N. LYGEROS PhD

9400 - Επαναστατική αποστολή

Επαναστατική αποστολή έχουμε εδώ και χρόνια κι εσύ δεν αντιλήφθηκες ούτε το παραμικρό λόγω της καθημερινότητας και τώρα που αλλάζει ακόμα και η ...

9399 - Το μυστικό τραγούδι

Το μυστικό τραγούδι που ξέρεις μόνο εσύ συνεχίζω να το τραγουδώ όταν σε σκέφτομαι για να πάρω κουράγιο και να συνεχίσω τον αγώνα έως το θάνατό μου ...

9394 - Μαζί με το χρόνο

Μαζί με το χρόνο παλεύουμε στο χώρο για να μην αφήσουμε ούτε τους δικούς μας ούτε την αξιοπρέπεια της Ανθρωπότητάς μας ενάντια στη βαρβαρότητα που ...

9393 - Θυμάσαι τη Στρογγύλη;

Μπορεί οι κοφτερές πέτρες να έσκισαν τα παπούτσια μας αλλά εμπλούτισαν τη μνήμη μας και μας επέτρεψαν να δούμε το απέραντο γαλάζιο μέσα στο πέλαγος ...

9391 - Κάνε κουράγιο Κέρκυρα

Δεν θα είναι πάντα έτσι τα πράγματα που σε απασχολούν σε λίγο θα ζήσεις και πάλι την ελευθερία σου δίχως τις αγγαρείες της καθημερινότητας και μετά ...

9390 - Η Άμυνά μας στα όρια

Η Άμυνά μας στα όρια πρέπει να είναι αποτελεσματική. Κι ο Υπουργός Άμυνας πρέπει να είναι ανθεκτικός ακόμα και αν είναι υπηρεσιακός. Οι θέσεις μας στο ...

9389 - Κάθε λέξη έχει τη σημασία της

Κάθε λέξη έχει τη σημασία της ειδικά όταν παραμένεις σιωπηλός για να μην πληγώσεις τους άλλους με την βαθιά αλήθεια της πίστης όταν κανείς δεν πιστεύει ...

9388 - Περίμενε λίγες ώρες

Περίμενε λίγες ώρες για να δεις την ανθρωπιά και ν' αποφασίσεις αν θα μπορέσεις ν' αντέξεις την κρούση την ώρα της μάχης που θα δώσουμε στη Πλατεία ...

9387 - Τι άλλο θέλεις;

Τι άλλο θέλεις; Εκτός από τη θυσία μου για να ζήσει η Ανθρωπότητα; Δεν αρκεί η αποχώρηση από κάθε ανάγκη που αγγίζει τη ζωή; Θέλεις και τη σιωπή ...

9384 - Ετυμολογικές λέξεις

Ετυμολογικές λέξεις εξηγούσαν την αξία της επιλογής του ονόματος κι όμως εσύ συνέχιζες να αποφεύγεις την αναφορά για να μην δώσεις σημασία σ’ εκείνο ...

9383 - Το βιβλίο της Ανθρωπότητας

Το βιβλίο της Ανθρωπότητας έγραφε για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει η άγρια βαρβαρότητα ενάντια στην αθωότητα μόνο έτσι οι Δάσκαλοι μάθαιναν στους ...

9382 - Και πάλι στον αγώνα

Και πάλι στον αγώνα διότι υπάρχει ανάγκη λόγω της βαρβαρότητας και της λήθης των μαχητών που δεν αναγνωρίζουν καν ούτε τους εχθρούς τους τόσο τους ...

9381 - Χιονισμένα οράματα

Σκέφτηκες ποτέ τους δικούς μας Πόντιους με τα χιονισμένα οράματά τους να περπατούν αδιάκοπα σε αυτή την πορεία που κατέληγε στο θάνατο κι εσύ τώρα ...

9380 - Η δύναμη του Χριστού

Η δύναμη του Χριστού δεν προέρχεται μόνο από την ικανότητά του ν’ αντισταθεί στους άπιστους αλλά από την ιδιότητα που είχε για να υποστηρίξει την ...

9379 - Το γαλάζιο πάνω στο λευκό

Μόλις περάσαμε τα σύννεφα και βλέπουμε πλέον τον ουρανό όπως δεν μπορούσαν να τον φανταστούν ούτε στα όνειρά τους οι πρόγονοί μας. Κι όμως μπροστά ...

9378 - Ακίνητη στρατηγική

Ακίνητη στρατηγική είχαν επιλέξει τα δέντρα για να διασχίσουν το χρόνο και κανένας δεν καταλάβαινε το κρυφό τους όραμα εκτός από τους δασκάλους, ...

3541 - Υποομάδες και κυκλικότητα

Η υποομάδα Η μιας ομάδας G χαρακτηρίζεται από την κλειστότητα του συνόλου ως προς την πράξη της ομάδας. Κατά συνέπεια, η σχέση επαρκεί ως κριτήριο. Ενώ ...

3537 - Τα χρώματα του φωτός

Ποιος κοιτάζει τη θεωρία όταν βλέπει το έργο; Και το φως, τι σημαίνει δίχως σκιές; Στοχασμός δίχως τέχνη ή ομορφιά δίχως αλήθεια;

3529 - Το όραμα του χρώματος

Ποιος θα μπορούσε να δει το πάχος του χρώματος, το άγγιγμα του πινέλου σου, κοιτάζοντάς σε εκείνη την εποχή; Κι όμως είχες ήδη το όραμα του χρώματος ...

3528 - Το βλέμμα του Vincent

Υπήρχε κάτι διαπεραστικό σ’ αυτό το βλέμμα χωρίς ορίζοντα. Το ίδιο και με το καπέλο που δεν κατάφερνε να κρύψει το βάθος του μετώπου. Ενώ ο γιακάς ...

3524 - Τα παπούτσια σου

Με κάνεις να ντρέπομαι, το ξέρεις; Ήθελα να τα πετάξω αυτή η φτώχεια είναι ανυπόφορη! Και συ τι έκανες; Εσύ τα ζωγράφισες δε θα ξεχάσεις λοιπόν ποτέ! ...

3522 - Οι πατατοφάγοι

- Πάρε σου λέω. - Περίμενε... Δεν σέρβιρα τους άλλους. - Πάντα τελευταίο με σερβίρεις. - Γιατί γεννήθηκες πρώτος. - Μαμά, μπορώ; - Μετά τον πατέρα ...

9374 - Από την ελπίδα στο όραμα

Η πατρίδα μας είναι καταπιεσμένη κι ο λαός μας δεν ξέρει ποιον να πιστέψει με όλα αυτά που ακούει. Θα ήθελε να υπάρχει κάποια λύση, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα ...

9370 - Πρόταση γενοκτονίας

Δεν αρκεί να αγωνίζεσαι πρέπει επίσης να μιλάς για τη γενοκτονία ειδάλλως τα αδιάφορα άτομα δεν θα μάθουν ποτέ το έγκλημα και δεν θα μπορέσουν να ...

9369 - Στον εκθεσιακό χώρο

Στον εκθεσιακό χώρο οι Ιππότες της Ανθρωπότητας είναι έτοιμοι για να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς που έρχονταν από την κοινωνία της λήθης για να επιθεωρήσουν ...

9368 - Βλέμμα της εγγύτητας

Πολύ κοντά στη μουριά ο επίμονος θεατής συλλογίστηκε το κενό της χρωματικής υφής χωρίς να αντιλαμβάνεται την κενότητα την μόνη ικανή να ενώσει ...

3420 - Τότε γονατίσαμε

Δεν έσκυψε το κεφάλι μας. Δεν δείξαμε το φόβο μας. Δεχτήκαμε το μάθημα της βαρβαρότητας και της λήθης. Δίχως να υποκύψουμε ποτέ. Και μόνο όταν ελευθερώθηκε ...

3431 - Διάλογος δίχως ελπίδα

Fiodor: Γιατί απαντάς πάντα με τόση ειλικρίνεια; Nikolaï: Επειδή θα πεθάνουμε... Fiodor: Δεν είναι το ίδιο για τον καθένας μας; Nikolaï: Μόνο ποιος ...

3419 - Όλοι μαζί

Μετά από τόσα χρόνια κατοχής και καθημερινά βάσανα ήμασταν επιτέλους μαζί. Οι βάρβαροι μας έμαθαν πόσο στενή ήταν η σχέση μας όταν μας κρέμασαν ...

3421 - Το γράμμα του άγνωστου στρατιώτη

Αγαπημένη μου Ροδόκλεια, Σήμερα ο εχθρός μας άφησε μερικές ώρες ήσυχους μέσα στο κρύο. Βρέχει πάνω μας αλλά τα ρούχα που μου έδωσες κρατούν ζεστή την καρδιά ...

3418 - Ο θόρυβος των ζωντανών

Οι ζωντανοί κάνουν τόσο θόρυβο για ν’ αποδείξουν ότι υπάρχουν που δεν ακούμε πια τη σιωπή των νεκρών. Ενώ είναι εκείνοι που έγραψαν το μέλλον μας, εκείνοι ...

3416 - Μικρή διακοπή

- Γιατί γράφεις για τις γενοκτονίες; - Για να υποφέρω λιγότερο. - Δεν σε καταλαβαίνω. - Δεν πειράζει. - Όχι, ειλικρινά το λέω. - Όταν συνειδητοποιείς πόσο ...

3309 - Το βλέμμα της πατρίδας

Δεν είπες τίποτα. Ακίνητος παρέμεινες. Δεν άλλαξες στάση. Αλύγιστος στάθηκες. Έκαψαν τα όνειρά σου. Μα δεν γονάτισες. Βούρκωσαν τα μάτια ...

3410 - Το μουσείο και τα μάρμαρα

Η δημιουργία του νέου Μουσείου της Ακρόπολης προκαλεί πολλές αντιδράσεις στους συμπολίτες μας και ο καθένας θεωρεί ότι ισχύει η άποψή του, δίχως να εξετάζει ...

3407 - Τα δάκρυα της ελιάς

Εκεί που όλοι έβλεπαν μόνο λάδι που έσταζε η μικρή Σπαρτιάτισσα ένιωθε τα δάκρυα της ελιάς. Κι όταν μεγάλωσε πια έμαθε στην κόρη της την αξία της ελιάς ...

3406 - Κυπριακές κινήσεις στρατηγικής

Αν και δεν βρισκόμαστε ακόμα στην τελική φάση των εκλογών στην Κύπρο, οι προετοιμασίες του υποβάθρου έχουν αρχίσει. Και ο στόχος των εκλογών είναι ιδιόμορφος, ...

3405 - Παιδικές εξηγήσεις

- Γιατί η Φωτεινή δεν ένιωθε τον πόνο του δράκου; - Γιατί δεν ήταν δράκος! - Δεν το είχα σκεφτεί αυτό. - Τα σκέφτονται οι συγγραφείς για μας. - Πάλι ...

3404 - Τ’ αναμμένα κεριά

Ποιος έδινε σημασία στα κεριά όταν δεν έκαιγαν; Κανείς! Όταν όμως πέθαιναν μπροστά μας τα κοιτάζαμε με θαυμασμό. Μα ποιος ξέρει ότι οι άνθρωποι είναι ...

3403 - Όταν τα κάστανα μιλούσαν

Πάνω στη σόμπα μερικά κάστανα μιλούσαν για το φθινόπωρο και η καρδιά των παιδιών μοσχοβολούσε. Περίμεναν να είναι ζεστά, ζεστά για να καούν τα δάχτυλά ...

3402 - Η μνήμη των παιδιών

Τα παιδιά δεν ήξεραν πολλά για την παράδοση. Όταν όμως η γιαγιά έριχνε το λάδι στο τηγάνι και τσιγάριζε τα κρεμμύδια κομμένα ροδέλες τότε δεν έκλαιγαν ...

3400 - Ο απαγορευμένος Χ

Χάρις στο δρόμο του σοφού γέρου, ο απαγορευμένος διείσδυσε στην πολίχνη. Τέτοιο ήταν το παράδοξο στον αγώνα ενάντια στο παράλογο. Ο σοφός γέρος πέθανε ...

3399 - Ο απαγορευμένος ΙΧ

Ο μικρός περίμενε στη βιβλιοθήκη. Όταν αντιλήφθηκε το δάσκαλο των βιβλίων, δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί κι έχυσε ένα δάκρυ. Ήξερε πως η προδοσία του πήγε ...

3398 - Ο απαγορευμένος VIII

- Επέστρεψες, λοιπόν; - Ο μικρός σου δεν μου άφησε επιλογή. - Τον χρησιμοποίησαν, λοιπόν, για να σε πιάσουν. - Του υποσχέθηκαν να σε ελευθερώσουν, αν με ...

3396 - Ο απαγορευμένος VII

Το σύστημα δεν μπορούσε να απαλλαχθεί από την ανθρώπινη μνήμη. Τουλάχιστον όχι εντελώς. Ήταν κρυμμένη μέσα στον πυρήνα. Για να χαθεί η μνήμη, απαραίτητη ...

3395 - Ο απαγορευμένος VI

Ο απαγορευμένος πέρασε από δίκη όπως το είχε προβλέψει. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε επιτέλους να συναντήσει εκείνους που είχαν οργανώσει τη σύλληψη ...

3392 - Ο απαγορευμένος V

Η τρίτη συνάντηση του απαγορευμένου ήταν σίγουρα η πιο επικίνδυνη. Πλησίασε τα άτομα της εξουσίας για να πάρει πληροφορίες για τους αγνοούμενους. Έπρεπε ...

3390 - Όταν ο βράχος έγινε πέτρα

Όταν το πρώτο πέταλο της τριανταφυλλιάς άγγιξε το βράχο, εκείνος έγινε πέτρα για να κρατήσει όλο το φως του ήλιου και να της δώσει την ουσία της ...

3389 - Περίπατος ονείρου

H Φωτεινή πάνω στους ώμους του δράκου δεν ένιωθε πόσο πλήγωναν τα πόδια του οι σκιές. Εκείνος χαμογελούσε στ’ όνειρό της για τη χαρά που ήθελε ...

3388 - Ο απαγορευμένος IV

Η δεύτερη συνάντηση του απαγορευμένου έγινε σ’ ένα χωριό αγνοουμένων. Αυτή τη φορά ένας γέρος τού απηύθυνε το λόγο. - Ποιος καλός άνεμος σάς φέρνει ξένε; ...

3386 - Ο απαγορευμένος ΙΙI

Η πρώτη συνάντηση του απαγορευμένου έγινε σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό. Ο ανθρώπινος πολύ ανθρώπινος έπινε τσάι με άρωμα γιασεμιού, μόνος, όταν τον πλησίασε ...

3385 - Ο απαγορευμένος ΙΙ

Η ατέλεια δεν είχε αποκαλυφθεί. Ο απαγορευμένος ήταν πάντα ζωντανός παρά τον κοινωνικό νόμο και την τάξη τελειότητας. Ήταν ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία. Ο ...

3384 - Ο απαγορευμένος Ι

Δεν χρειαζόταν πολύς συλλογισμός για να αντιληφθεί κάποιος το παράλογο της υπόθεσης, αλλά η κοινωνία είχε ήδη αποφασίσει αλλιώς. Η απεριόριστη σοφία του ...

3377 - Κουλτούρα εναντίον Παράδοσης

Κατά παράδοξο τρόπο, το χρέος της μνήμης δεν κατευθύνεται μόνο προς το παρελθόν. Αλλιώς η κουλτούρα και η παράδοση θα ήταν συνώνυμα. Το θέμα δεν είναι ...

3376 - Γιατί δεν βλέπεις;

Γιατί δεν βλέπεις ότι και τα τέρατα είναι ιερά γιατί δεν νιώθεις πόσο κι εκείνα αγαπούν τα παιδιά; Οι άγγελοι δίχως φτερά προσέχουν και τα παιδιά ...

3375 - Το παιδί της χαράς

Όταν σ’ έχω στην αγκαλιά μου και μου σιγομιλάς γλυκά ακούω το παιδί μας να γελά και μέσα στην καρδιά μου. Κι όταν αγγίζω την καμπυλότητά σου ...

3373 - Η ιστορία της λήθης

- Γιατί δεν γράφεις ιστορίες για τους μικρούς; - Γιατί οι μεγάλοι νομίζουν ότι είναι παραμύθια. - Δηλαδή δεν υπάρχουν οι ιστορίες; - Όχι, οι μικροί! ...

3372 - Πάνω στο φτερό της ανθρωπιάς

Το ακίνητο ταξίδι είχε αρχίσει κοντά στη θάλασσα. Η άμμος ήταν ακόμα ζεστή αν και ο ήλιος είχε πέσει. Περίμενε τη συνάντηση των αγνώστων, την ομορφιά ...

3371 - Το δώρο της δασκάλας

Η μικρή δασκάλα δεν αναγνώρισε τον άγνωστο. Χαμογέλασε όμως και του είπε να περάσει. Ο μαθητής σεβάστηκε τη λήθη της και πέρασε στο σαλόνι με τα κάδρα. ...

3370 - Σε ποια ανήκει ο ήλιος;

Ανάμεσα στα δύο γαλάζια  στεκόταν ο ήλιος μόνος.  Δεν είχε άλλη θέση  η δικαιοσύνη του.  Κι όμως όταν είδε τη μυρσίνη  κατάλαβε σε ποια ανήκει. 

3369 - Τα νησιά του γαλάζιου

Τους έκαιγε το φως αλλά παρέμεναν ακίνητοι. Δεν ήθελαν ν’ αφήσουν τα χάδια του γαλάζιου. Ήξεραν ότι ήταν η πατρίδα τους και κανείς δεν θα τους έδινε ...

3368 - Ο γαλάζιος ήλιος

Δεν ήθελες πληγές, μόνο χάδια δεν ήθελες λόγια, μόνο φιλιά κι ο γαλάζιος ήλιος άρχισε να στάζει μέσα σου για να δεις το δώρο της ζωής και τη στιγμή. ...

3367 - Σπάνιες αγκαλιές

Αν ξέραμε πόσο σπάνιες είναι οι αγκαλιές δεν θ’ ανοίγαμε τα χέρια για να μην ξεφύγει ο κόσμος της ομορφιάς από την ανθρωπιά, το τριαντάφυλλο από ...

3366 - Τα χέρια του αλήτη

Όταν συνάντησες τον αλήτη δεν μίλησες, περίμενες. Κοίταζες τα χέρια του που έπλασαν όνειρα. Κι όταν σου έπιασε τα μαλλιά δεν τον άφησες να τα κόψει. ...

3365 - Η γεύση του πάθους

Πάνω στα χείλη νιώθω εκείνη την παράξενη θάλασσα που μου έδωσες εκείνη την ατελείωτη νύχτα. Και με τ’ αστέρια στο στόμα θέλω να σου δώσω κι εγώ την ...

3361 - Ο άνθρωπος που έμενε απέναντι

Ο άνθρωπος που έμενε απέναντι, καθόταν στο μπαλκόνι.  Δεν κοίταζε τον ουρανό.  Δεν υπήρχε ουρανός για τέτοιους ανθρώπους.  Η κοινωνία δεν τους το επέτρεπε.  ...

3357 - Η άμυνα του δράκου

Το σκοτάδι έπεσε και πάλι πάνω στο χωριό της Φωτεινής. Η ημισέληνος ήταν όμως διαφορετική. Κάποιες σκιές έψαχναν για τα παιδιά. Ήθελαν να σβήσουν το ...

3354 - Η Φωτεινή και ο Δράκος

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια μικρή, τόσο μικρή, που κανείς δεν την πρόσεχε. Τη ’λέγαν Φωτεινή, γιατί ακόμα και μέσα στο πιο μαύρο σκοτάδι έλαμπαν ...

3347 - Ο άλλος άγνωστος

Όταν οι άλλοι παρέδωσαν τα όπλα ήσουν ήδη νεκρός εδώ και αιώνες όμως ένιωσες ότι έκαιγαν το φως και πέθανες και πάλι για την πατρίδα σου.

3339 - Ο λαβωμένος νεκρός

«Εγεννήθηκα εις τα 1770, Απριλίου 3, την δευτέραν της Λαμπρής. Η αποστασία της Πελοποννήσου έγινε εις τα 1769. Εγεννήθηκα εις ένα βουνό, εις ένα δένδρο ...

3331 - Το σκίτσο της ελευθερίας

Έβαλα το γαλάζιο της πληγής και το κόκκινο του πάθους για να δεις το χορό του πόθου και το ζευγάρι της γης. Είχα την ελευθερία του χρώματος και την ...

3330 - Θα σε περιμένω

Ακόμα και το βράδυ βλέπω το άδειο δωμάτιο με τα λάδια στους τοίχους. Το μπαλκόνι παραμένει ανοιχτό στον κόσμο με τα λουλούδια του καφέ. Θα σε περιμένω ...

3328 - Η αναγέννηση της ιστορίας

Εκείνοι που νόμιζαν ότι πέθανε η ιστορία κι ότι μπορούμε να την αντικαταστήσουμε με μια μεταμοντέρνα προσέγγιση, βλέπουν τώρα πρακτικά τα όρια της μεθοδολογίας ...

3327 - Οι αποκεφαλισμένοι

- Δεν ακούς το θόρυβο της κοινωνίας;  - Γιατί;  - Δεν σ’ ενοχλεί το ανούσιο;  - Γιατί;  - Δεν απαντάς;  - Όχι.  - Μα γιατί;  - Δεν υπάρχει λόγος.  - Θα ...

3326 - Κι εγώ

Γιατί ν’ αδειάσει το σπίτι; Ξέρω, θέλεις να φύγεις! Μα δεν έχει νόημα. Είμαι εδώ για σένα. Για να σ’ ακούω όταν πονάς. Για να σ’ αγκαλιάσω όταν κλαις. ...

3325 - Δεν ήθελα

Δεν ήθελα να μιλήσω. Τι να πω εξάλλου. Ποιος ακούει τον πόνο; Δεν ήθελα να πονέσω. Γιατί εξάλλου; Ποιος θέλει τον πόνο; Δεν ήθελα να πληγώσω. Και ...

3490 - Το παράδοξο και το παράλογο

- Γιατί δεν υπάρχει αντίσταση; - Αλλιώς θα υπήρχε προδοσία και αυτό δεν γίνεται. - Μα γιατί; - Εδώ είμαστε όλοι καλά. - Γι’ αυτό δεν έχετε ιστορίες; - Δεν ...

3324 - Η προτελευταία αποστολή

Δεν είχε πολύ χρόνο ακόμα κι έπρεπε να διαβάσει το κείμενο δίχως να πάρει ανάσα. Η γραφή ήταν απλή αλλά οι λέξεις πλήγωναν. Έπεσε μόνο μετά.

3323 - Τα γλυκά βάσανα

Νομίζαμε ότι η ζωή είναι γεμάτη βάσανα και τα παράπονά μας πίκρα. Μα όταν περνούν τα σύννεφα και δεν νιώθουμε πια εκείνα τα βάσανα βλέπουμε πόσο ...

3489 - Γιατί γελάς όταν σπαράζεις;

Κάποιος σε ρώτησε γιατί γελάς όταν σπαράζεις μα δεν του απάντησες. Τον άφησες με την απορία της κοινωνίας που βλέπει την ανθρωπιά να πεθαίνει. Και τώρα ...

3488 - Το τσάι της μνήμης

Δεν ήπιες από το τσάι της μνήμης και δεν ένιωσες το καυτό της ανθρωπιάς. Το σαμοβάρι περιμένει όπως και οι φίλοι μόνο του. Μην ξεχάσεις τα παραμύθια εκείνα ...

3320 - Η απάντηση στα ερωτήματα

Γιατί τα παιδιά ζωγραφίζουν βόες και εμείς βλέπουμε μόνο καπέλα; Γιατί τα μικρά θέλουν την ιστορία και εμείς μόνο τους μαθαίνουμε παραμύθια; Γιατί ...

3317 - Φανταστικός διάλογος

- Γιατί να γράψετε το μυθιστόρημα του ιππότη χωρίς πανοπλία;  - Για να δείξω τη δύναμη της γύμνιας μέσα στην κοινωνία των μασκών.  ...

3316 - Η ιστορική ώρα

Το πολιτικό πλαίσιο είναι πλέον ξεκάθαρο. Η κυβέρνηση, όχι μόνο ξέρει πόσο σημαντική είναι η ιστορία για το λαό μας, αλλά γνωρίζει και το κόστος της καθυστέρησης ...

3315 - Το τέλος της κοινωνίας

Δεν είχαμε προφθάσει να ζήσουμε και μας είχαν καταδικάσει. Η κοινωνία μας είχε εντοπίσει κι ήξερε τι κίνδυνο αποτελούσαμε. Γι’ αυτό αποφασίσαμε ...

3479 - Μην ξεχνάς να υποφέρεις

Δεν σταματάμε να λέμε ότι πρέπει να μάθουμε ν’ αγαπάμε. Μόνο, πώς να αγαπάς ένα και μισό εκατομμύριο νεκρούς; Γι αυτό, μην ξεχνάς να υποφέρεις.

3311 - Το παιδί δίχως όνειρα

Κανείς δεν ήξερε γιατί εκείνο το παιδί δεν ονειρευόταν. Κανείς δεν γνώριζε το πώς μα μόνο το γιατί ζούσε. Εκείνο το είχε πει από μόνο του όταν μια ...

3308 - Οι μελλοθάνατοι…

Μέσα στην αίθουσα της συναυλίας. Άγγελος: Καλώ τους παλιούς μου φίλους να καθίσουν. Χρόνος. Όπως ξέρετε αυτή η βραδιά είναι αφιερωμένη στο Δημήτρη ...

3470 - Αναρωτιέσαι

Αναρωτιέσαι γιατί δεν πέθανα ακόμα. Μα ποιος θ’ αντέξει την αδικία; Αναρωτιέσαι αν υποφέρω. Δεν ξέρω άλλη ύπαρξη. Δεν μπορώ να σου απαντήσω. Αναρωτιέσαι ...

3306 - Οι νέοι δίκαιοι

Στο σπίτι με το πιάνο Αγαθή: Δεν σας φανταζόμουν έτσι… Μιχάλης: Η προσπάθεια είναι ήδη σημαντική. Μυρσίνη: Πώς τον φανταζόσουνα; Άγγελος:  ...

3469 - Αρμενικό χάικου

- Γιατί διάβασε το Haiku στα αρμενικά; - Γιατί ο μικρός έπρεπε να μιλήσει. - Ναι, αλλά η παρουσίαση του βιβλίου έγινε στα ελληνικά. - Το βιβλίο γράφτηκε ...

3305 - Η ουσία του ανούσιου

Στην αγορά.  Αγαθή: Τα κατάφερες.  Μυρσίνη: Με κομμένη την ανάσα. Στο τσακ...  Αγαθή: Ακόμα δεν ξέρω τι να βάλω.  Μυρσίνη: Θέλεις κάτι επίσημο;  Αγαθή: ...

3304 - Μόνιμος ή νεκρός

Σ’ ένα στούντιο.  Luis: Έπιασα δουλειά!  Luz: Μπράβο, αγάπη μου! Χρόνος. Σε πήραν στο σχολείο;  Luis: Όχι... Σιωπή.  Luz: Τι δουλειά είναι τότε;  Luis: ...

3467 - Δεν ελπίζουμε τίποτα

Μας έχει απομείνει τόσο λίγο φως που αρχίσαμε ν’ αγαπάμε το σκοτάδι δίχως να καταλάβουμε ότι ζούμε σ’ ένα τάφο δίχως σταυρό. Το κιβώτιο που κουβαλούσαμε ...

3303 - Ο ήλιος κι η μυρσίνη

Σε μια ταβέρνα στο Μοναστηράκι. Μιχάλης: Έτρεξες; Μυρσίνη: Με κομμένη την ανάσα. Όχι, όχι. Μιχάλης: Ήξερες ότι περίμενα και… Μυρσίνη: ...

3302 - Ανθρώπινες επαφές

Στο τηλέφωνο. Luis: Κυρία Μυρσίνη; Μυρσίνη: Μάλιστα. Luis: Δεν ήξερα ότι ο άνδρα σας είναι ο Μιχάλης… Μυρσίνη: Τον γνωρίζετε; ...

3463 - Tο ανθρώπινο φως

Έκλεβες τις σκιές του κόσμου για να φωτίσεις τους ανθρώπους. Όμως η κοινωνία έβλεπε μόνο τις φωτογραφίες μιας ανωμαλίας. Δεν πειράζει. Πρόσεχε μόνο το ...

3301 - Η άλλη απολογία

Στο δωμάτιο με το πιάνο. Άγγελος: Τι της ζήτησες, λέει; Αγαθή: Χαράς το πράγμα… Άγγελος: Αστειεύεσαι; Αγαθή: Αφού το δέχτηκε, σου ...

3461 - Ένα παιδί με ειδικές ανάγκες

Μαμά, διαβάζω στα μάτια σου τον πόνο της ύπαρξής μου αλλά δεν ξέρω γιατί. Χτύπησα και δεν το κατάλαβα; Κοιτάς την αόρατη πληγή και κλαις σιωπηλά. Πόσα ...

3300 - Η μυστική συμφωνία

Στο σαλόνι του σπιτιού. Μυρσίνη: Πώς πάει το δοκίμιο; Μιχάλης: Μην ανησυχείς, όπου να ‘ναι το τελειώνω. Μυρσίνη: Το τελειώνεις; Μιχάλης: ...

3460 - Ένα όνειρο στο χέρι

Λες ότι δεν πιστεύεις σε τίποτα πια. Κι όμως κρατάς ακόμα στο χέρι το μολυβένιο στρατιώτη απ’ τα παλιά. Ένα όνειρο, ακόμα κι αν κουτσαίνει, σίγουρα υπάρχει. ...

3299 - Μάθημα πάθους

Στο δωμάτιο με το πιάνο. Μιχάλης:  Σας διέκοψα; Άγγελος: Μελετούσα το τέταρτο μέρος… Μιχάλης:  Maestoso, Allegro. Άγγελος: Non troppo! Μιχάλης:  ...

3458 - Μα γιατί δεν πεθαίνουμε;

- Σήμερα δεν θέλω να πεθάνω. - Μα γιατί; - Δεν νιώθω καλά! - Πες μου τι έχεις! - Τις χαρές μου! - Μα τι έγινε; - Δεν ξέρω. - Παράξενο. Συνήθως νιώθεις ...

3298 - Φιλική εταιρεία

Στο τηλέφωνο. Μυρσίνη: Παρακαλώ; Αγαθή: Εγώ είμαι. Μυρσίνη: Αγαθή; Αγαθή: Μυρσίνη μου… Μυρσίνη: Τι τρέχει; Αγαθή: Είμαι χάλια. Μυρσίνη: ...

3457 - Οι φίλοι από τα παλιά

- Πάλι πέθανες; - Γιατί; Πειράζει; - Μα καταντά κουραστικό! - Ποιο πράγμα; - Η ζωή σου! - Κι ο θάνατός μου δεν σε ενδιαφέρει; - Όχι, βέβαια! - Γιατί δεν ...

3456 - Το μυστικό του αλήτη

Αν ο αλήτης χτένιζε τόσο όμορφα τις γυναίκες ήταν λόγω του μυστικού του. Εκείνες νόμιζαν ότι ο δάσκαλος της ζωντανής γλυπτικής κοιτούσε μόνο το έργο του. ...

3297 - Παράξενη συζήτηση

Σ’ ένα σχολείο. Αγαθή: Θέλετε να διδάξετε εδώ; Luis: Βεβαίως! Αγαθή: Ισπανικά; Luis: Τι άλλο; Αγαθή: Ασφαλώς, τι άλλο; Luis: ...

3455 - Το σιδερένιο γράμμα

Αν ζούσα ακόμα τότε, θα μπορούσα να σου δείξω τη βαρβαρότητα, αλλά τότε είχα ήδη πεθάνει κι εσύ δεν είχες γεννηθεί ακόμα. Γι’ αυτό σου γράφω τώρα για να ...

3296 - Η χαρούμενη έκπληξη

Στο Σύνταγμα. Μυρσίνη: Συνάντησα τη φίλη του πιανίστα…. Χρόνος. Είδες; Μιχάλης: Είναι πανέμορφο το καπέλο σου. Μυρσίνη: Αλήθεια, σου αρέσει; ...

3453 - Ίσως και ακόμα

- Ακόμη και σε σένα θα μιλήσω. - Ίσως δεν πρέπει. - Ακόμα και τώρα; - Εσύ ξέρεις. - Γιατί; - Ίσως, δεν ξέρω. - Ακόμη κι αν ήξερες... - Τι θες να πεις; ...

3452 - Η ανάσταση ενός αναρχικού

- Γιατί πέθανες; - Έπρεπε να θυσιαστώ. - Για ποιο λόγο; - Για σας. - Ένας αναρχικός κοιτάζει μόνο τον εαυτό του. - Ποιος το λέει αυτό; - Η κοινωνία! - ...

3451 - Έζησε νεκρός

Κάτω από τα πέτρινα κύματα τα κόκκαλα της λίμνης και η φωτιά της λήθης περίμεναν αόρατα θύματα. Όμως ο δράκος έζησε νεκρός ακόμα κι αν τα κτήνη τού έσπασαν ...

3450 - Οι τσαλακωμένοι άνθρωποι

Γιατί οι άνθρωποι που σέβονται το χαρτί να είναι τσαλακωμένοι από την κοινωνία; Είναι το γραπτό τους; Ή το πεπρωμένο της ανθρωπιάς; Δεν απαντάς; Δεν ...

3449 - Η ομορφιά της αδικίας

Η κοινωνική αδικία δεν είναι απλά αγνή και καθαρή όπως νομίζουν οι περισσότεροι, είναι επιπλέον όμορφη γι’ αυτό και σε σκοτώνει.

3448 - Το μυστικό των δήμιων

Όλος ο κόσμος νόμιζε ότι είχαν διαπράξει μια γενοκτονία της μνήμης. Έτσι όλοι ήθελαν να γυρίσουν όσο πιο γρήγορα γινόταν αυτή τη μαύρη σελίδα της ...

3447 - Το μάθημα του δράκου

Δεν αρκεί να κλαις για να υποφέρεις. Δεν αρκεί να υποφέρεις για να πεθάνεις. Δεν αρκεί να πεθαίνεις για να έχεις δίκιο. Πρέπει να δείξεις την βαρβαρότητα ...

9367 - Τα γεράκια του ουρανού

Τα γεράκια του ουρανού υπολόγιζαν τον ορίζοντα και το μέγεθος της γης για να μπορέσουν να την προστατέψουν την ώρα της ανάγκης που ερχόταν σιγά ...

3445 - Η δυναμική της μνήμης

Είναι μέσα από τις ανούσιες κινήσεις, κατά την κοινωνία, που μπορούμε ν’ αναγνωρίσουμε τη δυναμική της μνήμης. Ο ραβδισμός της ελιάς δεν είναι μόνο ένα ...

3443 - Τα γαλάζια δέντρα

Τα γαλάζια δέντρα που άγγιζαν τη λίμνη περίμεναν να `ρθει το πουλί του ωκεανού. Μόνο εκείνο ήξερε γι’ αυτά και την ιστορία του κόσμου τους. Θα καθόταν ...

3440 - Το καροτσάκι και η θυσία

Αν το καροτσάκι δεν επιπλέει είναι για ν’ αγγίξει πιο γρήγορα το βάθος του ωκεανού. Μόνο έτσι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν την αξία της θυσίας και τη δύναμη ...

3439 - Η δύναμη της αγάπης

Κάθε μέρα που έλειπε η μικρή μούσα, το τεράστιο τέρας που δεν είχε πόδια ούτε χέρια αλλά μόνο μέτωπο, σκεφτόταν όλη τη νύχτα πώς να την αγκαλιάσει δίχως ...

3438 - Το όνειρο της μούσας

Το τεράστιο τέρας είχε κλειστά τα μάτια και η μικρή μούσα νόμιζε ότι κοιμόταν. Το αγκάλιασε τρυφερά, για να μην το ξυπνήσει. Δεν ήξερε ότι δεν κοιμόταν ...

3437 - Το σημάδι της ελιάς

Η ελιά ήξερε μόνο να δίνει μα οι άνθρωποι τη χτυπούσαν. Μόνο το τέρας αποδέχτηκε να το χτυπήσει η ελιά. Έτσι ήρθε ο ήλιος της δικαιοσύνης μετά το σημάδι ...

3436 - Το ιερό του τέρατος

- Γιατί δεν έχεις χέρια; - Γιατί δεν παίρνω τίποτα. - Γιατί δεν έχεις πόδια; - Γιατί δεν φεύγω. - Τότε πώς θα μου φέρεις λουλούδια; - Το έχω ήδη σκεφτεί. ...

3435 - Πόσες φορές

Πόσες φορές πρέπει να πεθάνει κανείς για ν’ αποδείξει ότι μπορεί να ζήσει; Αν υπάρχει ανάγκη ας πεθάνουμε! Κι αν δεν υπάρχει ας πεθάνουμε για να μην ...

3262 - Οι φίλοι της στιγμής

Αναζητούμε παντοτινούς φίλους αλλά βρίσκουμε μόνο εκείνους της στιγμής. Μετά φανταζόμαστε ότι η στιγμή θα διαρκέσει για πάντα για να νιώθουμε ευτυχείς. ...

3260 - Τα ωραία θύματα

Όταν μας έδειχναν με το βλέμμα δεν ξέραμε ακόμα τι σημαίνει ρατσισμός. Νομίζαμε ότι ήμασταν άσχημες. Όταν μας έπιασαν από τα μαλλιά δεν ξέραμε ακόμα ...

3254 - Τα γλυκά της ζωής

- Έλα μαζί μου! - Πού θες να πας; - Δεν θυμάσαι; Χρόνος. Τα γλυκά! - Τα γλυκά της ζωής; - Ναι! - Εντάξει. Κοντά δεν είναι; - Πάντα κοντά είμαι. ...

3253 - Τα χοντρά κουμπιά

Τα χοντρά κουμπιά ήταν απαίσια όμως τ’ αγαπούσαμε γιατί αυτά είχε η γιαγιά μας πάνω στην ποδιά της για να φανεί πλούσια η φτώχεια της, έτσι δεν είναι; ...

3252 - Το καράβι και το παιδί

Πάνω στο γλυκό, ένα καράβι βούλιαζε για τη χαρά ενός τυφλού παιδιού. Και τα κεριά περίμεναν την αναπνοή του μυστικού. Ήθελε να ζήσει.

3251 - Η κρυφή απόφαση

Εκεί που το μάρμαρο έλεγε γιατί, τα λουλούδια ήταν σιδερένια κι ο ωκεανός μια λίμνη. Εκεί δε μας ξέχασε ο ήλιος που δεν κοίταζε την κοινωνία ...

3275 - Οι μετέωροι άνθρωποι

Κοίταζαν πια τη ζωή με ελαφρότητα οι μετέωροι άνθρωποι κάτω από το βάρος μιας γέφυρας δίχως αναστεναγμούς κι έβλεπαν το θάνατο δίχως σταυρό και καρφιά ...

3248 - Το τριαντάφυλλο και ο βράχος

Ο βράχος περίμενε χίλια χρόνια για να δει την ημέρα μετά την αιωνιότητα. Είχε διαβάσει για τη μυθολογία των λουλουδιών του φωτός και βαστούσε τη νύχτα. ...

3261 - Κορμοί – Κορμιά

- Ακόμα και μετά τη φωτιά δείχνουν τον ουρανό. - Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια. - Μέσα σε μια κοινωνία όπου όλοι σκύβουν. - Όχι όλοι! - Τι θες να πεις; ...

3244 - Η κραυγή της ανθρωπότητας

Είναι τόσο σπάνιοι οι άνθρωποι που ακούν την κραυγή της ανθρωπότητας που η κοινωνία θέλει να μας πείσει ότι δεν υπάρχει κι αν υπάρχει είναι πάντα σιωπηλή. ...

3243 - Το παιδί της ανθρωπότητας

Μου ζήτησες να μην ασχοληθώ πια με τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Έχεις δίκιο η ζωή είναι πιο σημαντική και η ανθρωπότητα τόσο αφαιρετική. Μόνο που ...

3240 - Αρτσάχ και οδικές συγκοινωνίες

Λόγω της μορφολογίας του εδάφους του Αρτσάχ, ο πληθυσμός του εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις οδικές συγκοινωνίες. Βέβαια, αυτές εξαρτώνται άμεσα ...

3236 - Βασανιστήρια και Γενοκτονίες

Κάθε σύστημα που διέπραξε μια γενοκτονία, χρησιμοποίησε τα βασανιστήρια ως εργαλείο και ως όπλο. Η γενοκτονία δεν εξασφαλίζει από μόνη της το αποτέλεσμα ...

3219 - Ακόμα και το τόξο

Ακόμα και το τόξο της πέτρας όταν πια δεν υπάρχει ουρανός άντεξε το βάρος της φωτιάς για να μη σβήσει το φως. Η πέτρινη μνήμη δεν θα ξεχάσει το έγκλημα ...

3233 - Το παιδί με τα στραβά χέρια

- Πονάω. Γιατί με χτυπάς;  - Μη λες ψέματα! Δεν μπορεί να πονάς, αφού είσαι ηλίθιος. Τον ξαναχτυπά.  - Κι όμως πονάω.  - Σε χτυπώ, για να ισιώσουν τα χέρια ...

3218 - Η αντίσταση του αγάλματος

Δεν κοίταξες πίσω σου ακόμα και όταν κινδύνευες. Έβλεπες μόνο το μέλλον μας πέρα από τον ορίζοντα της φωτιάς . Δεν σε φόβισε η ύπουλη μάχη ήσουν έτοιμο ...

3231 - Ασύρματο δίκτυο και φωτιά

Το ηλεκτρικό ρεύμα δεν είναι μόνο ένα παθητικό σύστημα και δεν παράγει μόνο κινδύνους, όπως νομίζουν μερικοί. Επιπλέον, η ασύρματη μορφή του προσφέρει ...

3230 - Ελαιόδεντρα και Φωτιά

Ο πόλεμος της φωτιάς και η ειρήνη της ελιάς είναι το οξύμωρο σχήμα που αποκαλύπτει η εθνική μας τραγωδίας. Έχουν καεί πάνω από τρία εκατομμύρια ελαιόδεντρα ...

3229 - Ολυμπιακά έργα και Φωτιά

Οι πρωτοβουλίες ανθρωπιάς δεν επαρκούν αν δεν υποστηριχθούν με μια στρατηγική ανάπτυξης. Η καταγραφή του ζωικού κεφαλαίου και του φυτικού κεφαλαίου είναι ...

3228 - Προετοιμασία και Φωτιά

Ένα αναπτυξιακό σχέδιο ανασυγκρότησης μιας περιοχής πρέπει να βασίζεται στην ιδέα ότι η φωτιά μπορεί να επανέλθει. Η δομή του θα έχει ως υπόβαθρο μέτρα ...

3227 - Στρατηγική και Φωτιά

Η φωτιά δεν είναι ένας μοναδικός εχθρός που έχει τα χαρακτηριστικά του μονολιθικού. Η αντιμετώπισή της ως ένα ολικό φαινόμενο δεν είναι αποτελεσματική. ...

3220 - Το πένθος της φωτιάς

Όταν άκουγες το ρέκβιεμ δεν είχες τις εικόνες δεν έβλεπες το πάθος παρά μόνο τις νότες. Τώρα περπατάς ανάμεσα στα καμένα δέντρα και πληγώνεις τα ...

3216 - Τα δάκρυα της πέτρας

Κανείς δεν ενδιαφέρονταν για τη σφαγή του προηγούμενου αιώνα. Παρόλ’αυτά όλα ήταν αναφερόμενα στη διατριβή του δικηγόρου François Surbezy υποστηριγμένη ...

3215 - Μην κλαις τη νύχτα

Ό,τι και να σου έχουν κάνει την ημέρα μην κλαις τη νύχτα. Ακόμα και το κλάμα σου θα είναι χρήσιμο την επόμενη. Θυμήσου τη θάλασσα και τον ουρανό και ...

3214 - Η αμαρτία της φωτιάς

Πόσους χειμώνες άντεξες για ένα μόνο καλοκαίρι; Πόσους αιώνες έσβησες μια μόνο στιγμή; Ήθελες να πλήξεις την ανθρωπιά της μνήμης. Όμως θα σε ξεχάσω ...

3213 - Ο θαμμένος μάγος

Περίμενε τους αιώνες ο θαμμένος μάγος μέσα στα βάθη της θάλασσας. Έκαιγαν την πατρίδα του αλλά εκείνος ακούραστος περίμενε τους αιώνες. Θα πότιζε ...

3208 - Το πρωί του κόσμου

- Παππού, γιατί είσαι τόσο νέος; - Επειδή διαλέγω τα κομμάτια του χρόνου στα οποία θέλω να ζω. - Είναι λοιπόν τόσο σπάνια; - ...

3205 - Η φωτιά και η ανθρωπιά

Μπορεί κάποιοι να θέλουν να καταστρέψουν την πατρίδα μας, για λόγους που δεν γνωρίζουμε ή που δήθεν δεν γνωρίζουμε, δεν έχει σημασία. Δεν είναι με αυτόν ...

3203 - Encore un geste

Devant le désarroi que faire ? Aimer, aider ou consoler ? Peut-on encore faire un geste ? Comment être sûr que c’est le bon ? Faut-il le commettre sans ...

3201 - Νεκρά δάση

Κανείς δεν ήθελε την ιστορία σου. Έλεγαν ότι είχε πολλές πληγές. Και τώρα που είναι νεκρά τα δάση ποιος θα σε θέλει, αγάπη μου; Σου έκλεψαν την ιστορία, ...

3200 - Ένα κομμάτι φωτός

Δεν μας έδωσαν τίποτα παρά μόνο ένα κομμάτι φωτός και δεν καταλάβαμε τον πλούτο μας. Θέλαμε χρυσό και κάψαμε το φως. Τότε έκλαψε και πάλι ο Προμηθέας. ...

3295 - Η ανακάλυψη του ήλιου

Αγαθή: Δεν υπάρχει το βιβλίο. Άγγελος: Δεν πειράζει. Αγαθή: Όμως χάρη σε μια όμορφη κοπέλα, θα έχουμε τη μετάφραση. Άγγελος: Τη μετάφραση; Αγαθή: ...

3294 - Το βιβλίο που δεν υπήρχε

Σ’ ένα βιβλιοπωλείο, δύο γυναίκες. Μυρσίνη: Δεν υπάρχει ελληνική έκδοση του βιβλίου. Αγαθή: Συγνώμη; Μυρσίνη: Σας άκουσα που ζητούσατε τους Δίκαιους ...

3293 - Allegretto

Στο λιμάνι, κάποιοι παίζουν σκάκι σε μια μεγάλη σκακιέρα. Luis: Κύριε, κύριε. Μιχάλης: Ναι, παρακαλώ. Luis: Κάπου σας έχω δει. Μιχάλης: Δεν ...

3292 - Ελληνική σονάτα

Σ’ ένα δωμάτιο μ’ ένα πιάνο. Αγαθή: Τι έχεις; Άγγελος: Σκέφτομαι. Αγαθή: Αυτό το βλέπω. Χρόνος. Τι σκέφτεσαι; Άγγελος: Τη συνάντηση με ...

3291 - Παράδοξος ύπνος

Σ’ ένα παλιό καφενείο. Μια συνάντηση με το μέλλον. Ο Άγγελος πίνει ένα ελληνικό. Εκείνη τη στιγμή μπαίνει ένας άγνωστος. Μιχάλης: Δείχνει μια καρέκλα. ...

3290 - Δίπλα στο γιατί

Κοντά στα σιδερένια λουλούδια της λίμνης, ένα ζευγάρι. Μυρσίνη: Σε πλήγωσα; Μιχάλης: Δεν πειράζει… Μυρσίνη: Το ξέρω ότι σε πλήγωσα. Μη λες ψέματα. ...

3289 - Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα

Κοντά στη θάλασσα, ένα ζευγάρι συζητά. Αγαθή: Τι έγινε χθες; Άγγελος: Συνάντησα το μέλλον. Αγαθή: Άγγελε, άσε τα αστεία. Δεν έχω καμιά όρεξη. ...

3288 - Σημείωση στην Iστορία των Σφαγών για τον ειδικό ανταποκριτήτης Morning Post (Κωνσταντινούπολη, 5 Δεκεμβρίου 1918)

Οι σφαγές των Ελλήνων που οργανώθηκαν από τους Τούρκους και τους Γερμανούς όπως και εκείνες των Αρμενίων, είχαν στόχο την εξολόθρευση μιας φυλής. Με την ...

3280 - Η ανάγκη της γραφής

Ένα ένα σου έσπαζαν τα δάκτυλα για να μη γράφεις πια. Τότε εσύ έσκυψες για πρώτη φορά και ξάφνιασες τους βαρβάρους. Νόμισαν ότι υπέκυψες ενώ εσύ υπέγραψες ...

3278 - H αλλαγή αρμενο-εβραϊκής φάσης

Η αλλαγή θέσης της εβραϊκής διασποράς των Ηνωμένων Εθνών δεν παρέλειψε να προκαλέσει επιπτώσεις στο ιστορικό σχέδιο. Πράγματι, ως συνέχεια τούτης της ...

3277 - Γλυκές αναμνήσεις

Εκεί κάτω από τα σπασμένα σου φτερά μεγάλωσε η μικρή παπαρούνα για να σου θυμίζει το κόκκινο που τρύπησε το πλευρό σου. Την πότισες με το αίμα σου για ...

3276 - Ξεχασμένες σκέψεις

Πάνω στα χώματα που χόρεψες και στα τραγούδια της λευτεριάς πέθανες για τους αιώνες και για τα παιδιά της μοναξιάς. Δεν έσκυψες και δεν μπόρεσες να δεις ...

3270 - Η τεχνητή δυναμική των εκλογών

Ο μετασχηματισμός των εκλογών σε αποτέλεσμα αλλάζει την πολιτική στρατηγική. Ενώ ο στόχος ανήκει μόνο στη μεταστρατηγική, η ενσωμάτωσή του στη στρατηγική ...

3266 - Η πολυτέλεια της ομορφιάς

- Γιατί είναι τόσο άβολα τα τραπέζια; - Για να κάθονται οι μαλωμένοι... - Πρέπει να κάθονται κι αυτοί; - Μόνο έτσι μπορούν να δοκιμάσουν την πολυτέλεια. ...

3265 - Ο κορτάκης και το σαμοβάρι

Διάβαζε τον ηλίθιο του Φιοδόρ κι αναρωτιόταν τι θα έκανε στη θέση του. Θα κερνούσε την κυρία; Θα της άνοιγε την πόρτα; Ή θα έχανε την παρτίδα; Ήπιε το ...

3264 - Οι γραμμές της καλοσύνης

Δεν έσταζε τίποτα από μέσα της όλη η αγάπη της είχε γίνει ανθρωπιά για να αντέξει τη φωτιά που δεν είχε φως και δάκρυα. Η νύχτα ήταν γλυκιά και τρυφερή ...

3199 - Η τραγωδία της φωτιάς

Στην σύγχρονη εποχή όπου ακόμα και μια τραγωδία είναι απλά ένα γεγονός, η φωτιά είναι μία είδηση και τίποτα άλλο. Όπως δίνουμε μεγαλύτερη αξία στις αρχές ...

3197 - Η παράξενη γραφή

Έψαχνα μόνο ένα γράμμα με μια παράξενη γραφή. Αιώνες περίμενε το χέρι του περίεργου αναγνώστη. Δεν έλεγε τίποτα το μυστικό παρά μόνο οι άνθρωποι ...

3196 - Μία σπάνια μουσική

Άκουγες μια σπάνια μουσική. Τα όργανα δεν υπήρχαν πια. Οι οργανοπαίκτες δεν φυσούσαν πια. Μόνο ο άνεμος ζούσε με σένα. Περίμενες κάτι από μέσα. Μα ...

3195 - Τόσο κοντά και η θάλασσα

Ήμασταν τόσο κοντά και η θάλασσα περίμενε. Κοιτάζαμε τον ορίζοντα και δεν βλέπαμε τον γιαλό. Είχαμε ξεχάσει ότι κάθε ταξίδι αρχίζει μ’ ένα βήμα, ένα μόνο ...

3194 - Θυμάσαι, πατριώτη;

Πάντα ήσουν έτοιμος να πεθάνεις για τον ξεχασμένο σου λαό. Μα όταν ήρθε η ώρα της πληγής προτίμησες να ζήσεις. Δεν ήθελες πια να υποστείς το κόστος ...

3192 - Το αίμα της βελανιδιάς

Τελικά δεν ήταν μεγάλο πράγμα. Ήταν τουλάχιστον αυτό που είχαν σκεφτεί οι επισκέπτες βγαίνοντας από τη κρύπτη. Ο θόρυβος που τους είχε εκπλήξει, ήταν ...

3190 - Σιωπηλά

Δεν ήθελε να κάνει θόρυβο την ώρα που θα έπεφτε. Έτσι αποφάσισε να μείνει όρθιος μέσα στο πέρασμα του χρόνου κι εκείνος τον σεβάστηκε. Τα ανθρώπινα ...

3189 - Οι εκτελεσμένοι μήνες

Για να παραμείνει αθάνατη η κοινωνία εκτέλεσε τους μήνες. Κανείς πια δεν ξεπερνούσε την εβδομάδα. Όλοι ζούσαν την ίδια μέρα για να μην ενοχλήσουν το ...

3188 - Το γράμμα του αλήτη

Ήθελες να γεράσουμε μαζί σε μια κοινωνία που αδιαφορούσε για μας. Ήθελες να πεθάνουμε μαζί αλλά σε φόβισε η ανθρωπιά μου. Τώρα είσαι ελεύθερη να γεράσεις ...

3187 - Μ’ ένα μπαγλαμά στο χέρι

Μέσα στο καφενείο κανείς δεν πρόσεχε τον άνθρωπο με τον μπαγλαμά στο χέρι. Ήταν ανούσιος για την κοινωνία. Ήξερε για το παρελθόν μα ποιος μπορούσε ...

3186 - Πέρα από τα σκουπίδια

Ποιος θα προφθάσει να πεθάνει πριν πετάξει πάνω του τα σκουπίδια της η κοινωνία; Κοιμόμαστε για να μην ξεχάσουμε το ενδεχόμενο Και περιμένουμε μέσα ...

3185 - Ένα μόνο δωμάτιο

Σ’ ένα μόνο δωμάτιο ζούμε όλη τη ζωή μας. Και περιμένουμε τους επισκέπτες ενός άλλου δωματίου. Κανείς δεν βλέπει το νεκροταφείο και δεν ονομάζει τάφο ...

3181 - Γενοκτονία και ανθρωπιά

Γιατί η γενοκτονία των Ουκρανών παραμένει άγνωστη στην Ελλάδα και στην Κύπρο; Πρόσφατα την αναγνώρισε η Ισπανία και η Αργεντινή. Την έχουν ήδη αναγνωρίσει ...

3179 - Τα δάχτυλα και το θυμάρι

Ποιος προσέχει το θυμάρι; Το κοιτάζουμε μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. Δεν είναι όμορφο, δεν είναι ωραίο μόνο νόστιμο για τις κοιλιές μας. Μοιάζει με την ...

3178 - Δεν θέλω πια μόνο τη ζωή

Τι νόημα έχει η ζωή αν δεν ξέρουμε ότι θα είμαστε θνητοί; Ξέρεις ότι θα πεθάνω αλλά δεν έχει σημασία. Τίποτα δεν θα ξεχάσω ακόμα κι αν το θελήσει ...

3177 - Αποσπασματικά τραύματα

Πότε θα πεθάνουμε δίχως χρώματα εμείς που δεν έχουμε πια χώματα. Οι δικοί μας δεν άντεξαν ούτε τα σώματά μας άκουγαν μόνο την ασφάλεια και τα στόματά ...

3176 - Τα καρφωμένα φιλιά

Το ξέρω αν κάρφωσες τα φιλιά σου πάνω στο πρόσωπό μου είναι γιατί δεν άντεχες την ασχήμια μου. Τώρα ξέρω πόσο πληγώνει η ομορφιά ενός ανθρώπου ...

3175 - Η παρηγοριά μας

Θυμάσαι τον τάφο μου εκεί στα κατεχόμενα; Τον ξέχασες βέβαια για να ζήσεις καλύτερα. Δεν σου κρατώ κακία. Θα ξανάρθω να πεθάνω όταν δεν θα είμαι ...

3174 - Η αναμονή των νεκρών

Ο κόσμος δεν ξημέρωνε και οι πέντε νεκροί περίμεναν να περάσουν οι μαύροι αιώνες για να τους αγγίξει και πάλι ο ιππότης δίχως πανοπλία. Δεν άκουγαν ...

3168 - Τα στοιχεία του παρελθόντος

Όταν τα στοιχειά του παρελθόντος είναι τόσο σπάνια σε μια πόλη μόνο οι άνθρωποι μπορούν να τα σώσουν. Διότι ξέρουν ότι εκεί και μόνο εκεί βρίσκεται ...

3167 - Οι ευπρεπείς αυχενοκύπτες

Όταν κοίταζαν τα δέντρα είχαν το αίσθημα της ντροπής διότι δεν έβλεπαν τις κορυφές. Ο αυχένας τους έδειχνε μόνο τα πόδια των συμπολιτών τους. Ούτε ...

3163 - Ο γιος του δράκου

Κοίταζε τους ανθρώπους με λύπη. Έβλεπε τα βάσανά τους. Κάθε κοινωνία τους καταπίεζε για ν’ αφανίσει την ανθρωπιά. Τα ήξερε από τον πέτρινο δράκο που ...

3162 - Ανθρώπινη ερώτηση

Είδες ποτέ τον ήλιο δίχως γη; Έτσι είναι η ανθρωπιά δίχως θάλασσα. Κι όμως υπάρχει και αντέχει. Είδες ποτέ μάνα δίχως παιδί; Έτσι είναι το μοιρολόι ...

3161 - Ο μυστικός διάλογος

Εσύ που ακούς τα λόγια της θυσίας μας πώς αντέχεις αυτά που κάνουν οι δικοί μας; Δεν σε πικραίνει η προδοσία τους; Δεν σε πονά η καρδιά σου; Όχι! ...

3160 - Η ανηφορκά

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος μόνο ανηφορκά θα βρούμε αν θέλουμε τη λευτεριά. Οι περισσότεροι θα πεθάνουν άδικα και μάταια. Μα πάνω στα κορμιά τους ...

3158 - Η θυσία των αγνοουμένων

- Δεν πρέπει να πεθάνουμε. - Δεν γίνεται! - Κι όμως θα θυσιαστούμε για την μνήμη. - Τι θέλεις να κάνουμε; - Θα γίνουμε αγνοούμενοι! - Μα θα μας ξεχάσουν! ...

3157 - Η μάχη των αγνώστων

Πολλοί θα ήθελαν να λύσουν το κυπριακό. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το πρόβλημα είναι με ποιον τρόπο. Βέβαια, υπάρχουν πάντα οι εύκολες λύσεις. Τις ακούμε ...

3152 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XX

Η πρόσβαση στην ανθρωπότητα είναι εφικτή μόνο μέσω του έργου, διότι μόνο η αδιάκοπη δραστηριότητα δικαιώνει την ανθρώπινη ύπαρξη. Είναι γι’ αυτόν το λόγο ...

3150 - Ανθρωπότητα και Χρόνος ΧΙΧ

Η κοινωνία μένει κατάπληκτη μπροστά στην πρόδηλη ευχέρεια με την οποία αποδεικνύει την αξία του ο Franz Schubert. Κατά τη διάρκεια τού έτους 1815, συνθέτει ...

3149 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XVIII

Εάν μερικοί διερωτώνται ακόμα για την έννοια της ανθρωπότητας και την αφαιρετικότητά της, η μελέτη των πινάκων του Vincent van Gogh σίγουρα θα τους βοηθήσει ...

3148 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XVII

Οι Δίκαιοι του Albert Camus δεν είναι μόνο επαναστατημένοι ή ανυπότακτοι. Είναι προπαντός άνθρωποι οι οποίοι βιώνουν το αίσθημα της δικαιοσύνης. Για να ...

3147 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XVI

Η κοινωνία είναι βασισμένη στις έννοιες του κράτους και της βίας. Είναι γι’ αυτόν το λόγο που ο Προμηθέας καταδικάζεται από αυτές τις δύο οντότητες μετά ...

3145 - Το μάθημα της γενοκτονίας

Δεν υπάρχει θεός. Δεν υπάρχει ανθρωπιά. Δεν υπάρχουν αθώοι. Δεν υπάρχουν δίκαιοι. Υπάρχουν σωροί. Υπάρχουν σταυροί. Υπάρχουν στίγματα. Δεν υπάρχει ...

3144 - Το αστέρι του Primo

Κανείς δεν έμαθε γιατί πέθανες. Κανείς δεν μπόρεσε να καταλάβει. Είχες αντέξει τόσα πολλά. Έζησες το ολοκαύτωμα μέσα στις σάρκες σου. Όμως δεν μπόρεσες ...

3143 - Κοινωνικός κίνδυνος

- Γιατί προσέχεις τα παιδιά;  - Γιατί είναι οι επόμενοι άνθρωποι.  - Κι αν γίνουν άτομα;  - Αυτό γίνεται όταν δεν τα προσέχουμε.  - Θέλουν προστάτες λοιπόν;  ...

3140 - Ακόμα ένα χαμόγελο

Μέσα στη σιωπή εκεί που υπάρχουν οι πέντε κινήσεις είδα ακόμα ένα χαμόγελο. Μετά από το τέλος του κόσμου οι άνθρωποι δεν έπαψαν την πάλη. Ανάμεσα στους ...

3139 - Η φωτογραφία του μέλλοντος

Κοίταζες το παρελθόν πάνω σε μια φωτογραφία και δεν έβλεπες το μέλλον που έδειχνε με τα ίχνη της. Δεν μπορούσες ακόμα να φανταστείς τη δύναμη του ...

3138 - Το παράδειγμα του Αρτσάχ

Η συμβολή του Αρτσάχ δεν συνοψίζεται μόνο στην απελευθέρωση κατεχομένων εδαφών. Η στρατηγική σημασία είναι βαθύτερη, διότι το παράδειγμα του Αρτσάχ πραγματικά ...

3133 - Η τρυφερότητα της θάλασσας

Το σκέφτηκες ποτέ γιατί η θάλασσα είναι τόσο τρυφερή με τους ανθρώπους; Έχει το γαλάζιο της πληγής και περιμένει το λευκό της ανθρωπιάς. Δεν είμαστε ...

3132 - Το τελευταίο αίνιγμα

Όταν είναι τόσο όμορφες οι πέτρες πως τολμούν οι ζωντανοί να τις πλησιάσουν; Μάλλον ξέρουν ότι θα πεθάνουν ανάμεσα τους και παίρνουν θάρρος. Όμως ...

3131 - Τα βασικά στοιχεία

Στην πατρίδα μας ο ουρανός δεν έχει λευκά σημεία. Το λευκό είναι το μάρμαρο της γης που πελέκησε η ανθρωπιά μας. Μας έδωσαν το γαλάζιο για να ζήσουμε και ...

3126 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XV

Για να κατανοήσουμε τις χρονικές δυνατότητες της Ανθρωπότητας, θα ήταν συνετό να προχωρήσουμε ακόμα περισσότερο στη θεωρία των διακλαδώσεων η οποία δημιουργήθηκε ...

3125 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XIV

Η κυριαρχία του χώρου επί του χρόνου δεν είναι μύθος. Είναι ένα χαρακτηριστικό της κοινωνίας. Διότι τα συνιστώντα στοιχεία της, δηλαδή τα άτομα, δεν είναι ...

3124 - Ανθρωπότητα και Χρόνος ΧΙΙΙ

Είναι δυνατόν να αγωνιζόμαστε για την αναγνώριση μιας γενοκτονίας χωρίς να ασχολούμαστε με τους επιζήσαντες; Ακόμα και αν αυτό είναι δυνατόν για έναν ...

3123 - Η αναγνώριση του ήθους

Γιατί δεν κλαις όταν ακούς τη λέξη γενοκτονία; Δεν λυπάσαι τους αθώους; Προτιμάς τη λήθη; Δεν τους ακούς να περιμένουν μέσα στη σιωπή της γης; Τους ξέχασες ...

3122 - Ο χορός και τα χειρόγραφα

Οι μόνοι που μελέτησαν τα χειρόγραφα δεν ήξεραν να χορεύουν δεν ήταν λεβέντες δεν ήταν ήρωες όπως λέγαμε. Ήταν μόνο άνθρωποι, ήταν μόνο δίκαιοι, ...

3121 - Οι ενοχές των αθώων

Όταν ήμασταν αθώοι δεν μας το έλεγαν οι βάρβαροι. Μας είχαν καταδικάσει και οι ζωές μας ήταν οι ενοχές μας. Μας κατασπάραξαν ύπουλα με τα ίδια μας ...

3120 - Η επιμονή της γιαγιάς

Μας έκλεψαν τις σοδιές μας και δεν είπαμε τίποτα. Μας εγκλώβισαν μέσα στη γη μας και δεν είπαμε τίποτα. Μας ανάγκασαν να φάμε τις σάρκες μας για να ...

3117 - Ανθρωπότητα και Χρόνος ΧΙΙ

Εάν η ανθρωπότητα είναι αναγκαία, η νοημοσύνη είναι μία ανάγκη. Η νοημοσύνη μας είναι αναμφίβολα ένα τίποτα μέσα στο σύμπαν, αλλά δίχως αυτό το τίποτα ...

3116 - Ανθρωπότητα και Χρόνος XI

Για να προχωρήσουμε με την ανάλυση της Ανθρωπότητας, πρέπει να εξετάσουμε τη μοναξιά της νοημοσύνης και τη σπανιότητα της αντίστασης. Γι' αυτό χρειάζεται ...

3115 - Η μοναξιά της αντίστασης

Όταν όλος ο οίκος είναι μια συνωμοσία. Όταν όλος ο κόσμος είναι μια συνεργασία. Τι είναι το πρέπον; Η υποδούλωση; Η υποταγή; Τι πρέπει να επιλέξει ...

3114 - Το πένθος του λευκού

Το λευκό ήταν τόσο μαύρο. Αβάσταχτος ο πόνος. Είχε μάθει το θάνατο του αδελφού. Τότε πέθανε η ελπίδα για δεύτερη φορά. Το βάρος των αρχών είχε συντρίψει ...

3110 - Ανθρωπότητα και Χρόνος X

Η γραφειοκρατία της κοινωνίας επιδιώκει συστηματικά την εξάλειψη κάθε ίχνους ανθρωπιάς στις διαδικασίες της. Τη θεωρεί ενοχλητική. Η ύπαρξή της ανθρωπιάς ...

3109 - Ανθρωπότητα και Χρόνος IX

Όταν βρεθούν αντιμέτωποι με την καταπίεση, οι άνθρωποι αντιστέκονται. Μόνο που δεν είναι η κοινωνία που τους έμαθε να αντιστέκονται. Ποιος είναι, λοιπόν, ...

3108 - Ανθρωπότητα και Χρόνος VIII

Η κοινωνία δεν είναι παρά ένα δόγμα. Όλη της η δύναμη και η αδυναμία προέρχονται από το γεγονός αυτό. Το να πιστεύουμε σ’ αυτήν, την καθιστά ισχυρή. Το ...

3107 - Ανθρωπότητα και Χρόνος VII

Ο πόλεμος ανάμεσα στις κοινωνίες και την ανθρωπότητα στηρίζεται κυρίως στο εξής νοητικό σχήμα: η πάλη της τύχης εναντίον της ανάγκης. Το τυχαίο στοιχείο ...

3106 - Ανθρωπότητα και Χρόνος VI

Για να κατανοήσουμε βαθύτερα τα χαρακτηριστικά της ανθρωπότητας, είναι καλό να ενδιατρίψουμε στο κουαρτέτο «Οι παραφωνίες» του Wolfgang Amadeus Mozart ...

3105 - Οι παραφωνίες του δασκάλου

Αντίθετα με τις απλοϊκές επιθυμίες της κοινωνίας, ο δάσκαλος δημιούργησε τις παραφωνίες για τους επόμενους ανθρώπους. Κανένας στην εποχή του δεν μπορούσε ...

9361 - Φιλιά από την Μύκονο

Όταν είσαι Καστελλόριζο και δέχεσαι φιλιά από την Μύκονο δεν ξέρεις αρχικά το λόγο αλλά όταν βλέπεις τ'αποτελέσματα καταλαβαίνεις την ανάγκη διότι ...

3104 - Βαθιές νότες

Μερικές βαθιές νότες αρκούν για να συλλάβουμε την ουσία. Πέρα από τον κόσμο του παράλογου, η ανθρωπότητα αναμένει τις κινήσεις μας. Και δεν μπορούμε πια ...

3103 - Ανθρωπότητα και Χρόνος V

Δεν επιλέγουμε την κοινωνία στην οποία γεννιόμαστε. Αυτή η κοινοτυπία βρίσκεται στη βάση πολλών προβλημάτων για τους ανθρώπους. Αυτά τα προβλήματα είναι ...

3102 - Ανθρωπότητα και Χρόνος IV

Εάν οι μεγαλοφυΐες είναι ιδιομορφίες στο γνωστικό χώρο της ανθρωπότητας, οι ιδιοφυΐες είναι ανωμαλίες, με τη μαθηματική έννοια του όρου. Είναι γι’ αυτόν ...

3101 - Ο θάνατος του ποιητή

Έπρεπε να πεθάνει από την αρχή όμως η ανθρωπιά του τον είχε καταδικάσει εις ζωή. Έγραφε για τους ανύπαρκτους λαούς που δεν ήθελε η κοινωνία του αχανούς. ...

3100 - Ανθρωπότητα και Χρόνος ΙΙΙ

Εάν η ανθρωπότητα είναι πολύ αφηρημένη έννοια για ορισμένους, αρκεί να εξετάσουν το μίσος του κοινωνικού συστήματος για να αντιληφθούν την πραγματικότητά ...

3096 - Ωραία ανάμνηση

Θυμάσαι το πεζοδρόμιο της νύχτας ; Εκείνο που ζούσε απέναντι από την κοινωνία. Εκείνο που μας επέτρεψε να ζήσουμε. Το περπάτησα και πάλι για να ...

3095 - Η τελευταία ευκολία

Μ’ άφησες με τ’ αστέρια στο στόμα  και θέλεις να πεθάνω  γι’ αυτό που έλεγες ασήμαντο  όταν ζούσες νεκρός.  Θα’ ρθω όμως μην ανησυχείς  δεν είμαι σαν εσένα  ...

3094 - Η τύχη του ατόμου

Δεν είσαι ηλίθιος, το ξέρω.  Δεν διάβασες τον Φιοδόρ.  Σ’ έσωσε η σοφία της κοινωνίας.  Κοιτάζεις και δεν βλέπεις το έργο μας.  Νιώθεις μόνο την εξουσία ...

3093 - Το γέλιο σου

Θέλω να γελάσεις ακόμα μια φορά  έτσι για να πεθάνει  ο θάνατος.  Μην πεθάνεις πριν γελάσεις  μόνο έτσι θα παραμείνεις  άνθρωπος.  Κανείς δεν σου το ...

3092 - Μόνο εκεί

Μπορείς να ζήσεις μόνο εκεί  με τους επόμενους ανθρώπους  δίχως την κοινωνία  του εδώ;  Αν μπορείς, πρέπει να μάθεις  αυτά που ξέχασε η ανθρωπιά σου  ...

3075 - Στα κύματα της πέτρας

Πάνω στα κύματα της πέτρας που δε σπάζουν σε καμιά όχθη θα ξανάρθω να σε ψάξω να σου προσφέρω πάλι το άρωμα ενός ξεχασμένου ροδιού. Πέραν του πόνου ...

3074 - Παράξενες σκέψεις

- Δεν υπάρχουν πια.  - Ποιοι;  - Οι δικοί μας.  - Κι έχουμε μείνει πάλι μόνοι.  - Και τότε ήμασταν μόνοι.  - Μόνο που τώρα το ξέρουμε.  - Δεν αλλάζει τίποτα.  ...

3072 - Η εξομολόγηση του αλήτη

Εκεί που ακούμπησα τη γη  βρήκα μόνο σκληρές πέτρες  μα δεν έκλαψα  δεν υπήρχαν αγκάθια.  Ανάμεσα στα λουλούδια  δεν ξεχώρισα το χρώμα  και δεν τα έκλεψα  ...

3070 - Επέστρεψα στην εκκλησία

Επέστρεψα στην εκκλησία  για να δω τα κεριά της αντίστασης  μετά από το γάμο της χαράς  και τα δώρα της ειρήνης.  Άναψα το κερί και είδα το νερό  πάνω ...

3069 - Όταν το εκεί έγινε το εδώ

Ξέρεις πέρα από το παρελθόν  τα πέρατα της γης ήταν εδώ.  Οι θεοί είχαν καταδικάσει την ουσία,  για να κρατήσουν την εξουσία.  Όμως μέσα από τη φωτιά ήρθε ...

3067 - Έψαξα τα χρώματα στο Ερεβάν

Έψαξα τα χρώματα στο Ερεβάν  μα είδα μόνο τις σκιές του παρελθόντος.  Ο κόσμος δεν ήθελε ν’ αλλάξει,  μόνο να ξεχάσει την πραγματικότητα  που δεν έπαψε ...

3066 - Ελεύθερη διδακτική

Ενώ όλοι συμφωνούμε όταν πρόκειται να αμφισβητήσουμε το εκπαιδευτικό σύστημα, η εναλλακτική λύση δεν είναι παρά μια παραλλαγή του ίδιου. Με το πρόσχημα ...

3062 - Το στίγμα του δράκου

Ανάμεσα στα θύματα της βαρβαρότητας  τα δάκρυα του δράκου είχαν αφήσει ίχνη.  Κανείς δεν πρόσεξε  κανείς δεν κοίταξε  τους πέτρινους φρουρούς.  Σήκωναν ...

3056 - Το κόκκινο κομποσκοίνι

Εκεί δεν είχε πληγωθεί το ίδιο χρώμα. Πονούσε όμως με τον ίδιο τρόπο. Το κομποσκοίνι ήταν κόκκινο. Μα τα χρόνια τριάντα τρία. Έτσι είδαμε τον ...

3051 - Η συνείδηση της τιμωρίας

Τώρα που είδα τη φωτογραφία  με τα σπασμένα κορμιά  και τους παγωμένους σταυρούς  δεν μπορώ πια ν’ αντικρίσω  το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας  ως μια ...

3048 - Η ελευθερία της ψήφου

Είναι τόσο δύσκολο να φανταστούμε το αδιανόητο που ορισμένοι δεν μπορούν να ζήσουν την πραγματικότητά του. Οι άνθρωποι πίστευαν πως ήταν ανώνυμοι κι ...

3047 - Ο άλλος κανένας

- Τι περιμένεις από εκεί;  - Τίποτα.  - Τότε γιατί πας εκεί;  - Γιατί όλα αρχίζουν με το τίποτα  - Και ποιος θα σ’ εμπιστευτεί;  - Κανένας.  - Ο άλλος ...

3046 - Η αναμονή των βουνών.

Πάνω από τα βουνά δεν υπήρχαν σκιές. Τα είχε σκεπάσει ο ήλιος της μνημοσύνης. Περίμεναν και πάλι τον άγνωστο της δικαιοσύνης. Έπρεπε να βρει ...

3045 - Η ανακάλυψη της συνείδησης.

Ανάμεσα στους αγνώστους αναγνωρίζουμε την αξία της μάχης και της θυσίας. Κανείς άλλος δεν μπορεί να αναδείξει την αλήθεια που δεν ξέχασε τον θάνατο. Τώρα ...

3065 - Πέρα από το Αρτσάχ

Το Αρτσάχ δεν είναι πια μια εγκλωβισμένη γη. Το Αρτσάχ δεν είναι μόνο μια απελευθερωμένη γη. Είναι επίσης το μέλλον μιας ιστορίας και η ιστορία ενός μέλλοντος. ...

3044 - Εναντίον της λήθης

Χρόνια παλεύουμε με τους βαρβάρους  κι ακόμα δεν τολμάμε  ν’ αντικρίσουμε  το παρελθόν.  Εκεί στον μαύρο κήπο όμως  περιμένουν το παραμικρό  για να κατασπαράξουν  ...

3043 - Εσωτερικές τριβές.

Κάθε σύστημα, ειδικά σε φάση πολέμου, έχει εσωτερικές τριβές, όπως το ανέδειξε ο στρατηγιστής Clausewitz. Το πρόβλημα δεν είναι να τις απαλείψει αλλά να ...

3042 - Το πρόβλημα της λύσης.

Η επιρροή της ειρήνης είναι τόσο μεγάλη στη σύγχρονη κοινωνία που δεν γίνεται κατανοητό ότι πρέπει να δοθούν μάχες για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Η ...

3041 - Ο νεκρός φίλος

Άκουγα τα λόγια σου κι έβλεπα τα όριά σου. Ήσουν αθώος και αγνός αλλά δεν ήξερες ότι ήσουν νεκρός. Έπρεπε να σε πληγώσω για να δεις τι σημαίνει ...

3020 - Το μνημόσυνο και η αντίσταση

Όλοι θεωρούμε ότι το μνημόσυνο είναι μια εσωτερική ανάγκη που υπάγεται αποκλειστικά στο θρησκευτικό χώρο. Ακόμα και αν αυτό ισχύει για τους περισσότερους ...

3040 - Τα μαύρα ξύλα

Ποιος είχε δει τον ωκεανό της φωτιάς;  Τα μαύρα ξύλα δεν απάντησαν.  Περίμεναν τον άγνωστο  που γεννήθηκε  μέσα στη γενοκτονία.  Αυτός θυμόταν τα πάντα.  ...

3035 - Ο γέρος και το παιδί

Όπως ο γέρος ήταν τυφλός δεν κοίταζε την κοινωνία κι έβλεπε μόνο την ανθρωπιά του παιδιού που σήκωνε το δάκτυλο. Εξέταζε τις κινήσεις μιας αόρατης παρτίδας ...

3034 - Η δεύτερη θυσία

Πάνω στο λευκό τείχος  ένιωσα την πληγή της πέτρας.  Η μνήμη είχε πέσει  για να μην ξεχάσουμε  τον άγνωστο στρατιώτη.  Δεν είπε τίποτα όταν είδε  το παιδί ...

3033 - Το χαμόγελο της ανθρωπιάς

Διάβαζα το κείμενο του γέρου που είχε χάσει το γιο του μα δεν έκλαιγα όπως τότε χαμογελούσα όπως ήθελε εκείνος που δεν γνώριζε πια το γέλιο ...

3032 - Ο κουρασμένος σύντροφος

Τον είχε γονατίσει η κούραση  κι έπρεπε να ξαποστάσει  ο άνθρωπος της γης.  Κι εμείς στήσαμε χορό  και τον βάλαμε στη μέση του κύκλου  για να τον προστατέψουμε.  ...

3031 - Οι ανθρώπινες στολές

Τόσα χρόνια φορούσαμε στολές  δίχως να ξέρουμε την πραγματική τους αξία.  Έπρεπε να πάθει ένας δικός μας  κάτι που διαπερνά τις στολές  για να καταλάβουμε ...

3027 - Ο γέρος και τα μαθηματικά

Ο γέρος κοίταζε την πόρτα. Περίμενε τον άγνωστο. Έπρεπε να μιλήσει για τα μαθηματικά του. Η πόρτα άνοιξε. Δεν κουνήθηκε από την καρέκλα του. ...

3026 - Η τελευταία προετοιμασία

Βάνια: Έγραψε και πάλι...  Σόνια: Θα μου το διαβάσεις;  Βάνια: Όχι, δεν μπορώ. Πρέπει να το διαβάσεις μόνη σου.  Σόνια: Έχεις τα φύλλα μαζί σου.  Βάνια: ...

3019 - Η πείνα της μνημοσύνης

Μπορεί να είχαν πεθάνει τα παιδιά  όμως η μνημοσύνη  πεινούσε.  Ήθελε να φάει τη λήθη της κοινωνίας  που δεν ήξερε από πόνους  και πέθανε σκασμένη.  Είχες ...

3018 - Οι μικρές στρόγγυλες κοιλιές

Νόμιζες ότι δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα  και δεν έκανες τίποτα  όμως οι στρογγυλές κοιλιές  υπήρχαν.  Τις είχες θάψει μέσα στη λήθη σου  για να μην ...

3015 - Η παρατήρηση της ιστορίας

Στα εδάφη της ελευθερίας, έπρεπε να γραφεί η ιστορία από την αρχή, όχι για να σβηστεί το παρελθόν, αλλά για να μη λησμονηθεί το μέλλον. Οι άνθρωποι ...

3012 - Ο άλλος δρόμος

Σταυρούλα: Θα μου μιλήσεις για τους Πομάκους; Ιάκωβος: Τι θέλεις να σου πω; Σταυρούλα: Είναι και αυτοί άνθρωποι; Ιάκωβος: Και βέβαια. Σταυρούλα: Μα στο ...

3011 - Τα δάκτυλα της χαρουπιάς

Τα δάχτυλα της χαρουπιάς έδειχναν την πονεμένη γη όμως ο ουρανός, κρατούσε μια χούφτα φωτός πάνω από την εγκλωβισμένη για να μην ξεχάσουμε την εκκλησία ...

3010 - Δύο φορές περάσαμε

Δύο φορές περάσαμε από το μονοπάτι της μνήμης που περίμενε ν’ανοίξουν τα τείχη της πόλης για να φανεί το λιμάνι με το ακίνητο καράβι, τότε άρχισε το πρώτο ...

3009 - Κάτω από τα πεύκα

Εκεί κάτω από τα πεύκα περιμέναμε τον κόσμο του πάθους. Είχαμε μάθει για τo κυπαρίσσι και στρίψαμε το βλέμμα μας. Κάθε στιγμή ήταν κι ένας θάνατος της ...

3008 - Κατεχόμενα ταξίδια

Βάνια: Είδες τον άγιο; Κάτια: Τον τυφλό; Χρόνος. Ναι, βέβαια. Χρόνος. Εκείνος όμως... Βάνια: Τον φίλησε ο δάσκαλος. Κάτια: Πάνω στις πληγές του; ...

3003 - Η αντίσταση των βιβλίων

Την ώρα που γράφαμε τα βιβλία της ιστορίας  με το βλέμμα του μέλλοντος  άλλοι έσβησαν το παρελθόν  για να κυριαρχήσει το παρόν.  Δεν το βάλαμε κάτω όμως  ...

3000 - Μόνοι αλλά μαζί

Πολλοί νόμιζαν ότι ήμασταν δυστυχισμένοι γιατί δεν είχαμε ελπίδες. Λίγοι έβλεπαν τη χαρά μας όταν ήμασταν μαζί. Διότι ξέραμε πόσο σπάνια ήταν ...

3099 - Ανθρωπότητα και Χρόνος ΙΙ

Για να αναγνωρίσει, ο εγκέφαλός μας χρειάζεται να επαναφέρει. Κάθε αναγνώριση είναι ένας χρονικός κρίκος μέσα στο γνωστικό χώρο. Η ανθρωπότητα εργάζεται ...

3098 - Ανθρωπότητα και Χρόνος Ι

Η εξέταση της έννοιας της Ανθρωπότητας σ’ ένα αυστηρά οντολογικό πλαίσιο την υποβαθμίζει. Χωρίς τη διαχρονική της φύση και το χρονικό της προσδιορισμό, ...

3097 - Το τσάι δίχως ζάχαρη

Έκανε κρύο μα δεν έλεγες τίποτα.  Κοίταζα τα λεπτά σου δάκτυλα.  Σ’ άκουγα σε μια άλλη γλώσσα.  Έβαλες κι εσύ το λεμόνι  μέσα στο τσάι  δίχως ζάχαρη.  ...

2734 - Το μαγικό κουτί

Η μικρή μάγισσα θέλησε να προστατέψει τον άνεμο.  Πήρε πέντε τρύπια καλάμια  και τα έβαλε πάνω στο γλυπτό ύφασμα.  Δεν τα κάλυψε για να φυσούν την ομορφιά.  ...

2553 - Μαθήματα αντίστασης

Στον Κυριάκο Κ. Δάσκαλε, μη σταματήσεις τον αγώνα.  Ακόμα κι αν σε πληγώσουν  οι φανατικοί της λήθης και οι κυρίαρχοι του κενού,  πρέπει ν’ αντισταθείς.  ...

2733 - Γάλα με μέλι

Ήταν ζεστό και τρυφερό σαν λευκό φιλί.  Άφηνε κι αυτό τα σημάδια της αγάπης  πάνω στα χείλη του πάθους.  Είχε τη γεύση του γλυκού  που έλειπε στη ζωή  ...

2550 - Νόμιμη παρανομία

Όταν σε αναγκάζουν να ξεχάσεις,  όταν σε αναγκάζουν να διαβάζεις  και να μαθαίνεις το βιβλίο της λήθης,  τότε η παρανομία γίνεται νόμιμη  διότι μόνο η ...

2732 - Ο γάιδαρος και το φως

Περπατούσε αργά και σταθερά.  Δεν ήθελε να πέσει το βάρος του.  Με δυσκολία άντεχε το φως.  Κοίταζε μόνο μπροστά του.  Δεν ήξερε πού πήγαινε.  Ήξερε όμως ...

2547 - Ο γνωστικός χωροχρόνος

Τα κλασικά μοντέλα της γνώσης έχουν την τάση να προωθούν μία απλοϊκή εικόνα της γνώσης. Συνήθως την παρουσιάζουν σαν μία συνεχή οντότητα μέσα στον χωροχρόνο. ...

2731 - Τα κεφάλια που δεν έσκυβαν

Εξετάζαμε προσεχτικά τα χειρόγραφα.  Ο μυστικοφύλακας δεν μιλούσε ανοιχτά.  Τα έγγραφα αφορούσαν τη Βιέννη.  Εκεί ετοιμαζόταν ο πρώτος θρύλος.  Ή μάλλον ...

2363 - Στο μετέωρο σημείο

Εκεί στο Μοναστηράκι όπου η ανατολή αγγίζει τη γη μας θέλουμε ν’ ακούσουμε και πάλι τις χορδές του χρόνου. Τότε το λάδι θα γίνει χρώμα και οι πληγές, στιγμές ...

2934 - Ωκεανός μνημοσύνης

Γιατί δεν είπες τίποτα  όταν σε πλήγωσε  η αδικία της στιγμής;  Κοίταζες το γιο σου  που είχε γίνει ένα με τη γη  και δεν σήκωσες το βλέμμα.  Όμως πέρα ...

2933 - Η πέτρινη πόλη

Τα τείχη του χρόνου  είχαν το χρώμα  της πέτρινης πόλης.  Οι ασπρόμαυρες σκιές  γελούσαν ανάμεσα  στους αιώνες της σιωπής.  Και πάνω στον ωκεανό  περίμεναν ...

2730 - Το διπλανό δωμάτιο

Δεν ήταν άδειο το διπλανό δωμάτιο.  Κάποιος άκουγε τι έλεγαν  οι άγνωστοι του μέλλοντος.  Περίμενε το άνοιγμα της πόρτας.  Όμως δεν έγινε τότε.  Η πόρτα ...

2932 - Τα σπασμένα γόνατα

Κανείς δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί  στην πέτρα του πάθους  και με τα γόνατα σπασμένα  προσπαθούσε να ζήσει το θάνατο.  Εκείνοι που σε κατηγόρησαν  ευγνωμονούσαν ...

2729 - Δύο ηλίθιοι

Δύο άνθρωποι, δύο όργανα του κόσμου,  ένα σπαθί και ένα ξύλο  πάλευαν εναντίον της λήθης.  Δύο νεκροί, δύο κλάματα του κόσμου,  ένας σταυρός και ένας τάφος  ...

2545 - Έγκλημα ειρήνης

Όπως δεν υπήρχε πόλεμος,  δεν υπήρχε αντίσταση.  Όπως δεν υπήρχαν μάχες,  δεν υπήρχαν θυσίες.  Όμως υπήρχαν συνεργασίες  ακόμα και προδοσίες.  Όμως υπήρχαν ...

2930 - Ψηλά τα χέρια

Οι αθώοι είχαν ψηλά τα χέρια.  Οι βάρβαροι τούς είχαν σταυρώσει  πάνω στο αόρατο ξύλο  και κανείς δεν έβλεπε  το μαρτύριο της γενοκτονίας.  Έπεφταν νεκροί ...

2728 - Τα χάδια της ανάστασης

Τα χάδια πάνω στις χορδές  έβγαζαν έναν παλιό πόνο  που δεν ήθελε να σβήσει.  Δεν ήταν ανοιχτή η πληγή  ήταν κλειστή η ξερή γη.  Και οι ήχοι έσμιγαν και ...

2543 - Σύννεφα ωκεανού

Εκεί που δεν υπήρχε ακόμα γη,  εκεί που άνοιγε η πληγή,  ήταν τα σύννεφα του ωκεανού.  Έκρυβαν τα πάθη της ιστορίας,  έκλεβαν το φως της δημιουργίας  για ...

2929 - Αναγκαία ερωτήματα

Πού πήγαινες πάνω στις πέτρες του ήλιου;  Πώς έκλαιγες μπροστά στη θάλασσα;  Ποιος ουρανός ήταν μαζί σου;  Πόσο άντεξες την τύχη;  Ήσουν ήδη η ζωή μου ...

2727 - Ο μοναχικός βασιλιάς

Εξήντα τέσσερα χρόνια πάλευε με το ξύλινο κορμί του.  Είχε γεμίσει πληγές από τα χτυπήματα των ίππων,  τα τεχνάσματα των πύργων και τα κόλπα των τρελών.  ...

2928 - Τα πέτρινα σοκάκια

Όταν περπατούσες μόνος  μέσα στα πέτρινα σοκάκια  σ’ ένιωθα δίπλα μου.  Είχα πάνω μου το παρελθόν σου  και κοίταζα κάθε στιγμή  του μέλλοντος.  Κι έτσι ...

2726 - Η μυστική κυρία

Σπάνια μιλούσε. Δεν το επέτρεπε ο κανόνας. Κατέγραφε τα πάντα. Το ήθελε η ιστορία. Δεν έπρεπε να ξεχάσει τίποτα μέσα στη λήθη. Στην αρχή δεν ήταν αυτός ...

2354 - Η ζεστή μυρωδιά

Έκαιγε το φλυτζάνι  μα τα δάκτυλα έτρεχαν χαρούμενα  πάνω στη μνήμη του.  Η ζεστή μυρωδιά  μας έσπαζε τη μύτη  και ξαναβλέπαμε τη γιαγιά  που μας ετοίμαζε ...

2927 - Η προτίμηση

Δεν έψαξες να δεις  το αόρατο.  Δεν πίστεψες τη σκέψη  του χρώματος.  Δεν ήθελες ν’ αγγίξεις  το άβατο.  Δεν έκλαψες τον τάφο  της πέτρας.  Προτίμησες ...

2353 - Συγγνώμη παππού

Στο σχολείο μού διάβασαν  για τις μάχες που έδωσες.  Στο σχολείο μού είπαν  για τις θυσίες που έζησες.  Στο σχολείο μού μίλησαν  για τους πεθαμένους φίλους ...

2926 - Ο θησαυρός της βιβλιοθήκης

Πάνω στο τραπέζι  ένα κλειστό κουτί περίμενε  το άγγιγμα,  το άνοιγμα,  το αίνιγμα.  Είχαν χαράξει το βλέμμα  που δεν περίμενε  το πνεύμα,  το στέμμα,  ...

2540 - Πριν πεθάνουμε

Στον Φώτη Κ. Όταν ήμασταν μικροί είχαμε έναν δάσκαλο  και αυτός είχε μόνο εμάς.  Τότε μαζί του δώσαμε την πρώτη μάχη.  Ήταν η μάχη της ιστορίας μας.  ...

2352 - Εν αρχή, τα βάσανα

Ήμασταν χαμένοι εξ αρχής  κι ήμασταν ευτυχισμένοι.  Η Πόλη ήταν ο κόσμος μας.  Και ο κόσμος ήταν η Πόλη μας.  Έτσι νομίζαμε τουλάχιστον.  Κοιτάζαμε την ...

2925 - Ιερό τέρας

Κάτω από την πέτρα τη βαριά  ένα κεφάλι σήκωσε το φως.  Είχε τα μάτια του κλειστά  ο ξένος, ο άγνωστος, ο γυμνός.  Πατούσε πάνω στα νεκρά νερά  μα τα βήματά ...

2351 - Το μέλλον του ελληνισμού

Ο καθένας βλέπει πάνω από την πατρίδα μας τον ήλιο της δικαιοσύνης. Πόσοι όμως πιστεύουν ότι υπάρχει η δικαιοσύνη για μας; Ζούμε με τις ημερομηνίες του ...

2924 - Δομικά στοιχεία της γεωπολιτικής

Η γεωπολιτική που προσφέρει το γενικότερο πλαίσιο για την ανάπτυξη στρατηγικών θεωριών που εμπεριέχουν προβληματισμούς της γεωστρατηγικής, δεν αντιμετωπίζεται ...

2539 - Οι δάσκαλοι του φωτός

Στον Φώτη Κ. Όταν οι μεταμοντέρνες μεταρρυθμίσεις της ιστορίας  προσπάθησαν να εξοντώσουν τους δασκάλους του γένους,  εμφανίστηκαν οι πρώτοι άτακτοι ...

2350 - Εμείς

Δεν προλάβαμε να δούμε τον ήλιο της ζωής  κι ήρθε πάνω μας η σκιά της κατοχής.  Γεννηθήκαμε αργά, μα πεθάναμε νωρίς.  Ζήσαμε μόνο το πεπρωμένο της στιγμής  ...

2538 - Το πανεπιστήμιο της ζωής

Κατηγορούμε τους πάντες και τα πάντα δίχως να διαβάζουμε τις συνθήκες και τα συντάγματα. Θεωρούμε ότι όλα μάς είναι γνωστά και οι πράξεις αποδεικνύουν ...

2719 - Οι πληγές του ωκεανού

Γιατί δεν ήθελες να πέσεις πάνω στο γαλάζιο χώμα;  Δεν έβλεπες το βάθος του πάθους;  Δεν έβλεπες τις στιγμές του λάθους;  Γιατί θέλησες και πάλι να πληγώσεις ...

2718 - Ο αγώνας της ήττας

Κάθε εφημερίδα έγραφε για το τίποτα,  καμία για την ουσία.  Όλες ήθελαν την ελευθερία του τύπου  αλλά δεν ήξεραν πια για ποιο λόγο.  Δίχως σημεία τριβής, ...

2349 - Η ερώτηση των αθώων

Εσύ που δεν ήσουν εδώ όταν ήμασταν εκεί,  εσύ που δεν ζούσες όταν πεθαίναμε,  εσύ που δεν ξέχασες αυτά που δεν είδες,  εσύ που δεν έφαγες τις αναμνήσεις ...

2921 - Ξεναγός πάθους

Εκείνη την εποχή  όπου η λήθη δεν είχε πια όνομα  κάποιοι έπρεπε να ξεναγήσουν το πάθος.  Οι άνθρωποι δεν ήξεραν πια  τι σημαίνει πόνος  ήταν νεκροί.  ...

2717 - Κυρτά σπαθιά

Τα κυρτά σπαθιά έσφαζαν ακόμα  μα κανείς δεν πρόσεχε τις λεπίδες.  Όλοι είχαν μέσα τους κρυφές ελπίδες  ενώ έπεφταν οι τελευταίοι στο χώμα.  Τα ονόματα ...

2919 - Η αντίσταση της σιωπής

Ακόμα και η σιωπή δεν άντεξε  τη μιζέρια της κοινωνίας  κι έσπασε σε λυγμούς.  Ήταν η πρώτη φορά που άκουγα  τα δάκρυα της αγανάκτησης  μα δεν έσκυψα όπως ...

2348 - Ποντιακό ανέκδοτο

Δεν έφτανε που έχασα όλους τους δικούς μου;  Δεν έφτανε που ξέχασα τα βουνά μου;  Δεν έφτανε που θυσιάστηκα μάταια;  Δεν έφτανε που έζησα τον θάνατο μου;  ...

2918 - Τα κόκκινα λουλούδια

Φοβήθηκες την προδοσία  μιας απλής φωτογραφίας  με κόκκινα λουλούδια.  Τα κατεχόμενα δεν σε τρόμαζαν,  η φύση σε περίμενε  αλλά δεν μπορούσες  ν’ αντέξεις ...

2347 - Κι όμως

Όταν ήμασταν μικροί  όλοι μας έλεγαν πόσο μεγάλοι ήμασταν.  Όταν μείναμε μόνοι  μετά τη γενοκτονία των αθώων  τότε καταλάβαμε πόσο μικροί ήμασταν.  Ζούσαμε ...

2712 - Παράδοξα χρόνου

Δεν έψαχνες τα δάκρυα της κοιλάδας  κοίταζες μόνο τις πληγές των εχθρών  μα οι δικοί μας δεν πέθαιναν πια.  Με τ’ αστέρια στο στόμα δεν έσκυβες  για να ...

2711 - Τα γαλάζια γράμματα

Τα γαλάζια γράμματα δεν έγραφαν για το μέλλον,  μιλούσαν μόνο για το παρελθόν του ωκεανού.  Ήταν η ανθρωπιά της μικρής μάγισσας  πάνω στο μαύρο μελάνι ...

2346 - Συσχετισμοί και συγκρίσεις

Στον τομέα της πολιτικής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπάρχουν συσχετισμοί και συγκρίσεις. Το γενικό πρόβλημα, όμως, είναι ότι παραμένουν ουσιαστικά αόρατοι ...

2530 - Όταν όλα είναι εφικτά

Όταν ξεχνάμε την ιστορία μας,  όταν η λέξη γενοκτονία  δεν έχει πια κανένα νόημα  τότε δεν υπάρχει κανένα όριο,  όλα είναι πια εφικτά  ακόμα και το σύμβολο ...

2710 - Ο παράξενος παππούς

Ένας παππούς με τον εγγονό του, περπατά σ’ ένα μικρό λιμάνι.  Εγγονός: Παππού!  Παππούς: Τι θέλεις, παιδί μου;  Εγγονός: Τι κοιτάς;  Παππούς: Τη θάλασσά ...

2344 - Η νέα απόφαση του ΕΔΑΔ

Η νέα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενισχύει δυναμικά και αποτελεσματικά τις ευρωπαϊκές προσφυγές. Το κέρδος βρίσκεται σε πολλαπλό ...

2916 - Το βλέμμα του νεκρού παιδιού

Είδα στα μάτια του  το βλέμμα του νεκρού παιδιού  που δεν θέλει πια να πεθάνει  για μία ξεχασμένη γενοκτονία.  Δεν είπα περισσότερα  γιατί έβλεπες μόνο ...

2340 - Άπονος ήλιος

Πάνω στα βλέφαρα του ήλιου  δεν είδαμε ποτέ δάκρυα.  Δεν μπορούσε να πονέσει  γιατί ήξερε για μας.  Δεν θα αντέχαμε  και πέθανε άπονος.

2914 - Το πρέπον και το πρέπει

Μέσα στην κοινωνία της μόδας  και στη μόδα της κοινωνίας  όλοι ξέρουν τι πρέπει  να κάνουν και να μην κάνουν.  Οι αρχές είναι το παν.  Λίγοι γνωρίζουν ...

2336 - Το βάρος της καμπάνας

Στα κατεχόμενα, σπάνιες είναι οι καμπάνες  που αγγίζουν ακόμα τον ουρανό.  Οι εγκλωβισμένοι δεν μπόρεσαν ν’ αντέξουν το βάρος τους  γιατί δεν είχαν πια ...

2913 - Εγκλωβισμένες σκέψεις

Γιατί μας ξεχάσατε στα κατεχόμενα  και μας αφήσατε να πεθάνουμε ζωντανούς;  Δεν ήμασταν κι εμείς ένα κομμάτι πατρίδας;  Δεν ήμασταν τ’ αδέλφια σας κάποτε;  ...

2335 - Η πρώτη παρεξήγηση

Δεν ξέραμε τι κάναμε  και ζούσαμε στη φυλακή της κοινωνίας.  Και όταν ήρθε ο ελεύθερος άνθρωπος  δεν καταλάβαμε ότι ήταν για μας.  Μας μιλούσε με ανθρωπιά  ...

2911 - Το πεταμένο σπαθί

Εκεί που δεν υπήρξε μάχη,  εκεί που δεν έπεσαν θύματα,  εκεί που δεν έκλαψαν πτώματα,  εκεί που δεν πέθαναν άντρες  βρήκαμε το πεταμένο σπαθί.  Περίμενε ...

2910 - Γενοκτονώ άρα υπάρχω

Κάθε κράτος έχει ένα μότο  που δείχνει στα άλλα τι εστί.  Διαβάσαμε για αρχαίους λαούς  και ξεχασμένους πολιτισμούς  όμως ποτέ δεν βρήκαμε  εκείνες τις ...

2909 - Τα τραγούδια του λαού

Κάποτε όταν ήμασταν φτωχοί  ακούγαμε τα τραγούδια του λαού  για να διαβάσουμε τη ζωή  και να ζήσουμε το θάνατο.  Τώρα μέσα στις παλιές αναμνήσεις  μία ...

2700 - Λίγο πριν το τέλος

-       Πυκνή φάλαγγα !  -       Σώμα με σώμα.  -       Μακριά δόρατα.  -       Οι ύπουλοι τοξότες θα εξαπολύσουν τα βέλη τους τώρα.  -       Κλείσιμο.  ...

2908 - Δύο δάκτυλα στο αριστερό χέρι

Έσφιγγες το χέρι μου με δύο δάκτυλα  που δεν σου ανήκαν ακόμα.  Δεν είχαν μάθει την ύπαρξή σου  αλλά με πρόσεχαν ήδη για να μη χαθώ.  Έτσι ένιωσα για πρώτη ...

2328 - Το ανώνυμο κουτούκι

Έκανε κρύο εκείνο το βράδυ  κι όμως η σόμπα έκαιγε.  Πάνω στις ξύλινες καρέκλες  ησύχασε για λίγο η ζωή μας.  Μα η χαρά ήρθε με το ψωμί.  Ήταν ξερό και ...

2907 - Κοινωνική προτίμηση

Ένα ακόμα βήμα προς τα έξω  και δεν βλέπουμε το κέντρο.  Ένα ακόμα πείραμα για σένα  και δεν κοίταξες τον άλλο.  Δεν ήθελες να δεις την αλήθεια  και προτίμησες ...

2519 - Δεν μπορείς

Δεν μπορείς να πεθάνεις.  Είσαι αγνοούμενος.  Δεν μπορείς να μιλήσεις.  Είσαι εγκλωβισμένος.  Δεν μπορείς να ξεχάσεις.  Είσαι πρόσφυγας.  Ενώ οι άλλοι ...

2327 - Οι άθλιοι του φωτός

Δεν υπάρχουν άσπρες μέρες για μας  μόνο λευκές νύχτες  στα υπόγεια της κοινωνίας.  Ανάμεσα στους πίνακες και στα βιβλία  μία μόνο σκέψη δεν πέθαινε ποτέ.  ...

2906 - Συνοριακές σκέψεις

Ήμασταν λίγοι στα σύνορα μιας χαμένης πατρίδας  και δεν ξέραμε πού ήταν τα θύματά μας.  Ψάχναμε με τα δάκτυλά μας τα κορμιά τους  για να μην ξεχάσουμε ...

2326 - Τα μαύρα περιστέρια

Ήταν άπονη η ζωή και γλυκός ο θάνατος  για τα μαύρα περιστέρια  κι όμως πετούσαν πάνω  στην πόλη της μοναξιάς.  Δεν ήθελαν αγάπη ούτε στοργή  μόνο κομμάτι ...

2518 - Ο άγνωστος θεός

Χώμα δίχως στρώμα.  Σώμα δίχως χρώμα.  Πτώμα δίχως στόμα.  Ο ανώνυμος.  Ο παράνομος.  Ο άγνωστος.  Θεός.

2517 - Ο νεκρός αναρχικός

Ήταν Ισπανός και πατριώτης.  Και κανείς δεν ήξερε τ’ όνομά του.  Ήταν νεκρός και αναρχικός.  Και κανείς δεν έκλαψε για τ’ όνομά του.  Ήταν το τελευταίο ...

2516 - Κομμάτια ανθρωπιάς

Κάτω στο έδαφος, ένα πτώμα.  Πάνω στη γη, ένα σώμα.  Αντίσταση και θυσίες.  Αντάρτες και εξουσίες.  Μέσα στη σιωπή, ένας άνθρωπος.  Έξω, η κοινωνία.  Κι ...

2697 - Ο πρώτος ηλίθιος

Ο ηλίθιος δεν μιλούσε πολύ. Μόνο οι άλλοι το έκαναν γι’ αυτόν. Ο ηλίθιος άκουγε. Άκουγε όλους τους άλλους. Ο καθένας είχε να του πει την ιστορία του, τον ...

2903 - Η τελευταία ανθρωπιά

- Παππού, γιατί η ζωή είναι τόσο δύσκολη;  - Γιατί είναι ένα δώρο που δεν ζήτησες.  - Κι αν το είχα ζητήσει;  - Μπορεί να μη ζητούσες αυτό το δώρο...  ...

2511 - Στρατηγικός τουρισμός

Την ώρα που παλεύουμε για να κρατήσουμε την ιστορία μας μέσω της μνήμης μας, οι δικοί μας θεωρούν ότι αυτός ο αγώνας είναι αναχρονικός. Μας εξηγούν ότι ...

2510 - Το βάθος του μετώπου

Όλοι κοίταζαν την επιφάνεια του ωκεανού  και νόμιζαν ότι έβλεπαν το χρώμα του.  Όμως το βάθος του μετώπου έκρυβε  όχι μόνο την αξία της σιωπής αλλά και ...

2509 - Η αξία της σιωπής

Τόσα χρόνια διαβάζαμε σιωπηλά  και μας καταδίκαζαν να φωνάζουμε.  Τόσα χρόνια μόνο τη νύχτα  μαθαίναμε την ουσία των βιβλίων.  Τόσα χρόνια πεθαίναμε κάθε ...

2900 - Τάξη και ανθρωπιά

Ακόμα και εκεί όπου όλα είναι αρχές και όρια, υπάρχουν άνθρωποι με αξίες. Ακόμα και μέσα στην ασφάλεια υπάρχει ο κίνδυνος της ανθρωπιάς. Οι ανθρώπινες ...

2899 - Τα δάκρυα της μνημοσύνης

Πάνω στο πρόσωπό μας  η σκόνη της Ανατολής  δεν ήθελε να φύγει  και μας πλήγωνε.  Μόνο όταν δακρύσαμε  είδαμε τι έπρεπε  και το δημιουργήσαμε.

2898 - Γιατί δεν είπες τίποτα;

Γιατί δεν είπες τίποτα όταν σε πλήγωσαν;  Δεν έβλεπες ότι ήμουν δίπλα σου;  Δεν ένιωθες το βλέμμα μου;  Γιατί κρύβεις το δέρμα σου;  Δεν βρίσκεις τα λόγια;  ...

2689 - Ακόμα και δίχως φτερά

Χωρίς αγάπη και χαρά  τα τέρατα δεν πεθαίνουν  για ν’ αντέξουν τις φωτιές  και τις πληγές της κοινωνίας  που φτύνει τα νεκρά περιστέρια.  Ακόμα και δίχως ...

2505 - Ίδρυμα και Ινστιτούτο

Ένα Ινστιτούτο το οποίο προορίζεται να γίνει Κέντρο Μελέτης και Έρευνας σ’ έναν τομέα όπου υπάρχουν στρατηγικές δυσκολίες, πρέπει να έχει ένα ισχυρό υπόβαθρο. ...

2504 - Μελίνα, αν ήσουν εδώ

Μελίνα, αν ήσουν εδώ  και σ’ άκουγαν να μιλάς για τα μάρμαρά μας  και σ’ έβλεπαν να σηκώνεις τη σημαία μας  οι φανατικοί της λήθης  θα σε καταδίκαζαν και ...

2897 - Η φυσική ως πειραματική επιστήμη

Με τα θεωρητικά της εκπαίδευσης, η φυσική θεωρείται όλο και λιγότερο πειραματική επιστήμη. Δεν δίνεται έμφαση στις πρακτικές εργασίες και οι μαθητές έχουν ...

2688 - Άτοπες σκέψεις

Ηλιοβασίλεμα δίχως βασιλιά,  ανθρωπότητα δίχως κοινωνία,  ρεμπέτικα δίχως μπουζούκια,  αντάρτες δίχως προδότες,  μνήμη δίχως λάθη,  ον δίχως ζειν.

2687 - Το παιδί των ανέμων

Ο κόσμος είχε γεμίσει πληγές  και δεν άκουγε πια τις κραυγές.  Τότε γεννήθηκε το παιδί των ανέμων  για να ζήσει μέσα στο αύριο των αιώνων.  Μα η κοινωνία ...

2502 - Ο δικαστής και οι ένοχοι

Δεν έφτανε που δεν σε προστάτευσαν  όταν το είχε ανάγκη η ιστορία.  Έπρεπε και να σου εξηγήσουν  την ουσία της προδοσίας.  Δεν θέλουν το παρελθόν  για ...

2309 - Άποψη καθενός

Δεν ήταν μάρτυρες μόνο απόστολοι.  Δεν ήξεραν ακόμα τι σημαίνει βάσανο.  Δεν ζούσαν ελεύθεροι.  Δεν γνώριζαν το πάθος.  Δεν υπήρχαν άνθρωποι μόνο άτομα.  ...

2894 - Μάνα και γιος

Πριν γεννηθείς δεν ήξερα πώς να πεθάνω.  Σ’ έψαχνα μέσα μου γιατί δεν υπήρχες ακόμα.  Ο κόσμος ήταν άδειος, κενός, δίχως ζωή.  Κι εσύ δεν μιλούσες.  Σε ...

2686 - Η σβησμένη γραφή

Αιώνες ο ωκεανός έγραφε τ’ ακρογιάλι  όμως ποιος το πρόσεχε;  Χειμώνες περνούσε η ρωμιοσύνη της φωτιάς  όμως ποιος την έκλαιγε;  Μέσα στους ελαιώνες πέθαινε ...

2685 - Ο αλήτης που πέθανε

Ο γέρος αγαπούσε τα ρεμπέτικα. Του θύμιζαν τα χρόνια της κατοχής. Μα τα κουτούκια έκλειναν και οι άνθρωποι πέθαιναν. Και δεν ήξερε πια πού να βάλει τον ...

2308 - Ιστορία πάθους

Ήθελε κάτι να τους πει  και νόμισαν ότι δεν μπόρεσε.  Όμως εκείνος μπόρεσε.  Άκουσαν μόνο τα λόγια  και δεν κατανόησαν τις σιωπές.  Δεν ήταν δυνατόν.  ...

2684 - Η μοναξιά του πάθους

Πάνω στον σταυρό νόμιζε ότι τα είχε αντέξει όλα  την καταδίκη της κοινωνίας,  την αδιαφορία των ατόμων,  την προδοσία των φίλων,  τη λήθη του λαού  όμως ...

2307 - Άγνωστοι παραλήπτες

Ακόμα και εκεί που ήταν πολλοί  λίγοι κατάλαβαν την επανάσταση.  Περίμεναν απλοϊκά μηνύματα  και έλαβαν μόνο και μόνο απλά.  Δεν υπήρχαν άλλα λόγια  κι ...

2892 - Το νόημα της θυσίας

Τι σημαίνει άλωση δίχως αναγέννηση;  Και ανάσταση χωρίς σταύρωση;  Άνθρωποι μέσα σε μια κοινωνία;  Αντίσταση μέσα στην προδοσία;  Το νόημα της θυσίας;  ...

2683 - Τα ίδια δάκρυα

Έψαχνες μαζί μου τον τάφο της γιαγιάς  μα δεν κατάλαβες την αξία σου.  Κρατούσες τα λουλούδια της μυθολογίας  μα δεν έμαθες για τα πάθη μου.  Κι ήσουν ...

2306 - Η δυναμική των διαπραγματεύσεων

Οι έντονες διαπραγματεύσεις έχουν ένα περίπλοκο υπόβαθρο όσον αφορά στο γεωστρατηγικό μέρος. Η Τουρκία δεν θα εγκαταλείψει τη διπλωματική μάχη παρά μόνο ...

2891 - Το κόστος της μνήμης

Ποιος πιστεύει στην αξία της μνήμης  σε μια κοινωνία της λήθης;  Μόνο οι άνθρωποι.  Ποιος έχει τη δύναμη του παρελθόντος  σε μία κοινωνία που δεν έχει ...

2677 - Ο μικρός πρόσφυγας

Ο μικρός πρόσφυγας δεν είχε ζήσει την εισβολή και δεν ήξερε τους εγκλωβισμένους. Η ιστορία της οικογένειάς του δεν του το είχε επιτρέψει. Μεγάλωνε ελεύθερος ...

2497 - Οι σκιές του γένους

Μέσα στο βάθος της νύχτας  ψάχναμε τις σκιές μας  δίχως ελπίδες, δίχως φως.  Ήμασταν μόνο άνθρωποι  δίχως προσευχές, δίχως ευχές.  Και τότε αποφασίσαμε  ...

2300 - Αντίσταση και ανθρωπιά

Ποιος βλέπει ότι το μέτρο της βαρβαρότητας  είναι μόνο και μόνο η αντίσταση της μνήμης;  Και ποιος βλέπει ότι η δύναμη της λήθης  είναι μόνο και μόνο η ...

2676 - Το εγκλωβισμένο πρόσωπο

Πάνω στο πρόσωπό σου διάβαζα τα λάθη  κι έβλεπα το βάθος και τα πάθη.  Δεν έκλαψες, δεν λύγισες όταν πάλευες  με την ανθρωπιά των λέξεων  ενάντια στη λήθη ...

2675 - Τα χάδια της μνημοσύνης

Οι λέξεις ήταν σκληρές για σένα.  Δεν είχες δει ποτέ τα βότσαλα.  Κι όταν αντίκρισες τον ωκεανό,  τον γαλάζιο γίγαντα της ανθρωπιάς,  κατάλαβες ότι μπορούσες ...

2495 - Διάλεξη Καθηγητή Νίκου Λυγερού στην εκδήλωση με γενικό θέμα: Η γυναικεία εκπαίδευση στην Κωνσταντινούπολη: Συμβολή και Προοπτικές 29/01/2007

Η γυναίκα ως Πολίτικη Στρατηγική Προσωπικά έχω βαρεθεί να μπαίνω σε μία αντιπαράθεση με ανθρώπους που δεν διαβάζουν τις πηγές. Το μήνυμα είναι για τους ...

2674 - Μελλοντικός διάλογος

- Κι εσύ πρέπει να πας στα μέρη σου!  - Δεν μπορώ να ξεχάσω.  - Έτσι θα γράψεις την ιστορία της μνήμης.  - Της αγνοούμενης μνήμης.  - Δεν είναι αγνοούμενη, ...

2673 - Οι πέτρες της ξενιτιάς

Οι δύο πέτρες ήταν μία.  Και είχε μία κρυφή πληγή.  Η ανθρωπιά είχε χαράξει τα σύμβολά της  για να μη χαθεί η ύπαρξή της.  Η πέτρα άνοιγε μόνο με φιλιά  ...

2672 - Η πρόβα των ανθρώπων

Το θέατρο δεν είναι μόνο τέχνη. Και οι ηθοποιοί δεν έχουν μόνο έναν ρόλο. Συνεπώς, είναι φυσιολογικό το παράλογο του σκηνοθέτη που διαχειρίζεται ανθρώπους ...

2671 - Το νερό του νεκροταφείου

Όταν βρεθήκαμε ζωντανοί ανάμεσα στους σταυρούς  σαν τα λουλούδια που θα ξεραθούν  ψάξαμε για το αθάνατο νερό  και βρήκαμε την πηγή της μνημοσύνης.  Δεν ...

2667 - Απόφαση και εφαρμογή

Η μελέτη του βιβλίου της Στ΄ Δημοτικού από την Ακαδημία Αθηνών αποτελεί ένα νέο βήμα για τον αγώνα της μνήμης και της ιστορίας. Οι κριτικές του βιβλίου ...

2490 - Η γυναίκα ως πολίτικη στρατηγική

Διαχρονικά η Κωνσταντινούπολη έπαιξε και παίζει έναν σημαντικότατο ρόλο για τον ελληνισμό. Και αυτός ο χαρακτηρισμός ισχύει περισσότερο για τον τουρκοκρατούμενο. ...

2666 - Κατά βάθος

Δεν ήξερα τι ήξερες  για να πεθάνω για σένα.  Δεν ήθελες ό,τι ήθελα  για να ζήσεις σαν εμένα.  Και οι δύο μόνοι αλλά μαζί  γράφαμε τα άγραφα  της ιστορίας.  ...

2880 - Ανθρώπινα ερωτήματα

Γιατί δεν ψάχνουμε την ουσία; Ποιος ξέρει; Οι φίλοι μας δεν ζουν πια. Οι εχθροί μας έχουν στόχο το εφήμερο της ζωής. Για ποιο λόγο; Για την ασφάλεια της ...

2665 - Η πατρίδα του βιβλίου

Το τραγικό της ιστορίας με το κωμικό της αμαρτίας βρέθηκαν μέσα στο ίδιο βιβλίο για να ξεχάσει η μνήμη για να θυμηθεί η λήθη την αξία της προδοσίας, ...

2488 - Η ελευθερία του δεσμού

Εκείνοι έβλεπαν τον κόμβο  δίχως να δουν τον δεσμό  που έγινε δεσμός  μόνο όταν κόπηκε το νήμα της ζωής.  Η ανάγκη μεταμορφώθηκε σε δέσμευση  με τα δεσμά ...

2879 - Η μάταιη προσπάθεια

Ο σκλάβος ήθελε μόνο την ελευθερία  και γνώρισε μόνο τους σταυρούς  ο λαός που δεν πρόλαβε να ζήσει  μαζί του.  Ο αθώος ήθελε μόνο την αγάπη  και γνώρισε ...

2486 - Καταλήψεις και εγκαταλείψεις

Όταν εξετάζουμε το θέμα των καταλήψεων σε στρατηγικό επίπεδο, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν επιπτώσεις και στα εθνικά θέματα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ...

2878 - Ο αδιάλλακτος

Τίποτα δεν έχει νόημα  αν δεν μπορεί ν’ αλλάξει.  Κάθε άνθρωπος το ξέρει.  Κι όμως η κοινωνία επιμένει  και αφοπλίζει κάθε ανθρωπιά  που θα ενοχλούσε το ...

2877 - Nulla dies sine linea

Κάθε μέρα η πληγή άνοιγε όλο και πιο βαθιά το βιβλίο της ανάγκης που δεν έπρεπε να ξεχάσει το νόημα της ανθρωπιάς ανάμεσα στους νεκρούς. Το φως ήταν η ...

2659 - Μία στάλα πόνου

Το παιδί δεν έλεγε τίποτα. Ήταν η πρώτη στάλα πόνου. Δεν ήξερε πώς να λυπηθεί. Μέσα στη σιωπή έκλεψε μια στιγμή από το πάθος. Ήθελε να κλάψει ...

2658 - Σύγχρονα ερωτήματα

Εσύ που δεν ήθελες να ζήσεις σκλάβος  γιατί έγινες δούλος;  Εσύ που δεν έμαθες τη γλώσσα του κατακτητή  γιατί θέλεις την ιστορία του;  Δεν λυπάσαι τους ...

2478 - Ο Δημήτρης και ο άνθρωπος

Ο Δημήτρης αγαπούσε τα παιδιά. Και τα παιδιά τον αγαπούσαν. Δεν κοίταζε τις ζωγραφιές, μόνο τα χρώματα. Έβλεπε τις χαρές και πρόσεχε τις λύπες. Ήξερε για ...

2872 - Ο ξεχασμένος δίσκος

Όταν μελετούσε τα Άπαντα του Euler, άκουγε τον αγαπημένο του δίσκο. Έτσι ένιωθε ότι τα lieder του δυστυχισμένου συνθέτη τον βοηθούσαν να κατανοήσει τις ...

2477 - Οι απλοί και οι ελεύθεροι

Οι απλοί δεν είχαν έκφραση.  Περίμεναν.  Ποιος ξέρει τι;  Το τέλος της κυριαρχίας;  Ή τον ερχομό του ηλίθιου;  Οι ελεύθεροι ήταν πολιορκημένοι.  Δεν περίμεναν.  ...

2871 - Ένας κάβουρας μες στο κεφάλι

Εσύ που έμαθες στη Σχολή  τα τεχνάσματα του πολέμου  πρέπει να δώσεις μία νέα μάχη.  Ένας κάβουρας μες στο κεφάλι  σε βασανίζει για να σου πάρει  την ανθρωπιά ...

2654 - Ο βασιλικός και η πέτρα

Δεν ήταν ένα παραδοσιακό κουτούκι, είχε μόνο τα γλυκά της ζωής χωρίς τις πίκρες. Εκεί μπήκαν τέσσερις χαμένες ψυχές, τέσσερις ξεχασμένοι άνθρωποι, ορφανά ...

2476 - Το δώρο του λάθους

Κάθε φιλία και μία προδοσία.  Κάθε άνθρωπος κι ένας θάνατος.  Η αξία της αρχής, το τέλος.  Και η αγάπη αποτέλεσμα των ορίων.  Με το λάθος, το πάθος.  Με ...

2652 - Ο άγνωστος ήρωας

Όπως έλεγαν τα βιβλία της ιστορίας, ο άγνωστος ήρωας δεν γεννήθηκε ποτέ. Εμείς όμως ξέραμε ότι είχε πεθάνει. Στην αρχή δεν κατανοήσαμε ότι ήταν ένα μοναδικό ...

2651 - Μέσα στο μπουντρούμι

Ακόμα και με τρία σπασμένα δάκτυλα συνέχισε να γράφει την άγνωστη ιστορία. Η πέτρα ήταν σκληρή σαν τη μνήμη του, όμως σκάλιζε αδιάκοπα το κείμενο του οράματος. ...

2475 - Il est parti l’abbé

Toujours présent dans les pires instants pour donner du beaume au coeur à ceux qui n’en avaient plus. Toujours absent des cercles conviviaux qui pensent ...

2868 - Γεωστρατηγικές τριβές

Ακόμα και αν η ρήση του Ναπολέοντα ότι «η πολιτική των κρατών βρίσκεται εντός των γεωγραφικών τους συνόρων» έχει το πλεονέκτημα να είναι σαφής, είναι εξίσου ...

2473 - Η ομορφιά του λάθους

Τάσος : Κυρία, είναι σωστό;  Μαρία : Μπράβο, Τάσο μου...  Τάσος : Το βρήκα, κυρία; (χαρούμενος)  Μαρία : Όχι ακριβώς.  Τάσος : Τότε γιατί μου λέτε ...

2649 - Οι παροχές του συστήματος

Στην Ουκρανία το 1933 γεννήθηκαν παιδιά δίχως γονείς. Ήταν τα παιδιά του θανάτου. Δεν είχαν μέλλον. Δεν υπήρχε πια ανάγκη. Η ανάγκη ήταν τα ίδια τα παιδιά. ...

2647 - Το λαβωμένο τέρας

Δεν ήθελε να χάσει τη γεύση της πηγής και κράτησε μέσα του εκείνη της πληγής. Το τέρας ήταν και πάλι μόνο του καταδικασμένο από τους θεσμούς των ...

2645 - Η ασχήμια της ανθρωπιάς

Κανείς δεν ήξερε γιατί το τέρας  ήταν τόσο άσχημο.  Κανείς δεν ήξερε γιατί ο γίγαντας  ήταν τόσο γαλάζιος.  Μόνο η μικρή μάγισσα ήξερε  το μυστικό της ...

2467 - Ο τυλιγμένος νεκρός

Τα χρώματα ήταν τόσο βαριά  που η σημαία ήταν ασήκωτη.  Τα αίματα ήταν τόσο πολλά  που ο άνθρωπος έπεσε νεκρός.  Μόνο μία ζωγράφος κατάφερε να τη σηκώσει.  ...

2466 - Η αυλή του κενού

Κοίταζα τις πέτρες που του είχαν πετάξει.  Ήταν όλες αιχμηρές και σπασμένες  όπως τις ήθελε η αυλή του κενού.  Το πρόσωπό του ήταν γαλάζιο  ακόμα και ματωμένο ...

2858 - Οι φουσκωμένες κοιλιές

Στον Οδυσσέα Σ. Όταν ήμουν μικρός άκουγα τις ιστορίες του παππού και νόμιζα πως μου έλεγε παραμύθια. Μόνο αυτός ήξερε για τις φουσκωμένες κοιλιές. Η γιαγιά ...

2644 - Κοινωνική προσφορά

Πάνω σε μία σιδερένια καρέκλα  η κοινωνία είχε σταυρώσει ένα παιδί.  Τα τέσσερά του άκρα  ακίνητα, νεκρά  σαν τα καρφιά του πόνου  το κρατούσαν ανάπηρο.  ...

2463 - Δίχως τίτλους

Χτένιζε τις λέξεις κάθε στίχου  για ν’ ακούσει τη μουσικότητά τους.  Κι ένιωθε μέσα της το ιερό του έρωτα  δίχως τις χορδές του οργάνου.  Κάθε στροφή και ...

2462 - Το δώρο μίας γυναίκας

Είχε γεννηθεί μέσα στη βαρβαρότητα.  Αυτός ήταν ο μόνος κόσμος της.  Από μικρή έβλεπε τα ερείπια  πάνω στα οποία έχτιζαν θεμέλια.  Ήθελε να μάθει περισσότερα  ...

2856 - Οι σκλάβοι των αρχών

- Τι ήθελες;  - Να ζήσει.  - Μα ζει!  - Σκλάβος!  - Γιατί το λες αυτό;  - Πέθαναν οι αξίες μας.  - Έχουμε όμως αρχές.  - Γι’ αυτό πέθανε.  - Κάναμε ό,τι ...

2461 - Άθελα και αθόρυβα

Αρχικά ο πόλεμος ήταν μια σιωπή.  Τα θύματα ήταν περισσότερα  απ’ όσα μπορούσε ν’ αντέξει η γη.  Κανείς δεν τολμούσε να σπάσει  τα δεσμά που δεν γνώρισαν ...

2855 - Το νεκροταφείο μας

Η πατρίδα τους ήταν όπως την ήξεραν.  Συνέχιζε να δίνει στους αδιάφορους  και στους προδότες, τη μνήμη της.  Δεν έκλαιγε. Δεν πονούσε.  Αργοπέθαινε μόνο.  ...

2642 - Τα ξεσχισμένα σπλάχνα

Οι κοιλιές μας δεν ήταν ούτε ευτυχισμένες ούτε δυστυχισμένες, ήταν απλά και μόνο στρογγυλές, τεντωμένες όπως τα δέρματα των τυμπάνων που δεν μπορούσαν ...

2714 - Τα μαύρα μάτια

Μαύρα μάτια ήταν το όνομά του. Κανείς δεν ήθελε να κοιτάξει το βλέμμα του. Δεν τολμούσαν. Όλοι έλεγαν ότι είχε χάσει κάθε ανθρωπιά μετά από τα τραγικά ...

2854 - Ο μπεκρής της κοινωνίας

Περπατούσε τύφλα στο μεθύσι  για να μη δει τη ζωή  και μέσα στους τάφους  έψαχνε το δρόμο του.  Ήθελε να ησυχάσει πια.  Όχι άλλες μνήμες που πληγώνουν.  ...

2713 - Τα κρυφά σημάδια

Κοντά στην ακρογιαλιά αργοπέθαινες σιωπηλά. Κανείς δεν πρόσεχε το βλέμμα της ανάγκης. Κάπου έβλεπες τις ιστορίες της κατοχής. Κάποιο σημάδι έκλεψες ...

2853 - Το κόκκινο του μαύρου

Ποιος άγγιξε το μαύρο  για να νιώσει το κόκκινο;  Ποιος έκλαψε τον μαύρο  όταν τον πλήγωσε το κόκκινο;  Ποιος θέλησε τα μαύρα  για να δώσει ζωή στα κόκκινα;  ...

2696 - Το ανθισμένο σώμα

Δεν είχαμε πια ούτε πληγή μάς είχαν αφήσει μόνους δίχως γη. Δεν είχαμε χώρο για τους τάφους μας μάς είχαν κλέψει και το θάνατό μας. Μα τα λουλούδια ...

2640 - Οι κοινωνικές αρχές

Η κοινωνία σού έμαθε αρχές  και κρατούσες τους τύπους.  Το κοινωνικό ον έγινε μέσα σου θεσμός.  Δίχως τιμή, δίχως αξία  δεν ήξερες τι σημαίνει κόστος.  ...

2693 - Η εγκλωβισμένη φωνή

Φοβόμαστε την αναγνώριση, για την ασφάλειά μας και το αυτοκίνητο. Θέλουμε μια λύση δίχως προβλήματα. Οι αγνοούμενοι δεν πρέπει να είναι αιχμάλωτοι. ...

2456 - Δημιουργικότητα και Δημιουργία

Το πρώτο πρόβλημα της δημιουργικότητας είναι θέμα ορισμού. Η δυσκολία προέρχεται από τη δυνατότητα διότι το αποτέλεσμα, όταν υπάρχει, είναι η δημιουργία. ...

2638 - Το στίγμα της ακαδημίας

Όταν αντέδρασε ο λαός  οι ειδικοί τον αποκάλεσαν ηλίθιο.  Όταν αντέδρασε ο πρόεδρος  οι ειδικοί τον αποκάλεσαν γραφικό.  Όταν αντέδρασαν οι δάσκαλοι  οι ...

2670 - Τα στίγματα της κατοχής

Πάνω στη βυζαντινή εικόνα τα στίγματα της κατοχής δεν είχαν σβήσει. Κάθε μέρα πλήγωναν τον Άγιο με το τσεκούρι της ημισελήνου και τις κορυφές ...

2453 - Τα ίχνη του ανύπαρκτου λαού

Όλοι έλεγαν ότι δεν υπάρχει  ή μάλλον δεν ήθελαν να υπάρχει.  Ανάμεσα στη λήθη και στην αδιαφορία  ο χαμαιλέοντας και ο ιππόκαμπος  έγραφαν την ιστορία ...

2669 - Ο κουρασμένος σταυρός

Όταν σηκώσαμε τον σταυρό δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος είχε λυγίσει από τα βάσανα και για να μην σπάσει τον ξαπλώσαμε στην πλαγιά των νεκρών για ...

2846 - Χωρίς ερώτηση

Πες μου γιατί έπρεπε να σε πιστέψω όταν μου είπες ότι αντιστάθηκες στον κατακτητή, στον κυρίαρχο, στον τρόμο όταν ξέρω ότι ήρεμα έζησες υπό την προστασία ...

2668 - 33 χρόνια σταύρωσης

Τριαντατρία χρόνια μία γυναίκα μόνο μία κρατά πάνω στους ώμους της τον σταυρωμένο Χριστό σαν το μικρό κοτσάνι που κρατά τα πέταλα του λουλουδιού. ...

2843 - Ανθρώπινο πολύσπαστον

Κουβαλούσε τόσους θανάτους  σε μία μόνο ζωή  που ακόμα και ο άτλαντας  λυπήθηκε τον άνθρωπο.  Δεν μπορούσε να κατανοήσει  πώς δεν λύγιζε  κάτω από τέτοιο ...

2635 - Το τελευταίο μάθημα

Για να μην ενοχληθεί η ησυχία του εγωισμού  η κοινωνία επέβαλε στην ανθρωπιά  να προδώσει τη φιλία.  Δεν ήξερε ότι αυτή η σκέψη  είναι μια χυδαιότητα  ...

2842 - Η λευκή μνημοσύνη

Ανάμεσα στις ιστορίες της γιαγιάς  υπήρχε μία μικρή σφήνα.  Δεν την είχε προσέξει  ο μικρός που δεν μιλούσε  τη μαύρη γλώσσα της θάλασσας.  Και με την ...

2841 - Η κρυφή αναζήτηση

Σηκωθήκαμε με τη μέρα και τον ήλιο της δικαιοσύνης. Οι δρόμοι ήταν ανοιχτοί και άδειοι. Μόνοι μας περπατούσαμε με το ρυθμό του πόνου. Δεν ξέραμε τι αναζητούσαμε ...

2634 - Η κοινωνική βρισιά

Η κοινωνική βρισιά δεν χρησιμοποιεί χυδαίες λέξεις  μόνο χυδαίες σκέψεις.  Η κοινωνική βρισιά δεν εκφράζεται μπροστά στους φίλους  αλλά πάντα πίσω.  Η ...

2839 - Της ώρας

-    Δεν σ’ αρέσει το άδικο.  -    Γιατί να μ’ αρέσει;  -    Διότι θα είναι πάντα μαζί σου.  -    Και πρέπει να το συνηθίσω;  -    Είναι θέμα αντοχής.  ...

2633 - Η δεύτερη προδοσία

Η πρώτη προδοσία ήταν κρυφή  και δεν φάνηκε με την αναγνώριση.  Η γενοκτονία ανήκε στο παρελθόν  και το σύμβολο ήταν συμβολικό.  Ενώ η δεύτερη ανακαλύφθηκε  ...

2838 - Στο παρά πέντε

- Πέντε όπως πέντε... - Δεν το είχα σκεφτεί πριν. - Ούτε εγώ. - Τότε πώς θα το σκεφτόμουνα εγώ; - Δεν υπήρχε η ανάγκη. - Και ...

2445 - Δημιουργικότητα και Πολιτισμός

Υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ ιστορίας του πολιτισμού και ιστορίας της δημιουργικότητας. Όμως, όπως το έθεσε ο Φ. Κούσουλας, η σχέση τους είναι αμφίδρομη. ...

2837 - Η ομορφιά του γέλιου

Μίλησα και πάλι με τον αλήτη.  Έβριζε στο τηλέφωνο  και το χάρηκα.  Ήξερε το κόστος της ζωής  αλλά και την αξία της.  Ένιωθε ότι γελούσα δίχως να με βλέπει  ...

2836 - Το γέλιο πάνω από όλα

Θυμάσαι τι έλεγες όταν πέθαινα κοντά σου;  Ξέρω ξέχασες.  Είναι το μόνο πράγμα που μου έμεινε  τώρα που όλα είναι μακριά.  Δεν πειράζει θα μου πεις  αφού ...

2444 - Οι πετροκομμένοι άνθρωποι

Όταν ήρθαν από τα μέρη μας  κανείς δεν πρόσεξε το ύφος τους.  Οι πετροκομμένοι άνθρωποι  δεν έδειξαν τον πόνο της προσφυγιάς.  Προσπαθούσαν ν’ ακουμπήσουν ...

2835 - Έπρεπε

Δεν ήταν σημαντικό κάθε κείμενο για μας,  νομίζαμε απλώς ότι δεν είχε τίποτα  το ιδιαίτερο που έπρεπε να καταλάβουμε.  Μόνο όταν έπαψε πια να γράφει  διαβάσαμε ...

2631 - Η επίσκεψη του άλλου

Περίμεναν αυτόν που περίμεναν,  όμως ήρθε ο άλλος, ο άνθρωπος.  Δεν μιλούσε με τον ίδιο τρόπο,  δεν άγγιζε τα ίδια θέματα.  Κοιτούσε μόνο τα παιδιά  και ...

2442 - Ζωγράφος και ξένοι

Κάθε βράδυ που ζωγράφιζες τα ίχνη της ανθρωπιάς, έβλεπες το χρώμα του αοράτου. Το κουρασμένο χέρι πάλευε με το πινέλο. Ήταν τόσο βαρύ όσο η πληγή ήταν ...

2630 - Τελεία και παύλα

Ο κόσμος καταπίεζε τον κόσμο της  και δεν ήξερε πια αν υπήρχε.  Κάθε σκέψη της ήταν και μία πληγή  έτσι κάθε της απάντηση ήταν μία παύλα  δίχως να υπάρχει ...

2441 - Το ανάπηρο παιδί

Δεν ήθελα να κλάψεις από την αρχή  και σου χαμογέλασα.  Έπιασα τα γέρικά σου χέρια  και τα έπλασα και πάλι.  Δεν ήθελα να πονέσεις κι εσύ  και πέθανα μικρός  ...

2440 - Η ανθρώπινη επανάσταση

Ο καθένας ζούσε τον δικό του θάνατο  μέσα στην κοινωνία της αδιαφορίας.  Κι όταν πεθάναμε μαζί για πρώτη φορά,  δεν κατάλαβαν την ανθρώπινη επανάσταση.  ...

2629 - Τα παιδιά της ανάγκης

Κανένας δεν τα υπολόγιζε.  Δεν είχαν δυνατότητες για την κοινωνία.  Και τους είχαν αφαιρέσει την ανθρωπιά.  Δεν έπρεπε να τα κουράσουμε με ερωτήσεις,  ...

2548 - Ο αγώνας των προσφυγών στο ΕΔΑΔ

Όλοι ξέρουμε ότι η απόφαση του ΕΔΑΔ για την προσφυγή της Μεγάλης Σχολής του Γένους εναντίον της Τουρκίας δεν αφορά άμεσα την Κύπρο. Όμως το θέμα δεν είναι ...

2439 - Οι δημιουργοί του μέλλοντος

Εκείνο το βράδυ που δεν έγινε ποτέ νύχτα  ζήσαμε μαζί την καταδίκη της κοινωνίας.  Μετρήσαμε έναν-έναν τους δικούς μας,  δεν θέλαμε να χάσουμε κανένα.  ...

2438 - Χάσιμο χρόνου

Εξετάζουμε την αποτελεσματικότητα των στρατηγικών μάθησης δίχως να δίνουμε έμφαση στο χάσιμο χρόνου. Ενώ στην ουσία, είναι από τις πιο σημαντικές έννοιες ...

2525 - Μεταστάσεις

- Εμείς δεν αντισταθήκαμε ποτέ σε κανένα! - Σωστά! Μπράβο! - Πρέπει ν’ αλλάξουμε σημαία, αλλιώς θα νομίζουν ότι είμαστε κομμουνιστές. - Δεν είμαστε ...

2624 - Οι ενοχές του τίποτα

Όταν η ιστορία δεν κατέγραψε τίποτα  από το έργο της ουδετερότητας  έχεις ενοχές.  Τότε ως ένοχος  για τη διάσωση της ουδετερότητας  σβήνεις την ιστορία ...

2501 - Τα σοκολατάκια μας

Οι φανατικοί της λήθης δεν θέλουν σύμβολα, δεν θέλουν ήρωες, ούτε μάχες. Ακόμα και τις ήττες μας θέλουν να τις ξεχάσουμε. Τίποτα πια δεν πρέπει ...

2432 - Τα ορφανά περιστέρια

Γεννηθήκαμε μέσα στη φτώχεια και τα παλιά,  δεν είχαμε βαμμένα κόκκινα μαλλιά  όπως οι ομορφιές του λιμανιού.  Τα πλούτη μας  ένα κοντό παντελόνι.  Τα ...

2494 - Οι οκτώ φάσεις του Stanton

Η ανάλυση του Stanton έχει στόχο την εμβάθυνση της έννοιας της γενοκτονίας. Οι οκτώ φάσεις του Stanton δίνουν μία δυναμική εικόνα της γενοκτονίας και η ...

2622 - Η ιστορία του τίποτα

Όταν οι δικοί μας ήταν θαμμένοι  όρθιοι μέσα στο χώμα μας,  τι έλεγαν οι ουδέτεροι;  Τίποτα!  Όταν οι δικοί μας ήταν θύματα  αθώα μέσα στη χώρα μας,  τι ...

2431 - Οι πέτρες της βροχής

Κανείς δεν έκλαψε για τις πέτρες μας  εκτός από τη βροχή μας.  Κανείς δεν πέθανε για τα μάρμαρά μας  εκτός από τον ήλιο μας.  Όλοι όμως ξέρουν τη μοναξιά ...

2489 - Ολισμός και Δημιουργικότητα

Όπως η δημιουργικότητα δεν επιμερίζεται, ο ολισμός παρουσιάζεται ως το απαραίτητο εργαλείο. Σπάνια όμως μελετάμε τις ικανότητές του σε πρακτικό επίπεδο ...

2430 - Οι συμβουλές του παππού

Αν θες να μάθεις πόσο βαρύ είναι το δάκρυ  προσπάθησε να το σπρώξεις από τα μάτια.  Αν θες να πιεις τον πόνο του άλλου  μην κοιτάς τα παράπονα, μόνο τις ...

2483 - Η αντίσταση του πόνου

Μέσα στη λευκή φυλακή μιας καμπύλης, η τρυφερή σκιά του πόνου έσκυψε το κεφάλι της για να δεχτεί το τελευταίο χτύπημα της αγάπης και την ανθρωπιά ...

2428 - Η αυταπάρνηση των αγνώστων

Δεν κρατούμε τη ζωή, εκείνη μάς πληγώνει.  Δεν θέλουμε φωτιές και παίρνουμε μάχες.  Δεν πίνουμε γιαλούς, μα λάβα θάλασσας.  Δεν έχουμε τίποτα κι είναι ...

2616 - Το τέλος της σιωπής

Όταν πήγα σπίτι μου  ήσουν ήδη εκεί.  Δεν μπόρεσα να μιλήσω,  τόσα χρόνια  μού μάθαιναν μόνο τη σιωπή.  Γελούσες  με τη σιγουριά του καταπατητή.  ...

2427 - Τα βράδια της σιωπής

Τα βράδια όταν παύει πια ο θόρυβος της κοινωνίας,  μπορούμε ν’ ακούσουμε τη σκέψη της σιωπής.  Εκείνες τις στιγμές όταν το φως πληγώνει το μαύρο,  βλέπουμε ...

2611 - Οι στρογγυλές κοιλιές

Σε τούτη τη χώρα την οποία κανείς δεν εγκατέλειπε ποτέ, η ζωή είχε εγκαταλείψει τις γυναίκες. Δεν γεννούσαν πια. Δεν ήταν πια αναγκαίο. Ίσως μάλιστα να ...

2998 - Ακόμα και τότε

Ακόμα και όταν δεν άκουγε την ανθρωπιά του τέρατος, εκείνο δεν έπαυε να εξηγεί το τελευταίο νόημα της ζωής όχι όμως την κοινωνία μα τους ...

2424 - Τείχη και γέφυρες

Η δύναμη της επικοινωνιακής επιστήμης βασίζεται στη νοητική αδράνεια. Η στρατηγική έχει νοητικά σχήματα που παραμένουν αόρατα διότι είναι ισχυρά. Και όμως ...

2997 - Η φωτιά του ωκεανού

Εκεί που πέθανε ο ήλιος  κάτω από τη βροχή της λήθης  είδαμε για πρώτη φορά  τη γη να καίγεται από τον ωκεανό.  Δεν υπήρχαν πια οι άνθρωποι  που δεν ξεχνούσαν ...

2406 - Αρκεί ένας πίνακας

Αρκεί ενίοτε να μελετήσουμε έναν πίνακα για ν’ αντιληφθούμε την κρυμμένη ιστορία ενός λαού. Με τις πινελιές του ο ζωγράφος λαξεύει την αλήθεια μιας ...

2996 - Η ομορφιά του δένδρου

Εκεί στον απέραντο κάμπο  ένα δένδρο κοίταζε τη γη.  Eίχε χώσει της ρίζες του  για να μην τις κλέψουν  οι βάρβαροι της λήθης.  Μα όταν ήρθαν οι κατακτητές  ...

2606 - Το στραβό χαμόγελο

Νόμιζε πως όλοι τον αγαπούσαν.  Όλοι τον πρόσεχαν,  ειδικά τα κορίτσια.  Του έλεγαν αστεία  κι αυτός χαμογελούσε.  Τότε όλοι γελούσαν.  Κι ένιωθε υπέροχα  ...

2995 - Το δάσος του χρόνου

- Γιατί δεν κοίταξες το σπίτι;  - Έβλεπα μόνο τον τάφο.  - Μα δεν πήγαμε στο νεκροταφείο.  - Το σπίτι.  - Τι θες να πεις με το σπίτι;  - Ήταν μια ανώνυμη ...

2419 - Τα ίχνη της ανθρωπιάς

Κάτω από το φως της μουσικής  γράφαμε τις τελευταίες λέξεις  τόσο φοβόμασταν μη χάσουμε  τις νότες του ανέμου της ερήμου.  Πάνω στη θάλασσα της χαραυγής  ...

2994 - Η σελίδα δεν τέλειωσε

Δεν ξεφύλλισες όλες τις σελίδες του βιβλίου της ιστορίας για να μάθεις ότι η σελίδα που δεν τέλειωσε δεν είναι η δική σου ούτε η δική μας. ανήκει ...

2388 - Το μυστικό του ιππόκαμπου

Κανείς δεν ήξερε πού ήμουν. Κανείς δεν μ’ έψαχνε εκεί που έπρεπε, όμως το χρώμα του αοράτου κινδύνευε. Είχαν αρχίσει το έργο τους τα καθάρματα. Έσβηναν ...

2993 - Ένα ποτήρι ζωής

Δεν μέθυσες μ’ ένα ποτήρι ζωής και θέλησες να πεθάνεις και πάλι για να ζήσουν οι άλλοι που δεν πρόφτασαν να προδώσουν τις αξίες που δεν γνώρισαν. ...

2605 - Η ζωή του Πέτρου

Στον άλλο Πέτρο Ο Πέτρος δεν έπαιζε. Πρόσεχε τους άλλους. Τους βοηθούσε όταν δεν ήξεραν. Κοιτούσε το τραπέζι με τα αλογάκια. Μετρούσε τα βήματα με τα ...

2387 - Το στίγμα του ιππόκαμπου

Πάνω στα λόγια της σιωπής, εκείνα που αγγίζουν την ουσία, γράψαμε την ιστορία της πληγής, τη μοναδική μας περιουσία. Δεν θέλαμε να ξεχάσουμε, δεν ...

2604 - Ο ποιητής της φωτιάς

Παλιές τραγωδίες έκαιγαν  τα βλέμματα της μνήμης  μα δεν σταμάτησαν την έρευνα.  Έπρεπε να μάθουν τα ξεχασμένα  για να ζήσει και πάλι  ένας ολόκληρος λαός  ...

2380 - Ο μυστικός χάρτης

Ανάμεσα στα χειρόγραφά σου βρέθηκε ένας μυστικός χάρτης. Είχες σημειώσει τις γραμμές του σιδηρόδρομου αλλά και τις καμπύλες του ποταμού. Όμως εκεί ...

2603 - Οι λέξεις των γραμμάτων

Πάνω στα χειρόγραφα  έτρεχαν ανύπαρκτα βλέμματα.  Όμως είχαν αφήσει τα ίχνη τους  δίπλα από τα γράμματα.  Ακολουθούσα τα σχήματά τους  κι ένιωθα την ιστορία ...

2991 - Όταν ο τάφος έγινε θησαυρός

Τα σπάνια χειρόγραφα ήταν πολλά. Και η αξία δεν είχε νόημα. Δεν έστειλε πια το μελάνι. Το χαρτί δεν έπινε πια τη ζωή. Μα οι νεκρές γλώσσες έπρεπε ...

2602 - Ο πόνος της γιαγιάς

Όταν μιλούσες για τον πόλεμο  έμοιαζε με ιστορία.  Όταν έλεγες ιστορίες  έμοιαζαν με παραμύθια.  Όταν μάς πρόσεχες  έμοιαζες με μάνα.  Ήσουν όμως η γιαγιά ...

2990 - Τα φύλλα μιας άλλης εποχής

Διαβάζαμε με τις ώρες τα περασμένα χρόνια δίχως τα δάκρυα της σιωπής. Όμως η συγκίνηση δεν ήρθε παρά μόνο με την άνοιξη. Ήταν λίγο μετά το τέλος ...

2989 - Μα και οι κάρτες μιλούσαν

Ανάμεσα στα μολυβένια έγγραφα κλέψαμε τις κάρτες που μιλούσαν. Έλεγαν για κείνους που δεν έζησαν για κείνους που δεν πάλεψαν με τους σπασμένους ...

2601 - Οι δυσκολίες μας

Δεν μας αρέσουν οι δυσκολίες,  ενώ είναι οι μόνες που αξίζουν  να τις ξεπεράσουμε.  Οι ευκολίες δεν επιτρέπουν  την εξέλιξη του ανθρώπου,  αλλά μόνο τη ...

2988 - Η κλούβα της ανθρωπιάς

Μέσα στην άγνωστη βιβλιοθήκη, μια κλούβα περίμενε άδεια. Οι άγνωστοι την πλησίασαν σιωπηλά. Κι έκλεισαν την πόρτα. Τότε ο τάφος έγινε ...

2414 - Τσάι γιασεμί

Πριν να πιούμε την ουσία του τσαγιού, μπορεί να μας αγγίξει το άρωμα το κρυμμένο σαν μαργαριτάρι μέσα σε θήκη μαύρη που δεν περιμένει παρά μόνον τη ...

2987 - Εσωτερική ανάγκη

Έλεγες για την ανθρωπιά που δεν ήξερε από κοινωνία κι έκλαιγες για τα παιδιά που αντιμετώπιζαν την αδιαφορία. Ζήτησες συγγνώμη αλλά δεν πέθανες ...

2600 - Η τάξη της κοινωνίας

Η τάξη της κοινωνίας δεν θέλει ανθρώπινα στοιχεία. Τα βρίσκει επαναστατικά. Ως μόδα, η κοινωνία ασχολείται με τον χρόνο μόνο για να δει πόσο θα τον αντέξει. ...

2986 - Η άγνωστη γνώση

Δίνουμε αξία μόνο στις γνώσεις μας κι όχι στη γνώση. Γι’ αυτό το λόγο μάς ενοχλούν τόσο πολύ οι άγνωστοι που ξέρουν. Διότι μ’ αυτούς καταλαβαίνουμε ...

2985 - Ένας Προμηθέας δεσμώτης

Κάθε άτομο της κοινωνίας ένιωθε λύπη για τον Προμηθέα δεσμώτη. Έβλεπε τις αλυσίδες και ράγιζε η καρδιά του γιατί δεν ήξερε ότι εκείνος δέχτηκε ...

2984 - Μάθημα πάθημα

Στα κατεχόμενα της ζωής, η ζωή δεν είναι εγκλωβισμένη μα μόνο αγνοούμενη. Δεν υπάρχει εξήγηση για εκείνον που δεν αναζητά μα μόνο ήττα. Η ουσία ...

2983 - Γέλιο, όχι αστεία

- Πολύ γελάς;  - Όχι βέβαια.  - Μα τα χείλη σου;  - Είναι για να νομίζει ότι γελάω.  - Ποιός;  - Μα ο θάνατος!  - Με δουλεύεις;  - Επειδή τον ξεγελάω δίχως ...

2594 - Η παράξενη εξήγηση

Κανένας θεσμός δεν είναι ικανός  να δημιουργήσει τη ζωή  μόνο ο άνθρωπος.  Κανένα κράτος δεν είναι ικανό  να αναπτύξει νοημοσύνη  μόνο ο άνθρωπος.  Γι’ ...

2408 - Μερικές νότες

Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε το σύμπαν ενός ανθρώπου της μοναξιάς από λίγες σκόρπιες νότες. Κι όμως αυτές εδώ επαρκούν διότι υπερβαίνουν αυτό ...

2593 - Σπάνιες έννοιες

Πώς να εξηγήσεις τη Μεγάλη Πείνα  σε άτομα που δεν ξέρουν  τι σημαίνει πείνα;  Πώς να εξηγήσεις μια Γενοκτονία  σε άτομα που δεν ξέρουν  τι σημαίνει θάνατος;  ...

2982 - Το αθάνατο γέλιο

- Γιατί γελάς;  - Για να μην πεθάνω.  - Ποιός σου είπε ότι ο θάνατος φοβάται το γέλιο;  - (Αγχωμένος) Εννοείς ότι δεν το φοβάται;  - Όχι, δεν ξέρω.  - ...

2405 - Τα σίδερα του παιδιού

Όταν είδα πρώτη φορά το σχολείο μου  νόμιζα πως ήταν οι φυλακές.  Όμως οι μεγάλοι μού εξήγησαν  ότι τα σίδερα ήταν για την προστασία μου.  Ήμουν μικρός ...

2981 - Εκατό χρόνια πέρασαν

- Εκατό χρόνια πέρασαν... - Τα χειρόγραφα δεν ξέχασαν.  - Όμως ποιος τα θυμόταν;  - Κανείς. Μα τώρα...  - Τα διαβάζουμε και πάλι.  - Ένας ολόκληρος κατάλογος.  ...

2980 - Η κραυγή του πάθους

Η αίθουσα δεν ήταν άδεια.  Υπήρχαν άνθρωποι.  Σε κοίταζαν σιωπηλά.  Δεν ήξεραν για την επανάσταση.  Τους είχαμε πει μόνο για θέατρο.  Έτσι όταν σηκώθηκες ...

2404 - Η επανάσταση του ηλίθιου

Είχε άδικο και το χέρι σπασμένο  κι έπρεπε να το προστατεύσω  από τον αδελφό μου.  Τότε κατάλαβα ότι δεν είχα οικογένεια.  Η επανάσταση του ηλίθιου  αρχίζει ...

2979 - Δεν ξέχασες, το ξέρω

Όταν έπεσε ο γιος  νεκρός  δεν τόλμησες να μιλήσεις  φοβήθηκες  μην τον ξυπνήσεις.  Δεν έκλαψες  για να μην στάξουν  πάνω του τα δάκρυά σου.  Λυπάμαι  ...

2590 - Η ανθρωπιά του καθενός

Ο καθένας νομίζει ότι είναι μόνος.  Όμως όλοι το πιστεύουμε.  Ο καθένας δίνει έναν αγώνα.  Όμως όλοι τα αποδεχόμαστε όλα.  Δεν υπάρχει θεωρία,  μόνο θυσία  ...

2978 - Το δωμάτιο χωρίς μπαλκόνι

Μου λείπει ήδη το δωμάτιο  με την παλιά γκραβούρα  και τα κινέζικα αγαλματάκια.  Οι μαύρες φιγούρες,  ελεύθερες πια  προσέχουν την ιστορία.  Ακόμα και ...

2403 - Κανόνας δίχως διαβήτη

Πάνω στο θρανίο της ανάγκης  έσπασα τα νύχια της γραφής.  Το μολύβι του σχολείου  έσβηνε με τη γόμα.  Ενώ ο πόνος χαράζεται μόνο.  Αμέσως μετά έμαθα το ...

2977 - Οι κόμβοι και το καλάμι

Κοντά στη λίμνη  ανάμεσα στα καλάμια  μετρούσες τους κόμβους.  Δεν υπήρχαν άλλοι  ήσουν ο μόνος υπεύθυνος  της τελευταίας επιλογής.  Τα χάδια σου  ήταν ...

2402 - Η μάνα της ανθρωπιάς

Κάποτε όταν ήταν μικρή η Παναγιά θέλησε να πεθάνει μα δεν μπόρεσε. Δεν ήθελε να δει τα καρφιά και τον ξύλινο σταυρό μα έπρεπε. Κοίταζε τις μικρές ...

2976 - Ο άνθρωπος με το καλάμι

Δεν μπόρεσες να πεις τίποτα  εκείνη τη στιγμή.  Σ’ εμπόδισε το όνειρο  που δεν ξέχασε.  Έτσι δεν είναι;  Το καλάμι δεν έπαιζε ακόμη.  Τα χείλη σου δεν ...

2589 - Με την ανθρωπιά

Πώς ν’ αγαπήσεις εκατομμύρια νεκρούς;  Πώς να θυμηθείς τα ονόματά τους;  Πώς να κλάψεις εκατομμύρια τραγωδίας;  Πώς να ξεχάσεις τις ζωές τους;  Όταν ...

2975 - Όταν άνοιξαν τα φύλλα

Ποιος αντιλήφθηκε τι έγινε  όταν άνοιξαν τα φύλλα  και διαβάσαμε τα γράμματα  που κανείς δεν κοίταζε πια;  Ο ανύπαρκτος λαός ράγισε  ακόμα μία φορά το ...

2974 - Λίγες επιλογές

Λίγες είναι οι επιλογές  όπως και οι άνθρωποι  μα επαρκούν για τον κόσμο  που δεν γνωρίζει αρχές  παρά μόνο αξίες.  Ο ξένος επέλεξε τον ήλιο,  ο άγνωστος ...

2401 - Παιδικά ερωτήματα

Πότε αρχίζει το μάθημα για τα παιδιά; Όταν μπαίνουν στην τάξη; Κι αν δεν υπάρχει τάξη; Γιατί τα παιδιά να είναι μαθητές; Επειδή το θέλει ο δάσκαλος; Διότι ...

2973 - Τα νεκρά δένδρα

Ανάσαινα παλιά βιβλία  για να θυμηθώ το άρωμα  της ξεχασμένης μνήμης,  όταν είδα για πρώτη φορά  το μυστικό φύλλο που δεν λύγισε  ανάμεσα στα κλειστά ανοίγματα.  ...

2972 - Ο ανθρωπάκος με το άρωμα

Ανάμεσα στα ρούχα  ένα κρυφό άρωμα  Ποιος το έβαλε άραγε;  Το κρατούσε μέσα του  ένας ανθρωπάκος  που δεν περίμενε  παρά μόνο το άνοιγμα.  Ο κλειστός κόσμος ...

2588 - Η σιωπηλή

Έψαχνε μέσα σε μία γλώσσα που δεν γνώριζε  τα ίχνη των αγνοούμενων νεκρών.  Ανάμεσα στις λέξεις του παρελθόντος  υπήρχαν και οι καταδίκες του μέλλοντος.  ...

2399 - Το παίγνιο της ζωής

Οι χαμαιλέοντες και οι ιππόκαμποι  είναι παρέξενοι για τα άτομα.  Δίχως νοημοσύνη και μνήμη  πρέπει να είναι η κοινωνία  για να κυριαρχεί τη μάζα.  Άρα ...

2971 - Δύο στιγμές και μία ζωή

Οι δύο ημερομηνίες,  δύο στιγμές  η ζωή όμως μία.  Δεν προσέχουμε την πρώτη  διότι δεν γνωρίζουμε τη δεύτερη.  Τα γεγονότα πολλά,  οι αποφάσεις λίγες  ...

2583 - Η περιουσιακή αξία των προσφυγών

Όπως υπάρχει όλο και μεγαλύτερη ενημέρωση στην Κύπρο όσον αφορά στις προσφυγές που γίνονται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είναι αναμενόμενο ...

2764 - Το κόστος της επιλογής

Κοιτάζουμε όλοι τις επιλογές  και κανείς δεν βλέπει το κόστος.  Ξεχνάμε ότι κάθε επιλογή  είναι και μία απόρριψη.  Ξεχνάμε ότι κάθε μνήμη  είναι επιλεγμένη ...

2582 - Οι βρισιές της κοινωνίας

Η κοινωνία μας εξηγεί  ότι οι Εβραίοι φταίνε για όλα,  ότι οι Αρμένιοι είναι δειλοί,  ότι οι Πόντιοι είναι ανέκδοτα  κι ότι οι Ουκρανοί είναι του δρόμου.  ...

2964 - Η σιωπή του Πέτρου

Δεν ήταν ανάγκη να πεθάνεις.  Δεν νομίζεις;  Γιατί δεν απαντάς;  Δεν ξέρεις τι να πεις;  Δεν ήθελες να ζήσεις;  Γιατί δεν με κοιτάς πια;  Δεν ζήτησες τίποτα.  ...

2763 - Η ελευθερία της γλώσσας

Εσύ που έγραφες για την ελευθερία και τη γλώσσα,  μπορούσες να φανταστείς το μέλλον της πατρίδας σου  δίχως ιστορία, δίχως αντίσταση, δίχως ήρωες;  Εκείνοι ...

2394 - Η ανοιχτή πόρτα

Κανείς δεν τολμούσε να μπει  όμως η πόρτα ήταν πάντα ανοιχτή.  Οι σκέψεις του ήταν ανθρώπων ζωές  και οι μνήμες του λησμονιές.  Δεν είχε επιθυμίες ούτε ...

2762 - Η μυστική κυρία

Σπάνια μιλούσε. Δεν το επέτρεπε ο κανόνας.  Κατέγραφε τα πάντα. Το ήθελε η ιστορία.  Δεν έπρεπε να ξεχάσει τίποτα μέσα στη λήθη.  Στην αρχή δεν ήταν αυτός ...

2393 - Η μνήμη του ηλίθιου

Εκεί βαθιά στον ιππόκαμπο  η μνήμη πάλευε με τη λήθη  για το μέλλον της ανθρωπότητας.  Όμως κανείς δεν έβλεπε τη μάχη  και ο καθένας προωθούσε την ειρήνη  ...

2963 - Ο δρόμος της ανθρωπιάς

Σταυρούλα: Γιατί δεν έχουν σπίτι οι Τσιγγάνοι;  Ιάκωβος: Ο κόσμος είναι το σπίτι τους.  Σταυρούλα: Και πού μένουν;  Ιάκωβος: Στο δρόμο.  Σταυρούλα: Μα ...

2960 - Τα πάντα για το τίποτα

Πόσοι ήξεραν την αξία του τίποτα;  Η κοινωνία είχε αποφασίσει.  Το τίποτα θα ήταν η ανθρωπιά.  Και θα ήταν καταδικασμένη να ζήσει  για να ξέρουν όλοι τι ...

9366 - Τα νησιά της άκρης

Τα νησιά της άκρης καθορίζουν τη γη της θάλασσάς μας κι όταν περπατάς πάνω στα ίχνη τους τότε νιώθεις ελεύθερος για να δώσεις τη μάχη της ανάγκης ...

2959 - Μία χούφτα φωτός

Εκεί δεν υπήρχε σκιά  μόνο ήλιος και άμμος.  Υπήρχε όμως ανθρωπιά,  μία χούφτα φωτός  που δεν ήθελε να σβήσει  ανάμεσα στις πέτρες  μιας ξεχασμένης μνήμης.  ...

9365 - Προετοιμασία για Γαύδο

Προετοιμασία για Γαύδο είναι απαραίτητη τώρα διότι υπάρχει ανάγκη και δίχως πραγματική εικόνα δεν μπορείς να υποστηρίξεις τους σπάνιους δικούς μας ...

2577 - Η αρχή της αντίστασης

Πάνω στο χρώμα του σιταριού  πέσαμε όλοι μαζί  για να μη μας χωρίσει  ο θάνατος της γης μας.  Πιάσαμε το χώμα της πέτρας  λίγο πριν αγκαλιάσουμε  για ...

9364 - Κρυφά ποιήματα

Κρυφά ποιήματα για το Καστελλόριζο αρχίσαμε να γράφουμε μετά τους ιππότες για να μην ξεχάσουμε τη μάχη στο κάστρο και στο προμαχώνα αλλιώς ποιο ...

2958 - Πώς αντέχεις;

Τώρα που γέρασαν ακόμα και τα όνειρα  πώς αντέχεις;  Θυμάσαι τότε που έκλαιγες με τη μουσική  που δεν άκουγα;  Δεν μπορούσες να ξεχάσεις τα χρώματα  που ...

2752 - Ο δάσκαλος του λαού

Ο δικρανός,  ο λιγουδερός,  ο φωτερός,  ο μυρμηγκιάρης,  ο μακαρονάς,  ο κοντυλιάρης,  ο μαυρουδής,  ο μουρμουριχτής,  δεν είναι πια δάσκαλος για τους ...

2751 - Ένα παλιό έθιμο

Όταν έφευγε το βουβό μπουλούκι,  ο πρωτομάστορας, οι μαστόροι,  τα ζώα και τα παιδόπουλα  κοίταζαν τους συγγενείς που γύριζαν.  Κανείς δεν έλεγε τίποτα ...

9362 - Μυστική συνεννόηση

Δεν είμαστε άτομα για να επικοινωνήσουμε είμαστε μόνο άνθρωποι με μυστική συνεννόηση για ν’ ακούμε τα τέρατα για το έργο της ανθρωπιάς και της επινόησης ...

2956 - Από το χρέος στην απελευθέρωση

Κάθε πρόσφυγας που δεν έκανε ακόμα μια προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, βοηθά την Τουρκία διότι δεν αμφισβητεί την εισβολή. Κάθε ...

2384 - Η γλυκιά κυρία

Η κυρία μιλούσε τόσο γλυκά για τον θάνατο  που καταλάβαμε ότι τον είχε συναντήσει.  Είχε το ύφος του ποιητή  πάντα λεπτός ακόμα και άσχημος,  πάντα χαμογελαστός ...

2748 - Τα γερμανικά χειρόγραφα

Ανάμεσα στα γράμματα και στις σειρές  τα γερμανικά χειρόγραφα  έλεγαν για έναν κρυμμένο πόνο.  Δεν ήταν μόνο ο θάνατος του πατέρα,  ο γιος του σεβασμού ...

2576 - HANNA

Στους προγόνους του Κ. Ονισένκο Τα χάδια σου με πονούσαν  ένιωθα μόνο τα κόκκαλά σου  λεπτά σαν το ανύπαρκτο στάχυ.  Δεν μπορούσα ν’ αντέξω την αγάπη ...

2383 - Το γελαστό παιδί

Είχε όλες τις δυσκολίες του κόσμου  να ζωγραφίσει τον πόνο του.  Μα το χειρότερο ήταν ότι τα κατάφερνε.  Όμως ο σοφός του δάσκαλος,  ο αντιπρόσωπος της ...

2575 - Η προσφυγή

Στον Δικαστή μας τον κ. Σαρτζετάκη  με σεβασμό και θαυμασμό Σκηνή V Ο δικαστής: Διάβασα τη δικογραφία.  Ο ψεύτης: Και ποιο είναι το συμπέρασμά ...

2382 - Η δημιουργικότητα του παιδιού

Ο πρώτος λόγος για τον οποίο η δημιουργικότητα του παιδιού δεν είναι ένα περιθωριακό θέμα στην εκπαίδευση, είναι ότι δεν συσχετίζεται άμεσα με τη νοημοσύνη. ...

2574 - Η δίκη

Σκηνή IV Ο ψεύτης : Δεν υπάρχεις!  Ο ηλίθιος : Ποιος; Εγώ;  Ο ψεύτης : Ναι, εσύ!  Ο ηλίθιος : Τότε σε ποιον μιλάτε;  Ο ψεύτης : Σε αυτόν που δεν υπάρχει.  ...

2573 - Η ουσία

Σκηνή ΙΙΙ Ο άλλος : Πώς πάνε τα πράγματα;  Ο ένας : Χάλια! Μαύρα χάλια!  Ο άλλος : Δεν εκδόθηκε το βιβλίο σου;  Ο ένας : Εκδόθηκε και σε καλή τιμή μάλιστα. ...

2572 - Η θεραπεία

Σκηνή ΙΙ Ο άλλος : Πού ήσουν τόσες μέρες;  Ο ένας : Δούλευα...  Ο άλλος : Με δουλεύεις.  Ο ένας : Κι εγώ δουλεύω!  Ο άλλος : Εσύ δεν μου έλεγες ότι δεν ...

2571 - Η καταδίκη

Σκηνή Ι Ο ένας : Σήμερα πήρα μία οριστική απόφαση! [Με αποφασιστικό ύφος]  Ο άλλος : Για πες...  Ο ένας : Σήμερα αποφάσισα να μην ξεχνώ τίποτα πια.  ...

2948 - Η μικρή κιβωτός

Σ’ αυτήν την βιβλιοθήκη δεν υπήρχουν τείχη μόνο βιβλία. Ήταν ένας κλειστός κόσμος που προστάτευε το παρελθόν από τη βαρβαρότητα της κοινωνίας. Τα βιβλία ...

2570 - Η κυριαρχία της ουδετερότητας

Με το πρόσχημα της απόλυτης ουδετερότητας, το βιβλίο της ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού έχει αφαιρέσει την ύπαρξη κάθε ρεύματος από την ιστορία. Δεν έχει εξουδετερώσει ...

2376 - Νέες αναμνήσεις

Πάνω στα πυκνά σου γράμματα  Δεν βλέπω μόνο τα ίχνη  Του παρελθόντος  Αλλά και τα σχήματα  Του μέλλοντος.  Μού μαθαίνεις την ιστορία  Για να την γράψω  ...

2741 - Οι καταδικασμένες επαναστάσεις

Κανείς δεν ήξερε γιατί υπήρχαν καταδικασμένες επαναστάσεις. Κανείς δεν ήθελε να μάθει για τους καταδικασμένους εις ζωήν. Κανείς. Άχρηστες και άχρηστοι ...

2740 - Στιγμές σιωπής

Ό,τι και να πεις, ό,τι και να δείξεις  ο καθένας βλέπει μόνο ό,τι καταλαβαίνει.  Οι στιγμές της σιωπής διδάσκουν  την αξία της μνήμης μετά το θάνατο.  ...

2739 - Τα πέτρινα πέταλα

Πάνω στη μυστική σκάλα του βουνού  ένα αόρατο φαρί είχε αφήσει τα στίγματά του.  Έδωσε στο λαό του τα πέτρινα πέταλα  για να θυμάται τα δύσκολα χρόνια  ...

2561 - Αρχαία αναγέννηση

Στους δρόμους της πόλης  απλώθηκε ένας πρωτάκουστος θόρυβος  και μαζί του ένας μύθος.  Ο Διόνυσος ήταν και πάλι ανάμεσά μας.  Αυτός που ξέχασαν ακόμα και ...

2370 - Που είναι ο κόσμος;

-       Που είναι ο κόσμος, ρώτησε ο μικρός.  -       Μπροστά σου, παιδί μου.  -       Μα βλέπω μόνο το μέλλον και δεν υπάρχει ακόμα.  -       Ο κόσμος ...

2736 - Τα τέκνα της ματαιότητας

Έγκλειστοι μέσα σε προκατασκευασμένες ιδέες και στην κοινωνική αδιαφορία, ψάχνουμε την ευδαιμονία μέσα σ' ένα κόσμο που δεν μας ανήκει. Κάνουμε ότι ζούμε, ...

2556 - Το παιδί με τις δύσκολες λέξεις

Κοίταζες την τάξη και δεν έβλεπες τη μοναξιά.  Δεν πρόσεχες τις ανθρώπινες λεπτομέρειες.  Νόμιζες πως δεν υπήρχε καμία ανάγκη.  Διότι τα παιδιά δεν έκλαιγαν.  ...

2735 - Ένας γέρος πέθανε

Ένας γέρος πέθανε σ’ ένα τραπεζάκι  μα κανείς δεν έκλαψε μες στο μαγαζί.  Τραγουδούσε για τους ανθρώπους  που είχε χάσει στην κατοχή.  Είχε μείνει μόνος ...

2365 - Τα πανιά της γης

Όταν είδα τα πανιά δίχως κατάρτι βυθισμένα μέσα στο αίμα του ουρανού και την ώχρα του λαού κατάλαβα ότι πάνω τους θα γράφαμε την ιστορία μας ακόμα ...

2096 - Τα δόντια του ήλιου

Κανείς δεν ήξερε για τις λαβωματιές της ρωμιοσύνης. Κανείς δεν κοίταζε τα δόντια του ήλιου. Κανείς δεν διάβαζε τα κύματα της θάλασσας. Διότι κανείς ...

2095 - Τα φτερά που δεν πετούσαν

Όλοι τον ρωτούσαν γιατί δεν άνοιγε τα φτερά του. Όλοι τον ρωτούσαν γιατί δεν πετούσε στους ουρανούς. Κανείς όμως δεν καταλάβαινε τα λόγια του. Μόνο ...

2073 - Droits de l’Homme et injustice

Η μάχη που δίνουμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα θυμίζει αναπόφευκτα τη Δίκη του Kafka. Το παλεύουμε κι έχουμε την εντύπωση ότι το σύστημα μάς χρησιμοποιεί ...

2057 - Οι μαθητές του μέντορα

Μέσω του ζευγαριού δάσκαλος-μαθητής υπάρχει ένας αποτελεσματικός τρόπος να επινοήσουμε την έννοια του μέντορα. Και αυτός είναι ο κύριος λόγος της ύπαρξης ...

2056 - Η εσχάτη προδοσία

Με την πένα την παλιά και το βαρύ μελάνι γράψαμε πάνω στο χαρτί το μόνο πράγμα που μας είχε απομείνει, το μόνο πράγμα που δεν είχαμε ξεχάσει, τη ...

2251 - Το δώρο του καταδικασμένου

Τον λέγανε Φιοδόρ όμως κανείς δεν το ήξερε. Τον καταδίκασαν όμως κανείς δεν ήξερε γιατί. Όταν πέθανε κατάλαβαν το βάρος της ποινής. Είχε κάνει ...

2250 - Ο βασιλιάς κι ο ηλίθιος

Ο ηλίθιος ήξερε μόνο την ουσία κι ο βασιλιάς την εξουσία. Ο ηλίθιος προκαλούσε δέος κι ο βασιλιάς φόβο. Όταν η κοινωνία τούς συνάντησε επέλεξε ...

2248 - Τα όρια της φιλίας.

Στην αρχή δεν πιστεύουμε ότι υπάρχουν όρια στη φιλία. Κι όμως με τα χρόνια ακόμα και η φιλία μπορεί ν’ αποδειχθεί ότι έχει κοινωνικό υπόβαθρο. ...

2247 - Κατηγορίες και κατηγορίες

Συχνά οι κατηγορίες που δέχεται ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή είναι άδικες διότι έχουν ένα λανθασμένο πλαίσιο. Αναλύουμε a posteriori τη συμπεριφορά του σε ...

2245 - Παγωμένη πληγή

Ήμασταν στα παγωμένα μέρη και δεν νιώθαμε το πραγματικό κρύο: εκείνο που ραγίζει ακόμα και την πέτρα, εκείνο που σπάει ακόμα και την ανθρωπιά. ...

2240 - Ξεχασμένα βιβλία

Στην όμορφη βιβλιοθήκη υπήρχαν και τα τέρατα, κανείς δεν ήθελε να τα δει. Τα ονόμαζαν σπάνια βιβλία για να μην πουν το αληθινό τους όνομα. Όμως ...

2036 - Το βάθος της σκιάς

Πάνω στις παλιές εικόνες δεν βλέπουμε το παρελθόν μας, κοιτάζουμε τα χρώματα και το φως δίχως να εξετάζουμε τις πληγές της σκιάς. Ενώ είναι στις σκιές ...

2239 - Σπάνιος πόνος

Ήταν τόσα πολλά τα άτομα που τρόμαξε ο ηλίθιος, όμως τον προστάτεψε το φως της ανθρωπιάς. Κι έτσι βρήκε τον χαμένο φίλο και τον άγνωστο γλύπτη ...

2299 - Το μέτρο της βαρβαρότητας

Η γενοκτονία δεν είναι μόνο μια μαύρη σελίδα.  Η ύπαρξή της μαυρίζει όλες τις επόμενες  αν δεν σταματήσουμε τη βαρβαρότητα.  Η μόνη ελευθερία είναι η αντίστασή ...

2238 - Το δωμάτιο του πάθους

Μέσα στο δωμάτιο υπήρχε μόνο μια ψυχή όμως δεν υπήρχε ζωή. Κοίταζε τον κόσμο των τοίχων μα οι πίνακες δεν μιλούσαν. Έκλαιγαν σιωπηλά και περίμεναν ...

2035 - Οι άνθρωποι της ιστορίας

Η ιστορία δεν αποτελείται από φωτογραφίες. Μπορεί εκείνες να είναι στιγμές αθανασίας, όμως δεν έχουν μέσα τους το πάθος της ζωής. Όπως δεν πεθαίνουν, δεν ...

2298 - Η απόφασή μας

Διαβάζουμε τους νεκρούς  και γράφουμε για τους αγέννητους.  Δεν επιλέξαμε την εποχή μας  ούτε την κοινωνία μας.  Δεν ήταν δικές μας.  Επιλέγουμε τους ανθρώπους  ...

2034 - Ελεύθερες ερωτήσεις !

Εφόσον η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν φιλελεύθερη, γιατί ο ελληνισμός ήταν σκλαβωμένος; Εφόσον η επανάσταση έγινε μόνο το 1821, γιατί ο πρώτος εθνομάρτυρας ...

2297 - Ο επόμενος θάνατος

Ήχοι παλιοί έρχονταν και πάλι  ανάμεσά μας.  Δεν είχαν ειπωθεί όλα.  Έπρεπε τα παλιά να μιλήσουν για το μέλλον.  ...

2296 - Το όργανο της ανάγκης

Κάθετα κλειδιά σε μια αόρατη σκακιέρα  έπαιζαν με τις χορδές του χρόνου  κι ήταν αβάσταχτος ο πόνος της σιωπής.  Μα τα δάχτυλα δεν έπαψαν τη μάχη  ακόμα ...

2295 - Η πληγωμένη Ελένη

Περπατούσε ακίνητη και μόνη  με μια παλιά πληγή.  Χρόνια πάλευε για να μάθει  για τη χαρά των ατόμων  κι όμως δεν έβλεπε το παρελθόν.  Είχε ξεχάσει ότι ...

2032 - Το όνειρο του Αχιλλέα

Αλέξανδρος : Ήρθε και πάλι ο άλλος. Αχιλλέας : Το ξέρω. Χρόνος. Τον έστειλα εγώ. Αλέξανδρος : Μα γιατί; Σιωπή. Η φυλακή δεν σου αρκεί; Αχιλλέας : Παλιά ...

2031 - Το έργο της ιστορίας

Δεν υπάρχει έργο μόνο για το έργο. Το έργο είναι και οντολογικό και τελεολογικό. Δεν δημιουργείται από το τίποτα και δεν δημιουργείται για το τίποτα. Είναι ...

2231 - Τα παραμύθια της γιαγιάς

Όταν ήμασταν μικροί, ακούγαμε τα παραμύθια της γιαγιάς. Έλεγε τα παραμύθια για να μην τα ξεχάσει. Έκλαιγε τους πόνους μας για να μην μας γελάσει. ...

2030 - Η σπανιότητα της ιστορίας

«Κανένας καλλιτέχνης δεν είναι καλλιτέχνης και τις είκοσι τέσσερις ώρες της καθημερινότητάς του. Το ουσιαστικό του έργο, αυτό που μένει, ολοκληρώνεται ...

2230 - Η έξοδος

Τα κτήνη έπρεπε να νικήσουν και νίκησαν. Οι άνθρωποι έπρεπε να πεθάνουν και πέθαναν. Όμως τα κτήνη δεν πρόλαβαν τη μεταμόρφωση και οι άνθρωποι ...

2028 - Το δικαίωμα στην ιστορία

Οι εξελίξεις που προκαλεί η πολιτική της πραγματικότητας στην ιστορία είναι τόσο δραματικές που θα πρέπει να τη διεκδικήσουμε ως ανθρώπινο δικαίωμα. Δεν ...

2025 - Ο ανώνυμος ζωγράφος.

Στη Μονή Φιλανθρωπηνών έγραψε ο ανώνυμος ζωγράφος την ιστορία του. Με τα μετέωρα έργα και την κρητική τέχνη έδωσε ένα άλλο στίγμα στην εποχή των Παλαιολόγων ...

2289 - Βιοηθική και γνωστικά όρια

Το γενικό πρόβλημα της βιοηθικής ως γνωστικό αντικείμενο είναι η δυναμική πολλαπλότητα των ιεραρχιών που αποτελεί το πεδίο ορισμού της. Όταν το πλαίσιο ...

2022 - Ιστορία του μέλλοντος

Πολλά άτομα που δεν συμμετείχαν ποτέ σε αγώνες και δεν έγραψαν ποτέ την ιστορία, καταφεύγουν στη διαγραφή της από τη συλλογική μνήμη. Ο τρόπος είναι απλός ...

2287 - Η ομορφιά της ασχήμιας

Όταν η ασχήμια είναι καθημερινή  και δεν υπάρχει λόγος ν’ αλλάξει,  τότε αποκτά και αυτή μια ομορφιά.  Διότι οι άσχημοι άνθρωποι έχουν και αυτοί ανθρωπιά.  ...

2284 - Ο θρίαμβος της κοινωνίας

Πάνω στην ερημιά του πίνακα,  η φαντασία ήταν ανίκανη.  Η κοινωνία είχε θάψει όλους τους ανθρώπους  και φαίνονταν μόνο τα κεφάλια τους  που έσπαζαν κάτω ...

2283 - Η κυριαρχία της μιζέριας

Η δύναμη της κοινωνίας  δεν είναι μόνο η μάζα των ατόμων.  Προέρχεται από την κυριαρχία της μιζέριας.  Δεν είναι θέμα αθλιότητας  διότι και οι άθλιοι κατορθώνουν ...

2213 - Πύργος βιβλίων

Πάνω στο μικρό τραπέζι πύργος βιβλίων περίμενε με ανυπομονησία την αναγνώριση. Μέσω της μνήμης του δασκάλου τα βιβλία δεν θα πέθαιναν πια μες στη ...

2011 - Οι άνθρωποι της θάλασσας

Οι άνθρωποι της θάλασσας δεν έχουν χέρια, δεν έχουν πόδια, έχουν όμως συνείδηση. Τη συνείδηση του κόσμου. Κοιτάζουμε μόνο την αναπηρία και δεν βλέπουμε ...

2207 - Τουρκοκρατία και στρατοκρατία

Υπάρχει μια τάση στην Ελλάδα και στην Κύπρο που προσπαθεί να παρουσιάζει την τουρκοκρατία ως ένα φιλελεύθερο καθεστώς. Κάνει μία έντεχνη χρήση της μιντιολογίας ...

2206 - Ο αγώνας της Άχνας

Για πολλούς Έλληνες η Άχνα είναι ένα άγνωστο μέρος. Για πολλούς Κύπριους η Άχνα ανήκει στα κατεχόμενα. Και για μερικούς πρόσφυγες η Άχνα είναι η πατρίδα ...

2266 - Η μουσική της λήθης

Δεν ακούμε τίποτα άλλο  εκτός από τη μουσική της λήθης.  Ο καθένας μας παίζει  σε μία αόρατη ορχήστρα  που καλύπτει ...

2197 - Το δέντρο και το δάσος

Ενώ οι διαπραγματεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία γίνονται όλο και πιο έντονες, στην Κύπρο έχουμε την τάση να ασχολούμαστε με πολύ πιο σοβαρά ...

2265 - Πολυφωνικά ακούσματα

Ανάμεσα στα βουνά πεθαίνουν οι φωνές των ανθρώπων  κι όμως μάς αγγίζουν οι κοιλάδες της μοναξιάς.  Πάνω στα όρια του σκοτεινού δάσους  ...

2144 - Ο διάλογος της σκλαβιάς

Αχιλλέας: Όταν ήσουν στη Σάμο, δεν έβλεπες τα γεγονότα;  Αλέξανδρος: Τα κοίταζα, μα δεν τα έβλεπα. Αχιλλέας: Ήθελες να βοηθήσεις τους φτωχούς, τους ...

2143 - Τα δεσμά της ζωής

Δεν πίστεψες στην ουτοπία και χάθηκες μέσα στην πραγματικότητα. Δεν πίστεψες στην ελευθερία και χάθηκες μέσα στη βαρβαρότητα. Δεν ήθελες τις θυσίες ...

2142 - Το λάθος της ειρήνης

Άκουγες κραυγές και δεν έβλεπες το μέλλον. Ζούσες μέσα στον θάνατο κι έτρεμες για τον θάνατο της ζωής. Κι όμως είχες γεννηθεί μετά την επανάσταση. ...

2227 - Ταξίδι διαλογισμού

Ακίνητες στην έρημο όπως η άμμος δίχως άνεμο κοιτάζουν τον κρυφό ορίζοντα. Κλεισμένες στην καμπυλότητα μιας ξεχασμένης όασης λατρεύουν το φως ...

2127 - Τα παλιόχαρτα

Όταν πονάμε πάνω στα κείμενα του παρελθόντος, κανείς δεν μας καταλαβαίνει. Όταν γελάμε με τα τεχνάσματα της μνήμης, κανείς δεν μας καταλαβαίνει. Όταν ...

2126 - Η προσπάθεια

Κάθε βήμα κι ένας πόνος, κάθε μνήμη και μια πληγή, όμως το έργο συνεχίζεται, διότι η ανάγκη της δημιουργίας είναι πιο ισχυρή από τη βαρβαρότητα της ...

2188 - Τα Βαλκάνια του Καυκάσου

Εξετάζοντας το χάρτη του Καυκάσου, είναι δύσκολο να μη σκεφτούμε το πλαίσιο των Βαλκανίων. Στην ουσία, καταπονημένες από την πίεση τριών μεγάλων χωρών, ...

2120 - Η αξία ενός μάταιου αγώνα

Στον Αλέξανδρο Όλοι σε κρίνουν και προσπαθούν ν’ αποδείξουν  ότι δεν ήσουν αλάνθαστος, ότι δεν θυσιάστηκες αρκετά για να μειώσουν το έργο σου. Κι άλλοι ...

2114 - Ποντιακές αναμνήσεις

Ο Πόντος δεν είναι μόνο μάχες και κραυγές. Θυμάσαι το κρύο και τα βουνά, τη σκληρότητα της ελευθερίας... Αλλά κι οι μπάλες του βουτύρου δίνουν γεύση ...

2113 - Ποντιακή θυσία

Όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη, οι Πόντιοι δεν έπαψαν να παλεύουν με τη λήθη. Δεν ήθελαν να πεθάνει ο μύθος. Κι η αυτοκρατορία της Τραπεζούντας ήταν ...

2112 - Ποντιακή Ιστορία

Δεν θέλαμε να δούμε αυτό που ζούμε. Θέλαμε μόνο να θυμηθούμε αυτό που είχαμε ξεχάσει. Νομίζαμε ότι τότε υπήρχαμε ενώ ήδη η αλλαγή ήταν έτοιμη. Δεν ...

2008 - Η συμβολή του δυνητικού

Όταν εξετάζουμε το θέμα της θεμελιακής απροσδιοριστίας του Heisenberg, δεν κοιτάζουμε τις προεκτάσεις στην κβαντική μηχανική. Αυτή η αρχή παράγει αποτελέσματα ...

2001 - Συνοπτική κριτική προσέγγιση του νέου διδακτικού εγχειριδίου Ιστορίας της ΣΤ΄Δημοτικού (Μέρος 2ο) (A. Παυλίδης)

ΜΕΡΟΣ 2° -Μέσα σε ένα μάθημα («Μικρασία: εκστρατεία και καταστροφή») γίνεται αγωνιώδης προσπάθεια να …χωρέσουν αφ ενός μεν οι θεματικές ενότητες που ...

2098 - Η αντίσταση της ανθρωπιάς

Γεννηθήκαμε με την αμαρτία του θανάτου. Αυτό μάς είχε μάθει η λήθη της ζωής. Δεν ξέραμε πια το παρελθόν και δεν είχαμε μέλλον. Μας είχαν αφήσει μόνο ...

2097 - Το πρώτο άσμα

Δεν υπήρχαν πια παλιοί φίλοι. Ένας-ένας είχαν φύγει σιωπηλά. Δεν άντεχαν πια τη λησμονιά. Ήθελαν να ζήσουν πριν τους ξεχάσουν. Όμως δεν το ήθελε η ...

8200 - Λαός αξιοπρέπειας

Η αξιοπρέπεια δεν είναι ένας οικονομικός παράγοντας, δεν μετριέται με δείκτες. Και η μούτζα μας στην κατοχή χρησιμοποιούσε όλα τα δάκτυλα του χεριού. Πολλές ...

8199 - Δίκαιο της Θάλασσας και ΑΟΖ

Κοιτάζουμε τη θάλασσα και δεν βλέπουμε το μέλλον μας. Έχουμε το απέραντο γαλάζιο κι αναρωτιόμαστε ακόμα τι πρέπει να κάνουμε. Η ΑΟΖ δεν είναι θεωρία, αλλά ...

8198 - Ποιος είδε το γεράκι;

Ποιος είδε το γεράκι ενώ ήταν παντού; Τα χρώματά του είχαν αφήσει τα ίχνη πάνω στους τοίχους. Κι όμως κανένας δεν κατάλαβε εκτός από το Λουκά ...

8197 - Τα άλλα γεράκια

Τα άλλα γεράκια ήξεραν για μας. Δεν ήταν η πρώτη φορά που θα έδιναν το αίμα τους γι' αυτό το κομμάτι γης μέσα στο πέλαγος. Το απέραντο γαλάζιο ...

8196 - Ασημένια λεπίδα

Ασημένια λεπίδα νόμιζες ότι είχε εκείνο το ξίφος. Δεν ήταν διακοσμητικό και δεν είχε λυγίσει. Ο δάσκαλος το είχε εδώ και χρόνια. Από τότε ...

8195 - Κόκκινος δράκος

Ποτέ δεν πίστεψες ότι μπορεί να γίνει πόλεμος για ένα νησί. Όταν όμως είδες με τα ίδια σου τα μάτια τον κόκκινο δράκο αντιλήφθηκες επιτέλους ...

8194 - Χοντρά βιβλία

Ξέρω ότι δεν σ' αρέσουν τα χοντρά βιβλία αλλά πρέπει να σου πω ότι εκεί κρύβεται ο κόσμος της φαντασίας. Στα λεπτά δεν προλαβαίνει να μπει ...

8193 - Διακριτική αντανάκλαση

Ποιος πρόσεχε τη διακριτική αντανάκλαση πάνω στο τζάμι που δεν ήταν καθρέφτης; Όλοι κοίταζαν μαζί τον εαυτό τους περιμένοντας κάτι. Κι όμως ...

8192 - Το παράξενο τζάκι

Το παράξενο τζάκι ήταν στο κέντρο της βιβλιοθήκης. Δεν είχε αλλάξει εδώ και αιώνες και το μάρμαρό του περίμενε και πάλι τα νέα ξύλα για ...

8190 - Όταν το κρύο είναι ζεστό

Έκανε κρύο τη νύχτα αυτό ήταν αλήθεια κι όμως ήταν ζεστό γιατί είχε τη χροιά της οικειότητας. Το μέρος ήταν γνωστό σαν να μας περίμενε για ...

8189 - Επιστροφή στη νύχτα

Τα φώτα της Ζυρίχης έδειχναν ήδη κρυφά την επιστροφή στη νύχτα και πρόσεξα τα ίχνη, εκείνα που αφήσαμε για να μην ξεχάσουμε ότι εδώ κατάφερε ...

8188 - Η καμπυλωτή πόρτα

Η καμπυλωτή πόρτα δεν ήταν μόνο παράξενη αλλά και γοητευτική. Δεν πρόσεξες αμέσως τη σπάνια κλειδαριά και δεν την άνοιξες. Πέρασες το χέρι ...

8187 - Το ακέφαλο βιβλίο

Το ακέφαλο βιβλίο δεν ήταν γνωστό. Μόνο μερικοί μαθητές ήξεραν γι' αυτό. Δεν ήταν μυστικό απλώς άγνωστο. Κι όταν το άνοιξες νόμισες ότι το ...

8186 - Ο πάγκος ήταν σκληρός

Ο πάγκος ήταν σκληρός και το φως σκοτεινό αλλά ήμασταν μαζί. Νιώθαμε ο ένας τη ζέστη του άλλου. Στην σκηνή, ένα κερί πάνω στο τραπέζι κι ...

8185 - Άκουσες κάτι;

Άκουσες κάτι ή ακόμα νυστάζεις; Μέσα στο σκοτεινό θέατρο είδα την παράξενη μουσική εκείνη με το τσάι. Και το σαμοβάρι ακόμα ζεστό δεν άδειασε ...

8184 - Μπορεί και να ήταν η αρχή

Μπορεί και να ήταν η αρχή κανείς δεν το ξέρει ακόμα. Δεν ξεκουράστηκες καθόλου ενώ δεν τελείωσε ο αγώνας. Είσαι σίγουρος ότι θ' αντέξεις την ...

8183 - Γιατί η γη ξεχνά

Γιατί η γη ξεχνά το χρέος της στη θάλασσα; Αφού εκεί είναι η αρχή του ελληνισμού. Κι εσύ που δεν δίνεις καμία σημασία στους κώδικες και τα ...

8181 - Δεν περιμένω τίποτα

Δεν περιμένω τίποτα διότι η αίθουσα αναμονής είχε ήδη γεμίσει και το καφενείο ήταν κλειστό λες και δεν υπήρχε κανείς ούτε στο λιμάνι ούτε στο ...

8175 - Master Class: Οι Δίκαιοι του Camus

Εκατό χρόνια μετά τα γεγονότα, πενήντα χρόνια μετά την πρώτη παράσταση γιατί να μελετάμε ακόμα τους Δίκαιους του Camus. Δέκα χρόνια μετά το έργο που ανεβάσαμε ...

8174 - Ελεύθερος άνθρωπος

Ελεύθερος άνθρωπος είναι κι αυτός που βοηθά τον άλλον να απελευθερωθεί αλλιώς τι θα ήταν ένας μοναχικός άνθρωπος δίχως τον συνάνθρωπο αν ...

8173 - Τσαλακωμένα πουκάμισα

Τσαλακωμένα πουκάμισα για την κοινωνία απαράδεκτα για άλλους και όμως απόδειξη ότι το τέρας βοηθά μόνο τους ανθρώπους και δεν κοιτάζει τις ...

8170 - Ξίφος φωτός

Ξίφος φωτός είναι η πένα που πληγώνει αυτό το χαρτί αλλά κανείς δεν το προσέχει παρά μόνο όταν βλέπει εκείνη την υπογραφή που είχε αιώνες ...

8169 - Δερμάτινες σελίδες

Δερμάτινες σελίδες διαβάζω αιώνες για να μην ξεχάσεις τα κατορθώματα των ιπποτών που δεν έπαψαν ν΄αντιστέκονται στη βαρβαρότητα. Και ...

8168 - Το στίγμα του τάγματος

Όταν διάβασες στους Δίκαιους το στίγμα του τάγματος δεν κατάλαβες αμέσως τις σπάνιες επιπτώσεις και συνέχισες να ζεις λες και δεν υπήρχε μέσα ...

8167 - Παραγγελίες μαθητών

Στην αρχή ήταν μία δύσκολη έννοια. Οι παραγγελίες μαθητών δεν είναι αυτονόητες. Πώς να πιστέψεις ότι μπορείς κι εσύ να συμβάλλεις στο συλλογικό έργο; ...

8166 - Δεν ήταν θαύμα;

Δεν ήταν θαύμα ; Είσαι σίγουρη; Και ο Χριστός; Ήταν μόνο περαστικός; Τίποτα άλλο; Δεν είχε νόημα; Και η θυσία; Δεν πιστεύεις σ' αυτή; Μα ...

8165 - Μικρές λεπτομέρειες

Όταν μιλούσα στους άλλους δεν πρόσεχα τι έκανες. Μικρές λεπτομέρειες καρφωμένες στη μνήμη μου. Και τώρα τις σκέφτομαι όπως κοιτάζουμε τις πληγές. ...

8163 - Λίγο πριν την έκθεση

Λίγο πριν την έκθεση εκεί που τα χρώματα θέλουν ανθρώπους, εκεί που οι άνθρωποι θέλουν εικόνες σε ήθελα κοντά μου για να σου πω πόσο ανάγκη ...

8162 - Έτρεχε ακίνητος

Έτρεχε ακίνητος ο δρομέας και κανείς δεν έβλεπε το παράδοξο που έλυσε ο γλύπτης για να κατασκευάσει τη δυναμική του στατικού την ώρα ...

8161 - Δύο ποτάμια

Δύο ποτάμια, δυο πέτρινα ποτάμια ήταν τα αγάλματα σε μια αγκαλιά ενός ανώνυμου γλύπτη που δεν ήθελε να πιστέψει τον Ηράκλειτο και προτίμησε ...

8160 - Κάθε φύλλο και μια σελίδα

Αν υποψιαστείς ότι κάθε φύλλο και μια σελίδα τότε θα δεις τα δέντρα, τους ακίνητους ανθρώπους ως βιβλία κι όταν αγγίξεις τον κορμό, τη ράχη, ...

8159 - Βροχή φύλλων

Δεν ξέρω αν είδες ποτέ βροχή φύλλων αλλά αν έβλεπες εκείνο το κίτρινο να πέφτει από το γαλάζιο για ν' αγγίξει το πράσινο τώρα θα ήξερες ...

8157 - Τα παιδιά της Σαλαμίνας

Χάρη σε σένα με τις ατσουμπαλιές σου τα παιδιά της Σαλαμίνας είναι πλέον χαρούμενα διότι ξεπέρασαν με την αγάπη σου όλες τις δυσκολίες μιας ...

8156 - Ένα λιμάνι γης

Ένα λιμάνι γης είναι ο Πειραιάς όπου μένει ο Αλέκος που μας προστατεύει όταν αργούμε. Αυτή τη θάλασσα που έχει στο πνεύμα θέλω να δεις κι ...

8155 - Κοντά στη θάλασσα

Κοντά στη θάλασσα ένιωσα την ανάγκη να πάω στους Παξούς για να δω που έτρωγες τα θαλασσινά και τις αλμυρές γεύσεις όταν δεν ήξερες ότι θα ...

8154 - Πού να βρω τη ζωή μου;

Πού να βρω τη ζωή μου όταν έρχεται ο χειμώνας με το κρύο το λευκό; Κι όμως όταν είδα, τα σπόρια του ροδιού έσταξε η καρδιά μου με την τριανταφυλλιά. ...

8153 - Πέτρινη θάλασσα

Αν ήξερες πόσο πέτρινη είναι η θάλασσα μας τότε δεν θα φοβόσουν να σου πάρουν τα νησιά. Κάθε κύμα είναι μια γροθιά σ' έκεινον που προσπαθεί ...

8152 - Όταν έμειναν οι μισοί

Όταν έμειναν οι μισοί μέσα στη λάσπη δεν γονάτισαν δεν έσκυψαν καν συνέχισαν μαζί τον αγώνα που δεν τέλειωνε δίχως να περιμένουν τίποτα ...

8148 - Το παλιό τραγούδι

Θυμάσαι εκείνο το παλιό τραγούδι που έλεγαν τα παιδιά όταν έγραφαν στους τοίχους τώρα φτιάχνω στίχους για να μην το ξεχάσω όταν θα βάψουν ...

8147 - Το νησί του κορμιού

Το νησί του κορμιού είναι η πληγή μας που δεν λέει να κλείσει ακόμα και μπροστά στο γυμνό άγαλμα της ακινησίας μας. Κι όμως είναι και αυτή ...

8146 - Η δροσερή καρδιά

Έχεις σκεφτεί ποτέ τη δροσερή καρδιά που θα ήταν η κόρη μας που θα έπαιζε κρυφά με τα βότσαλα της μνήμης απέναντι στον ωκεανό για ν' αγγίξει ...

8145 - Μία είναι η πατρίδα

Μία είναι η πατρίδα γιατί δεν θέλεις να το παραδεχτείς και μου μιλάς για κόμματα και παρατάξεις δεν καταλαβαίνεις ότι δεν έχουμε επιλογές με ...

8144 - Ακόμα μια γεύση

Ακόμα μια γεύση ένιωσα στο στόμα όταν έπεσα στη θάλασσα για ν'αγγίξω τα όρια της Δήλου και να δω πάλι το βάθος της σκέψης ενός Ηράκλειτου ...

8143 - Πάνω στο κύμα

Πάνω στο κύμα ακόμα και με τα γόνατα σχισμένα στεκόσουνα όρθιος για ν'αντέξεις τον άνεμο που έδερνε τα σύννεφα και σκεφτόσουνα τους δικού σου ...

8135 - Ιερά τέρατα ανθρωπιάς

Εσύ που δεν αντέχεις μην ξεχνάς τα ιερά τέρατα ανθρωπιάς που στέκονται πάντα στο πλάι μας στη μάχη της ανάγκης ενάντια στην τύχη μόνο για ...

8134 - Κλέφτης αστεριών

Καταδικάστηκα γιατί έκλεψα τ' αστέρια σ' ένα νησί για να σου γεμίσω το στόμα με τις γεύσεις ενός φωτεινού ουρανού και τώρα πάνω στο σώμα ...

8133 - Και δύο φορές θα πέθαινα

Και δύο φορές θα πέθαινα αρκεί να ζούσα μια ζωή με σένα. Κι αν δεν το βλέπεις θ'αλλάξω και πάλι το αόρατο χρώμα του χαμαιλέοντα. Διότι ...

8132 - Γη θάλασσας

Γη θάλασσας φως πέτρας απέραντο γαλάζιο λαός χρόνου μνήμη μέλλοντος. Αυτά είναι τα πέντε στοιχεία σου κι εσύ ψάχνεις ακόμα και τώρα να ...

8131 - Η Ελλάδα δεν είναι αθάνατη

Λίγοι είναι αυτοί που προσέχουν τα σύμβολα και τα συνθήματα. Αυτοί όμως βλέπουν ότι και η διαφορά κάνει τη διαφορά. Όταν ακούμε την έκφραση: «Η Ελλάδα ...

8130 - Μια ξεχασμένη μουσική

Έχεις ακούσει ποτέ το κλάμα του μπαγλαμά ή νομίζεις πώς τα έχεις ζήσει όλα; Πρόσεχε λοιπόν τα λόγια για να μην ξεχάσεις ότι μπορεί κι εσύ να ...

8129 - Κι όμως γίνεται

Κι όμως γίνεται αυτό πρέπει να καταλάβεις όταν θυμάσαι το νησί όπου δεν έχεις τίποτα γιατί αλλιώς τα έβλεπες εκείνη την εποχή. Τώρα όμως που ...

8127 - Στα κρυφά καμίνια

Στα κρυφά καμίνια δεν είδαμε μόνο το παρελθόν αλλά κι ένα άλλο μέλλον όπου θα μπορούσαμε ν' αλλάξουμε το λιμάνι για να του δώσουμε τη θάλασσά ...

8126 - Κάτι που δεν πρόσεξες

Σ' εκείνα τα λαδάδικα δεν έμαθα μόνο να ζω με την καρδιά γεμάτη από τη μοιρασιά της χαράς περίμενα όση ώρα της άξιζε και τη γυναίκα που δεν ...

9360 - Στρατηγικές επενδύσεις και ΑΟΖ

Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα τυπικό θεσμικό πλαίσιο που απορρέει από το Δίκαιο της Θάλασσας. Η ΑΟΖ έχει μέσα της μια τεράστια δυναμική που είναι ορατή στους ...

9349 - Το ορθολογικό πλαίσιο της ΑΟΖ

Το ορθολογικό πλαίσιο της ΑΟΖ δεν εμπεριέχει μόνο πολλά συμφέροντα, όπως ακούμε συνήθως, αλλά και πολλούς παράγοντες και στρατηγικές συμπεριφορές. Το παίγνιο ...

8124 - Ακόμη μια λέξη

Μπορεί να σε ξάφνιασε αλλά η πατρίδα σου έγινε και δική μου διότι δεν είχα τίποτα εκτός από τον χρόνο και την ανθρωπότητα. Ένα μόνο άτομο μπορεί ...

8123 - Ξέρω ότι δεν το περίμενες

Ξέρω ότι δεν το περίμενες. Μα καλύτερα δεν είναι έτσι. Αυτά έχουν οι εκπλήξεις. Μ΄ένα τραγούδι στο στόμα παραμένουμε σιωπηλοί για να μην ακούσουν ...

8122 - O πόλεμος των σκιών

Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να σταματήσει ο πόλεμος των σκιών. Μια σταλίτσα ουρανός επαρκεί. Αυτό δεν έλεγε κάποτε ένα παιδί. Κι εσύ στο ραδιόφωνο ...

8121 - Ο τύπος του Cohen

Πάνω απ' τα σύνορα, δεν ένιωθε το κρύο της Ζυρίχης: Του θύμισε το άλλο απέραντο γαλάζιο, στο Καστελλόριζο. Ποιος θα πίστευε πριν τη μεγάλη διάλεξη στην ...

8118 - Τα νέα πιόνια

Οι ακίνητοι άνθρωποι δεν θα ήταν πια μόνοι επειδή τα νέα πιόνια ετοιμάστηκαν ήδη για να συμπληρώσουν το σύνολο και να εφοδιάσουν το σώμα του ...

8111 - Ευτέρπη, η αντιστασιακή

Στο σπίτι του λαογράφου που έγινε δικό σου σε βρήκα σε μια γωνία της κόκκινης ιστορίας να αντιστέκεσαι ακόμα στην αθλιότητα πάντα με πάθος ...

8108 - O τετραγωνισμός του κύκλου

Προτού να ζήσουμε την περιπέτεια τούτη ήτανε δύσκολο να σκεφτούμε την πρωτότυπη λύση του τετραγωνισμού του κύκλου κι ωστόσο μόλις βάλαμε το πόδι πάνω ...

9359 - Το βάθος της ΑΟΖ

Amsterdam, Athina, Kazan, Kula, Thessaloniki είναι ονομασίες των λασποηφαιστείων που υπάρχουν στην περιοχή του Αναξιμάνδρου, η οποία βρίσκεται νότια του ...

9354 - Περάσαμε από Βενετία

Περάσαμε από Βενετία για να θυμηθούμε εκείνη τη ναυμαχία που όλοι ξέχασαν, για να πάρουμε κουράγιο και δυνάμεις από το παρελθόν και ν' αντιμετωπίσουμε ...

9353 - Ανθεκτική ηρεμία

Ανθεκτική ηρεμία σε διακατέχει όταν ξέρεις για το έργο. Αλλιώς τρέχεις παντού για να αποδείξεις ότι κάνεις κάτι. Όμως οι άσκοπες κινήσεις ...

9352 - Η έννοια της αποστολής

Αν δεν έχεις δώσει έναν επικίνδυνο αγώνα στην προηγούμενη ζωή σου είναι δύσκολο να πιάσεις την έννοια της αποστολής. Μπορείς βέβαια με το χρόνο ...

9351 - Αξία γενοκτονίας

Η αξία της γενοκτονίας προέρχεται από τον διαχωρισμό που προκαλεί στους ανθρώπους του μέλλοντος. Η γενοκτονία υπάρχει λόγω των κτηνών που την διέπραξαν ...

8025 - Στον Μητροπολίτη της Λέρου

Στον Μητροπολίτη της Λέρου οι σωματοφύλακες του έργου συνάντησαν το μονοπάτι πάνω στον πίνακα με τα τέσσερα χρώματα και είδαν για πρώτη φορά ...

8024 - Τα μαύρα βότσαλα

Λίγο πριν τη θάλασσα τα μαύρα βότσαλα ζωγράφισαν τα όρια εκείνα όπου ζούσαν τα τρία νησιά κάτω από τον άνεμο του γαλάζιου και του λευκού ...

8023 - Η λύση του Newman

Μετά από μερικές μέρες άρχισε μία εντατική μελέτη της συνάρτησης του Ramanujan. Με αυτόν τον τρόπο έμαθε και το αποτέλεσμα του Deligne το 1974 όσον αφορά ...

8022 - Η αριθμητική του Serre

Ήταν βράδυ, το βιβλιοπωλείο όμως δεν είχε κλείσει ακόμα. Η μεγάλη πλατεία της Λυών ήταν φωτεινή. Όταν άνοιξαν την πόρτα τον αναγνώρισαν. Τους χαιρέτισε ...

8021 - Η απολογία του Hardy

Το αεροπλάνο δεν είχε φτάσει στον προορισμό του ενώ έγραφε ήδη για την αλλαγή φάσης. *Τι κεφάλαιο ήταν και αυτό ! *Νοητική έκρηξη. *Ανάφλεξη; ...

8020 - Η προσέγγιση του Fibonacci

Δεν τον άγγιξε η χρυσή τομή. Ήταν γνωστή από την αρχαιότητα, ενώ η μεσαιωνική προσέγγιση του Fibonacci είχε κάτι το διαφορετικό. *Μια άλλη δικαίωση ...

8019 - Αναφορά στον Ramanujan

Το αεροσκάφος έφτανε στη Ζυρίχη. Δεν είχε καθυστέρηση. Παρόλο που ήταν σύντομη η πτήση είχε προλάβει να θυμηθεί τα απαραίτητα για ν' αρχίσει την αναφορά ...

8018 - Αν ήταν ερωτήσεις

Αν τα ρουμπίνια ήταν σπόρια ποιο θα ήταν το ρόδι; Αν το σμαράγδι ήταν φρούτο ποιος θα το έτρωγε; Αν το διαμάντι ήταν ήλιος ποιος θα το κοίταζε; ...

8017 - Βαγγέλη είσαι εδώ;

Βαγγέλη είσαι εδώ; Πού κρύφτηκες πάλι; Λες να αδυνάτησες και δεν σε βλέπω πια; Μας έφαγε η λεπτότητα και μείναμε από φύλλα. Προσπαθείς να γίνεις ...

8016 - Άκουσες τα νέα;

Άκουσες τα νέα; Οι άνεργοι είναι πολλοί… Πόσοι να είναι οι άλλοι εκείνοι που παράγουν έργο; Λες να είναι οι εργάτες; Μπα εκείνους τους εκμεταλλεύονται. ...

8015 - Πλύση εγκεφάλου

Η πλύση εγκεφάλου μήπως σημαίνει, λέμε, ότι σκεφτόμαστε βρώμικα; Και αυτοί που είναι καθαροί εξ αρχής και πάντα είναι οι ανεγκέφαλοι; Στην ...

8013 - Οι νοητικές φάσεις του παιδιού

Υπάρχουν πολλά νοητικά εργαλεία που επιτρέπουν την ανάπτυξη της σκέψης του παιδιού. Σε πολλούς είναι παντελώς άγνωστα και σε άλλους δεν είναι κατανοητά. ...

8012 - To νοητικό επίπεδο των παιδιών

Το παράδοξο που βιώνει η κοινωνία είναι ότι θεωρεί τον εαυτό της έξυπνο και ταυτόχρονα ότι το νοητικό επίπεδο των παιδιών είναι χαμηλό. Βέβαια, δεν επενδύει ...

8011 - Το ξύλινο τραπέζι

Το ξύλινο τραπέζι δεν άνηκε πια στη φαντασία το είχαμε δει μαζί σ' εκείνο το υπόγειο όπου αμέσως μας είχε αγγίξει. Απλό, λιτό, περίμενε τους ...

8010 - Νησιά δίχως σύννεφα

Μόνο με τα νησιά δίχως σύννεφα καταλαβαίνεις τη ζωή που ξεχνάς στην καθημερινότητα διότι εκεί οι σπάνιοι άνθρωποι δεν έχουν ν' αποδείξουν κάποια ...

8009 - Ταξίδια στη Σαλαμίνα

Τα ταξίδια στη Σαλαμίνα μας έδειξαν πόσο κοντά είναι ο ήλιος και η θάλασσα διότι ανάμεσα στις καμπύλες είδαμε τις δυσκολίες που ξεπεράσαμε μαζί ...

8002 - Μάρμαρα ουρανού

Κοιτάζαμε τα μάρμαρα του ουρανού και βλέπαμε κομμάτια φωτός να στάζουν από το παρελθόν για να σπάσουν το σκοτάδι ενός εφήμερου παρόντος που πέθανε ...

8001 - Τα παιδιά ως επόμενοι άνθρωποι.

Μέσω των Μαθηματικών και της νοημοσύνης συνειδητοποιούμε ότι τα παιδιά της κοινωνίας, είναι στην πραγματικότητα, οι επόμενοι άνθρωποι. Ο αρχικός δείκτης ...

8000 - Για το ρόδι μου

Οχτώ χιλιάδες σπόρια δεν αρκούν για να πουν στο μυστικό μου ρόδι πόσο το πονώ και πόσο το αγαπώ γι' αυτό επέλεξα τις λέξεις και τα γράμματά ...

8093 - Cinsault, το φίνο

Ακόμη κι αν είναι λιγάκι παραμελημένο επειδή είναι λιγάκι τανισμένο και χρωματισμένο, το Cinsault, το φίνο, θα σου φέρει μια γεύση φρούτου και μία φινέτσα ...

8092 - Mourvèdre, το υπομονετικό

Mη βιάζεσαι να εκτιμήσεις το Mourvèdre, το υπομονετικό διότι έχει ανάγκη τον χρόνο για να παλαιώσει την ποιότητά του και να δώσει αυτό το χρώμα ...

8091 - Grenache, το αρωματικό

Μην κοιτάς το χρώμα μοναχά ακροάσου με τη μύτη σου το Grenache, αρωματικά και θα δεις να μεγεθύνονται μέσα σου το εύρος των τόνων kirsch, δαμάσκηνου ...

8085 - Παραδείγματα αντίστασης

Σε μια κοινωνία δίχως όραμα, δεν είναι η οικονομία που λείπει στα παιδιά, στο κάτω-κάτω της γραφής ακόμα και η φτώχεια δεν έκανε ποτέ κακό στο λαό μας, ...

8077 - Η προσευχή του ιππότη

Γονυπετής με την κεφαλή κάτω από τον μαύρο του μανδύα ο Ιππότης προσευχότανε δίχως ασπίδα με το ξίφος σπασμένο δεν του απέμενε πλέον παρά μόνον ...

8076 - Το σπασμένο δόρυ

Έχεις μια στιγμή φανταστεί εμπρός σου ένα δόρυ σπασμένο ερχόμενο από έναν χρόνο που δεν ανήκει στον αιώνα μας για να μαρτυρήσει τις μάχες ...

8075 - Άνευ χώρου

Αναζητούσαμε επί σειρά ετών τον τόπο άνευ χώρου δίχως να συνειδητοποιούμε μια στιγμή πως η μοναδική λύση ήταν εκείνη του χρόνου δεν είναι παρά ...

8074 - To μετέωρο κάστρο

Χάρη στα φώτα το κάστρο ήτανε μετέωρο πάνω στο νησί σαν για να ατενίζει τους αιώνες της ανθρωπότητας στο απέραντο γαλάζιο όπου αναμείχθηκε ...

8070 - Οι αλλαγές των αλλαγών

Ποιος προσέχει πραγματικά τις αλλαγές των αλλαγών για να καταλάβει επιτέλους ότι ένα απλό διπλό σύστημα μπορεί να τις κάνει συνεχώς και να είναι ...

8069 - Η ανθεκτικότητα του ήρωα

Ο καθένας πιστεύει τα πάντα για τον εαυτό του όσο δεν έχει κάνει τίποτα βέβαια. Θεωρεί ότι θα αντέξει τις πιέσεις και θα αντισταθεί στον εχθρό. ...

8068 - Το κάτωθεν του εξωφύλλου

Εάν ο αναγνώστης δεν έχει καθίσει στο παγκάκι μας δεν μπορεί ν' αντιληφθεί το από κάτω του εξωφύλλου ειδικά εάν δεν γνωρίζει ούτε εκείνον ούτε ...

8067 - Το στίγμα της ανθρωπιάς

Δεν ήξερα πριν γνωρίσω την κοινωνία ότι το στίγμα της ανθρωπιάς είναι και αυτό ασθένεια. Έχει όλους τους ανθρώπους σε απομόνωση μετά τη διάγνωση ...

8066 - Ανθρώπινες συμβουλές

Θέλεις να δώσεις ανθρώπινες συμβουλές ενώ έχεις πήξει μες στην κοινωνικότητά σου. Δεν μπορείς να διαφύγεις και μιλάς για θεωρία σχέσεων και ...

8065 - Η αναρχική αρχή

Οι άνθρωποι δεν είναι μοναδικοί αλλά ουσιαστικοί ως στοιχεία της ανθρωπότητας και του χρόνου. Το κράτος είναι σύστημα, κοινωνία της στιγμής ...

8057 - Ανθρώπινη αποκάλυψη

Όσο δεν ένιωσες μέσα σου ότι κανένας από τους γύρω σου δεν αξίζει να θυσιαστείς τότε δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί τα τελευταία λόγια του Ludwig ...

8055 - Η σκάλα του Βραδέτου

Η σκάλα του Βραδέτου δεν είναι μόνο πέτρα αλλά ένα όραμα ανθρώπων και τεράτων που αποφάσισαν μαζί να χρίσουν το αδύνατο και να δημιουργήσουν ...

8053 - Το εξάγωνο καμπαναριό

Όταν περάσεις τον Άγιο Νικόλαο και φτάσεις στον Άγιο Αθανάσιο τότε θα δεις ένα πύργο ένα εξάγωνο καμπαναριό που θυμάται ό,τι έζησε από το 1859 ...

8052 - Ακόμα ένα γεφύρι

Ακόμα ένα γεφύρι χρειαζόμαστε για να περάσουμε από την άλλη όχθη εκεί που είναι το σπίτι μας με τα παιδιά που παίζουν κοντά στο τζάκι αλλά ...

8050 - Κάτω από το τραπέζι

Κάτω από το τραπέζι σημείωνες τις εκφωνήσεις για να είσαι κοντά στο λευκό πίνακα με τα παράξενα σχήματα του τέρατος της βιβλιοθήκης έτσι ώστε ...

8049 - Μέσα στο μάθημα

Μέσα στο μάθημα με τα παιδιά άντεξες τα πάντα κι εύκολα ήξερες πώς να τα βοηθήσεις σαν να ήταν δικά σου κι έδειχνες στα χεράκια τους τις λεπτομέρειες ...

8048 - Λεπτομέρεια τοιχογραφίας

Είδες την λεπτομέρεια της τοιχογραφίας; Δεν σου θύμισε όταν κι εμείς σκαλίζαμε πάνω στις πέτρες τα πρώτα μας λουλούδια για να δείξουμε στα παιδιά ...

8047 - Καλντερίμια και σκάλες

Στα καλντερίμια, και στις σκάλες βλέπω τα μικρά μας παιδιά να μαθαίνουν, βήμα βήμα για την ιστορία του λαού μας. Περπατώντας πάνω στις πέτρες, ...

8046 - Για να μην ξεχνιόμαστε

Το 1431, ο Σινάν – πασά νίκησε τους κατοίκους του ανατολικού Ζαγορίου και του Μαλακασίου στη μάχη στη Βότσα. Τότε τα χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου ...

8034 - Ακόμα κι αν δεν αλλάξεις

Ακόμα κι αν δεν αλλάξεις θα είμαι δίπλα σου την ώρα της ανάγκης πάντα διαφορετικός ως απλός χαμαιλέοντας που αγαπά το χρώμα της μοναδικής χαράς ...

9348 - Πόλεμος και Ειρήνη

Στεκόμασταν ακόμα όρθια διότι ήμασταν τέρατα ανθρωπιάς και δεν έπρεπε να πέσουμε για να δώσουμε το παράδειγμα σ' αυτούς που πάλευαν επειδή μας έβλεπαν ...

8032 - Ειρήνη και πόλεμος

Μαθήτρια: Τα μαθήματα είναι πιο εύκολα… Δάσκαλος: Από τι; Μαθήτρια: Από τη συζήτηση με σας… Δάσκαλος: Οι ασκήσεις δεν είναι προβλήματα. Μαθήτρια: ...

9347 - Η εξήγηση του συνθήματος

Δεχτήκαμε τα πάντα αλλά δεν αποδεχτήκαμε τίποτα και βγάλαμε την κραυγή την πρέπουσα βέβαια δίχως να δώσουμε καμία εξήγηση του συνθήματος διότι μόνο ...

8031 - Στην καρδιά του κάστρου.

Μαθήτρια: Δάσκαλε, έγινε στ' αλήθεια; Χρόνος Δεν ήταν όνειρο; Ήμασταν πραγματικά στην καρδιά του κάστρου; Εκεί όπου οι τοίχοι είναι μόνο βιβλία; Έτσι δεν ...

8030 - Μέσα στον πύργο

Μέσα στον πύργο στον πρώτο όροφο επιλέξαμε το δωμάτιο με το παλιό πιάνο για να παίξουμε τις σιωπηλές νότες των μαθηματικών εγκλωβισμένοι ...

8029 - Ο κήπος του πύργου

Κλειστή η πόρτα με τα σίδερα δεν επέτρεπε την είσοδο κι έτσι καταλάβαμε τα κάγκελα για να απελευθερώσουμε τον πύργο. Επιλέξαμε τον κήπο τον άλλο ...

8027 - Κινήσεις Ίππου

Πάνω στην περίεργη σκακιέρα οι κινήσεις ενός ίππου μέσα στη μοναξιά των τετραγώνων ακολουθούσαν μια στρατηγική για να καλύψουν τη δύναμη ενός ...

8026 - Η γεύση της Πόλης

Η γεύση της Πόλης δεν περίμενε τον ερχομό για να μας αγγίξει ζωγράφισε με το μαύρο μια λεπτή γραμμή ικανή να ενώσει το λευκό της αθωότητας ...

9342 - Η απαίτηση της Βιολέτας

Βιολέτα: Αν ήξερα τη γλώσσα, δεν θα ήταν τόσο δύσκολα όλα αυτά τα νοητικά σχήματα του Δασκάλου. Βέβαια μόνο οι δυσκολίες μάς μεγαλώνουν. Ακούω μια μουσική ...

1980 - Χρωματικές αδυναμίες

Δεν υπήρχαν πια κλαδιά για τα πουλιά, μόνο ματωμένα χέρια που δεν ήξεραν πια το νόημα της παράκλησης. Αποκεφαλισμένες ιδέες κρατούσαν γερά το όνειρο ...

9340 - Οι σταυροί στο κοιμητήριο

Οι σταυροί στο κοιμητήριο δεν ήταν μόνο πέτρινοι ο καθένας ήταν μοναδικός για να είναι και ένα δώρο στον αρμενικό πολιτισμό αλλά και στην Ανθρωπότητα. ...

1979 - Οι σαπουνόφουσκες

Ένας χορός για τους Απορριφθέντες ήταν ο πίνακας της Λισαβόνας. Το παιδί ήταν φτωχό και η σαπουνόφουσκα ήταν η μοναδική του πολυτέλεια. Δεν είχε τίποτα ...

9338 - Για τα παιδιά μας

- Γιατί δεν μας έχετε πει τίποτα; - Για ποιο πράγμα; - Για τα παιδιά! - Ποια; - Ξέρετε εσείς... - Μεγάλωσαν. - Έχετε δίκιο. Κάτι άλλο; - Δεν τα ...

9337 - Το Έργο της Ομάδας

Το Έργο της Oμάδας δεν ήταν κατανοητό σε όλους και το έβρισκαν παράξενο ή τουλάχιστον παράδοξο, όταν δεν το αξιολογούσαν ως παράλογο. Δεν έβγαζαν νόημα ...

1950 - Συλλογική ασυνειδησία

Βαδίζουμε στην άμμο χωρίς να κοιτάζουμε τα ίχνη μας που χάνονται μες στον άνεμο. Κουβαλάμε μόνο τις επιθυμίες μας και ξεχνάμε τα πάθη μας. Αναζητώντας ...

1926 - Η υπόσχεση του τέρατος

Δεν ήθελα να τον αφήσω στη φυλακή. Τον είχε καταδικάσει η κοινωνία και σπάνια έβλεπε ανθρώπους. Κάθε μέρα τον βασάνιζαν τα άτομα του συστήματος. Κι ...