N. LYGEROS PhD

3114 - Το πένθος του λευκού

Το λευκό ήταν τόσο μαύρο. Αβάσταχτος ο πόνος. Είχε μάθει το θάνατο του αδελφού. Τότε πέθανε η ελπίδα για δεύτερη φορά. Το βάρος των αρχών είχε συντρίψει ...

3110 - Humanitas et Tempus X

La bureaucratie de la société recherche systématiquement l’effacement de trace d’humanité dans ses procédures. Elle la considère comme nuisible. L’existence ...

3110 - Ανθρωπότητα και Χρόνος X

Η γραφειοκρατία της κοινωνίας επιδιώκει συστηματικά την εξάλειψη κάθε ίχνους ανθρωπιάς στις διαδικασίες της. Τη θεωρεί ενοχλητική. Η ύπαρξή της ανθρωπιάς ...

3109 - Humanitas et Tempus IX

Face à l’oppression, les hommes résistent. Seulement ce n’est pas la société qui leur a appris à résister. Quelle est donc la raison de cette résistance ...

3109 - Ανθρωπότητα και Χρόνος IX

Όταν βρεθούν αντιμέτωποι με την καταπίεση, οι άνθρωποι αντιστέκονται. Μόνο που δεν είναι η κοινωνία που τους έμαθε να αντιστέκονται. Ποιος είναι, λοιπόν, ...

3108 - Humanitas et Tempus VIII

La société n’est qu’un dogme. Toute sa puissance et sa faiblesse proviennent de ce fait. Croire en elle la rend puissante. La remettre en cause, l’épuise. ...

3108 - Ανθρωπότητα και Χρόνος VIII

Η κοινωνία δεν είναι παρά ένα δόγμα. Όλη της η δύναμη και η αδυναμία προέρχονται από το γεγονός αυτό. Το να πιστεύουμε σ’ αυτήν, την καθιστά ισχυρή. Το ...

3107 - Humanitas et Tempus VII

La guerre entre les sociétés et l’humanité se base essentiellement sur le schéma mental suivant : le hasard et la nécessité. Le hasard de l’existence et ...

3107 - Ανθρωπότητα και Χρόνος VII

Ο πόλεμος ανάμεσα στις κοινωνίες και την ανθρωπότητα στηρίζεται κυρίως στο εξής νοητικό σχήμα: η πάλη της τύχης εναντίον της ανάγκης. Το τυχαίο στοιχείο ...

3106 - Humanitas et tempus VI

Pour mieux saisir les caractéristiques de l’humanité, il est bon de s’attarder sur le quatuor "des dissonances" de Wolfgang Amadeus Mozart et la gêne qu’il ...

3106 - Ανθρωπότητα και Χρόνος VI

Για να κατανοήσουμε βαθύτερα τα χαρακτηριστικά της ανθρωπότητας, είναι καλό να ενδιατρίψουμε στο κουαρτέτο «Οι παραφωνίες» του Wolfgang Amadeus Mozart ...

3105 - Les dissonances du maître

A l’encontre des désirs simplistes de la société, le maître créa les dissonances pour les prochains hommes. Personne à son époque ne pouvait les supporter ...

3105 - Οι παραφωνίες του δασκάλου

Αντίθετα με τις απλοϊκές επιθυμίες της κοινωνίας, ο δάσκαλος δημιούργησε τις παραφωνίες για τους επόμενους ανθρώπους. Κανένας στην εποχή του δεν μπορούσε ...

9361 - Φιλιά από την Μύκονο

Όταν είσαι Καστελλόριζο και δέχεσαι φιλιά από την Μύκονο δεν ξέρεις αρχικά το λόγο αλλά όταν βλέπεις τ'αποτελέσματα καταλαβαίνεις την ανάγκη διότι ...

3104 - Notes graves

Quelques notes graves suffisent à nous faire saisir l’essentiel. Au delà du monde de l’absurde, l’humanité attend nos actes. Aussi nous ne pouvons plus ...

3104 - Βαθιές νότες

Μερικές βαθιές νότες αρκούν για να συλλάβουμε την ουσία. Πέρα από τον κόσμο του παράλογου, η ανθρωπότητα αναμένει τις κινήσεις μας. Και δεν μπορούμε πια ...

3104 - Глибокі ноти

Декількох глибоких нот достатньо, щоб збагнути суть. Поза світом абсурдності людство очікує наших кроків. І ми вже не можемо задовольнятися існуванням ...

3103 - Humanitas et Tempus V

Nous ne choisissons pas la société dans laquelle nous naissons. Ce truisme est à la base de bien des problèmes pour les hommes. Ces problèmes sont parfois ...

3103 - Ανθρωπότητα και Χρόνος V

Δεν επιλέγουμε την κοινωνία στην οποία γεννιόμαστε. Αυτή η κοινοτυπία βρίσκεται στη βάση πολλών προβλημάτων για τους ανθρώπους. Αυτά τα προβλήματα είναι ...

3102 - Humanitas et Tempus IV

Si les génies sont des singularités dans l’espace cognitif de l’humanité alors les génies universels sont des anomalies, au sens mathématique du terme. ...

3102 - Ανθρωπότητα και Χρόνος IV

Εάν οι μεγαλοφυΐες είναι ιδιομορφίες στο γνωστικό χώρο της ανθρωπότητας, οι ιδιοφυΐες είναι ανωμαλίες, με τη μαθηματική έννοια του όρου. Είναι γι’ αυτόν ...

3101 - Ο θάνατος του ποιητή

Έπρεπε να πεθάνει από την αρχή όμως η ανθρωπιά του τον είχε καταδικάσει εις ζωή. Έγραφε για τους ανύπαρκτους λαούς που δεν ήθελε η κοινωνία του αχανούς. ...

3100 - Humanitas et Tempus III

Si l’humanité est trop abstraite pour certains, il leur suffit d’examiner la haine du système social pour saisir sa réalité. L’humanité n’est pas une autre ...

3100 - Ανθρωπότητα και Χρόνος ΙΙΙ

Εάν η ανθρωπότητα είναι πολύ αφηρημένη έννοια για ορισμένους, αρκεί να εξετάσουν το μίσος του κοινωνικού συστήματος για να αντιληφθούν την πραγματικότητά ...

3096 - Ωραία ανάμνηση

Θυμάσαι το πεζοδρόμιο της νύχτας ; Εκείνο που ζούσε απέναντι από την κοινωνία. Εκείνο που μας επέτρεψε να ζήσουμε. Το περπάτησα και πάλι για να ...

3095 - La dernière facilité

Tu m’as laissé avec les étoiles dans la bouche et tu veux que je meure à nouveau pour ce que tu disais insignifiant quand tu vivais mort. Je viendrai pourtant ...

3095 - Η τελευταία ευκολία

Μ’ άφησες με τ’ αστέρια στο στόμα  και θέλεις να πεθάνω  γι’ αυτό που έλεγες ασήμαντο  όταν ζούσες νεκρός.  Θα’ ρθω όμως μην ανησυχείς  δεν είμαι σαν εσένα  ...

3094 - Η τύχη του ατόμου

Δεν είσαι ηλίθιος, το ξέρω.  Δεν διάβασες τον Φιοδόρ.  Σ’ έσωσε η σοφία της κοινωνίας.  Κοιτάζεις και δεν βλέπεις το έργο μας.  Νιώθεις μόνο την εξουσία ...

3093 - Ton rire

Je veux que tu ries une fois de plus afin que meure la mort. Ne meurs pas avant de rire seulement ainsi tu resteras un homme. Personne ne te l’a dit ...

3093 - Το γέλιο σου

Θέλω να γελάσεις ακόμα μια φορά  έτσι για να πεθάνει  ο θάνατος.  Μην πεθάνεις πριν γελάσεις  μόνο έτσι θα παραμείνεις  άνθρωπος.  Κανείς δεν σου το ...

3092 - Only there

Can you live only there with the next people without the society of here? If you can, you have to learn what your humanity has forgotten in order ...

3092 - Μόνο εκεί

Μπορείς να ζήσεις μόνο εκεί  με τους επόμενους ανθρώπους  δίχως την κοινωνία  του εδώ;  Αν μπορείς, πρέπει να μάθεις  αυτά που ξέχασε η ανθρωπιά σου  ...

3091 - Les conseils du vieux

Ecoute l’océan ne te contente pas des étangs, contrôlés par la société, dépourvus de liberté, ils n’appartiennent qu’à l’instant. Au delà de la lumière, ...

3088 - Credo absurde

Afin d’éviter les critiques et les remises en question la sincérité de la croyance puise sa force dans l’absurde, au delà du rocher, au delà de la répétition, ...

3087 - L’ordre du jour

Combien de bougies pour un seul jour? Combien de jours pour une vie unique? Combien de vies pour une mort certaine? Combien de morts pour une liberté? ...

3086 - Les bougies sans espoir

Chacun de nous mourait sans espoir, seul au milieu de l’obscurité. Toute notre vie n’était qu’une bougie allumée en sacrifice au savoir. Nous ne savions ...

3081 - Le mouvement lent

Pourquoi souffrir ainsi dans un mouvement? Est-ce la lenteur de l’achèvement qui nous le rend si insupportable? A moins que ce ne soit cette humanité que ...

3080 - Nilpotence sociale

Nous sommes amis par la déchirure car nous n’acceptons sa nature. Nous nous moquons de son génie car nous manquons d’esprit. Pourtant il suffit de mourir ...

3078 - K 622

Quelques notes du maître suffisent pour déchirer la consistance du présent et nous faire entrevoir l’immensité d’un passé qui ne veut pas être oublié. ...

3075 - Sur les vagues de pierre

Sur les vagues de pierre qui ne se brisent sur aucun rivage je reviendrai te chercher pour t’offrir à nouveau le parfum d’une grenade oubliée. Au delà ...

3075 - Στα κύματα της πέτρας

Πάνω στα κύματα της πέτρας που δε σπάζουν σε καμιά όχθη θα ξανάρθω να σε ψάξω να σου προσφέρω πάλι το άρωμα ενός ξεχασμένου ροδιού. Πέραν του πόνου ...

3074 - Pensées étranges

- Ils n'existent plus. - Qui ? - Les nôtres. - Et nous sommes à nouveau seuls. - Nous étions aussi seuls dans le temps. - Seulement à présent nous ...

3074 - Παράξενες σκέψεις

- Δεν υπάρχουν πια.  - Ποιοι;  - Οι δικοί μας.  - Κι έχουμε μείνει πάλι μόνοι.  - Και τότε ήμασταν μόνοι.  - Μόνο που τώρα το ξέρουμε.  - Δεν αλλάζει τίποτα.  ...

3074 - Странные мысли

- Их больше нет. - Кого? - Наших. - И снова мы остались одни. - И тогда мы были одни. - Только теперь мы знаем. - Это ничего не меняет. - ...

3072 - La confession du voyou

Là où j'ai touché la terre j'ai trouvé seulement des pierres dures mais je n'ai pas pleuré, il n'y avait pas d'épines. Entre les fleurs je n'ai pas ...

3072 - Η εξομολόγηση του αλήτη

Εκεί που ακούμπησα τη γη  βρήκα μόνο σκληρές πέτρες  μα δεν έκλαψα  δεν υπήρχαν αγκάθια.  Ανάμεσα στα λουλούδια  δεν ξεχώρισα το χρώμα  και δεν τα έκλεψα  ...

3070 - Επέστρεψα στην εκκλησία

Επέστρεψα στην εκκλησία  για να δω τα κεριά της αντίστασης  μετά από το γάμο της χαράς  και τα δώρα της ειρήνης.  Άναψα το κερί και είδα το νερό  πάνω ...

3069 - Όταν το εκεί έγινε το εδώ

Ξέρεις πέρα από το παρελθόν  τα πέρατα της γης ήταν εδώ.  Οι θεοί είχαν καταδικάσει την ουσία,  για να κρατήσουν την εξουσία.  Όμως μέσα από τη φωτιά ήρθε ...

3067 - Έψαξα τα χρώματα στο Ερεβάν

Έψαξα τα χρώματα στο Ερεβάν  μα είδα μόνο τις σκιές του παρελθόντος.  Ο κόσμος δεν ήθελε ν’ αλλάξει,  μόνο να ξεχάσει την πραγματικότητα  που δεν έπαψε ...

3066 - Ελεύθερη διδακτική

Ενώ όλοι συμφωνούμε όταν πρόκειται να αμφισβητήσουμε το εκπαιδευτικό σύστημα, η εναλλακτική λύση δεν είναι παρά μια παραλλαγή του ίδιου. Με το πρόσχημα ...

3064 - Nous et nos montagnes

Entre la guerre et la paix, après la résurrection, avec les possédés, au sein des frères malgré le crime sans le châtiment j’étais l’idiot.

3063 - Le rêve de l’audace

Personne n’avait osé parcourir le rêve pour voir la ville du désert. Elle était au delà de la réalité mais elle appartenait à l’histoire qui n’avait pas ...

3062 - Le signe du dragon

Au milieu des victimes de la barbarie les larmes du dragon avaient laissé des traces. Personne n'y prit garde personne ne regarda les gardiens de pierre. ...

3062 - Το στίγμα του δράκου

Ανάμεσα στα θύματα της βαρβαρότητας  τα δάκρυα του δράκου είχαν αφήσει ίχνη.  Κανείς δεν πρόσεξε  κανείς δεν κοίταξε  τους πέτρινους φρουρούς.  Σήκωναν ...

3060 - Au dessus de la musique

Pour partager le repas, il fallait un monde nouveau. Alors nous écoutâmes la musique, celle des combattants de la paix et nous retrouvâmes grâce à elle ...

3058 - Nécessaire rencontre

Sur le bord de la route les hommes n’attendaient rien. Cependant nous étions quand même là. Comme si nous devions nous rencontrer pour faire à nouveau ...

3057 - Sur la route d’antan

Plus nous nous enfoncions sur la route chaotique, plus nous sentions la présence du dragon. Il protégeait la terre et les hommes sans rien demander en ...

3056 - Το κόκκινο κομποσκοίνι

Εκεί δεν είχε πληγωθεί το ίδιο χρώμα. Πονούσε όμως με τον ίδιο τρόπο. Το κομποσκοίνι ήταν κόκκινο. Μα τα χρόνια τριάντα τρία. Έτσι είδαμε τον ...

3051 - Η συνείδηση της τιμωρίας

Τώρα που είδα τη φωτογραφία  με τα σπασμένα κορμιά  και τους παγωμένους σταυρούς  δεν μπορώ πια ν’ αντικρίσω  το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας  ως μια ...

3050 - Le temps de l’inconnu

Tout était prêt dans l’inconnu. La pluie avait délavé les couleurs. L’omnipresence de la pierre grise écrasait la moindre volonté. Et pourtant la résistance ...

3049 - La présence du dragon

Sur la terre des pierres le souvenir du dragon était présent. Son souffle avait gravé la mémoire du peuple des croix nouées. Seulement cette fois il était ...

3048 - La liberté de voter

Il est si difficile d’imaginer l’impensable que certains ne peuvent vivre sa réalité. Les gens pensaient être anonymes et pourtant ils tenaient dans la ...

3048 - Η ελευθερία της ψήφου

Είναι τόσο δύσκολο να φανταστούμε το αδιανόητο που ορισμένοι δεν μπορούν να ζήσουν την πραγματικότητά του. Οι άνθρωποι πίστευαν πως ήταν ανώνυμοι κι ...

3047 - Ο άλλος κανένας

- Τι περιμένεις από εκεί;  - Τίποτα.  - Τότε γιατί πας εκεί;  - Γιατί όλα αρχίζουν με το τίποτα  - Και ποιος θα σ’ εμπιστευτεί;  - Κανένας.  - Ο άλλος ...

3046 - Η αναμονή των βουνών.

Πάνω από τα βουνά δεν υπήρχαν σκιές. Τα είχε σκεπάσει ο ήλιος της μνημοσύνης. Περίμεναν και πάλι τον άγνωστο της δικαιοσύνης. Έπρεπε να βρει ...

3065 - Au delà du Haut-Karabakh

Le Haut-Karabakh n’est plus une terre enclavée. Le Haut-Karabakh n’est pas seulement une terre libérée. Il est aussi l’avenir d’une histoire et l’histoire ...

3045 - Η ανακάλυψη της συνείδησης.

Ανάμεσα στους αγνώστους αναγνωρίζουμε την αξία της μάχης και της θυσίας. Κανείς άλλος δεν μπορεί να αναδείξει την αλήθεια που δεν ξέχασε τον θάνατο. Τώρα ...

3065 - Πέρα από το Αρτσάχ

Το Αρτσάχ δεν είναι πια μια εγκλωβισμένη γη. Το Αρτσάχ δεν είναι μόνο μια απελευθερωμένη γη. Είναι επίσης το μέλλον μιας ιστορίας και η ιστορία ενός μέλλοντος. ...

3044 - Εναντίον της λήθης

Χρόνια παλεύουμε με τους βαρβάρους  κι ακόμα δεν τολμάμε  ν’ αντικρίσουμε  το παρελθόν.  Εκεί στον μαύρο κήπο όμως  περιμένουν το παραμικρό  για να κατασπαράξουν  ...

3043 - Εσωτερικές τριβές.

Κάθε σύστημα, ειδικά σε φάση πολέμου, έχει εσωτερικές τριβές, όπως το ανέδειξε ο στρατηγιστής Clausewitz. Το πρόβλημα δεν είναι να τις απαλείψει αλλά να ...

3042 - Το πρόβλημα της λύσης.

Η επιρροή της ειρήνης είναι τόσο μεγάλη στη σύγχρονη κοινωνία που δεν γίνεται κατανοητό ότι πρέπει να δοθούν μάχες για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Η ...

3025 - Une image, mille morts

- Je voudrais te montrer une photographie mais je n’ose pas… - Pourquoi donc ? - J’ai peur de ta réaction… - Cette photographie est donc si terrible ...

3041 - Amigo muerto

Escuchaba tus palabras y veía tus limites. Eras inocente y puro pero no sabías que estabas muerto. Debía herirte para que entendieras lo que significa ...

3041 - L’ami mort

J’écoutais tes paroles et je voyais tes limites. Tu étais innocent et pur mais tu ne savais pas que tu étais mort. Il me fallait te blesser pour que ...

3041 - Ο νεκρός φίλος

Άκουγα τα λόγια σου κι έβλεπα τα όριά σου. Ήσουν αθώος και αγνός αλλά δεν ήξερες ότι ήσουν νεκρός. Έπρεπε να σε πληγώσω για να δεις τι σημαίνει ...

3020 - Το μνημόσυνο και η αντίσταση

Όλοι θεωρούμε ότι το μνημόσυνο είναι μια εσωτερική ανάγκη που υπάγεται αποκλειστικά στο θρησκευτικό χώρο. Ακόμα και αν αυτό ισχύει για τους περισσότερους ...

3040 - Les bois noirs

Qui a vu l’océan de feu ? Les bois noirs ne répondirent pas. Ils attendaient l’inconnu qui était né pendant le génocide. Lui se souvenait de tout. C’était ...

3040 - Τα μαύρα ξύλα

Ποιος είχε δει τον ωκεανό της φωτιάς;  Τα μαύρα ξύλα δεν απάντησαν.  Περίμεναν τον άγνωστο  που γεννήθηκε  μέσα στη γενοκτονία.  Αυτός θυμόταν τα πάντα.  ...

3039 - Les bois du jardin noir

Pendant des siècles les bois du jardin noir attendaient la liberté des hommes. Il fallut d’abord traverser le désert du génocide pour découvrir enfin la ...

3035 - Le vieux et l’enfant

Comme le vieux était aveugle il ne regardait pas la société et ne voyait que l’humanité de l’enfant qui levait le doigt. Il examinait les mouvements d’une ...

3035 - Ο γέρος και το παιδί

Όπως ο γέρος ήταν τυφλός δεν κοίταζε την κοινωνία κι έβλεπε μόνο την ανθρωπιά του παιδιού που σήκωνε το δάκτυλο. Εξέταζε τις κινήσεις μιας αόρατης παρτίδας ...

3034 - Le second sacrifice

Sur le mur blanc je ressentis la blessure de la pierre. La mémoire était tombée pour que nous n’oubliions pas le soldat inconnu. Il n’a rien dit quand ...

3034 - Η δεύτερη θυσία

Πάνω στο λευκό τείχος  ένιωσα την πληγή της πέτρας.  Η μνήμη είχε πέσει  για να μην ξεχάσουμε  τον άγνωστο στρατιώτη.  Δεν είπε τίποτα όταν είδε  το παιδί ...

3033 - Το χαμόγελο της ανθρωπιάς

Διάβαζα το κείμενο του γέρου που είχε χάσει το γιο του μα δεν έκλαιγα όπως τότε χαμογελούσα όπως ήθελε εκείνος που δεν γνώριζε πια το γέλιο ...

3032 - Ο κουρασμένος σύντροφος

Τον είχε γονατίσει η κούραση  κι έπρεπε να ξαποστάσει  ο άνθρωπος της γης.  Κι εμείς στήσαμε χορό  και τον βάλαμε στη μέση του κύκλου  για να τον προστατέψουμε.  ...

3031 - Οι ανθρώπινες στολές

Τόσα χρόνια φορούσαμε στολές  δίχως να ξέρουμε την πραγματική τους αξία.  Έπρεπε να πάθει ένας δικός μας  κάτι που διαπερνά τις στολές  για να καταλάβουμε ...

3027 - Ο γέρος και τα μαθηματικά

Ο γέρος κοίταζε την πόρτα. Περίμενε τον άγνωστο. Έπρεπε να μιλήσει για τα μαθηματικά του. Η πόρτα άνοιξε. Δεν κουνήθηκε από την καρέκλα του. ...

3026 - Η τελευταία προετοιμασία

Βάνια: Έγραψε και πάλι...  Σόνια: Θα μου το διαβάσεις;  Βάνια: Όχι, δεν μπορώ. Πρέπει να το διαβάσεις μόνη σου.  Σόνια: Έχεις τα φύλλα μαζί σου.  Βάνια: ...

3019 - Η πείνα της μνημοσύνης

Μπορεί να είχαν πεθάνει τα παιδιά  όμως η μνημοσύνη  πεινούσε.  Ήθελε να φάει τη λήθη της κοινωνίας  που δεν ήξερε από πόνους  και πέθανε σκασμένη.  Είχες ...

3019 - Голод поминання

Може померли діти, але поминання прагло. Хотіло з’їсти забуття суспільства, що не відчувало болю і померло, луснувши. Мав в утробі малих, що народили ...

3018 - Οι μικρές στρόγγυλες κοιλιές

Νόμιζες ότι δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα  και δεν έκανες τίποτα  όμως οι στρογγυλές κοιλιές  υπήρχαν.  Τις είχες θάψει μέσα στη λήθη σου  για να μην ...

3018 - Маленькие круглые животы

Думал, что не смог бы ничего сделать и не сделал ничего, но круглые животы существовали. Ты похоронил их в забвении, чтобы не видеть, но круглые ...

3018 - Маленькі круглі животи

Думав, що не зміг би нічого вдіяти і не зробив нічого, але круглі животи існували. Ти поховав їх у забутті, щоб не бачити, але круглі животи існували. ...

3015 - Η παρατήρηση της ιστορίας

Στα εδάφη της ελευθερίας, έπρεπε να γραφεί η ιστορία από την αρχή, όχι για να σβηστεί το παρελθόν, αλλά για να μη λησμονηθεί το μέλλον. Οι άνθρωποι ...

3014 - Initiation au génocide

Ne courbe pas la tête, regarde l’ennemi en face, ne quitte pas ses yeux même s’il te tranche la tête. Ta mort n’est qu’une condamnation, son sort, une ...

3013 - Le regard du tigre

Au delà de la cage de la captivité, le regard du tigre blessait la forêt. Il ne savait pleurer sur son sort, il se contentait de dépecer la mort. Prêt ...

3012 - Ο άλλος δρόμος

Σταυρούλα: Θα μου μιλήσεις για τους Πομάκους; Ιάκωβος: Τι θέλεις να σου πω; Σταυρούλα: Είναι και αυτοί άνθρωποι; Ιάκωβος: Και βέβαια. Σταυρούλα: Μα στο ...

3011 - Τα δάκτυλα της χαρουπιάς

Τα δάχτυλα της χαρουπιάς έδειχναν την πονεμένη γη όμως ο ουρανός, κρατούσε μια χούφτα φωτός πάνω από την εγκλωβισμένη για να μην ξεχάσουμε την εκκλησία ...

3010 - Δύο φορές περάσαμε

Δύο φορές περάσαμε από το μονοπάτι της μνήμης που περίμενε ν’ανοίξουν τα τείχη της πόλης για να φανεί το λιμάνι με το ακίνητο καράβι, τότε άρχισε το πρώτο ...

3009 - Κάτω από τα πεύκα

Εκεί κάτω από τα πεύκα περιμέναμε τον κόσμο του πάθους. Είχαμε μάθει για τo κυπαρίσσι και στρίψαμε το βλέμμα μας. Κάθε στιγμή ήταν κι ένας θάνατος της ...

3008 - Κατεχόμενα ταξίδια

Βάνια: Είδες τον άγιο; Κάτια: Τον τυφλό; Χρόνος. Ναι, βέβαια. Χρόνος. Εκείνος όμως... Βάνια: Τον φίλησε ο δάσκαλος. Κάτια: Πάνω στις πληγές του; ...

3008 - Оккупированные поездки

Ванья: Видела святого? Катя: Слепого? Пауза. Да, конечно. Пауза. Но он... Ванья: Учитель поцеловал его. Катя: Его раны? Ванья: Только их. Катя: ...

3007 - Ещё ближе к морю

Соня : Расскажи мне обо всём. Катя : Ничего не скрывать? Соня : Даже движения хочу услышать. Катя : Пять движений для молчания. Соня : Что это? Катя ...

3003 - Η αντίσταση των βιβλίων

Την ώρα που γράφαμε τα βιβλία της ιστορίας  με το βλέμμα του μέλλοντος  άλλοι έσβησαν το παρελθόν  για να κυριαρχήσει το παρόν.  Δεν το βάλαμε κάτω όμως  ...

3000 - Seuls mais ensemble

Beaucoup de gens pensaient que nous étions malheureux parce que nous n’avions pas d’espoirs. Mais peu voyaient notre joie lorsque nous étions ensemble. ...

3000 - Μόνοι αλλά μαζί

Πολλοί νόμιζαν ότι ήμασταν δυστυχισμένοι γιατί δεν είχαμε ελπίδες. Λίγοι έβλεπαν τη χαρά μας όταν ήμασταν μαζί. Διότι ξέραμε πόσο σπάνια ήταν ...

3099 - Humanitas et Tempus II

Pour reconnaître, notre cerveau a besoin de retrouver. Chaque reconnaissance est une boucle temporelle dans l’espace cognitif. L’humanité travaille dans ...

3099 - Ανθρωπότητα και Χρόνος ΙΙ

Για να αναγνωρίσει, ο εγκέφαλός μας χρειάζεται να επαναφέρει. Κάθε αναγνώριση είναι ένας χρονικός κρίκος μέσα στο γνωστικό χώρο. Η ανθρωπότητα εργάζεται ...

3098 - Humanitas et Tempus I

L’examen de la notion d’humanité dans un cadre strictement ontologique est réducteur. Sans sa nature diachronique et sa fixation temporelle, elle semble ...

3098 - Ανθρωπότητα και Χρόνος Ι

Η εξέταση της έννοιας της Ανθρωπότητας σ’ ένα αυστηρά οντολογικό πλαίσιο την υποβαθμίζει. Χωρίς τη διαχρονική της φύση και το χρονικό της προσδιορισμό, ...

3097 - Le thé sans sucre

Il faisait froid mais tu ne disais. Je regardais tes doigts fins. Je t’entendais dans une autre langue. Toi aussi tu as mis du citron dans ton thé sans ...

3097 - Το τσάι δίχως ζάχαρη

Έκανε κρύο μα δεν έλεγες τίποτα.  Κοίταζα τα λεπτά σου δάκτυλα.  Σ’ άκουγα σε μια άλλη γλώσσα.  Έβαλες κι εσύ το λεμόνι  μέσα στο τσάι  δίχως ζάχαρη.  ...

3096 - Beau souvenir

University Club Of Los Angerles 28 June 1928 Lieber Frau Hilbert,      Wenn wir bisher nicht geschrieben haben, so ist es nicht, weil wir nicht ...

2734 - Το μαγικό κουτί

Η μικρή μάγισσα θέλησε να προστατέψει τον άνεμο.  Πήρε πέντε τρύπια καλάμια  και τα έβαλε πάνω στο γλυπτό ύφασμα.  Δεν τα κάλυψε για να φυσούν την ομορφιά.  ...

2553 - Μαθήματα αντίστασης

Στον Κυριάκο Κ. Δάσκαλε, μη σταματήσεις τον αγώνα.  Ακόμα κι αν σε πληγώσουν  οι φανατικοί της λήθης και οι κυρίαρχοι του κενού,  πρέπει ν’ αντισταθείς.  ...

2733 - Lait au miel

Il était chaud et tendre comme un baiser blanc. Il laissait lui aussi les marques de l’amour Sur les lèvres de la passion. Il avait le goût du sucré Qui ...

2733 - Γάλα με μέλι

Ήταν ζεστό και τρυφερό σαν λευκό φιλί.  Άφηνε κι αυτό τα σημάδια της αγάπης  πάνω στα χείλη του πάθους.  Είχε τη γεύση του γλυκού  που έλειπε στη ζωή  ...

2550 - Illégalité légale

Quand on te force à oublier, Quand on te force à lire Et à apprendre le livre de l’oubli, Alors l’illégalité devient légale Car seule la résistance est ...

2364 - Raphaël Lemkin

Quelle est la valeur d’un juriste ? Quelle est la grandeur d’un polonais ? S’il fallait répondre par un seul mot, s’il fallait oublier le reste, alors ...

2939 - Les petites choses

Dans la vie quotidienne de l’oubli, nous n’accordons guère d’importance aux petites choses qui nous rendent humains. Nous sommes persuadés de faire l’essentiel ...

2732 - L’âne et la lumière

Il marchait lentement et de pied ferme. Il ne voulait pas que tombe sa charge. Il supportait difficilement la lumière. Il regardait seulement devant lui. ...

2550 - Νόμιμη παρανομία

Όταν σε αναγκάζουν να ξεχάσεις,  όταν σε αναγκάζουν να διαβάζεις  και να μαθαίνεις το βιβλίο της λήθης,  τότε η παρανομία γίνεται νόμιμη  διότι μόνο η ...

2732 - Ο γάιδαρος και το φως

Περπατούσε αργά και σταθερά.  Δεν ήθελε να πέσει το βάρος του.  Με δυσκολία άντεχε το φως.  Κοίταζε μόνο μπροστά του.  Δεν ήξερε πού πήγαινε.  Ήξερε όμως ...

2547 - Ο γνωστικός χωροχρόνος

Τα κλασικά μοντέλα της γνώσης έχουν την τάση να προωθούν μία απλοϊκή εικόνα της γνώσης. Συνήθως την παρουσιάζουν σαν μία συνεχή οντότητα μέσα στον χωροχρόνο. ...

2363 - Le petit dragon

Il était si petit qu’il n’aurait dû naître. Il était si vieux qu’il n’aurait dû mourir. Le petit dragon était un maître. Il avait parcouru la voie. Il ...

2731 - Τα κεφάλια που δεν έσκυβαν

Εξετάζαμε προσεχτικά τα χειρόγραφα.  Ο μυστικοφύλακας δεν μιλούσε ανοιχτά.  Τα έγγραφα αφορούσαν τη Βιέννη.  Εκεί ετοιμαζόταν ο πρώτος θρύλος.  Ή μάλλον ...

2546 - Le grand pardon

On nous demande d’oublier. On nous demande de nous taire. On nous demande de ne pas condamner. On nous demande de donner le grand pardon. Seulement nous ...

2363 - Στο μετέωρο σημείο

Εκεί στο Μοναστηράκι όπου η ανατολή αγγίζει τη γη μας θέλουμε ν’ ακούσουμε και πάλι τις χορδές του χρόνου. Τότε το λάδι θα γίνει χρώμα και οι πληγές, στιγμές ...

2934 - Ωκεανός μνημοσύνης

Γιατί δεν είπες τίποτα  όταν σε πλήγωσε  η αδικία της στιγμής;  Κοίταζες το γιο σου  που είχε γίνει ένα με τη γη  και δεν σήκωσες το βλέμμα.  Όμως πέρα ...

2730 - La chambre d’à côté

La chambre d’à côté n’était pas vide. Quelqu’un écoutait ce que disaient Les inconnus du futur. Il attendait l’ouverture de la porte Mais cela ne se produisit ...

2362 - L’avenir du génocide

Un génocide n’est pas une simple lamentation du passé, il porte un avenir à travers ses survivants. Ces derniers comme l’intelligence, sont un futur enclavé ...

2933 - Η πέτρινη πόλη

Τα τείχη του χρόνου  είχαν το χρώμα  της πέτρινης πόλης.  Οι ασπρόμαυρες σκιές  γελούσαν ανάμεσα  στους αιώνες της σιωπής.  Και πάνω στον ωκεανό  περίμεναν ...

2730 - Το διπλανό δωμάτιο

Δεν ήταν άδειο το διπλανό δωμάτιο.  Κάποιος άκουγε τι έλεγαν  οι άγνωστοι του μέλλοντος.  Περίμενε το άνοιγμα της πόρτας.  Όμως δεν έγινε τότε.  Η πόρτα ...

2729 - Les deux idiots

Deux hommes, deux instruments du monde, Une épée et un morceau de bois Se battaient contre l’oubli. Deux mots, deux larmes du monde Une croix et une tombe ...

2545 - Crime de paix

Comme il n’y a pas eu de guerre, Il n’y eut pas de résistance. Comme il n’y a pas eu de combats, Il n’y eut pas de sacrifices. Mais il y a eu des collaborations ...

2360 - Les veines du marbre

Ses sculptures étaient si frêles et si fines qu’elles nous semblaient humaines. Aussi en voyant les veines du marbre nous ne pouvions nous empêcher de ...

2932 - Τα σπασμένα γόνατα

Κανείς δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί  στην πέτρα του πάθους  και με τα γόνατα σπασμένα  προσπαθούσε να ζήσει το θάνατο.  Εκείνοι που σε κατηγόρησαν  ευγνωμονούσαν ...

2729 - Δύο ηλίθιοι

Δύο άνθρωποι, δύο όργανα του κόσμου,  ένα σπαθί και ένα ξύλο  πάλευαν εναντίον της λήθης.  Δύο νεκροί, δύο κλάματα του κόσμου,  ένας σταυρός και ένας τάφος  ...

2545 - Έγκλημα ειρήνης

Όπως δεν υπήρχε πόλεμος,  δεν υπήρχε αντίσταση.  Όπως δεν υπήρχαν μάχες,  δεν υπήρχαν θυσίες.  Όμως υπήρχαν συνεργασίες  ακόμα και προδοσίες.  Όμως υπήρχαν ...

2358 - L’esprit de la lettre

Je parcourais les lettres que tu n’as pas reçues. Elles étaient restées sans réponse. Comme un long monologue Devenu lamentation, Cette correspondance ...

2930 - Ψηλά τα χέρια

Οι αθώοι είχαν ψηλά τα χέρια.  Οι βάρβαροι τούς είχαν σταυρώσει  πάνω στο αόρατο ξύλο  και κανείς δεν έβλεπε  το μαρτύριο της γενοκτονίας.  Έπεφταν νεκροί ...

2728 - Τα χάδια της ανάστασης

Τα χάδια πάνω στις χορδές  έβγαζαν έναν παλιό πόνο  που δεν ήθελε να σβήσει.  Δεν ήταν ανοιχτή η πληγή  ήταν κλειστή η ξερή γη.  Και οι ήχοι έσμιγαν και ...

2543 - Nuages d’océan

Là-bas où n’existait pas encore la terre Là-bas où s’ouvrait la blessure Se trouvaient les nuages d’océan. Ils cachaient les passions de l’histoire Ils ...

2357 - Prise de conscience

Nous croyions que les nôtres avaient connu le pire avec le génocide de notre peuple. Nous en étions persuadés. Jusqu’au jour où nous comprîmes que cette ...

2727 - Le roi solitaire

Il s’était battu soixante–quatre ans avec son corps en bois. Il était couvert de blessures des coups des chevaux, Des stratagèmes des tours et des astuces ...

2543 - Σύννεφα ωκεανού

Εκεί που δεν υπήρχε ακόμα γη,  εκεί που άνοιγε η πληγή,  ήταν τα σύννεφα του ωκεανού.  Έκρυβαν τα πάθη της ιστορίας,  έκλεβαν το φως της δημιουργίας  για ...

2929 - Αναγκαία ερωτήματα

Πού πήγαινες πάνω στις πέτρες του ήλιου;  Πώς έκλαιγες μπροστά στη θάλασσα;  Ποιος ουρανός ήταν μαζί σου;  Πόσο άντεξες την τύχη;  Ήσουν ήδη η ζωή μου ...

2727 - Ο μοναχικός βασιλιάς

Εξήντα τέσσερα χρόνια πάλευε με το ξύλινο κορμί του.  Είχε γεμίσει πληγές από τα χτυπήματα των ίππων,  τα τεχνάσματα των πύργων και τα κόλπα των τρελών.  ...

2928 - Les quartiers de pierre

Lorsque je marchais seul Dans les quartiers de pierre Je te sentais à côté de moi. J’avais au dessus de moi ton passé Et je regardais chaque instant De ...

2726 - La dame secrète

Elle parlait rarement. La règle ne le permettait pas. Elle écrivait tout. L’histoire le voulait. Il fallait que rien ne sombre dans l’oubli. Au début ce ...

2354 - L’odeur chaude

La tasse brûlait Mais les doigts couraient joyeusement Sur sa mémoire. L’odeur chaude Embaumait Et nous revoyions grand-mère Nous préparer le chocolat. ...

2928 - Τα πέτρινα σοκάκια

Όταν περπατούσες μόνος  μέσα στα πέτρινα σοκάκια  σ’ ένιωθα δίπλα μου.  Είχα πάνω μου το παρελθόν σου  και κοίταζα κάθε στιγμή  του μέλλοντος.  Κι έτσι ...

2726 - Η μυστική κυρία

Σπάνια μιλούσε. Δεν το επέτρεπε ο κανόνας. Κατέγραφε τα πάντα. Το ήθελε η ιστορία. Δεν έπρεπε να ξεχάσει τίποτα μέσα στη λήθη. Στην αρχή δεν ήταν αυτός ...

2541 - C’était un 24 Avril

Ce jour-là un homme plein de tendresse a enfin élevé sa voix au dessus du silence. Il regardait les gens et il voyait les hommes. Il récitait des mots ...

2354 - Η ζεστή μυρωδιά

Έκαιγε το φλυτζάνι  μα τα δάκτυλα έτρεχαν χαρούμενα  πάνω στη μνήμη του.  Η ζεστή μυρωδιά  μας έσπαζε τη μύτη  και ξαναβλέπαμε τη γιαγιά  που μας ετοίμαζε ...

2927 - La préférence

Tu ne cherchais pas à voir L’invisible Tu ne croyais pas à la pensée De la couleur Tu ne voulais pas enlacer L’impénétrable Tu ne pleurais pas la tombe ...

2353 - Pardon grand-père

A l’école on me lisait Les combats que tu livras. A l’école on me dit Les sacrifices que tu vécus. A l’école on me parla De tes amis morts. Toi, tu étais ...

2927 - Η προτίμηση

Δεν έψαξες να δεις  το αόρατο.  Δεν πίστεψες τη σκέψη  του χρώματος.  Δεν ήθελες ν’ αγγίξεις  το άβατο.  Δεν έκλαψες τον τάφο  της πέτρας.  Προτίμησες ...

2540 - Avant de mourir

à Photis K. Quand nous étions petits nous avions un maître Et lui n’avait que nous. Alors avec lui nous menâmes notre premier combat. C’était le combat ...

2353 - Συγγνώμη παππού

Στο σχολείο μού διάβασαν  για τις μάχες που έδωσες.  Στο σχολείο μού είπαν  για τις θυσίες που έζησες.  Στο σχολείο μού μίλησαν  για τους πεθαμένους φίλους ...

2926 - Ο θησαυρός της βιβλιοθήκης

Πάνω στο τραπέζι  ένα κλειστό κουτί περίμενε  το άγγιγμα,  το άνοιγμα,  το αίνιγμα.  Είχαν χαράξει το βλέμμα  που δεν περίμενε  το πνεύμα,  το στέμμα,  ...

2723 - Expédition nocturne

Nous avancions dans la nuit, à travers le silence. Nous étions en territoires occupés mais nous étions les seuls à le savoir. Au milieu de l’oubli général ...

2540 - Πριν πεθάνουμε

Στον Φώτη Κ. Όταν ήμασταν μικροί είχαμε έναν δάσκαλο  και αυτός είχε μόνο εμάς.  Τότε μαζί του δώσαμε την πρώτη μάχη.  Ήταν η μάχη της ιστορίας μας.  ...

2352 - Εν αρχή, τα βάσανα

Ήμασταν χαμένοι εξ αρχής  κι ήμασταν ευτυχισμένοι.  Η Πόλη ήταν ο κόσμος μας.  Και ο κόσμος ήταν η Πόλη μας.  Έτσι νομίζαμε τουλάχιστον.  Κοιτάζαμε την ...

2925 - Ιερό τέρας

Κάτω από την πέτρα τη βαριά  ένα κεφάλι σήκωσε το φως.  Είχε τα μάτια του κλειστά  ο ξένος, ο άγνωστος, ο γυμνός.  Πατούσε πάνω στα νεκρά νερά  μα τα βήματά ...

2539 - Les maîtres de la lumière

Quand les réformes post-modernes de l’histoire Ont tenté d’éliminer les maîtres des origines Sont apparus dans la classe les premiers irréguliers, C’étaient ...

2351 - Το μέλλον του ελληνισμού

Ο καθένας βλέπει πάνω από την πατρίδα μας τον ήλιο της δικαιοσύνης. Πόσοι όμως πιστεύουν ότι υπάρχει η δικαιοσύνη για μας; Ζούμε με τις ημερομηνίες του ...

2924 - Δομικά στοιχεία της γεωπολιτικής

Η γεωπολιτική που προσφέρει το γενικότερο πλαίσιο για την ανάπτυξη στρατηγικών θεωριών που εμπεριέχουν προβληματισμούς της γεωστρατηγικής, δεν αντιμετωπίζεται ...

2539 - Οι δάσκαλοι του φωτός

Στον Φώτη Κ. Όταν οι μεταμοντέρνες μεταρρυθμίσεις της ιστορίας  προσπάθησαν να εξοντώσουν τους δασκάλους του γένους,  εμφανίστηκαν οι πρώτοι άτακτοι ...

2350 - Εμείς

Δεν προλάβαμε να δούμε τον ήλιο της ζωής  κι ήρθε πάνω μας η σκιά της κατοχής.  Γεννηθήκαμε αργά, μα πεθάναμε νωρίς.  Ζήσαμε μόνο το πεπρωμένο της στιγμής  ...

2720 - Histoire imprescriptible

Dans la lutte pour la reconnaissance d’un génocide, les défenseurs des droits de l’homme se basent sur la notion de crime imprescriptible. Ce sont les ...

2538 - Το πανεπιστήμιο της ζωής

Κατηγορούμε τους πάντες και τα πάντα δίχως να διαβάζουμε τις συνθήκες και τα συντάγματα. Θεωρούμε ότι όλα μάς είναι γνωστά και οι πράξεις αποδεικνύουν ...

2350 - Мы

Мы не успели увидеть солнце жизни и над нами оказалась тень оккупации. Родились поздно, но умираем рано. Мы прожили только судьбу момента и бессмертие ...

2719 - Οι πληγές του ωκεανού

Γιατί δεν ήθελες να πέσεις πάνω στο γαλάζιο χώμα;  Δεν έβλεπες το βάθος του πάθους;  Δεν έβλεπες τις στιγμές του λάθους;  Γιατί θέλησες και πάλι να πληγώσεις ...

2537 - Dialogue muet

      -     Quelle est la raison de votre silence ?       -     Ne voulez-vous pas vous expliquer ?       -     Au moins nous dire le sens de votre action ...

2921 - Guide de la passion

À cette époque Où l’oubli n’avait plus de nom Il fallut que certains guident la passion. Les hommes ne savaient plus Ce que signifiait douleur Ils étaient ...

2718 - Ο αγώνας της ήττας

Κάθε εφημερίδα έγραφε για το τίποτα,  καμία για την ουσία.  Όλες ήθελαν την ελευθερία του τύπου  αλλά δεν ήξεραν πια για ποιο λόγο.  Δίχως σημεία τριβής, ...

2349 - Η ερώτηση των αθώων

Εσύ που δεν ήσουν εδώ όταν ήμασταν εκεί,  εσύ που δεν ζούσες όταν πεθαίναμε,  εσύ που δεν ξέχασες αυτά που δεν είδες,  εσύ που δεν έφαγες τις αναμνήσεις ...

2921 - Ξεναγός πάθους

Εκείνη την εποχή  όπου η λήθη δεν είχε πια όνομα  κάποιοι έπρεπε να ξεναγήσουν το πάθος.  Οι άνθρωποι δεν ήξεραν πια  τι σημαίνει πόνος  ήταν νεκροί.  ...

2717 - Κυρτά σπαθιά

Τα κυρτά σπαθιά έσφαζαν ακόμα  μα κανείς δεν πρόσεχε τις λεπίδες.  Όλοι είχαν μέσα τους κρυφές ελπίδες  ενώ έπεφταν οι τελευταίοι στο χώμα.  Τα ονόματα ...

2536 - Sens interdit

Nous nous enfermons dans nos sens sans rechercher la quintessence. Nous nous emmurons dans le silence sans comprendre son essence. C’est ainsi que nous ...

2716 - Le survivant de l’oubli

Personne n’avait jamais vu un survivant de l’oubli. Tout le monde pensait qu’il n’existait pas. Aussi lorsqu’il a surgi des entrailles de la terre, inflexible ...

2535 - Eschatologie

Certains ont cru à la révolution de Freud alors qu’il ne s’agissait que d’un rêve. D’autres ont cru à l’analyse de Marx alors qu’il ne s’agissait que d’une ...

2348 - Anecdote pontique

Ne suffisait-il pas que je perde tous les miens ? Ne suffisait-il pas que j’oublie ma montagne ? Ne suffisait-il pas que je me sacrifie vainement ? Ne ...

2919 - Η αντίσταση της σιωπής

Ακόμα και η σιωπή δεν άντεξε  τη μιζέρια της κοινωνίας  κι έσπασε σε λυγμούς.  Ήταν η πρώτη φορά που άκουγα  τα δάκρυα της αγανάκτησης  μα δεν έσκυψα όπως ...

2348 - Ποντιακό ανέκδοτο

Δεν έφτανε που έχασα όλους τους δικούς μου;  Δεν έφτανε που ξέχασα τα βουνά μου;  Δεν έφτανε που θυσιάστηκα μάταια;  Δεν έφτανε που έζησα τον θάνατο μου;  ...

2918 - Les fleurs rouges

Tu craignais la trahison D’une simple photographie De fleurs rouges. Les territoires occupés ne t’effrayaient pas, La nature t’attendait Mais tu ne pouvais ...

2348 - Понтийский анекдот

Мало того, что я потерял всех своих? Мало того, что я забыл свои горы? Мало того, что я пожертвовал собой напрасно? Мало того, что я прожил свою ...

2918 - Τα κόκκινα λουλούδια

Φοβήθηκες την προδοσία  μιας απλής φωτογραφίας  με κόκκινα λουλούδια.  Τα κατεχόμενα δεν σε τρόμαζαν,  η φύση σε περίμενε  αλλά δεν μπορούσες  ν’ αντέξεις ...

2347 - Κι όμως

Όταν ήμασταν μικροί  όλοι μας έλεγαν πόσο μεγάλοι ήμασταν.  Όταν μείναμε μόνοι  μετά τη γενοκτονία των αθώων  τότε καταλάβαμε πόσο μικροί ήμασταν.  Ζούσαμε ...

2918 - Красные цветы

Испугался предательства простой фотографии с красными цветами. Оккупированные территории, не пугали тебя, природа ждала но ты не мог вытерпеть ...

2712 - Παράδοξα χρόνου

Δεν έψαχνες τα δάκρυα της κοιλάδας  κοίταζες μόνο τις πληγές των εχθρών  μα οι δικοί μας δεν πέθαιναν πια.  Με τ’ αστέρια στο στόμα δεν έσκυβες  για να ...

2917 - Malgré tout !

Même si j’avais voulu oublier combien il est difficile d’être humain dans le désert de la foule, la mort d’un ami m’aurait sauvé. Il m’aurait dit avec ...

2711 - Τα γαλάζια γράμματα

Τα γαλάζια γράμματα δεν έγραφαν για το μέλλον,  μιλούσαν μόνο για το παρελθόν του ωκεανού.  Ήταν η ανθρωπιά της μικρής μάγισσας  πάνω στο μαύρο μελάνι ...

2346 - Συσχετισμοί και συγκρίσεις

Στον τομέα της πολιτικής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπάρχουν συσχετισμοί και συγκρίσεις. Το γενικό πρόβλημα, όμως, είναι ότι παραμένουν ουσιαστικά αόρατοι ...

2530 - Όταν όλα είναι εφικτά

Όταν ξεχνάμε την ιστορία μας,  όταν η λέξη γενοκτονία  δεν έχει πια κανένα νόημα  τότε δεν υπάρχει κανένα όριο,  όλα είναι πια εφικτά  ακόμα και το σύμβολο ...

2710 - Ο παράξενος παππούς

Ένας παππούς με τον εγγονό του, περπατά σ’ ένα μικρό λιμάνι.  Εγγονός: Παππού!  Παππούς: Τι θέλεις, παιδί μου;  Εγγονός: Τι κοιτάς;  Παππούς: Τη θάλασσά ...

2530 - Когда все возможно

Когда мы забываем свою историю, когда слово геноцид не имеет уже никакого значения, тогда нет предела все возможно даже символ варварства может ...

2344 - Η νέα απόφαση του ΕΔΑΔ

Η νέα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενισχύει δυναμικά και αποτελεσματικά τις ευρωπαϊκές προσφυγές. Το κέρδος βρίσκεται σε πολλαπλό ...

2343 - Nécessité d’écrire

Je regardais la carte de l’horreur et je voyais disparaître nos terres sous les pioches de l’oubli. Nos morts ne suffisaient donc pas il fallait aussi ...

2916 - Το βλέμμα του νεκρού παιδιού

Είδα στα μάτια του  το βλέμμα του νεκρού παιδιού  που δεν θέλει πια να πεθάνει  για μία ξεχασμένη γενοκτονία.  Δεν είπα περισσότερα  γιατί έβλεπες μόνο ...

2528 - Musique mentale

La musique ne cesse de mourir pour nous. Seulement les gens n’écoutent que le bruit. Rares sont les hommes qui n’oublient pas la mort. Grâce à eux, la ...

2342 - Attente

Toi qui es sourd aux cris des victimes lis les maux de Hugo. Toi qui es aveugle aux blessures des innocents regarde les massacrés de Delacroix. Toi ...

2709 - Голодомор і сталінські методи

Голодомор не треба розуміти тільки як безпосереднє винищення. Необхідно, власне, збагнути все це явище вцілому. Дехто опирався і не хотів визнавати факт ...

2340 - Άπονος ήλιος

Πάνω στα βλέφαρα του ήλιου  δεν είδαμε ποτέ δάκρυα.  Δεν μπορούσε να πονέσει  γιατί ήξερε για μας.  Δεν θα αντέχαμε  και πέθανε άπονος.

2914 - Το πρέπον και το πρέπει

Μέσα στην κοινωνία της μόδας  και στη μόδα της κοινωνίας  όλοι ξέρουν τι πρέπει  να κάνουν και να μην κάνουν.  Οι αρχές είναι το παν.  Λίγοι γνωρίζουν ...

2707 - Ararat ne suffit pas

Il ne suffit pas d’un symbole pour lutter contre la barbarie du régime turc car il sait qu’un symbole peut devenir symbolique et n’avoir en fin de compte ...

2336 - Το βάρος της καμπάνας

Στα κατεχόμενα, σπάνιες είναι οι καμπάνες  που αγγίζουν ακόμα τον ουρανό.  Οι εγκλωβισμένοι δεν μπόρεσαν ν’ αντέξουν το βάρος τους  γιατί δεν είχαν πια ...

2913 - Εγκλωβισμένες σκέψεις

Γιατί μας ξεχάσατε στα κατεχόμενα  και μας αφήσατε να πεθάνουμε ζωντανούς;  Δεν ήμασταν κι εμείς ένα κομμάτι πατρίδας;  Δεν ήμασταν τ’ αδέλφια σας κάποτε;  ...

2706 - Le cénotaphe barbare

Ils ne se contentent plus de souiller les églises, Ils veulent s’approprier notre mémoire. Ils ne se contentent pas de commettre un génocide, Ils veulent ...

2335 - Η πρώτη παρεξήγηση

Δεν ξέραμε τι κάναμε  και ζούσαμε στη φυλακή της κοινωνίας.  Και όταν ήρθε ο ελεύθερος άνθρωπος  δεν καταλάβαμε ότι ήταν για μας.  Μας μιλούσε με ανθρωπιά  ...

2911 - L’épée jetée

Là-bas où il n’y a pas eu de combat, Là-bas où ne sont pas tombées des victimes, Là-bas où n’ont pas pleuré des cadavres, Là-bas où ne sont pas morts des ...

2333 - Aut Caesar aut nihil

Le misérabilisme social et politique nous fait perdre notre latin. Nous tentons toujours de faire quelque chose mais nous nous contentons du mieux que ...

2911 - Το πεταμένο σπαθί

Εκεί που δεν υπήρξε μάχη,  εκεί που δεν έπεσαν θύματα,  εκεί που δεν έκλαψαν πτώματα,  εκεί που δεν πέθαναν άντρες  βρήκαμε το πεταμένο σπαθί.  Περίμενε ...

2910 - Γενοκτονώ άρα υπάρχω

Κάθε κράτος έχει ένα μότο  που δείχνει στα άλλα τι εστί.  Διαβάσαμε για αρχαίους λαούς  και ξεχασμένους πολιτισμούς  όμως ποτέ δεν βρήκαμε  εκείνες τις ...

2522 - La condamnation de Mozart

Ce ne sont pas seulement les tyrannies qui haïssent Mozart. Ce sont aussi les sociétés qui ne peuvent régner sans lui. Ce sont les miséreux qui ne connaissent ...

2331 - Le grain de l’ombre

Le Maître sculptait la matière avec la profondeur de l’ombre alors que le disciple ne voyait que lumière dans l’absence de pénombre. La maîtrise des reflets ...

2909 - Τα τραγούδια του λαού

Κάποτε όταν ήμασταν φτωχοί  ακούγαμε τα τραγούδια του λαού  για να διαβάσουμε τη ζωή  και να ζήσουμε το θάνατο.  Τώρα μέσα στις παλιές αναμνήσεις  μία ...

2700 - Λίγο πριν το τέλος

-       Πυκνή φάλαγγα !  -       Σώμα με σώμα.  -       Μακριά δόρατα.  -       Οι ύπουλοι τοξότες θα εξαπολύσουν τα βέλη τους τώρα.  -       Κλείσιμο.  ...

2908 - Δύο δάκτυλα στο αριστερό χέρι

Έσφιγγες το χέρι μου με δύο δάκτυλα  που δεν σου ανήκαν ακόμα.  Δεν είχαν μάθει την ύπαρξή σου  αλλά με πρόσεχαν ήδη για να μη χαθώ.  Έτσι ένιωσα για πρώτη ...

2328 - Το ανώνυμο κουτούκι

Έκανε κρύο εκείνο το βράδυ  κι όμως η σόμπα έκαιγε.  Πάνω στις ξύλινες καρέκλες  ησύχασε για λίγο η ζωή μας.  Μα η χαρά ήρθε με το ψωμί.  Ήταν ξερό και ...

2907 - Κοινωνική προτίμηση

Ένα ακόμα βήμα προς τα έξω  και δεν βλέπουμε το κέντρο.  Ένα ακόμα πείραμα για σένα  και δεν κοίταξες τον άλλο.  Δεν ήθελες να δεις την αλήθεια  και προτίμησες ...

2519 - Δεν μπορείς

Δεν μπορείς να πεθάνεις.  Είσαι αγνοούμενος.  Δεν μπορείς να μιλήσεις.  Είσαι εγκλωβισμένος.  Δεν μπορείς να ξεχάσεις.  Είσαι πρόσφυγας.  Ενώ οι άλλοι ...

2327 - Οι άθλιοι του φωτός

Δεν υπάρχουν άσπρες μέρες για μας  μόνο λευκές νύχτες  στα υπόγεια της κοινωνίας.  Ανάμεσα στους πίνακες και στα βιβλία  μία μόνο σκέψη δεν πέθαινε ποτέ.  ...

2906 - Συνοριακές σκέψεις

Ήμασταν λίγοι στα σύνορα μιας χαμένης πατρίδας  και δεν ξέραμε πού ήταν τα θύματά μας.  Ψάχναμε με τα δάκτυλά μας τα κορμιά τους  για να μην ξεχάσουμε ...

2519 - В шахтах

Там, в черной земле, забытой даже Богом, ты создал первых людей новой жизни без будущего. Склонился так скромно над человечностью, что ...

2326 - Τα μαύρα περιστέρια

Ήταν άπονη η ζωή και γλυκός ο θάνατος  για τα μαύρα περιστέρια  κι όμως πετούσαν πάνω  στην πόλη της μοναξιάς.  Δεν ήθελαν αγάπη ούτε στοργή  μόνο κομμάτι ...

2905 - Les portes ouvertes

Les portes ouvertes ne parlent pas. Elles attendent le passant inconnu. Pourtant nous n’y prêtons guère attention. Et nous nous rendons compte qu’elles ...

2518 - Ο άγνωστος θεός

Χώμα δίχως στρώμα.  Σώμα δίχως χρώμα.  Πτώμα δίχως στόμα.  Ο ανώνυμος.  Ο παράνομος.  Ο άγνωστος.  Θεός.

2517 - Ο νεκρός αναρχικός

Ήταν Ισπανός και πατριώτης.  Και κανείς δεν ήξερε τ’ όνομά του.  Ήταν νεκρός και αναρχικός.  Και κανείς δεν έκλαψε για τ’ όνομά του.  Ήταν το τελευταίο ...

2516 - Κομμάτια ανθρωπιάς

Κάτω στο έδαφος, ένα πτώμα.  Πάνω στη γη, ένα σώμα.  Αντίσταση και θυσίες.  Αντάρτες και εξουσίες.  Μέσα στη σιωπή, ένας άνθρωπος.  Έξω, η κοινωνία.  Κι ...

2323 - Les yeux du Maître

Nous voyons les ténèbres pour montrer la lumière. Nous calculons les volumes pour dessiner la couleur. Nous observons les figures pour prévoir leur emplacement. ...

2697 - Ο πρώτος ηλίθιος

Ο ηλίθιος δεν μιλούσε πολύ. Μόνο οι άλλοι το έκαναν γι’ αυτόν. Ο ηλίθιος άκουγε. Άκουγε όλους τους άλλους. Ο καθένας είχε να του πει την ιστορία του, τον ...

2515 - Du Sénat à la loi

Ce serait une grave erreur que de considérer le sénat comme une seule et unique entité par rapport à la problématique de la non reconnaissance du génocide ...

2322 - La voix de la nécessité

A travers la mémoire, ce morceau d’humanité dans notre intelligence, l’homme peut accéder à la dignité. Certes le chemin est étrange car il passe par la ...

2695 - L’essence du peuple

Chaque peuple n’a que la valeur qu’il mérite. Il ne sera jamais à l’abri des traîtres, pas même des lâches ou des vils mais cela ne remet rien en cause ...

2513 - Graines d’histoire

Si nous aimions tant le couscous c’était qu’à travers ses graines nous revoyions les dunes de sable. Si nous aimions tant sa chaleur c’était qu’à travers ...

2694 - Les larmes du dragon

Notre peuple était dans le temps un immense champ de fleurs. Trop belles pour la barbarie. Aussi elle faucha les magnifiques pour ne laisser que les sauvages. ...

2512 - Les derniers pas

Nous avions les pieds noirs tellement le sable nous avait brûlés. Nous avions les pieds noirs pour marcher et ne pas nous arrêter. Car notre terre n’avait ...

2319 - Le temps des pauvres

Dans le temps l’orange n’était pas seulement bleue, elle était aussi un cadeau pour les enfants. Ensuite nous découpions son écorce en morceaux pour la ...

2903 - Η τελευταία ανθρωπιά

- Παππού, γιατί η ζωή είναι τόσο δύσκολη;  - Γιατί είναι ένα δώρο που δεν ζήτησες.  - Κι αν το είχα ζητήσει;  - Μπορεί να μη ζητούσες αυτό το δώρο...  ...

2692 - Toujours là !

Lorsque les barbares nous accusent nous savons que nous sommes innocents mais que devons-nous répondre aux critiques de nos propres enfants ? Ils pensent ...

2511 - Στρατηγικός τουρισμός

Την ώρα που παλεύουμε για να κρατήσουμε την ιστορία μας μέσω της μνήμης μας, οι δικοί μας θεωρούν ότι αυτός ο αγώνας είναι αναχρονικός. Μας εξηγούν ότι ...

2510 - Το βάθος του μετώπου

Όλοι κοίταζαν την επιφάνεια του ωκεανού  και νόμιζαν ότι έβλεπαν το χρώμα του.  Όμως το βάθος του μετώπου έκρυβε  όχι μόνο την αξία της σιωπής αλλά και ...

2317 - Notre destin

Nous avons appris à aimer nos morts car nous étions les seuls survivants. Nous avons oublié d’aimer le sort car nous étions les derniers vivants. Seulement ...

2691 - Et nunc et semper

Morts depuis notre naissance, nous survivons à la barbarie pour l’avenir de l’humanité. Au milieu des innocents et des victimes nous gravons dans la lumière ...

2509 - Η αξία της σιωπής

Τόσα χρόνια διαβάζαμε σιωπηλά  και μας καταδίκαζαν να φωνάζουμε.  Τόσα χρόνια μόνο τη νύχτα  μαθαίναμε την ουσία των βιβλίων.  Τόσα χρόνια πεθαίναμε κάθε ...

2508 - En vouloir

Voltaire en voulait à Dieu pour un tremblement de terre Mais la science de son époque avait su le réconforter. Seulement si Voltaire avait connu notre ...

2315 - Les courtisans

Ils étaient toujours auprès des puissants comme si la force pouvait traverser les parois opaques de la lâcheté. Et pourtant malgré leur ignorance les ...

2900 - Τάξη και ανθρωπιά

Ακόμα και εκεί όπου όλα είναι αρχές και όρια, υπάρχουν άνθρωποι με αξίες. Ακόμα και μέσα στην ασφάλεια υπάρχει ο κίνδυνος της ανθρωπιάς. Οι ανθρώπινες ...

2314 - Rencontre chaleureuse

« Près de Césarée, les Turcs assemblent dans un bâtiment plusieurs enfants. Ils appellent leurs mères et leur disent de reconnaître leurs enfants et ...

2899 - Τα δάκρυα της μνημοσύνης

Πάνω στο πρόσωπό μας  η σκόνη της Ανατολής  δεν ήθελε να φύγει  και μας πλήγωνε.  Μόνο όταν δακρύσαμε  είδαμε τι έπρεπε  και το δημιουργήσαμε.

2690 - Le syndrome du survivant

Avant de caractériser les peuples qui ont subi un génocide, il serait bon d’analyser le syndrome du survivant. Cela permettrait de comprendre le suicide ...

2313 - La leçon de barbarie

« A Malatia, les Turcs conduisent un enfant de 12 ans, islamisé, originaire de Samsoun, près d’un puits plein de cadavres et lui disent : « Regarde ce ...

2898 - Γιατί δεν είπες τίποτα;

Γιατί δεν είπες τίποτα όταν σε πλήγωσαν;  Δεν έβλεπες ότι ήμουν δίπλα σου;  Δεν ένιωθες το βλέμμα μου;  Γιατί κρύβεις το δέρμα σου;  Δεν βρίσκεις τα λόγια;  ...

2689 - Ακόμα και δίχως φτερά

Χωρίς αγάπη και χαρά  τα τέρατα δεν πεθαίνουν  για ν’ αντέξουν τις φωτιές  και τις πληγές της κοινωνίας  που φτύνει τα νεκρά περιστέρια.  Ακόμα και δίχως ...

2505 - Ίδρυμα και Ινστιτούτο

Ένα Ινστιτούτο το οποίο προορίζεται να γίνει Κέντρο Μελέτης και Έρευνας σ’ έναν τομέα όπου υπάρχουν στρατηγικές δυσκολίες, πρέπει να έχει ένα ισχυρό υπόβαθρο. ...

2312 - Les petits souvenirs

Nous ne donnions pas d’importance à nos souvenirs avant que les contes de grands-mères ne nous fissent comprendre leur valeur. Les gens se moquaient bien ...

2504 - Μελίνα, αν ήσουν εδώ

Μελίνα, αν ήσουν εδώ  και σ’ άκουγαν να μιλάς για τα μάρμαρά μας  και σ’ έβλεπαν να σηκώνεις τη σημαία μας  οι φανατικοί της λήθης  θα σε καταδίκαζαν και ...

2897 - Η φυσική ως πειραματική επιστήμη

Με τα θεωρητικά της εκπαίδευσης, η φυσική θεωρείται όλο και λιγότερο πειραματική επιστήμη. Δεν δίνεται έμφαση στις πρακτικές εργασίες και οι μαθητές έχουν ...

2688 - Άτοπες σκέψεις

Ηλιοβασίλεμα δίχως βασιλιά,  ανθρωπότητα δίχως κοινωνία,  ρεμπέτικα δίχως μπουζούκια,  αντάρτες δίχως προδότες,  μνήμη δίχως λάθη,  ον δίχως ζειν.

2687 - Το παιδί των ανέμων

Ο κόσμος είχε γεμίσει πληγές  και δεν άκουγε πια τις κραυγές.  Τότε γεννήθηκε το παιδί των ανέμων  για να ζήσει μέσα στο αύριο των αιώνων.  Μα η κοινωνία ...

2502 - Le juge et les coupables

Il ne leur suffisait pas de ne pas t’avoir protégé Quand l’histoire en a eu besoin. Il leur fallait aussi t’expliquer L’essence de la trahison. Ils ne ...

2502 - Ο δικαστής και οι ένοχοι

Δεν έφτανε που δεν σε προστάτευσαν  όταν το είχε ανάγκη η ιστορία.  Έπρεπε και να σου εξηγήσουν  την ουσία της προδοσίας.  Δεν θέλουν το παρελθόν  για ...

2309 - Άποψη καθενός

Δεν ήταν μάρτυρες μόνο απόστολοι.  Δεν ήξεραν ακόμα τι σημαίνει βάσανο.  Δεν ζούσαν ελεύθεροι.  Δεν γνώριζαν το πάθος.  Δεν υπήρχαν άνθρωποι μόνο άτομα.  ...

2894 - Μάνα και γιος

Πριν γεννηθείς δεν ήξερα πώς να πεθάνω.  Σ’ έψαχνα μέσα μου γιατί δεν υπήρχες ακόμα.  Ο κόσμος ήταν άδειος, κενός, δίχως ζωή.  Κι εσύ δεν μιλούσες.  Σε ...

2686 - Η σβησμένη γραφή

Αιώνες ο ωκεανός έγραφε τ’ ακρογιάλι  όμως ποιος το πρόσεχε;  Χειμώνες περνούσε η ρωμιοσύνη της φωτιάς  όμως ποιος την έκλαιγε;  Μέσα στους ελαιώνες πέθαινε ...

2894 - Мать и сын

До твоего рождения, не знала, как умереть. Я искала тебя в себе, потому что тебя ещё не было. Мир был пустой, праздный, без жизни. И ты не разговаривал. ...

2685 - Ο αλήτης που πέθανε

Ο γέρος αγαπούσε τα ρεμπέτικα. Του θύμιζαν τα χρόνια της κατοχής. Μα τα κουτούκια έκλειναν και οι άνθρωποι πέθαιναν. Και δεν ήξερε πια πού να βάλει τον ...

2308 - Ιστορία πάθους

Ήθελε κάτι να τους πει  και νόμισαν ότι δεν μπόρεσε.  Όμως εκείνος μπόρεσε.  Άκουσαν μόνο τα λόγια  και δεν κατανόησαν τις σιωπές.  Δεν ήταν δυνατόν.  ...

2894 - Мати та син

До твого народження, не знала, як померти. Я шукала тебе в собі, тому що тебе ще не було. Світ був пустим, марним, без життя. І ти не розмовляв. Я ...

2684 - Η μοναξιά του πάθους

Πάνω στον σταυρό νόμιζε ότι τα είχε αντέξει όλα  την καταδίκη της κοινωνίας,  την αδιαφορία των ατόμων,  την προδοσία των φίλων,  τη λήθη του λαού  όμως ...

2684 - Одиночество страсти

На кресте он думал, что вытерпел все осуждение общества, равнодушие людей, предательство друзей, забвение народа, но когда он услышал, что крест ...

2307 - Άγνωστοι παραλήπτες

Ακόμα και εκεί που ήταν πολλοί  λίγοι κατάλαβαν την επανάσταση.  Περίμεναν απλοϊκά μηνύματα  και έλαβαν μόνο και μόνο απλά.  Δεν υπήρχαν άλλα λόγια  κι ...

2892 - Το νόημα της θυσίας

Τι σημαίνει άλωση δίχως αναγέννηση;  Και ανάσταση χωρίς σταύρωση;  Άνθρωποι μέσα σε μια κοινωνία;  Αντίσταση μέσα στην προδοσία;  Το νόημα της θυσίας;  ...

2683 - Τα ίδια δάκρυα

Έψαχνες μαζί μου τον τάφο της γιαγιάς  μα δεν κατάλαβες την αξία σου.  Κρατούσες τα λουλούδια της μυθολογίας  μα δεν έμαθες για τα πάθη μου.  Κι ήσουν ...

2306 - Η δυναμική των διαπραγματεύσεων

Οι έντονες διαπραγματεύσεις έχουν ένα περίπλοκο υπόβαθρο όσον αφορά στο γεωστρατηγικό μέρος. Η Τουρκία δεν θα εγκαταλείψει τη διπλωματική μάχη παρά μόνο ...

2305 - Le temps du souper

Le bol de soupe était chaud. C’était l’heure et le Maître le savait. Alors il laissa sécher l’encre sur le manuscrit et se leva lentement pour passer à ...

2891 - Το κόστος της μνήμης

Ποιος πιστεύει στην αξία της μνήμης  σε μια κοινωνία της λήθης;  Μόνο οι άνθρωποι.  Ποιος έχει τη δύναμη του παρελθόντος  σε μία κοινωνία που δεν έχει ...

2304 - La rareté des amis

Le Maître se croyait entouré Mais il n’était qu’encerclé. Ses manuscrits n’étaient pas aimés Mais seulement convoités. La vieillesse avait émoussé ...

2498 - Le choix

Dans la solitude du combat il est possible de trouver l’homme, celui qui est prêt à mourir, pour un frère inconnu, pour un peuple disparu, pour une terre. ...

2302 - Les cordes sympathiques

L’étrange instrument du fin fond du temps n’avait que trois cordes pour souffrir avec l’homme qui le portait depuis toujours. Le plectre travaillait son ...

2497 - Les ombres des origines

Dans la profondeur de la nuit Nous cherchions nos ombres Sans espoirs, sans lumière. Nous étions seulement des hommes Sans prières, sans souhaits. C’est ...

2301 - La liberté de blâmer

La négation du génocide des Arméniens pose un problème de fond dans le domaine des droits de l’homme à savoir la liberté de blâmer. Dans un système démocratique ...

2677 - Ο μικρός πρόσφυγας

Ο μικρός πρόσφυγας δεν είχε ζήσει την εισβολή και δεν ήξερε τους εγκλωβισμένους. Η ιστορία της οικογένειάς του δεν του το είχε επιτρέψει. Μεγάλωνε ελεύθερος ...

2497 - Οι σκιές του γένους

Μέσα στο βάθος της νύχτας  ψάχναμε τις σκιές μας  δίχως ελπίδες, δίχως φως.  Ήμασταν μόνο άνθρωποι  δίχως προσευχές, δίχως ευχές.  Και τότε αποφασίσαμε  ...

2300 - Αντίσταση και ανθρωπιά

Ποιος βλέπει ότι το μέτρο της βαρβαρότητας  είναι μόνο και μόνο η αντίσταση της μνήμης;  Και ποιος βλέπει ότι η δύναμη της λήθης  είναι μόνο και μόνο η ...

2676 - Το εγκλωβισμένο πρόσωπο

Πάνω στο πρόσωπό σου διάβαζα τα λάθη  κι έβλεπα το βάθος και τα πάθη.  Δεν έκλαψες, δεν λύγισες όταν πάλευες  με την ανθρωπιά των λέξεων  ενάντια στη λήθη ...

2675 - Τα χάδια της μνημοσύνης

Οι λέξεις ήταν σκληρές για σένα.  Δεν είχες δει ποτέ τα βότσαλα.  Κι όταν αντίκρισες τον ωκεανό,  τον γαλάζιο γίγαντα της ανθρωπιάς,  κατάλαβες ότι μπορούσες ...

2495 - Διάλεξη Καθηγητή Νίκου Λυγερού στην εκδήλωση με γενικό θέμα: Η γυναικεία εκπαίδευση στην Κωνσταντινούπολη: Συμβολή και Προοπτικές 29/01/2007

Η γυναίκα ως Πολίτικη Στρατηγική Προσωπικά έχω βαρεθεί να μπαίνω σε μία αντιπαράθεση με ανθρώπους που δεν διαβάζουν τις πηγές. Το μήνυμα είναι για τους ...

2674 - Μελλοντικός διάλογος

- Κι εσύ πρέπει να πας στα μέρη σου!  - Δεν μπορώ να ξεχάσω.  - Έτσι θα γράψεις την ιστορία της μνήμης.  - Της αγνοούμενης μνήμης.  - Δεν είναι αγνοούμενη, ...

2494 - Stanton’s eight stages

Stanton’s analysis is aiming at deepening the notion of genocide. Stanton’s eight stages offer a dynamic view of genocide; the latter thus becoming more ...

2673 - Οι πέτρες της ξενιτιάς

Οι δύο πέτρες ήταν μία.  Και είχε μία κρυφή πληγή.  Η ανθρωπιά είχε χαράξει τα σύμβολά της  για να μη χαθεί η ύπαρξή της.  Η πέτρα άνοιγε μόνο με φιλιά  ...

2672 - Η πρόβα των ανθρώπων

Το θέατρο δεν είναι μόνο τέχνη. Και οι ηθοποιοί δεν έχουν μόνο έναν ρόλο. Συνεπώς, είναι φυσιολογικό το παράλογο του σκηνοθέτη που διαχειρίζεται ανθρώπους ...

2671 - Το νερό του νεκροταφείου

Όταν βρεθήκαμε ζωντανοί ανάμεσα στους σταυρούς  σαν τα λουλούδια που θα ξεραθούν  ψάξαμε για το αθάνατο νερό  και βρήκαμε την πηγή της μνημοσύνης.  Δεν ...

2885 - La mission

Elle était courbée comme les ouvrières d’antan. Elle avait mal aux doigts mais aussi aux épaules. Elle ne savait pas combien de temps elle tiendrait. Chaque ...

2491 - Voir et comprendre

Il ne suffit pas de voir des photographies pour comprendre un génocide. Il faut être capable de contempler la douleur de la larme d’un ami au moment où ...

2667 - Απόφαση και εφαρμογή

Η μελέτη του βιβλίου της Στ΄ Δημοτικού από την Ακαδημία Αθηνών αποτελεί ένα νέο βήμα για τον αγώνα της μνήμης και της ιστορίας. Οι κριτικές του βιβλίου ...

2490 - Η γυναίκα ως πολίτικη στρατηγική

Διαχρονικά η Κωνσταντινούπολη έπαιξε και παίζει έναν σημαντικότατο ρόλο για τον ελληνισμό. Και αυτός ο χαρακτηρισμός ισχύει περισσότερο για τον τουρκοκρατούμενο. ...

2666 - Κατά βάθος

Δεν ήξερα τι ήξερες  για να πεθάνω για σένα.  Δεν ήθελες ό,τι ήθελα  για να ζήσεις σαν εμένα.  Και οι δύο μόνοι αλλά μαζί  γράφαμε τα άγραφα  της ιστορίας.  ...

2880 - Ανθρώπινα ερωτήματα

Γιατί δεν ψάχνουμε την ουσία; Ποιος ξέρει; Οι φίλοι μας δεν ζουν πια. Οι εχθροί μας έχουν στόχο το εφήμερο της ζωής. Για ποιο λόγο; Για την ασφάλεια της ...

2665 - Η πατρίδα του βιβλίου

Το τραγικό της ιστορίας με το κωμικό της αμαρτίας βρέθηκαν μέσα στο ίδιο βιβλίο για να ξεχάσει η μνήμη για να θυμηθεί η λήθη την αξία της προδοσίας, ...

2488 - Η ελευθερία του δεσμού

Εκείνοι έβλεπαν τον κόμβο  δίχως να δουν τον δεσμό  που έγινε δεσμός  μόνο όταν κόπηκε το νήμα της ζωής.  Η ανάγκη μεταμορφώθηκε σε δέσμευση  με τα δεσμά ...

2879 - Η μάταιη προσπάθεια

Ο σκλάβος ήθελε μόνο την ελευθερία  και γνώρισε μόνο τους σταυρούς  ο λαός που δεν πρόλαβε να ζήσει  μαζί του.  Ο αθώος ήθελε μόνο την αγάπη  και γνώρισε ...

2664 - Εκείνη την ημέρα

Εκείνη την ημέρα βρεθήκαμε ξανά  όπως την προηγούμενη και την επόμενη.  Δύο μνήμες μέσα στη λήθη,  δύο σελιδοδείκτες μέσα σ’ ένα χαμένο βιβλίο.  Δεν θέλαμε ...

2486 - Καταλήψεις και εγκαταλείψεις

Όταν εξετάζουμε το θέμα των καταλήψεων σε στρατηγικό επίπεδο, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν επιπτώσεις και στα εθνικά θέματα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ...

2878 - Ο αδιάλλακτος

Τίποτα δεν έχει νόημα  αν δεν μπορεί ν’ αλλάξει.  Κάθε άνθρωπος το ξέρει.  Κι όμως η κοινωνία επιμένει  και αφοπλίζει κάθε ανθρωπιά  που θα ενοχλούσε το ...

2485 - L’indispensable mort

Il nous fallait un mort pour comprendre que le génocide de la mémoire est bien vivant. Il nous fallait une victime pour saisir l’ampleur de la tâche à ...

2877 - Nulla dies sine linea

Κάθε μέρα η πληγή άνοιγε όλο και πιο βαθιά το βιβλίο της ανάγκης που δεν έπρεπε να ξεχάσει το νόημα της ανθρωπιάς ανάμεσα στους νεκρούς. Το φως ήταν η ...

2663 - Le petit dragon

Il était si petit qu’il n’aurait dû naître. Il était si vieux qu’il n’aurait dû mourir. Le petit dragon était un maître. Il avait parcouru la voie. Il ...

2484 - La déchirure de la lumière

La Lune pesait sur nos couleurs comme une hache sur un cou. La terre portait tous nos malheurs comme une mère sans un sou. Nous n’avions que notre histoire, ...

2662 - Le présent du dragon

Les hommes ne comprenaient pas son existence. Les gens refusaient sa résistance. Les enfants aimaient sa patience. Il n’était qu’un présent pour eux. Mais ...

2661 - Le dragon sans griffes

Le dragon ne pouvait blesser les enfants des pierres, il était sans griffes. Le dragon n’avait pu supporter leur massacre, il n’avait pas vécu. Le dragon ...

2659 - Μία στάλα πόνου

Το παιδί δεν έλεγε τίποτα. Ήταν η πρώτη στάλα πόνου. Δεν ήξερε πώς να λυπηθεί. Μέσα στη σιωπή έκλεψε μια στιγμή από το πάθος. Ήθελε να κλάψει ...

2658 - Σύγχρονα ερωτήματα

Εσύ που δεν ήθελες να ζήσεις σκλάβος  γιατί έγινες δούλος;  Εσύ που δεν έμαθες τη γλώσσα του κατακτητή  γιατί θέλεις την ιστορία του;  Δεν λυπάσαι τους ...

2657 - Deux histoires, un avenir

Dans ce pays où la langue avait un son étrange, nous cherchions vainement des mots familiers. Empire d’autrefois, peuple d’antan, nous avons tout de même ...

2478 - Ο Δημήτρης και ο άνθρωπος

Ο Δημήτρης αγαπούσε τα παιδιά. Και τα παιδιά τον αγαπούσαν. Δεν κοίταζε τις ζωγραφιές, μόνο τα χρώματα. Έβλεπε τις χαρές και πρόσεχε τις λύπες. Ήξερε για ...

2656 - Le serment des hommes

Sur le sommet des montagnes et sur le toit des églises nous ne contemplons pas notre passé, nous préparons l’avenir d’un peuple qui ne veut plus s’agenouiller ...

2477 - Les simples et les libres

Les simples n’avaient pas d’opinion. Ils attendaient. Qui sait quoi ? La fin de la domination ? Ou la venue de l’idiot ? Les libres étaient assiégés. Tous ...

2872 - Ο ξεχασμένος δίσκος

Όταν μελετούσε τα Άπαντα του Euler, άκουγε τον αγαπημένο του δίσκο. Έτσι ένιωθε ότι τα lieder του δυστυχισμένου συνθέτη τον βοηθούσαν να κατανοήσει τις ...

2477 - Οι απλοί και οι ελεύθεροι

Οι απλοί δεν είχαν έκφραση.  Περίμεναν.  Ποιος ξέρει τι;  Το τέλος της κυριαρχίας;  Ή τον ερχομό του ηλίθιου;  Οι ελεύθεροι ήταν πολιορκημένοι.  Δεν περίμεναν.  ...

2871 - Ένας κάβουρας μες στο κεφάλι

Εσύ που έμαθες στη Σχολή  τα τεχνάσματα του πολέμου  πρέπει να δώσεις μία νέα μάχη.  Ένας κάβουρας μες στο κεφάλι  σε βασανίζει για να σου πάρει  την ανθρωπιά ...

2654 - Ο βασιλικός και η πέτρα

Δεν ήταν ένα παραδοσιακό κουτούκι, είχε μόνο τα γλυκά της ζωής χωρίς τις πίκρες. Εκεί μπήκαν τέσσερις χαμένες ψυχές, τέσσερις ξεχασμένοι άνθρωποι, ορφανά ...

2476 - Le cadeau de l’erreur

Chaque amitié et une trahison. Chaque homme et une mort. La valeur du début, la fin. Et l’amour, conséquence des limites. Avec l’erreur, la passion. Avec ...

2653 - Mémoire mathématique

L’apprentissage de mathématiques comme l’indique André Weil n’est pas linéaire. Il s’appuie sur la mémoire structurelle. Il ne s’agit pas d’apprendre une ...

2476 - Το δώρο του λάθους

Κάθε φιλία και μία προδοσία.  Κάθε άνθρωπος κι ένας θάνατος.  Η αξία της αρχής, το τέλος.  Και η αγάπη αποτέλεσμα των ορίων.  Με το λάθος, το πάθος.  Με ...

2652 - Ο άγνωστος ήρωας

Όπως έλεγαν τα βιβλία της ιστορίας, ο άγνωστος ήρωας δεν γεννήθηκε ποτέ. Εμείς όμως ξέραμε ότι είχε πεθάνει. Στην αρχή δεν κατανοήσαμε ότι ήταν ένα μοναδικό ...

2868 - Frictions géostratégiques

Même si l’aphorisme de Napoléon à savoir « la politique des Etats est dans leur géographie » a le mérite d’être clair, il n’en demeure pas moins que la ...

2651 - Μέσα στο μπουντρούμι

Ακόμα και με τρία σπασμένα δάκτυλα συνέχισε να γράφει την άγνωστη ιστορία. Η πέτρα ήταν σκληρή σαν τη μνήμη του, όμως σκάλιζε αδιάκοπα το κείμενο του οράματος. ...

2475 - Il est parti l’abbé

Toujours présent dans les pires instants pour donner du beaume au coeur à ceux qui n’en avaient plus. Toujours absent des cercles conviviaux qui pensent ...

2868 - Γεωστρατηγικές τριβές

Ακόμα και αν η ρήση του Ναπολέοντα ότι «η πολιτική των κρατών βρίσκεται εντός των γεωγραφικών τους συνόρων» έχει το πλεονέκτημα να είναι σαφής, είναι εξίσου ...

2650 - L’Eglise restaurée

-L’église a été restaurée. -Quelle église ? -Celle de la Sainte Trinité. -En territoires occupé ? Un temps. C’est impossible. -C’est pourtant la réalité. ...

2866 - La vallée des larmes

Combien de détails nous échappent dans les profondeurs de l’œil ? Si nous savions combien il souffre de ne pouvoir prononcer un mot. Si nous comprenions ...

2473 - Η ομορφιά του λάθους

Τάσος : Κυρία, είναι σωστό;  Μαρία : Μπράβο, Τάσο μου...  Τάσος : Το βρήκα, κυρία; (χαρούμενος)  Μαρία : Όχι ακριβώς.  Τάσος : Τότε γιατί μου λέτε ...

2865 - L’épuisement humain

Dans la recherche du courage nous perdons notre âme sociale et dans l’épuisement humain nous vivons nos rares instants de liberté. Au milieu de la lâcheté ...

2773 - Bras levés

Bras levés, mains ouvertes, la dignité humaine criait dans le silence. Loin du ciel, à peine sur terre, l’homme n’était plus qu’un linceul. Privé de ...

2649 - Οι παροχές του συστήματος

Στην Ουκρανία το 1933 γεννήθηκαν παιδιά δίχως γονείς. Ήταν τα παιδιά του θανάτου. Δεν είχαν μέλλον. Δεν υπήρχε πια ανάγκη. Η ανάγκη ήταν τα ίδια τα παιδιά. ...

2863 - L’humour du caporal

Espace vital. Tel était le principe. Guerre éclair. Tel était le moyen. Ligne de démarcation. Tel était le but. Seulement c’était sans compter sur les ...

2470 - Puissance mentale

Des dizaines d’hommes tiraient un navire lourdement chargé. Ils luttaient avec leurs corps contre la force des éléments. Ils s’épuisaient tels des éphémères ...

2862 - Dialogue asocial

- Quand cesseras-tu d’écouter ces chansons ? - Quand le monde deviendra réel. - Il ne changera pas. - Nous continuerons néanmoins à créer. - La société ...

2647 - Le monstre blessé

Il ne voulait pas perdre le goût de la source Et gardait en lui cette blessure. Le monstre était de nouveau seul Condamné par les instances des liaisons. ...

2469 - Η έννοια της εθνικής εμβέλειας

Αν και παρουσιάζεται ως παράδοξο, η έννοια της εθνικής εμβέλειας δεν σχετίζεται άμεσα με τα εθνικά στοιχεία. Υποθέσεις όπως εκείνες των κυπριακών προσφυγών ...

2647 - Το λαβωμένο τέρας

Δεν ήθελε να χάσει τη γεύση της πηγής και κράτησε μέσα του εκείνη της πληγής. Το τέρας ήταν και πάλι μόνο του καταδικασμένο από τους θεσμούς των ...

2861 - L’heure du thé

Jadis l’heure du thé ne durait pas seulement un instant. Il avait un autre sens plus profond et sans doute plus intime. Sans nuage, sans sucre le goût ...

2646 - Le poème oublié.

Sur le silence d’une nuit sans lune nous écrivions l’histoire des enfants du soleil pour ne pas oublier le combat d’antan de la mémoire et du sacrifice ...

2467 - Le mort drapé

Les couleurs étaient si pesantes Que le drapeau ne pouvait être soulevé. Il y avait tant de sang Que l’homme tomba mort. Seule une peintre parvint ...

2645 - Η ασχήμια της ανθρωπιάς

Κανείς δεν ήξερε γιατί το τέρας  ήταν τόσο άσχημο.  Κανείς δεν ήξερε γιατί ο γίγαντας  ήταν τόσο γαλάζιος.  Μόνο η μικρή μάγισσα ήξερε  το μυστικό της ...

2467 - Ο τυλιγμένος νεκρός

Τα χρώματα ήταν τόσο βαριά  που η σημαία ήταν ασήκωτη.  Τα αίματα ήταν τόσο πολλά  που ο άνθρωπος έπεσε νεκρός.  Μόνο μία ζωγράφος κατάφερε να τη σηκώσει.  ...

2860 - Existence interdite

Nous ne disions rien car il fallait se taire. Ils ne devaient pas nous entendre. Notre existence avait été interdite. Nous étions des bougies qui ne pouvaient ...

2466 - La cour du vide

Je regardais les pierres qu’ils lui avaient jetées. Elles étaient toutes pointues et brisées Comme le voulait la cour du vide. Son visage était bleu Bien ...

2466 - Η αυλή του κενού

Κοίταζα τις πέτρες που του είχαν πετάξει.  Ήταν όλες αιχμηρές και σπασμένες  όπως τις ήθελε η αυλή του κενού.  Το πρόσωπό του ήταν γαλάζιο  ακόμα και ματωμένο ...

2465 - Les enfants du génocide

Les enfants des survivants ne peuvent être innocents. Ils n’en ont pas le droit. Les enfants des bourreaux ne peuvent être coupables. Ils n’en ont pas ...

2859 - Examen de conscience

A travers la chambre du soleil, à l’ombre des évènements, nous examinions des dossiers du passé pour déceler le moindre indice capable de condamner la ...

2644 - Offre sociale

Sur une chaise en fer La société avait cloué un enfant. Ses quatre membres Immobiles, morts, Comme les clous de la souffrance Le maintenaient handicapé. ...

2464 - Innocence interdite

Lorsque tu cherchais les pierres de ton enfance, tu ne trouvais que des morceaux de tombes. Lorsque tu lisais tes premières pages d’écriture, tu ne recherchais ...

2858 - Οι φουσκωμένες κοιλιές

Στον Οδυσσέα Σ. Όταν ήμουν μικρός άκουγα τις ιστορίες του παππού και νόμιζα πως μου έλεγε παραμύθια. Μόνο αυτός ήξερε για τις φουσκωμένες κοιλιές. Η γιαγιά ...

2644 - Κοινωνική προσφορά

Πάνω σε μία σιδερένια καρέκλα  η κοινωνία είχε σταυρώσει ένα παιδί.  Τα τέσσερά του άκρα  ακίνητα, νεκρά  σαν τα καρφιά του πόνου  το κρατούσαν ανάπηρο.  ...

2463 - Sans titres

Il peignait les mots de chaque vers Pour écouter leur musicalité. Et il ressentait en elle le sacré de l’amour Sans les cordes de l’instrument. Chaque ...

2463 - Δίχως τίτλους

Χτένιζε τις λέξεις κάθε στίχου  για ν’ ακούσει τη μουσικότητά τους.  Κι ένιωθε μέσα της το ιερό του έρωτα  δίχως τις χορδές του οργάνου.  Κάθε στροφή και ...

2858 - Здуті животи

Одисею С. Коли я був маленьким, я слухав оповіді дідуся і думав, що він розповідає мені казки. Лише він знав про здуті животи. Бабуся ...

2462 - Le cadeau d’une femme

Elle était née en pleine barbarie. C’était son seul monde. Depuis petite elle voyait des ruines Sur lesquelles ils établissaient des fondations. Elle voulait ...

2857 - Vision interne du Holodomor

« Plein de gens crèvent de faim chez nous. Il se passe bien cinq jours avant qu’on les enterre. Les gens sont affamés. Ils arrivent pas à creuser des tombes, ...

2462 - Το δώρο μίας γυναίκας

Είχε γεννηθεί μέσα στη βαρβαρότητα.  Αυτός ήταν ο μόνος κόσμος της.  Από μικρή έβλεπε τα ερείπια  πάνω στα οποία έχτιζαν θεμέλια.  Ήθελε να μάθει περισσότερα  ...

2856 - Οι σκλάβοι των αρχών

- Τι ήθελες;  - Να ζήσει.  - Μα ζει!  - Σκλάβος!  - Γιατί το λες αυτό;  - Πέθαναν οι αξίες μας.  - Έχουμε όμως αρχές.  - Γι’ αυτό πέθανε.  - Κάναμε ό,τι ...

2461 - Άθελα και αθόρυβα

Αρχικά ο πόλεμος ήταν μια σιωπή.  Τα θύματα ήταν περισσότερα  απ’ όσα μπορούσε ν’ αντέξει η γη.  Κανείς δεν τολμούσε να σπάσει  τα δεσμά που δεν γνώρισαν ...

2855 - Το νεκροταφείο μας

Η πατρίδα τους ήταν όπως την ήξεραν.  Συνέχιζε να δίνει στους αδιάφορους  και στους προδότες, τη μνήμη της.  Δεν έκλαιγε. Δεν πονούσε.  Αργοπέθαινε μόνο.  ...

2642 - Τα ξεσχισμένα σπλάχνα

Οι κοιλιές μας δεν ήταν ούτε ευτυχισμένες ούτε δυστυχισμένες, ήταν απλά και μόνο στρογγυλές, τεντωμένες όπως τα δέρματα των τυμπάνων που δεν μπορούσαν ...

2460 - Victimes sans avocats

Sur nos terres, il n’y avait pas seulement la mémoire vivante. Les édifices avaient eux aussi gardé une part de notre passé. Seulement, ils n’appartenaient ...

2714 - Τα μαύρα μάτια

Μαύρα μάτια ήταν το όνομά του. Κανείς δεν ήθελε να κοιτάξει το βλέμμα του. Δεν τολμούσαν. Όλοι έλεγαν ότι είχε χάσει κάθε ανθρωπιά μετά από τα τραγικά ...

2854 - Ο μπεκρής της κοινωνίας

Περπατούσε τύφλα στο μεθύσι  για να μη δει τη ζωή  και μέσα στους τάφους  έψαχνε το δρόμο του.  Ήθελε να ησυχάσει πια.  Όχι άλλες μνήμες που πληγώνουν.  ...

2642 - Разорванные внутренности

Наши животы не были ни счастливы, ни несчастные, были просто и только круглые, натянутые, как кожа на барабанах, что не могут играть музыку. И ожидая ...

2459 - Le pseudo-dialogue

- Tu n’es pas une victime. - Vous n’êtes pas un bourreau. - Je suis ton ami. - Vous êtes mon ami. - Nous avons fait notre possible pour vous plaire. - ...

2713 - Τα κρυφά σημάδια

Κοντά στην ακρογιαλιά αργοπέθαινες σιωπηλά. Κανείς δεν πρόσεχε το βλέμμα της ανάγκης. Κάπου έβλεπες τις ιστορίες της κατοχής. Κάποιο σημάδι έκλεψες ...

2642 - Розірвані нутрощі

Наші животи не були ні щасливі, ні нещасні, були просто і тільки круглі натягнуті як шкіра на барабанах, що не можуть грати музику. Очікуючи розриву ...

2853 - Το κόκκινο του μαύρου

Ποιος άγγιξε το μαύρο  για να νιώσει το κόκκινο;  Ποιος έκλαψε τον μαύρο  όταν τον πλήγωσε το κόκκινο;  Ποιος θέλησε τα μαύρα  για να δώσει ζωή στα κόκκινα;  ...

2696 - Το ανθισμένο σώμα

Δεν είχαμε πια ούτε πληγή μάς είχαν αφήσει μόνους δίχως γη. Δεν είχαμε χώρο για τους τάφους μας μάς είχαν κλέψει και το θάνατό μας. Μα τα λουλούδια ...

2852 - Noir écartelé

Nous parlons des hommes de couleur dans le monde terne des délicats pour oublier que même le gris n’était qu’un noir écartelé. Comme si le rouge ne pouvait ...

2851 - L’oubli écarlate

Sur la tempe qui ne touchait pas le sol l’oubli écarlate avait laissé son stigmate. Et la pensée se déversait pour colorer enfin le sol trop gris. Alors, ...

2640 - Οι κοινωνικές αρχές

Η κοινωνία σού έμαθε αρχές  και κρατούσες τους τύπους.  Το κοινωνικό ον έγινε μέσα σου θεσμός.  Δίχως τιμή, δίχως αξία  δεν ήξερες τι σημαίνει κόστος.  ...

2693 - Η εγκλωβισμένη φωνή

Φοβόμαστε την αναγνώριση, για την ασφάλειά μας και το αυτοκίνητο. Θέλουμε μια λύση δίχως προβλήματα. Οι αγνοούμενοι δεν πρέπει να είναι αιχμάλωτοι. ...

2850 - La mort de l’illusion

Tout le monde voulait vivre longtemps pour découvrir tous les plaisirs du temps. Seulement après la mort des premiers amis, nous nous rendons compte que ...

2639 - L’attente de la terre

Notre terre n’a jamais oublié ses souffrances malgré la barbarie turque. Mais elle n’a pas oublié non plus la liberté. Sur les vastes étendues de pierres ...

2456 - Δημιουργικότητα και Δημιουργία

Το πρώτο πρόβλημα της δημιουργικότητας είναι θέμα ορισμού. Η δυσκολία προέρχεται από τη δυνατότητα διότι το αποτέλεσμα, όταν υπάρχει, είναι η δημιουργία. ...

2682 - 33

Le Christ n’est pas seulement mort sur la croix. Il est aussi mort de faim en Ukraine. La barbarie l’avait cloué au sol pour qu’il voie l’absence du ...

2849 - Ocre rose

Derrière le vieux rose des murs, des âmes seules contemplaient les rues comme si le monde s’arrêtait au carrefour. Les fenêtres jadis ouvertes pour déverser ...

2638 - Το στίγμα της ακαδημίας

Όταν αντέδρασε ο λαός  οι ειδικοί τον αποκάλεσαν ηλίθιο.  Όταν αντέδρασε ο πρόεδρος  οι ειδικοί τον αποκάλεσαν γραφικό.  Όταν αντέδρασαν οι δάσκαλοι  οι ...

2680 - Le secret de la serrure

La barbarie avait crucifié l’église pour condamner les hommes libres des territoires occupés seulement la serrure avait gardé le secret. L’église aux ...

2848 - Génocide et guerre totale

Même si les notions de génocide et de guerre totale sont clairement définies dans les domaines, respectivement, des droits de l’homme et de la stratégie, ...

2454 - Le syndrome (dialogue)

- Pour avoir un génocide, il faut des victimes. - Nous en avons. - Pour avoir un génocide, il faut des survivants. - Nous en avons aussi. - Pour avoir ...

2679 - Le fenouil et les croix

Au milieu des croix brisées par les fanatiques de l’oubli le fenouil redonnait de la couleur au cimetière de la mémoire. Aussi nous avons décidé de ...

2678 - Les blessures du Christ

Tu étais depuis des siècles sur la croix par amour de l’humanité mais les barbares de l’oubli t’ont retrouvé dans un petit village maronite à Chypre. ...

2670 - Τα στίγματα της κατοχής

Πάνω στη βυζαντινή εικόνα τα στίγματα της κατοχής δεν είχαν σβήσει. Κάθε μέρα πλήγωναν τον Άγιο με το τσεκούρι της ημισελήνου και τις κορυφές ...

2846 - Sans interrogation

Dis-moi pourquoi je devrais te croire lorsque tu me dis que tu as résisté à l’envahisseur, à l’occupant, à la terreur lorsque je sais que tu as tranquillement ...

2637 - Геополітичний вклад Голодомору

Загальна проблема захисників прав людини в плані боротьби за визнання ґеноциду, є підтвердження геополітичних обмежень. Ці обмеження є завжди присутніми, ...

2453 - Τα ίχνη του ανύπαρκτου λαού

Όλοι έλεγαν ότι δεν υπάρχει  ή μάλλον δεν ήθελαν να υπάρχει.  Ανάμεσα στη λήθη και στην αδιαφορία  ο χαμαιλέοντας και ο ιππόκαμπος  έγραφαν την ιστορία ...

2669 - Ο κουρασμένος σταυρός

Όταν σηκώσαμε τον σταυρό δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος είχε λυγίσει από τα βάσανα και για να μην σπάσει τον ξαπλώσαμε στην πλαγιά των νεκρών για ...

2846 - Χωρίς ερώτηση

Πες μου γιατί έπρεπε να σε πιστέψω όταν μου είπες ότι αντιστάθηκες στον κατακτητή, στον κυρίαρχο, στον τρόμο όταν ξέρω ότι ήρεμα έζησες υπό την προστασία ...

2668 - 33 χρόνια σταύρωσης

Τριαντατρία χρόνια μία γυναίκα μόνο μία κρατά πάνω στους ώμους της τον σταυρωμένο Χριστό σαν το μικρό κοτσάνι που κρατά τα πέταλα του λουλουδιού. ...

2452 - Utopie réalisée

A Leonardo Tout le monde lui répétait sans cesse qu’il ne pouvait pas faire trente-six choses à la fois pourtant à présent qu’il se promenait seul au ...

2844 - La bataille des livres

Ils étaient vieux et blessés par le temps. Leur cuir telle une cuirasse avait épargné les précieuses feuilles du récit de la bataille. Ils avaient conservé ...

2843 - Ανθρώπινο πολύσπαστον

Κουβαλούσε τόσους θανάτους  σε μία μόνο ζωή  που ακόμα και ο άτλαντας  λυπήθηκε τον άνθρωπο.  Δεν μπορούσε να κατανοήσει  πώς δεν λύγιζε  κάτω από τέτοιο ...

2635 - Το τελευταίο μάθημα

Για να μην ενοχληθεί η ησυχία του εγωισμού  η κοινωνία επέβαλε στην ανθρωπιά  να προδώσει τη φιλία.  Δεν ήξερε ότι αυτή η σκέψη  είναι μια χυδαιότητα  ...

2842 - Η λευκή μνημοσύνη

Ανάμεσα στις ιστορίες της γιαγιάς  υπήρχε μία μικρή σφήνα.  Δεν την είχε προσέξει  ο μικρός που δεν μιλούσε  τη μαύρη γλώσσα της θάλασσας.  Και με την ...

2841 - Η κρυφή αναζήτηση

Σηκωθήκαμε με τη μέρα και τον ήλιο της δικαιοσύνης. Οι δρόμοι ήταν ανοιχτοί και άδειοι. Μόνοι μας περπατούσαμε με το ρυθμό του πόνου. Δεν ξέραμε τι αναζητούσαμε ...

2634 - Η κοινωνική βρισιά

Η κοινωνική βρισιά δεν χρησιμοποιεί χυδαίες λέξεις  μόνο χυδαίες σκέψεις.  Η κοινωνική βρισιά δεν εκφράζεται μπροστά στους φίλους  αλλά πάντα πίσω.  Η ...

2448 - La pipe invisible

Je revoyais mon vieil ami souriant malgré le poids de sa douleur et je le remerciais d’être là près de moi sans l’autre. Il semblait heureux de repartir ...

2576 - Hanna

aux ancêtres de K. Onisenko Tes caresses me faisaient souffrir Je ne sentais que tes os Fins comme l’épi inexistant. Je ne pouvais supporter ton ...

2839 - Της ώρας

-    Δεν σ’ αρέσει το άδικο.  -    Γιατί να μ’ αρέσει;  -    Διότι θα είναι πάντα μαζί σου.  -    Και πρέπει να το συνηθίσω;  -    Είναι θέμα αντοχής.  ...

2633 - Η δεύτερη προδοσία

Η πρώτη προδοσία ήταν κρυφή  και δεν φάνηκε με την αναγνώριση.  Η γενοκτονία ανήκε στο παρελθόν  και το σύμβολο ήταν συμβολικό.  Ενώ η δεύτερη ανακαλύφθηκε  ...

2446 - La conscience de l’océan

Dans la pièce régnait l’absence. Pourtant les rôles avaient été distribués. Le metteur en scène était seul. Face à lui le néant. Les acteurs ne cherchaient ...

2576 - Ганна

Твої пестощі мене боліли, Відчував лише твої кістки Тонкі як неіснуюче колосся. Не міг витримати твоєї любові, Мій біль був значно більший. Закрив ...

2838 - Στο παρά πέντε

- Πέντε όπως πέντε... - Δεν το είχα σκεφτεί πριν. - Ούτε εγώ. - Τότε πώς θα το σκεφτόμουνα εγώ; - Δεν υπήρχε η ανάγκη. - Και ...

2445 - Δημιουργικότητα και Πολιτισμός

Υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ ιστορίας του πολιτισμού και ιστορίας της δημιουργικότητας. Όμως, όπως το έθεσε ο Φ. Κούσουλας, η σχέση τους είναι αμφίδρομη. ...

2837 - Η ομορφιά του γέλιου

Μίλησα και πάλι με τον αλήτη.  Έβριζε στο τηλέφωνο  και το χάρηκα.  Ήξερε το κόστος της ζωής  αλλά και την αξία της.  Ένιωθε ότι γελούσα δίχως να με βλέπει  ...

2836 - Το γέλιο πάνω από όλα

Θυμάσαι τι έλεγες όταν πέθαινα κοντά σου;  Ξέρω ξέχασες.  Είναι το μόνο πράγμα που μου έμεινε  τώρα που όλα είναι μακριά.  Δεν πειράζει θα μου πεις  αφού ...

2631 - La visite de l’autre

Ils attendaient celui qu’ils attendaient, Mais c’est l’autre qui arriva, l’homme. Il ne parlait pas de la même façon, N’abordait pas les mêmes thèmes. ...

2444 - Οι πετροκομμένοι άνθρωποι

Όταν ήρθαν από τα μέρη μας  κανείς δεν πρόσεξε το ύφος τους.  Οι πετροκομμένοι άνθρωποι  δεν έδειξαν τον πόνο της προσφυγιάς.  Προσπαθούσαν ν’ ακουμπήσουν ...

2835 - Έπρεπε

Δεν ήταν σημαντικό κάθε κείμενο για μας,  νομίζαμε απλώς ότι δεν είχε τίποτα  το ιδιαίτερο που έπρεπε να καταλάβουμε.  Μόνο όταν έπαψε πια να γράφει  διαβάσαμε ...

2631 - Η επίσκεψη του άλλου

Περίμεναν αυτόν που περίμεναν,  όμως ήρθε ο άλλος, ο άνθρωπος.  Δεν μιλούσε με τον ίδιο τρόπο,  δεν άγγιζε τα ίδια θέματα.  Κοιτούσε μόνο τα παιδιά  και ...

2443 - Du futile au superfétatoire

Nous avons rarement conscience d’attacher de l’importance à des choses futiles. La raison essentielle de cette inconscience, c’est qu’en leur donnant de ...

2442 - Ζωγράφος και ξένοι

Κάθε βράδυ που ζωγράφιζες τα ίχνη της ανθρωπιάς, έβλεπες το χρώμα του αοράτου. Το κουρασμένο χέρι πάλευε με το πινέλο. Ήταν τόσο βαρύ όσο η πληγή ήταν ...

2630 - Point final

Le monde opprimait son monde Et elle ne savait plus si elle existait. Chacune de ses pensées était une blessure Aussi chacune de ses réponses était un ...

2630 - Τελεία και παύλα

Ο κόσμος καταπίεζε τον κόσμο της  και δεν ήξερε πια αν υπήρχε.  Κάθε σκέψη της ήταν και μία πληγή  έτσι κάθε της απάντηση ήταν μία παύλα  δίχως να υπάρχει ...

2441 - Το ανάπηρο παιδί

Δεν ήθελα να κλάψεις από την αρχή  και σου χαμογέλασα.  Έπιασα τα γέρικά σου χέρια  και τα έπλασα και πάλι.  Δεν ήθελα να πονέσεις κι εσύ  και πέθανα μικρός  ...

2440 - Η ανθρώπινη επανάσταση

Ο καθένας ζούσε τον δικό του θάνατο  μέσα στην κοινωνία της αδιαφορίας.  Κι όταν πεθάναμε μαζί για πρώτη φορά,  δεν κατάλαβαν την ανθρώπινη επανάσταση.  ...

2830 - Les ennemis immortels

Le maître était sur le point de mourir. Il contemplait ses tableaux et ses carnets une dernière fois avant de s’éteindre. Il n’était pas inquiet pour lui, ...

2629 - Τα παιδιά της ανάγκης

Κανένας δεν τα υπολόγιζε.  Δεν είχαν δυνατότητες για την κοινωνία.  Και τους είχαν αφαιρέσει την ανθρωπιά.  Δεν έπρεπε να τα κουράσουμε με ερωτήσεις,  ...

2548 - Ο αγώνας των προσφυγών στο ΕΔΑΔ

Όλοι ξέρουμε ότι η απόφαση του ΕΔΑΔ για την προσφυγή της Μεγάλης Σχολής του Γένους εναντίον της Τουρκίας δεν αφορά άμεσα την Κύπρο. Όμως το θέμα δεν είναι ...

2829 - La solitude du maître

Il était seul au milieu de ses livres et pourtant les critiques fusaient de toutes parts. Les adversaires du maître ne pouvaient supporter son génie. Aussi ...

2439 - Οι δημιουργοί του μέλλοντος

Εκείνο το βράδυ που δεν έγινε ποτέ νύχτα  ζήσαμε μαζί την καταδίκη της κοινωνίας.  Μετρήσαμε έναν-έναν τους δικούς μας,  δεν θέλαμε να χάσουμε κανένα.  ...

2627 - Sens dessus dessous

- Où est l’ennemi ? - Pas ici. Nous l’avons repoussé. - Cette terre est la nôtre à nouveau ? - Tout ce que tu vois c’est le présent du passé. - Et notre ...

2438 - Χάσιμο χρόνου

Εξετάζουμε την αποτελεσματικότητα των στρατηγικών μάθησης δίχως να δίνουμε έμφαση στο χάσιμο χρόνου. Ενώ στην ουσία, είναι από τις πιο σημαντικές έννοιες ...

2626 - Sous la carte, la terre

- Où se trouve cette petite bande de terre ? - Seulement sur la carte. - Alors à qui appartient la carte ? - A la mentalité de l’inertie. - Que pouvons-nous ...

2525 - Μεταστάσεις

- Εμείς δεν αντισταθήκαμε ποτέ σε κανένα! - Σωστά! Μπράβο! - Πρέπει ν’ αλλάξουμε σημαία, αλλιώς θα νομίζουν ότι είμαστε κομμουνιστές. - Δεν είμαστε ...

2825 - L’imagination du savoir

Le Maître voulait comprendre les passions humaines, alors au-delà des inhibitions scolastiques il examina chaque fonction des organes, il explora les parties ...

2625 - Nouvelle mission

Nous avons libéré nos terres mais personne ne le sait pas même les cartes d’état major. Nos églises ne sont plus séquestrées mais personne ne veut le ...

2436 - Main de pierre

Malgré l’étendue de la société, les hommes se comptaient sur les doigts d’une main. Pour leur tenir compagnie, quelques pierres encore retenaient la mémoire ...

2624 - La culpabilité du rien

Quand l’histoire ne transcrit rien De l’oeuvre de la neutralité On se sent coupable. Alors en tant que coupable Pour le sauvetage de la neutralité On efface ...

2435 - Les dernières âmes

Nous traversions la plaine livide où les arbres tentaient avec peine de retenir le ciel. Les feuilles les avaient abandonnés pour rejoindre la glèbe gorgée ...

2823 - Le juste et l’innocent

Victor – Était-ce nécessaire d’aller à Lyon ? Piotr – Comment aurais-je pu être condamné autrement ? Victor – Mais vous saviez que la police secrète vous ...

2624 - Οι ενοχές του τίποτα

Όταν η ιστορία δεν κατέγραψε τίποτα  από το έργο της ουδετερότητας  έχεις ενοχές.  Τότε ως ένοχος  για τη διάσωση της ουδετερότητας  σβήνεις την ιστορία ...

2501 - Nos petits chocolats

Les fanatiques de l’oubli Ne veulent pas de symboles Pas de héros Ni de combats. Même nos défaites Ils veulent que nous les oubliions. Plus rien ...

2501 - Τα σοκολατάκια μας

Οι φανατικοί της λήθης δεν θέλουν σύμβολα, δεν θέλουν ήρωες, ούτε μάχες. Ακόμα και τις ήττες μας θέλουν να τις ξεχάσουμε. Τίποτα πια δεν πρέπει ...

2432 - Τα ορφανά περιστέρια

Γεννηθήκαμε μέσα στη φτώχεια και τα παλιά,  δεν είχαμε βαμμένα κόκκινα μαλλιά  όπως οι ομορφιές του λιμανιού.  Τα πλούτη μας  ένα κοντό παντελόνι.  Τα ...

2494 - Οι οκτώ φάσεις του Stanton

Η ανάλυση του Stanton έχει στόχο την εμβάθυνση της έννοιας της γενοκτονίας. Οι οκτώ φάσεις του Stanton δίνουν μία δυναμική εικόνα της γενοκτονίας και η ...

2622 - Η ιστορία του τίποτα

Όταν οι δικοί μας ήταν θαμμένοι  όρθιοι μέσα στο χώμα μας,  τι έλεγαν οι ουδέτεροι;  Τίποτα!  Όταν οι δικοί μας ήταν θύματα  αθώα μέσα στη χώρα μας,  τι ...

2431 - Οι πέτρες της βροχής

Κανείς δεν έκλαψε για τις πέτρες μας  εκτός από τη βροχή μας.  Κανείς δεν πέθανε για τα μάρμαρά μας  εκτός από τον ήλιο μας.  Όλοι όμως ξέρουν τη μοναξιά ...

2494 - 8 позицій Стантона

Аналіз Стантона своєю ціллю ставить заглиблення в значення слова "ґеноцид". 8 стадій Стантона надають динамічного бачення поняттю "ґеноцид", що стає набагато ...

2621 - Les promeneurs solitaires

Nous marchions, comme à notre habitude, le long d’un chemin de terre, au bord de l’eau. Nous n’entendions que le bruit sur notre petit parapluie qui nous ...

2489 - Ολισμός και Δημιουργικότητα

Όπως η δημιουργικότητα δεν επιμερίζεται, ο ολισμός παρουσιάζεται ως το απαραίτητο εργαλείο. Σπάνια όμως μελετάμε τις ικανότητές του σε πρακτικό επίπεδο ...

2821 - Le mutisme du dialogue

– Nous prétendons parler pour communiquer. – Ce n’est pas le cas ? – Nous communiquons notre néant. – Car nous n’avons rien à dire ? – Qu’importe la parole ...

2430 - Οι συμβουλές του παππού

Αν θες να μάθεις πόσο βαρύ είναι το δάκρυ  προσπάθησε να το σπρώξεις από τα μάτια.  Αν θες να πιεις τον πόνο του άλλου  μην κοιτάς τα παράπονα, μόνο τις ...

2483 - La résistance de la douleur

Dans la blanche prison d’une courbe L’ombre tendre de la douleur Pencha la tête Pour accepter Le dernier coup de l’amour Et l’humanité de la passion ...

2483 - Η αντίσταση του πόνου

Μέσα στη λευκή φυλακή μιας καμπύλης, η τρυφερή σκιά του πόνου έσκυψε το κεφάλι της για να δεχτεί το τελευταίο χτύπημα της αγάπης και την ανθρωπιά ...

2429 - Abnégation versus négation

Le sentiment barbare que dégage la négation du génocide semble si puissant qu’il est tout simplement impossible de penser que nous puissions l’affronter ...

2819 - Le drapeau noir

Aucune couleur ne pouvait soulever la peine de Louise aussi elle s’empara d’un vieux jupon noir qu’elle fixa sur un manche à balais. Elle décida ainsi ...

2428 - Η αυταπάρνηση των αγνώστων

Δεν κρατούμε τη ζωή, εκείνη μάς πληγώνει.  Δεν θέλουμε φωτιές και παίρνουμε μάχες.  Δεν πίνουμε γιαλούς, μα λάβα θάλασσας.  Δεν έχουμε τίποτα κι είναι ...

2818 - Traces de résistance

Dans la recherche des détails du monde, nous trouvons des indices, des traces humaines qui ont traversé le temps pour communiquer ou plutôt pour transmettre ...

2616 - Το τέλος της σιωπής

Όταν πήγα σπίτι μου  ήσουν ήδη εκεί.  Δεν μπόρεσα να μιλήσω,  τόσα χρόνια  μού μάθαιναν μόνο τη σιωπή.  Γελούσες  με τη σιγουριά του καταπατητή.  ...

2817 - La misère des victimes

Il n’y avait aucune révolte parmi nous tout au plus une résignation. Nous n’avions pas choisi de vivre alors pourquoi choisir de mourir ? Dans l’attente ...

2613 - La mort dans l’âme

Dans la pièce s’est engouffré le drame d’une nuit sur le mont chauve. La musique du génie qui n’avait été reconnu qu’après sa mort, dominait désormais ...

2427 - Τα βράδια της σιωπής

Τα βράδια όταν παύει πια ο θόρυβος της κοινωνίας,  μπορούμε ν’ ακούσουμε τη σκέψη της σιωπής.  Εκείνες τις στιγμές όταν το φως πληγώνει το μαύρο,  βλέπουμε ...

2612 - Prise en passant

Sur l’échiquier politique français, de nombreuses personnalités gèrent la problématique européenne comme une contrainte secondaire. Ils en oublient sa ...

2815 - Sur la notion de stratégiste

Cette note veut combler un manque dans le vocabulaire français courant. En effet, même si la notion de stratégiste est clairement définie par les spécialistes, ...

2611 - Les ventres ronds

Dans ce pays d’où l’on ne partait jamais, la vie avait abandonné les femmes. Elles n’enfantaient plus. Ce n’était plus nécessaire. C’était même dangereux. ...

2426 - Le partage final

Cela faisait des nuits que nous ne savions plus notre nom, notre vie, notre mort. Nous marchions comme des bêtes à l’abattoir sans habit, sans retenue, ...

2814 - Interrogations musicales

Disciple – Je n’entends rien à la musique. Maître – Il faut l’écouter, pas l’entendre. Disciple – J’ai l’impression que mon oreille y est insensible. ...

2611 - Οι στρογγυλές κοιλιές

Σε τούτη τη χώρα την οποία κανείς δεν εγκατέλειπε ποτέ, η ζωή είχε εγκαταλείψει τις γυναίκες. Δεν γεννούσαν πια. Δεν ήταν πια αναγκαίο. Ίσως μάλιστα να ...

2425 - Le décompte

Dans cette terre d’exil même les pierres comptaient car après l’horreur nous n’avions plus qu’elles. Dans cette terre d’amour même les cendres comptaient ...

2417 - Enchaînements et coupures

Pour aborder la notion d’enchaînement, il est nécessaire de se placer dans un contexte topologique. L’élément de base de l’enchaînement est la boucle i.e. ...

2998 - Ακόμα και τότε

Ακόμα και όταν δεν άκουγε την ανθρωπιά του τέρατος, εκείνο δεν έπαυε να εξηγεί το τελευταίο νόημα της ζωής όχι όμως την κοινωνία μα τους ...

2424 - Τείχη και γέφυρες

Η δύναμη της επικοινωνιακής επιστήμης βασίζεται στη νοητική αδράνεια. Η στρατηγική έχει νοητικά σχήματα που παραμένουν αόρατα διότι είναι ισχυρά. Και όμως ...

2408 - Quelques notes

Combien il est difficile de comprendre l’univers d’un homme de la solitude à partir de quelques notes éparses. Et pourtant celles-ci suffisent car ...

2997 - Le feu de l’océan

Là-bas où est mort le soleil sous la pluie de l’oubli nous vîmes pour la première fois la terre brûlée par l’océan. N'existaient plus les hommes ...

2609 - Les corps labourés

La terre avait donné son dernier souffle. Dans l’immensité des étendues régnait le néant. Le soc n’avait plus rien à labourer. Ainsi vint le tour des hommes ...

2406 - Un tableau suffit

Parfois il suffit de contempler un tableau pour comprendre l’histoire cachée d’un peuple. A travers ses coups de pinceau le peintre sculpte la vérité ...

2997 - Η φωτιά του ωκεανού

Εκεί που πέθανε ο ήλιος  κάτω από τη βροχή της λήθης  είδαμε για πρώτη φορά  τη γη να καίγεται από τον ωκεανό.  Δεν υπήρχαν πια οι άνθρωποι  που δεν ξεχνούσαν ...

2813 - Interrogations picturales

Disciple – Je ne comprends pas l’art. Maître – Car il n’est pas expliqué. Disciple – Alors pourquoi j’aime certains tableaux. Maître – Car la société ...

2406 - Αρκεί ένας πίνακας

Αρκεί ενίοτε να μελετήσουμε έναν πίνακα για ν’ αντιληφθούμε την κρυμμένη ιστορία ενός λαού. Με τις πινελιές του ο ζωγράφος λαξεύει την αλήθεια μιας ...

2421 - Le tableau coupé

Dans ce portrait exécuté par le maître, ce n’était pas le genévrier qui intriguait, ni l’air solennel, pas même les yeux en amande. Tout cela était connu ...

2996 - Η ομορφιά του δένδρου

Εκεί στον απέραντο κάμπο  ένα δένδρο κοίταζε τη γη.  Eίχε χώσει της ρίζες του  για να μην τις κλέψουν  οι βάρβαροι της λήθης.  Μα όταν ήρθαν οι κατακτητές  ...

2606 - Το στραβό χαμόγελο

Νόμιζε πως όλοι τον αγαπούσαν.  Όλοι τον πρόσεχαν,  ειδικά τα κορίτσια.  Του έλεγαν αστεία  κι αυτός χαμογελούσε.  Τότε όλοι γελούσαν.  Κι ένιωθε υπέροχα  ...

2420 - Le mystérieux lutrin

Décoré pour cacher l’essentiel dans les détails, le mystérieux lutrin supportait le poids de l’écrit. Objet curieux d’un tableau du maître d’antan, il ...

2396 - La boudeuse impériale

Elle n’aimait vivre en société que pour pouvoir se retirer dans son boudoir. Elle n’était ni de la haute ni de la basse mais elle adorait faire la poule. ...

2995 - Το δάσος του χρόνου

- Γιατί δεν κοίταξες το σπίτι;  - Έβλεπα μόνο τον τάφο.  - Μα δεν πήγαμε στο νεκροταφείο.  - Το σπίτι.  - Τι θες να πεις με το σπίτι;  - Ήταν μια ανώνυμη ...

2811 - A mon tour !

Un jour, j’ai rendu visite à un célèbre médecin. - Docteur, je suis inquiète, je perds mes rondeurs ! Il n’en croyait pas ses yeux. Alors il me demanda ...

2419 - Τα ίχνη της ανθρωπιάς

Κάτω από το φως της μουσικής  γράφαμε τις τελευταίες λέξεις  τόσο φοβόμασταν μη χάσουμε  τις νότες του ανέμου της ερήμου.  Πάνω στη θάλασσα της χαραυγής  ...

2994 - Η σελίδα δεν τέλειωσε

Δεν ξεφύλλισες όλες τις σελίδες του βιβλίου της ιστορίας για να μάθεις ότι η σελίδα που δεν τέλειωσε δεν είναι η δική σου ούτε η δική μας. ανήκει ...

2810 - Piècette

Pile : Où est la pièce? Face : Tu dois la trouver ? Pile : Jouons à pile ou face ? Face : D’accord ! Pile tu gagnes, face je gagne. Face lance la pièce. ...

2388 - Το μυστικό του ιππόκαμπου

Κανείς δεν ήξερε πού ήμουν. Κανείς δεν μ’ έψαχνε εκεί που έπρεπε, όμως το χρώμα του αοράτου κινδύνευε. Είχαν αρχίσει το έργο τους τα καθάρματα. Έσβηναν ...

2993 - Ένα ποτήρι ζωής

Δεν μέθυσες μ’ ένα ποτήρι ζωής και θέλησες να πεθάνεις και πάλι για να ζήσουν οι άλλοι που δεν πρόφτασαν να προδώσουν τις αξίες που δεν γνώρισαν. ...

2605 - Η ζωή του Πέτρου

Στον άλλο Πέτρο Ο Πέτρος δεν έπαιζε. Πρόσεχε τους άλλους. Τους βοηθούσε όταν δεν ήξεραν. Κοιτούσε το τραπέζι με τα αλογάκια. Μετρούσε τα βήματα με τα ...

2418 - Caresses de peupliers

Dévêtus par l’hiver trop blanc les arbres du peuple semblaient si misérables que nous aurions donné notre vie pour eux. Seulement lorsque le vent ébranlait ...

2387 - Το στίγμα του ιππόκαμπου

Πάνω στα λόγια της σιωπής, εκείνα που αγγίζουν την ουσία, γράψαμε την ιστορία της πληγής, τη μοναδική μας περιουσία. Δεν θέλαμε να ξεχάσουμε, δεν ...

2808 - Le pain sec

Il n’était plus sur la table car le gens avaient honte de le servir. Ils ne savaient pas que le pain sec n’avait rien perdu de son âme. Il résistait au ...

2604 - Ο ποιητής της φωτιάς

Παλιές τραγωδίες έκαιγαν  τα βλέμματα της μνήμης  μα δεν σταμάτησαν την έρευνα.  Έπρεπε να μάθουν τα ξεχασμένα  για να ζήσει και πάλι  ένας ολόκληρος λαός  ...

2380 - Ο μυστικός χάρτης

Ανάμεσα στα χειρόγραφά σου βρέθηκε ένας μυστικός χάρτης. Είχες σημειώσει τις γραμμές του σιδηρόδρομου αλλά και τις καμπύλες του ποταμού. Όμως εκεί ...

2807 - Le dernier tian

Dans le pays à la langue interdite, les hommes se contentaient d’un repas maigre comme le thym, dru comme le romarin pour se souvenir des oliviers arrachés ...

2603 - Οι λέξεις των γραμμάτων

Πάνω στα χειρόγραφα  έτρεχαν ανύπαρκτα βλέμματα.  Όμως είχαν αφήσει τα ίχνη τους  δίπλα από τα γράμματα.  Ακολουθούσα τα σχήματά τους  κι ένιωθα την ιστορία ...

2991 - Όταν ο τάφος έγινε θησαυρός

Τα σπάνια χειρόγραφα ήταν πολλά. Και η αξία δεν είχε νόημα. Δεν έστειλε πια το μελάνι. Το χαρτί δεν έπινε πια τη ζωή. Μα οι νεκρές γλώσσες έπρεπε ...

2806 - Pensée extrême

Seul au milieu du néant à la recherche de la lumière d’antan, l’homme pensait le monde comme si l’acteur pouvait réaliser la mise en scène d’une improvisation ...

2602 - Ο πόνος της γιαγιάς

Όταν μιλούσες για τον πόλεμο  έμοιαζε με ιστορία.  Όταν έλεγες ιστορίες  έμοιαζαν με παραμύθια.  Όταν μάς πρόσεχες  έμοιαζες με μάνα.  Ήσουν όμως η γιαγιά ...

2990 - Τα φύλλα μιας άλλης εποχής

Διαβάζαμε με τις ώρες τα περασμένα χρόνια δίχως τα δάκρυα της σιωπής. Όμως η συγκίνηση δεν ήρθε παρά μόνο με την άνοιξη. Ήταν λίγο μετά το τέλος ...

2805 - Sonate perplexe

Le piano répondait au toucher comme un ami à une blessure, sans se préoccuper des manières, pour atteindre l’essentiel des notes et transcrire les pensées ...

2415 - L’ami de toujours

A cette époque de terreur, nous étions dans la boue jusqu’au cou et marchions pour nous réchauffer, pour ne pas mourir dans un monde où rien ne pouvait ...

2989 - Μα και οι κάρτες μιλούσαν

Ανάμεσα στα μολυβένια έγγραφα κλέψαμε τις κάρτες που μιλούσαν. Έλεγαν για κείνους που δεν έζησαν για κείνους που δεν πάλεψαν με τους σπασμένους ...

2804 - Mort partagée

Même lorsque je vois mon ami lutter pour son peuple je ne peux saisir ses sentiments du passé. Il appartient à ceux qui ont survécu car il n’était pas ...

2601 - Οι δυσκολίες μας

Δεν μας αρέσουν οι δυσκολίες,  ενώ είναι οι μόνες που αξίζουν  να τις ξεπεράσουμε.  Οι ευκολίες δεν επιτρέπουν  την εξέλιξη του ανθρώπου,  αλλά μόνο τη ...

2414 - Thé au jasmin

Avant de boire l’essence du thé, il est possible d’être touché par le parfum caché comme une perle dans un écrin noir qui n’attend que le geste grave du ...

2339 - Timeo hominem unius libri

Thomas d’Aquin n’imaginait sans doute pas une seconde interprétation de sa maxime et pourtant celle-ci est nettement plus efficace que l’initiale. Le paradoxe ...

2988 - Η κλούβα της ανθρωπιάς

Μέσα στην άγνωστη βιβλιοθήκη, μια κλούβα περίμενε άδεια. Οι άγνωστοι την πλησίασαν σιωπηλά. Κι έκλεισαν την πόρτα. Τότε ο τάφος έγινε ...

2414 - Τσάι γιασεμί

Πριν να πιούμε την ουσία του τσαγιού, μπορεί να μας αγγίξει το άρωμα το κρυμμένο σαν μαργαριτάρι μέσα σε θήκη μαύρη που δεν περιμένει παρά μόνον τη ...

2987 - Εσωτερική ανάγκη

Έλεγες για την ανθρωπιά που δεν ήξερε από κοινωνία κι έκλαιγες για τα παιδιά που αντιμετώπιζαν την αδιαφορία. Ζήτησες συγγνώμη αλλά δεν πέθανες ...

2800 - Le regard des portraits

Nous regardons les étranges portraits Sans comprendre leurs regards. Nous n’avons pas conscience de leur réalité Dans l’espace mental du peintre. Nous ...

2600 - Η τάξη της κοινωνίας

Η τάξη της κοινωνίας δεν θέλει ανθρώπινα στοιχεία. Τα βρίσκει επαναστατικά. Ως μόδα, η κοινωνία ασχολείται με τον χρόνο μόνο για να δει πόσο θα τον αντέξει. ...

2413 - The little insurgent

To Gavroche He did not know where to return except the streets since detested by a pimp and a tart. He did not gather with his fellow brothers ...

2986 - Η άγνωστη γνώση

Δίνουμε αξία μόνο στις γνώσεις μας κι όχι στη γνώση. Γι’ αυτό το λόγο μάς ενοχλούν τόσο πολύ οι άγνωστοι που ξέρουν. Διότι μ’ αυτούς καταλαβαίνουμε ...

2799 - La mort des monstres

Pour nous tout était difficile car nous étions des monstres. Alors nous décidâmes de créer des livres rares Afin que les hommes lisent sans craindre les ...

2413 - Le petit insurgé

A Gavroche Il ne savait rentrer que dans la rue car détesté d’un maquereau et d’une morue. Il n’a recueilli ses frères cadets que parce qu’ils étaient ...

2324 - Humain malgré tout

Je ne te connaissais pas mais ta tête penchée comme celle du Christ sur la croix me fit comprendre le sens caché de la passion. Tu m’as montré ce ...

2985 - Ένας Προμηθέας δεσμώτης

Κάθε άτομο της κοινωνίας ένιωθε λύπη για τον Προμηθέα δεσμώτη. Έβλεπε τις αλυσίδες και ράγιζε η καρδιά του γιατί δεν ήξερε ότι εκείνος δέχτηκε ...

2411 - L’esprit galoisien

Pour saisir la nature de l’esprit galoisien ou pour être plus précis, le sens que nous donnons à cette expression, il est nécessaire d’examiner le théorème ...

2984 - Μάθημα πάθημα

Στα κατεχόμενα της ζωής, η ζωή δεν είναι εγκλωβισμένη μα μόνο αγνοούμενη. Δεν υπάρχει εξήγηση για εκείνον που δεν αναζητά μα μόνο ήττα. Η ουσία ...

2596 - Génocide et mix stratégique

Chaque peuple qui a subi un génocide considère que sa tragédie est unique. Pourtant l’histoire montre non seulement que les génocides ne sont pas un phénomène ...

2983 - Du rire, sans blague

- Tu ris à nouveau ? - Non bien sur. - Mais tes lèvres ? - C’est pour qu’elle croie que je ris. - Qui ? - Mais la mort ! -Tu te moques de moi ? - Parce ...

2983 - Γέλιο, όχι αστεία

- Πολύ γελάς;  - Όχι βέβαια.  - Μα τα χείλη σου;  - Είναι για να νομίζει ότι γελάω.  - Ποιός;  - Μα ο θάνατος!  - Με δουλεύεις;  - Επειδή τον ξεγελάω δίχως ...

2793 - Dans la boîte

Nous aimons placé nos souvenirs dans la boîte comme si elle pouvait les protéger de l’oubli, comme si nous n’étions pas responsables de la résistance du ...

2594 - Η παράξενη εξήγηση

Κανένας θεσμός δεν είναι ικανός  να δημιουργήσει τη ζωή  μόνο ο άνθρωπος.  Κανένα κράτος δεν είναι ικανό  να αναπτύξει νοημοσύνη  μόνο ο άνθρωπος.  Γι’ ...

2409 - De la spirale au voile

Là où d’autres ne voyaient qu’une quadrature, tu découvris une tangente grâce à ta spirale. Seulement, grâce à ta conscience, tu saisis le transport ...

2792 - Le réseau floral

La clématite ne cessait de s’étendre tel un homme qui désirait se pendre et sous la caresse du vent tendre personne ne pouvait comprendre car il aurait ...

2982 - La risa inmortal

- ¿Porqué te ries? - Para no morirme. - ¿Quién te dijo que la muerte le tiene miedo a la risa? - Angustiado. ¿Quieres decir que no le tiene miedo? ...

2791 - L’herbe aux gueux

Les condamnés à vivre s’étaient placés le dos au mur. Ils n’attendaient plus rien du monde des miséreux. Ils contemplaient le ciel comme l’herbe aux gueux. ...

2593 - Notions rares

Comment expliquer la Grande Famine A des personnes qui ne savent pas Ce que veut dire la faim ? Comment expliquer un Génocide A des gens qui ne savent ...

2408 - Μερικές νότες

Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε το σύμπαν ενός ανθρώπου της μοναξιάς από λίγες σκόρπιες νότες. Κι όμως αυτές εδώ επαρκούν διότι υπερβαίνουν αυτό ...

2982 - Le rire immortel

- Pourquoi ris-tu ? - Pour ne pas mourir. - Qui t’a dit que la mort avait peur du rire ? - Angoissé. Tu penses qu’elle ne le craint pas ? - Non, ...

2593 - Σπάνιες έννοιες

Πώς να εξηγήσεις τη Μεγάλη Πείνα  σε άτομα που δεν ξέρουν  τι σημαίνει πείνα;  Πώς να εξηγήσεις μια Γενοκτονία  σε άτομα που δεν ξέρουν  τι σημαίνει θάνατος;  ...

2982 - Το αθάνατο γέλιο

- Γιατί γελάς;  - Για να μην πεθάνω.  - Ποιός σου είπε ότι ο θάνατος φοβάται το γέλιο;  - (Αγχωμένος) Εννοείς ότι δεν το φοβάται;  - Όχι, δεν ξέρω.  - ...

2982 - Бессмертный смех

- Почему ты смеёшься? - Чтобы не умереть. - Кто тебе сказал, что смерть боится смеха? - (Взволнованный) Ты имеешь в виду что не боится? - Нет, ...

2788 - Margouline et maritorne

Nous entendons une margouline vanter les mérites d’une maritorne sans nous révolter le moins du monde car nous avons oublié le goût du croissant, car nous ...

2405 - Τα σίδερα του παιδιού

Όταν είδα πρώτη φορά το σχολείο μου  νόμιζα πως ήταν οι φυλακές.  Όμως οι μεγάλοι μού εξήγησαν  ότι τα σίδερα ήταν για την προστασία μου.  Ήμουν μικρός ...

2981 - Εκατό χρόνια πέρασαν

- Εκατό χρόνια πέρασαν... - Τα χειρόγραφα δεν ξέχασαν.  - Όμως ποιος τα θυμόταν;  - Κανείς. Μα τώρα...  - Τα διαβάζουμε και πάλι.  - Ένας ολόκληρος κατάλογος.  ...

2787 - Le portrait d’un homme

Il était simple, si simple que des traits suffisaient à le décrire, quelques traits à peine. Car il ne s’agissait pas de surcharger son visage de blessures ...

2980 - Η κραυγή του πάθους

Η αίθουσα δεν ήταν άδεια.  Υπήρχαν άνθρωποι.  Σε κοίταζαν σιωπηλά.  Δεν ήξεραν για την επανάσταση.  Τους είχαμε πει μόνο για θέατρο.  Έτσι όταν σηκώθηκες ...

2404 - Η επανάσταση του ηλίθιου

Είχε άδικο και το χέρι σπασμένο  κι έπρεπε να το προστατεύσω  από τον αδελφό μου.  Τότε κατάλαβα ότι δεν είχα οικογένεια.  Η επανάσταση του ηλίθιου  αρχίζει ...

2979 - Δεν ξέχασες, το ξέρω

Όταν έπεσε ο γιος  νεκρός  δεν τόλμησες να μιλήσεις  φοβήθηκες  μην τον ξυπνήσεις.  Δεν έκλαψες  για να μην στάξουν  πάνω του τα δάκρυά σου.  Λυπάμαι  ...

2785 - L’impatience du monde

Nous savons bien que cela ne suffit pas et pourtant nous continuons d’exister sans pour autant vivre, juste par habitude alors que le devoir de mémoire ...

2590 - Η ανθρωπιά του καθενός

Ο καθένας νομίζει ότι είναι μόνος.  Όμως όλοι το πιστεύουμε.  Ο καθένας δίνει έναν αγώνα.  Όμως όλοι τα αποδεχόμαστε όλα.  Δεν υπάρχει θεωρία,  μόνο θυσία  ...

2978 - Το δωμάτιο χωρίς μπαλκόνι

Μου λείπει ήδη το δωμάτιο  με την παλιά γκραβούρα  και τα κινέζικα αγαλματάκια.  Οι μαύρες φιγούρες,  ελεύθερες πια  προσέχουν την ιστορία.  Ακόμα και ...

2403 - Κανόνας δίχως διαβήτη

Πάνω στο θρανίο της ανάγκης  έσπασα τα νύχια της γραφής.  Το μολύβι του σχολείου  έσβηνε με τη γόμα.  Ενώ ο πόνος χαράζεται μόνο.  Αμέσως μετά έμαθα το ...

2977 - Οι κόμβοι και το καλάμι

Κοντά στη λίμνη  ανάμεσα στα καλάμια  μετρούσες τους κόμβους.  Δεν υπήρχαν άλλοι  ήσουν ο μόνος υπεύθυνος  της τελευταίας επιλογής.  Τα χάδια σου  ήταν ...

2782 - La rencontre de la nécessité

A l’occasion de la conférence intitulée Après le génocide que nous avons donnée à Marseille le 15 Mars 2007 devant les membres des communautés arménienne ...

2589 - Avec l’humanité

Comment aimer des millions de morts ? Comment se souvenir de leurs noms ? Comment pleurer des millions de tragédies ? Comment oublier leurs vies ? ...

2402 - Η μάνα της ανθρωπιάς

Κάποτε όταν ήταν μικρή η Παναγιά θέλησε να πεθάνει μα δεν μπόρεσε. Δεν ήθελε να δει τα καρφιά και τον ξύλινο σταυρό μα έπρεπε. Κοίταζε τις μικρές ...

2976 - Ο άνθρωπος με το καλάμι

Δεν μπόρεσες να πεις τίποτα  εκείνη τη στιγμή.  Σ’ εμπόδισε το όνειρο  που δεν ξέχασε.  Έτσι δεν είναι;  Το καλάμι δεν έπαιζε ακόμη.  Τα χείλη σου δεν ...

2589 - Με την ανθρωπιά

Πώς ν’ αγαπήσεις εκατομμύρια νεκρούς;  Πώς να θυμηθείς τα ονόματά τους;  Πώς να κλάψεις εκατομμύρια τραγωδίας;  Πώς να ξεχάσεις τις ζωές τους;  Όταν ...

2975 - Όταν άνοιξαν τα φύλλα

Ποιος αντιλήφθηκε τι έγινε  όταν άνοιξαν τα φύλλα  και διαβάσαμε τα γράμματα  που κανείς δεν κοίταζε πια;  Ο ανύπαρκτος λαός ράγισε  ακόμα μία φορά το ...

2974 - Λίγες επιλογές

Λίγες είναι οι επιλογές  όπως και οι άνθρωποι  μα επαρκούν για τον κόσμο  που δεν γνωρίζει αρχές  παρά μόνο αξίες.  Ο ξένος επέλεξε τον ήλιο,  ο άγνωστος ...

2401 - Παιδικά ερωτήματα

Πότε αρχίζει το μάθημα για τα παιδιά; Όταν μπαίνουν στην τάξη; Κι αν δεν υπάρχει τάξη; Γιατί τα παιδιά να είναι μαθητές; Επειδή το θέλει ο δάσκαλος; Διότι ...

2973 - Τα νεκρά δένδρα

Ανάσαινα παλιά βιβλία  για να θυμηθώ το άρωμα  της ξεχασμένης μνήμης,  όταν είδα για πρώτη φορά  το μυστικό φύλλο που δεν λύγισε  ανάμεσα στα κλειστά ανοίγματα.  ...

2777 - La petite veilleuse

Dans la nuit noire et dans le froid d’antan personne ne savait où aller, où vivre pas le moindre signe pour aider. Alors un homme décida d’allumer la plus ...

2588 - La silencieuse

Elle cherchait dans une langue qu’elle ne connaissait pas Les traces des morts disparus. Parmi ces mots du passé Il y avait les condamnations de l’avenir. ...

2972 - Ο ανθρωπάκος με το άρωμα

Ανάμεσα στα ρούχα  ένα κρυφό άρωμα  Ποιος το έβαλε άραγε;  Το κρατούσε μέσα του  ένας ανθρωπάκος  που δεν περίμενε  παρά μόνο το άνοιγμα.  Ο κλειστός κόσμος ...

2776 - Les mots arméniens

S’il fallait expliquer l’importance de la langue arménienne quelques mots à peine suffiraient. Il faudrait dire que l’emploi de sept mots était un blasphème, ...

2588 - Η σιωπηλή

Έψαχνε μέσα σε μία γλώσσα που δεν γνώριζε  τα ίχνη των αγνοούμενων νεκρών.  Ανάμεσα στις λέξεις του παρελθόντος  υπήρχαν και οι καταδίκες του μέλλοντος.  ...

2399 - Le jeu de la vie

Les caméléons et les hippocampes sont étranges pour les gens. Sans intelligence ni mémoire doit être la société pour dominer la masse. Aussi l’unique ...

2775 - Barbarie turque

La barbarie turque s’est abattue sur trois hommes car elle s’est sentie menacée par l’évangile. Heureusement pour la survie de la laïcité les chrétiens ...

2399 - Το παίγνιο της ζωής

Οι χαμαιλέοντες και οι ιππόκαμποι  είναι παρέξενοι για τα άτομα.  Δίχως νοημοσύνη και μνήμη  πρέπει να είναι η κοινωνία  για να κυριαρχεί τη μάζα.  Άρα ...

2971 - Δύο στιγμές και μία ζωή

Οι δύο ημερομηνίες,  δύο στιγμές  η ζωή όμως μία.  Δεν προσέχουμε την πρώτη  διότι δεν γνωρίζουμε τη δεύτερη.  Τα γεγονότα πολλά,  οι αποφάσεις λίγες  ...

2770 - Le partage de la solitude

Dans la société où le savoir n’a pas le pouvoir, nous ne connaissons que la misère de l’espoir. Nous prétendons vivre pour le partage alors que nous ne ...

2586 - L’exemple arménien

Malgré la grandeur du combat de la reconnaissance du génocide des Arméniens, rares sont les membres de la diaspora qui en ont conscience. Certes tout le ...

2769 - La lenteur de la famine

Nous ne savions pas mourir. Ainsi notre bourreau a choisi la famine pour améliorer le rendement de la machine barbare. Seulement la famine est une mort ...

2398 - Le silence de la musique

Si la musique est si apaisante, c’est qu’elle ne parle pas. Elle ne désire que l’entente et non l’écoute. Elle se contente d’être sans s’imposer. Elle ...

2970 - Histoire d’un mythe

Dans le salon des immortelles le tableau du sable pénétrait dans le passé de notre histoire. Sans se contenter d’exister comme un simple élément du décor, ...

2767 - Les fruits confits

Nous étions bien trop sucrés pour les autres. Ils préféraient l’amertume et le salé. Aussi ils nous enfermaient dans une pâte, neutre comme l’indifférence, ...

2583 - Η περιουσιακή αξία των προσφυγών

Όπως υπάρχει όλο και μεγαλύτερη ενημέρωση στην Κύπρο όσον αφορά στις προσφυγές που γίνονται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είναι αναμενόμενο ...

2397 - Rien d’autre

Pourquoi les justes ont-ils cette maudite capacité à souffrir ? Telle est la question que se posent tous les bourreaux. Ils ne savent pas combien il en ...

2968 - Ambiguïtés révélatrices

Les combattants de la cause arménienne se sentent bien souvent seuls. Il faut dire que la reconnaissance du génocide des Arméniens semble soit aller de ...

2582 - Les insultes de la société

La société nous explique Que les Juifs sont responsables de tout, Que les Arméniens sont pleutres, Que les Pontiques sont anecdotiques Et les Ukrainiens ...

2764 - Το κόστος της επιλογής

Κοιτάζουμε όλοι τις επιλογές  και κανείς δεν βλέπει το κόστος.  Ξεχνάμε ότι κάθε επιλογή  είναι και μία απόρριψη.  Ξεχνάμε ότι κάθε μνήμη  είναι επιλεγμένη ...

2582 - Οι βρισιές της κοινωνίας

Η κοινωνία μας εξηγεί  ότι οι Εβραίοι φταίνε για όλα,  ότι οι Αρμένιοι είναι δειλοί,  ότι οι Πόντιοι είναι ανέκδοτα  κι ότι οι Ουκρανοί είναι του δρόμου.  ...

2395 - Traités et maltraités

Nous pensons maladroitement que les causes se perdent dans les guerres mais nous oublions les traités. Clémenceau qui était si habile et fervent défenseur ...

2964 - Η σιωπή του Πέτρου

Δεν ήταν ανάγκη να πεθάνεις.  Δεν νομίζεις;  Γιατί δεν απαντάς;  Δεν ξέρεις τι να πεις;  Δεν ήθελες να ζήσεις;  Γιατί δεν με κοιτάς πια;  Δεν ζήτησες τίποτα.  ...

2763 - Η ελευθερία της γλώσσας

Εσύ που έγραφες για την ελευθερία και τη γλώσσα,  μπορούσες να φανταστείς το μέλλον της πατρίδας σου  δίχως ιστορία, δίχως αντίσταση, δίχως ήρωες;  Εκείνοι ...

2582 - Оскорбления общества

Общество объясняет нам о том, что евреи виноваты во всём, что армяне - трусливые, что понтийцы - анекдоты и что украинцы - уличные. Об одном, ...

2394 - Η ανοιχτή πόρτα

Κανείς δεν τολμούσε να μπει  όμως η πόρτα ήταν πάντα ανοιχτή.  Οι σκέψεις του ήταν ανθρώπων ζωές  και οι μνήμες του λησμονιές.  Δεν είχε επιθυμίες ούτε ...

2762 - Η μυστική κυρία

Σπάνια μιλούσε. Δεν το επέτρεπε ο κανόνας.  Κατέγραφε τα πάντα. Το ήθελε η ιστορία.  Δεν έπρεπε να ξεχάσει τίποτα μέσα στη λήθη.  Στην αρχή δεν ήταν αυτός ...

2581 - Les combattants arméniens

Certains pensent qu’ils n’ont jamais existé. D’autres croient qu’ils ne doivent pas exister. D’autres encore les ont oubliés pour ne pas s’inquiéter. Cependant ...

2393 - Η μνήμη του ηλίθιου

Εκεί βαθιά στον ιππόκαμπο  η μνήμη πάλευε με τη λήθη  για το μέλλον της ανθρωπότητας.  Όμως κανείς δεν έβλεπε τη μάχη  και ο καθένας προωθούσε την ειρήνη  ...

2963 - Ο δρόμος της ανθρωπιάς

Σταυρούλα: Γιατί δεν έχουν σπίτι οι Τσιγγάνοι;  Ιάκωβος: Ο κόσμος είναι το σπίτι τους.  Σταυρούλα: Και πού μένουν;  Ιάκωβος: Στο δρόμο.  Σταυρούλα: Μα ...

2963 - Путь человечности

Ставрула: Почему нет дома у цыган? Яковос: Мир является их домом. Ставрула: А где они живут? Яковос: На улице. Ставрула: Но там ничего нет! Яковос: ...

2580 - Голос умершего дедушки

Поле дедушки было памятью народа, Знал каждую зернинку, знал каждый бой. Он родился потом, когда было уже поздно. Но преступление против человечества ...

2391 - Les conseils du Maître

- Tu ne disais rien alors que tu savais. - Je ne disais rien car je savais. - Alors comment aurions-nous pu apprendre ? - Qu’importait d’apprendre sans ...

2580 - Голос померлого дідуся

Поле мого дідуся було пам’яттю народу, Знав кожну зернинку, знав кожен бій. Він народився опісля, коли було вже пізно. Але злочин проти людськості ...

2390 - Passé de l’instant

Les caméléons ne connaissaient pas cette joie et les hippocampes ne s’en rappelaient pas. Cependant les hommes continuaient à chercher une sorte de sérénité ...

2579 - La conscience de Fiodor

« …une lutte sans merci, une lutte à mort, se livre en ce moment entre le Gouvernement et les paysans. L’année qui s’écoule (1933) nous a permis de donner ...

2389 - Le feu éteint

Près de la cheminée le temps s’était arrêté juste pour quelques instants juste assez pour écrire un moment sur l’époque qui n’existerait plus car dorénavant ...

2960 - Tout pour rien

Combien de personnes connaissaient la valeur du rien ? La société avait décidé. Le rien serait l’humanité. Elle serait condamnée à vivre pour que ...

2578 - Sous le poids du blé

Un peuple tout entier n’a pu soutenir le poids du blé. Des millions de victimes fauchées en plein été pour effacer toute trace de résistance. Seulement ...

2960 - Τα πάντα για το τίποτα

Πόσοι ήξεραν την αξία του τίποτα;  Η κοινωνία είχε αποφασίσει.  Το τίποτα θα ήταν η ανθρωπιά.  Και θα ήταν καταδικασμένη να ζήσει  για να ξέρουν όλοι τι ...

9366 - Τα νησιά της άκρης

Τα νησιά της άκρης καθορίζουν τη γη της θάλασσάς μας κι όταν περπατάς πάνω στα ίχνη τους τότε νιώθεις ελεύθερος για να δώσεις τη μάχη της ανάγκης ...

2959 - Μία χούφτα φωτός

Εκεί δεν υπήρχε σκιά  μόνο ήλιος και άμμος.  Υπήρχε όμως ανθρωπιά,  μία χούφτα φωτός  που δεν ήθελε να σβήσει  ανάμεσα στις πέτρες  μιας ξεχασμένης μνήμης.  ...

9365 - Προετοιμασία για Γαύδο

Προετοιμασία για Γαύδο είναι απαραίτητη τώρα διότι υπάρχει ανάγκη και δίχως πραγματική εικόνα δεν μπορείς να υποστηρίξεις τους σπάνιους δικούς μας ...

2577 - Η αρχή της αντίστασης

Πάνω στο χρώμα του σιταριού  πέσαμε όλοι μαζί  για να μη μας χωρίσει  ο θάνατος της γης μας.  Πιάσαμε το χώμα της πέτρας  λίγο πριν αγκαλιάσουμε  για ...

9364 - Κρυφά ποιήματα

Κρυφά ποιήματα για το Καστελλόριζο αρχίσαμε να γράφουμε μετά τους ιππότες για να μην ξεχάσουμε τη μάχη στο κάστρο και στο προμαχώνα αλλιώς ποιο ...

2958 - Πώς αντέχεις;

Τώρα που γέρασαν ακόμα και τα όνειρα  πώς αντέχεις;  Θυμάσαι τότε που έκλαιγες με τη μουσική  που δεν άκουγα;  Δεν μπορούσες να ξεχάσεις τα χρώματα  που ...

2752 - Ο δάσκαλος του λαού

Ο δικρανός,  ο λιγουδερός,  ο φωτερός,  ο μυρμηγκιάρης,  ο μακαρονάς,  ο κοντυλιάρης,  ο μαυρουδής,  ο μουρμουριχτής,  δεν είναι πια δάσκαλος για τους ...

2577 - Начало неповиновения

На цвет пшеницы упали все вместе чтобы нас не разлучила смерть нашей земли. Затисли в горсти каменную грудку перед тем как обнять в последний раз ...

2386 - Sous le signe du dragon

Nous ne recherchons ni la gloire ni l’espoir car nous n’aurons l’une et ne croyons en l’autre. Nous ne désirons que la justice. Nous sommes des gueux mais ...

2751 - Ένα παλιό έθιμο

Όταν έφευγε το βουβό μπουλούκι,  ο πρωτομάστορας, οι μαστόροι,  τα ζώα και τα παιδόπουλα  κοίταζαν τους συγγενείς που γύριζαν.  Κανείς δεν έλεγε τίποτα ...

2577 - Початок непокори

На колір пшениці Впали всі разом Щоб нас не роз’єднала Смерть нашої землі. Затисли в жмені кам’яну грудку Перед тим як обійняти В останній раз ...

2385 - Un simple regard

Il avait suffi d’un simple regard pour comprendre la nécessité d’explorer les profondeurs du passé de l’humanité. Il avait suffi d’un seul silence pour ...

9362 - Μυστική συνεννόηση

Δεν είμαστε άτομα για να επικοινωνήσουμε είμαστε μόνο άνθρωποι με μυστική συνεννόηση για ν’ ακούμε τα τέρατα για το έργο της ανθρωπιάς και της επινόησης ...

2956 - Από το χρέος στην απελευθέρωση

Κάθε πρόσφυγας που δεν έκανε ακόμα μια προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, βοηθά την Τουρκία διότι δεν αμφισβητεί την εισβολή. Κάθε ...

2384 - Η γλυκιά κυρία

Η κυρία μιλούσε τόσο γλυκά για τον θάνατο  που καταλάβαμε ότι τον είχε συναντήσει.  Είχε το ύφος του ποιητή  πάντα λεπτός ακόμα και άσχημος,  πάντα χαμογελαστός ...

2748 - Τα γερμανικά χειρόγραφα

Ανάμεσα στα γράμματα και στις σειρές  τα γερμανικά χειρόγραφα  έλεγαν για έναν κρυμμένο πόνο.  Δεν ήταν μόνο ο θάνατος του πατέρα,  ο γιος του σεβασμού ...

2576 - HANNA

Στους προγόνους του Κ. Ονισένκο Τα χάδια σου με πονούσαν  ένιωθα μόνο τα κόκκαλά σου  λεπτά σαν το ανύπαρκτο στάχυ.  Δεν μπορούσα ν’ αντέξω την αγάπη ...

2383 - Το γελαστό παιδί

Είχε όλες τις δυσκολίες του κόσμου  να ζωγραφίσει τον πόνο του.  Μα το χειρότερο ήταν ότι τα κατάφερνε.  Όμως ο σοφός του δάσκαλος,  ο αντιπρόσωπος της ...

2575 - Η προσφυγή

Στον Δικαστή μας τον κ. Σαρτζετάκη  με σεβασμό και θαυμασμό Σκηνή V Ο δικαστής: Διάβασα τη δικογραφία.  Ο ψεύτης: Και ποιο είναι το συμπέρασμά ...

2382 - Η δημιουργικότητα του παιδιού

Ο πρώτος λόγος για τον οποίο η δημιουργικότητα του παιδιού δεν είναι ένα περιθωριακό θέμα στην εκπαίδευση, είναι ότι δεν συσχετίζεται άμεσα με τη νοημοσύνη. ...

2574 - Η δίκη

Σκηνή IV Ο ψεύτης : Δεν υπάρχεις!  Ο ηλίθιος : Ποιος; Εγώ;  Ο ψεύτης : Ναι, εσύ!  Ο ηλίθιος : Τότε σε ποιον μιλάτε;  Ο ψεύτης : Σε αυτόν που δεν υπάρχει.  ...

2573 - Η ουσία

Σκηνή ΙΙΙ Ο άλλος : Πώς πάνε τα πράγματα;  Ο ένας : Χάλια! Μαύρα χάλια!  Ο άλλος : Δεν εκδόθηκε το βιβλίο σου;  Ο ένας : Εκδόθηκε και σε καλή τιμή μάλιστα. ...

2572 - Η θεραπεία

Σκηνή ΙΙ Ο άλλος : Πού ήσουν τόσες μέρες;  Ο ένας : Δούλευα...  Ο άλλος : Με δουλεύεις.  Ο ένας : Κι εγώ δουλεύω!  Ο άλλος : Εσύ δεν μου έλεγες ότι δεν ...

2379 - Souvenir oublié

Si nous résistons si bien à l’oubli C’est que la mémoire de l’humanité A enfoncé dans notre livre des signets. Car seule la crucifixion Donne un sens ...

2949 - Négociations utopiques

Certains Arméniens sont tellement persuadés de n’être que des victimes qu’ils ne peuvent réaliser leur propre victoire. L’existence des territoires libérés ...

2571 - Η καταδίκη

Σκηνή Ι Ο ένας : Σήμερα πήρα μία οριστική απόφαση! [Με αποφασιστικό ύφος]  Ο άλλος : Για πες...  Ο ένας : Σήμερα αποφάσισα να μην ξεχνώ τίποτα πια.  ...

2948 - Η μικρή κιβωτός

Σ’ αυτήν την βιβλιοθήκη δεν υπήρχουν τείχη μόνο βιβλία. Ήταν ένας κλειστός κόσμος που προστάτευε το παρελθόν από τη βαρβαρότητα της κοινωνίας. Τα βιβλία ...

2947 - La négation de face

Il est rare de voir la négation de face. Sournoise, elle louvoie à travers les esprits sans se montrer. Alors quand nous avons la chance de la voir il ...

2570 - Η κυριαρχία της ουδετερότητας

Με το πρόσχημα της απόλυτης ουδετερότητας, το βιβλίο της ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού έχει αφαιρέσει την ύπαρξη κάθε ρεύματος από την ιστορία. Δεν έχει εξουδετερώσει ...

2376 - Νέες αναμνήσεις

Πάνω στα πυκνά σου γράμματα  Δεν βλέπω μόνο τα ίχνη  Του παρελθόντος  Αλλά και τα σχήματα  Του μέλλοντος.  Μού μαθαίνεις την ιστορία  Για να την γράψω  ...

2741 - Οι καταδικασμένες επαναστάσεις

Κανείς δεν ήξερε γιατί υπήρχαν καταδικασμένες επαναστάσεις. Κανείς δεν ήθελε να μάθει για τους καταδικασμένους εις ζωήν. Κανείς. Άχρηστες και άχρηστοι ...

2569 - Sur les pavés

Lorsque nous marchions dans Saint-Jean et nous arrivions à la croisée de l’horizon là où le bœuf nous attendait au coin, je ne pouvais m’empêcher de penser ...

2740 - Instants de silence

Quoi que tu dises, quoi que tu montres, Chacun ne voit que ce qu’il comprend. Les instants de silence enseignent La valeur de la mémoire après la mort. ...

2568 - Parenthésage correct

Il avait toujours été grand sans doute beaucoup trop grand. Mais c’était justement pour cela que j’éprouvais pour lui une tendre sympathie en voyant sa ...

2374 - W. Lambrecht zu A. Karatheodory II

Verbessert von Elena Panidou   Sr. Exzellenz                dem Herrn                         Karatheodory Pascha Erster Dragoman Sr. Majestät ...

2946 - Le premier poing

Dans la salle du congrès régnait un étrange silence les hommes muets attendaient un geste de la part du passé pour lutter contre l’infamie, la trahison ...

2740 - Στιγμές σιωπής

Ό,τι και να πεις, ό,τι και να δείξεις  ο καθένας βλέπει μόνο ό,τι καταλαβαίνει.  Οι στιγμές της σιωπής διδάσκουν  την αξία της μνήμης μετά το θάνατο.  ...

2373 - Les premiers hommes

A Albert Camus Au commencement, nous écrivons pour nos proches puis nous comprenons que nous n’en avons pas. Ensuite, nous écrivons pour nos amis puis ...

2372 - Les droits de l’homme

Les condamnés à vivre ne lisent pas les morts pour comprendre mais pour que la mémoire transcende la mort. Les condamnés à vivre n’écrivent pas pour être ...

2739 - Les pétales de pierre

Sur la mystérieuse échelle de la montagne Un invisible destrier avait laissé ses empreintes. Il a donné au peuple les pétales de pierre Pour qu’il pense ...

2561 - Antique renaissance

Dans les rues de la ville S’enflait un bruit insolite Et avec lui un mythe. Dionysos était à nouveau parmi nous. Celui qu’avaient oublié même les anciens ...

2371 - W. Lambrecht zu A. Karatheodory

Verbessert von Elena Panidou Sr. Exzellenz           dem Herrn  Karatheodory Pascha Erster Dragoman Sr. Majestät des Sultans                                ...

2945 - La grandeur d’Eugénie

Elle n’avait jamais eu le ventre rond. Elle était née trop tard pour cela. Pourtant ses souvenirs avaient été blessés. Née après la mort, elle devait vivre, ...

2739 - Τα πέτρινα πέταλα

Πάνω στη μυστική σκάλα του βουνού  ένα αόρατο φαρί είχε αφήσει τα στίγματά του.  Έδωσε στο λαό του τα πέτρινα πέταλα  για να θυμάται τα δύσκολα χρόνια  ...

2561 - Αρχαία αναγέννηση

Στους δρόμους της πόλης  απλώθηκε ένας πρωτάκουστος θόρυβος  και μαζί του ένας μύθος.  Ο Διόνυσος ήταν και πάλι ανάμεσά μας.  Αυτός που ξέχασαν ακόμα και ...

2370 - Που είναι ο κόσμος;

-       Που είναι ο κόσμος, ρώτησε ο μικρός.  -       Μπροστά σου, παιδί μου.  -       Μα βλέπω μόνο το μέλλον και δεν υπάρχει ακόμα.  -       Ο κόσμος ...

2738 - Interdiction de pénaliser

Certains ont du mal à rendre la justice, ils préfèrent l’instauration de l’injustice. Ils ne parlent que de pénalisation pour créer une nouvelle confusion. ...

2560 - Après le génocide

A l’homme de Lilith Après le génocide tout semblait vain même le simple fait d’exister. Pourtant en voyant mon ami danser un tango avec sa femme j’ai dû ...

2737 - Les sociaux

Nous recherchons les gens et non les hommes pour ne pas entendre la pensée du silence. Nous avons besoin de bruit pour supporter la musique de la mémoire ...

2369 - L’or des Thraces

A travers les salles obscures et les couloirs brisés, nous recherchions les traces d’un passé oublié mais fondu dans l’or des Thraces. Et c’est dans les ...

2944 - Dans la paix de la guerre

C’était la guerre dans notre pays mais lorsque j’ai entendu ta voix dans le lointain d’une époque révolue, je me suis dit que tout était possible encore ...

2736 - Les fils de l’inutile

Enfermés dans les idées reçues et l’indifférence sociale, nous recherchons le bonheur dans un monde qui ne nous appartient pas. Nous faisons semblant de ...

2557 - La petite carte

Dans la classe, la petite arménienne n’était pas à sa place. Elle regardait non pas le maître qui parlait une autre langue mais une petite carte qui ressemblait ...

2368 - Le lendemain soir

En retrouvant les voûtes turinoises et le ciel bleu turquoise sur les mobiles métalliques du voyage d’une place, nous comprîmes le lendemain soir.

2736 - Τα τέκνα της ματαιότητας

Έγκλειστοι μέσα σε προκατασκευασμένες ιδέες και στην κοινωνική αδιαφορία, ψάχνουμε την ευδαιμονία μέσα σ' ένα κόσμο που δεν μας ανήκει. Κάνουμε ότι ζούμε, ...

2367 - Blessure de pierre

Nous avions mal aux pieds sur les pavés du bord de Seine mais nous aimions cette terre de l’eau. Car près de la Cathédrale nous étions certains de retrouver ...

2735 - Un vieux est mort

Un vieux est mort sur une petite table Mais personne n’a pleuré dans le troquet. Il chantait pour les hommes Qu’il avait perdus pendant l’occupation. Il ...

2556 - Το παιδί με τις δύσκολες λέξεις

Κοίταζες την τάξη και δεν έβλεπες τη μοναξιά.  Δεν πρόσεχες τις ανθρώπινες λεπτομέρειες.  Νόμιζες πως δεν υπήρχε καμία ανάγκη.  Διότι τα παιδιά δεν έκλαιγαν.  ...

2366 - Mémoire humaine

Notre vie commença par un procès et elle s’évada d’un château pour affronter l’indicible le crime contre l’humanité. C’est ainsi que notre mémoire devint ...

2735 - Ένας γέρος πέθανε

Ένας γέρος πέθανε σ’ ένα τραπεζάκι  μα κανείς δεν έκλαψε μες στο μαγαζί.  Τραγουδούσε για τους ανθρώπους  που είχε χάσει στην κατοχή.  Είχε μείνει μόνος ...

2734 - La boite magique

La petite magicienne voulait protéger le vent. Elle a pris cinq roseaux troués Et les a mis sur un tissu sculpté. Elle ne les a pas couverts pour qu’ils ...

2553 - Leçons de résistance

A Kiriakos K. Maître, n’arrête pas le combat. Même si les fanatiques de l’oubli et les souverains du vide Te blessent Il faut résister ! Nous, nous n’avons ...

2365 - Τα πανιά της γης

Όταν είδα τα πανιά δίχως κατάρτι βυθισμένα μέσα στο αίμα του ουρανού και την ώχρα του λαού κατάλαβα ότι πάνω τους θα γράφαμε την ιστορία μας ακόμα ...

2096 - Τα δόντια του ήλιου

Κανείς δεν ήξερε για τις λαβωματιές της ρωμιοσύνης. Κανείς δεν κοίταζε τα δόντια του ήλιου. Κανείς δεν διάβαζε τα κύματα της θάλασσας. Διότι κανείς ...

2095 - Τα φτερά που δεν πετούσαν

Όλοι τον ρωτούσαν γιατί δεν άνοιγε τα φτερά του. Όλοι τον ρωτούσαν γιατί δεν πετούσε στους ουρανούς. Κανείς όμως δεν καταλάβαινε τα λόγια του. Μόνο ...

2095 - Нелетающие крылья

Все спрашивали его почему не открывает свои крылья. Все спрашивали его Почему не летает в небесах. Никто, однако не понимал его слова. Только, ...

2090 - Morceau de bois

Le violoncelle ne sonnait plus comme avant, Son joueur avait beau manier l’archet avec virtuosité, Il manquait l’essentiel. Son âme avait été arrachée ...

2087 - Secrète portée

J’écoutais inlassablement cette musique originaire du pays des pierres Et j’entendais qu’au-delà de la souffrance d’un peuple, existait une beauté Que ...

2086 - Récit historique

Comment décrire une bataille d’antan Sans parler du fracas des armes, Sans mordre la poussière sombre, Sans montrer le sang noir Sans pousser des cris ...

2085 - Faites silence

Les innocents crient trop fort, Ils gênent la société idéale. Leurs cris dérangent son sommeil. Alors la société outrée Décide enfin d’agir Et lance son ...

2082 - Le petit muet

Quand il est si difficile de communiquer, il est bien souvent préférable de se taire. Seulement en se taisant tout le temps, comment être compris ? Telle ...

2081 - The little chameleon

He could have been a little salamander, a little tarentola, a little gecko or a little lizard. Only he wasn’t any of those. All these little beings were ...

2081 - Le petit caméléon

Il aurait pu être une petite salamandre, une petite tarente, un petit gecko ou un petit lézard. Seulement il n’en était rien. Tous ces petits êtres étaient ...

2080 - Apologie des Justes

Pour entrer dans ce village, En territoires occupés, Il fallait être Maronite. Mais nous ne l’étions pas. Aussi nous le devînmes pour nos amis. Pour ...

2074 - Avocats et Innocents

Dans notre lutte pour la reconnaissance du génocide des Arméniens, nous ne devons pas nous baser uniquement sur les historiens. Il est certain que leur ...

2073 - Droits de l’Homme et injustice

Η μάχη που δίνουμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα θυμίζει αναπόφευκτα τη Δίκη του Kafka. Το παλεύουμε κι έχουμε την εντύπωση ότι το σύστημα μάς χρησιμοποιεί ...

2070 - La petite carte

Bien souvent, il est difficile de donner de la valeur aux choses sans les perdre auparavant. Et malheureusement il en est ainsi de l’imaginaire. Seulement ...

2069 - Le petit homme

Durant des heures, il restait assis sur l’angle du grillage. Personne ne pouvait comprendre son comportement. Il avait beau pleuvoir, l’enfant restait ...