N. LYGEROS PhD

Έχουμε τη συνήθεια να αντιμετωπίζουμε το αρμενικό ζήτημα από αμυντική αυστηρά άποψη, διότι συναρτάται και είναι το αποτέλεσμα της γενοκτονίας. Είναι αλήθεια ...

Μέσα σε τούτο το σπίτι από πάγο όπου το κρύο έκαιγε τα δάχτυλα ο μόνος λόγος για να ζεις ήταν η λεπτή γραφή που έρεε πάνω στο χαρτί σαν σταγόνες αίματος ...

Στο μηδέν μιας υποτιθέμενης επανάστασης βασισμένης στον θάνατο της ιστορίας ο ποιητής ήταν ο μόνος ικανός να εξεγείρει τη σιωπή. Μόνον που όλο αυτό ήταν ...

Ποιος θα μπορούσε να πει και να είναι σίγουρος πριν από μερικά χρόνια πως το σπίτι στην τούνδρα στη μέση του πουθενά ήταν μοναδικό και πολύτιμο παρά τον ...

Μέσα στο τρένο της κόλασης ο αλυσοδεμένος αναρχικός στοχαζόταν το κοπάδι των προσώπων όλων των τάξεων των προσκολλημένων στη μάζα την ανώνυμη κι αδιάφορη ...

Μέσα στον ανθρώπινο πόνο τίποτε πια δεν έχει νόημα παρά μόνον η ζωή του θανάτου για ν’ αντέξει το βάρος ενός μαύρου φωτός που αναζητά το θύμα μιας κρυμμένης ...

Τα σπασμένα γυαλιά αλλαγμένη ύπαρξη επανάσταση εν εξελίξει απέναντι στην απειλή ενός βάρβαρου κόσμου στερουμένου νοήματος.Σ’ αυτό το τυφλό όραμα ...

Πόσοι γιατροί αγαπούν στ’ αλήθεια τους ανθρώπους τους στερημένους των πάντων που δεν διαθέτουν πια παρά μόνον την αξιοπρέπεια να ζήσουν λίγες στιγμές ...

Ήταν πολύ μικρός μπροστά στη μπαλαλάικα της νεκρής μητέρας του κι όμως τα μαύρα μάτια του έκλαιγαν ήδη την αγάπη του δίχως να καταλαβαίνει στ’ αλήθεια ...

Ως εάν ήθελαν να επαναφέρουν στη μνήμη μας τη σφαγή τους και τη γραφή τους, αναποκρυπτογράφητη ακόμη, τα ξύλινα κεφάλια μέσα στους κάκτους υπομονετικά ...

Στο νησί των αναμνήσεων αφού διασχίσαμε τα νερά και ανεβήκαμε τις σκάλες ξαφνικά διακρίναμε τους πέτρινους γίγαντες που υποβάσταζαν τον τάφο των θυμάτων ...

Το κιόσκι του μικρού νησιού πάντοτε βυθισμένο στη μοναξιά περίμενε υπομονετικά τους μοναχικούς περιπατητές τους στερημένους ονειροπολήσεων μα πλήρεις σκέψεων ...

Στη γέφυρα του ροδόκηπου ακριβώς μετά το γιαπωνέζικο μονοπάτι μας άρεσε να περνούμε όχι για ν’ αρχίσουμε τους αναστεναγμούς μα μόνον για να θαυμάσουμε ...

Δεν ξέραμε πως επρόκειτο για ένα απαγορευμένο παιγνίδι και σπρώχναμε τη βάρκα μας στα βάθη του καναλιού μέσα από ...

Μέσα στον κήπο που αγαπούμε ποτέ δεν ξεχνούμε να βλέπουμε το μνημείο που στηρίζει τον κώδικα των δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι μι’ ανάγκη που νιώθουμε ...

Vergissmeinnicht αυτή ήταν η τελευταία κουβέντα του μη με λησμόνει της θυσίας απέναντι στη ναζιστική βαρβαρότητα.Είχε αντέξει τον θάνατο όπως ...

Ήταν απροσδόκητο να ερευνούμε αυτή τη γαλλική βιβλιοθήκη σε τούτο το νησί της Αιγαιοπελαγίτικης θάλασσας εκεί που γεννήθηκε ο Όμηρος, ο τυφλός βάρδος ...

Στο βάθος του γραφείου μέσα σ’ έναν φωριαμό βρέθηκε η περιγραφή 34 συνολικά τευχών για να βυθιστούμε στο παρελθόν των ξεχασμένων φαραώ μα κι εκείνο του ...

Κανείς πια δεν αναζητούσε να διαβάσει τις επιστολές μέσα στην άβυσσο των αρχείων ως εάν δεν υπήρχαν ως εάν δεν υπήρχαν πια όμως η τύχη κι η ανάγκη συναντήθηκαν ...

Στην Ανατολή, είναι δύσκολο να δεις την κρυμμένη όψη των γεγονότων της μέρας δίχως να κοιτάξεις το όραμα του Δον Κιχώτη του Βοσπόρου που δεν σταματά ν’ ...

Les tours ont toujours été près de la mer phares muets de la nuit contre les barbares. Avec les pierres des siècles elles attendaient les attaques pour ...

Le grand-père de la place n’était jamais parti très loin du pré car il savait que là vivait encore son histoire. Il ne disait pas grand-chose, regardait ...

Quelques maisons portent avec leurs pierres les mémoires grattées non pour oublier les blessures du combat mais rappeler le simple travail des hommes ...

Cela fait des siècles à présent qu’est mort le maître de l’Iliade et de l’Odyssée. Seulement sa pierre ...

Morceau d’histoire, avec des souvenirs brisés tu as désespérément cherché à concevoir le modèle du temps prochain du destin de l’humanité et à organiser ...

Sweet dreams society offers to whoever does not like its reality, the others, though they don’t want them they have only visions. And you, ...

Inside the prison of exile someone asked for everything but he had nothing just his broken body and he could not write. Then he took a piece of paper god ...

When we examine the Voronoi diagrams or even the Delaunay triangulation, the correlation to Game Theory is not direct. The Voronoi diagrams, as we have ...

She had crossed the time of performance. He had not moved. She had carried along the crowds through her tears He had not cried. She had suffered all ...

Inside the glow and the light of the night nobody heard your silence. You knew it was not proper to talk and yet you had to that was what society wanted. ...

You were looking everywhere inside your files for the secret text the oratorio of loneliness, the one you wrote in different winters of wild poetry ...

You looked at them. Lateral attack. You wanted to taste alone behind the invisible. Without showing what you could not see. You wanted to learn through ...

You opened the book to see its intelligence and you were surprised by the phrase of Leonardo da Vinci. You asked what should we do then I did not reply ...

The secret painter of the silk did not touch you and you made the movement of reaction but I saw your gaze and left you the trace even if the strange ...

The ice creams were small and the dessert simple but when we held them we went to the sofas to take a risk with the white color opposite to the Parthenon ...

Half a myth for you, half a myth for me to try that rare taste of the foam of the sea without the saltiness embittering ...

O Erol Özkoray δεν είναι μόνον δημοσιογράφος ή διανοούμενος, είναι ένας αληθινός αγωνιστής της ειρήνης κατά Albert Camus.  Το βιβλίο του δεν είναι μόνον ...

The Voronoi diagrams do not only solve problems in geography and topology. When Georgy Voronoi (1868-1908) invented them, who was a student of Andrey Markov ...

The EEZ is not a utopia. Cyprus proved this by signing bilateral agreements with Egypt and Lebanon, both non EU member countries. And it accomplished these ...

Από την αρχή πάντοτε ήσουνα με την πλάτη στον τοίχο! Για να είσαι σίγουρη για την κενότητα της κοινωνίας. ...

When you weren’t waiting you did not know about reality. When you weren’t waiting you cried about the dreams. Now that you are waiting ...

There where it is forbidden there where there is need you weren't yet with me but you were watching me from the future in order to understand the ...

Since your birth the fight did not cease and the sun was watching the earth without justice as if it waited for the miracle. It did not know yet that ...

On the beards of Greece peace laid her kiss and felt her need for a new legend of the Greek spirit. But you who hasn’t lived it will you remember in the ...

Due to the artificial crisis we have ended up assuming that the security of the Aegean Sea is at risk. We have ended up doubting our credibility due to ...

Hidden inside the work of the carved stone the theater of peace is waiting the beauty of antiquity so that men do not forget humanity and time through ...

Μες τη σιωπή της νυχτερινής θύελλας ακούγαμε την ουσία μιας άλλης ύπαρξης μόνης, αναστατωμένης από μια κίνηση στο πιάνο μια πίεση, ένα πεντάλ για να ...

Η ανάγνωση της σκλάβου που δεν ήξερε πως ήταν ελεύθερη, του έργου Ορέστης και Ηλέκτρα έπαιρνε χρόνο για να αναγνωρίσει και να δεχτεί τις αφόρητες σκέψεις ...

Tο πέτρινο θέατρο κρατήθηκε αδιάλλακτο μπροστά στο κενό για να μην ξεχάσει τα ανθρώπινα έργα που είχαν διασχίσει τον χρόνο για ν’ αγγίξουν μια τελευταία ...

Είχαν όλοι τους έρθει από την Ιταλία για να τέρψουν τα ώτα κάποιων σπάνιων ανθρώπων και να ξαφνιάσουν τη νύχτα με τη μουσική.Άκουγες τις σιωπές ...

Η μικρή πορτοκαλιά δεν ήταν δέντρο μα το σύμβολο της αντίστασης απέναντι στη βαρβαρότητα της κατοχής.Το άρωμα και τα μικρά της άνθη όμοια σαγήνη ...

Οι παράξενες πέτρες λαξευμένες από τον χρόνο, μα κι από τους ανθρώπους, παρατεταγμένες σε ημικύκλιο, πρόσμεναν το θεατρικό έργο.Αιώνες έκανε  ...

Among the stones of eternity we talked about the hidden past that should not frighten you since it belongs to your history. It is no longer a secret ...

Ύμνοι εν κρανίω το είχαν μετατρέψει σε τρούλο όπου ο Παντοκράτωρ δεν ήταν μόνος ο Χριστός άκουγε τα νανουρίσματα ...

Σ’ έναν άγνωστο ποιητή για να μην πεθάνει μέσα στην αδιαφορία της κοινωνίας της λήθης. Αργά-αργά το κείμενο χαραγμένο πάνω στη σάρκα σου έπαιρνε θάρρος ...

Nous n’avions pas d’autre marge nous n’étions pas immortels nous connaissions tous deux les limites et pour cela il fallait que nous y arrivions même si ...

Effort Profondeur Sérénité Crainte Espoir Vie Moral Sacrifice Supplication Exploit Faute Combat Intelligence Épée Finesse Guerre Rôle Maintien Fin Style ...

Les Troades en espagnol et Hécube en italien le tout dans un spectacle unique où les histoires des hommes ne sont pas perdues dans la société mais apparaissent ...

«Αυτή τη στιγμή, φτιάχνω το πορτραίτο ενός ταχυδρόμου με στολή σε βαθύ μπλε, μαζί με κίτρινο. Ένα κεφάλι κάπως σαν του Σωκράτη, σχεδόν ανύπαρκτη μύτη, ...

Ισλανδία, Σικελία, Σαντορίνη, ηφαιστειακή σκόνη που δεν σταματά να κραυγάζει ότι είμαστε η ίδια γη πέραν των συνόρων πέραν των συμβάσεων ότι έχουμε το ...

Tu savais déjà  pour la défaite tu n'avais pas d’espoir même faux. La fin était au début. Tout ton probleme c'était la beauté de la défaite. Aucun des ...

Η εκκλησία αυτή ήταν ένα πραγματικό φρούριο.  Η σύλληψή του ολόκληρη ήταν βασισμένη στην άμυνα.  Πρέπει να πούμε πως οι πειρατές και οι Σαρακηνοί ποτέ ...

Μπρος στην κλιμάκωση των μαχών και στη μιζέρια των ατόμων η αμηχανία του πρώτου ανθρώπου δεν μπορούσε να είναι παράλογη. Του χρειαζόταν θάρρος όχι για ...

Δεν ήταν λυπημένος Ή μάλλον όχι ακριβώς. Δεν ήταν δυστυχισμένος Ή μόνον από παρεξήγηση. Δεν ήταν παράλογος που σκεφτόταν πως ήταν ελεύθερος. Μόνο που πώς ...

Ουδείς θα μπορούσε να ισχυριστεί πως τ’ όνομά του θα είχε συνδεθεί με μία από τις πιο αιματηρές σφαγές ολόκληρης της ιστορίας του ανθρώπου. Μα το χειρότερο ...

Τρεις φορές η πέτρα δεν ξέχασε τον δάσκαλο παρά την πτώση του μαθητή των κλειδιών. Όφειλε ν’ αλλάξει ή να σκέφτεται αλλιώς την έννοια της πίστης έναντι ...

Γιατί λοιπόν ο απόστολος έπρεπε να είναι απολύτως άσχημος; Δεν υπήρχε τίποτε αναγκαίο σ’ αυτό διότι ο λόγος ήταν διαφορετικός. Ήταν κοντά του, στον δάσκαλο ...

Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα ποτέ δεν στηρίζονται στους ανθρώπους. Ολόκληρη η στρατηγική τους είναι βασισμένη στην έννοια του ατόμου και με τρόπο αποκλειστικό. ...

Ήταν αλήθεια πως ήταν άσχημος μόνο που δεν είχε διστάσει να ποζάρει για τον δάσκαλο. Είχε επιλέξει το προφίλ του όχι από μανιερισμό μα για να υπάρξει εν ...

Είχε διασχίσει τους αιώνες για να επιβεβαιώσει την ύπαρξη όχι της κοινωνίας μα της ανθρωπότητας μέσα σ’ έναν κόσμο μοναχό στους κόλπους του μηδενός. Δίχως ...

Στο λευκό μάρμαρο, η γυναικεία τρυφερότητα ήταν φανερή παρά την αιωνιότητα. Ήταν ενδεδυμένη με την ευαισθησία ενός μοντέλου υπομονετικού μπροστά στο ...

Χάρη στη μελέτη των προσώπων μπορεί να αποκαλυφθεί το ουσιώδες χαρακτηριστικό που διέπει το σύνολο της ανθρώπινης δομής δίχως διόλου να θέλουμε να υποτάξουμε ...

Μερικές γραμμές για ένα πρόσωπο, είν’ η μαύρη μνήμη πάνω σ’ ένα λευκό χαρτί για να μη ξεχάσουμε την ουσία ενός ανθρώπινου μιας εποχής άλλης διασωσμένου ...

«Είναι ωστόσο μια παράξενη πόλη το Παρίσι, όπου πρέπει να ζει κανείς εξοντωτικά, κι όπου όταν δεν είσαι μισοπεθαμένος δεν μπορείς να κάνεις τίποτα εκεί! ...

Πώς μία τόσο μικρή χώρα, κάτω από τέτοιες συνθήκες, θα μπορούσε να διεκδικήσει εδάφη απέναντι σε έναν τόσο σοβαρό αντίπαλο; Η απάντηση είναι απλή, διότι ...

«Πρέπει λοιπόν να ξέρεις πως, αν αφαιρέσω τη διατροφή και τη διαμονή, όλα τ’ άλλα χρήματά μου πηγαίνουν πάλι στα καναβάτσα.»Τίποτ’ άλλο δεν είναι πιο αληθινό ...

«Χθες είχα ξαπλώσει στον ήλιο σ’ έναν πετρώδη χερσότοπο όπου βλασταίνουν βελανιδιές μικρούλες και στραβές, στο βάθος ένα ερείπιο πάνω στον λόφο, και μες ...

«Βεβαίως και οι Ricard καθώς και οι Leonardo da Vinci δεν είναι διόλου λιγότερο όμορφοι, επειδή υπάρχουν λίγοι απ’ αυτούς, από την άλλη οι Monticelli, ...

«Eάν πάρουμε το τραίνο για να μας μεταφέρει την Tarascon ή στη Rouen, παίρνουμε τον θάνατο για να πάμε σ’ έν’ αστέρι.»Μέσ’ από τ’ όνειρο ενός θερινού θανάτου ...

«Μες τη ζωή του ζωγράφου ίσως ο θάνατος να μην είναι το πιο δύσκολο.»Ιδού, όλα ελέχθησαν σε λίγες λέξεις δίχως να μιλά απαραίτητα για τον πόνο.«Εγώ ...

Οι καρέκλες των ποιητών ήταν κενές λες και περίμεναν τα παιδιά που θα έπρεπε να εκριζωθούν απ’ τη νωπογραφία όπου ήταν ζωγραφισμένα, με τις μανάδες τους. ...

«Οι ζωγράφοι – για να μιλήσουμε μόνο γι’ αυτούς – όντας νεκροί και θαμμένοι, μιλούν σε μια επόμενη γενιά ή σε πολλές επόμενες γενιές με το έργο τους.»Πώς ...

Ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ειδημοσύνη στην επίλυση του παραδόξου από τους Einstein – Podolski – Rosen δίχως να γνωρίζουν τις αντικανονικότητες του ...

Κι αν η οδός είναι παράδοξη ποιος θα μπορούσε να τη δανειστεί; To καλό ή το κακό, η αλήθεια ή το ψέμα; Μήπως χρειάζεται η νοημοσύνη για να λύσει το αίνιγμα ...

Για να εξελίσσεσαι μέσα στη σκέψη ο χρόνος των παραδόξων είν’ αναγκαίος διότι με τον ύπουλο ορθολογισμό είναι που μπορείς να διακρίνεις την αλήθεια των ...

Μην ακούς την κοινή γνώμη, δεν αντικατοπτρίζει παρά μόνον τη μάζα, αναζήτα την ενέργεια του παράδοξου για να υπερβείς το ...

Antoine : Les enfants ne le comprennent pas ?  Anne : Non.  Antoine : Mais, comment est-ce possible ?  Anne : C’est une question de convention...  Antoine ...

Now up close you can see the infinite blue and understand what resilience means. Only this way you see the reality that the resistance of time and humanity ...

«Ωστόσο, φυσάει πολύ, έναν άνεμο οργισμένο και ενισχυόμενο: Ο μαΐστρος, τις πιο πολλές φορές αρκετά ενοχλητικός· όταν πρέπει να πάω να ζωγραφίσω εκεί ...

«Είδα ένα φαινόμενο έξοχο και πολύ παράξενο απόψε. Ένα τεράστιο πλοίο φορτωμένο με κάρβουνο στον Ροδανό δεμένο στην αποβάθρα. ...

Ποιος είναι άξιος να δει τα δάκρυα των νεραϊδών; Είναι ο πιστός ή ο άπιστος; Όποιος και νά ’ναι, τα νησιά είν’ εδώ μπροστά σου. Και για να τα δεις ...

Πόσες φορές απηύθυνες τον λόγο σε μια πέτρα; Πόσες φορές την άκουσες σιωπηλά μέσα στη νύχτα τού χρόνου; Δεν γνωρίζεις τον θρύλο των λίθων δίχως ...

If you live before you die for the opus without labour you will not be unemployed like society says but free even besieged for the love of humanity ...

Pupil: Why do lies exist? Master: Because they give more margins. Pupil: Are they more powerful than the truth? Master: No but they are wider. Pupil: ...

Μελετώντας προσεκτικά αυτό το απόσπασμα από τον Θουκυδίδη, φαίνεται εκ πρώτης να παρατηρούμε εκεί ένα φαινόμενο αναπόφευκτο. Ως εάν επρόκειτο για ένα σημείο ...

Στο πλαίσιο των ερευνών για τις γενοκτονίες, καλούμαστε συχνά ν’ απαντήσουμε στην ακόλουθη σύγκριση: το Shoah είναι συγκρίσιμο με τις άλλες γενοκτονίες ...

The study of the Aegean Sea is complicated by nature, not only because diplomacy has inadequacy problems due to the lack of knowledge in the fields of ...

When we examine traditional maps, everything seems static. We look at the framework and we do not see the field of action while we know that there are ...

Η κατά Einstein σύντηξη του χρόνου και του χώρου με την έννοια του χωρο-χρόνου,  μας δίνει ένα μέσο ν’ αντιληφθούμε την οντότητα των μιγαδικών.  Πράγματι, ...

Η δύναμη των Ιπποτών της Μάλτας είχε την πηγή της σ’ ένα μικροσκοπικό νησί στη μέση του πιο βαθιού γαλάζιου. Ανίκανοι να παραμείνουν αδιάφοροι στις αθλιότητες ...

Πελώρια λευκά δοκάρια υποστήριζαν μια γυάλινη ξυλωσιά. Ακόμη κι αν το ατσάλι ήταν πανταχού παρόν, η κατασκευή άφηνε μιαν ...

Το σύστημα ήταν τόσο σίγουρο για τον εαυτό του που δεν έδωσε σημασία στα σημάδια. Πίστευε πως μια διαταγή ήταν αρκετή για ...

Ακούγαμε τούτη τη σιωπηλή μουσική δίχως ουδόλως να λογαριάζουμε πως επρόκειτο για τη μνήμη μιας γενοκτονίας.Δεν μας απέμενε τίποτ’ άλλο από κείνην ...

Κάθε στιγμή ακίνητη διαδεχόταν μιαν άλλη για να μας κάνει ν’ ανακαλύψουμε την ανύπαρκτη κίνηση ενός ζωγραφικού ...

Με τα σκίτσα ολοένα και πιο εξευγενισμένα μας επέτρεψες να δούμε την ουσία της αντιστασιακής μάζας κατά της ελαφρότητας.Έτσι η αιματοβαμμένη μάχη ...

In a totalitarian system, ideology gives rise to behaviors that can harm the power of the State: in Nazi Germany, politics, the anti-Semite policy deprived ...

Despite the upheavals induced by the advent of the atomic bomb in the area of conventional warfare, still few people actually realize that military strategy ...

If we examine the phrase of Spinoza, uniquely on a religious level, it seems isomorphic to a truism. However, on a philosophical level, it is not less ...

  «Ο χώρος είναι το πεδίο της δύναμής μας, ο χρόνος εκείνο της αδυναμίας μας»  Spinoza Εάν εξετάσουμε τη φράση του Spinoza, μόνον στο θρησκευτικό επίπεδο, ...

Αναρωτιόμασταν όλοι χωρίς να το ξέρουμε το ίδιο θεμελιώδες ερώτημα πώς ένας απλός γείτονας, είχε γίνει σιγά-σιγά η αυτοκρατορία των παρανοήσεων.Ο νομάς ...

Όταν δεν μπορείς ν’ αγγίξεις τη γη των προγόνων σου, σου απομένει και πάλι ο χάρτης για ν’ αναπτύξεις τη στρατηγική σου.Και τούτος ο τελευταίος χάρτης ...

Ακούμε να μιλούν για λεηλασίες και αποζημιώσεις κι έχουμε την εντύπωση πως προδίδουμε τη μνήμη μας και κείνη των ...

Από τη μουσική της σιωπής ως την τέχνη της επιστήμης δεν υπάρχει παρά ένα μόνο βήμα. Είν’ εκείνο που διέσχισαν Μέσα στους αιώνες τα μαθηματικά. ...

Only you understood when you set eyes on him that this simple farmer was the Don Quixote of the earth. He no longer had his armor the so heavy one and ...

Кира: Как забыть один геноцид? Эви: Существует этот вопрос? Кира: Существует результат. Эви: Ты говорила с учителем? Кира: Надо было... Эви: Конечно. ...

Ο Ευλογημένος του Ουρανού το διπλό δίχως δική του ύπαρξη, οι τρεις svabhavas, τα πέντε dharmas, οι οκτώ vijñanas, έπλαθαν ήδη μέσα στ’ αρχαία χρόνια ...

Η Αρμενία είναι μεταξύ των χωρών του κόσμου που έχουν μια ιστορία ευρύτερη από την επικράτειά τους. Ακόμη και κατά την περίοδο της Μεγάλης Αρμενίας δεν ...

Οι Αρμένιοι υπήρξαν θύματα μίας γενοκτονίας. Τούτο είν’ αλήθεια και πρέπει να το πούμε. Μα δεν αρκεί. Οι Αρμένιοι δεν είναι μόνον θύματα. Ειδεμή θα σήμαινε ...

Δεν είναι μόνον στον ιμπρεσιονισμό για να είναι ή όχι στον μετα- ή στον φωβισμό που μπορούμε να βρούμε την αξία του Vincent. Μέσω της αλληλογραφίας ...

Θα μπορούσαν να έχουν μείνει μέσα σε κείνο στο κεχριμπαρένιο σαλόνι όπου το σαμοβάρι έβραζε ακόμη όπως οι λευκές νύχτες μα θα ήταν δειλοί. Όφειλαν ...

Έτσι είναι το σύνθημα των Ιησουιτών, έτσι είναι η προσαρμογή της παραφροσύνης στην πολιτική του Μακιαβέλι ως εάν το απίστευτο είχε γίνει αναγκαίο ...

«Με πλήρη ταχύτητα μέσ’ από τον βούρκο· γκρεμίστε ό,τι είναι δυνατόν· δεν θ’ αντισταθεί στους θεσμούς παρά μόνον αυτό που είναι θεμελιακά σωστό.» ...

                                                                         To Pafnutiy Since little he did not walk well. ...

Με τον ερχομό της άνοιξης και το τέλος της ανάστασης ακούμε τον ύμνο στη χαρά ως εάν ξέραμε πως όλ’ αυτά ήταν αλήθεια εις πείσμα της λήθης της κοινωνίας ...

Σαν κελάρυσμα στο νερό ή ένα χάδι στο στερέωμα, τούτ’ η μουσική τόλμησε εν τέλει να κλονίσει τα συναισθήματά μας για να ...

Η Μarie δεν ζούσε εκείνη την εποχή. Η δική της ήταν πιο σκληρή. Δεν την είχε επιλέξει. Εν τούτοις αντιστάθηκε. Και δημιούργησε ...

Μέσα στη νύχτα του XVIII, ένα νυχτερινό σαραμπάντα έπαιζε και πάλι την ουσία του πνεύματος ενοικημένου από τη μουσική ανίκανη να ζει δίχως ν’ αμφισβητεί ...

Ακούγοντας το largo Τούτου του κοντσέρτου, ανεπαίσθητα επιστρέφουμε πίσω για ν’ ακούσουμε ένα κομμάτι του χρόνου που δεν έπαψε να κυλά διασχίζοντας ...

Είχε κατορθώσει να παραμείνει νέο περισσότερο από μια στιγμή χάρη στην αναγέννηση μιας ιδιοφυΐας που ποτέ δεν έπαψε ν’ αναζητά την ουσία του ανθρώπινου ...

Οι τρεις άνδρες δεν ανήκουν στους ίδιους αιώνες μα ο χρόνος είχε αποφασίσει να τους ενώσει δια μέσου της γραμμής, του χρώματος και του όγκου. Ο Leonardo, ...

Πολύ συχνά με τον Albert όλα έμοιαζαν επιτρεπόμενα στην κοινωνία. Δεν δίσταζε να τον κριτικάρει για την εβραϊκότητά του, τη διαφορετικότητά του, τον ασυνήθιστο ...

Χρειαζόταν μια γυναίκα. ήταν ένα ζήτημα ανάγκης. Τέτοια ήταν η σκέψη του ανθρώπου του λόγου απέναντι στο κάλεσμα της ζωγραφικής. Το βλέμμα του είχε σταμπάρει ...

Πέρασαν χρόνια για να μελετήσει τούτη την προσωπογραφία πάνω από το γραφείο του. Aνήκε σ’ ένα περιοδικό που μνημόνευε τα επτά πιάνα της παιδικής του ηλικίας. ...

  Ο  Λεττονός grand maitre είχε αποφασίσει να παίξει μια σικελιάνικη παρτίδα. Και μόλις ο αντίπαλός του έπαιξε e4, δεν δίστασε ούτε στιγμή και ...

Η οπτική μας για το αρμενικό ζήτημα είναι πολύ συχνά συνδεδεμένη με την έννοια του θύματος. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται, βεβαίως, στη γενοκτονία των Αρμενίων. ...

Η κρίση μας δεν εκτιμά στη σειρά τους ακριβώς και επαρκώς τα πράγματα που έχουν συμβεί σε περιόδους διαφορετικές· διότι πλήθος γεγονότων έλαβαν χώρα πριν ...

«Πολλοί πιστεύουν πως έχουν λόγο να με κατηγορούν, επικαλούμενοι ότι τα στοιχεία που προβάλλονται από μένα αναιρούν την αυθεντία ορισμένων συγγραφέων, ...

«Εάν όπως κι αυτοί, δεν παραθέτω τους συγγραφείς, είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο και σπανιότερο να παραθέτω την εμπειρία, δασκάλα των δασκάλων τους. Προχωρούν ...

Il marchait vite. Personne ne pouvait l’arrêter. Le vent jouait avec ses cheveux roux. Qui d’autre ? Ils étaient toujours en bataille car personne n’avait ...

Το να επιχειρήσει κανείς να υπερασπιστεί την ιδιότητα του φιλοσόφου του Albert Camus, σημαίνει ότι αποδέχεται πως υπάρχει μια κριτική στην οποία πρέπει ...

Dans le vase aux pavots il n’y avait pas de regard pour le spectateur. Seul celui qui connaissait Vincent voyait la vérité de son monde. Les pavots le ...

Depuis des siècles les nombres premiers disaient dans le silence de l’humanité le décalogue secret de la musique. Mais il n’existait pas d’hommes pour ...

Μέσα στον κήπο της Marguerite, τον λερωμένο από άνεμο, ο Vincent κρατήθηκε από τις λεπτομέρειες αυτού του μικρού παραδείσου όπως θα τό ’κανε ένα παιδί ...

«Ως ζωγράφος, θεωρείσαι είτε τρελός είτε πλούσιος άνθρωπος· πρέπει να πληρώσεις ένα φράγκο για ένα ποτήρι γάλα, δύο φράγκα για ένα ψωμί, κι οι ζωγραφιές ...

«Δεν ξέρω αν κάποιος μίλησε πριν από μένα για υποδηλωτικό χρώμα, αλλά ο Delacroix και ο Monticelli, μολονότι δεν μίλησαν, το έκαναν». Στην ικανότητα ...

« Ο Χριστός μόνον - ανάμεσα σ’ όλους τους φιλοσόφους, μάγους κλ.π. – κατέθεσε ως κύρια βεβαιότητα την αιώνια ζωή, την απεραντοσύνη του χρόνου το μηδέν ...

Δεν πρόκειται για ένα νεύμα μα για ένα χαμόγελο μόνο που σκάει ο Vincent προς τη θρησκευτικότητα. «Αυτό που μένει με κάνει να χαμογελώ λιγάκι, αυτό ...

«Η Βίβλος, είν’ ο Χριστός, διότι η Παλαιά Διαθήκη τείνει προς αυτή την κορυφή. Ο Άγιος Παύλος και οι Ευαγγελιστές κατέχουν την άλλη πλευρά του ιερού ...

«Ε καλά, αντί να συνεχίσω την επιστολή μου, άρχισα να σχεδιάζω στο χαρτί το κεφάλι του μικρού απεριποίητου κοριτσιού που πρόσεξα το απόγευμα, ενώ ζωγράφιζα ...

«Μιλούμε γι’ άλλο πράγμα – έχω τελικά ένα μοντέλο – ένα αρσενικό – είν’ έν’ αγόρι σε μικρή εικόνα με λαιμό ταύρου, με μάτι τίγρη [...]» Ιδού ...

Ο Vincent έβαλε το ποτήρι του πάνω στο τραπέζι. Πάει καιρός που δεν άγγιξε το βλαβερό κρασί ή το αψέντι. Ανακάθισε και ξανάπιασε την επιστολή του. Σπάνια ...

«Σ’ έναν πίνακα, ήθελα να πω κάτι το παρηγορητικό, όπως η μουσική. Θα ήθελα να ζωγραφίσω άντρες και γυναίκες μ’ έναν κάποιο βαθμό αιωνιότητας, της ...

«Το χρώμα εδώ είναι πραγματικά πολύ όμορφο. Όταν το πράσινο είναι φρέσκο, είν’ ένα πράσινο πλούσιο όπως το βλέπουμε σπάνια στον Βορρά, ένα πράσινο κατευναστικό. ...

«Όπως είναι οι Γάλλοι αναμφιβόλως οι δάσκαλοι στη λογοτεχνία, είναι και στη ζωγραφική∙ στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης, υπάρχουν ονόματα όπως αυτά ...

À qui dire que les toiles étaient finies ? Qui lui accorderait de l’intérêt ? Qui aiderait la beauté à sauver le monde ? Fiodor était mort déjà. Il l’avait ...

«Είναι πάντοτε για μένα μια ευχαρίστηση να είναι κάποιος παρών καθώς εργάζομαι στην ύπαιθρο. Συνυπολογίζοντας ότι βρισκόμαστε μέσα στα σιτάρια. Ε καλά, ...

«Μου φαίνεται πάντοτε, όλο και περισσότερο, πως οι πίνακες που πρέπει να φτιάξω ώστε η ζωγραφική τού σήμερα να είναι τελείως αυτή και να ανελίσσεται ...

«Περπάτησα μια νύχτα στην άκρη της θάλασσας στην έρημη ακρογιαλιά. Δεν ήταν χαρούμενη, μα ούτε και θλιμμένη, ήταν όμορφη. Ο ουρανός μ’ ένα βαθύ μπλε ...

«Σου γράφω από τη Saintes-Maries στην άκρη της Μεσογείου τελικά. Η Μεσόγειος έχει ένα χρώμα σαν τα σκουμπριά δηλαδή ευμετάβλητη, δεν ξέρεις ποτέ αν είναι ...

“Όταν είμαι μόνος έχω λιγότερο ανάγκη την κοινωνία από το να δουλεύω δίχως φρένο, και γι' αυτό παραγγέλνω διαρκώς τελάρα και χρώματα. Νιώθω τη ζωή ...

«Είχες την τύχη να συναντήσεις τον Guy de Maupassant, μόλις διάβασα το πρώτο του βιβλίο Des vers, ποιήματα αφιερωμένα στον δάσκαλό του Flaubert∙ υπάρχει ...

«Αγόρασα για 50 φράγκα λινά μαζί με τελάρα, καθώς χρειάζομαι τελάρα διαφορετικών μεγεθών για να τεντώνω τα λινά πάνω, ακόμη κι αν σου τα στέλνω τυλιγμένα. ...

«Μου επεσήμαναν στη Μασσαλία δύο Monticelli ανθοδέσμη για 250 φράγκα και μορφές. Ήταν ο φίλος του Russell, Mc Knight που τους είχε δει. θα ήθελα πάρα ...

«Είναι παράξενο που έν’ από τ΄ απογεύματα εδώ στο Montmajour είδα έναν δύοντα ήλιο κόκκινο, που έστελνε ακτίνες στους κορμούς και στις φυλλωσιές πεύκων ...

«Όταν ο καλός Père Corot έλεγε λίγες μέρες πριν το θάνατό του: «Είδα απόψε στ’ όνειρό μου τοπία με ουρανούς κατακόκκινους», και καλά, δεν ήρθαν ουρανοί ...

«Μια σιδερένια καφετιέρα εμαγιέ μπλε, ένα φλυτζάνι μπλε ρουά και χρυσό, ένα κανάτι γάλα με τετραγωνάκια μπλε απαλό και λευκό, ένα φλυτζάνι λευκό ...

«Έπειτα, μια θέα της Arles. Από την πόλη δεν παρατηρείς παρά μόνον κάτι κόκκινες στέγες κι έναν πύργο, τα υπόλοιπα είναι καδραρισμένα από μια σφριγηλή ...

«Ένα λιβάδι γεμάτο κατακίτρινες νεραγκούλες, ένας λάκκος με ίριδες με φύλλα πράσινα σε βιολετί άνθη στο βάθος η πόλη, μερικές ιτιές γκρι, μια λωρίδα ...

It was nothing serious. Don’t worry. I just had to say it. You know, isn’t it so? Perhaps you have forgotten something.... You didn’t notice but ...

«Πιστεύω ότι για τα κάδρα, οι δύο κίτρινες γέφυρες με γαλάζιο ουρανό θα είναι καλά μέσα σε σκούρο μπλε που το λέμε μπλε ρουά, ο δενδρόκηπος σε ψυχρό ...

«Πιστεύω ότι εν ολίγοις είμαι ένας εργάτης κι όχι ένας παράξενος ξεμωραμένος και περιηγητής για τη δική του ευχαρίστηση, και θα ήταν χάσιμο ενέργειας ...

For you who hasn't lived the games the tragedies, these that were organised by the black system. For you who hasn't learned about the tortures ...

«Το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε, θα ήταν από κάθε άποψη πορτραίτα γυναικών και παιδιών, μόνο που μου φαίνεται πως δεν θα ήμουν εγώ που θα ...

«Δεν θα φοβόμουν τίποτε αν δεν ήταν αυτή η καταραμένη υγεία. Πάντως πάω καλύτερα απ’ ό,τι στο Παρίσι, κι αν το στομάχι μου έγινε εξαιρετικά αδύναμο ...

Ακατανόητος και χωρίς ν' αγαπηθεί ο Vincent αποδέχτηκε το προφανές. Έπρεπε να γίνει περιθωριακός για να φθάσει στο καλλιτεχνικό μεγαλείο. Το παράξενο ...

«Όλο και πιο πολύ αμφιβάλλω για την ειλικρίνεια του Monticelli που κατανάλωνε τεράστιες ποσότητες αψέντι. Κρίνοντας το έργο του δεν μου φαίνεται δυνατόν ...

« Όταν βγαίνουμε από τη φυλακή αφού διαμείναμε επί μακρόν εκεί, υπάρχουν στιγμές που μας λείπει ακόμα κι η φυλακή, γιατί εκεί βρισκόμαστε αποπροσανατολισμένοι ...

« Δεν είναι απλό να αναπληρώσεις έναν άνθρωπο σαν τον Vincent. Κατέχει απέραντες γνώσεις και μια αντίληψη καθαρή του κόσμου. Είμαι πεπεισμένος ...

Μερικές νότες στο πιάνο είν’ αρκετές για να διεισδύσουμε χωρίς να καταλαβαίνουμε στον κόσμο των ποιημάτων σου όπως όταν βλέπουμε να κλαίει ένας άνδρας ...

Anastasie : Où m’asseoir ? Il lui montre une chaise vide. Comment voulez-vous que je vous regarde. Elle voit son regard et sourit. Comme ça donc… Vous ...

Анастасия: Где мне сесть? Показывает ей пустой стул. Как вы хотите, чтобы я на вас смотрела. Смотрит ему в глаза и улыбается. Так значит... Вы улыбнулись... ...

Σ' αυτό το λατομείο ακόμα άγνωστο για τους περισσότερους, σταμάτησες για να μην ξεχάσεις τους ανεμόμυλους της Μονμάρτης. Δίχως να ενοχλήσεις την περιδιάβαση ...

Στην ερημιά της Λήμνου και στη σήψη ενός ποδιού, ο Φιλοκτήτης, ο δηλητηριασμένος· δεν έπαυε να πεθαίνει. Αυτός που είχε παραλάβει το τόξο του Ηρακλή ...

Μες το κεφάλι του κόχλαζε ένας κόσμος που δεν υπήρχε ακόμη γιατί ήταν αδύνατο να υλοποιηθεί δίχως ταλέντο εκ μέρους του. Και, μέρα νύχτα εργαζόταν ...

The Congress of Berlin of 1878 was not just the end of the Russo-Turkish war or the revision of San Stefano as far as Bulgaria is concerned, but also a ...

You were not only a passer by on these roads without end but as soon as you saw wet feet from the cold snow sweeper, you decided to set up your easel ...

Είχες φέρει το παράξενο τετράδιο ερχόμενο από το παρελθόν δίχως να ’χεις πει τίποτα. Περίμενες μόνη μες στη σκοτεινή νύχτα ένα κείμενο φωτός ...

Όφειλε να συνεχίσει να γράφει ως νά ’ταν τούτο ένα καθήκον παρά την κούραση και τη νύχτα τουλάχιστον όσο η μελάνη ζούσε. Διότι αυτό ήταν το τέλος, ...

Η σινική μελάνη ήταν νωπή ακόμη Ακόμη κι αν ήταν αδύνατον αυτό κι οι λέξεις χαραγμένες στο παρελθόν δεν απεμπολούσαν το παρελθόν. Ο κόμης είχε γράψει ...

Στο βαθύ κόκκινο ενός χρώματος αγνώστου ναυαγήσαμε δίχως να συνειδητοποιούμε πως ήταν το ίδιο μας το αίμα που αναζητούσαν τα βιβλία της ιερής βιβλιοθήκης. ...

Στο πλαίσιο της κοινωνίας της κατανάλωσης, που δεν έχει ως υπόστρωμα παρά μόνον την κοινωνία του θεάματος, για να υλοποιήσει τη ρωμαϊκή ανάγκη άρτου και ...

Όταν μια ολόκληρη χώρα βυθίζεται στη λήθη, είναι δύσκολο να διατηρήσεις ανθρώπινες σκιές. Πρέπει να πούμε ότι η γενοκτονία για κάποιους δεν είναι παρά ...

Elise : Je pensais mettre cette robe… Silence. Elle vous plait ? Pause. C’est mon unique. Silence. Ma mère me l’a cousue… C’est pour l’église… Pause. Vous ...

Con tan solo un poco de dolor nos pensamos perdidos, sin entender que el horror puede contarse como victimas, como si los hombres hubiesen nacido ...

La dignidad de los humanos se satisfice con poco basta con que puedan descansar en la tierra. Solo que mire usted, la barbaridad no claudica en asesinar ...

Στον θόρυβο ενός τόπου δίχως ουρανό πώς ν’ αναγνωρίσεις τους ανθρώπους; Πρέπει να κοιτάξεις τις ζωγραφιές των βράχων που κατακλύζουν τους τοίχους με ...

Δεν ήταν μονάχα λίγα δέντρα, που περίμεναν υπομονετικά το βλέμμα σου σ’ αυτούς τους τοίχους της ώχρας κάτω από το ασημογάλαζο όπου οι άνθρωποι σπανίως ...

«Ο άνθρωπος είν’ ένας μικρόκοσμος», κατέγραφε ο Delacroix στο σημειωματάριό του λες κι ήταν μια λεπτομέρεια. Μα τι να κάνεις για όλ’ αυτά θα είχε γράψει ...

«Αυτό που αναζητώ κι είν’ ο λόγος για τον οποίο θεωρώ σωστό ν’ αντιγράφω αυτά τα πράγματα, θα προσπαθήσω να σου το αφηγηθώ. Μας ζητούνε οι άλλοι ζωγράφοι, ...

Μες το βιβλίο των μυστικών ένα φύλλο σφενδάμνου εξακολουθούσε να ζει πυρρόχρουν την εφήμερη αθανασία του. Στο εξής αποτελούσε μέρος ενός νέου δένδρου ...

Το ανοιχτό πνεύμα του Leonardo da Vinci δεν φαίνεται μονάχα στις σκληρές επιστήμες, μα και στις άλλες. Πράγματι, δεν ικανοποιείται να μελετά τα στατικά ...

Στη γεωστρατηγική, για να καταλάβουμε μια χώρα, πρέπει ν’ αρχίσουμε παρατηρώντας τον χάρτη της, διότι διαφορετικά είναι δύσκολο να έχεις γι’ αυτήν μια ...

Τα μπαομπάμπ έχουν τις ρίζες τους φυτεμένες στον ουρανό κι οι άνθρωποι στην εικόνα τους έχουν τις ρίζες τους μέσα στον χρόνο για να μην χάνουν την ...

«Οφείλω να σε προειδοποιήσω πως όλος ο κόσμος πρόκειται να βρει ότι δουλεύω πάρα πολύ γρήγορα. Μην πιστέψεις τίποτε.» Πόσες φορές ο καλλιτέχνης οφείλει ...

«Έχω μια θέα του Rhône - τη σιδερένια γέφυρα Trinquetaille όπου ο ουρανός και το ποτάμι έχουν το χρώμα της αψιθιάς, οι όχθες ενός τόνου πασχαλιάς, ...

«O Marc Knight έχει έναν φίλο μαζί του τώρα, δεν βλέπω τίποτε από τη δουλειά του, χθες έδειξα σε κείνον και στον φίλο του, τέσσερις πέντε νέες μελέτες, ...

«Είμαι δυσαρεστημένος για ό,τι έχω κάνει τούτες τις μέρες, γιατί είναι πολύ άσχημο. Κι ωστόσο η μορφή μ’ ενδιαφέρει πολύ περισσότερο από το τοπίο. ...

«Χθες, σχεδίασα μια πολύ μεγάλη νυχτοπεταλούδα αρκετά σπάνια, που την ονομάζουν νεκροκεφαλή, μ’ εκπληκτικό χρωματισμό, πολύ αριστοκρατική. Για να ...

The writing of the opus had never ceased and this since the beginning. It was as if he had never been there except for this purpose and for none ...

«Τα πράσινα δέντρα, γύρω από τη γέφυρα, σκεπασμένα από κισσό∙ δυστυχώς ο κισσός που τα σκεπάζει και κάνει έντονη εντύπωση τα διαβρώνει και θα τα ...

Η συγγραφή του έργου δεν είχε ποτέ πάψει και τούτο από την αρχή. Ήταν ως εάν δεν είχε υπάρξει εκεί παρά μόνον γι’ αυτόν τον σκοπό και για κανέναν ...

Το γείσο δεν αρκούσε για να προφυλάξει από τα θραύσματα του φωτός και της σκιάς. Έπρεπε να συνεχίσουμε ωστόσο γιατί το έργο όφειλε να είναι έτοιμο ...

Ο Albert Camus δεν είναι μόνον συγγραφέας ή φιλόσοφος, αλλά ένας στοχαστής και ως τέτοιον πρέπει να τον κρίνουμε όχι για να τον καταδικάσουμε ή να τον ...

Τα φώτα της πόλης έμοιαζαν μάταια μέσα στη νύχτα κι εν τούτοις συνέχιζαν να εκπέμπουν το σινιάλο της ύπαρξης σαν για ν’ αποδείξουν πως η κατοχή, όπου ...

How it was dark the village of earth without the gaze of light. Like a Greco painting you carry the torch in memory of Prometheus. The gods ...

Πόσο ήταν σκοτεινό το χωριό της γης δίχως το βλέμμα του φωτός. Σαν μια ζωγραφιά του Gréco μεταφέρεις τον δαυλό εις ανάμνησιν του Προμηθέα. Οι θεοί ...

Παρά τη γαλήνη του το πρόσωπό του ήταν χαμογελαστό. Παρά τη γενοκτονία στοχαζόταν το μέλλον. Το έγκλημα απαράγραπτο δεν θα παρέμενε ατιμώρητο. ...

Τα σύννεφα περνούσαν πάν’ απ’ τα φώτα για να μας θυμίζουν την ύπαρξή τους μες τη σιωπή της νύχτας. Έκρυβαν κομμάτια της πόλης για να μην βυθιστούν ...

Το μοντέλο δεν είχε έρθει. Το περίμενες ωστόσο. Μάλλον διστακτική ή πολύ άσχημη, δεν είχε τολμήσει να ποζάρει για σένα. Αυτό σ’ έκανε λυπημένο. Ήταν ...

Στην επιστολή του Απριλίου 1888, ο Vincent Van Gogh (1853-1890), μετά από μερικές εξηγήσεις στον John Russell (1858-1931), εστιάζεται στη συμβολή τού Adolphe ...

Στην έναστρη νύχτα φύτευες τα λουλούδια στον ουρανό για να μην ξεχάσεις τη μυθολογία τους. Κι έπειτα ατένιζες τα πέταλά τους ως εάν βρισκόσουν σ’ ...

Ασάλευτος στην καρέκλα πιο πέρα απ’ το καβαλέτο μέσα από τις γρίλιες ενός παραθύρου κατάφωτου διερευνούσες τον επόμενο κόσμο. Έπειτα ετοίμαζες τα ...

«Όλα τα χρώματα που έφερε ο ιμπρεσιονισμός στη μόδα είναι ευμετάβλητα γιατί επιπροσθέτως τα χρησιμοποιούν προκλητικά πάρα πολύ φουσκωμένα, ο χρόνος ...

Η μελέτη μας για τη συνάρτηση Ramanujan tau(n) άρχισε με την ανάγνωση του Cours d’Arithmétique του Serre. Μια συστηματική έρευνα πάνω στις ισοδυναμίες ...

The noise may be great, silence does not cease though. It continues its opus inside the color of the invisible. It is the only way to remain ...

Όλοι ξέρουμε ότι το σύμβολο της ειρήνης είναι η ελιά. Μόνον που δεν σκεφτόμαστε κατ’ ανάγκη πως αυτό το δένδρο έχει έναν κορμό ροζιασμένο. Νά ’ναι ...

How many great moments fit in our small lives? If you still wonder you will not be able to live. Only after death you will feel the truth. We want ...

Στη σκιά του χρώματος οι λέξεις είναι σημεία που μπορείς ν’ αγγίξεις για να δεις την έννοια. Και σ’ αυτόν τον πίνακα με σημεία ο Vincent έβαλε ...

There in the parallel world where people love life you were looking from the window at the black sea of the night in order to see the lighthouses ...

It was difficult to stand that view of horror without seeing again the child without hands. It was alone in the cold, beset by the range of the ...

23 έναντι 22. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της μάχης που δόθηκε στο αμερικανικό Κογκρέσο για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων. Παρά τις πολιτικές ...

Είναι βεβαίως δύσκολο να τυποποιήσουμε τη γενική συμπεριφορά της διασποράς, μα τούτο δεν σημαίνει διόλου πως είναι και αδύνατον. Στο πλαίσιο της θεωρίας ...

«Όποιος δεν συνήθισε να εργάζεται με ορμή ποτέ δεν θα καταλάβει την ομορφιά που πεθαίνει.» Μόνον ο Vincent μπορούσε να βλέπει μέσα στην κίτρινη σαγήνη ...

The boundaries of political geography are the state borders. In other words, political geography has a geometric substrate. It examines distances and unfortunately ...

Les arbres n’étaient polychromes que lorsqu’ils étaient seuls. Le voyageur les voyait seuls dans la solitude. Ils ne prêtaient pas attention à ...

The study of space via the dynamic systems of fractal analysis and the mental schemata of topostrategy, does not have applications only in a local stage ...

«Επείγον: 10 Λευκό Ασημί, μεγάλα σωληνάρια, 6 Πράσινο Βερονέζικο, διπλά σωληνάρια, 3 Κίτρινο Χρωμίου, του λεμονιού 3 Κίτρινο Χρωμίου Νο 2 1 Κίτρινο ...

«Σαν φτάνει ένας μήνας ή ένα δεκαπενθήμερο που νιώθεις στριμωγμένος, ειδοποίησέ με, και τότε, θα μπαίνω στα σχέδια.» Είχες πάντοτε συναίσθηση ότι ...

«Έχω έναν καινούργιο δενδρόκηπο που είναι το ίδιο ωραίος με τις ροζ ροδακινιές, βερικοκιές μ’ ένα πολύ απαλό ροζ. Για την ακρίβεια εργάζομαι πάνω σε ...

«Είναι άδικο που οι άνθρωποι κλαίγονται για τη φυγή του χρόνου, κατηγορώντας τον πως είναι πάρα πολύ ταχύς, δίχως ν’ αντιλαμβάνονται πως η διάρκειά ...

Παρά τις υποψίες για το τουρκικό κατασκεύασμα, ο Leonardo da Vinci δεν έγραψε μόνον για την Αρμενία στο σύνολό της, μα και για την Κιλικία ιδιαίτερα, όπως ...

Είχαν ταξιδέψει επί μέρες κατά τη διάρκεια της νύχτας για ν’ αποφύγουν τους βαρβάρους που είχαν καταπατήσει την πατρίδα τους. Δεν έβλεπαν πια τον ήλιο ...

Δεν είχε ξεχάσει αυτή τη φορά να φέρει τα παπούτσια του που ενθύμιζαν τις αρβύλες. Όσο για το λινό καναβάτσο, σαν φτιαγμένο στα μέτρα, περίμενε ήδη ...

«Ο κόσμος δεν με αφορά παρά στο μέτρο που έχω κατά κάποιον τρόπο, μια ιδιαίτερη οφειλή και υποχρέωση - γιατί πράγματι, εδώ και τριάντα χρόνια περιφέρομαι ...

Когда ты пошел домой к Тео и увидел комнату с картинами, огорчился так сильно, что не выдержала твоя человечность. Они стояли заброшенные, будто ...

Μέσα στο τετράδιο Moleskin, βλέπουμε ένα γυναικείο πρόσωπο. Παρατηρούμε μια διάσταση του προσώπου που παραπέμπει στον κυβισμό. Δεν πρόκειται απλώς για ...

В тот зимний вечер человечность открыло музей, чтобы картины снова ожили. Они родились во Франции десятилетия назад однако не потеряли свой ...

Le complexe de bois attendait que de fins pinceaux soulèvent cent éléphants sur un épi pour voir les tigres sauter hors de la toile du désir. ...

Avec les larmes du mensonge, la couardise de l’individu et l’indifférence de la société est tombée à nouveau la tête de Jean. Il ne connaît pas ...

Ποια σημασία να δώσουμε στο ίντιγκο της Αρμενίας; Πρέπει να το δούμε ως εθνικό σύμβολο; Ως λογοτεχνικό αίνιγμα; Ή μήπως ο στόχος είναι ακόμα βαθύτερος; ...

Ποιος ήξερε ότι μετέφραζες τη Βίβλο στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά; Ποιος είχε την ικανότητα να δει στην εικόνα την αγιοσύνη της γραφής του παρελθόντος; ...

Nous ne savions pas si elles étaient importantes cependant chacun donnait du sien pour qu’elles deviennent des œuvres humaines. Qui la toile, qui ...

«Τουλάχιστον να σε καταλαβαίνει μια ψυχή πού και πού.» Ο Heinrich von Kleist είχε αγγίξει την ουσία της φρίκης του Vincent. Δεν υπήρχε παρά μόνο ο ...

«Δεν έχω τίποτα πια, κι είμαι άθλιος κι αποκρουστικός από καλοσύνη, κι αγαπώ την αθλιότητά μου, κι απεχθάνομαι ό,τι μου παριστάνει το ύψιστο.» Ο Clemens ...

With the “ Pictures at an Exhibition” you wanted to pay tribute to your friend that had died one year ago. There was emotion in your gesture but ...

Με τις “Εικόνες από μια έκθεση” θέλησες να αποτίσεις φόρο τιμής στο φίλο σου που είχε πεθάνει ένα χρόνο πριν. Υπήρχε συγκίνηση στην κίνησή σου μα ...

- Mais je n’ai pas compris le comique de l’affaire ! - Cela n’a pas d’importance. - Qu’est-ce qui a de l’importance alors ? - Son caractère tragique. ...

Σιωπή είναι τ’ όνομα του βωβού προσώπου στο θεατρικό έργο: Πέντε κινήσεις για μια σιωπή. Δεν εμφανίζεται παρά μόνον στην πέμπτη κίνηση ως το alter ego ...

Qui lit les autres ? Ne regarde pas seulement les policiers parce qu’ils ne vivent pas après la fin. Donne de l’importance aux essais car ils ont ...

Dans le temps nous cherchions des assiettes pour manger même si certains les cassaient. Maintenant nous mangeons sans assiette pour rattraper la ...

Te souviens-tu des hirondelles de l’obscure prison ? Elles étaient comme des papillons au printemps de l’immortalité. Personne ne prêta attention ...

Quand le luth se brisa tu pris le sabre. Tu ne voyais pas les soldats et tu chassas l’obscurité. Ton ami à tes côtés regardait l’éclair. Muet ...

Όσον αφορά στη συλλογική μνήμη, είμαστε επιλεκτικοί χωρίς αναγκαστικά να συνειδητοποιούμε ότι είναι οι περιστάσεις που επέλεξαν και όχι οι άνθρωποι. Αποδεχόμαστε ...

Ο Clézio ορθά είχε μιλήσει περί των ναών της κατανάλωσης όπου χάνονταν χιλιάδες πιστοί. Αλλά τίποτα περί των βιβλιοθηκών του χρόνου. Κι όμως ήταν ...

Πώς να πούμε το ουσιώδες σε ανθρώπους άφωνους καθισμένους σε κενές καρέκλες ξεχασμένες από το χρόνο; Πρέπει να μας αγγίξει ο πίνακας του δασκάλου για ...

Ψάχνουμε τις σκιές για να συλλάβουμε το φως ενός ήλιου πανταχού παρόντα με την απουσία του λες κι είχε ξεχάσει την ανθρώπινη παρουσία σ’ αυτή τη γη ...

Toi qui écrivais grec ils ne t’accordèrent pas d’importance et ne surent rien de toi. Tandis que toi qui dessinais les hommes des autres sociétés ...

Όταν συναντιόμασταν το βράδυ για να γράψουμε το μέλλον του παρελθόντος μας, δεν ξέραμε πόσο οι χειρονομίες μας, ήταν σημαντικές για κείνη. Ήμασταν ...

In the combat of the altitudes we often forget greatness. The resistance of Tibet is not only the one of a country but of a true civilization ...

Μέσα στη μάχη των υψομέτρων πολύ συχνά ξεχνούμε το μεγαλείο. Η αντίσταση του Θιβέτ δεν είναι μόνον αντίσταση μιας χώρας μα ενός αληθινού πολιτισμού ...

Ще раніше за історичне та ідеологічне існує розумове підґрунтя. В думці Леніна як і інших політиків першою проблемою, з якою зустрічається докорінна революція, ...

П’ючи десять смаків, бачила знову сто слонів на одному колоску і відчула знову весь Всесвіт в одній людині. Був отже настільки простим урок вчителя, ...

Леонардо не стремился обнаружить уродство в человеческой карикатуре, не говоря уже о красоте. Изучал человеческую природу, как кульминацию творения ...

Να δούμε το γενοκτονημένο νέο, αυτό είναι το πρόβλημα. Διότι δεν πρόκειται για μια ερώτηση, δεν είναι καν η ερώτηση: κανείς δεν την έθεσε. Οφείλουμε να ...

Θεέ μου, σώσε με, κρίνε με με τη θέλησή σου. Προσεύχομαι, Θεέ μου, κάνε ν' ακουστούν τα λόγια των χειλιών μου. Γιατί πάτησαν την ψυχή μου δυνατοί και ξένοι, ...

-¿Por qué estás sola en el campo? -Para proteger al pueblo. -¿Está en peligro? -Desde hace siglos. -¿Cómo? -Debemos luchar contra el olvido. -¿Es ...

Θεέ μου, με τ' αυτιά μας ακούσαμε για τη δόξα σου, οι παππούδες μας μιλάνε για εκείνα τα παλιά αιματηρά χρόνια∙ πώς με το χέρι το δικό σου το σταθερό ...

Αν εσύ, Θεέ αγαπημένε, με ξεχνάς για πάντα, γυρίζεις το πρόσωπό σου, με εγκαταλείπεις, πόσο θα βασανίζεται η ψυχή μου κι η καρδιά μου θα πονάει; Πόσο ...

Ο σωστός άντρας στο πονηρό συμβούλιο δεν μπαίνει, και τον κακό δρόμο δεν παίρνει, με το βάναυσο δε μένει. Αλλά το νόμο του Θεού η καρδιά του κι η θέλησή ...

Υπάρχει τίποτα καλύτερο στον κόσμο από το να ζήσουν ενωμένα τ’ αδέλφια και τα αγαθά να μοιραστούν; Σαν το μυρωμένο θυμίαμα του έντιμου κεφαλιού, που ...

¡No! ¿Por qué? No quiero. Lo sé, has muerto. Sin guitarra. Ahora estoy sólo. Vives dentro de mí con una voz falsa por que no puedo de otra manera. ...

C’était un film en noir et blanc sans metteur en scène, seul un chanteur dansait sur les pas de la lune. La société le voulait mauvais mais les hommes ...

- Чому ти читаєш ці книги? - Тому що це джерела. - Але вони тобі не подобаються! - Хтось має це зробити, є потреба і це не справа вподобань. ...

Δεν επικρίνω το Θεό, δεν επικρίνω κανέναν. Τον εαυτό μου, μόνος, κοροϊδεύω, και τραγουδώντας μάλιστα. Οργώνω το χωράφι μου – φτωχό αργό! Και σπέρνω λόγο. ...

Τα δεκατρία μου περνούσαν. Βοσκούσα πρόβατα στο χωριό. Είτε ο ήλιος έλαμπε τόσο, είτε κάπως ένιωθα εγώ; Ευχάριστα, ευχάριστα μου ήταν, σαν στου Θεού… ...

Τρέχει το νερό στη γαλάζια θάλασσα, μα πουθενά δε βγαίνει, ψάχνει ο Κοζάκος τη μοίρα του, μα δεν έχει. Πήρε ο Κοζάκος τους μακρινούς δρόμους∙ Παίζει ...

Το λιβάνι μοσχοβολούσε τον τόπο σαν για να θυμίζει ένα βουδιστικό ναό. Τα βιβλία σε εμβέλεια λαβής διαφύλατταν τους ανθρώπους από τη λήθη. Όσο για ...

Τρίζει το πορόζι (2) το φεγγάρι βγαίνει, όπως έβγαινε και πριν… Χάθηκε η Σιτς (3,) κι εκείνος που την οδηγούσε. Δεν υπάρχει πια η Σιτς! Τα πυκνά καλάμια ...

Contigo acariciamos el verde no es mentira, no creas. No conocíamos sus tonalidades ni los árboles ni las flores. Nadie nos dijo, antes de que tú lo ...

Πόσο χρόνο αφιερώνουμε μπροστά σ' ένα δέντρο; Πόσες φορές το χαϊδεύουμε; Κι όμως είναι όρθιο και δεν κάνει κακό σε κανένα. Αρκείται σε λίγη έκταση μέσα ...

Por más que buscamos el color en estos metros desbordantes de ahogados, no encontramos mas que su ausencia. La sociedad del olvido y de la indiferencia ...

Винсент, Почему ты не сказал, что у тебя нет красок? Кому ты еще об этом скажешь? Сколько ты хочешь, чтобы я привез? Когда ты пойдешь на старую ...

Вінсент, Чому ти не сказав, що тобі бракує фарб? Кому іншому ти про це скажеш? Скільки хочеш, щоб я привіз? Коли ти підеш до старого млина? Там, ...

Ми рідко звертаємося до джерел з тим, щоб зрозуміти суть питання, в той час як це є єдиний спосіб побачити невидиме. Твори В. І. Леніна дають відповідь ...

Την άνοιξη, ο χαρούμενος ήλιος κρυβόταν στα χαμογελαστά σύννεφα. Τους αλυσοδεμένους επισκέπτες τους κερνούσαν με το εγκάρδιο τους τσάι και άλλαζαν φρουρούς, ...

Χαίρε, χωράφι μου, απότιστο! Χαίρε, γη μου, που δε σκεπάστηκες με ανθισμένο κριθάρι! Άνθισε, με ρόδινο κρίνο, άνθισε! Θ’ ανθίσεις, θα πρασινίσεις, ...

Μην παντρευτείς πλούσια, θα σε διώξει απ’ το σπίτι. Μην παντρευτείς φτωχιά, θα χάσεις τον ύπνο σου. Μα παντρέψου τη λευτεριά, κοζάκικη μοίρα, Όπως θα ’ναι, ...

Μη ζηλεύεις τον πλούσιο, ο πλούσιος δεν ξέρει από φιλία, από αγάπη – όλα τα μισθώνει. Μη ζηλεύεις ...

Людяність Вінсента є перш за все природна. Не створена для суспільства. Тому що його безпосередність по відношенню до природи є недопустимою за формальними ...

Sous la glèbe ensanglantée la terre de la mémoire attendait les justes pour vivre à nouveau la joie du monde. Tous pensaient qu’elle était morte définitivement. ...

Наши ценности не являются тайными, каждой закладке они известны, даже когда забывают страницы. Каждый из нас несет ответственность за единую неповторимую ...

Наші цінності не є тайними, кожній закладці вони відомі, навіть коли забувають сторінки. Кожен з нас відповідає за єдину неповторну книжку, і знає ...

Dans le paysage caché tu n’es pas allé qu’une fois pour voler les couleurs. C’étaient les verts et blancs et les bleus lumineux mais toi tu as fait attention ...

Στις νοητικές καταστάσεις βρίσκεται η κορυφή του εξαπλάσιου. Διότι το νοητικό είναι αυτό που είναι φωτεινό και γνώση. Έτσι μέσω του φωτεινού-σκοτεινού, ...

¿Es acaso tan difícil comprender aquella relación que une las singularidades del múltiplo? ¿Por qué los dedos no ven la unidad de la mano? ¿Somos ...

Είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσουμε αυτή τη σχέση που ενώνει τις ιδιομορφίες του πολλαπλού; Γιατί τα δάχτυλα δεν βλέπουν τη μοναδικότητα του χεριού; ...

Tú no eres un núcleo. Nosotros no somos tus extensiones. El mundo no es un sueño solipsístico. El universo es único en su diversidad. Nosotros tan ...

Δεν είσαι ένας πυρήνας. Δεν είμαστε οι προεκτάσεις σου. Ο κόσμος δεν είναι ένα σολιψιστικό όνειρο. Το σύμπαν είναι ενιαίο μέσα στην πολλαπλότητά ...

Ты не ядро. Мы не являемся твоим продолжением. Мир не является солипсичной мечтой. Вселенная уникальна своим разнообразием . Мы и есть эта целостность, ...

Στη σκλαβιά ήταν δύσκολα, αν κι η λευτεριά δεν υπήρχε στ’ αλήθεια, μα κάπως ζούσαμε, σε ξένο μεν αλλά χωράφι… Τώρα μ’ αυτή την κακή μοίρα, σαν το ...

Στην ξενιτιά, δε ζεσταίνει ο ήλιος, ενώ στο σπίτι έκαιγε. Δεν ήμουν χαρούμενος ούτε στη δοξασμένη Ουκρανία. Κανείς δε μ’ αγαπούσε, με χαιρετούσε, ...

Η χαράδρα διαδέχεται τη χαράδρα, κι η στέπα τον τάφο. Από τον τάφο ο Κοζάκος σηκώνεται γκρίζος, σκυφτός. ...

Αφιερωμένο στους συγκρατούμενούς μου   Θυμηθείτε, αδέλφια μου… Ποτέ να μη γυρίσει πια ο πόνος, ...

Σιωπηλός κόσμος, αγαπημένος τόπος, Ουκρανία μου! Γιατί σε εξολόθρευσαν, γιατί, μάνα, πεθαίνεις; Μήπως πριν την αυγή δεν προσευχήθηκες στο Θεό, ...

- Πώς εξηγείται η πολυπλοκότητα; - Με απλούς όρους. - Αυτό είναι πάντα δυνατόν; - Όχι, βέβαια. - Πρέπει λοιπόν να προσπαθούμε; - Ναι, βεβαίως. ...

Περνούν οι μέρες, περνούν οι νύχτες, περνά το καλοκαίρι, θροΐζουν τα κιτρινισμένα φύλλα, κλείνουν τα μάτια, κοιμούνται οι σκέψεις κι η καρδιά μου, όλα ...

Αδιαφορώ, αν θα ζήσω στην Ουκρανία ή όχι. Αν θα με θυμηθούν ή με ξεχάσουν στη χιονισμένη ξενιτιά – ...

Στον πρόλογο του βιβλίου του με τίτλο: The universe in a single atom, ο Tenzin Gyatso, ο 14ος Δαλάι Λάμα γράφει: «Επειδή είμαι ειλικρινά διεθνιστής, ...

Σκέψεις μου, σκέψεις μου, μαζί σας ήρθε συμφορά! Θλιμμένες γραμμές γιατί σταθήκατε στο χαρτί;.. ...

I Κάποτε στην Ουκρανία τ’ άρματα βροντούσαν, κάποτε οι Zαπορόζτσοι (2) βασίλευαν ωραία. ...

Μεγάλωσα σε ξένη γη, κι ασπρίζω σε ξένο τόπο: Στο μοναχικό μου εαυτό φαίνεται – τίποτα καλύτερο δεν έχει ο Θεός από το Δνείπερο και τη δοξασμένη μας ...

Άπλυτος ουρανός, νυσταγμένα κύματα και πάνω στη μακρινή όχθη σα μεθυσμένα, νεροκάλαμα λυγίζουν χωρίς άνεμο. Θεέ μου! Πόσο καιρό θα ’μαι εδώ σ’ ...

Ο ήλιος βασιλεύει, τα βουνά σκοτεινιάζουν, το πουλάκι σωπαίνει κι ο κάμπος βουβαίνει. Χαίρονται οι άνθρωποι και αναπαύονται, ...

Tu n’as pas lu cet épique livre de l’écrivain de la cristallisation mais tu en portais déjà les couleurs. Tu n’as pas eu les blessures d’un monde invisible ...

Когда ты украл цвета у неизвестных пейзажeй, никто не попытался узнать о прошлом. Однако ты знал, что у них есть уже только будущее. Таким ...

Η ιστορία της γενοκτονίας δεν είναι αυτοσκοπός, τουλάχιστον για το λαό των επιζώντων, και η διαδικασία διόρθωσης αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη περί τούτου. ...

Οι ρευστές καμπυλότητες χτυπούσαν πάνω στο βράχο για να χαράξουν τη μνήμη των ανθρώπων που δεν υπήρχαν. Αναζητούσαν μέσα στο κενό το μαθηματικό ...

Μακριά από τους ανθρώπους, τα έλατα και το χιόνι σκέπαζαν τη γη. Το παράξενο δεν ήταν το κρύο αλλά η επιμονή της ζωής να ξανασκεπάζει. Δεν ήταν ...

Ο Vincent θα μπορούσε να πεθάνει στα οδοφράγματα της φαντασίας αλλά η μικροαστική πραγματικότητα τον μεταμόρφωσε σε επαναστάτη της ματαιότητας. Μοναδικό ...

Εν αρχή, οι ρίζες, ουδεμία λύση, παρά τις προσπάθειες και την υπομονή αιώνων. Αδάμαστες, στον εγκλεισμό πολυωνύμων απλές ή πολλαπλές. Κι έπειτα, ...

In topology but also in fractal analysis, Cantor’s dust or the triadic model, is presented as the equivalent of the set of real numbers. In reality, via ...

¿Por qué tan azul el color del mar? ¿Quién puede verlo? ¿Y por qué razón? Todos miran a los acompañantes, al vecindario, a la sociedad. Entre tanto ...

They advanced both of them on the path of life alone but together, united like a single man, a real couple that waits nothing from nobody except ...

Δεν ήταν πια πέτρινοι όπως παλιά για να είναι έτοιμοι να πολεμήσουν το κενό και τη λήθη. Στέκονταν όρθιοι στη μέση του σκυμμένου πλήθους για να προστατεύσουν ...

Πάνω στους πίνακες, τα στραβά πρόσωπα μάς εξέταζαν για να καταλάβουν καλύτερα τη σύγχυσή μας. Δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε τη χαρά τους που υπήρχαν ...

Με τις πρώτες πινελιές η έντονη ευαισθησία σου φανερώθηκε στο καναβάτσο για να προστατέψει τους ανθρώπους από την αδιαφορία και τη λήθη. Παρά τις ...

How to see the Armenian gaze in all this blood? How to perceive the pain of the invisible? Why to suffer for the unknown? These questions prove not only ...

Πώς να δούμε το αρμενικό βλέμμα μέσα σ' όλο αυτό το αίμα; Πώς ν' αντιληφθούμε τον πόνο του αοράτου; Γιατί να υποφέρουμε για τον άγνωστο; Γιατί να λυπηθούμε ...

Τα χέρια δεν άγγιζαν το λάδι παρά μόνο μέσα από τα πινέλα. Το ζώο ήταν ένα διάμεσο ανάμεσα στη χρωματική μάζα και στο υλικό του λογίζεσθαι. Έτσι οι ...

When we examine the Aegean Sea, we are troubled by it but not solely geostrategically. It has a dynamic which refutes our simplistic views on land. As ...

Συνεχίζοντας πάλι τις χειρονομίες του παστέλ είναι δυνατό να νιώσεις την υφή του χρώματός σου και την έκφραση του εσωτερικού προσώπου. Ως εάν χτιζόταν ...

«Ίσως θα μπορέσεις επίσης να καταλάβεις ότι δεν θεωρώ τις μελέτες μου σαν κάτι διαμορφωμένο όλο καθεαυτό αλλά αντιθέτως παρέμενε πάντα στο πνεύμα ...

Οι χοντροκομένες παράγκες των αγροτών της περιοχής δεν ήταν για τον Vincent παρά μαύροι και γήινοι όγκοι μόλις και μετά βίας περιγεγραμμένοι μέσ’ ...

Μια γενοκτονία είναι ένα γεγονός, ένα βάρβαρο γεγονός, ωστόσο παραμένει ένα γεγονός. Μόνο που τι γίνεται μετά; Υπάρχει στ’ αλήθεια; Έχει κάποιο νόημα ή ...

Lorsque les femmes reçoivent des fleurs, combien d'entre elles sont conscientes de la différence entre celles qui sont coupées et celles qui sont en pot? ...

Όποιος δεν έχει διασχίσει την Αρμενία δεν μπορεί να υποψιαστεί τη θαλασσινή της αύρα. Βέβαια, η Αρμενία είναι η γη της πέτρας και κανείς δεν μπορεί να ...

Tout notre héritage culturel est le fruit des apports de toutes les nations. Nous comprenons ceci d’autant mieux lorsque nous pensons combien appauvrie ...

Tous attendaient d’entendre la minute de silence de l’homme mais les cloches n’ont pas sonné comme si la douleur de la résistance ne voulait pas se taire ...

Πώς να φανταστούμε έναν άνθρωπο δυστυχισμένο χωρίς να τον βλέπουμε; Όταν τον σκεφτόμαστε. Πώς να φανταστούμε ένα φύλλο χωρίς δέντρο; Όταν κοιτάζουμε ...

Хто міг би побачити товщину кольору, дотик твого пензля, спостерігаючи за тобою в ту епоху? Але вже ...

Pourquoi la société parle-t-elle tant Alors qu’elle n’a rien à dire ? Pourquoi les individus de l’oubli crient-ils Dans le silence de l’humanité ? Peut-être ...

Maintenant tu peux lire les lettres que la société de l’indifférence a oubliées et voir les idées cachées d’une autre époque de l’humanité. Ainsi tu vivras ...

Qui distinguait le ciel de la terre dans le pays où se noient les canaux ? Qui ressentait les couleurs de la douleur dans la patrie du peuple de la nécessité ...

Πώς να φανταστούμε μια επιζήσασα της γενοκτονίας χωρίς να πεθαίνουμε από πόνο; Αρκεί να τη δούμε όταν αποφασίζει τελικά να μιλήσει κατά τη διάρκεια μιας ...

Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε, η πρόταση για νέο δημοψήφισμα για το Αρτσάχ δεν είναι απλώς μια απάτη, αλλά ένα πραγματικός διπλωματικός χειρισμός. Ο πληθυσμός ...

Το Αραράτ δεν είναι απλώς ένα βουνό. Είναι το βουνό των Αρμενίων. Δεν είναι, λοιπόν, ένα σύμβολο, αλλά το σύμβολο. Όλα αυτά είναι απλά και γνωστά. Μόνο ...

Η αναγνώριση δεν είναι απλώς μια λέξη, ούτε βέβαια ένα σύμβολο, αλλά η αρχή μιας διαδικασίας διόρθωσης. Άρα, δεν πρόκειται για ένα στόχο, αλλά για ένα ...

Був настільки напруженим погляд тої містичної селянки, що ти вирішив вкрасти своїми дивними мазками. Картоплеїди не були з нею тієї хвилини, і ...

- Μη μιλάς τόσο δυνατά! - Μα γιατί; - Θα μας ακούσουν... - Ποιοι; - Αυτοί... - Μα είναι όπως όλοι... Κοιμούνται αυτή τη στιγμή. - Κι αυτός; ...

- Не говори так громко! - Но почему? - Нас услышат... - Кто? - Они... - Но они как все... Спят в это время. ...

Στο Αρτσάχ, μπορούμε να διαπιστώσουμε πόσο πρακτική είναι η ιδέα του άγνωστου στρατιώτη. Αλλού, αυτό φαίνεται γελοίο λες και δεν έχει πια σημασία. Ένα ...

Ils lisaient les morceaux du passé et comprenaient enfin la marque de l’avenir. Chaque instant avait un autre sens comme si le monde vivait pour la première ...

Читали отрывки из прошлого и понимали, наконец, клеймо в памяти будущего. Каждое мгновение имело уже другое значение, будто человечество жило впервые. ...

Читали уривки з минулого і розуміли, нарешті, тавро в пам’яті майбутнього. Кожна мить мала вже інше значення, так немов людство жило вперше. Була ...

Il te fallait prendre une décision. La société ne voulait pas de ton humanité. Seuls tes tableaux pouvaient la supporter et résister à ce que tu endurais. ...

Ты должен был смириться, общество не хотело твоей человечности, только картины могли её поддержать, и выдержать то, что ты вынес. Все эти годы ...

Ти би мав змиритися, суспільство не хотіло твоєї людяності, тільки картини могли її підійняти, і витримати те, що ти вистраждав. Ти стільки років не ...

В тому таємному куточку поруч з помаранчами, очікували перлини жасмину зустрічі з чаєм високої гори, щоб відчути дивну людяність, яка ніколи не забула, ...

Там, в черной земле, забытой даже Богом, ты создал первых людей новой жизни без будущего. Склонился так скромно над человечностью, что ...

Там, у чорному ґрунті, забутому самим Богом, ти виліпив перших людей нового життя без майбутнього. Ти схилився так смиренно над людяністю, здавалося, ...

Когда нас было только трое вдали от родины, которой еще не существовало, кто бы верил в тайную присягу? Когда нас было только трое в то время ...

Коли нас було тільки троє, далеко від батьківщини, якої ще не існувало, хто би вірив у таємну присягу? Коли нас було тільки троє, в той час потайний, ...

Сейчас, когда ты услышал слова прошлого, сейчас, когда ты прожил тайную присягу, знаешь, что ничего уже не будет как прежде, потому что сейчас ...

Зараз, коли ти почув слова минулого, зараз, коли ти пережив таємну присягу, знаєш, що нічого вже не буде як раніше, тому що зараз відносишся і ти ...

Πώς καταλαβαίνουμε έναν δίκαιο; Πρέπει να διαβάσουμε το βιβλίο του Albert Camus; Πρέπει να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα της συμμετοχής όταν δεν υπάρχει ...

Стоял одиноко на пороге. Не ожидал уже никого, кроме нежного прикосновения сосны, что согнулась под ветром и бурей боли. И она стояла одиноко ...

Стояв самотньо на порозі. Не чекав уже ні на кого, хіба на ніжний дотик сосни, що зігнулася під вітром і бурею болю. І вона стояла самотня десятиліттями. ...

Ты увидел ее как она шла в церковь. Напомнила тебе женщин из прошлого: эту ностальгию невозможно забыть. Она не шла молиться, ты это знал. Ты видел ...

Ти бачив її як вона ішла до церкви. Нагадала тобі жінок з минулого: ця ностальгія не може забутися. Вона не йшла молитися, ти це знав. Ти бачив небо ...

Когда ты наносил цвета на картину, никогда не искал лучшего. Ты знал, что его не существовало. Только их композиция могла выдержать твою редкую ...

Коли ти наносив кольори на картину, ніколи не шукав кращого. Ти знав, що його не існувало. Тільки їх композиція могла витримати твою рідкісну людяність, ...

Незважаючи на виснажливість людського існування, двоє робітників були щасливими. Ти намалював їх так, щоб показати хвилини дружби. Вони не були зухвалими, ...

Je sais que tu as essayé de devenir un prince qui n’a jamais existé. Tu as partagé en deux tes vêtements mais tous t’ont accusé de comportement étrange. ...

La souffrance des hommes existe. Mais qui est capable de la voir ? Qui oserait la dessiner ? Leonardo l’a étudiée et Vincent aimée. Mais personne n’y a ...

Мы встретились в парке влюбленных, однако не смогли поделиться болью потому что были очень счастливы, чтобы говорить об этом. Только на нашей второй ...

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να φανταστούμε και κυρίως να συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά σημαίνει μια γενοκτονία διότι είναι απαραίτητο να έχουμε ένα όραμα ...

Когда ты поднял руку и мы увидели символ геноцида памяти одели тебе браслет, который не мог забыть ни варварства, ни жертв. Помнишь?

Коли ти підняв руку і ми побачили символ геноциду пам’яті, одягли тобі браслет, що не міг забути ні варварства, ні жертв. Пам’ятаєш?

Почему человеческий род является таким редким в дипломатических органах? Они выбрали творить ужасы во имя государства. Но они не поняли, что преступления ...

Чому людський рід є таким рідкісним в дипломатичних органах? Це вони обрали Чинити жахи в ім’я держави. Але вони не збагнули, що злочини проти ...

Коли ти вмієш зав’язати шнурки у мухи і граєш в шахи на головці шпильки, відчуваєш наскільки кожне життя є важливим для людства. Тому що кожна мікромініатюра ...

Why live despite death? Why love despite the wounds? Why sit down in order to leave? Why walk in order to stop? Because of the sensual power of the ...

Por qué vivir a pesar de la muerte? Por qué amar a pesar de las heridas? Por qué sentarse para salir? Por qué caminar para pararse? Con motivo del ...

Γιατί να ζεις παρά τον θάνατο; Γιατί να αγαπάς παρά τις πληγές; Γιατί να κάθεσαι για να φύγεις; Γιατί να περπατάς για να σταματήσεις; Για την αισθησιακή ...

Perché vivere nonostante la morte? Perché amare nonostante le ferrite? Perché sedersi per partire? Perché andare per fermarsi? Per la ragione del potere ...

Крайне трудно представить и особенно, осознать, что означает геноцид, так как для этого необходимо иметь сферическое видение и синтетическое мышление. ...

Στο Αρτσάχ, υπάρχουν ίχνη αδιάψευστα. Υπάρχουν, βέβαια, και στην Αρμενία, μόνο που στο Αρτσάχ είναι πιο έντονα. Μάλλον ο χρόνος είναι υπεύθυνος γι’ αυτό, ...

На пастельні хмари ти додав мазок олії, щоб їх колір став ще чистішим, і ніжнішим дощ, що впаде на плечі людей. Так, вони, щоб віддячити тобі доторкнулися ...

Quand tu lisais en silence les passions oubliées de la mémoire du futur tu voulais parler, pour dire quelque chose au moins. Mais ta douleur ne pouvait ...

Sous le ciel de bronze plus lourd que les épis de blé nous nous sommes inclinés pour embrasser la terre et ramasser son cadeau. Nous ne nous agenouillions ...

Seule devant la bougie de la mémoire contre l’indifférence elle luttait immobile dans la neige de l’oubli pour que l’on n’oublie pas les épis du peuple ...

Sous les neiges de l’oubli combien d’os craquent encore quand ils entendent l’indifférence des vivants quand ils voient la victoire de la barbarie et les ...

Вже не було малого принца на безкраїх полях пшениці, так ніби голод поглинув це делікатне колосся людяності. В цій наповненій трупами пустелі, тільки ...

Tandis que je ne savais pas ce que tu voulais exactement J’ai essayé d’apercevoir Le regard du caméléon Pour comprendre enfin Ce qu’est la couleur de l’invisible. ...

Хоча я не знав, чого саме ти хотіла, намагався протистояти погляду хамелеона, щоб зрозуміти, нарешті, яким є колір невидимого. Тільки тоді побачив ...

Στην Αρμενία, εάν οι δίκαιοι και οι αθώοι δεν είναι γνωστοί, δεν σημαίνει ότι έχουν εξαφανιστεί. Οι δίκαιοι είναι όπως τους δράκους, μένουν βουβοί και ...

Не было взгляда лишь одна желтая шляпа. Не скрывала ничего кроме твоего существования. И за спиной, над твоими плечами мы смотрели на следующую ...

Не було погляду лише жовтий капелюх. Не приховував нічого окрім твого існування. І за спиною, над твоїми плечима ми роздивлялися наступну картину. ...

- Pourquoi n’as-tu rien dit pour le canevas ? - Le noir ? - Quel autre ? - Comment l’aurait-il supporté ? - Ne doit-il pas tout supporter ? - ...

Nul ne voyait les rayons de la route car ils ne brillaient pas pour les yeux. seul le cœur des hommes qui pleuraient pouvait voir l’invisible de ...

Одним з головних арґументів прихильників невизнання Голодомору є твердження, що визнання ґеноциду проти українців заключається лише в замаскованому намаганні ...

Les autorités interdisent les valeurs car elles sont humaines et disent qu’il n’existe pas de système humain. Pour elles, seule la faute peut être ...

Θάψτε με, μη γονατίσετε και σπάστε τα δεσμά σας. Πάρτε με κοντά σας στη νέα μας λευτεριά. Και με τα λόγια σας τα γλυκά τη μνημοσύνη μου, μη λησμονήσετε. ...

Strategic issues rarely interest non-specialists. This is explained by the interest the latter show in the present without realizing the proximity and ...

It is hard to think of the sky without endowing it with a structure capable of sustaining grand strategy. Admittedly this does not mean that it is deprived ...

- Чому не маємо права померти? - Для чого тоді б існував ґеноцид! - Хіба не існують? - Ні, звичайно. - Тобто, ми приречені жити? - Це єдиний вид безсмертя, ...

Sous le soleil du Parthénon on ne sentait pas encore la chaleur les marbres bleu ciel étaient froids comme des morceaux de mer qui effleuraient le ciel ...

Под солнцем Парфенона пока не пахло жарой синие мраморы были холодны как обломки моря, что касаются неба размывая горизонт. И неизвестный ...

Під сонцем Парфенону ще не пахло спекою голубий мармур був холодним як уламки моря, що торкаються неба розмиваючи горизонт. І невідомий солдат ...

Зёрнышек было не счесть однако столь редкие потому что были в единой гранате свисающей с единого дерева посаженного в земле камня что видела свой ...

Зерняток було безліч проте такі рідкісні тому що були в єдиній гранаті що звисала з єдиного дерева посадженого в кам’яній землі що бачила свій народ ...

Раньше жертвы были вместе лишь после смерти, у ног варварства. Теперь,в борьбе за признание Дружба имеет большое значение потому что выдерживает ...

Колись, жертви об’єднувалися лише після смерті, затоптані варварством. Зараз, у боротьбі за визнання, дружба стає ціннішою, дивлячись в очі катів. ...

Чекали самі серед натовпу анонімності безлиці лиця забутої трагедії, щоб зіграти, нарешті, роль своєї смерті. Визнання спізнилося, щоб не ранити ...

- Pourquoi donnes-tu tant d’importance à ce que tu manges ? - Parce que je ne peux oublier ces hommes qui ne mangeaient pas. - Qui ne mangeaient pas ? ...

- Чому ти надаєш такого значення тому, що їси? - Бо не можу забути людей, що не мали їсти. - Хто не мав їсти? - Українці! - Не бреши! Не існує ґеноциду! ...

Quand ils nous donnèrent le pain noir, qui pleura pour les enfants qui ne pouvaient le manger ? Qui comprit le jugement dernier d’un sacrifice inhumain ...

Коли нам передали чорний хліб, Хто заплакав за дітьми, Що не змогли його скуштувати? Хто відчув друге пришестя Цієї надлюдської жертви? Хто зламався ...

Когда ты читал стихотворение Голодомора я не смог заплакать. Я должен был прочитать перевод, чтобы поняли твои слова. Иначе те черные слезы твои растворились ...

Коли слухав твій вірш Голодомор Не міг заплакати. Мусів прочитати грецькою переклад, Щоб всі зрозуміли. Інакше оті чорні сльози твої Розчинилися б ...

Comme tu n’as pas pu mourir avec les tiens et que tu ne peux oublier leur mort, il ne te reste plus que le ridicule pour une société indifférente qui lorsque ...

Якщо ти не зміг померти разом з ними, І якщо ти не можеш забути про їх смерть, Тобі не залишається нічого іншого як стати посміховиськом Цього байдужого ...

Il y a longtemps Babsia nous racontait des histoires un peu avant que le sommeil ne nous emporte. Seulement maintenant que nous sommes tous morts elle ...

Раньше бабушка рассказывала сказки перед сном. Сейчас однако, когда мы все мертвы, не хочет говорить ничего, только правду. Но нет никого, кто ...

Колись бабця розповідала казки Перед сном. Зараз однак, коли ми всі мертві Не хоче казати, тільки правду. Але немає нікого, хто б вірив, Що колись ...

- Хто говорить з жертвами? - Той, хто відчуває мертвих. - Хто звинувачує злочин? - Той, хто пише про ненароджених. - Хто противиться забуттю? - Той, ...

Тато, стільки років я не міг зрозуміти чому не говорив про тоді. Я не знав, що означає жах, я не пережив Смерть. Я не народився мертвим, як інші діти ...

В Греции геноцид украинцев является почти неизвестным. Голодомор неизвестен даже как слово. Однако уже 17 стран признали Геноцид украинцев преступлением ...

В Греції український ґеноцид є майже невідомим. Голодомор невідомий навіть як слово. Але вже 17 країн визнали Ґеноцид українців злочином проти людства. ...

Μέρα, νύχτα, μέρα ή νύχτα δεν έχει σημασία, η βρώμικη κίτρινη λάμψη μπορεί να είναι το τέλος της χαραυγής ...

- Je voudrais moi aussi être dans votre groupe. - Tu y es déjà ! - Mais comment est-ce possible ? - Tu fais partie de l’humanité. - Et cela suffit ? - ...

Qui savait où il habitait ? Qui apprenait ce qu’il voulait ? Dieu n’est-il pas imprévisible et sans compromis ? Mais alors pourquoi ne serait-il pas celui ...

Je suis né petit je n’ai jamais pesé lourd et ma santé était une maladie. On m’a dit qu’il me fallait remercier le dieu qui m’avait modelé et la mère ...

Sur les nuages du pastel tu ajoutas une touche de peinture à l’huile pour que soient plus pure leur couleur et plus tendre la pluie qui tombe sur les épaules ...

Time is with us! Who does really believe this in society of oblivion where only present exists? Simply, no one! One has to belong to Humanity ...

In the beginning there was no meaning. There was no reason. But when humanity was born the need was created too. The sound had to be heard even if ...

Sur un échiquier oublié le roi nu cherchait un mouvement. Il n’y avait plus de pièces blanches ni de joueurs pour vaincre le vide. Il prit ainsi sa guitare ...

Tu t’es battu tant d’années pour l’immortalité de la permanence et tu n’as pas compris que tu vivais le misérabilisme à l’heure. Le paradis n’existe pas ...

Les vieux cuivres jouaient encore même si personne ne les écoutait plus. C’était comme s’ils savaient qu’existeraient les hommes qui ne flancheraient pas. ...

Она не знала о нашем языке только о забытых песнях. Вся её маленькая жизнь на чужбине, в стране, которую ее предки называли своей землей. Она ...

Don’t thank the master for the necessity of sacrifice; for, he doesn’t exist but for this for, he can’t do anything but this and basically then, despite ...

В России ты была понтийкой, в Греции, русской, взяла лучшие примеры терпения и боли, чтобы напомнить нам о несправедливости, которую пережили наши ...

- Ти бачив колір неба? - Зелений? - Так. Чи не дивно? - Чому? Інші здаються звичайні? - Маєш на увазі забуті хати? - Так, отам, між голубими та фіолетовими ...

Серед найстрашніших злиднів, в мансарді потреби, ніхто не хотів жити окрім душ ефемерних. Був це для тебе єдиний спосіб творити? Був твій вибір ...

Гуляли серед кольорів під тінями дерев, наче хотіли віддячитись сонцю, яке витягло із землі вохру з минулого і миттєвості осяяні сонцем. Природа ...

Elle était suspendue. La cigogne. Elle lui manquait. La patrie. Elle attendait. Les prochaines. Elles n’arrivaient pas. Cependant il le fallait. Partir. ...

- Master, you haven’t talked about parallel time. - First, you have to comprehend negative time to invent the parallel one. - Negative one? - Negative ...

- How to explain complexity? - In simple terms. - Is this always possible? - No, certainly, not. - So, do we have to try? -Yes, of course. - Even ...

The unwritten history is not an abstraction but a reality; if you think of the unborn victims from whom genocide stole both their future and life ...

Ненаписанная история является не абстракцией а реальностью; если подумаешь о неродившихся жертвах, у которых геноцид украл и будущее и жизнь, ...

Don’t count the dead only, they are not the unique target of genocide, of barbarity; think of the unborn those that the system didn’t want; because ...

Не считай только погибших, это не единственная цель геноцидa, варварства подумай о неродившиxся тех, кого не хотела система потому что они не получили ...

One more battle which didn’t scare us because we already knew about the secret war for liberation against the yoke of barbarity which has never ...

Against Genocide we can stand for, it is due but why should it be necessary to suffer from our own because they always find justice to be too harsh ...

I was glad that you didn’t forget the thousand years characterizing us as monsters for you to know that we will be here even without any permission ...

- Who are you? - I am the other one. - And the one? - You! - Why aren’t you with us? - I am. Simply, I am not among you. - But why? - To be with ...

There’s no need for you to be an Armenian to know of their memory it’s enough for you, also, to fight oblivion to participate in this struggle ...

I know that you would like to drink something. If we were at home, I would do everything for you. But, now we are under the snow with our heads cut ...

For society you shouldn’t have been born. And you were born for humanity. For society you shouldn’t have lived. And you lived for our mathematics. ...

¿Has abrazado alguna vez a un árbol? Esta fue la primera pregunta cuando pasó el encuentro poco antes el entendimiento. Sorprendía a la gente que ...

Rarely do we know whether a struggle is worthy during our passing life. We are used to fight out of a need, without knowing whether there actually is an ...

For a contemporary Greek, a Pontian is not a victim of genocide, but just a hero of stupid jokes essentially and historically coming from Turkey. No real ...

If you, individual, manage it, you will become a fellow human through humans; but, to become an alterhuman, death does not suffice; genocide is needed ...

The roots were silent in the beginning but when they saw the trunks they realized the there was at last understanding and not only sociable communication. ...

Πολύ συχνά στις διαλέξεις των γενοκτόνων τόσο του Εβραϊκού λαού όπως και του Αρμένικου, του Ποντιακού ή του Ουκρανικού, βλέπουμε μόνο έμμεσες αναφορές ...

The man of 1929 wanted to talk to the master of colors to tell him his story through expressionism in opposition to abstraction of post- impressionism ...

- I’ve read your work on genocide. - It’s on Humanity, as well. - Yes, I’ve noticed… - Usually, no one notices it… - How is this possible? - It’s ...

A revolutionary mission is what we have for years now and you haven’t realized the slightest because of the daily life and now that even reality ...

Whatever doesn’t kill you makes you stronger Nietzsche wrote silently without, of course, saying how much strength is needed to afford life and injustice. ...

The book of Humanity talked about crimes committed by savage barbarity against innocence; it was only in this way that the Masters taught their disciples ...

The power of Christ does not derive only from his ability to resist the infidels but also from the capacity he had to support the faith of the others ...

Who can afford the existence of genocide? Silence. No one! Time. But then who? Time. The monsters! Yes, they can… Since they afford all human injustices… ...

Value of genocide derives from the distinction caused to future humans by it. Genocide exists due to animals committing it to the detriment of Humanity. ...

- Why do you believe in the Monsters of Humanity? - Otherwise, our life wouldn’t have a meaning. - Ours? How about theirs? - They don’t have a life. ...

Ти не хотів старіти, тільки щоб пройшов час нещастя і закінчилось врешті чорне зубожіння. Так ти виявив нікчемність суспільства та межі поступливості. ...

На його обличчі розпізнав боротьбу з життям і подарунок моря. Погляд приховував біль невідомої правди. Залишив його мовчазним, але намалював його ...

Freedom Loneliness, Need, Resistance, Humanity, Altruism, Love but above all Humanity.

Точно не була звичайною і дратувала багатьох самим своїм існуванням. Але отой художник полюбив її людяність. Ця істота не встигла ще пожити і, мабуть, ...

- Ne sois pas excessif au sujet de l’histoire. - Que dois-je donc faire ? - Tu dois écouter ce que dit la société. - Alors il n’y aura plus de mémoire. ...

Seulement quatre couleurs : le jaune lumineux l’étrange rouge le bleu profond et le noir absolu attendaient de toucher le blanc. Qui faisait attention ...

На тій дорозі якісь тіні нахилялися під деревами, що не згиналися. Чекали на кольори, які не з’явилися, тому що залишилися в твоїй жмені. Єдине, ...

В письме, котором ты отослал брату, я увидел эскиз. Не знаю почему это причинило мне боль. Ты хотел что-то сказать и я это почувствовал. Что ...

На листі, що ти відіслав братові, я побачив ескіз. Не знаю чому пронизав біль. Щось ти хотів сказати і я це відчув. Що може зробити один ескіз, ...

Ти спостерігав за кольорами, яких не було, і малював суть. Але ніхто окрім Тео не бачив їх блиску. І зараз, читаючи твої листи, відкриваю разом ...

Ils se demandaient pourquoi le bruit dominait cette société. Pourquoi la musique n’existait-elle pas, pourquoi les instruments étaient-ils seulement ...

Задавався питанням чому панував шум в тому суспільстві. Чому не було музики, чому інструменти були тільки безпеки? Щоб ми не пережили небезпеки ...

Le taxi de la pauvreté avait de nombreux wagons pour contenir le peuple qui ne connaissait pas les grèves. Chacun pleurait en silence pour ne pas gêner ...

В той холодной комнате не было одеял, лишь две души обнявшись. В тот холодный вечер странный танец окутал два тела вместе. В ту холодную ...

В тій холодній кімнаті не було ковдр, лише дві душі обійнявшись. Того холодного вечора дивний танець огорнув два тіла разом. В ту холодну епоху ...

Tu le connaissais cet inconnu ? Pourquoi est-il mort avec nous ? Tu en connais la raison ? Ou simplement n’avait-il pas d’armure ? Pourquoi tant de questions ...

Le corps à l’huile ne pleurait pas, Il ne savait pas. Son corps ne souffrait pas. Il n’avait pas appris. Il n’est pas mort avec les couleurs. Il ne voulait ...

À l’intérieur de l’église personne ne voyait les flèches. Le ciel n’existait pas. Cependant toute l’église n’était qu’une forêt d’arcs qui avait pour cible ...

Духмяніє млинок навіть коли кава скінчилася, і ми зрозуміли, що означають спогади. Який млинок навчить нас, що означає людяність. Картиною ти показав ...

- Ты мог бы подарить мне одну улыбку? - Ты шутишь! - Только одну улыбку - Нет. - Но почему? - Ты не поймёшь. - Что? - Мою улыбку. - Это ...

Столько лет, каждый день мы слушали одно и то же о бессмертных. Теперь, когда и они умерли кто заговорит о их бессмертии?

Заметил забытую корзину на углу стола? Посмотрел на лимоны и апельсины или ждал, что он откроет бутылку? Не жалей, он не забыл о тебе, просто его ...

Помітив забутий кошик на куті стола? Дивився на лимони та помаранчі чи чекав, що він відкриє пляшку? Не шкодуй, він не забув про тебе, просто його ...

Чай відколи був на столі. Але жоден не наважувався доторкнутися. Сцена було схожа на картину, мертва природа Вінсента. Не бракувало ні мазка в кольорі ...

Теплі хати ще овіяні серпанком на шляху нашого дитинства. Зігрівали бліде небо, щоб тримати нас в теплі. Але ми мали лише очі невинності, тому що ...

La cruelle société de la jalousie a visé ton cœur mais n’a pu blesser le front de l’intelligence. Elle ne connaissait pas le caméléon et n’a pas prêté ...

La résistance n’est pas morte. Ses groupes n’ont pas fléchi. Maintenant nous en connaissons les racines. Il n’existe pas de théorie. Pensée, esprit, singularité ...

Il ne te fallait pas naître pour la société et tu es né pour l’humanité. Il ne te fallait pas vivre pour la société et tu as vécu pour nos mathématiques. ...

A présent que tu sais, pourquoi ne dis-tu rien ? Peut-être que la société de l’indifférence te fait peur ? Tu ne peux supporter l’injustice ou la barbarie ...

Для общества ты не должен был родиться. И родился ради человечества. Для общества ты не должен был жить. И жил ради нашей математики. Для общества ...

La ville avait éteint ses feux quand les deux ombres sortirent sur le balcon. Elles voulaient voir de près le monde invisible de la nuit. Elles purent ...

Sous les nuages de l’occupation attendait le soleil de la justice que la société avait condamné mais lui croyait en l’humanité. Tous regardaient comment ...

Tu écrivais à l’envers le sens de la vie. Tu étais le miroir de la renaissance. Tu recherchais le futur dans le passé. Personne ne savait que tu existais. ...

Ты писал наоборот смысл жизни. Был зеркалом возрождения. Искал будущее в прошлом. Никто не знал о твоём существовании. Даже сейчас, когда я думаю ...

Ким, ти думаєш, є інший? Хтось просто інший? Чи другий? І якщо не є чимось іншим, як твоє інше я? Ти подумав про це? Уявив хоча би? Чи чекаєш на ...

Il n’existait pas d’hommes pour les contempler et les monstres arrivèrent pour voir les vagues de pierre qui avaient brisé le bruit de la société ...

Le trône était vide. Il n’y avait pas de roi. Et le fou, seul. Quelqu’un devait prendre sa place. Alors la société s’y installa. Et le fou se révolta. ...