï ...

3419 - Todos juntos

Después de tantos años de ocupación y de tortura diaria estuvimos juntos por fin. Los bárbaros entendieron lo intimo de nuestra relación cuando nos colgaron ...

3431 - Διάλογος δίχως ελπίδα

Fiodor: Γιατί απαντάς πάντα με τόση ειλικρίνεια; Nikolaï: Επειδή θα πεθάνουμε... Fiodor: Δεν είναι το ίδιο για τον καθένας μας; Nikolaï: Μόνο ποιος ...

3419 - Tous ensemble

Après toutes ces années d’occupation et de tortures quotidiennes nous étions enfin ensemble. Les barbares nous ont appris comme notre relation était ...

3419 - Όλοι μαζί

Μετά από τόσα χρόνια κατοχής και καθημερινά βάσανα ήμασταν επιτέλους μαζί. Οι βάρβαροι μας έμαθαν πόσο στενή ήταν η σχέση μας όταν μας κρέμασαν ...

3419 - Все вместе

После стольких лет оккупации и ежедневных мучений мы были наконец вместе. Варвары показали нам насколько близки наши отношения, когда повесили нас на одной ...

3354 - Lumineuse et le Dragon

Il était une fois une petite fille, si petite que personne ne lui prêtait attention. On l’appelait Lumineuse car dans l’obscurité la plus noire ses cheveux ...

3346 - Courbures assemblées

Aucune séparation ne subsistait dans les courbures assemblées pour résister au choc du présent. Ils étaient l’un. Καμπυλότητες - Courbures

3421 - Το γράμμα του άγνωστου στρατιώτη

Αγαπημένη μου Ροδόκλεια, Σήμερα ο εχθρός μας άφησε μερικές ώρες ήσυχους μέσα στο κρύο. Βρέχει πάνω μας αλλά τα ρούχα που μου έδωσες κρατούν ζεστή την καρδιά ...

3344 - Courbure agenouillée

Quand tu vis l’Homme tu saisis la profondeur de la courbure agenouillée. Sans être à tes pieds, il te montra l’humanité de la mémoire du sacrifié. ...

3418 - Le bruit des vivants

Les vivants font tant de bruit pour prouver leur existence que nous n’entendons plus le silence des morts. Alors que ce sont eux qui ont écrit notre avenir ...

3418 - Ο θόρυβος των ζωντανών

Οι ζωντανοί κάνουν τόσο θόρυβο για ν’ αποδείξουν ότι υπάρχουν που δεν ακούμε πια τη σιωπή των νεκρών. Ενώ είναι εκείνοι που έγραψαν το μέλλον μας, εκείνοι ...

3309 - Le regard de la patrie

Tu ne dis rien. Tu restas immobile. Tu ne changeas pas d’attitude. Tu demeuras inflexible. Ils ont brûlé tes rêves. Mais tu ne t’es pas mis à genoux. ...

3416 - Μικρή διακοπή

- Γιατί γράφεις για τις γενοκτονίες; - Για να υποφέρω λιγότερο. - Δεν σε καταλαβαίνω. - Δεν πειράζει. - Όχι, ειλικρινά το λέω. - Όταν συνειδητοποιείς πόσο ...

3309 - Το βλέμμα της πατρίδας

Δεν είπες τίποτα. Ακίνητος παρέμεινες. Δεν άλλαξες στάση. Αλύγιστος στάθηκες. Έκαψαν τα όνειρά σου. Μα δεν γονάτισες. Βούρκωσαν τα μάτια ...

3415 - L’apport du génocide

Tout notre héritage culturel est le fruit des apports de toutes les nations. Nous comprenons ceci d’autant mieux lorsque nous pensons combien appauvrie ...

3415 - Вклад ґеноциду

Tout notre héritage culturel est le fruit des apports de toutes les nations. Nous comprenons ceci d’autant mieux lorsque nous pensons combien appauvrie ...

3413 - Lueurs nocturnes

Nous regardions les photographies comme si c’étaient des bougies qui mouraient dans le temps pour éclairer les événements qui avaient frappés notre terre. ...

3243 - The humanity’s child

You’ve asked me not to concern anymore with the problems of the humanity. You are right life is more important and the humanity is so deductive. It’s ...

3410 - Το μουσείο και τα μάρμαρα

Η δημιουργία του νέου Μουσείου της Ακρόπολης προκαλεί πολλές αντιδράσεις στους συμπολίτες μας και ο καθένας θεωρεί ότι ισχύει η άποψή του, δίχως να εξετάζει ...

3407 - Les larmes de l’olivier

Là-bas où tous ne voyaient que de l’huile qui s’égouttait la petite spartiate ressentait les larmes de l’olivier. Et quand elle grandit enfin elle enseigna ...

3407 - Τα δάκρυα της ελιάς

Εκεί που όλοι έβλεπαν μόνο λάδι που έσταζε η μικρή Σπαρτιάτισσα ένιωθε τα δάκρυα της ελιάς. Κι όταν μεγάλωσε πια έμαθε στην κόρη της την αξία της ελιάς ...

3406 - Κυπριακές κινήσεις στρατηγικής

Αν και δεν βρισκόμαστε ακόμα στην τελική φάση των εκλογών στην Κύπρο, οι προετοιμασίες του υποβάθρου έχουν αρχίσει. Και ο στόχος των εκλογών είναι ιδιόμορφος, ...

3405 - Παιδικές εξηγήσεις

- Γιατί η Φωτεινή δεν ένιωθε τον πόνο του δράκου; - Γιατί δεν ήταν δράκος! - Δεν το είχα σκεφτεί αυτό. - Τα σκέφτονται οι συγγραφείς για μας. - Πάλι ...

3405 - Детские объяснения

- Почему Светлана не чувствовала боль дракона? - Потому что он не был драконом! - Я не подумала об этом. - Писатели думают за нас. - И то хорошо. ...

3404 - Les bougies allumées

Qui donne de l’importance aux bougies quand elles ne brûlent pas ? Personne ! Seulement quand elles meurent devant nous, nous les regardons avec admiration. ...

3404 - Τ’ αναμμένα κεριά

Ποιος έδινε σημασία στα κεριά όταν δεν έκαιγαν; Κανείς! Όταν όμως πέθαιναν μπροστά μας τα κοιτάζαμε με θαυμασμό. Μα ποιος ξέρει ότι οι άνθρωποι είναι ...

3403 - Όταν τα κάστανα μιλούσαν

Πάνω στη σόμπα μερικά κάστανα μιλούσαν για το φθινόπωρο και η καρδιά των παιδιών μοσχοβολούσε. Περίμεναν να είναι ζεστά, ζεστά για να καούν τα δάχτυλά ...

3402 - Η μνήμη των παιδιών

Τα παιδιά δεν ήξεραν πολλά για την παράδοση. Όταν όμως η γιαγιά έριχνε το λάδι στο τηγάνι και τσιγάριζε τα κρεμμύδια κομμένα ροδέλες τότε δεν έκλαιγαν ...

3400 - L’interdit X

Grâce au chemin du vieux sage, l’interdit pénétra dans la citadelle. Tel était le paradoxe pour lutter contre l’absurde. Le vieux sage était mort pour ...

3400 - Ο απαγορευμένος Χ

Χάρις στο δρόμο του σοφού γέρου, ο απαγορευμένος διείσδυσε στην πολίχνη. Τέτοιο ήταν το παράδοξο στον αγώνα ενάντια στο παράλογο. Ο σοφός γέρος πέθανε ...

3399 - L’interdit IX

Le petit l’attendait dans la bibliothèque. Lorsqu’il aperçut le maître des livres, il ne put s’empêcher de verser une larme. Il savait que sa trahison ...

3399 - Ο απαγορευμένος ΙΧ

Ο μικρός περίμενε στη βιβλιοθήκη. Όταν αντιλήφθηκε το δάσκαλο των βιβλίων, δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί κι έχυσε ένα δάκρυ. Ήξερε πως η προδοσία του πήγε ...

3398 - L’interdit VIII

- Tu es donc revenu ! - Ton petit ne m’a pas laissé le choix. - Ils l’ont donc utilisé pour te prendre... - Ils lui ont promis de te libérer s’il me ...

3398 - Ο απαγορευμένος VIII

- Επέστρεψες, λοιπόν; - Ο μικρός σου δεν μου άφησε επιλογή. - Τον χρησιμοποίησαν, λοιπόν, για να σε πιάσουν. - Του υποσχέθηκαν να σε ελευθερώσουν, αν με ...

3396 - L’interdit VII

Le système n’avait pas pu se débarrasser de la mémoire humaine, du moins pas complètement. Elle s’était nichée dans le noyau. Pour effacer de la mémoire, ...

3396 - Ο απαγορευμένος VII

Το σύστημα δεν μπορούσε να απαλλαχθεί από την ανθρώπινη μνήμη. Τουλάχιστον όχι εντελώς. Ήταν κρυμμένη μέσα στον πυρήνα. Για να χαθεί η μνήμη, απαραίτητη ...

3395 - L’interdit VI

L’interdit passa en jugement comme il l’avait prévu. De cette manière, il pourrait enfin rencontrer ceux qui avaient organisé la rafle des disciples. Le ...

3395 - Ο απαγορευμένος VI

Ο απαγορευμένος πέρασε από δίκη όπως το είχε προβλέψει. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε επιτέλους να συναντήσει εκείνους που είχαν οργανώσει τη σύλληψη ...

3392 - L’interdit V

La troisième rencontre de l’interdit fut sans aucun doute la plus dangereuse. Il s’était rapproché de ceux qui détenaient le pouvoir pour obtenir des informations ...

3392 - Ο απαγορευμένος V

Η τρίτη συνάντηση του απαγορευμένου ήταν σίγουρα η πιο επικίνδυνη. Πλησίασε τα άτομα της εξουσίας για να πάρει πληροφορίες για τους αγνοούμενους. Έπρεπε ...

3390 - Όταν ο βράχος έγινε πέτρα

Όταν το πρώτο πέταλο της τριανταφυλλιάς άγγιξε το βράχο, εκείνος έγινε πέτρα για να κρατήσει όλο το φως του ήλιου και να της δώσει την ουσία της ...

3389 - Περίπατος ονείρου

H Φωτεινή πάνω στους ώμους του δράκου δεν ένιωθε πόσο πλήγωναν τα πόδια του οι σκιές. Εκείνος χαμογελούσε στ’ όνειρό της για τη χαρά που ήθελε ...

3388 - L’interdit IV

La seconde rencontre de l’interdit se déroula dans un village de disparus. Cette fois, ce fut un vieil homme qui lui adressa la parole. - Quel bon ...

3388 - Ο απαγορευμένος IV

Η δεύτερη συνάντηση του απαγορευμένου έγινε σ’ ένα χωριό αγνοουμένων. Αυτή τη φορά ένας γέρος τού απηύθυνε το λόγο. - Ποιος καλός άνεμος σάς φέρνει ξένε; ...

3386 - L’interdit III

La première rencontre de l’interdit se fit dans un village reculé. L’humain trop humain buvait un thé au jasmin, seul, lorsqu’une petite fille s’approcha ...

3386 - Ο απαγορευμένος ΙΙI

Η πρώτη συνάντηση του απαγορευμένου έγινε σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό. Ο ανθρώπινος πολύ ανθρώπινος έπινε τσάι με άρωμα γιασεμιού, μόνος, όταν τον πλησίασε ...

3385 - L’interdit II

L’imperfection n’avait pas été décelée. L’interdit était toujours vivant malgré la loi sociale et l’état de perfection. Il était un crime sans châtiment. ...

3385 - Ο απαγορευμένος ΙΙ

Η ατέλεια δεν είχε αποκαλυφθεί. Ο απαγορευμένος ήταν πάντα ζωντανός παρά τον κοινωνικό νόμο και την τάξη τελειότητας. Ήταν ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία. Ο ...

3384 - L’interdit I

Il ne fallait pas beaucoup de réflexion pour se rendre compte de l’absurdité de la chose mais la société en avait décidé autrement. Son infinie sagesse ...

3384 - Ο απαγορευμένος Ι

Δεν χρειαζόταν πολύς συλλογισμός για να αντιληφθεί κάποιος το παράλογο της υπόθεσης, αλλά η κοινωνία είχε ήδη αποφασίσει αλλιώς. Η απεριόριστη σοφία του ...

3380 - Le refus de la grandeur

Épuisées par le combat contre l’oubli les pierres de la mémoire humaine n’attendaient qu’un simple regard. Seulement la société indifférente se gardait ...

3378 - En attendant les hommes

Après s’être gorgé de lumière dans les vignobles du soleil, le sang du peuple s’enterrait dans les caves de la nuit pour attendre les hommes qui viendraient ...

3377 - Culture versus Tradition

Paradoxalement le devoir de mémoire n’est pas seulement dirigé vers le passé. Sinon la culture et la tradition seraient synonymes. Il ne s’agit pas seulement ...

3377 - Κουλτούρα εναντίον Παράδοσης

Κατά παράδοξο τρόπο, το χρέος της μνήμης δεν κατευθύνεται μόνο προς το παρελθόν. Αλλιώς η κουλτούρα και η παράδοση θα ήταν συνώνυμα. Το θέμα δεν είναι ...

3376 - Γιατί δεν βλέπεις;

Γιατί δεν βλέπεις ότι και τα τέρατα είναι ιερά γιατί δεν νιώθεις πόσο κι εκείνα αγαπούν τα παιδιά; Οι άγγελοι δίχως φτερά προσέχουν και τα παιδιά ...

3375 - Το παιδί της χαράς

Όταν σ’ έχω στην αγκαλιά μου και μου σιγομιλάς γλυκά ακούω το παιδί μας να γελά και μέσα στην καρδιά μου. Κι όταν αγγίζω την καμπυλότητά σου ...

3373 - Η ιστορία της λήθης

- Γιατί δεν γράφεις ιστορίες για τους μικρούς; - Γιατί οι μεγάλοι νομίζουν ότι είναι παραμύθια. - Δηλαδή δεν υπάρχουν οι ιστορίες; - Όχι, οι μικροί! ...

3372 - Πάνω στο φτερό της ανθρωπιάς

Το ακίνητο ταξίδι είχε αρχίσει κοντά στη θάλασσα. Η άμμος ήταν ακόμα ζεστή αν και ο ήλιος είχε πέσει. Περίμενε τη συνάντηση των αγνώστων, την ομορφιά ...

3371 - Το δώρο της δασκάλας

Η μικρή δασκάλα δεν αναγνώρισε τον άγνωστο. Χαμογέλασε όμως και του είπε να περάσει. Ο μαθητής σεβάστηκε τη λήθη της και πέρασε στο σαλόνι με τα κάδρα. ...

3370 - Σε ποια ανήκει ο ήλιος;

Ανάμεσα στα δύο γαλάζια  στεκόταν ο ήλιος μόνος.  Δεν είχε άλλη θέση  η δικαιοσύνη του.  Κι όμως όταν είδε τη μυρσίνη  κατάλαβε σε ποια ανήκει. 

3369 - Τα νησιά του γαλάζιου

Τους έκαιγε το φως αλλά παρέμεναν ακίνητοι. Δεν ήθελαν ν’ αφήσουν τα χάδια του γαλάζιου. Ήξεραν ότι ήταν η πατρίδα τους και κανείς δεν θα τους έδινε ...

3368 - Ο γαλάζιος ήλιος

Δεν ήθελες πληγές, μόνο χάδια δεν ήθελες λόγια, μόνο φιλιά κι ο γαλάζιος ήλιος άρχισε να στάζει μέσα σου για να δεις το δώρο της ζωής και τη στιγμή. ...

3367 - Σπάνιες αγκαλιές

Αν ξέραμε πόσο σπάνιες είναι οι αγκαλιές δεν θ’ ανοίγαμε τα χέρια για να μην ξεφύγει ο κόσμος της ομορφιάς από την ανθρωπιά, το τριαντάφυλλο από ...

3366 - Τα χέρια του αλήτη

Όταν συνάντησες τον αλήτη δεν μίλησες, περίμενες. Κοίταζες τα χέρια του που έπλασαν όνειρα. Κι όταν σου έπιασε τα μαλλιά δεν τον άφησες να τα κόψει. ...

3365 - Η γεύση του πάθους

Πάνω στα χείλη νιώθω εκείνη την παράξενη θάλασσα που μου έδωσες εκείνη την ατελείωτη νύχτα. Και με τ’ αστέρια στο στόμα θέλω να σου δώσω κι εγώ την ...

3361 - Ο άνθρωπος που έμενε απέναντι

Ο άνθρωπος που έμενε απέναντι, καθόταν στο μπαλκόνι.  Δεν κοίταζε τον ουρανό.  Δεν υπήρχε ουρανός για τέτοιους ανθρώπους.  Η κοινωνία δεν τους το επέτρεπε.  ...

3358 - Le rêve bleu

- Pourquoi tant de bleu? - Pour que tous les hommes en aient. - C’est mieux ainsi. Moi aussi je veux un peu de bleu. Lumineuse se penche et prend une ...

3358 - Голубой сон

-Почему так много голубого? -Для всех людей. -Так лучше. Я тоже хочу немного голубого. Светлана нагинается и берёт горсть моря, но когда открывает ...

3357 - La défense du dragon

L’obscurité était retombée sur le village de Lumineuse. La demi-lune était différente cependant. Quelques ombres cherchaient des enfants. Elles voulaient ...

3357 - Η άμυνα του δράκου

Το σκοτάδι έπεσε και πάλι πάνω στο χωριό της Φωτεινής. Η ημισέληνος ήταν όμως διαφορετική. Κάποιες σκιές έψαχναν για τα παιδιά. Ήθελαν να σβήσουν το ...

3357 - Защита дракона

Тьма снова упала на деревню Светланы. Однако, полумесяц был иным. Некоторые тени искали детей. Они хотели стереть память будущего. И для того, чтобы ...

9255 - For the Just victim

When they faced your photograph they did not recognize you neither when they heard your name; but, when they realized who were executed by you, ...

9254 - Laying wreaths

Laying wreaths at the unknown soldier not for any battle, but for the genocide and its victims of which the most remained unknown due to the horror; ...

3356 - Железные буквы и тайна дракона

Светлана проснулась с солнцем и не заметила отсутствие дракона. Она чувствовала его только тогда, когда он был необходим ей. Она сделала все дела по ...

9252 - Militant attack

A militant attack that is what teaching the genocide of the future is; because no one believes what will happen unless one sees it with one’s own ...

3354 - Η Φωτεινή και ο Δράκος

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια μικρή, τόσο μικρή, που κανείς δεν την πρόσεχε. Τη ’λέγαν Φωτεινή, γιατί ακόμα και μέσα στο πιο μαύρο σκοτάδι έλαμπαν ...

3354 - Светлана и Дракон

Когда-то, давным-давно, жила была маленькая девочка, настолько маленькая, что никто её не замечал. Звали её Светлана, потому что даже в темноте её волосы ...

3354 - Світлана і дракон

Колись давно, в старі часи, була маленька дівчинка, настільки маленька, що ніхто її не помічав. Звали її Світлана, тому що навіть у цілковитій пітьмі волосся ...

3350 - Une question d’honneur

Peu importaient les tourments et les insultes des autres. Tu devais être prêt à tout même si pour cela il te fallait perdre la vie. Mais la tête tranchée ...

3347 - Ο άλλος άγνωστος

Όταν οι άλλοι παρέδωσαν τα όπλα ήσουν ήδη νεκρός εδώ και αιώνες όμως ένιωσες ότι έκαιγαν το φως και πέθανες και πάλι για την πατρίδα σου.

3339 - Ο λαβωμένος νεκρός

«Εγεννήθηκα εις τα 1770, Απριλίου 3, την δευτέραν της Λαμπρής. Η αποστασία της Πελοποννήσου έγινε εις τα 1769. Εγεννήθηκα εις ένα βουνό, εις ένα δένδρο ...

3338 - Les femmes arméniennes

Elles étaient présentes pour la dernière heure de leur vieille amie murées dans le silence de celles qui savent que même la mort peut être assassinée ...

3499 - Les machines du maître

Dans les machines du maître, il n’y a pas seulement l’étendue de l’espace mais surtout la profondeur du temps car c’est la seule capable de traverser les ...

3498 - La mort de Casanova

Il avait toujours su qu’il mourrait dans la chambre d’une femme. Seulement avant de le vivre, il n’avait jamais deviné dans laquelle. Il faut dire que ...

3497 - L’envie de meringues

Dans la venelle d’antan, la pâtisserie embaumait. Nous admirions à travers la nudité de la vitrine, ces immenses meringues que nous aimions partager. Et ...

3496 - Le levain d’antan

Au delà de la petite île, après le pont sans soupir, il y a une boulangerie qui sent encore le levain. Là, nous aimons fariner la fragilité de nos doigts ...

3331 - Το σκίτσο της ελευθερίας

Έβαλα το γαλάζιο της πληγής και το κόκκινο του πάθους για να δεις το χορό του πόθου και το ζευγάρι της γης. Είχα την ελευθερία του χρώματος και την ...

3330 - Θα σε περιμένω

Ακόμα και το βράδυ βλέπω το άδειο δωμάτιο με τα λάδια στους τοίχους. Το μπαλκόνι παραμένει ανοιχτό στον κόσμο με τα λουλούδια του καφέ. Θα σε περιμένω ...

3328 - Η αναγέννηση της ιστορίας

Εκείνοι που νόμιζαν ότι πέθανε η ιστορία κι ότι μπορούμε να την αντικαταστήσουμε με μια μεταμοντέρνα προσέγγιση, βλέπουν τώρα πρακτικά τα όρια της μεθοδολογίας ...

3327 - Οι αποκεφαλισμένοι

- Δεν ακούς το θόρυβο της κοινωνίας;  - Γιατί;  - Δεν σ’ ενοχλεί το ανούσιο;  - Γιατί;  - Δεν απαντάς;  - Όχι.  - Μα γιατί;  - Δεν υπάρχει λόγος.  - Θα ...

3326 - Κι εγώ

Γιατί ν’ αδειάσει το σπίτι; Ξέρω, θέλεις να φύγεις! Μα δεν έχει νόημα. Είμαι εδώ για σένα. Για να σ’ ακούω όταν πονάς. Για να σ’ αγκαλιάσω όταν κλαις. ...

3326 - И я

Почему опустел дом? Я знаю, ты хочешь уйти! Но это не имеет смысла. Я здесь для тебя. Чтобы услышать тебя, когда тебе больно. Чтобы обнять тебя, когда ...

3325 - Δεν ήθελα

Δεν ήθελα να μιλήσω. Τι να πω εξάλλου. Ποιος ακούει τον πόνο; Δεν ήθελα να πονέσω. Γιατί εξάλλου; Ποιος θέλει τον πόνο; Δεν ήθελα να πληγώσω. Και ...

3490 - Το παράδοξο και το παράλογο

- Γιατί δεν υπάρχει αντίσταση; - Αλλιώς θα υπήρχε προδοσία και αυτό δεν γίνεται. - Μα γιατί; - Εδώ είμαστε όλοι καλά. - Γι’ αυτό δεν έχετε ιστορίες; - Δεν ...

3324 - Η προτελευταία αποστολή

Δεν είχε πολύ χρόνο ακόμα κι έπρεπε να διαβάσει το κείμενο δίχως να πάρει ανάσα. Η γραφή ήταν απλή αλλά οι λέξεις πλήγωναν. Έπεσε μόνο μετά.

3323 - Les douces tortures

Nous pensions la vie remplie de souffrances et nos doléances amères. Passés les nuages, quand nous ne ressentons plus ces souffrances nous voyons combien ...

3323 - Τα γλυκά βάσανα

Νομίζαμε ότι η ζωή είναι γεμάτη βάσανα και τα παράπονά μας πίκρα. Μα όταν περνούν τα σύννεφα και δεν νιώθουμε πια εκείνα τα βάσανα βλέπουμε πόσο ...

3489 - Γιατί γελάς όταν σπαράζεις;

Κάποιος σε ρώτησε γιατί γελάς όταν σπαράζεις μα δεν του απάντησες. Τον άφησες με την απορία της κοινωνίας που βλέπει την ανθρωπιά να πεθαίνει. Και τώρα ...

3322 - Idées Bleues

Pourquoi tomber Pour se relever Si ce n’est pour résister A nouveau Contre la barbarie Et l’oubli Malgre la mort Et le sacrifice.

3488 - Το τσάι της μνήμης

Δεν ήπιες από το τσάι της μνήμης και δεν ένιωσες το καυτό της ανθρωπιάς. Το σαμοβάρι περιμένει όπως και οι φίλοι μόνο του. Μην ξεχάσεις τα παραμύθια εκείνα ...

3488 - Чай памяти

Не выпил чай памяти и не почувствовал тепло человечности. Самовар ждал как и друзья в одиночку. Не забудь сказки те, что читают зимой.

3320 - Η απάντηση στα ερωτήματα

Γιατί τα παιδιά ζωγραφίζουν βόες και εμείς βλέπουμε μόνο καπέλα; Γιατί τα μικρά θέλουν την ιστορία και εμείς μόνο τους μαθαίνουμε παραμύθια; Γιατί ...

3486 - La petite promenade

Les canaux du lac, le blanc du gel, les poules d’eau, les rêveries du promeneur, la solitude humaine, le passage du temps, l’instant d’une vie, telle était ...

3319 - Messages temporels

Nous recherchons des traces dans l’oubli comme si nous savions que les hommes du passé avaient codé la mémoire. Alors, à notre tour, nous faisons de ...

3318 - Le secret des gisants

Comment imaginer le secret des gisants sans avoir traversé le temps pour rejoindre l’humanité dans une société des masques? Il suffit d’un verre d’Armagnac ...

3484 - Le secret des santons

Auparavant nous ne prêtions pas attention à ces détails que nous nommions santons. Nous n’y voyions que des vestiges d’antan, somme toute rien d’important. ...

3317 - Dialogue imaginaire

- Pourquoi avoir écrit le roman du chevalier sans armure? - Pour montrer la force de la nudité dans la société des masques. - Une critique sociale n’aurait-elle ...

3317 - Φανταστικός διάλογος

- Γιατί να γράψετε το μυθιστόρημα του ιππότη χωρίς πανοπλία;  - Για να δείξω τη δύναμη της γύμνιας μέσα στην κοινωνία των μασκών.  ...

3482 - Les piquiers et les coutiliers

Le comte avait entendu le récit des exploits de cette armée de paysans levée à l’occasion pour défendre sa terre. Ces hommes n’avaient rien d’autre que ...

3316 - Η ιστορική ώρα

Το πολιτικό πλαίσιο είναι πλέον ξεκάθαρο. Η κυβέρνηση, όχι μόνο ξέρει πόσο σημαντική είναι η ιστορία για το λαό μας, αλλά γνωρίζει και το κόστος της καθυστέρησης ...

3481 - Les maïs suspendus

Les hommes d’antan suspendaient des maïs au plafond comme s’ils voulaient semer dans l’avenir de la terre qui ne pouvait se trouver que dans le bleu du ...

3315 - Το τέλος της κοινωνίας

Δεν είχαμε προφθάσει να ζήσουμε και μας είχαν καταδικάσει. Η κοινωνία μας είχε εντοπίσει κι ήξερε τι κίνδυνο αποτελούσαμε. Γι’ αυτό αποφασίσαμε ...

3480 - Le baiser de la pluie

Nous marchions seuls sur les pavés comme si nous étions ailleurs dans une autre époque désormais muette. Les murs des maisons étaient sombres comme si ...

3313 - La force de la solitude

Nous sommes nés seuls sans le savoir. Il nous a fallu attendre la barbarie pour comprendre l’ampleur de notre solitude. Maintenant en tant que survivants ...

3479 - Μην ξεχνάς να υποφέρεις

Δεν σταματάμε να λέμε ότι πρέπει να μάθουμε ν’ αγαπάμε. Μόνο, πώς να αγαπάς ένα και μισό εκατομμύριο νεκρούς; Γι αυτό, μην ξεχνάς να υποφέρεις.

3479 - Не забывай страдать

Мы продолжаем говорить что должны научиться любить. Только, как полюбить полтора миллиона погибших людей? Так не забывай страдать.

3478 - Comment aimer l’absence

Il est difficile d’aimer l’absence. Pourtant les peuples victimes savaient le faire malgré tout. C’était l’unique moyen de ne pas mourir dans l’oubli de ...

3311 - Το παιδί δίχως όνειρα

Κανείς δεν ήξερε γιατί εκείνο το παιδί δεν ονειρευόταν. Κανείς δεν γνώριζε το πώς μα μόνο το γιατί ζούσε. Εκείνο το είχε πει από μόνο του όταν μια ...

3476 - La chambre de musique

La chambre de musique était vide. Pourtant un son était encore présent. Il était à peine perceptible. C’était le souffle d’un survivant. Il n’était pas ...

3308 - Οι μελλοθάνατοι…

Μέσα στην αίθουσα της συναυλίας. Άγγελος: Καλώ τους παλιούς μου φίλους να καθίσουν. Χρόνος. Όπως ξέρετε αυτή η βραδιά είναι αφιερωμένη στο Δημήτρη ...

3472 - Question de survie

Les gens nous demandent inlassablement et implacablement comment avons-nous pu survivre dans le génocide sans comprendre que nous le devions pour témoigner. ...

3470 - Tu te demandes

Tu te demandes pourquoi je ne suis pas encore mort. Mais qui supportera l’injustice ? Tu te demandes si je souffre. Je ne connais pas d’autre existence. ...

3470 - Αναρωτιέσαι

Αναρωτιέσαι γιατί δεν πέθανα ακόμα. Μα ποιος θ’ αντέξει την αδικία; Αναρωτιέσαι αν υποφέρω. Δεν ξέρω άλλη ύπαρξη. Δεν μπορώ να σου απαντήσω. Αναρωτιέσαι ...

3306 - Οι νέοι δίκαιοι

Στο σπίτι με το πιάνο Αγαθή: Δεν σας φανταζόμουν έτσι… Μιχάλης: Η προσπάθεια είναι ήδη σημαντική. Μυρσίνη: Πώς τον φανταζόσουνα; Άγγελος:  ...

3469 - Haïku arménien

H : Pourquoi avoir lu le haïku en arménien ? I : Car le petit devait parler. H : Mais la présentation du livre était en grec. I : Le livre est écrit en ...

3469 - Αρμενικό χάικου

- Γιατί διάβασε το Haiku στα αρμενικά; - Γιατί ο μικρός έπρεπε να μιλήσει. - Ναι, αλλά η παρουσίαση του βιβλίου έγινε στα ελληνικά. - Το βιβλίο γράφτηκε ...

3305 - Η ουσία του ανούσιου

Στην αγορά.  Αγαθή: Τα κατάφερες.  Μυρσίνη: Με κομμένη την ανάσα. Στο τσακ...  Αγαθή: Ακόμα δεν ξέρω τι να βάλω.  Μυρσίνη: Θέλεις κάτι επίσημο;  Αγαθή: ...

3469 - Армянский Хайку

- Почему он читал Хайку на армянском? - Потому что малыш должен был заговорить. - Да, но представление книги было на греческом. - Книга написана на ...

3304 - Μόνιμος ή νεκρός

Σ’ ένα στούντιο.  Luis: Έπιασα δουλειά!  Luz: Μπράβο, αγάπη μου! Χρόνος. Σε πήραν στο σχολείο;  Luis: Όχι... Σιωπή.  Luz: Τι δουλειά είναι τότε;  Luis: ...

3467 - Δεν ελπίζουμε τίποτα

Μας έχει απομείνει τόσο λίγο φως που αρχίσαμε ν’ αγαπάμε το σκοτάδι δίχως να καταλάβουμε ότι ζούμε σ’ ένα τάφο δίχως σταυρό. Το κιβώτιο που κουβαλούσαμε ...

3303 - Ο ήλιος κι η μυρσίνη

Σε μια ταβέρνα στο Μοναστηράκι. Μιχάλης: Έτρεξες; Μυρσίνη: Με κομμένη την ανάσα. Όχι, όχι. Μιχάλης: Ήξερες ότι περίμενα και… Μυρσίνη: ...

3302 - Ανθρώπινες επαφές

Στο τηλέφωνο. Luis: Κυρία Μυρσίνη; Μυρσίνη: Μάλιστα. Luis: Δεν ήξερα ότι ο άνδρα σας είναι ο Μιχάλης… Μυρσίνη: Τον γνωρίζετε; ...

3463 - Tο ανθρώπινο φως

Έκλεβες τις σκιές του κόσμου για να φωτίσεις τους ανθρώπους. Όμως η κοινωνία έβλεπε μόνο τις φωτογραφίες μιας ανωμαλίας. Δεν πειράζει. Πρόσεχε μόνο το ...

3301 - Η άλλη απολογία

Στο δωμάτιο με το πιάνο. Άγγελος: Τι της ζήτησες, λέει; Αγαθή: Χαράς το πράγμα… Άγγελος: Αστειεύεσαι; Αγαθή: Αφού το δέχτηκε, σου ...

3461 - Ένα παιδί με ειδικές ανάγκες

Μαμά, διαβάζω στα μάτια σου τον πόνο της ύπαρξής μου αλλά δεν ξέρω γιατί. Χτύπησα και δεν το κατάλαβα; Κοιτάς την αόρατη πληγή και κλαις σιωπηλά. Πόσα ...

3300 - Η μυστική συμφωνία

Στο σαλόνι του σπιτιού. Μυρσίνη: Πώς πάει το δοκίμιο; Μιχάλης: Μην ανησυχείς, όπου να ‘ναι το τελειώνω. Μυρσίνη: Το τελειώνεις; Μιχάλης: ...

3460 - Un rêve dans la main

Tu dis que tu ne crois plus en rien. Pourtant tu tiens encore dans la main le soldat de plomb de ton enfance. Un rêve, même s’il boîte, existe tout de ...

3460 - Ένα όνειρο στο χέρι

Λες ότι δεν πιστεύεις σε τίποτα πια. Κι όμως κρατάς ακόμα στο χέρι το μολυβένιο στρατιώτη απ’ τα παλιά. Ένα όνειρο, ακόμα κι αν κουτσαίνει, σίγουρα υπάρχει. ...

3299 - Μάθημα πάθους

Στο δωμάτιο με το πιάνο. Μιχάλης:  Σας διέκοψα; Άγγελος: Μελετούσα το τέταρτο μέρος… Μιχάλης:  Maestoso, Allegro. Άγγελος: Non troppo! Μιχάλης:  ...

3458 - Μα γιατί δεν πεθαίνουμε;

- Σήμερα δεν θέλω να πεθάνω. - Μα γιατί; - Δεν νιώθω καλά! - Πες μου τι έχεις! - Τις χαρές μου! - Μα τι έγινε; - Δεν ξέρω. - Παράξενο. Συνήθως νιώθεις ...

3298 - Φιλική εταιρεία

Στο τηλέφωνο. Μυρσίνη: Παρακαλώ; Αγαθή: Εγώ είμαι. Μυρσίνη: Αγαθή; Αγαθή: Μυρσίνη μου… Μυρσίνη: Τι τρέχει; Αγαθή: Είμαι χάλια. Μυρσίνη: ...

3457 - Οι φίλοι από τα παλιά

- Πάλι πέθανες; - Γιατί; Πειράζει; - Μα καταντά κουραστικό! - Ποιο πράγμα; - Η ζωή σου! - Κι ο θάνατός μου δεν σε ενδιαφέρει; - Όχι, βέβαια! - Γιατί δεν ...

3298 - Филики Этериа

По телефону. Мирсини: Пожалуйста? Агата: Это я. Мирсини: Агата? Агата: Мирсини... Мирсини: Что случилось? Агата: Мне плохо. Мирсини: ...

3457 - Друзья с прошлого

- Ты опять умер? - Почему? Что в этом? - Становится утомительным! - Что? - Твоя жизнь! - Моя смерть тебя не интересует? - Нет, конечно! ...

3456 - Το μυστικό του αλήτη

Αν ο αλήτης χτένιζε τόσο όμορφα τις γυναίκες ήταν λόγω του μυστικού του. Εκείνες νόμιζαν ότι ο δάσκαλος της ζωντανής γλυπτικής κοιτούσε μόνο το έργο του. ...

3297 - Παράξενη συζήτηση

Σ’ ένα σχολείο. Αγαθή: Θέλετε να διδάξετε εδώ; Luis: Βεβαίως! Αγαθή: Ισπανικά; Luis: Τι άλλο; Αγαθή: Ασφαλώς, τι άλλο; Luis: ...

3455 - Carta de hierro

Si yo hubiera vivido entonces podría enseñarte la barbaridad, pero entonces, yo estaba muerto cuando aún no habías nacido. Por eso te escribo ahora ...

3297 - Странная беседа

В школе. Агата: Хотите преподавать здесь? Луис: Конечно! Агата: Испанский? Луис: Что еще? Агата: Конечно, что еще? Луис: Есть какая- ...

3455 - La lettre de fer

Si j’avais vécu alors j’aurais pu te montrer la barbarie mais alors, j’étais déjà mort et tu n’étais pas encore née. C’est pour cela que je t’écris afin ...

3455 - Το σιδερένιο γράμμα

Αν ζούσα ακόμα τότε, θα μπορούσα να σου δείξω τη βαρβαρότητα, αλλά τότε είχα ήδη πεθάνει κι εσύ δεν είχες γεννηθεί ακόμα. Γι’ αυτό σου γράφω τώρα για να ...

3296 - Η χαρούμενη έκπληξη

Στο Σύνταγμα. Μυρσίνη: Συνάντησα τη φίλη του πιανίστα…. Χρόνος. Είδες; Μιχάλης: Είναι πανέμορφο το καπέλο σου. Μυρσίνη: Αλήθεια, σου αρέσει; ...

3296 - Радостный сюрприз

На площади Конституции. Мирсини: Я встретила подругу пианиста... Пауза.  Видишь? Михалий: Твоя шляпа великолепна. Мирсини: Правда, нравится? Михалий: ...

3453 - Ίσως και ακόμα

- Ακόμη και σε σένα θα μιλήσω. - Ίσως δεν πρέπει. - Ακόμα και τώρα; - Εσύ ξέρεις. - Γιατί; - Ίσως, δεν ξέρω. - Ακόμη κι αν ήξερες... - Τι θες να πεις; ...

3452 - Η ανάσταση ενός αναρχικού

- Γιατί πέθανες; - Έπρεπε να θυσιαστώ. - Για ποιο λόγο; - Για σας. - Ένας αναρχικός κοιτάζει μόνο τον εαυτό του. - Ποιος το λέει αυτό; - Η κοινωνία! - ...

3451 - Έζησε νεκρός

Κάτω από τα πέτρινα κύματα τα κόκκαλα της λίμνης και η φωτιά της λήθης περίμεναν αόρατα θύματα. Όμως ο δράκος έζησε νεκρός ακόμα κι αν τα κτήνη τού έσπασαν ...

3450 - Οι τσαλακωμένοι άνθρωποι

Γιατί οι άνθρωποι που σέβονται το χαρτί να είναι τσαλακωμένοι από την κοινωνία; Είναι το γραπτό τους; Ή το πεπρωμένο της ανθρωπιάς; Δεν απαντάς; Δεν ...

3450 - Пом’яті люди

Чому люди, що поважають папір є пом’ятими суспільством? Так їм приписано? Чи це доля людства? Не відповідаєш? Не хочеш завдати болю своїй людині? ...

3449 - Η ομορφιά της αδικίας

Η κοινωνική αδικία δεν είναι απλά αγνή και καθαρή όπως νομίζουν οι περισσότεροι, είναι επιπλέον όμορφη γι’ αυτό και σε σκοτώνει.

3448 - Le secret des bourreaux

Tout le monde pensait qu’ils avaient commis un génocide de la mémoire. Aussi tous voulaient tourner le plus tôt possible cette page noire de l’histoire. ...

3448 - Το μυστικό των δήμιων

Όλος ο κόσμος νόμιζε ότι είχαν διαπράξει μια γενοκτονία της μνήμης. Έτσι όλοι ήθελαν να γυρίσουν όσο πιο γρήγορα γινόταν αυτή τη μαύρη σελίδα της ...

3448 - Тайна палачей

Весь мир думал, что они совершили геноцид памяти. Так все хотели перевернуть как можно скорее эту черную страницу истории. Они не понимали, ...

3447 - La leçon du dragon

Il ne suffit pas de pleurer pour souffrir. Il ne suffit pas de souffrir pour mourir. Il ne suffit pas de mourir pour avoir raison. Il faut montrer la ...

3447 - Το μάθημα του δράκου

Δεν αρκεί να κλαις για να υποφέρεις. Δεν αρκεί να υποφέρεις για να πεθάνεις. Δεν αρκεί να πεθαίνεις για να έχεις δίκιο. Πρέπει να δείξεις την βαρβαρότητα ...

9368 - Regard de proximité

Tout près du mûrier le spectateur assidu contemplait le néant de la texture chromatique sans réaliser la vacuité la seule capable d'unir les hommes ...

9367 - Τα γεράκια του ουρανού

Τα γεράκια του ουρανού υπολόγιζαν τον ορίζοντα και το μέγεθος της γης για να μπορέσουν να την προστατέψουν την ώρα της ανάγκης που ερχόταν σιγά ...

3446 - Стратегічний аналіз ґеноциду

Жертви ґеноциду мають тенденцію вважати його особливим. Фактом є те, що страждання та жах набирають таких розмірів, які не дозволяють стратегічного аналізу ...

3445 - Η δυναμική της μνήμης

Είναι μέσα από τις ανούσιες κινήσεις, κατά την κοινωνία, που μπορούμε ν’ αναγνωρίσουμε τη δυναμική της μνήμης. Ο ραβδισμός της ελιάς δεν είναι μόνο ένα ...

3443 - Los árboles azules

Los árboles azules que tocaban la laguna esperaban a que viniera el pájaro del océano. Solo él sabía sobre estas cosas y sobre la historia de su ...

3443 - Τα γαλάζια δέντρα

Τα γαλάζια δέντρα που άγγιζαν τη λίμνη περίμεναν να `ρθει το πουλί του ωκεανού. Μόνο εκείνο ήξερε γι’ αυτά και την ιστορία του κόσμου τους. Θα καθόταν ...

3440 - Το καροτσάκι και η θυσία

Αν το καροτσάκι δεν επιπλέει είναι για ν’ αγγίξει πιο γρήγορα το βάθος του ωκεανού. Μόνο έτσι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν την αξία της θυσίας και τη δύναμη ...

3439 - Η δύναμη της αγάπης

Κάθε μέρα που έλειπε η μικρή μούσα, το τεράστιο τέρας που δεν είχε πόδια ούτε χέρια αλλά μόνο μέτωπο, σκεφτόταν όλη τη νύχτα πώς να την αγκαλιάσει δίχως ...

3438 - Το όνειρο της μούσας

Το τεράστιο τέρας είχε κλειστά τα μάτια και η μικρή μούσα νόμιζε ότι κοιμόταν. Το αγκάλιασε τρυφερά, για να μην το ξυπνήσει. Δεν ήξερε ότι δεν κοιμόταν ...

3437 - La cicatriz del olivo

El olivo sabia solamente dar pero los hombres lo golpeaban. Solo el monstruo dejó golpearse por el olivo. De esta manera arribó el sol de la justicia ...

3437 - Το σημάδι της ελιάς

Η ελιά ήξερε μόνο να δίνει μα οι άνθρωποι τη χτυπούσαν. Μόνο το τέρας αποδέχτηκε να το χτυπήσει η ελιά. Έτσι ήρθε ο ήλιος της δικαιοσύνης μετά το σημάδι ...

3436 - Το ιερό του τέρατος

- Γιατί δεν έχεις χέρια; - Γιατί δεν παίρνω τίποτα. - Γιατί δεν έχεις πόδια; - Γιατί δεν φεύγω. - Τότε πώς θα μου φέρεις λουλούδια; - Το έχω ήδη σκεφτεί. ...

3435 - Πόσες φορές

Πόσες φορές πρέπει να πεθάνει κανείς για ν’ αποδείξει ότι μπορεί να ζήσει; Αν υπάρχει ανάγκη ας πεθάνουμε! Κι αν δεν υπάρχει ας πεθάνουμε για να μην ...

3262 - Die Freunde des Moments

Wir suchen die Freunde von immer aber wir finden nur jene des Moments. Dann stellen wir uns vor, dass der Moment immer dauern wird, um glücklich ...

3262 - Les amis de l’instant

Nous recherchons les amis de toujours mais nous ne trouvons que ceux de l’instant. Alors nous imaginons que l’instant durera toujours pour être heureux. ...

3262 - Οι φίλοι της στιγμής

Αναζητούμε παντοτινούς φίλους αλλά βρίσκουμε μόνο εκείνους της στιγμής. Μετά φανταζόμαστε ότι η στιγμή θα διαρκέσει για πάντα για να νιώθουμε ευτυχείς. ...

3260 - Τα ωραία θύματα

Όταν μας έδειχναν με το βλέμμα δεν ξέραμε ακόμα τι σημαίνει ρατσισμός. Νομίζαμε ότι ήμασταν άσχημες. Όταν μας έπιασαν από τα μαλλιά δεν ξέραμε ακόμα ...

3259 - La question arméno-juive

La question arméno-juive en ce qui concerne la reconnaissance du génocide des Arméniens est tout à fait révélatrice de l’affrontement qui existe entre ...

3254 - Les gâteaux de la vie

- Viens avec moi ! - Où veux-tu aller ? - Tu ne t’en souviens pas ? Un temps. Les gâteaux ! - Les gâteaux de la vie ? - Oui ! - D’accord. C’est près ...

3254 - Τα γλυκά της ζωής

- Έλα μαζί μου! - Πού θες να πας; - Δεν θυμάσαι; Χρόνος. Τα γλυκά! - Τα γλυκά της ζωής; - Ναι! - Εντάξει. Κοντά δεν είναι; - Πάντα κοντά είμαι. ...

3253 - Τα χοντρά κουμπιά

Τα χοντρά κουμπιά ήταν απαίσια όμως τ’ αγαπούσαμε γιατί αυτά είχε η γιαγιά μας πάνω στην ποδιά της για να φανεί πλούσια η φτώχεια της, έτσι δεν είναι; ...

3252 - Το καράβι και το παιδί

Πάνω στο γλυκό, ένα καράβι βούλιαζε για τη χαρά ενός τυφλού παιδιού. Και τα κεριά περίμεναν την αναπνοή του μυστικού. Ήθελε να ζήσει.

3251 - Η κρυφή απόφαση

Εκεί που το μάρμαρο έλεγε γιατί, τα λουλούδια ήταν σιδερένια κι ο ωκεανός μια λίμνη. Εκεί δε μας ξέχασε ο ήλιος που δεν κοίταζε την κοινωνία ...

3251 - Тайное решение

Там, где мрамор говорил почему, цветы были железные и океан - озеро. Там нас не забыло солнце, которое не смотрело на общество и видело человечность. ...

3275 - Οι μετέωροι άνθρωποι

Κοίταζαν πια τη ζωή με ελαφρότητα οι μετέωροι άνθρωποι κάτω από το βάρος μιας γέφυρας δίχως αναστεναγμούς κι έβλεπαν το θάνατο δίχως σταυρό και καρφιά ...

3248 - Το τριαντάφυλλο και ο βράχος

Ο βράχος περίμενε χίλια χρόνια για να δει την ημέρα μετά την αιωνιότητα. Είχε διαβάσει για τη μυθολογία των λουλουδιών του φωτός και βαστούσε τη νύχτα. ...

3274 - Le survivant du temps

Le survivant du temps attendait calmement son tour. Personne ne lui laissa sa place mais il ne se plaignit pas. Il regardait son cahier car il ne ...

3261 - Κορμοί – Κορμιά

- Ακόμα και μετά τη φωτιά δείχνουν τον ουρανό. - Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια. - Μέσα σε μια κοινωνία όπου όλοι σκύβουν. - Όχι όλοι! - Τι θες να πεις; ...

3244 - Le cri de l’humanité

Ils sont si rares les hommes qui entendent le cri de l’humanité que la société veut nous convaincre qu’il n’existe pas et que s’il existe il est toujours ...

3244 - Η κραυγή της ανθρωπότητας

Είναι τόσο σπάνιοι οι άνθρωποι που ακούν την κραυγή της ανθρωπότητας που η κοινωνία θέλει να μας πείσει ότι δεν υπάρχει κι αν υπάρχει είναι πάντα σιωπηλή. ...

3243 - L’enfant de l’humanité

Tu m’as demandé de ne plus m’occuper des problèmes de l’humanité. Tu as raison, la vie est plus importante et l’humanité si abstraite. Seulement quand ...

3243 - Το παιδί της ανθρωπότητας

Μου ζήτησες να μην ασχοληθώ πια με τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Έχεις δίκιο η ζωή είναι πιο σημαντική και η ανθρωπότητα τόσο αφαιρετική. Μόνο που ...

3243 - Дитина людськості

Ти попросив мене не займатися більше проблемами людськості. Маєш рацію, життя є важливіше і людськість втрачається. Тільки як бачу цю дитину, оцю, ...

3240 - Artsakh et transport routier

La configuration géographique de l’Artsakh rend sa population extrêmement dépendante du transport routier. Certes ce dernier dépend directement du réseau ...

3240 - Αρτσάχ και οδικές συγκοινωνίες

Λόγω της μορφολογίας του εδάφους του Αρτσάχ, ο πληθυσμός του εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις οδικές συγκοινωνίες. Βέβαια, αυτές εξαρτώνται άμεσα ...

3239 - Le cauchemar sans fin

Nous jouions de la musique pour la mort et pour étouffer les cris des nôtres. Nous survivions en coupant les cheveux des victimes qui ne savaient pas ...

3226 - Piège temporel

La bête immonde était tombée dans le piège temporel du chevalier sans armure et de ses disciples. Elle avait succombé à la messe des morts. Plus rien ne ...

3238 - La condamnation des victimes

Nous étions coupables d’exister. Nous étions coupables d’avoir faim. Nos bourreaux découpaient notre vie en fines tranches pour mieux nous la servir. ...

3224 - La bataille du temps

La terre sentait la mort des hommes. La barbarie voulait occuper l’espace à l’aide du cadavre des innocents. Peu lui importait le temps. L’invasion devait ...

3223 - Le retour de la bête immonde

Ils travaillaient depuis des mois ensemble. La jeune fille admirait l’érudition du savant. Il parvenait à regrouper des éléments épars et en déduire des ...

3222 - Le combat des jardins

La tactique des barbares était constante. Ils exploitaient les réfugiés des villages massacrés ou incendiés pour augmenter artificiellement la population ...

3236 - Βασανιστήρια και Γενοκτονίες

Κάθε σύστημα που διέπραξε μια γενοκτονία, χρησιμοποίησε τα βασανιστήρια ως εργαλείο και ως όπλο. Η γενοκτονία δεν εξασφαλίζει από μόνη της το αποτέλεσμα ...

3219 - Ακόμα και το τόξο

Ακόμα και το τόξο της πέτρας όταν πια δεν υπάρχει ουρανός άντεξε το βάρος της φωτιάς για να μη σβήσει το φως. Η πέτρινη μνήμη δεν θα ξεχάσει το έγκλημα ...

3233 - Το παιδί με τα στραβά χέρια

- Πονάω. Γιατί με χτυπάς;  - Μη λες ψέματα! Δεν μπορεί να πονάς, αφού είσαι ηλίθιος. Τον ξαναχτυπά.  - Κι όμως πονάω.  - Σε χτυπώ, για να ισιώσουν τα χέρια ...

3218 - Η αντίσταση του αγάλματος

Δεν κοίταξες πίσω σου ακόμα και όταν κινδύνευες. Έβλεπες μόνο το μέλλον μας πέρα από τον ορίζοντα της φωτιάς . Δεν σε φόβισε η ύπουλη μάχη ήσουν έτοιμο ...

3217 - Mourir au nom de Dieu

Le maître du temps et ses disciples entrèrent dans la ville ancienne près du lac. Ils étaient en ordre dispersé pour ne pas se faire remarquer par la population ...

3216 - Les larmes des pierres

Personne ne s'intéressait au massacre du siècle précédent. Pourtant tout était mentionné dans la thèse de l'avocat François Surbezy soutenue en 1911. Seulement ...

3231 - Ασύρματο δίκτυο και φωτιά

Το ηλεκτρικό ρεύμα δεν είναι μόνο ένα παθητικό σύστημα και δεν παράγει μόνο κινδύνους, όπως νομίζουν μερικοί. Επιπλέον, η ασύρματη μορφή του προσφέρει ...

3212 - Le sourire de l’hirondelle

Le chevalier sans armure se demanda si ses disciples étaient prêts à se sacrifier pour une hirondelle mais en les voyant tous les cinq dans la croisée ...

3230 - Ελαιόδεντρα και Φωτιά

Ο πόλεμος της φωτιάς και η ειρήνη της ελιάς είναι το οξύμωρο σχήμα που αποκαλύπτει η εθνική μας τραγωδίας. Έχουν καεί πάνω από τρία εκατομμύρια ελαιόδεντρα ...

3210 - Le massacre des innocents

Il avait raccompagné chez elle la petite fille. Sans vraiment le réaliser, il s’était attaché à elle. Néanmoins, il devait rester seul pour les recherches ...

3229 - Ολυμπιακά έργα και Φωτιά

Οι πρωτοβουλίες ανθρωπιάς δεν επαρκούν αν δεν υποστηριχθούν με μια στρατηγική ανάπτυξης. Η καταγραφή του ζωικού κεφαλαίου και του φυτικού κεφαλαίου είναι ...

3228 - Προετοιμασία και Φωτιά

Ένα αναπτυξιακό σχέδιο ανασυγκρότησης μιας περιοχής πρέπει να βασίζεται στην ιδέα ότι η φωτιά μπορεί να επανέλθει. Η δομή του θα έχει ως υπόβαθρο μέτρα ...

3208 - Le matin du monde

- Grand-père, pourquoi es-tu si jeune ? - Car je choisis les morceaux de temps dans lesquels je veux vivre. - Ils sont donc si rares ? - Ce sont ...

3227 - Στρατηγική και Φωτιά

Η φωτιά δεν είναι ένας μοναδικός εχθρός που έχει τα χαρακτηριστικά του μονολιθικού. Η αντιμετώπισή της ως ένα ολικό φαινόμενο δεν είναι αποτελεσματική. ...

3207 - L’appel du temps

Le maître du temps comprit que c’était urgent. Il devait prévenir ses disciples. Désormais, il fallait se retrouver le plus tôt possible. Il quitta son ...

3220 - Το πένθος της φωτιάς

Όταν άκουγες το ρέκβιεμ δεν είχες τις εικόνες δεν έβλεπες το πάθος παρά μόνο τις νότες. Τώρα περπατάς ανάμεσα στα καμένα δέντρα και πληγώνεις τα ...

3206 - Exégèses polyglottes

Lorsque le vieil érudit reprit ses esprits, son cerveau ne fut pas plus capable d'analyser la scène qu'il avait devant ses yeux. Il était couché sur son ...

3216 - Τα δάκρυα της πέτρας

Κανείς δεν ενδιαφέρονταν για τη σφαγή του προηγούμενου αιώνα. Παρόλ’αυτά όλα ήταν αναφερόμενα στη διατριβή του δικηγόρου François Surbezy υποστηριγμένη ...

3215 - Μην κλαις τη νύχτα

Ό,τι και να σου έχουν κάνει την ημέρα μην κλαις τη νύχτα. Ακόμα και το κλάμα σου θα είναι χρήσιμο την επόμενη. Θυμήσου τη θάλασσα και τον ουρανό και ...

3215 - Не плачь ночью

Что бы тебе не сделали днём, не плачь ночью. Даже твои слёзы будут полезны на следующий день. Помни море и небо И знай, что и их сожгли, если бы ...

3214 - Η αμαρτία της φωτιάς

Πόσους χειμώνες άντεξες για ένα μόνο καλοκαίρι; Πόσους αιώνες έσβησες μια μόνο στιγμή; Ήθελες να πλήξεις την ανθρωπιά της μνήμης. Όμως θα σε ξεχάσω ...

3213 - Ο θαμμένος μάγος

Περίμενε τους αιώνες ο θαμμένος μάγος μέσα στα βάθη της θάλασσας. Έκαιγαν την πατρίδα του αλλά εκείνος ακούραστος περίμενε τους αιώνες. Θα πότιζε ...

3208 - Το πρωί του κόσμου

- Παππού, γιατί είσαι τόσο νέος; - Επειδή διαλέγω τα κομμάτια του χρόνου στα οποία θέλω να ζω. - Είναι λοιπόν τόσο σπάνια; - ...

3205 - Η φωτιά και η ανθρωπιά

Μπορεί κάποιοι να θέλουν να καταστρέψουν την πατρίδα μας, για λόγους που δεν γνωρίζουμε ή που δήθεν δεν γνωρίζουμε, δεν έχει σημασία. Δεν είναι με αυτόν ...

3204 - Le troubadour aveugle

Son ami avait gardé sa tête en dehors afin que l’ennemi ne pût oublier le crime commis. Le troubadour aveugle était désormais un dragon qui contemplait ...

3203 - Encore un geste

Devant le désarroi que faire ? Aimer, aider ou consoler ? Peut-on encore faire un geste ? Comment être sûr que c’est le bon ? Faut-il le commettre sans ...

3202 - Tempête de feu

Ce serait donc dans le XXe siècle qu’aurait lieu la guerre totale. Le maître du temps était déjà sur place. Il avait mis ses pièges temporels. L’histoire ...

3201 - Νεκρά δάση

Κανείς δεν ήθελε την ιστορία σου. Έλεγαν ότι είχε πολλές πληγές. Και τώρα που είναι νεκρά τα δάση ποιος θα σε θέλει, αγάπη μου; Σου έκλεψαν την ιστορία, ...

3200 - Ένα κομμάτι φωτός

Δεν μας έδωσαν τίποτα παρά μόνο ένα κομμάτι φωτός και δεν καταλάβαμε τον πλούτο μας. Θέλαμε χρυσό και κάψαμε το φως. Τότε έκλαψε και πάλι ο Προμηθέας. ...

3298 - Société amicale

Au téléphone. Myrsini : Allo ? Agathe : C’est moi. Myrsini : Agathe? Agathe : Myrsini... Myrsini : Qu’est-ce qu’il arrive? Agathe : Je suis embêtée. ...

3295 - Η ανακάλυψη του ήλιου

Αγαθή: Δεν υπάρχει το βιβλίο. Άγγελος: Δεν πειράζει. Αγαθή: Όμως χάρη σε μια όμορφη κοπέλα, θα έχουμε τη μετάφραση. Άγγελος: Τη μετάφραση; Αγαθή: ...

3295 - Обнаружение солнца

Агата: Не существует книги. Ангел: Ничего страшного. Агата: Но благодаря одной красивой девушке, у нас будет перевод. Ангел: Перевод? Агата: У Мирсини ...

3294 - Le livre qui n’existait pas

                                                                       Dans une librairie, deux femmes Myrsini : Il n’existe pas de version ...

3294 - Το βιβλίο που δεν υπήρχε

Σ’ ένα βιβλιοπωλείο, δύο γυναίκες. Μυρσίνη: Δεν υπάρχει ελληνική έκδοση του βιβλίου. Αγαθή: Συγνώμη; Μυρσίνη: Σας άκουσα που ζητούσατε τους Δίκαιους ...

3293 - Allegretto

 Au port, certains jouent aux échecs sur un grand échiquier Luis : Monsieur, monsieur. Michel : Oui, je vous en prie. ...

3293 - Allegretto

Στο λιμάνι, κάποιοι παίζουν σκάκι σε μια μεγάλη σκακιέρα. Luis: Κύριε, κύριε. Μιχάλης: Ναι, παρακαλώ. Luis: Κάπου σας έχω δει. Μιχάλης: Δεν ...

3293 - Allegretto

В порту, играют в шахматы на большой шахматной доске. Луис: Господин, господин. Михалий: Да, пожалуйста. Луис: Я где-то вас видел. ...

3292 - Ελληνική σονάτα

Σ’ ένα δωμάτιο μ’ ένα πιάνο. Αγαθή: Τι έχεις; Άγγελος: Σκέφτομαι. Αγαθή: Αυτό το βλέπω. Χρόνος. Τι σκέφτεσαι; Άγγελος: Τη συνάντηση με ...

3292 - Греческая соната

В комнате с пианино. Агата: Что с тобой? Ангел: Я думаю. Агата: Это я вижу. Пауза. О чём думаешь? Ангел: О встрече с будущим. Агата: ...

3291 - Παράδοξος ύπνος

Σ’ ένα παλιό καφενείο. Μια συνάντηση με το μέλλον. Ο Άγγελος πίνει ένα ελληνικό. Εκείνη τη στιγμή μπαίνει ένας άγνωστος. Μιχάλης: Δείχνει μια καρέκλα. ...

3291 - Странный сон

В старом кафе. Встреча с будущим. Ангел пьёт греческий кофе. В это время заходит незнакомец. Михалий: Показывает на стул. Можно? Ангел: ...

3290 - À côté du pourquoi

Près des fleurs de fer du lac, un couple. Myrsini : Je t’ai blessé ? Michel : Ca ne fait rien… Myrsini : Je sais que je t’ai blessé. Ne mens pas. ...

3290 - Δίπλα στο γιατί

Κοντά στα σιδερένια λουλούδια της λίμνης, ένα ζευγάρι. Μυρσίνη: Σε πλήγωσα; Μιχάλης: Δεν πειράζει… Μυρσίνη: Το ξέρω ότι σε πλήγωσα. Μη λες ψέματα. ...

3290 - Рядом с почему

Рядом с железными цветами озера, пара. Мирсини: Я причинила тебе боль? Михалий: Ничего срашного... Мирсини: Я знаю, что причинила тебе боль. Не ...

3289 - L’homme sans rêves

                                                                   Au bord de la mer, un couple discute. Agathe : Qu’est-il arrivé hier ? ...

3289 - Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα

Κοντά στη θάλασσα, ένα ζευγάρι συζητά. Αγαθή: Τι έγινε χθες; Άγγελος: Συνάντησα το μέλλον. Αγαθή: Άγγελε, άσε τα αστεία. Δεν έχω καμιά όρεξη. ...

3289 - Человек без мечты

У моря, пара разговаривает. Агата: Что произошло вчера? Ангел: Я встретил будущее. Агата: Ангел, не шути. У меня нет настроения. ...

3288 - Σημείωση στην Iστορία των Σφαγών για τον ειδικό ανταποκριτήτης Morning Post (Κωνσταντινούπολη, 5 Δεκεμβρίου 1918)

Οι σφαγές των Ελλήνων που οργανώθηκαν από τους Τούρκους και τους Γερμανούς όπως και εκείνες των Αρμενίων, είχαν στόχο την εξολόθρευση μιας φυλής. Με την ...

3280 - Η ανάγκη της γραφής

Ένα ένα σου έσπαζαν τα δάκτυλα για να μη γράφεις πια. Τότε εσύ έσκυψες για πρώτη φορά και ξάφνιασες τους βαρβάρους. Νόμισαν ότι υπέκυψες ενώ εσύ υπέγραψες ...

3279 - L’évangile des justes

Avec l’écriture carrée, les lettres de fer, la grammaire latine, l’alphabet d’antan et le cyrillique, nous écrirons l’acte qui accusera la barbarie d’avoir ...

3278 - H αλλαγή αρμενο-εβραϊκής φάσης

Η αλλαγή θέσης της εβραϊκής διασποράς των Ηνωμένων Εθνών δεν παρέλειψε να προκαλέσει επιπτώσεις στο ιστορικό σχέδιο. Πράγματι, ως συνέχεια τούτης της ...

3277 - Γλυκές αναμνήσεις

Εκεί κάτω από τα σπασμένα σου φτερά μεγάλωσε η μικρή παπαρούνα για να σου θυμίζει το κόκκινο που τρύπησε το πλευρό σου. Την πότισες με το αίμα σου για ...

3276 - Ξεχασμένες σκέψεις

Πάνω στα χώματα που χόρεψες και στα τραγούδια της λευτεριάς πέθανες για τους αιώνες και για τα παιδιά της μοναξιάς. Δεν έσκυψες και δεν μπόρεσες να δεις ...

3273 - Grains de folie

Nous ne sommes pas morts pour une bouchée de pain. L’acier sanglant ne la voulait pas pour lui. Il voulait nettoyer la terre de l’ivraie. Et nous étions ...

3272 - Le silence de la faim

Assis dans le silence, la faim dans les entrailles, l’enfant recherchait le rêve d’antan pour manger une tartine et ne pas partir dans l’ailleurs le ventre ...

3271 - Les condamnés vous saluent

Les gens croient que personne ne voudrait vivre sa vie s’il connaissait sa mort. Pourtant les innocents et les justes le savent. Les uns sont condamnés ...

3270 - Η τεχνητή δυναμική των εκλογών

Ο μετασχηματισμός των εκλογών σε αποτέλεσμα αλλάζει την πολιτική στρατηγική. Ενώ ο στόχος ανήκει μόνο στη μεταστρατηγική, η ενσωμάτωσή του στη στρατηγική ...

3266 - Le luxe de la beauté

- Pourquoi les tables sont-elles si inconfortables ? - Pour que ceux qui sont fâchés s’y mettent - Faut-il que les autres s’y mettent aussi ? - C’est ...

3266 - Η πολυτέλεια της ομορφιάς

- Γιατί είναι τόσο άβολα τα τραπέζια; - Για να κάθονται οι μαλωμένοι... - Πρέπει να κάθονται κι αυτοί; - Μόνο έτσι μπορούν να δοκιμάσουν την πολυτέλεια. ...

3265 - Ο κορτάκης και το σαμοβάρι

Διάβαζε τον ηλίθιο του Φιοδόρ κι αναρωτιόταν τι θα έκανε στη θέση του. Θα κερνούσε την κυρία; Θα της άνοιγε την πόρτα; Ή θα έχανε την παρτίδα; Ήπιε το ...

3264 - Οι γραμμές της καλοσύνης

Δεν έσταζε τίποτα από μέσα της όλη η αγάπη της είχε γίνει ανθρωπιά για να αντέξει τη φωτιά που δεν είχε φως και δάκρυα. Η νύχτα ήταν γλυκιά και τρυφερή ...

3198 - L’impromptu du passé

La lecture des codex rappelait au vieil érudit les suites de Bach. Il entendait ce violoncelle qui luttait seul dans le néant et qui ne cessait de reprendre ...

3193 - Les indications du maître

Dieu seul savait combien de partitions il avait étudiées dans sa longue vie. Mais cette fois, c’était vraiment différent. Cette écriture de la partition ...

3192 - Le sang du chêne

Finalement ce n'était pas grand chose. C'était du moins ce qu'avaient pensé les visiteurs en sortant de la crypte. Le bruit qui les avait surpris, c'était ...

3191 - Manifestation séculaire

Le vieil érudit se réveilla de bonheur, décidé à prendre les choses en main. Il avait passé une nuit quasiment blanche mais il n’était pas mécontent de ...

3184 - État de siège

La rencontre avec le Juif et le Russe s’était produite au cours de l’une de ces nuits blanches que l’humanité avait fini par nommer pogrom. Ils étaient ...

3183 - La révélation des gisants

Il était persuadé d’avoir entendu une voix ou plutôt une voix multiple. Mais il expliqua cela par la fatigue provoquée par l’intensité de son travail sur ...

3182 - Le premier choc

L’imprévu devait arriver et il arriva. Rien ne l’avait laissé présager. Son arrivée n’avait pas été annoncée mais il était là en chair et en os. C’était ...

3180 - Point d’orgue

Le spectacle dans la crypte ne manquait pas de piquant. Un érudit spécialiste du code de la chevalerie s’apprêtait à examiner des chevaliers sans monture ...

3173 - Voix fascinantes

Qui pouvait entendre l’œuvre du maître ? Telle était la question que se posaient les gisants pendant la traversée des siècles. Ils avaient ressenti la ...

3172 - Dans la musique de la nuit

Peu à peu les choses se mettaient en place dans son esprit. Après tout, le monde entier ne disait-il pas qu’il était un érudit ? In ne put s’empêcher de ...

3171 - L’art du maître

Le maître du temps n’avait pas d’école à proprement parler. Il ne recherchait pas des disciples. C’étaient ces derniers qui venaient à lui par nécessité ...

3170 - La cheminée du scriptorium

Le guide avait retrouvé son calme après l’incident dans la crypte. Il était assis en face de la célèbre cheminée du nouveau manoir. Ce n’était pas une ...

3169 - Éclats de mémoire

Il ne restait plus aucune trace du corps du maître. La pluie avait fait disparaître le sang. C’était comme s’il n’était pas mort. Pourtant des témoins ...

3199 - Η τραγωδία της φωτιάς

Στην σύγχρονη εποχή όπου ακόμα και μια τραγωδία είναι απλά ένα γεγονός, η φωτιά είναι μία είδηση και τίποτα άλλο. Όπως δίνουμε μεγαλύτερη αξία στις αρχές ...

3165 - Le chevalier sans armure

Les pierres lui déchiraient les pieds mais il ne cessa de marcher. Il devait trouver l’épée à l’étrange poignée. Il scrutait les murs à la recherche de ...

3197 - Η παράξενη γραφή

Έψαχνα μόνο ένα γράμμα με μια παράξενη γραφή. Αιώνες περίμενε το χέρι του περίεργου αναγνώστη. Δεν έλεγε τίποτα το μυστικό παρά μόνο οι άνθρωποι ...

3196 - Μία σπάνια μουσική

Άκουγες μια σπάνια μουσική. Τα όργανα δεν υπήρχαν πια. Οι οργανοπαίκτες δεν φυσούσαν πια. Μόνο ο άνεμος ζούσε με σένα. Περίμενες κάτι από μέσα. Μα ...

3138 - Le paradigme de l’Artsakh

L’apport d’Artsakh ne se résume pas à une simple libération de territoires occupés. L’importance stratégique est plus profonde car le paradigme de l’Artsakh ...

3195 - Τόσο κοντά και η θάλασσα

Ήμασταν τόσο κοντά και η θάλασσα περίμενε. Κοιτάζαμε τον ορίζοντα και δεν βλέπαμε τον γιαλό. Είχαμε ξεχάσει ότι κάθε ταξίδι αρχίζει μ’ ένα βήμα, ένα μόνο ...

3194 - Θυμάσαι, πατριώτη;

Πάντα ήσουν έτοιμος να πεθάνεις για τον ξεχασμένο σου λαό. Μα όταν ήρθε η ώρα της πληγής προτίμησες να ζήσεις. Δεν ήθελες πια να υποστείς το κόστος ...

3192 - Το αίμα της βελανιδιάς

Τελικά δεν ήταν μεγάλο πράγμα. Ήταν τουλάχιστον αυτό που είχαν σκεφτεί οι επισκέπτες βγαίνοντας από τη κρύπτη. Ο θόρυβος που τους είχε εκπλήξει, ήταν ...

3190 - Σιωπηλά

Δεν ήθελε να κάνει θόρυβο την ώρα που θα έπεφτε. Έτσι αποφάσισε να μείνει όρθιος μέσα στο πέρασμα του χρόνου κι εκείνος τον σεβάστηκε. Τα ανθρώπινα ...

3189 - Οι εκτελεσμένοι μήνες

Για να παραμείνει αθάνατη η κοινωνία εκτέλεσε τους μήνες. Κανείς πια δεν ξεπερνούσε την εβδομάδα. Όλοι ζούσαν την ίδια μέρα για να μην ενοχλήσουν το ...

3188 - Το γράμμα του αλήτη

Ήθελες να γεράσουμε μαζί σε μια κοινωνία που αδιαφορούσε για μας. Ήθελες να πεθάνουμε μαζί αλλά σε φόβισε η ανθρωπιά μου. Τώρα είσαι ελεύθερη να γεράσεις ...

3187 - Avec un baglama à la main

Dans le café personne ne prêtait attention à l’homme avec le baglama à la main. Il était futile pour la société. Il connaissait le passé Mais qui pouvait ...

3187 - Μ’ ένα μπαγλαμά στο χέρι

Μέσα στο καφενείο κανείς δεν πρόσεχε τον άνθρωπο με τον μπαγλαμά στο χέρι. Ήταν ανούσιος για την κοινωνία. Ήξερε για το παρελθόν μα ποιος μπορούσε ...

3186 - Πέρα από τα σκουπίδια

Ποιος θα προφθάσει να πεθάνει πριν πετάξει πάνω του τα σκουπίδια της η κοινωνία; Κοιμόμαστε για να μην ξεχάσουμε το ενδεχόμενο Και περιμένουμε μέσα ...

3185 - Ένα μόνο δωμάτιο

Σ’ ένα μόνο δωμάτιο ζούμε όλη τη ζωή μας. Και περιμένουμε τους επισκέπτες ενός άλλου δωματίου. Κανείς δεν βλέπει το νεκροταφείο και δεν ονομάζει τάφο ...

3181 - Γενοκτονία και ανθρωπιά

Γιατί η γενοκτονία των Ουκρανών παραμένει άγνωστη στην Ελλάδα και στην Κύπρο; Πρόσφατα την αναγνώρισε η Ισπανία και η Αργεντινή. Την έχουν ήδη αναγνωρίσει ...

3179 - Les doigts et le thym

Qui fait attention au thym ? Nous le regardons seulement quand nous en avons besoin. Il n’est pas joli, il n’est pas beau seulement bon pour nos ventres. ...

3179 - Τα δάχτυλα και το θυμάρι

Ποιος προσέχει το θυμάρι; Το κοιτάζουμε μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. Δεν είναι όμορφο, δεν είναι ωραίο μόνο νόστιμο για τις κοιλιές μας. Μοιάζει με την ...

3178 - Δεν θέλω πια μόνο τη ζωή

Τι νόημα έχει η ζωή αν δεν ξέρουμε ότι θα είμαστε θνητοί; Ξέρεις ότι θα πεθάνω αλλά δεν έχει σημασία. Τίποτα δεν θα ξεχάσω ακόμα κι αν το θελήσει ...

3177 - Αποσπασματικά τραύματα

Πότε θα πεθάνουμε δίχως χρώματα εμείς που δεν έχουμε πια χώματα. Οι δικοί μας δεν άντεξαν ούτε τα σώματά μας άκουγαν μόνο την ασφάλεια και τα στόματά ...

3176 - Τα καρφωμένα φιλιά

Το ξέρω αν κάρφωσες τα φιλιά σου πάνω στο πρόσωπό μου είναι γιατί δεν άντεχες την ασχήμια μου. Τώρα ξέρω πόσο πληγώνει η ομορφιά ενός ανθρώπου ...

3175 - Η παρηγοριά μας

Θυμάσαι τον τάφο μου εκεί στα κατεχόμενα; Τον ξέχασες βέβαια για να ζήσεις καλύτερα. Δεν σου κρατώ κακία. Θα ξανάρθω να πεθάνω όταν δεν θα είμαι ...

3174 - Η αναμονή των νεκρών

Ο κόσμος δεν ξημέρωνε και οι πέντε νεκροί περίμεναν να περάσουν οι μαύροι αιώνες για να τους αγγίξει και πάλι ο ιππότης δίχως πανοπλία. Δεν άκουγαν ...

3168 - Τα στοιχεία του παρελθόντος

Όταν τα στοιχειά του παρελθόντος είναι τόσο σπάνια σε μια πόλη μόνο οι άνθρωποι μπορούν να τα σώσουν. Διότι ξέρουν ότι εκεί και μόνο εκεί βρίσκεται ...

3167 - Οι ευπρεπείς αυχενοκύπτες

Όταν κοίταζαν τα δέντρα είχαν το αίσθημα της ντροπής διότι δεν έβλεπαν τις κορυφές. Ο αυχένας τους έδειχνε μόνο τα πόδια των συμπολιτών τους. Ούτε ...

3166 - Les gisants et les codex

Le guide dirigea l'ensemble du groupe dans la crypte. Il attendit que tout le monde fût à ses côtés pour commencer la visite. - Nous nous trouvons ...

3163 - Ο γιος του δράκου

Κοίταζε τους ανθρώπους με λύπη. Έβλεπε τα βάσανά τους. Κάθε κοινωνία τους καταπίεζε για ν’ αφανίσει την ανθρωπιά. Τα ήξερε από τον πέτρινο δράκο που ...

3162 - Ανθρώπινη ερώτηση

Είδες ποτέ τον ήλιο δίχως γη; Έτσι είναι η ανθρωπιά δίχως θάλασσα. Κι όμως υπάρχει και αντέχει. Είδες ποτέ μάνα δίχως παιδί; Έτσι είναι το μοιρολόι ...

3161 - Ο μυστικός διάλογος

Εσύ που ακούς τα λόγια της θυσίας μας πώς αντέχεις αυτά που κάνουν οι δικοί μας; Δεν σε πικραίνει η προδοσία τους; Δεν σε πονά η καρδιά σου; Όχι! ...

3160 - Η ανηφορκά

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος μόνο ανηφορκά θα βρούμε αν θέλουμε τη λευτεριά. Οι περισσότεροι θα πεθάνουν άδικα και μάταια. Μα πάνω στα κορμιά τους ...

3158 - Η θυσία των αγνοουμένων

- Δεν πρέπει να πεθάνουμε. - Δεν γίνεται! - Κι όμως θα θυσιαστούμε για την μνήμη. - Τι θέλεις να κάνουμε; - Θα γίνουμε αγνοούμενοι! - Μα θα μας ξεχάσουν! ...

3157 - Η μάχη των αγνώστων

Πολλοί θα ήθελαν να λύσουν το κυπριακό. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το πρόβλημα είναι με ποιον τρόπο. Βέβαια, υπάρχουν πάντα οι εύκολες λύσεις. Τις ακούμε ...

3156 - Sur la rhétorique turque

Nous savons tous que la Turquie est un pays civilisé puisqu’elle n’a pas commis de génocide, elle n’a pas détruit systématiquement des peuples. Nous savons ...

3155 - Les veilleurs d’avenir

Si certains tentent de réécrire l’histoire c’est qu’ils en ont oublié son contenu. Mais c’est aussi que la culpabilité les ronge. Ils revoient dans leurs ...

3153 - Le jardin de pierre

Qui pouvait comprendre combien nous aimions la douceur du tuf sans toucher la fragilité de nos doigts? Nous voulions laisser une marque dans la pierre ...

3152 - Humanitas et Tempus XX

L’accès à l’humanité n’est possible qu’avec l’œuvre car seule l’activité incessante justifie l’existence humaine. C’est pour cette raison que la société ...

3152 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XX

Η πρόσβαση στην ανθρωπότητα είναι εφικτή μόνο μέσω του έργου, διότι μόνο η αδιάκοπη δραστηριότητα δικαιώνει την ανθρώπινη ύπαρξη. Είναι γι’ αυτόν το λόγο ...

3150 - Humanitas et Tempus XIX

La société s’étonne de la facilité prodigieuse dont fait preuve Franz Schubert. Durant l’année 1815, il compose environ 140 Lieder ; en un seul jour, le ...

3150 - Ανθρωπότητα και Χρόνος ΧΙΧ

Η κοινωνία μένει κατάπληκτη μπροστά στην πρόδηλη ευχέρεια με την οποία αποδεικνύει την αξία του ο Franz Schubert. Κατά τη διάρκεια τού έτους 1815, συνθέτει ...

3149 - Humanitas et Tempus XVIII

Si certains s’interrogent encore sur la notion d’humanité et son abstraction, la contemplation des tableaux de Vincent Van Gogh ne peut que les aider à ...

3149 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XVIII

Εάν μερικοί διερωτώνται ακόμα για την έννοια της ανθρωπότητας και την αφαιρετικότητά της, η μελέτη των πινάκων του Vincent van Gogh σίγουρα θα τους βοηθήσει ...

3148 - Humanitas et Tempus XVII

Les Justes d’Albert Camus ne sont pas seulement des insurgés ou des insoumis. Ce sont avant tout des hommes qui éprouvent le sentiment de justice. Pour ...

3148 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XVII

Οι Δίκαιοι του Albert Camus δεν είναι μόνο επαναστατημένοι ή ανυπότακτοι. Είναι προπαντός άνθρωποι οι οποίοι βιώνουν το αίσθημα της δικαιοσύνης. Για να ...

3147 - Humanitas et Tempus XVI

La société se base sur les notions d’état et de violence. C’est pour cette raison que Prométhée est condamné par ces deux entités à la suite du jugement ...

3147 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XVI

Η κοινωνία είναι βασισμένη στις έννοιες του κράτους και της βίας. Είναι γι’ αυτόν το λόγο που ο Προμηθέας καταδικάζεται από αυτές τις δύο οντότητες μετά ...

3145 - Το μάθημα της γενοκτονίας

Δεν υπάρχει θεός. Δεν υπάρχει ανθρωπιά. Δεν υπάρχουν αθώοι. Δεν υπάρχουν δίκαιοι. Υπάρχουν σωροί. Υπάρχουν σταυροί. Υπάρχουν στίγματα. Δεν υπάρχει ...

3144 - Το αστέρι του Primo

Κανείς δεν έμαθε γιατί πέθανες. Κανείς δεν μπόρεσε να καταλάβει. Είχες αντέξει τόσα πολλά. Έζησες το ολοκαύτωμα μέσα στις σάρκες σου. Όμως δεν μπόρεσες ...

3143 - Κοινωνικός κίνδυνος

- Γιατί προσέχεις τα παιδιά;  - Γιατί είναι οι επόμενοι άνθρωποι.  - Κι αν γίνουν άτομα;  - Αυτό γίνεται όταν δεν τα προσέχουμε.  - Θέλουν προστάτες λοιπόν;  ...

3140 - Encore un sourire

Dans le silence là-bas où existent les cinq mouvements j’ai encore vu un sourire. Après la fin du monde les hommes n’ont pas cessé la lutte. Parmi les ...

3140 - Ακόμα ένα χαμόγελο

Μέσα στη σιωπή εκεί που υπάρχουν οι πέντε κινήσεις είδα ακόμα ένα χαμόγελο. Μετά από το τέλος του κόσμου οι άνθρωποι δεν έπαψαν την πάλη. Ανάμεσα στους ...

3139 - Η φωτογραφία του μέλλοντος

Κοίταζες το παρελθόν πάνω σε μια φωτογραφία και δεν έβλεπες το μέλλον που έδειχνε με τα ίχνη της. Δεν μπορούσες ακόμα να φανταστείς τη δύναμη του ...

3138 - Το παράδειγμα του Αρτσάχ

Η συμβολή του Αρτσάχ δεν συνοψίζεται μόνο στην απελευθέρωση κατεχομένων εδαφών. Η στρατηγική σημασία είναι βαθύτερη, διότι το παράδειγμα του Αρτσάχ πραγματικά ...

3137 - Les gros amis

Nous étions gros, c’est vrai mais c’était pour être tendres. Nous étions lourds, c’est vrai aussi mais c’était pour ton bonheur. Nous chantions faux, comment ...

3135 - Le lotus et la pierre

Dans le temps des caméléons, le lotus rencontra la pierre et l’éternité devint jour. Depuis la mer caresse la montagne comme le bleu et le blanc d’un ...

3133 - Η τρυφερότητα της θάλασσας

Το σκέφτηκες ποτέ γιατί η θάλασσα είναι τόσο τρυφερή με τους ανθρώπους; Έχει το γαλάζιο της πληγής και περιμένει το λευκό της ανθρωπιάς. Δεν είμαστε ...

3132 - La dernière énigme

Quand les pierres sont si belles comment les vivants osent-ils s’en approcher ? Peut-être savent-elles qu’elles mourront entre elles et elles reprennent ...

3132 - Το τελευταίο αίνιγμα

Όταν είναι τόσο όμορφες οι πέτρες πως τολμούν οι ζωντανοί να τις πλησιάσουν; Μάλλον ξέρουν ότι θα πεθάνουν ανάμεσα τους και παίρνουν θάρρος. Όμως ...

3131 - Τα βασικά στοιχεία

Στην πατρίδα μας ο ουρανός δεν έχει λευκά σημεία. Το λευκό είναι το μάρμαρο της γης που πελέκησε η ανθρωπιά μας. Μας έδωσαν το γαλάζιο για να ζήσουμε και ...

3129 - Imagination

Imagine une hirondelle au dessus des livres et cent éléphants sur un brin d’herbe car une poignée suffit pour ouvrir une porte même si celle-ci donne ...

3128 - Garde du corps

Au milieu des innocents morts le vishap se tient seul. Malgré sa mort il est aux côtés des survivants. Il avait promis de les protéger même si l’ombre ...

3127 - Le nouveau sacrifice

Je te donnerai toute ma lumière pour que tu n’aies plus à brûler. Je vivrai dans ton obscurité pour que tu aies la vision. Seulement ainsi nous pourrons ...

3126 - Humanitas et Tempus XV

Pour comprendre les possibilités temporelles de l’humanité, il serait judicieux d’avancer plus avant dans la théorie de la ramification créée par Hugh ...

3126 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XV

Για να κατανοήσουμε τις χρονικές δυνατότητες της Ανθρωπότητας, θα ήταν συνετό να προχωρήσουμε ακόμα περισσότερο στη θεωρία των διακλαδώσεων η οποία δημιουργήθηκε ...

3125 - Humanitas et Tempus XIV

La domination de l’espace sur le temps n’est pas une fiction. C’est une caractéristique de la société. Car ses constituants, i.e. les gens, sont incapables ...

3125 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XIV

Η κυριαρχία του χώρου επί του χρόνου δεν είναι μύθος. Είναι ένα χαρακτηριστικό της κοινωνίας. Διότι τα συνιστώντα στοιχεία της, δηλαδή τα άτομα, δεν είναι ...

3124 - Humanitas et Tempus XIII

Est-il possible de lutter pour la reconnaissance d’un génocide sans se préoccuper des survivants? Même si cela est possible pour un historien, ce n’est ...

3124 - Ανθρωπότητα και Χρόνος ΧΙΙΙ

Είναι δυνατόν να αγωνιζόμαστε για την αναγνώριση μιας γενοκτονίας χωρίς να ασχολούμαστε με τους επιζήσαντες; Ακόμα και αν αυτό είναι δυνατόν για έναν ...

3123 - Η αναγνώριση του ήθους

Γιατί δεν κλαις όταν ακούς τη λέξη γενοκτονία; Δεν λυπάσαι τους αθώους; Προτιμάς τη λήθη; Δεν τους ακούς να περιμένουν μέσα στη σιωπή της γης; Τους ξέχασες ...

3122 - Ο χορός και τα χειρόγραφα

Οι μόνοι που μελέτησαν τα χειρόγραφα δεν ήξεραν να χορεύουν δεν ήταν λεβέντες δεν ήταν ήρωες όπως λέγαμε. Ήταν μόνο άνθρωποι, ήταν μόνο δίκαιοι, ...

3121 - Οι ενοχές των αθώων

Όταν ήμασταν αθώοι δεν μας το έλεγαν οι βάρβαροι. Μας είχαν καταδικάσει και οι ζωές μας ήταν οι ενοχές μας. Μας κατασπάραξαν ύπουλα με τα ίδια μας ...

3120 - Η επιμονή της γιαγιάς

Μας έκλεψαν τις σοδιές μας και δεν είπαμε τίποτα. Μας εγκλώβισαν μέσα στη γη μας και δεν είπαμε τίποτα. Μας ανάγκασαν να φάμε τις σάρκες μας για να ...

3117 - Humanitas et Tempus XII

Si l’humanité est nécessaire, l’intelligence est une nécessité. Notre intelligence n’est sans doute rien pour l’univers, mais sans ce rien nous ne serions ...

3117 - Ανθρωπότητα και Χρόνος ΧΙΙ

Εάν η ανθρωπότητα είναι αναγκαία, η νοημοσύνη είναι μία ανάγκη. Η νοημοσύνη μας είναι αναμφίβολα ένα τίποτα μέσα στο σύμπαν, αλλά δίχως αυτό το τίποτα ...

3116 - Humanitas et Tempus XI

Pour procéder à l’analyse de l’Humanité, il faut examiner la solitude de l’intelligence et la rareté de la résistance. Pour cela il faut comprendre combien ...

3116 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XI

Για να προχωρήσουμε με την ανάλυση της Ανθρωπότητας, πρέπει να εξετάσουμε τη μοναξιά της νοημοσύνης και τη σπανιότητα της αντίστασης. Γι' αυτό χρειάζεται ...

3115 - Η μοναξιά της αντίστασης

Όταν όλος ο οίκος είναι μια συνωμοσία. Όταν όλος ο κόσμος είναι μια συνεργασία. Τι είναι το πρέπον; Η υποδούλωση; Η υποταγή; Τι πρέπει να επιλέξει ...