5365 - Tο δικαίωμα της ύπαρξης
Ρωτούν για προτάσεις ενώ διεκδικούμε ακόμα το δικαίωμα της ύπαρξης. Δεν είναι θέμα βούλησης και δεν είναι μοιραίο όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Η ανάγκη ...
Ρωτούν για προτάσεις ενώ διεκδικούμε ακόμα το δικαίωμα της ύπαρξης. Δεν είναι θέμα βούλησης και δεν είναι μοιραίο όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Η ανάγκη ...
Σ' αυτό το λατομείο ακόμα άγνωστο για τους περισσότερους, σταμάτησες για να μην ξεχάσεις τους ανεμόμυλους της Μονμάρτης. Δίχως να ενοχλήσεις την περιδιάβαση ...
Στην ερημιά της Λήμνου και στη σήψη ενός ποδιού, ο Φιλοκτήτης, ο δηλητηριασμένος· δεν έπαυε να πεθαίνει. Αυτός που είχε παραλάβει το τόξο του Ηρακλή ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου «Τα σχέδια τούτα έγιναν μ’ ένα καλάμι, ξυσμένο σαν νά ’ταν φτερό χήνας· σκοπεύω να κάνω μια παρόμοια σειρά, ...
Μες το κεφάλι του κόχλαζε ένας κόσμος που δεν υπήρχε ακόμη γιατί ήταν αδύνατο να υλοποιηθεί δίχως ταλέντο εκ μέρους του. Και, μέρα νύχτα εργαζόταν ...
Μέσα στη μουσική της ζωγραφικής Δια των χρωματισμών και των επιλογών, ήταν δυνατόν ν’ ανακαλύψουμε μία χρωματική κλίμακα που δεν επιζητούσε να ευχαριστεί ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Αναζητούσαμε στις κινήσεις του παράξενου σκακιού ένα μέτρο, όχι του απείρου αλλά μίας οικουμενικής έρευνας. ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Το τζάκι ζέσταινε το δωμάτιο δίχως να νοιάζεται για τη σκακιέρα κι αν οι παίχτες ήταν εκεί ανάμεσα στο ελεφαντόδοντο ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Δεν ήσουν παρά μόνο περαστικός σ’ αυτούς τους δρόμους δίχως τέλος μα μόλις είδες τα μουσκεμένα από το κρύο πόδια ...
Είχες φέρει το παράξενο τετράδιο ερχόμενο από το παρελθόν δίχως να ’χεις πει τίποτα. Περίμενες μόνη μες στη σκοτεινή νύχτα ένα κείμενο φωτός ...
Όφειλε να συνεχίσει να γράφει ως νά ’ταν τούτο ένα καθήκον παρά την κούραση και τη νύχτα τουλάχιστον όσο η μελάνη ζούσε. Διότι αυτό ήταν το τέλος, ...
Η σινική μελάνη ήταν νωπή ακόμη Ακόμη κι αν ήταν αδύνατον αυτό κι οι λέξεις χαραγμένες στο παρελθόν δεν απεμπολούσαν το παρελθόν. Ο κόμης είχε γράψει ...
Στο βαθύ κόκκινο ενός χρώματος αγνώστου ναυαγήσαμε δίχως να συνειδητοποιούμε πως ήταν το ίδιο μας το αίμα που αναζητούσαν τα βιβλία της ιερής βιβλιοθήκης. ...
Στο πλαίσιο της κοινωνίας της κατανάλωσης, που δεν έχει ως υπόστρωμα παρά μόνον την κοινωνία του θεάματος, για να υλοποιήσει τη ρωμαϊκή ανάγκη άρτου και ...
- Χαμογέλασες, έτσι δεν είναι; - Και βέβαια χαμογέλασα. - Γιατί, με ποιο δικαίωμα; - Πρέπει να υπάρχει δικαίωμα; - Ο Αριστοτέλης μίλησε μόνο για το γέλιο. ...
Όταν πεθαίνουν οι άνθρωποι μόνο τα τέρατα αντέχουν τη βαρβαρότητα των κτηνών. Κι αν δεν είναι ιερά κι αν δεν έχουν γνώσεις δεν σημαίνει πως θα πάψουν τον ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Στο χέρι του δράκου, μην ψάχνεις τα νύχια, δεν είν’ εκεί γι’ αυτό. Στο χέρι του δράκου μην αναζητάς την ελεημοσύνη, ...
Όταν μια ολόκληρη χώρα βυθίζεται στη λήθη, είναι δύσκολο να διατηρήσεις ανθρώπινες σκιές. Πρέπει να πούμε ότι η γενοκτονία για κάποιους δεν είναι παρά ...
Περπατούσε γρήγορα. Κανείς δεν μπορούσε να τον σταματήσει. Ο άνεμος έπαιζε με τα κόκκινα μαλλιά του. Ποιος άλλος; Ήταν πάντα ανακατεμένα, γιατί κανείς ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Εάν το μέλλον του ανδρός ήταν στ’ αλήθεια η γυναίκα ο Vincent είχε κάποια ευκαιρία; Και ποιας γυναίκας θα μπορούσε ...
Ελίσα: Σκέφτηκα να βάλω αυτό το φόρεμα… Σιωπή. Σας αρέσει; Παύση. Είναι το μοναδικό μου. Σιωπή. Μου το έραψε η μητέρα μου… Το έχω για την εκκλησία… Παύση. ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Λίγος πόνος μόλις και νομίζουμε πως χαθήκαμε χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι ακόμη κι η φρίκη μπορεί να μετρηθεί ...
Η αξιοπρέπεια των ανθρώπων ικανοποιείται με λίγα φτάνει να μπορεί ν’ αναπαυθεί στο χώμα. Μόνο που ορίστε, η βαρβαρότητα δεν διστάζει να δολοφονεί ...
Στον θόρυβο ενός τόπου δίχως ουρανό πώς ν’ αναγνωρίσεις τους ανθρώπους; Πρέπει να κοιτάξεις τις ζωγραφιές των βράχων που κατακλύζουν τους τοίχους με ...
Δεν ήταν μονάχα λίγα δέντρα, που περίμεναν υπομονετικά το βλέμμα σου σ’ αυτούς τους τοίχους της ώχρας κάτω από το ασημογάλαζο όπου οι άνθρωποι σπανίως ...
«Ο άνθρωπος είν’ ένας μικρόκοσμος», κατέγραφε ο Delacroix στο σημειωματάριό του λες κι ήταν μια λεπτομέρεια. Μα τι να κάνεις για όλ’ αυτά θα είχε γράψει ...
«Αυτό που αναζητώ κι είν’ ο λόγος για τον οποίο θεωρώ σωστό ν’ αντιγράφω αυτά τα πράγματα, θα προσπαθήσω να σου το αφηγηθώ. Μας ζητούνε οι άλλοι ζωγράφοι, ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου « Ο Vincent van Gogh είναι ταυτόχρονα πάρα πολύ απλός και πάρα πολύ περίπλοκος για την αντίληψη των συγχρόνων ...
Μες το βιβλίο των μυστικών ένα φύλλο σφενδάμνου εξακολουθούσε να ζει πυρρόχρουν την εφήμερη αθανασία του. Στο εξής αποτελούσε μέρος ενός νέου δένδρου ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου «Ποιος ερμηνεύει για μας τους τρόπους και τα χρώματα τη μεγάλη ζωή την κραταιά ζωή, ποιος είναι συνειδητοποιημένος ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου «Βλέπω ήδη νά ’ρχεται η μέρα που θά ’χω κάποια επιτυχία, και θα μαραζώνω απ’ τη μοναξιά μου κι από την θλιβερή ...
Το ανοιχτό πνεύμα του Leonardo da Vinci δεν φαίνεται μονάχα στις σκληρές επιστήμες, μα και στις άλλες. Πράγματι, δεν ικανοποιείται να μελετά τα στατικά ...
- Εσύ τουλάχιστον θα με θυμάσαι. - Δεν μπορώ να σε ξεχάσω. - Οι άλλοι θα μπορέσουν πάντως. - Η μνήμη ζει και μέσα στη λήθη. - Η δική σου … - Θυμάμαι ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Η αγρότισσα θημωνιάζοντας το σιτάρι δούλευε χωρίς σταματημό για να μη χάσει τη σοδειά, αυτούς τους λίγους τόσο ...
Στη γεωστρατηγική, για να καταλάβουμε μια χώρα, πρέπει ν’ αρχίσουμε παρατηρώντας τον χάρτη της, διότι διαφορετικά είναι δύσκολο να έχεις γι’ αυτήν μια ...
Τα μπαομπάμπ έχουν τις ρίζες τους φυτεμένες στον ουρανό κι οι άνθρωποι στην εικόνα τους έχουν τις ρίζες τους μέσα στον χρόνο για να μην χάνουν την ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Είχε αποκοιμηθεί με το παιδί της στην αγκαλιά κόντρα στον τοίχο του τζακιού. Η εικόνα αυτή σε είχε συγκινήσει ...
«Οφείλω να σε προειδοποιήσω πως όλος ο κόσμος πρόκειται να βρει ότι δουλεύω πάρα πολύ γρήγορα. Μην πιστέψεις τίποτε.» Πόσες φορές ο καλλιτέχνης οφείλει ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Δίχως ζωντανό μοντέλο πώς να ζωγραφίσεις την ανθρωπιά; Αυτό ήταν το κρίσιμο ερώτημα. Έπρεπε να βρει τη λύση ...
Texte
«Έχω μια θέα του Rhône - τη σιδερένια γέφυρα Trinquetaille όπου ο ουρανός και το ποτάμι έχουν το χρώμα της αψιθιάς, οι όχθες ενός τόνου πασχαλιάς, ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου «Να μαθαίνεις να υποφέρεις δίχως να παραπονιέσαι, να δέχεσαι τον πόνο δίχως αποστροφή - αυτό μπορεί εύκολα να ...
«O Marc Knight έχει έναν φίλο μαζί του τώρα, δεν βλέπω τίποτε από τη δουλειά του, χθες έδειξα σε κείνον και στον φίλο του, τέσσερις πέντε νέες μελέτες, ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Ήταν μόνη μες τον στάβλο για να κόψει το άχυρο και να ετοιμάσει το βιος. Ανάμεσα στα ζώα η φύση ήταν πιο υγιής. ...
«Είμαι δυσαρεστημένος για ό,τι έχω κάνει τούτες τις μέρες, γιατί είναι πολύ άσχημο. Κι ωστόσο η μορφή μ’ ενδιαφέρει πολύ περισσότερο από το τοπίο. ...
«Χθες, σχεδίασα μια πολύ μεγάλη νυχτοπεταλούδα αρκετά σπάνια, που την ονομάζουν νεκροκεφαλή, μ’ εκπληκτικό χρωματισμό, πολύ αριστοκρατική. Για να ...
«Τα πράσινα δέντρα, γύρω από τη γέφυρα, σκεπασμένα από κισσό∙ δυστυχώς ο κισσός που τα σκεπάζει και κάνει έντονη εντύπωση τα διαβρώνει και θα τα ...
Η συγγραφή του έργου δεν είχε ποτέ πάψει και τούτο από την αρχή. Ήταν ως εάν δεν είχε υπάρξει εκεί παρά μόνον γι’ αυτόν τον σκοπό και για κανέναν ...
Το σουφλέ αχινών Αφού καταδύθηκες στο νερό προς αναζήτηση εβένινων αγκαθιών, μας αποκάλυψες το μυστικό σου εκείνο όπου η θαλασσινή ώχρα σε μια δωδεκάδα ...
Το γείσο δεν αρκούσε για να προφυλάξει από τα θραύσματα του φωτός και της σκιάς. Έπρεπε να συνεχίσουμε ωστόσο γιατί το έργο όφειλε να είναι έτοιμο ...
Ο Albert Camus δεν είναι μόνον συγγραφέας ή φιλόσοφος, αλλά ένας στοχαστής και ως τέτοιον πρέπει να τον κρίνουμε όχι για να τον καταδικάσουμε ή να τον ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Εσύ που πάντα ακολουθούσες την πίστα, αυτή τη φορά διέκοψες σαν ν’ ανυπομονούσες να μας αφήσεις επί τόπου στις ...
Τα φώτα της πόλης έμοιαζαν μάταια μέσα στη νύχτα κι εν τούτοις συνέχιζαν να εκπέμπουν το σινιάλο της ύπαρξης σαν για ν’ αποδείξουν πως η κατοχή, όπου ...
Texte
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου «Θα δεις στην αυτοπροσωπογραφία που σου επισυνάπτω, μολονότι έχω πάει στο Παρίσι, στο Λονδίνο και σε τόσες άλλες ...
Texte
Πόσο ήταν σκοτεινό το χωριό της γης δίχως το βλέμμα του φωτός. Σαν μια ζωγραφιά του Gréco μεταφέρεις τον δαυλό εις ανάμνησιν του Προμηθέα. Οι θεοί ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου «Τα κυπαρίσσια με απασχολούν ακατάπαυστα, θα ήθελα να φτιάξω κάτι παρόμοιο με τους πίνακες των ηλιοτροπίων.» ...
Παρά τη γαλήνη του το πρόσωπό του ήταν χαμογελαστό. Παρά τη γενοκτονία στοχαζόταν το μέλλον. Το έγκλημα απαράγραπτο δεν θα παρέμενε ατιμώρητο. ...
Τα σύννεφα περνούσαν πάν’ απ’ τα φώτα για να μας θυμίζουν την ύπαρξή τους μες τη σιωπή της νύχτας. Έκρυβαν κομμάτια της πόλης για να μην βυθιστούν ...
Το μοντέλο δεν είχε έρθει. Το περίμενες ωστόσο. Μάλλον διστακτική ή πολύ άσχημη, δεν είχε τολμήσει να ποζάρει για σένα. Αυτό σ’ έκανε λυπημένο. Ήταν ...
Στην επιστολή του Απριλίου 1888, ο Vincent Van Gogh (1853-1890), μετά από μερικές εξηγήσεις στον John Russell (1858-1931), εστιάζεται στη συμβολή τού Adolphe ...
Στην έναστρη νύχτα φύτευες τα λουλούδια στον ουρανό για να μην ξεχάσεις τη μυθολογία τους. Κι έπειτα ατένιζες τα πέταλά τους ως εάν βρισκόσουν σ’ ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου «Είδα ένα πορνείο, εδώ την Κυριακή - χωρίς να λογαριάζουμε τις άλλες μέρες - μια μεγάλη σάλα σε τόνους ζεστού ...
Ασάλευτος στην καρέκλα πιο πέρα απ’ το καβαλέτο μέσα από τις γρίλιες ενός παραθύρου κατάφωτου διερευνούσες τον επόμενο κόσμο. Έπειτα ετοίμαζες τα ...
«Όλα τα χρώματα που έφερε ο ιμπρεσιονισμός στη μόδα είναι ευμετάβλητα γιατί επιπροσθέτως τα χρησιμοποιούν προκλητικά πάρα πολύ φουσκωμένα, ο χρόνος ...
Η μελέτη μας για τη συνάρτηση Ramanujan tau(n) άρχισε με την ανάγνωση του Cours d’Arithmétique του Serre. Μια συστηματική έρευνα πάνω στις ισοδυναμίες ...
- Ένα ποτήρι αψέντι παρακαλώ και μην ξεχάσετε το κουτάλι με τη ζάχαρη. θέλω να θυμηθώ έναν παλιό φίλο όταν ήταν μπροστά στον επόμενο πίνακα όταν ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Κανείς δεν ήθελε ν’ αντιμετωπίσει την αλήθεια μιας ιστορίας προδομένης από τη θέληση των διπλωματών. Γιατί η ...
Και αυτό το πρόβλημα μπορείς να το λύσεις αρκεί να το πιστεύεις. Δεν θυμάσαι ότι η ζωή μας είναι μόνο μερικές ψηφίδες στο ψηφιδωτό της ανθρωπότητας; ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Ο γέρος δεν ήταν πια μόνος μες το δωμάτιο των πινάκων και παρά την επερχόμενη αθανασία η μέρα τού φαινόταν πιο ...
Μπορεί ο θόρυβος να είναι μεγάλος, η σιωπή δεν παύει όμως. Συνεχίζει το έργο της μέσα στο χρώμα του αοράτου. Είναι ο μόνος τρόπος για να παραμείνεις ...
Πώς να ζήσει μια κοινωνία δίχως μικρότητες; Όταν δεν έχεις τίποτα άλλο από το κενό και τη λήθη πώς να περνά ο χρόνος; Ευτυχώς υπάρχουν οι μικρότητες ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Η αρμενική αντιπροσωπεία δεν δίστασε να παρουσιαστεί δίχως να έχει προσκληθεί στη σύνοδο. Η επείγουσα ανάγκη ...
Φοβόντουσαν τη φωνή ακόμα κι όταν είχε τη χροιά της σιωπής. Δεν ήσουν απλώς ένας δικηγόρος. Έτρεμαν μπροστά στο έργο σου Γιατί φαινόταν το κενό τους. ...
Τόσα χρόνια σκότωναν τους αγνοούμενους για να μην ενοχλούν. Τόσα χρόνια πρόδιναν τους εγκλωβισμένους για την ησυχία τους. Και τώρα προσπαθούν να ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Οι λύρες της νύχτας δραπέτευαν από τη σιωπή για να καταγγείλουν τη λήθη τη διαπεπραγμένη από την κοινωνία της ...
Δεν μας έφτανε που μερικοί προσπαθούν να αλλάξουν την ιστορία μας τώρα έχουμε κι άλλους που προσπαθούν ν’ αλλάξουν και τη δικαιοσύνη. Μόνο που η ...
Ο ραγιαδισμός δεν επιθυμεί τη δικαιοσύνη. Κατά συνέπεια, προσπαθεί να αποδείξει στους αθώους ότι αυτή η έννοια δεν υπάρχει. Μέσω της ρητορικής μετατρέπει ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Πώς να διαβάσεις τη σιωπή ενός πίνακα δίχως να ξέρεις το βάθος μιας αλληλογραφίας ανάμεσα σε δύο αδέρφια των ...
Όλοι ξέρουμε ότι το σύμβολο της ειρήνης είναι η ελιά. Μόνον που δεν σκεφτόμαστε κατ’ ανάγκη πως αυτό το δένδρο έχει έναν κορμό ροζιασμένο. Νά ’ναι ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Οι τοίχοι από εφημερίδες περίμεναν τον άνθρωπο που αγαπούσε τ’ αγριολούλουδα. Δεν μιλούσε καθόλου για ν’ ακούει ...
Πάνω στις μικρές κόλες οι υπολογισμοί έτρεχαν για να ξεφύγουν από τα όρια. Ήταν ο μόνος τρόπος για να απελευθερωθούν και ν’ αγγίξουν την ουσία. ...
Πάνω στη σφαίρα γαλάζια σαν το πορτοκάλι ζωγράφισε ένα τρίγωνο για να αντέξει την ανακάλυψη των ανθρώπων μας. Και τώρα κοίτα τον ουρανό για να μην ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Ήταν μάλλον πολύ νωρίς για να επιχειρείς να εξηγήσεις με απλές λέξεις πώς θα ήταν το καλοκαίρι. Έπρεπε ωστόσο ...
Πρόσεξε κάθε σημείο της σκέψης μην ξεχάσεις τίποτα αλλιώς πώς θα μας ακούσει ο παλιός μας φίλος που περιμένει υπομονετικά να συνεχίσουμε το έργο ...
Η αποθήκη δεν ήταν στο υπόγειο. Ήταν άδεια δίχως λόγο. Μόνο στους τοίχους υπήρχαν πίνακες. Ποιός να τους είχε βάλει άραγε; Μια ανθρώπινη ανάγκη. Απόλυτη ...
Πόσες μεγάλες στιγμές χωρούν στις μικρές μας ζωές; Αν αναρωτιέσαι ακόμα δεν θα μπορέσεις να ζήσεις. Μόνο μετά το θάνατο θα νιώσεις την αλήθεια. ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Ο πόλεμος είχε τελειώσει προ πολλού αλλιώς εκείνη δεν θά ‘χε έρθει. Ήταν απασχολημένες κι οι δύο με το κουτί ...
- Το παράκανες, ρε Μάνα! - Τι έκανα πάλι; - Πού είναι ο άνθρωπος; - Δεν ξέρω, ταξιδεύει. - Πάλι! Και πότε θα έρθει; - Δεν ξέρω. - Γιατί δεν ρώτησες ...
Η παρουσίαση του νέου οθωμανικού δόγματος δεν είναι μόνο μία πολιτική υλοποίηση του νοητικού σχήματος του στρατηγικού βάθους, ούτε η αξιοποίηση του βαθέους ...
Στη σκιά του χρώματος οι λέξεις είναι σημεία που μπορείς ν’ αγγίξεις για να δεις την έννοια. Και σ’ αυτόν τον πίνακα με σημεία ο Vincent έβαλε ...
- Θέλω να πεθάνεις! - Πότε; - Σήμερα! - Μα, γιατί; - Για να γίνει κάτι που θέλω… - Δεν γίνεται ποτέ αυτό που θέλεις; - Ποτέ! Δεν το επιτρέπει η κοινωνία. ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Ανεβασμένος στο ποδήλατο του έρωτα, ο ζητιάνος που έγινε τραγουδιστής βυθιζόταν στα παλιά δρομάκια για ν’ ανακαλύψει ...
Πάνω στις ταλαντώσεις του φωτός η ταχύτητα του χρόνου άγγιζε τη σκέψη των ανθρώπων. Το μήνυμα της σιωπής έσπαζε τις κραυγές του θορύβου για να ζήσει ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Ήμασταν κολλημένοι στον βράχο σαν πεταλίδες της Αλγερίας και θαυμάζαμε το βαθύ μπλε για να επιβιώσουμε από την ...
Εκεί στον παράλληλο κόσμο όπου οι άνθρωποι αγαπούν τη ζωή κοίταζες από το παράθυρο τη μαύρη θάλασσα της νύχτας για να δεις τους φάρους που λάμπουν ...
Δεν είδαμε τον Πέτρο αλλά η βάρκα του κοντά στην πελάδα περίμενε τις άλλες. Ήθελε να πάει στο νησί με την μικρή εκκλησία για να μην ξεχάσει την ...
Μετά από συνολικά 20 προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όταν συνυπολογίσουμε τις προσφυγές των Κυπρίων, των Κωνσταντινουπολιτών, ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Ήταν δύσκολο ν’ αντέχεις αυτή τη θέα της φρίκης χωρίς να ξαναβλέπεις το παιδί δίχως χέρια. Ήταν μόνο μέσα στο ...
Ο χάρτης δίχως λέξεις έδειχνε αυτά που δεν έβλεπαν αυτοί που κοίταζαν χωρίς να ζήσουν την ανάγκη των λαών που έκρυβε. Τα χρώματα και οι γραμμές ήταν ...
Κανείς δεν πρόσεχε το χαμόγελο στους διαδρόμους λες και δεν υπήρχε άνθρωπος να το σηκώσει με τα χείλη του. Διότι ζούσε μέσα στη σιωπή ανάμεσα στο ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Μέσ’ απ’ τα φύλλα της πέτρας, μπορούσες να βλέπεις εν τέλει την πληγή της αρμενοσύνης που δεν είχε ξεχάσει να ...
23 έναντι 22. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της μάχης που δόθηκε στο αμερικανικό Κογκρέσο για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων. Παρά τις πολιτικές ...
Είναι βεβαίως δύσκολο να τυποποιήσουμε τη γενική συμπεριφορά της διασποράς, μα τούτο δεν σημαίνει διόλου πως είναι και αδύνατον. Στο πλαίσιο της θεωρίας ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου « Εκεί που οι γραμμές είναι σκληρές και εσκεμμένες αρχίζει ο πίνακας, ακόμη κι αν ήταν υπερβολικό. » Κανένα ...
Η στρατηγική διαχείριση κρίσεων δεν είναι μόνο μία επέκταση ή προέκταση της διαχείρισης κρίσεων. Δεν λειτουργεί αναλογικά με τη σχέση που έχει η θεωρία ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Αυτά τα κομμάτια του χρόνου που ήταν οι άνθρωποι δεν άφηναν ίχνη παρά μόνο στο χαρτί και στο καναβάτσο. Η αποδοτικότητα ...
«Όποιος δεν συνήθισε να εργάζεται με ορμή ποτέ δεν θα καταλάβει την ομορφιά που πεθαίνει.» Μόνον ο Vincent μπορούσε να βλέπει μέσα στην κίτρινη σαγήνη ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Στους διαδρόμους του ασύλου Saint-Paul, ήταν αδύνατο να βρει το μονοπάτι του δίχως να χαθεί στις σκιές των τοίχων ...
Τα όρια της πολιτικής γεωγραφίας είναι τα σύνορα των κρατών. Με άλλα λόγια, η πολιτική γεωγραφία έχει ένα γεωμετρικό υπόβαθρο. Εξετάζει αποστάσεις και ...
Κάθε μέρα ξεχνούσες τα χάδια της νύχτας και της ταχύτητας του χρόνου αλλά με τη βραδύτητα της μνήμης σ’ έπιασα όσο πιο αργά μπορούσα για να φτάσεις ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου H πεταλούδα κρυμμένη μες τ’ αρώματα των φύλλων και των λουλουδιών περίμενε υπομονετικά τ’ αγγίγματα του δασκάλου ...
Μην κοιτάς μόνο το στρατό, Κυριάκο, δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Οι δικοί μας ακόμα και αγνοούμενοι θα δώσουν τη μάχη για τη γη μας. Δεν έχουν ξεχάσει ...
Κάτω από τους πέτρινους τοίχους ένα χαμηλό τραπέζι κρατούσε το μετάξι της πορσελάνης για να το πιούν οι άνθρωποι. Δεν άκουγε το θόρυβο της κοινωνίας ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου « Ώρες όπου το πέπλο του χρόνου και του αμετάβλητου έμοιαζε να σηκώνεται προς στιγμήν. » Ποιος μπορούσε να ιδεί ...
Έπινες το τσάι με τις μυρωδιές ανάμεσα στους νεκρούς της λήθης και προσπαθούσες να θυμηθείς όσα είχε σβήσει η κοινωνία. Το πιάνο δεν έπαιζε περίμενε ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου « Σκέφτομαι να δεχθώ τόσο ήσυχα το επάγγελμα του τρελού όσο ο Degas το επάγγελμα του συμβολαιογράφου. Μα δεν ...
Τα δέντρα δεν ήταν πολύχρωμα παρά μόνο όταν ήταν μαζί. Ο ταξιδιώτης τα έβλεπε μόνα τους μέσα στη μοναξιά. Δεν πρόσεχε τη μοναδικότητα τους αλλά ...
Όταν το κόκκινο έπαψε να φέγγει στη χώρα όπου δεν έπεφτε ο ήλιος, πλησίασε άλλες περιοχές που δεν ήξεραν αυτό το χρώμα και το ερυθρό έγινε θάλασσα όπου ...
Του Ευαγγέλιου μια νέα κίνηση αόρατη σιωπή για άλλη γενοκτονία ιστορία της λήθης αντίσταση της μνήμης ανθρώπινη αξιοπρέπεια βασανιστήρια βαρβαρότητας. ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Βίκυ Τσατσαμπά Μια αίτηση έφτασε στις αρχές. Οι κάτοικοι της Arles ζητούσαν να κλείσουν μέσα τον Vincent επειδή αντιπροσώπευσε ...
Δεν ήταν παρέα αλλά κάθισε μαζί τους δεν ήταν μυστικός αλλά σώπασε. Περίμενε τις πέντε κινήσεις ήθελε ν’ ακούσει τη σιωπή τους. Δεν άντεξε όμως ...
Εκτός ισορροπίας. Ο χρόνος κυλούσε αθόρυβα πάνω στο ερευνητικό κέντρο. Σκοτεινό γραφείο. Το φως δεν έμπαινε από τα παράθυρα. Το τέρας υπολόγιζε κι εκείνος ...
Εκεί Ανάμεσα στα βιβλία που δεν είχαν ξεχάσει τους ανθρώπους o σιωπηλός κατάλογος περίμενε τον αναγνώστη υπομονετικά δίχως ελπίδες και ψευδαισθήσεις. ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Το λινό εγκατεστημένο πάνω στο καβαλέτο άκουγε τις μελωδίες του Bach προτού να δεχθεί τα χτυπήματα τού πινέλου ...
Σε όσους μιλούν για τιμές και σκέφτονται τις εκπτώσεις δίχως κόστος ζητάμε το αδύνατο, για την τιμή των άοπλων που έπεσαν θύματα μιας κοινωνικής ...
Τόσα χρόνια μετά τη γενοκτονία αναρωτιούνται ακόμα αν υπήρξε. Δεν βλέπουν τα θύματα, όχι διότι είναι αόρατα αλλά γιατί είναι τυφλοί. Και τώρα που ...
Η μελέτη του χώρου μέσω των δυναμικών συστημάτων της μορφοκλασματικής ανάλυσης και των νοητικών σχημάτων της τοποστρατηγικής, δεν έχει εφαρμογές μόνο ...
Εκεί στο Lwów στο σκοτσέζικο καφενείο πάνω στο μάρμαρο των τραπεζιών μερικά χέρια έγραφαν κι έσβηναν ένα μαθηματικό κόσμο ώσπου βρέθηκε μια εφήμερη ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Στις Καλαμοσκεπές της Cordeville, οι άνθρωποι έμοιαζαν απόντες. Ήταν μάλλον μέσα και παραξενεύονταν με την υπομονή ...
Δεν την πρόσεχε κανένας εκτός από μερικά batik στο μυστικό δωμάτιο. Δεν έκλαιγε για να την ακούσουν εκτός για μερικούς φίλους από το Αρτσάχ. ...
Δομικά στοιχεία και 3x + 1 πρόβλημα
Όταν εξετάζουν τα γεγονότα δεν διαβάζουν τις επιστολές δεν ξέρουν για τη διαθήκη. Αν δεν είχε γράψει ο Πλάτωνας ποιος θα γνώριζε τον Σωκράτη; ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Φαινόταν μόνος εκ πρώτης όψεως μ’ αυτή τη θάλασσα πίσω του. Μετά κοιτάζοντας τις σκιές των βημάτων του, μια ...
Και τώρα που έληξαν οι εκλογές ποιός θα μιλήσει για τη γενοκτονία; Ποιός δεν θα ξεχάσει τις στρογγυλές κοιλιές; Ποιός θα κλάψει για τα ανθρώπινα ...
«Επείγον: 10 Λευκό Ασημί, μεγάλα σωληνάρια, 6 Πράσινο Βερονέζικο, διπλά σωληνάρια, 3 Κίτρινο Χρωμίου, του λεμονιού 3 Κίτρινο Χρωμίου Νο 2 1 Κίτρινο ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου « Αυτή τη στιγμή, κυριεύτηκα από τα καρποφόρα δέντρα: ροζ ροδακινιές, ασπροκίτρινες αχλαδιές. Δεν υπάρχει ...
Ποιος άνθρωπος μπορεί ν’ αντέξει την ύπαρξη μιας γενοκτονίας; Σιωπή. Κανένας! Χρόνος. Μα τότε ποιος; Χρόνος. Τα τέρατα! Ναι, αυτά μπορούν… Αφού αντέχουν ...
«Σαν φτάνει ένας μήνας ή ένα δεκαπενθήμερο που νιώθεις στριμωγμένος, ειδοποίησέ με, και τότε, θα μπαίνω στα σχέδια.» Είχες πάντοτε συναίσθηση ότι ...
Το Συνέδριο του Βερολίνου του 1878 δεν ήταν απλώς η λήξη του Ρωσο–Τουρκικού πολέμου ή η αναθεώρηση του San Stefano όσον αφορά τη Βουλγαρία, αλλά και μια ...
«Έχω έναν καινούργιο δενδρόκηπο που είναι το ίδιο ωραίος με τις ροζ ροδακινιές, βερικοκιές μ’ ένα πολύ απαλό ροζ. Για την ακρίβεια εργάζομαι πάνω σε ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου «Καταλαβαίνεις ότι η φύση αυτής της χώρας του νότου δεν είναι δυνατό να αποδοθεί με, για παράδειγμα, την παλέτα ...
«Είναι άδικο που οι άνθρωποι κλαίγονται για τη φυγή του χρόνου, κατηγορώντας τον πως είναι πάρα πολύ ταχύς, δίχως ν’ αντιλαμβάνονται πως η διάρκειά ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Για αιώνες, παραμένουν ασάλευτα μέσα στους αγρούς μες την κοινωνική αδιαφορία την πιο ολοκληρωτική ως εάν ο αγώνας ...
Εδώ και δεκαετίες, μετά από τον καθορισμό των συνόρων μας, όλη η εξωτερική πολιτική μέσω της διπλωματίας μάς εξηγεί τα προβλήματα, που προκάλεσαν οι έννοιες ...
Ένας Κινέζος φιλόσοφος έγραψε ότι για να κατανοήσεις πραγματικά την έννοια της ελευθερίας πρέπει να πας φυλακή. Η στέρηση της έννοιας αναδεικνύει το βάθος ...
Παρά τις υποψίες για το τουρκικό κατασκεύασμα, ο Leonardo da Vinci δεν έγραψε μόνον για την Αρμενία στο σύνολό της, μα και για την Κιλικία ιδιαίτερα, όπως ...
Είχαν ταξιδέψει επί μέρες κατά τη διάρκεια της νύχτας για ν’ αποφύγουν τους βαρβάρους που είχαν καταπατήσει την πατρίδα τους. Δεν έβλεπαν πια τον ήλιο ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Ο Vincent δεν έψαχνε το νόημα της τέχνης στη δημιουργία ενός εσωτερικού κόσμου αλλά μέσα στην εγκαρδίωση, ...
Δεν είχε ξεχάσει αυτή τη φορά να φέρει τα παπούτσια του που ενθύμιζαν τις αρβύλες. Όσο για το λινό καναβάτσο, σαν φτιαγμένο στα μέτρα, περίμενε ήδη ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Τι πιο πεζό από μια καρέκλα, ένα ποτήρι, ένα τσιμπούκι ή ένα δωμάτιο; Κι εντούτοις στο σύμπαν του Vincent το ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Στην πιο αγνή αισθητική το δυσκολότερο δεν είναι η τέχνη αλλά η αναζήτηση ανθρώπων αυτών που είναι τόσο απλοί ...
Ποιος δίνει σημασία στα ξεχασμένα παράπονα όταν πέρασε πάνω τους η λήθη της κοινωνίας και τα έθαψε βαθιά. Μόνο η γη μας η γλυκιά που ζει με τα κόκαλα ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου «Αυτόν εδώ το μήνα, εργάστηκα μέσα στους ελαιώνες γιατί με είχαν πραγματικά εξοργίσει με τους χριστούς τους στο ...
Πριν γυρίσει το καράβι κανείς δεν είχε ακούσει για το λιμάνι στο βουνό. Ήξεραν για τα ναυάγια αλλά νόμιζαν ότι το γαλάζιο ήταν μόνο του ουρανού. ...
Ένα λάθος παραπάνω ήταν αυτή η ζωή όπου δεν υπήρχαν τα λουλούδια της άνοιξης για να γίνουν δώρα στις ψυχές που δεν πρόλαβαν να πεθάνουν μαζί μας. ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Στη φράση του Maurice Denis «Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι πριν να γίνει ένα άτι ένα γυμνό ή ένα ανέκδοτο, ...
Ένα αλήτης από τα παλιά ήρθε και πάλι εδώ για να δείξει στους ανθρώπους ότι η κακούργα η κοινωνία δεν κατάφερε να τον σκοτώσει ακόμη κι αν τον πλήγωσε ...
Ναι εκείνο το βράδυ άλλος έπινε άλλος έκλαιγε μαζί με τη μοναξιά τους αλλά εσύ στη γωνιά σου κάτω από τις αναμνήσεις μιας ξεχασμένης αμυγδαλιάς περίμενες ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Στην επιστολή σου 525, δεν δίστασες να γράψεις ζωγραφική στην πρωτόγονη κατάσταση για να χαρακτηρίσεις τα δημιουργήματά ...
Όλη σου τη ζωή δεν ήθελες τίποτα παρά μόνον ένα μπαλκόνι στη θάλασσα για να μην ξεχνάς εκείνα τα παιδικά χρόνια όπου η αλμύρα δεν ήταν παράπονο ...
Πάντα όρθια δεν έκλαψες ποτέ ακόμα και μόνη. Περίμενες. Όχι το τέλος. Την άλλη αρχή. Όχι το όνειρο. Το όραμα. Εκείνες δεν ήξεραν ακόμα. Ήταν ...
«Ο κόσμος δεν με αφορά παρά στο μέτρο που έχω κατά κάποιον τρόπο, μια ιδιαίτερη οφειλή και υποχρέωση - γιατί πράγματι, εδώ και τριάντα χρόνια περιφέρομαι ...
Ήμασταν όλοι μαζί με τα κεφάλια ψηλά δίχως σώμα. Μας είχαν αποκεφαλίσει οι βάρβαροι της λήθης. αλλά είχαμε ακόμα τη γλώσσα μας. Κι εκείνη μετά από χρόνια ...
Πάνω στην πονεμένη γη βρήκες τα χρώματα που έκλεψες από τη λήθη και τα έβαλες στον πίνακα του μέλλοντος για να ζήσουν στην ανθρωπότητα. Η κοινωνία σε καταδίκασε ...
Σκηνή Κ΄ Χαρά Μα τι κάνουν τόση ώρα; Αλεξία Τηγανίζουν! Χαρά Τέτοια ώρα; Αλεξία Αυτοί είναι ικανοί για όλα! Χαρά Με το πείραμα του Αρχιμήδη, ...
Δεν το πρόσεξαν το οξύ πράσινο. Λες και δεν υπήρχε. Ήταν κρυμμένο μέσα στο πράσινο σμαραγδί. Ήταν τόσο σπάνιο. Εκείνος ο γέρος, όμως, με το ψάθινο καπέλο ...
Σκηνή ΙΘ΄ Χάρης Μη μου πείτε ότι θα φύγετε τώρα στο καλύτερο. Χρόνος. Προτείνω να μείνετε όλοι εδώ. Χαρά Να φέρουμε κεριά, τότε. Τέρας Κι εσύ θέλεις ...
- Είδατε την πλατεία; - Ήταν ένας από τους λόγους του ερχομού μας. - Δεν ήταν η μαύρη εκκλησία; - Εκείνη ήταν η αρχή. - Και το τέλος; - Η λίμνη. - Μα γιατί; ...
Σκηνή ΙΗ΄ Σιωπηλά. Χαρά Τι έχεις Αλεξία; Αλεξία Νομίζω ότι είμαι χαρούμενη... Χαρά Για ποιο πράγμα; Αλεξία Για το πείραμα, για το δάσκαλο, ... Χρόνος. ...
Σκηνή ΙΖ' Αλέκος Πού σκέφτεστε να κάνουμε το πείραμα; Αλεξία Θα ’ρθεις κι εσύ μαζί μας; Αλέκος Μία ομάδα δεν είμαστε; Χάρης Και τι ομάδα! Αλεξία ...
Σκηνή ΙΣΤ' Χάρης Ωραία τα σχέδια σου, Αλέκο. Αλέκος Αν δεν είχα τα προσχέδιά του... Χρόνος. Τι κάνει τώρα; Χάρης Σκέφτεται το μέλλον. Αλέκος ...
Σκηνή ΙΕ' Αλεξία Γιατί αντιδράς έτσι; Χαρά Δεν αντιδρώ, αντιμετωπίζω! Αλεξία Τι αντιμετωπίζεις; Χαρά Το μέτωπο... Αλεξία Και το βάθος; ...
Όταν άλλαξαν τα χρώματα κανείς δεν αντιλήφθηκε την επανάσταση που δημιούργησες. Είχες φέρει τον ήλιο και την ώχρα μέσα στο πράσινο και το γαλάζιο μιας ...
Σκηνή ΙΔ' Χαρά Θα κάνουμε πραγματικά το πείραμα; Αλεξία Και βέβαια! Χρόνος. Για όλα τα πρακτικά προβλήματα θα μας βοηθήσει ο Βασίλης. Χαρά Ποιος ...
Εκείνες τις νυχτερινές νότες μιας πονεμένης Ρωσίας που ζούσε ακόμα το έργο του Достое́вский και δεν είχε πεθάνει στη βαρβαρότητα του ατσαλιού που έκοβε ...
Σκηνή ΙΓ’ Αλεξία Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Δx και dx; Δάσκαλος Σε πρώτη φάση, αιώνες. Αλεξία Γιατί τόσο πολύ; Δάσκαλος ...
Μέσα στο τρένο δεν άκουγες μόνο το θόρυβο των γραμμών αλλά και τη μουσική των πράσινων κάμπων ενός Βορρά που έβλεπες με τα μάτια του Νότου μετά από τόσα ...
Σκηνή ΙΑ’ Χαρά Ποιος είναι; Αλεξία Αυτός! Χαρά Αυτός; Αλεξία Όχι αυτός, ο άλλος! Αλέκος Περιμένουμε δύο άτομα; ...
Όταν πήγες στο σπίτι του Théo κι είδες το δωμάτιο με τους πίνακες, στενοχωρέθηκες τόσο πολύ που δεν άντεξε η ανθρωπιά σου. Ήταν ακουμπισμένοι, παρατημένοι ...
Σκηνή Ι' Χαρά Οι δάσκαλοι της ανθρωπότητας; Χρόνος. Δεν πιστεύω στους δασκάλους! Αλέκος Μα, δεν είσαι… ...
Η μουσική δωματίου έπαιζε επίμονα με το ρυθμό που δεν υπήρχε πια για ν’ αντισταθεί μόνη της στο κενό και να γεμίσει τον κόσμο μας μ’ εκείνες τις νότες ...
Σκηνή Θ' Χάρης Τι εννοείς με την έκφραση: δάσκαλοι της ανθρωπότητας; Δάσκαλος Γνωρίζεις βέβαια την άλλη έκφραση: δάσκαλοι του γένους. ...
Μέσα στο τετράδιο Moleskin, βλέπουμε ένα γυναικείο πρόσωπο. Παρατηρούμε μια διάσταση του προσώπου που παραπέμπει στον κυβισμό. Δεν πρόκειται απλώς για ...
Εκείνες τις μικρές ώρες όπου κοιμάται όλη η κοινωνία στην αθανασία της λήθης της, ακούγαμε σιωπηλά το έργο που έγραψαν οι μουσικοί μιας άλλης εποχής της ...
Σκηνή Η' Χάρης Συνωμοσία; Αλεξία Δεν μπορούμε να πούμε τα δικά μας; Αλέκος Τα δικά μας είναι τα δικά σας. Αλεξία Αυτό ...
Σκηνή Ζ' Αλεξία Πες μου τώρα τι έγινε! Χαρά Στην αρχή νόμιζα ότι συνάντησα ένα βιβλιοθηκάριο. Αλεξία Αυτό είναι όντως παράξενο ...
- Γιατί του μίλησες για τη σκόνη; - Πώς θα καταλάβαιναν την πραγματικότητα; - Μπερδεύουν αριθμητική με λογιστική. - Έχεις δίκιο. - Τους είπες για τους ...
Σκηνή ΣΤ' Χαρά Συγγνώμη για την καθυστέρηση. Αλεξία Πού ήσουν; Τι έπαθες; Ανησυχήσαμε… Χαρά Πραγματικά, δεν ξέρω τι να πω… ...
Έπαιζαν 64 παρτίδες δίχως σκακιέρες. Δεν είχαν κομμάτια ούτε πιόνια, δεν έπρεπε. Μόνο χαρτί και μολύβι. Ο καθένας έγραφε τις αόρατες κινήσεις για να μη ...
Σκηνή Ε' Χαρά Μήπως ξέρετε πού μπορώ να βρω τη μελέτη του Καραθεοδωρή για το τηλεσκόπιο του Schmidt; Αναγνώστης Βέβαια. Ελάτε να σας δείξω. Τη ...
Σκηνή Δ' Χάρης Έλα, Αλέκο, πέρασε. Αλέκος Ελπίζω να μην άργησα. Χάρης Η Αλεξία σε περιμένει χιλιάδες χρόνια. Αλέκος ...
Διάβαζε όρθιος τα βιβλίο. Δεν είχε φως στο σπίτι. Είχε ανοίξει το κελί. Έβλεπε το καράβι. Οι παρτίδες στο ταβάνι. Και το βιβλίο κλειστό. Δεν έπρεπε να ...
Σκηνή Γ’ Αλεξία Δεν ήρθαν οι άλλοι; Χάρης Όχι ακόμα! Αλεξία Ας αρχίσουμε, λοιπόν, με το κείμενο του αρχιτέκτονα. Χάρης Βρήκες την πηγή; Αλεξία ...
Δεν υπήρχε λόγος να κάνουμε κάτι άλλο. Στο κάτω κάτω της γραφής η γαμημένη κοινωνία δεν είχε να πει τίποτα. Δεν έπρεπε να χάσουμε άλλο χρόνο. Η φιλική ...
Σκηνή Β’ Χαρά Τι σου είπε ο Χάρης; Αλέκος Ότι πρόκειται για ένα πείραμα. Χαρά Πείραμα του Αρχιμήδη; Αλέκος Αυτό μου είπε μόνο. Χαρά Και ...
Σκηνή Α’ Αλεξία Δεν είναι δυνατόν! Χάρης Τι πράγμα; Αλεξία Να έχει κάνει λάθος! Χάρης Ποιος; Αλεξία Ο Αριστοτέλης! Χρόνος. Δεν είναι ...
Μετά την παράσταση δεν τόλμησαν ν’ ανάψουν τα μεγάλα κεριά. Δεν ήξεραν ότι ήταν λαμπάδες για την ανθρωπότητα κι ότι ήταν η εποχή τους. Εγκλωβισμένοι από ...
Εκείνο το βράδυ του χειμώνα, η ανθρωπιά άνοιξε το μουσείο για να ζήσουν και πάλι οι πίνακες. Είχαν γεννηθεί στη Γαλλία πριν από δεκαετίες αλλά δεν είχαν ...
Η κοινωνία ήθελε μία μόνο γλώσσα για να μην ακούει την ανθρωπότητα. Δεν είχε προσέξει πως ο Достоевский και ο Мусоргський είχαν πεθάνει τον ίδιο χρόνο, ...
Εκεί που έσπαζε η μύτη υπήρχαν πλέον νέα μπαχαρικά. Είχαν βρει μελάνια και πένες και δοκίμαζαν χαρτιά. Έγραφαν για τα ανύπαρκτα και δημιουργούσαν παραμύθια. ...
Όλοι πίστευαν στο αδύνατο διότι ήταν το πιο εύκολο το είχε πει ο αλάνθαστος. Μόνο που ο Αρχιμήδης πίστευε στην ανθρωπότητα και στη νοημοσύνη μόνο. Έτσι ...
- Δεν είχατε πει ότι θα γράφατε περισσότερα; - Βεβαίως! - Μα τότε, τι περιμένετε ακριβώς; - Την κατάλληλη στιγμή! - Και πότε θα γίνει αυτή; - Μάλλον ...
Σύμπλεγμα ξύλου περίμενε λεπτά πινέλα να σηκώσουν εκατό ελέφαντες πάνω σ’ ένα στάχυ και να δει τις τίγρεις να πηδούν έξω από τον πίνακα του πόθου. Το ...
Πάνω στο δερμάτινο χαρτί ο χρόνος είχε αφήσει τα ίχνη του. Δεν ήταν πληγές από μελάνι όπως νόμιζαν οι περισσότεροι. Απλώς μια μικρή υπενθύμιση ότι κάποτε ...
Πριν μελετήσουμε το πράσινο του Vincent ποιος έδινε σημασία στα ανθρώπινα δάση; Κι όμως εκείνα υπήρχαν από παλιά ακόμα και πριν τις κοινωνίες λες και περίμεναν. ...
Με τα δάκρυα του ψέματος, τη δειλία του ατόμου και την αδιαφορία της κοινωνίας έπεσε και πάλι το κεφάλι του Γιάννη. Δεν ξέρει ακόμα για τη χαρά του ...
Εκεί, μακριά, στον κόκκινο ουρανό ανάμεσα στα βουνά της ώχρας και πέρα από τα γαλάζια κυπαρίσσια τα σύννεφα είχαν τη γεύση του ανέμου. Ο Θεοτοκόπουλος ...
Ποια σημασία να δώσουμε στο ίντιγκο της Αρμενίας; Πρέπει να το δούμε ως εθνικό σύμβολο; Ως λογοτεχνικό αίνιγμα; Ή μήπως ο στόχος είναι ακόμα βαθύτερος; ...
Ποιος μπορούσε να κάνει δώρο ένα δερμάτινο βιβλίο εκτός από σένα με τη μυστική πένα για να γράψει ο επόμενος δάσκαλος όχι μόνο το παρελθόν μιας απλής φωτογραφίας ...
Κανείς δεν μπορούσε να υπολογίσει την τιμή της ανθρωπότητας και γι’ αυτό το λόγο για αιώνες νόμιζαν ότι δεν άξιζε τίποτα. Έτσι δημιουργήθηκε η κοινωνία ...
Ποιος ήξερε ότι μετέφραζες τη Βίβλο στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά; Ποιος είχε την ικανότητα να δει στην εικόνα την αγιοσύνη της γραφής του παρελθόντος; ...
Ποιος μπορούσε να δει ότι τόσα χρόνια κρυβόσουν; Ποιος πρόσεχε ότι ζούσες μόνο με αινίγματα; Ποιος ήθελε να θυσιάσει το χρόνο για σένα; Κανείς! Έτσι ...
Δεν ξέραμε αν ήταν σημαντικά όμως ο καθένας έδινε τον εαυτό του για να γίνουν τα ανθρώπινα έργα. Ο ένας το τελάρο, ο άλλος τα χρώματα ένας άλλος ακόμα ...
Ρωτούσες γιατί δεν δίνουμε σημασία στα μικρά αντικείμενα λες και δίναμε στα άλλα. Όλος ο κόσμος σου ήταν τα χειρόγραφα, οι πίνακες κι οι παρτιτούρες των ...
Κάθε λέξη πάνω στο χειρόγραφό σου αποκτά ένα άλλο νόημα λες και δεν υπήρχε πριν. Δεν εξετάζεις τη γλώσσα της κοινωνίας μόνο τη σκέψη της ανθρωπότητας ...
«Τουλάχιστον να σε καταλαβαίνει μια ψυχή πού και πού.» Ο Heinrich von Kleist είχε αγγίξει την ουσία της φρίκης του Vincent. Δεν υπήρχε παρά μόνο ο ...
Texte
«Δεν έχω τίποτα πια, κι είμαι άθλιος κι αποκρουστικός από καλοσύνη, κι αγαπώ την αθλιότητά μου, κι απεχθάνομαι ό,τι μου παριστάνει το ύψιστο.» Ο Clemens ...
Με τις “Εικόνες από μια έκθεση” θέλησες να αποτίσεις φόρο τιμής στο φίλο σου που είχε πεθάνει ένα χρόνο πριν. Υπήρχε συγκίνηση στην κίνησή σου μα ...
Σιωπή είναι τ’ όνομα του βωβού προσώπου στο θεατρικό έργο: Πέντε κινήσεις για μια σιωπή. Δεν εμφανίζεται παρά μόνον στην πέμπτη κίνηση ως το alter ego ...
- Μα δεν κατάλαβα το κωμικό της υπόθεσης! - Δεν έχει σημασία. - Τι έχει σημασία τότε; - Η τραγικότητά της. - Μα δεν ήταν ασήμαντο; - Ήταν! - Και τότε ποιο ...
Οι γενοκτονίες ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας απαιτούν μια οργάνωση για να υλοποιήσουν μια συστηματική καταστροφή, καθώς το όρισε ο Raphael Lemkin ...
Ποιος διαβάζει τους άλλους; Μην κοιτάς μόνο τα αστυνομικά γιατί δεν ζουν μετά το τέλος. Δίνε σημασία στα δοκίμια γιατί κάτι έχουν να πουν. Μην σε μπερδεύει ...
Παλιά ψάχναμε πιάτα για να φάμε ακόμα κι αν τα έσπαζαν μερικοί. Τώρα τρώμε δίχως πιάτο για να προφτάσουμε το θάνατο. Τρώμε γρήγορα μόνοι μας για να προλάβουμε ...
Θυμάσαι τα χελιδόνια της σκοτεινής φυλακής; Ήταν σαν τις πεταλούδες στην άνοιξη της αθανασίας. Κανείς δεν πρόσεχε την ελπίδα τους γιατί δεν έβλεπε τη ...
Texte
Όταν έσπασε το λαγούτο, έπιασες το σπαθί. Δεν έβλεπες τους στρατιώτες κι έδιωξες το σκοτάδι. Ο φίλος σου στο πλευρό σου, κοίταξε τη λάμψη. Αμίλητος κι ...
Όσον αφορά στη συλλογική μνήμη, είμαστε επιλεκτικοί χωρίς αναγκαστικά να συνειδητοποιούμε ότι είναι οι περιστάσεις που επέλεξαν και όχι οι άνθρωποι. Αποδεχόμαστε ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Στο λουλουδιασμένο κάμπο, πλάι στο κόκκινο χορτάρι, έστησες το καβαλέτο σου για να γράψεις τη μουσική των χρωμάτων. ...
Ήταν μικρή αλλά πήρε τη μεγάλη απόφαση. Το παραμύθι έληξε, θα γινόταν ιστορικός της μνήμης. Спасибо! Δεν μπορεί να ήταν εκείνος. Αυτό είπε στον εαυτό ...
Δεν ήταν σίγουρος για το τι έπρεπε να κάνει δεν ήθελε να απογοητεύσει τον δάσκαλο. Προσπάθησε λοιπόν να συγκεντρωθεί για να μην κάνει λάθος. Έγραψε για ...
Ο Clézio ορθά είχε μιλήσει περί των ναών της κατανάλωσης όπου χάνονταν χιλιάδες πιστοί. Αλλά τίποτα περί των βιβλιοθηκών του χρόνου. Κι όμως ήταν ...
- Γιατί δεν πίνεις; - Δεν θέλει να ξεχάσει τίποτα. - Εσύ θα ξεχάσεις; - Δεν θυμάμαι τώρα. - Και πότε θα το κάνεις; - Όταν θα μιλήσουμε γι’ αυτόν που θέλω. ...
Όταν έπιασε την πένα κι άρχισε να γράφει δεν είχε αποφασίσει για το θέμα. Νόμιζε ότι είχε την επιλογή. Τουλάχιστον για μερικά λεπτά. Μετά κατάλαβε ότι ...
Πώς να πούμε το ουσιώδες σε ανθρώπους άφωνους καθισμένους σε κενές καρέκλες ξεχασμένες από το χρόνο; Πρέπει να μας αγγίξει ο πίνακας του δασκάλου για ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου - Πήρες πινέλο με τρίχα ασβού; - Σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερο. - Είναι καλή ιδέα. - Ζωγραφική με λάδι, λοιπόν; ...
Ήμασταν όλοι οι μόνοι μαζί για να ζήσουμε και πάλι το θάνατο της ημέρας. Είχαμε ακόμα κομμάτια κεριά για να ζεσταθούμε στην κουζίνα και να θυμηθούμε τον ...
Ψάχνουμε τις σκιές για να συλλάβουμε το φως ενός ήλιου πανταχού παρόντα με την απουσία του λες κι είχε ξεχάσει την ανθρώπινη παρουσία σ’ αυτή τη γη ...
- Λοιπόν, θα το γράψεις αυτό το κείμενο! - Αστειεύεσαι! - Όχι, μιλώ σοβαρά. - Αν είναι δυνατόν. - Πώς κάνεις έτσι; - Γιατί αστείο ήταν; - Όχι, βέβαια! ...
Μέσα σ’ ένα παλιό γραφείο, η μικρή είχε βρει το μυστικό μελάνι κι ήθελε να γράψει κι αυτή ένα κομμάτι χρόνου. Προσπάθησε να μαντέψει πού ήταν η πένα μα ...
Πόσες φορές δεν ακούσαμε ότι εν αρχή ην ο λόγος χωρίς ν’ αναρωτηθούμε γι’ αυτό που ακολουθεί; Είναι τόσο σημαντικό να είμαστε στην αρχή αν δεν είμαστε ...
- Δεν μιλάς; - Κάνω το χρόνο! - Σιωπή! - Άλλος το κάνει αυτό... - Έχει δίκιο. - Άλλος είναι ο δίκαιος. - Εγώ γιατί να είμαι πάντα το θύμα; - Διότι ...
«Δια δε τους άλλους, οπού δια ψυχαγωγίαν και περιδιάβασιν αναγνώθουν κανένα απλούν βιβλίον, έκρινα με την συμβουλήν λογίων ανθρώπων να πρωτοτυπώσω εις ...
Η μικρή περίμενε ν’ ακούσει το παραμύθι που έλεγε για τη διπλή θάλασσα και το στρόγγυλο νησί του Βορρά. Δεν ήξερε ότι θα πετούσε κι αυτή με τις χήνες του ...
Έψαχναν την πύλη για να μην χάσουν το ρόλο της ζωής τους. Σήκωναν τα βάρη τους για να φέρουν μαζί τους το φως της μνήμης. Έλαβαν το δικαίωμα ν’ αγωνιστούν ...
Εσένα που έγραφες ελληνικά δεν σου έδωσαν σημασία και δεν σε γνώρισαν. Ενώ εσένα που ζωγράφισες σ’ αναγνώρισαν οι άνθρωποι των άλλων κοινωνιών. Έτσι η ...
Όταν συναντιόμασταν το βράδυ για να γράψουμε το μέλλον του παρελθόντος μας, δεν ξέραμε πόσο οι χειρονομίες μας, ήταν σημαντικές για κείνη. Ήμασταν ...
Ποιος ήξερε εκείνη την εποχή ότι ο άδικος Nobile Veneto, κατά τα λεγόμενα των κατοίκων, αποτελούσε το μόνο εμπόδιο στην επέκταση των Οθωμανών; Μόνο ένας ...
Ο Foscarini έλεγε την αλήθεια. Τέτοιο ήταν το πνεύμα της εποχής, μόνο που κανείς δεν το έθετε λες κι επρόκειτο για ταμπού. Οι Ενετοί ευγενείς σκέφτονταν ...
Μέσα στη μάχη των υψομέτρων πολύ συχνά ξεχνούμε το μεγαλείο. Η αντίσταση του Θιβέτ δεν είναι μόνον αντίσταση μιας χώρας μα ενός αληθινού πολιτισμού ...
Σ’ αυτό το ενετο-κρητικό φρούριο πλεκόταν η πιο παράξενη υπόθεση. Επίσημα επρόκειτο για ποίηση μα δεν ήταν καθόλου έτσι. Καθόλου! Η πραγματικότητα ήταν ...
Δεν πειράζει αν σε παρεξηγήσουν. Θα το αντέξεις κι αυτό. Η δικαιοσύνη της ανθρωπιάς δεν εξετάζει τα τυπικά, μόνο την ουσία. Μη φοβάσαι την κρίση διότι ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Πέραν του πιάνου του φτωχού που παριστάνει το ακορντεόν, το μπαντονεόν μέσα από τον ήχο της ελευθερίας που ήρθε ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Δεν πρόκειται απλώς για έναν χορό των σαλονιών αλλά για βήματα της μνήμης μέσα σ’ έναν κόσμο περιορισμένο όπου ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Ακούγοντας Μότσαρτ δεν μεταφερόμαστε στην Αυστρία ή στη Γερμανία αλλά στον ανθρώπινο χρόνο. Καμία έρευνα πάνω ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Τον Απρίλη του 1885, ο Vincent ζωγράφισε στη Nuenen ένα τοπίο με εκκλησία: ήταν λάδι σε καμβά. Στο κάτω μέρος, ...
Ακόμα πιο πριν από το ιστορικό και το ιδεολογικό υπάρχει το νοητικό υπόβαθρο. Στη σκέψη του Λένιν όπως και άλλους πολιτικούς, το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ...
- Πόσα χρόνια τον γνωρίζεις; - Cela fait dix ans maintenant. - Μακάρι να το ζήσω κι αυτό. - C'est bien parti. - Είναι δύσκολα όμως. - C'est cela qui ...
Πίνοντας τις δέκα γεύσεις είδε ξανά τους εκατό ελέφαντες πάνω σ’ ένα στάχυ κι ένιωσε και πάλι όλο το σύμπαν σ’ ένα μόνο άτομο. Ήταν λοιπόν τόσο απλό ...
Ποιος θα το πίστευε πως το σπάσιμο συμμετρίας είναι ικανό να δώσει μάζα σε νοητικά σχήματα; Ποιος θα έδινε μια δεκάρα σε μια ηλεκτρασθενή θεωρία που ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Ακόμα κι όταν ακούγαμε μόνο τον πιο απαίσιο θόρυβο, ξέραμε πως η αναγέννηση μιας παλιάς μουσικής αρκούσε για ...
Μετάφραση από τα γαλλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Μέσα στη λήθη και την αδιαφορία δεν θέλω ακόμα να πεθάνω πριν καταθέσω μαρτυρία για την ανθρωπότητα. Δεν είμαι ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Ακόμα και μέσα στα πιο σκοτεινά στρατόπεδα σε όλες τις γλώσσες, η μουσική ποτέ δεν έπαψε ν’ αντιστέκεται χάριν ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Μερικές φορές, αρκούσαν μερικές λέξεις για να καταλάβουμε τα υπονοούμενα που απαγόρευε η διπλωματία. Πέρα από ...
Οι κλασικές δομές μιλούν για Crisis Management και Strategy Management, ενισχύοντας την άποψη ότι το Management είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Γι’ αυτές ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Μέσα στο θόρυβο της κοινωνίας μερικές νότες αρκούν για να ξυπνήσουν την περιέργεια. Όπως και με την εξήγηση ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Πόσοι ακόμα θα μπορούσαν να διαβάσουν αυτές τις κινήσεις που μιλούσαν μέσα από τους πίνακες του Δασκάλου; Διότι ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Η επανάσταση της προοπτικής δεν ήταν απλώς καλλιτεχνική. Δίνοντας διαστάσεις στους πίνακες πρόσφερε στον άνθρωπο ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Μέσα στο σκοτάδι της μεγάλης αίθουσας βλέπαμε τους χορευτές μετά δυσκολίας. Λες κι έκρυβαν την ψυχή τους από ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Πριν την Αναγέννηση, ο άνθρωπος δεν ήταν παρά ένα σώμα κι αυτό το σώμα ένα απόκομμα ψυχής. Μα οι Δάσκαλοι το ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Καμιά ασχήμια εν απουσία του όμορφου, καθόλου ψυχρότητα ελλείψει ζεστασιάς. Οι γυμνοί του Leonardo δεν είναι ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Ο Leonardo δεν αναζητούσε την ασχήμια στην ανθρώπινη καρικατούρα κι ακόμη λιγότερο την ομορφιά. Εξέταζε την ...
Να δούμε το γενοκτονημένο νέο, αυτό είναι το πρόβλημα. Διότι δεν πρόκειται για μια ερώτηση, δεν είναι καν η ερώτηση: κανείς δεν την έθεσε. Οφείλουμε να ...
Θεέ μου, σώσε με, κρίνε με με τη θέλησή σου. Προσεύχομαι, Θεέ μου, κάνε ν' ακουστούν τα λόγια των χειλιών μου. Γιατί πάτησαν την ψυχή μου δυνατοί και ξένοι, ...
Θεέ μου, με τ' αυτιά μας ακούσαμε για τη δόξα σου, οι παππούδες μας μιλάνε για εκείνα τα παλιά αιματηρά χρόνια∙ πώς με το χέρι το δικό σου το σταθερό ...
Αν εσύ, Θεέ αγαπημένε, με ξεχνάς για πάντα, γυρίζεις το πρόσωπό σου, με εγκαταλείπεις, πόσο θα βασανίζεται η ψυχή μου κι η καρδιά μου θα πονάει; Πόσο ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου - Γιατί είσαι μόνη στους αγρούς; - Για να προστατεύσω το χωριό. - Κινδυνεύει; - Εδώ και αιώνες. - Πώς; - Πρέπει ...
Ο σωστός άντρας στο πονηρό συμβούλιο δεν μπαίνει, και τον κακό δρόμο δεν παίρνει, με το βάναυσο δε μένει. Αλλά το νόμο του Θεού η καρδιά του κι η θέλησή ...
Μαύρο σύννεφο πλάκωσε στο Λιμάνι, σκιά στον ουρανό και τον ήλιο και το θηρίο, η θάλασσα μουγκρίζει και στενάζει, ξεχειλίζει το Δνείπερο. «Εμπρός, παλληκάρια, ...
Υπάρχει τίποτα καλύτερο στον κόσμο από το να ζήσουν ενωμένα τ’ αδέλφια και τα αγαθά να μοιραστούν; Σαν το μυρωμένο θυμίαμα του έντιμου κεφαλιού, που ...
Στον Φάνη Όχι! Γιατί; Δεν θέλω. Το ξέρω, πέθανες. Δίχως κιθάρα. Είμαι μόνος πια. Είσαι μέσα μου με μια ψεύτικη φωνή διότι δεν μπορώ αλλιώς. Πώς ν’ αντέξω; ...
- Γιατί διαβάζεις αυτά τα βιβλία; - Διότι είναι οι πηγές. - Μα δεν σ’ αρέσουν αυτά! - Κάποιος πρέπει να τα μελετήσει, υπάρχει ανάγκη και δεν είναι θέμα ...
Ήταν ασπρόμαυρη η ταινία δίχως σκηνοθέτη, μόνος ένας τραγουδιστής χόρευε με τα βήματα της σελήνης. Η κοινωνία τον ήθελε κακό αλλά οι άνθρωποι άντεξαν κι ...
Εκεί κοντά στο Λευκό Πύργο σ’ ένα τετράγωνο της ζωντανής σκακιέρας μία εκκλησία έγερνε σιωπηλά. Δεν είχε δώσει την τελευταία μάχη στον πόλεμο της μνήμης ...
Εκείνο το κοριτσάκι είχε ταλέντο. Οι κριτές δεν μπορούσαν να τ’ αγνοήσουν. Έπρεπε να το εξοντώσει η κοινωνία. Ήταν ο μοναδικός τρόπος για να ζήσει. Έτσι ...
Δεν επικρίνω το Θεό, δεν επικρίνω κανέναν. Τον εαυτό μου, μόνος, κοροϊδεύω, και τραγουδώντας μάλιστα. Οργώνω το χωράφι μου – φτωχό αργό! Και σπέρνω λόγο. ...
Σε μια προηγούμενη μελέτη με τίτλο Το ιστορικό υπόβαθρο, εξετάσαμε τις πηγές για να κατανοήσουμε τις επόμενες καταστάσεις. Εδώ θα μελετήσουμε το ιδεολογικό ...
Μου φαίνεται, αν και δεν ξέρω, ότι οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν, μεταμορφώνονται όσο ζουν ακόμα σε χοίρους για παράδειγμα και ζουν, λούζονται στις λάσπες, ...
Τα δεκατρία μου περνούσαν. Βοσκούσα πρόβατα στο χωριό. Είτε ο ήλιος έλαμπε τόσο, είτε κάπως ένιωθα εγώ; Ευχάριστα, ευχάριστα μου ήταν, σαν στου Θεού… ...
Τρέχει το νερό στη γαλάζια θάλασσα, μα πουθενά δε βγαίνει, ψάχνει ο Κοζάκος τη μοίρα του, μα δεν έχει. Πήρε ο Κοζάκος τους μακρινούς δρόμους∙ Παίζει ...
Το λιβάνι μοσχοβολούσε τον τόπο σαν για να θυμίζει ένα βουδιστικό ναό. Τα βιβλία σε εμβέλεια λαβής διαφύλατταν τους ανθρώπους από τη λήθη. Όσο για ...
Τρίζει το πορόζι (2) το φεγγάρι βγαίνει, όπως έβγαινε και πριν… Χάθηκε η Σιτς (3,) κι εκείνος που την οδηγούσε. Δεν υπάρχει πια η Σιτς! Τα πυκνά καλάμια ...
Με σένα αγγίξαμε το πράσινο δεν είναι ψέμα, μη νομίζεις. Δεν ξέραμε τις αποχρώσεις του ούτε τα δέντρα ούτε τα λουλούδια. Κανείς πριν από σένα δεν μας ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Κάθε παράξενος χαμαιλέων Εντρυφούσε στη μνήμη καθότι ήξερε ότι ήταν το μόνο μέσο για να διασφαλισθεί ό,τι δεν ...
Όταν κοιτάζαμε τους πίνακές σου δεν μπορούσαμε ν’ αποφύγουμε το ερώτημά σου. Έπρεπε να ζούμε μόνο έτσι; Δίχως έργο, δίχως προσπάθεια και το κυριότερο, ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Όλος ο κόσμος νόμιζε ότι προχωρούσε μέσα στην καθημερινότητα της κοινωνίας κι εντούτοις όλο το πηγαινέλα δεν ...
Όταν ζωγράφισες το πάθος που δεν κάλυψε την τύψη δεν ήθελες να προκαλέσεις δέος μόνο να εκπληρώσεις την ανάγκη. Ένα κομμάτι σώματος άγνωστο ήταν ο πίνακας ...
Πόσο χρόνο αφιερώνουμε μπροστά σ' ένα δέντρο; Πόσες φορές το χαϊδεύουμε; Κι όμως είναι όρθιο και δεν κάνει κακό σε κανένα. Αρκείται σε λίγη έκταση μέσα ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Μιλούσαμε στο κοινωνικό κενό για ν’ αναγνωρίσουμε χωρίς φανάρι έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να ξέρει τις αγωνίες ...
Αναζητούσες τη σκιά του φωτός με τη σκέψη της αθωότητας μα κανείς δεν σου απαντούσε και νόμιζες ότι δεν σου έδιναν σημασία. Μετά από χρόνια κατάλαβες ότι ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Στο σκοτεινό του phtalo ν’ αναζητά τη διαύγεια έμοιαζε παραλογισμός λες και το σμαραγδί έκρυβε το τυρκουάζ ή ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Τα δέντρα του Vincent ήξεραν ότι τ’ αγαπούσε σαν να ’ταν δικός τους. Ο Vincent δεν τα πλήγωνε, απέφευγε το μαχαίρι ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Σ’ εκείνη την επιστολή, υπήρχαν λίγα πράγματα είν’ η αλήθεια. To διάστημα μάς είχε αφήσει λίγο χώρο. Ο χρόνος ...
Εκείνη τη γυναίκα που ήθελες να δεις ως πληγωμένη ομορφιά ήταν μια αναφορά στον ποιητή της εξορίας που έζησε στα χιόνια με τους νεκρούς της μνήμης ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Τρεις φάσεις ήταν αρκετές για να γράψεις τις δύο πράξεις ενός χαμένου μονολόγου. Στο μουσείο με τους πίνακες ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Το χρώμα δεν πρέπει να σε ξεγελά. Ανήκει μόνο στην ανθρωπότητα. Δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Αποτελεί μόνο ...
Ποιος έβλεπε την έρημο της κοινωνίας; Ποιος ήξερε για την έννοια του κενού; Κοίταζες πλέον την ανθρωπιά και γνώριζες το μέλλον. Η ελευθερία δεν είναι ...
Κανένας δεν πίστεψε στο θαύμα σου. Κι όμως διέσχισες το αμόνι του ήλιου για ν’ αποδείξεις την αξία των ανθρώπων. Δεν ήταν θράσος ούτε τρέλα ακόμα λιγότερο ...
Vincent, Γιατί δεν μου είπες ότι δεν έχεις χρώματα; Σε ποιον άλλον θα το πεις; Πόσα θέλεις να σου φέρω; Πότε θα πας στον παλιό μύλο; Εκεί κοντά στα ...
Σπάνια διαβάζουμε τις πηγές για να καταλάβουμε ένα θέμα κι όμως είναι ο μοναδικός τρόπος για να δούμε το αόρατο. Τα άπαντα του Λένιν απαντούν σε πολλά ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Βαδίζαμε στην άκρη του πίνακα λες και δεν τολμούσαμε να πλησιάσουμε τον παλιό μύλο και το βρώμικο τοίχο. Δεν ...
Την άνοιξη, ο χαρούμενος ήλιος κρυβόταν στα χαμογελαστά σύννεφα. Τους αλυσοδεμένους επισκέπτες τους κερνούσαν με το εγκάρδιο τους τσάι και άλλαζαν φρουρούς, ...
Πίσω στα παρασκήνια ένα πιάνο περίμενε μέσα στο σκοτάδι ν’ ανάψουν τα φώτα της ανθρωπιάς. Δεν έκλαιγε πια ο συνθέτης διότι ένιωθε ήδη τη δικαίωση. ...
Σ’ εκείνο το παλιό βιβλίο, σ’ εκείνο το παράξενο θεατρικό δεν έγραφαν για τη γεύση. Μιλούσαν μόνο για τις θλίψεις μιλούσαν μόνο για ανθρώπους, τίποτα όμως ...
Χαίρε, χωράφι μου, απότιστο! Χαίρε, γη μου, που δε σκεπάστηκες με ανθισμένο κριθάρι! Άνθισε, με ρόδινο κρίνο, άνθισε! Θ’ ανθίσεις, θα πρασινίσεις, ...
Μην παντρευτείς πλούσια, θα σε διώξει απ’ το σπίτι. Μην παντρευτείς φτωχιά, θα χάσεις τον ύπνο σου. Μα παντρέψου τη λευτεριά, κοζάκικη μοίρα, Όπως θα ’ναι, ...
Μη ζηλεύεις τον πλούσιο, ο πλούσιος δεν ξέρει από φιλία, από αγάπη – όλα τα μισθώνει. Μη ζηλεύεις ...
Το πρώτο λουλούδι που ζωγράφισες ήταν ήδη παράξενο, δεν ταίριαζε για παιδί. Έδειχνε τα αόρατα πέταλα του αλόγου του ανέμου των τοπίων που έσταζε ...
Η Ανθρωπιά του Vincent είναι πρώτα απ’ όλα φυσική. Δεν είναι φτιαγμένη για την κοινωνία. Διότι η αμεσότητά του με τη φύση είναι απαράδεκτη για τα συμβατικά ...
Όταν ήσουν μικρός ή τουλάχιστον όταν έτσι νόμιζαν και σε ρωτούσαν τι ήθελες να γίνεις όταν θα ήσουν μεγάλος δεν απαντούσες παρά μόνο όταν έβλεπες ...
Κανένα πανεπιστήμιο της πατρίδας σου δεν χωρούσε την εμβέλειά σου. Κανένας φοιτητής δεν άντεχε το βάθος των γνώσεών σου. Έπρεπε να βρεις αλλού αυτούς που ...
Ακόμα κι αν μένεις στο εξωτερικό και ζεις στην πατρίδα σου, δεν παύει να είσαι παρά ένας νοητικός μετανάστης. Η απόσταση κάνει πολλά αλλά δεν επαρκεί ...
- Γιατί επιλέξατε αυτό το βλέμμα; - Έπρεπε. - Ποιος ο λόγος; - Δεν υπάρχει ανάγκη λόγου όταν γίνεται λόγω ανάγκης. - Αναφέρεστε στους πατατοφάγους; - Όχι ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Δεν ήταν ακόμη ανάμνηση μα εσύ καρτερούσες ήδη το μέλλον στο βλέμμα αυτής της γυναίκας κάτω από κείνο το άσπρο ...
Κάτω από τα ματωμένα χώματα η γη της μνήμης περίμενε τους δίκαιους για να ζήσει και πάλι τη χαρά του κόσμου. Όλοι νόμιζαν ότι είχε πεθάνει οριστικά. Μα ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Πάνω στους κορμούς των δέντρων, τα χρώματα είχαν ορίσει την έκταση του καμβά. Εδώ και δεκαετίες περίμεναν το ...
Οι αξίες μας δεν είναι κρυφές κάθε σελιδοδείκτης τις γνωρίζει ακόμα κι αν ξεχνούν τα φύλλα. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για ένα μοναδικό βιβλίο και ξέρει ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Αγαπούσες τόσο πολύ τα λουλούδια που έβλεπες την ψυχή τους μέσα από τη ζωγραφική σου. Δεν ήταν πια φυτά μα ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Ξαπλωμένη στο κρεβάτι ντυμένη με τη γύμνια σου, περίμενες υπομονετικά τις κινήσεις του ζωγράφου πάνω στον αόρατο ...
Αιώνες άντεξες τις ανόητες κατηγορίες των κοινωνιών της λήθης. Όλες έλεγαν ότι οι μηχανές σου δεν ήταν παρά μόνο σχέδια. Τα οράματά σου και τις εφευρέσεις ...
Είχαν βάλει το ψηφιδωτό των σκεπών ανάμεσα στα τρυφερά βλέμματα ενός σκούρου και μιας ώχρας. Τα έντονα χρώματα της παλέτας έδειχναν τον κόσμο του ζωγράφου ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Δίχως να σκύψουμε πάνω στη γη, θα ήταν απάνθρωπο να περιμένουμε να μας προσφέρει τα μήλα δίχως ουρανό. Έπρεπε ...
Δεν υπήρχαν κενές καρέκλες και τα λάδια αγκάλιαζαν τους άγνωστους ανθρώπους. Δύο πορτραίτα για ένα τοπίο για την κομψότητα της μνήμης και την ανάγκη της ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Στο τέλος εκείνης της ημέρας στη Nuenen, θα μπορούσε να ήσουν μόνη στην άκρη του δάσους διανύοντας το μονοπάτι ...
Σ’ εκείνο το κρυφό τοπίο δεν πήγες μόνο μία φορά για να κλέψεις τα χρώματα. Ήταν τα πράσινα λευκά και τα γαλάζια φωτεινά μα εσύ πρόσεξες τα κόκκινα. ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Βίκυ Τσατσαμπά Ακίνητη, μέσα στην ησυχία, άκουγε τα χτυπήματα των πινέλων καθώς ηχούσαν την κωδωνοκρουσία της καθημερινότητας ...
Στις νοητικές καταστάσεις βρίσκεται η κορυφή του εξαπλάσιου. Διότι το νοητικό είναι αυτό που είναι φωτεινό και γνώση. Έτσι μέσω του φωτεινού-σκοτεινού, ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Σ’ αυτή τη σκιά που ίσα-ίσα αποτυπώνεται, διέκρινα το βλέμμα σου κάτω από ένα τσόχινο καπέλο. Σ’ αυτόν τον πόλεμο ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Κάτω από το ύψος μιας μεγαλοπρέπειας μεταμορφωμένης από το χρόνο σε δέντρο, οι άνθρωποι βάδιζαν πάνω στην ψιλή ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Κατά μήκος μιας άγνωστης γέφυρας ένας περίπατος έσερνε τα πόδια λες κι ήθελε να πιεί ακόμη λίγο την ακρογιαλιά ...
Είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσουμε αυτή τη σχέση που ενώνει τις ιδιομορφίες του πολλαπλού; Γιατί τα δάχτυλα δεν βλέπουν τη μοναδικότητα του χεριού; ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Εκεί, ανάμεσα στη γη και τους σανούς, μόλις που υπήρχε χώρος για ζωή για κάποιους άντρες και γυναίκες καταδικασμένους ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου «Από τα δικά μου έργα, θεωρώ τον πίνακα των χωρικών πατατοφάγων, που ζωγράφισα στη Nuenen, σαν να ήταν τελικά ...
Δεν είσαι ένας πυρήνας. Δεν είμαστε οι προεκτάσεις σου. Ο κόσμος δεν είναι ένα σολιψιστικό όνειρο. Το σύμπαν είναι ενιαίο μέσα στην πολλαπλότητά ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Μπροστά στο χοντρό τόμο με το εξώφυλλο από χοιρόδερμα και τη μελαγχολία των σκοτεινών σελίδων, δεν δίστασες ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Έστω κι αν ο ουρανός ήταν μουντός, διέχεε εκείνη τη λάμψη ικανή να φωτίζει τις στέγες του Παρισιού. Κι εσύ, ...
Στη σκλαβιά ήταν δύσκολα, αν κι η λευτεριά δεν υπήρχε στ’ αλήθεια, μα κάπως ζούσαμε, σε ξένο μεν αλλά χωράφι… Τώρα μ’ αυτή την κακή μοίρα, σαν το ...
Στην ξενιτιά, δε ζεσταίνει ο ήλιος, ενώ στο σπίτι έκαιγε. Δεν ήμουν χαρούμενος ούτε στη δοξασμένη Ουκρανία. Κανείς δε μ’ αγαπούσε, με χαιρετούσε, ...
Η χαράδρα διαδέχεται τη χαράδρα, κι η στέπα τον τάφο. Από τον τάφο ο Κοζάκος σηκώνεται γκρίζος, σκυφτός. ...
Αφιερωμένο στους συγκρατούμενούς μου Θυμηθείτε, αδέλφια μου… Ποτέ να μη γυρίσει πια ο πόνος, ...
Σιωπηλός κόσμος, αγαπημένος τόπος, Ουκρανία μου! Γιατί σε εξολόθρευσαν, γιατί, μάνα, πεθαίνεις; Μήπως πριν την αυγή δεν προσευχήθηκες στο Θεό, ...
- Πώς εξηγείται η πολυπλοκότητα; - Με απλούς όρους. - Αυτό είναι πάντα δυνατόν; - Όχι, βέβαια. - Πρέπει λοιπόν να προσπαθούμε; - Ναι, βεβαίως. ...
Περνούν οι μέρες, περνούν οι νύχτες, περνά το καλοκαίρι, θροΐζουν τα κιτρινισμένα φύλλα, κλείνουν τα μάτια, κοιμούνται οι σκέψεις κι η καρδιά μου, όλα ...
Αδιαφορώ, αν θα ζήσω στην Ουκρανία ή όχι. Αν θα με θυμηθούν ή με ξεχάσουν στη χιονισμένη ξενιτιά – ...
Στον πρόλογο του βιβλίου του με τίτλο: The universe in a single atom, ο Tenzin Gyatso, ο 14ος Δαλάι Λάμα γράφει: «Επειδή είμαι ειλικρινά διεθνιστής, ...
Σκέψεις μου, σκέψεις μου, μαζί σας ήρθε συμφορά! Θλιμμένες γραμμές γιατί σταθήκατε στο χαρτί;.. ...
I Κάποτε στην Ουκρανία τ’ άρματα βροντούσαν, κάποτε οι Zαπορόζτσοι (2) βασίλευαν ωραία. ...
- Θυμάσαι το Σούνιο; - Πώς να το ξεχάσω; - Το λευκό; - Και το γαλάζιο! - Οι στήλες όμως... - Τι έγινε; - Festa Mobile... - Τι σχέση έχει ο Hemingway; - Σκέψου ...
Μεγάλωσα σε ξένη γη, κι ασπρίζω σε ξένο τόπο: Στο μοναχικό μου εαυτό φαίνεται – τίποτα καλύτερο δεν έχει ο Θεός από το Δνείπερο και τη δοξασμένη μας ...
Ακούς τη μουσική ή σ’ αγγίζει πλέον μόνο ο θόρυβος; Στους τοίχους βλέπεις τα λάδια του άγνωστου στρατιώτη που πέθανε δύο φορές για σένα. Δεν δακρύζεις ...
Άπλυτος ουρανός, νυσταγμένα κύματα και πάνω στη μακρινή όχθη σα μεθυσμένα, νεροκάλαμα λυγίζουν χωρίς άνεμο. Θεέ μου! Πόσο καιρό θα ’μαι εδώ σ’ ...
Ο ήλιος βασιλεύει, τα βουνά σκοτεινιάζουν, το πουλάκι σωπαίνει κι ο κάμπος βουβαίνει. Χαίρονται οι άνθρωποι και αναπαύονται, ...
Όταν έκλεψες τα χρώματα από τα άγνωστα τοπία, κανείς δεν προσπάθησε να μάθει για το παρελθόν. Ενώ εσύ ήξερες ότι είχαν μόνο μέλλον πλέον. Έτσι τα χρώματα ...
Δεν είχες διαβάσει εκείνο το επικό βιβλίο του συγγραφέα της αποκρυστάλλωσης αλλά φορούσες ήδη τα χρώματα. Δεν είχες τις πληγές ενός αόρατου κόσμου όπου ...
Όταν πέθαναν το ζώο και το ξύλο κανείς δεν τα πρόσεχε πια. Δεν υπήρχαν για την κοινωνία της λήθης. Μόνο ο ζωγράφος τα έπιασε και πάλι για να μην ξεχάσει ...
Μέσα στο δωμάτιο ήταν μόνος με τα πινέλα και τα χρώματα αλλά στο άλλο, εκείνο που δεν υπάρχει για τους άλλους, περίμεναν ήδη το παστέλ διότι άκουσαν το ...
Οι πινελιές του είχαν το πάχος του κόσμου και κάθε στάχυ άντεχε εκατό ελέφαντες. Μόνο έτσι η γη θα γύριζε πάνω στον πίνακα. Μόνο έτσι θα υπήρχε η αλήθεια ...
L’innovation de Vougiouklis et Vougiouklis en ce qui concerne le remplacement de l’échelle par la barre a des racines profondes dans l'opposition entre ...
Όταν άνοιξε ο τάφος όλοι ήθελαν να δουν το πτώμα. Τόσα χρόνια κοίταζαν μόνο το σώμα δίχως να καταλάβουν το πνεύμα. Και τώρα, μπροστά στο κενό της γνώσης ...
Γράφουμε για την ανάγνωση που δεν υπάρχει ακόμα. Δεν κοιτάζουμε το πλήθος αλλά τον ανύπαρκτο λαό. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά μόνο μπρος και πίσω ζουν οι ...
από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Γερμένος, όπως κι εσύ, πάνω στο κανναβάτσο του, ο υφαντουργός έσφιγγε τα χείλη του. Συγκεντρωνόταν στο μοτίβο, έγερνε ...
Μη μιλάς για χημεία όταν δεν ξέρεις τι σημαίνει άτομο. Μην παίζεις με τις σχέσεις αφού δεν έμαθες τη θεωρία. Διότι θέλεις δεν θέλεις τα λευκά όρια υπάρχουν. ...
Όταν διαβάζαμε τους Δίκαιους δεν αντέχαμε τον πόνο της απολογίας κι ήταν τόσο σκληρός ο χειμώνας. Μα τώρα που είδαμε τα μέρη που δεν τρέμουν πια για την ...
Όλοι έλεγαν ότι ο ερχομός του δασκάλου στη Θράκη, ήταν τυχαίος. Οι περισσότεροι ήταν αθώοι κι έλεγαν ό,τι πίστευαν. Μερικοί όμως ήξεραν ότι ήταν ψέμα. ...
Η ιστορία της γενοκτονίας δεν είναι αυτοσκοπός, τουλάχιστον για το λαό των επιζώντων, και η διαδικασία διόρθωσης αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη περί τούτου. ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Στεκόσουνα κάτω από τις τέσσερις κολόνες της σοφίας για να μελετήσεις τον ερχομό ενός από τα τελευταία σου ...
Οι ρευστές καμπυλότητες χτυπούσαν πάνω στο βράχο για να χαράξουν τη μνήμη των ανθρώπων που δεν υπήρχαν. Αναζητούσαν μέσα στο κενό το μαθηματικό ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Όταν όλο σου το σύμπαν χωράει σε μια καλύβα δεν είναι επειδή είναι μεγάλη αλλά επειδή είναι μικρό. Πρέπει λοιπόν ...
Μακριά από τους ανθρώπους, τα έλατα και το χιόνι σκέπαζαν τη γη. Το παράξενο δεν ήταν το κρύο αλλά η επιμονή της ζωής να ξανασκεπάζει. Δεν ήταν ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Φυτεύαμε στη γη των μήλων τον ένα και μοναδικό μας χρυσό, λίγη κίτρινη ώχρα και σκιά, για να ξεφύγουμε από τη ...
Σου είχαν μάθει ότι η σκλαβιά είναι η μοναδική ζωή για το μαύρο και το πίστεψες για αιώνες. Όμως η ανθρωπότητα δεν ξέχασε τα δικαιώματά σου και τη θυσία ...
Πόσα θα έδινες για ένα μαύρο χαμόγελο; Έναν πίνακα, ένα έργο ή μια ζωή; Εκεί που δεν υπάρχει τίποτα, γιατί να ζεις μόνο και μόνο για να πεθάνεις; Η γη ...
Ο Vincent θα μπορούσε να πεθάνει στα οδοφράγματα της φαντασίας αλλά η μικροαστική πραγματικότητα τον μεταμόρφωσε σε επαναστάτη της ματαιότητας. Μοναδικό ...
Οι ζωντανοί θα πεθάνουν και οι νεκροί δεν θα ζήσουν πια, οι επιζήσαντες όμως; Είναι οι άνθρωποι που έζησαν το θάνατο και γνωρίζουν πια την αξία της ζωής. ...
Όταν είδαν το σπασμένο κομπολόι έκλαψαν από συμπόνια δίχως να καταλάβουν ότι ο παππούς μ’ αυτή την τελευταία κίνηση τούς έδειχνε το μονοπάτι της μυστικής ...
Εν αρχή, οι ρίζες, ουδεμία λύση, παρά τις προσπάθειες και την υπομονή αιώνων. Αδάμαστες, στον εγκλεισμό πολυωνύμων απλές ή πολλαπλές. Κι έπειτα, ...
Στην τοπολογία αλλά και στη μορφοκλασματική ανάλυση, η σκόνη του Kantor ή το τριαδικό μοντέλο, παρουσιάζεται ως το ισοδύναμο του συνόλου των πραγματικών ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Ο Jean-Jacques ήταν μόνος, μα όχι πολύ. Ήταν επιλογή ζωής, μια φιλοσοφία διαφωτισμένη από κάποιες πεποιθήσεις. ...
Γιατί τόσο γαλάζιο το χρώμα της θάλασσας; Ποιος μπορεί να το δει; Και για ποιο λόγο; Όλοι κοιτάζουν την παρέα, τη γειτονιά, την κοινωνία. Και ο ουρανός ...
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Προχωρούσαν κι οι δύο στο μονοπάτι της ζωής, μόνοι αλλά μαζί, ενωμένοι σαν ένας άνθρωπος, ένα αληθινό ζευγάρι ...
Δεν ήταν πια πέτρινοι όπως παλιά για να είναι έτοιμοι να πολεμήσουν το κενό και τη λήθη. Στέκονταν όρθιοι στη μέση του σκυμμένου πλήθους για να προστατεύσουν ...
Πάνω στους πίνακες, τα στραβά πρόσωπα μάς εξέταζαν για να καταλάβουν καλύτερα τη σύγχυσή μας. Δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε τη χαρά τους που υπήρχαν ...
- Δηλαδή τώρα, τι τους είπατε; - Την αλήθεια! - Μα, δεν βλέπετε ότι θα σκάσουν από περιέργεια; - Είναι, λοιπόν, τόσο σοβαρό το θέμα; - Βεβαίως! ...
- Δεν σ’ ενοχλεί που πέθαναν; - Ποιοι; - Τα θύματα. - Ποια θύματα; - Εκείνα που θυσίασαν και δεν μπόρεσαν να θυσιαστούν. - Δεν σε καταλαβαίνω.. - Γιατί ...
Μέσα στο θεατρικό έργο Η δύναμη του αδυνάτου δεν υπάρχει μόνο ένα πείραμα. Βέβαια, το πείραμα του Αρχιμήδη είναι ο πυρήνας του έργου το οποίο είναι και ...
Ποιος θυμάται τα θύματα των άλλων εποχών, των άλλων κοινωνιών; Εσύ που επιβιώνεις μες στη μάζα και χαίρεσαι που υπάρχεις δίχως να κατανοείς ότι δεν ζεις. ...
Με τις πρώτες πινελιές η έντονη ευαισθησία σου φανερώθηκε στο καναβάτσο για να προστατέψει τους ανθρώπους από την αδιαφορία και τη λήθη. Παρά τις ...
Πώς να δούμε το αρμενικό βλέμμα μέσα σ' όλο αυτό το αίμα; Πώς ν' αντιληφθούμε τον πόνο του αοράτου; Γιατί να υποφέρουμε για τον άγνωστο; Γιατί να λυπηθούμε ...
Texte
Τα χέρια δεν άγγιζαν το λάδι παρά μόνο μέσα από τα πινέλα. Το ζώο ήταν ένα διάμεσο ανάμεσα στη χρωματική μάζα και στο υλικό του λογίζεσθαι. Έτσι οι ...
Όταν εξετάζουμε το Αιγαίο, μας προβληματίζει και όχι μόνο γεωστρατηγικά. Έχει μία δυναμική που αντικρούει τις απλοϊκές μας απόψεις περί ξηράς. Ως χώρος ...
Συνεχίζοντας πάλι τις χειρονομίες του παστέλ είναι δυνατό να νιώσεις την υφή του χρώματός σου και την έκφραση του εσωτερικού προσώπου. Ως εάν χτιζόταν ...
«Ίσως θα μπορέσεις επίσης να καταλάβεις ότι δεν θεωρώ τις μελέτες μου σαν κάτι διαμορφωμένο όλο καθεαυτό αλλά αντιθέτως παρέμενε πάντα στο πνεύμα ...
Πάνω στο βαθύ κόκκινο του πίνακα δεν έβλεπαν όλοι τα αρμενικά ίχνη. Μέσα σε τόσο αίμα πώς να δουν το θύμα; Κι όμως εσύ σιωπηλός κοίταξες την ανθρωπιά που ...
Οι χοντροκομένες παράγκες των αγροτών της περιοχής δεν ήταν για τον Vincent παρά μαύροι και γήινοι όγκοι μόλις και μετά βίας περιγεγραμμένοι μέσ’ ...
Texte
Texte
Texte
Μια γενοκτονία είναι ένα γεγονός, ένα βάρβαρο γεγονός, ωστόσο παραμένει ένα γεγονός. Μόνο που τι γίνεται μετά; Υπάρχει στ’ αλήθεια; Έχει κάποιο νόημα ή ...
Texte
Lorsque les femmes reçoivent des fleurs, combien d'entre elles sont conscientes de la différence entre celles qui sont coupées et celles qui sont en pot? ...
Texte
Texte
- Δεν μπορώ να το πιστέψω! - Τι πράγμα; - Ότι του άφησε να διαχειριστεί το έργο του εν λευκώ. - Υπήρχε απόλυτη εμπιστοσύνη. - Το ξέρω. - Μα τότε τι σε ...
Ποιος πρόσεξε το βάθος όταν κοίταξε τον πίνακα της μη αβελιανής ομάδας; Εκεί έκρυψε ο Hamilton τη δυνατότητα της πολλαπλότητας νέων φανταστικών αριθμών. ...
Χρόνια περίμεναν αυτή τη στιγμή όχι μόνο οι ξεχασμένες επιστολές αλλά και οι δύο φίλοι καθισμένοι πάνω στις κενές καρέκλες του μουσείου. Έτσι άκουσαν τους ...
dédié à Ph.K. Δεν ήξερε τι σημαίνει η κοινωνία της αδιαφορίας και ξέχασε να την αγαπήσει δίχως λόγο. Όταν όμως έμαθε γι’ αυτήν και κατάλαβε τους ...
Πάνω στο μπουκάλι του κόκκινου κρασιού ήταν κολλημένη μια παλιά ετικέτα με χρώματα ξεθωριασμένα από το χρόνο. Όμως παρά την εγκατάλειψη, είχε διατηρήσει ...
Κάτω από το πάχος της ζωγραφικής ήταν κρυμμένη η θέληση να ζήσει μέσα στο χρώμα της γης της ώχρας. Οι επισκέψεις στη Roussillon δεν αρκούσαν πια, χρειαζόταν ...
Κοίταζε σταθερά το πνεύμα του ζωγράφου χωρίς να μπορεί να το καταλάβει. Όλη αυτή η δουλειά φαινόταν περιττή τουλάχιστον για τη δική του πραγματικότητα. ...
- Πού ήσουνα αύριο; - Εδώ στο χθες. - Και τι θα κάνεις τώρα; - Θα επιστρέψω στο σήμερα. - Κι αν ξημερώσει ο κόσμος; - Θα έμενα φυλακισμένος. - Δεν φοβήθηκες; ...
Όποιος δεν έχει διασχίσει την Αρμενία δεν μπορεί να υποψιαστεί τη θαλασσινή της αύρα. Βέβαια, η Αρμενία είναι η γη της πέτρας και κανείς δεν μπορεί να ...
Πολλοί από τους δικούς μας δεν ξέρουν ακριβώς τι να κάνουν όσον αφορά στο θέμα της γενοκτονίας στην Ελλάδα. Και οι περισσότεροι παραμένουν παθητικοί, περιμένοντας ...
Όλοι έψαχναν τα πλούτη και το χρυσό για να μπορέσουν να υπάρξουν δίχως να καταλάβουν ότι δεν ζούσαν. Είχαν γεννηθεί σε μία νεκρή κοινωνία όπου η μοναδική ...
Δεν άντεχα άλλο αυτό το κρύο πάνω στο κατάλευκό σου δέρμα. Δεν ήθελα να σπάσει την πορσελάνη που έπλασε την κούκλα των ονείρων. Έτσι έψαχνα μες στα ίχνη ...
- Τι είπε ο δάσκαλος; - Να ετοιμάσουμε τον κατάλογο... - Τι είπε, λέει; - Τον κατάλογο της έκθεσης. - Μα θα πουλήσουμε τα έργα; - Όχι βέβαια! - Μπορείτε ...
Το χρώμα σέπια στο βάθος ήταν αναγκαίο για να δημιουργεί αντίθεση με τα παπούτσια τόσο κοντά στη γη της σκιάς και τη χρυσή ώχρα. Μα πώς να ζωγραφίσεις ...
Η νέα έκθεση ζωγραφικής του Νίκου Λυγερού με τίτλο Ο κόσμος του Vincent είναι αφιερωμένη στο έργο του Vincent van Gogh (1853-1891). Αποτελεί την εικαστική ...
Άλλοι σε πήραν για στρατιωτικό απ’ τα παλιά κι άλλοι για εργάτη, κανείς δεν έβλεπε κάτω από το κασκέτο ότι ύφαινες το χρόνο. Μόνο ο Vincent και τα πινέλα ...
Κάτω από το βάρος των κίτρινων φύλλων περπατούσαμε μες στο φθινόπωρο για να συναντήσουμε την ανθρωπότητα που ήταν κρυμμένη στις Alyscamps. Πλάι στους ...
Σ’ αυτό το κόκκινο δάσος δίχως φρούτα όπου ήταν αδύνατον για έναν άνθρωπο να διακρίνει τα φύλλα τα φθινοπωρινά, βρισκόταν μια νέα γυναίκα που έμοιαζε με ...
Σιγά-σιγά μάθαμε τα κρυφά σχήματα που μας δίδαξε η αλληλογραφία του γέρου νέου και του νέου γέρου για να διαβάσουμε τα κείμενα που δεν έχουν λέξεις αλλά ...
Στο περιγιάλι δεν ψάξαμε βότσαλα αλλά σπάνια κοχύλια υπερδομών για να δούμε επιτέλους τα σχήματα που σκάλισαν οι αιώνες της ζωής για να δείξουμε την ουσία ...
Ως πελαργοί δεν είχαμε φτερά. Τα μετέωρα βήματα πάνω στους βράχους ήταν ένας τρόπος ν’ αγγίξουμε το αόρατο. Πάνω στα κομμάτια της αιωνιότητας δύο εφήμεροι ...
Η θεωρία της Γαίας δεν είναι μόνο ένα γνωστικό εργαλείο, ούτε απλώς ένα αφαιρετικό νοητικό σχήμα αλλά μία μη συνειδητοποιημένη πραγματικότητα. Η δυσκολία ...
Ποιος μπορούσε να φανταστεί ένα ζωγράφο που του έλειπαν τα χρώματα; Κανείς μέσα στην κοινωνία της λήθης και της αδιαφορίας. Γι’ αυτούς, ένας ζωγράφος έχει ...
Αν και η φωτογραφία ήταν παλιά το ζευγάρι που χαμογελούσε έλαμπε ακόμα και τώρα. Είχε πάνω όχι μόνο το χρώμα εκείνης της σπάνιας ανθρωπιάς αλλά ...
Όταν όλοι οι νέοι ζουν μόνο για το τέλος της ζωής αν και μόνο είναι μόνιμη πώς να καταλάβουν τη δύναμη ενός παπά που δημιούργησε τη μνήμη της πατρίδας ...
Δεν υπήρχε πίνακας αλλά όλοι νιώσαμε την επιρροή του Vincent όταν φάγαμε και πάλι εκείνα τα σπαγγέτι στο κόκκινο δωμάτιο. Για χάρη μας δεν τα έσπασες για ...
Όταν έφερες κρασί, κρυφά, έφερες και την ανθρωπιά του χρόνου. Και πάνω στο τραπέζι άφησες το στίγμα της ανθρωπότητας. Ήταν το δώρο της φιλίας που δεν ήθελε ...
Ανάμεσα στα χωρισμένα γράμματα υπήρχαν κρυφές δομές γραμμένες σε άλλη γλώσσα και σε άλλες διαστάσεις. Ο Γιάννης έγραφε όσο πιο τρυφερά μπορούσε τα στίγματα ...
Τέσσερεις άνθρωποι κοίταζαν μόνοι και μαζί πώς να μοιραστούν τη χαρά ενός κομματιού ψωμιού και τα πάθη ενός ποτηριού κρασιού. Έτσι, παρέμειναν σιωπηλοί ...
- Τον κατάλογο, παρακαλώ... - Μα, δεν υπάρχει ακόμα. - Και τι περιμένετε; - Να στεγνώσουν οι πίνακες... - Και τα σκίτσα; - Είναι έτοιμα. - ...
Πέρα από την θυσία και την αντίσταση πρέπει να υπάρχει στόχος. Από μόνες τους έχουν οντότητα, αλλά όχι νόημα. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές δεν αρκεί να ...
Εκεί στο μουσείο του παπά ένα παλιό γραμμόφωνο μάς χτύπησε το χέρι για ν’ ακούσουμε και πάλι τα όνειρα μιας άλλης εποχής και να καταλάβουμε το λάθος μας. ...
Όλοι περίμεναν ν’ ακούσουν το λεπτό σιγής του ανθρώπου αλλά δεν σήμανε η καμπάνα σαν να μην ήθελε να πάψει ο πόνος της αντίστασης σαν να μην έφυγες για ...
Τι ψάρευαν άραγε αυτά τα καράβια στην ακτή; Γιατί τα ζωγράφισε σ’ αυτή την κατάσταση; Χωρίς πανιά, δεν περίμεναν τον άνεμο. Δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν ...
Δύο γυναικείες σκιές αγωνίζονταν για να χαρίσουν το δώρο της γης στα παιδιά που μεγάλωναν μέσα στην τύρφη. Έχοντας μόνο ένα καροτσάκι, κουβαλούσαν τον ...
Μέσα στα σκοτεινά δρομάκια της πόλης τα γεμάτα από πνιγμένους δίχως ναυάγιο, κρατούσε στον δεξί του ώμο ένα δρύινο καβαλέτο λες και κουβαλούσε σταυρό. ...
Πώς να φανταστούμε έναν άνθρωπο δυστυχισμένο χωρίς να τον βλέπουμε; Όταν τον σκεφτόμαστε. Πώς να φανταστούμε ένα φύλλο χωρίς δέντρο; Όταν κοιτάζουμε ...
Πόσες φορές έπρεπε να υπογράψω τους καμβάδες μου για να δεχτεί ο κόσμος ότι δεν είμαι ένας «van Gogh»; Πάντα ήσουν ο Théo για μένα, κανείς άλλος! Γιατί ...
Η θεωρία του Διεθνούς Δικαίου βασίζεται πάνω στα θεμέλια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και κατά συνέπεια φλερτάρει εύκολα με την ουτοπία όταν αντιμετωπίζει ...
Γιατί μιλά τόσο πολύ η κοινωνία που δεν έχει τίποτα να πει; Γιατί φωνάζουν τα άτομα της λήθης μέσα στη σιωπή της ανθρωπιάς; Μήπως γιατί δεν έχει να ...
Γιατί είχες βάλει τόσα καφέ μέσα στη θλίψη σου; Ήξερες καλά πως κανείς άλλος εκτός από τον αδελφό σου δεν θα έβλεπε την απεραντοσύνη αυτής της ανθρώπινης ...
Δεν μαζεύαμε μόνο πατάτες μα αληθινές χούφτες ώχρας μέσα στη σκιά. Δεν ήταν πια θέμα επιβίωσης αλλά μνήμης γιατί σ’ αυτή τη γη τη στιγματισμένη με το ...
Τώρα μπορείς να διαβάσεις τις επιστολές που ξέχασε η κοινωνία της αδιαφορίας και να βρεις τις κρυφές ιδέες μιας άλλης εποχής της ανθρωπότητας. Έτσι ...
Ποιος ξεχώριζε τον ουρανό από τη γη στη χώρα που πνίγονται τα κανάλια; Ποιος ένιωθε τα χρώματα του πόνου στην πατρίδα του λαού της ανάγκης; Μόνο ένας ζωγράφος ...
Πώς να φανταστούμε μια επιζήσασα της γενοκτονίας χωρίς να πεθαίνουμε από πόνο; Αρκεί να τη δούμε όταν αποφασίζει τελικά να μιλήσει κατά τη διάρκεια μιας ...
Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε, η πρόταση για νέο δημοψήφισμα για το Αρτσάχ δεν είναι απλώς μια απάτη, αλλά ένα πραγματικός διπλωματικός χειρισμός. Ο πληθυσμός ...
Μόναχον 24.2.35 Φίλε κ. Πορφύριε, Ελπίζω ότι ελάβατε το γράμμα μου και το σύγγραμμά μου. Θα σας στείλω το Προοίμιον, τον Πίνακα των περιεχομένων κτλ. ...
Το Αραράτ δεν είναι απλώς ένα βουνό. Είναι το βουνό των Αρμενίων. Δεν είναι, λοιπόν, ένα σύμβολο, αλλά το σύμβολο. Όλα αυτά είναι απλά και γνωστά. Μόνο ...
Η αναγνώριση δεν είναι απλώς μια λέξη, ούτε βέβαια ένα σύμβολο, αλλά η αρχή μιας διαδικασίας διόρθωσης. Άρα, δεν πρόκειται για ένα στόχο, αλλά για ένα ...
Texte
Εκεί κοντά στο σιντριβάνι απέναντι από το μοναχικό ζωγράφο τα δέντρα της πλατείας άγγιζαν τρυφερά τον ουρανό. Κι εσύ σταμάτησες κοντά στο παγκάκι για ...
Ήταν τόσο έντονο το βλέμμα εκείνης της μυστηριώδους αγρότισσας που αποφάσισες να το κλέψεις με τις παράξενες πινελιές σου. Οι πατατοφάγοι δεν ήταν μαζί ...
Πάνω στο τραπέζι του καφενείου δύο φίλοι μοιράστηκαν τα όνειρά τους για να μην ξεχάσουν ότι υπήρξαν τα μοντέλα του Vincent σ’ ένα κόκκινο πίνακα. Έτσι ...
- Μη μιλάς τόσο δυνατά! - Μα γιατί; - Θα μας ακούσουν... - Ποιοι; - Αυτοί... - Μα είναι όπως όλοι... Κοιμούνται αυτή τη στιγμή. - Κι αυτός; ...
Στο Αρτσάχ, μπορούμε να διαπιστώσουμε πόσο πρακτική είναι η ιδέα του άγνωστου στρατιώτη. Αλλού, αυτό φαίνεται γελοίο λες και δεν έχει πια σημασία. Ένα ...
Διάβαζαν τα κομμάτια του παρελθόντος και καταλάβαιναν επιτέλους το στίγμα της μνήμης μέλλοντος. Κάθε στιγμή είχε πια άλλη σημασία λες και ζούσε ο κόσμος ...
Έπρεπε να το πάρεις απόφαση. Η κοινωνία δεν ήθελε την ανθρωπιά σου. Μόνο οι πίνακες μπορούσαν να τη σηκώσουν και ν’ αντέξουν αυτά που υπέφερες. Δεν ...
Σ’ εκείνη την κρυφή γωνία δίπλα από τις νεραντζιές περίμεναν οι πέρλες γιασεμί τη συνάντηση με το τσάι του ψηλού βουνού για να νιώσουν την παράξενη ανθρωπιά ...
Εκεί μέσα στη μαύρη γη ξεχασμένη ακόμη κι από το θεό, έπλασες τους πρώτους ανθρώπους μιας καινούριας ζωής δίχως μέλλον. Έσκυψες τόσο ταπεινά πάνω στην ...
Όταν ήμασταν μόνο τρεις μακριά από την πατρίδα που δεν υπήρχε ακόμα, ποιος θα πίστευε στο μυστικό όρκο; Όταν ήμασταν μόνο τρεις σ’ εκείνο το χρόνο ...
Τώρα που άκουσες τα λόγια του παρελθόντος, τώρα που έζησες τον μυστικό όρκο ξέρεις ότι τίποτα πια δεν θα είναι όπως πριν διότι τώρα ανήκεις κι εσύ στην ...
Πώς καταλαβαίνουμε έναν δίκαιο; Πρέπει να διαβάσουμε το βιβλίο του Albert Camus; Πρέπει να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα της συμμετοχής όταν δεν υπάρχει ...
Μέσω του χρόνου, έπρεπε ν’ αφήσεις ένα μήνυμα προερχόμενο από τους νεκρούς για τους αγέννητους. Ήταν για τούτο απαραίτητη η παρουσία μαρτύρων της καταδίκης ...
Στεκόταν μόνος στο κατώφλι. Δεν περίμενε κανένα πια παρά μόνο ένα τρυφερό χάδι από τον πεύκο που είχε λυγίσει από τον άνεμο και την καταιγίδα του πόνου. ...
Την είδες που πήγαινε στην εκκλησιά. Σου θύμισε τις γυναίκες απ’ τα παλιά: αυτή η νοσταλγία, αδύνατον να λησμονηθεί. Δεν πήγαινε να προσευχηθεί, το ήξερες. ...
Όταν έβαζες τα χρώματα πάνω στον πίνακα δεν έψαχνες ποτέ το καλύτερο. Ήξερες ότι δεν υπήρχε. Μόνο η σύνθεσή τους μπορούσε ν’ αντέξει τη σπάνια ανθρωπιά ...
Παρά το μόχθο της ανθρώπινης φύσης, οι δύο εργάτες ήταν ευτυχισμένοι. Τους ζωγράφισες έτσι για να δείξεις την ώρα της φιλίας. Δεν ήταν αυθάδεις όπως θα ...
Ξέρω ότι προσπάθησες να γίνεις ένας πρίγκιπας που δεν υπήρξε ποτέ. Έκοψες τα ρούχα σου στα δυο αλλά σε κατηγόρησαν όλοι για την παράξενη συμπεριφορά ...
Η οδύνη των ανθρώπων υπάρχει. Όμως ποιος είναι ικανός να τη δει; Ποιος θα τολμήσει να τη ζωγραφίσει; Ο Leonardo τη μελέτησε κι ο Vincent την αγάπησε. ...
Μ’ αυτό το φόρεμα το πιτσιλισμένο με κόκκινο, ένα κοριτσάκι ντελικάτο παρακαλούσε μυστικά και υπομονετικά το ζωγράφο να μην την εγκαταλείψει στα χέρια ...
Γιατί τόσο κόκκινο κάτω από το μπλε της Πρωσίας; Ήταν για να παλέψουμε ενάντια στο χρόνο; Ή μόνο ένα πρόσχημα για ν’ αποφύγουμε το ψέμα; Διότι τίποτα ...
Ήμασταν στην άκρη της ακτής λες κι ήταν η άκρη του κόσμου. Ήμασταν δύο κάτω απ’ τα ίδια πινέλα λες κι ήταν η αρχή της ανθρωπότητας. Ήμασταν καμωμένοι ...
Συναντηθήκαμε στο πάρκο των ερωτευμένων, μα δεν μπορέσαμε ν’ ανταλλάξουμε τον πόνο μας γιατί ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι για να μιλήσουμε γι’ αυτό. Μόνο ...
Όταν καίγαμε τα χόρτα νομίζαμε ότι καθαρίζαμε τη γη από το ανούσιο. Στην πραγματικότητα μόνο τις ψυχές μας καθαρίζαμε από την σκόνη του καθημερινού. ...
’Οταν βλέπαμε τα ξύλα πάνω στις περίεργες στοίβες δεν ξέραμε πόσο ακριβό είναι. Δεν είχαμε δει ακόμα τον πίνακα που τα εξηγούσε όλα με μερικές πινελιές. ...
Τι είδες όταν διάβασες την ιστορία; Αναγνώρισες το στίγμα του; Θυμήθηκες τα παραμύθια; Ή απλώς έζησες και πάλι; Η αντίσταση και η θυσία δεν είναι μόνο ...
- Πώς λέγεται η αντίδραση; - Επανάσταση! - Πώς λέγεται το έλατο; - Όργανο κατασταλτικού καθεστώτος! - Πώς λέγεται ο τραμπούκος; - Αναρχικός! - Πώς ...
Πόσο γρήγορα ξέχασες ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να ξεχάσει μια γενοκτονία. Κι εσύ που μου τα είπες όλα γιατί τώρα παραμένεις σιωπηλός, για να μην χάσεις ...
Στην αθωότητά μου του νεαρού κοριτσιού χάιδευα τη νεαρή μου μητέρα χωρίς να ξέρω πόσο καλή ήταν. Έπρεπε να ζήσω την περίοδο των στρογγυλών κοιλιών για ...
Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχουν χρώμα! Αυτό επιβεβαιώνουν οι υπέρμαχοι της αλήθειας! Και όλοι δέχονται το βλακώδες της υπόθεσης χωρίς να επιδεικνύουν ...
- Πότε του έγραψες; - Στις 21 Ιανουαρίου 1935. - Και πότε σου απάντησε; - Στις 18 Φεβρουαρίου 1935. - Άργησε; - Ήταν άρρωστος και ήθελε να βρει όλες τις ...
Η ανάγνωση μετά την καταγραφή των επιστολών της αλληλογραφίας Καραθεοδωρή – Πορφύριου που απέκτησε το Μουσείο Καραθεοδωρή στη δημοπρασία, εμπλουτίζει τις ...
Κον. Κ. Καραθεοδωρή, Rauchstr. 8. München 27 Αθήναι 23 ...
Κύριε Καραθεοδωρή, Είμαι είς β°ετής φοιτητής των Μαθηματικών του Παν/μίου Αθηνών, υιός διδασκάλου καταγόμενος εκ της νήσου ...
Μερικά πράγματα τα κάνουμε εξ ανάγκης, κάποια άλλα για να διαρκέσουν. Τι να πούμε γι’ αυτά που κάνουμε και για τους δύο λόγους; Τίποτα. Η σιωπή αρκεί ή ...
Αθήναι τη 14η Μαρτίου 1935 Σεβαστέ μοι Κύριε Καραθεοδωρή Έλαβον προ δύο εβδομάδων την υπό ημερομηνίαν ...
Μόναχον 18 Φεβρουαρίου 1935 Rauchstr. 8. Φίλε κ. Πορφύριε, Μετά μεγάλης χαράς ανέγνωσα την επιστο- ...
Πώς να φανταστούμε πως κάτω από το πάχος του πράσινου κρύβεται ολόκληρο χωριό; Πρέπει να περάσουμε το δάκτυλο πάνω στις καμπύλες της ζωγραφικής για να ...
Μάρτιος 1883 Ξέρω ότι κοιμάσαι. Μα αναρωτιέμαι αν μ’ ακούς. Θέλω να είμαι μέσα στο όνειρό σου. Δεν μου αρκεί να είμαι πλάι στην κούνια. Θέλω να είμαι μαζί ...
Θυμάσαι που αγγίξαμε τα άγνωστα εργαλεία του ξεχασμένου παρελθόντος; Ένιωσες τότε την ανθρωπιά που τα κατείχε μες στο χρόνο; Ή απλώς είδες μόνο τη σκουριά; ...
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να φανταστούμε και κυρίως να συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά σημαίνει μια γενοκτονία διότι είναι απαραίτητο να έχουμε ένα όραμα ...
Γιατί να ζεις παρά τον θάνατο; Γιατί να αγαπάς παρά τις πληγές; Γιατί να κάθεσαι για να φύγεις; Γιατί να περπατάς για να σταματήσεις; Για την αισθησιακή ...
Texte
Στην πρώτη ανάγνωση, τα αρμενικά παραμύθια πάντα μας εκπλήττουν. Δεν είναι τόσο το γεγονός ότι μας κυριεύουν που προκαλεί αυτή την έκπληξη, αλλά μάλλον ...
Στην αρχή του Προλόγου της Ηλέκτρας του Σοφοκλή, παρατηρούμε τοπογραφικές ενδείξεις σχετικά με τις πόλεις του Άργους και των Μυκηνών αλλά και πολεοδομικές ...
Στο Αρτσάχ, υπάρχουν ίχνη αδιάψευστα. Υπάρχουν, βέβαια, και στην Αρμενία, μόνο που στο Αρτσάχ είναι πιο έντονα. Μάλλον ο χρόνος είναι υπεύθυνος γι’ αυτό, ...
Texte
Το νέο θεατρικό του Νίκου Λυγερού, Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό δράμα. Ήδη από το εξώφυλλο του βιβλίου με το πορτραίτο του Ιταλού ...
Τι ειρωνεία όμως να μου δείχνεις μετά από τόσα χρόνια την αθώωση ενός δασκάλου που δεν διάβασες για τον οποίο αδιαφορούσες και που έγινε η πολύπλοκη ...
Νυχτερινή πτήση και μέσα στο σκοτάδι να βλέπεις μόνος το απέραντο γαλάζιο και να αντιλαμβάνεσαι ότι είναι η εικόνα της πραγματικότητας. Ενώ ήταν ...
Ποιος μπορούσε να καταλάβει ότι η ελιά κι η βελανιδιά είχαν κοινές ρίζες αν δεν είχε συνειδητοποιήσει τα δύο σκέλη της γενοκτονίας και την έννοιά ...
Τα παιδιά με τους πίνακες δεν έπαιζαν με χρώματα επέλεγαν την ιστορία τους για ένα άλλο μέλλον που δεν γνώριζαν ακόμα. Είχαν αναγνωρίσει κρυφά τον ...
Όταν θες τη μάχη για να διεκδικήσεις όλα τα δικαιώματά σου τότε τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει ακόμα και ο εχθρός θα σε βοηθήσει ...
Την ώρα που όλοι κοιμούνται συνεχίζεις να γράφεις για το μέλλον που δεν είδαν. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορείς ν' αλλάξεις την πραγματικότητα και ...
Δεν φτάνει που βρισκόμαστε σε μια δύσκολη θέση, έχουμε και άσχετες κότες που κινδυνολογούν, για να δικαιολογήσουν την απραξία και την ανικανότητά τους ...
Δεν χρειαζόμαστε τοπικές αντιπαραθέσεις, αλλά μια ολική αντιμετώπιση της κατάστασης. Δεν πρέπει να σπαταλήσουμε το ανθρώπινο δυναμικό μας σε κομματικές ...
Για να ξεπεράσουμε τις εσωτερικές μας δυσκολίες είναι απαραίτητο να βρούμε ένα συμμαχικό πλαίσιο, το οποίο να είναι υπερκομματικό. Αν ενταχθούμε σε μια ...
Πάνω στα σύννεφα του παστέλ πρόσθεσες μία πινελιά λάδι για να είναι πιο αγνό το χρώμα τους και πιο τρυφερή η βροχή που θα πέσει στους ώμους των ανθρώπων. ...
Θυμάσαι αυτό το café στην Arles που σχεδίασε ο Vincent. Ήταν ακριβώς στη γωνία κοντά στο θέατρο της αρχαιότητας. Θα μπορούσαμε να καθίσουμε για να μελετήσουμε ...
Σ’ αυτό το δίχως τέλος γαλάζιο δάσος, υπήρχε ένας μόνο δρόμος για την ανθρώπινη σκιά την απόμακρη. Προσπαθούσε να ξεφύγει αλλά δεν λογάριασε τα δέντρα ...
- Έλεγες ότι θα θυμάσαι τις κενές καρέκλες… - Ναι, έτσι είπα. - Άλλη μία είναι κενή τώρα. - Ποιος πέθανε; - Ο Henri Cartan. - Του Bourbaki; - Ο ίδιος! ...
Όταν διάβαζες σιωπηλά τα ξεχασμένα πάθη της μνήμης του μέλλοντος ήθελες να μιλήσεις, να πεις κάτι τουλάχιστον. Αλλά δεν μπόρεσε ο πόνος σου να εκφράσει ...
Τα νέα κοινωνικά σχήματα έχουν την τάση να μετατρέπουν την ελευθερία σε σπατάλη. Έχουν πείσει τα άτομα ότι υπάρχει μια αγορά ελευθερίας, διότι υπάρχει ...
Ποιος θα πίστευε ότι μια μέρα, η αλυσίδα που έδεσε πάνω στα μαθηματικά θα έπεφτε για να δημιουργήσει το μέλλον της καινοτομίας. Όμως εκείνο το χθες έφτασε ...
Κάτω από τον μπρούτζινο ουρανό πιο βαρύ κι από τα στάχυα σκύβαμε για να φιλήσουμε τη γη και να πιάσουμε τα δώρα της. Δεν γονατίζαμε παρά μόνο για την ...
Μόνο του, μπροστά στο κερί της μνήμης ενάντια στην αδιαφορία, το μπρούντζινο κοριτσάκι πάλευε ακίνητο μέσα στο χιόνι της λήθης για να μην ξεχάσουν τα στάχυα ...
Κάτω από τα χιόνια της λήθης πόσα κόκκαλα τρίζουν ακόμα όταν ακούν ότι οι ζωντανοί αδιαφορούν όταν βλέπουν τη νίκη της βαρβαρότητας και καταδικάζονται ...
Όταν σήκωσες το χέρι κι είδαμε το σύμβολο της γενοκτονίας της μνήμης, σου βάλαμε το βραχιόλι που δεν μπορούσε να ξεχάσει ούτε τη βαρβαρότητα ούτε τα θύματα. ...
Γιατί το ανθρώπινο είδος είναι τόσο σπάνιο στα διπλωματικά σώματα; Εκείνα επέλεξαν να δημιουργήσουν τη φρίκη στο όνομα του κράτους. Μα δεν αντιλήφθηκαν ...
Πόσο μεγάλο ήταν το πιάνο, πόσο πυκνή, η παρτιτούρα για το κοριτσάκι που δεν χαμογελούσε. Όλη η σκέψη του περπατούσε πάνω στα δάκτυλα διότι τα πόδια του ...
Όταν ξέρεις πώς να δέσεις τα κορδόνια μιας μύγας κι όταν παίζεις σκάκι πάνω σε μια καρφίτσα, νιώθεις πόσο κάθε ζωή είναι σημαντική για την ανθρωπότητα. ...
Όταν κόβαμε τις πένθιμες λωρίδες δεν ήταν για να μοιράσουμε τον πόνο αλλά για να δώσουμε στον καθένα μας το κομμάτι ανθρωπιάς που του ανήκει και να νιώσει ...
Πάνω στη σκηνή του θεάτρου βλέπαμε ανώνυμα ονόματα που δεν υπήρχαν πια παρά μόνο στη λαβωμένη μνήμη μας. Δεν έκλαιγαν, δεν πονούσαν είχαν δώσει όλη την ...
Ποιος τόλμησε να δει κατάματα τα μαύρα στάχυα δίχως να κλάψει πάνω στην πείνα ενός λαού. Έτσι τα τυλίξαμε γύρω από το λαιμό μας για να πνίξουμε τον πόνο ...
Ατσάλινες φιγούρες ήρθαν ν’ αντικαταστήσουν σκουριασμένα πτώματα για να μην ξεχαστεί το έγκλημα. Μα δεν υπήρχε ακόμα τιμωρία κι οι βάρβαροι της λήθης ...
Οι παραδοσιακές στολές δεν έκρυβαν τον πόνο και το ασπρόμαυρο, τα χρώματα. Κάθε οικογένεια κοίταζε το μέλλον μα ποιος έβλεπε το παρελθόν; Η γενοκτονία ...
Ήταν τόσο μικρά που κανείς δεν τα πρόσεχε. Πάνω τους μερικά χρώματα του παρελθόντος, άντεχαν τα έργα της ανθρωπότητας. Τόσο λίγος χώρος για τόσο μεγάλο ...
Πρώτα έπινες το άρωμα με το κόκκινο τσάι. Το μόνο που κρατούσε μια γυμνή γυναίκα. Ύστερα μόνο άγγιζες τη ζεστασιά του υγρού της φωτιάς. Και τότε μάθαινες ...
Στην πάροδο του χρόνου, όλοι κοιτάζουμε τη φθορά και λίγοι βλέπουν τα ίχνη. Μόνο με τον χρόνο και την ανθρωπότητα υπάρχει δημιουργία, ποίηση. Μόνο που ...
Μαθητής: Κύριε, κύριε! Δάσκαλος: Τι έγινε, παιδί μου; Μαθητής: Ξέχασα κάτι... Δάσκαλος: Τι πράγμα; Μαθητής: Το ακατανόητο! Δάσκαλος: Δηλαδή; Μαθητής: ...
Δεν υπήρχε πια μικρός πρίγκιπας στους απέραντους κάμπους σιταριού, λες κι η πείνα είχε καταβροχθίσει αυτό το εύθραυστο στάχυ ανθρωπιάς. Σ’ αυτή τη γεμάτη ...
Μέσα στον πάταγο των επίσημων διαταγών και τις εκρήξεις των χειροβομβίδων, με μάτια θολωμένα από τα δακρυγόνα και τυφλωμένα από τα καπνογόνα, μου άπλωσες ...
Ενώ δεν ήξερα τι ακριβώς ήθελες προσπαθούσα ν’ αντικρίσω το βλέμμα του χαμαιλέοντα για να καταλάβω επιτέλους ποιο είναι το χρώμα του αοράτου. Μόνο τότε ...
Texte
Δεν υπήρχε βλέμμα μόνο ένα κίτρινο καπέλο. Δεν έκρυβε τίποτα παρά μόνο την ύπαρξή σου. Και πίσω από την πλάτη, πάνω από τους ώμους σου κοιτάζαμε τον επόμενο ...
Στην Αρμενία, εάν οι δίκαιοι και οι αθώοι δεν είναι γνωστοί, δεν σημαίνει ότι έχουν εξαφανιστεί. Οι δίκαιοι είναι όπως τους δράκους, μένουν βουβοί και ...
Όταν ο Raphaël Lemkin κατηγορεί και καταδικάζει το σοβιετικό καθεστώς του Stalin για το Holodomor, δεν εκτιμά μόνο ότι πρόκειται για ένα έγκλημα κατά της ...
Κύριε Πρόεδρε, Τολμώ να ελπίζω ότι οι κκ. Lacroix και Poisson δεν θα θεωρήσουν κακό να τους υπενθυμίσω ένα σύγγραμμα σχετικό με τη θεωρία εξισώσεων ...
Η πρόσφατη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου να αναγνωρίσει το Holodomor ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ανέδειξε το έργο και τον αγώνα των αθώων και των ...
Αγαπημένοι μου φίλοι, Με προκάλεσαν δύο πατριώτες... Μου ήταν αδύνατον να αρνηθώ. Σας ζητώ συγγνώμη που δεν προειδοποίησα ούτε τον έναν ούτε τον ...
Texte
... Είμαι στη φυλακή!!! ... ... Άκουσες για τους Τρύγους της Βουργουνδίας. Εγώ έκανα την κίνηση... Αλλά μη μου απευθύνεις ηθικά διδάγματα γιατί οι ...
- Δεν θέλω! - Τι πράγμα; Χρόνος. Τι έγινε; - Δεν γίνεται! - Μα ποιο πράγμα; - Τα έργα. - Τι έχουν τα έργα; - Ανήκουν στην ανθρωπότητα! - ...
Στην Αρμενία, δεν αρκούμαστε να πεθαίνουμε, υφαίνουμε το θάνατο μέσα στην πέτρα για να δώσουμε ζωή στη μνήμη. Είναι αυτή τη μνήμη που βλέπουμε πάνω στους ...
Ακόμα κι αν όλοι μας ξέρουμε ότι η Αρμενία είναι η γη της πέτρας, σπάνια ακούμε τα τείχη της. Κι όμως χωρίς αυτά, οι εκκλησίες δεν θα υπήρχαν. Ακόμα κι ...
- Γιατί δεν είπες τίποτα για το τελάρο; - Το μαύρο; - Ποιο άλλο; - Πώς θα το άντεχε; - Δεν πρέπει να τ’ αντέχει όλα; - Σωστά. - Στο κάτω κάτω ...
Κανείς δεν έβλεπε τις ακτίνες του δρόμου διότι δεν έλαμπαν για τα μάτια. Μόνο η καρδιά των ανθρώπων που έκλαψαν μπορούσε να δει το αόρατο της σκακιέρας. ...
Papik και Tatik. Δύο άντρες; Όχι, ένα ζευγάρι. Δύο νέοι; Όχι, δύο γέροι. Δύο σώματα; Όχι, ένα μέτωπο. Ποιο είναι το νόημα όλων αυτών; Η εις άτοπον ...
Έπρεπε να παρατηρήσουμε μέσα από τις οπές για ν’ ανακαλύψουμε το κρυφό όνομα αυτής της βιόλας. Τόσο μοναχικό δίχως ράσα, το όργανο θα έμενε δίχως ...
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των οπαδών της μη αναγνώρισης του Γολοντομόρ είναι ο ισχυρισμός ότι η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ουκρανών συνιστά μόνο ...
Πριν λίγο καιρό, ποιος θα κοίταζε τον πίνακα της παλιάς φάρμας; Γιατί, πώς να τον καταλάβει αν δεν έχει στο νου τα βάσανα του Poil de Carotte που ...
Θάψτε με, μη γονατίσετε και σπάστε τα δεσμά σας. Πάρτε με κοντά σας στη νέα μας λευτεριά. Και με τα λόγια σας τα γλυκά τη μνημοσύνη μου, μη λησμονήσετε. ...
Οι αρχές απαγορεύουν αξίες διότι είναι ανθρώπινες και λένε ότι δεν υπάρχει ανθρώπινο σύστημα. Γι’ αυτές μόνο το λάθος μπορεί να είναι ανθρώπινο, ...
Texte
Γεννήθηκες μετά τον Mistral και τον Daudet μα πέθανες πολύ πριν απ’ αυτούς. Είχες χρόνο ίσα-ίσα για να ζωγραφίσεις όσα έγραψαν εκείνη την εποχή, μα ...
«Ε, καλά εγώ, το συνεχίζω εδώ, σαν να ήμουν ο γιος του ή ο αδελφός του». Με αυτά τα λόγια περιέγραψες την εξέλιξη της εικαστικής σου γραφής μόνο ...
Ανατρέχοντας στα βιβλία για τον Vincent, πώς να μη διαβάσουμε τα γράμματά του τα γεμάτα ελπίδα και πίκρα αλλά συνάμα χαρά κι ενθουσιασμό. Ήταν ...
- Γιατί να μην έχουμε το δικαίωμα να πεθάνουμε; - Γιατί αλλιώς θα υπήρχαν οι γενοκτονίες! - Μα δεν υπάρχουν; - Όχι βέβαια. - Δηλαδή είμαστε καταδικασμένοι ...
Η φυσιολογική ανάλυση του γαλλογερμανικού άξονα εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η ενοποίηση δύο διαφορετικών δομών. Αυτή η προσέγγιση εξηγείται από το πρόσφατο ...
Το πλαίσιο της αντιπαράθεσης μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης δεν είναι μόνο πελοποννησιακό. Το καταλυτικό στοιχείο είναι ο περσικός παράγοντας που προκάλεσε ...
Γιατί κάτω από το γαλάζιο υπήρχαν κόκκινες σκεπές; Όλοι έλεγαν ότι ήταν η παράδοση. Κανείς όμως δεν την εξηγούσε. Κι όταν είδα τον πίνακά σου ένιωσα ότι ...
Ο δρόμος ήταν άδειος αλλά όχι κενός. Ανάμεσα στις αμυγδαλιές το χρώμα της ανθρωπιάς είχε αφήσει τα ίχνη του όπως ο Χριστός το στίγμα του. Δεν υπήρχε αρχή ...
Εκείνο το σπίτι το θυμάσαι; Πρόσεξες τις λεύκες που περίμεναν ένα βλέμμα αθωότητας; Όλοι κοίταζαν τον κάμπο ενώ όλη η φτώχεια ήταν πάνω στους τοίχους. ...
Η υψηλή στρατηγική ως έννοια είναι τόσο αφαιρετική που η επινόησή της δυσκολεύει ακόμα και την κατανόησή της. Δεν αποτελεί μόνο ένα επιπλέον επίπεδο στα ...
Κάτω από τον ήλιο του Παρθενώνα δεν μύριζε ακόμα η ζέστη τα γαλάζια μάρμαρα ήταν κρύα σαν τα κομμάτια της θάλασσας που αγγίζουν τον ουρανό για να σπάσουν ...
Μιλάμε συνεχώς, ενώ η σιωπή αρκεί για να περιγράψει τα όρια που άλλοι ονόμασαν σύνορα. Ας καταγράψουμε, λοιπόν, αυτή τη σιωπή που δένει με τον κάμπο της ...
Εκεί που δεν υπήρχαν όρια, τρεις ανθρώπινες λεπτομέρειες έσπασαν το χώρο της κοινωνίας για να ζήσει ο χρόνος της ανθρωπιάς. Ήταν βράδυ κι οι λεπτομέρειες ...
Ήταν τόσο τρυφερή η μνήμη σου που δεν ένιωθες πια την αδικία. Η βαρβαρότητα είχε σαπίσει τον πόνο σου και δεν ήθελες να τον προδώσεις με λόγια. Μιλούσες ...
Οι κόκκοι ήταν αμέτρητοι κι όμως τόσο σπάνιοι διότι ήταν μέσα σ’ ένα και μόνο ρόδι κρεμασμένο σ’ ένα μοναδικό δέντρο φυτεμένο στη γη της πέτρας που είχε ...
Παλιά, τα θύματα βρίσκονταν κοντά μόνο όταν είχαν πεθάνει, στα πόδια της βαρβαρότητας. Τώρα, με τον αγώνα της αναγνώρισης οι φιλίες έχουν μεγαλύτερο νόημα ...
Περίμεναν μόνα τους μέσα στο πλήθος της ανωνυμίας τα απρόσωπα πρόσωπα μιας ξεχασμένης τραγωδίας για να παίξουν επιτέλους το ρόλο του θανάτου τους. Η αναγνώριση ...
- Πέθανε. - Ξέρω. - Φθάσατε πολύ αργά. - Δεν ήρθα γι’ αυτόν. - Για ποιον, τότε; - Για σένα. Χρόνος. Είχε έρθει η ώρα του. - Ο χρόνος δεν έπρεπε να είχε ...
- Γιατί δίνεις τόση σημασία σ’ αυτά που τρως; - Γιατί δεν μπορώ να ξεχάσω τους ανθρώπους που δεν έφαγαν. - Ποιοι δεν έφαγαν; - Οι Ουκρανοί! - Μη λες ψέματα! ...
Όταν μας έδωσαν το μαύρο ψωμί, ποιος έκλαψε για τα παιδιά που δεν μπόρεσαν να το φάνε; Ποιος κατάλαβε τη δευτέρα παρουσία μιας απάνθρωπης θυσίας; Ποιος ...
Όταν διάβαζες το ποίημα του Γολοντομόρ δεν μπόρεσα να κλάψω. Έπρεπε να διαβάσω τη μετάφραση για να καταλάβουν τα λόγια σου. Αλλιώς εκείνα τα μαύρα σου ...
Όταν δεν μπόρεσες να πεθάνεις με τους δικούς σου κι όταν δεν μπορείς να ξεχάσεις το θάνατό τους, δεν σου μένει παρά να γίνεις γελοίος για την αδιάφορη ...
Παλιά η Μπάμπτσια έλεγε παραμύθια λίγο πριν μας πάρει ο ύπνος. Τώρα όμως που είμαστε όλοι νεκροί δεν θέλει να πει παρά μόνο την αλήθεια. Αλλά δεν υπάρχει ...
- Ποιος μιλά με τα θύματα; - Αυτός που διαβάζει τους νεκρούς. - Ποιος κατηγορεί το έγκλημα; - Αυτός που γράφει για τους αγέννητους. - Ποιος αντιστέκεται ...
Τάτο, τόσα χρόνια δεν είχα καταλάβει γιατί δεν μιλούσες για τότε. Δεν ήξερα τι σημαίνει φρίκη, δεν είχα ζήσει το θάνατο. Η μάνα δεν με γέννησε νεκρό ...
Στην Ελλάδα, η γενοκτονία των Ουκρανών είναι σχεδόν άγνωστη. Το Γολοντομόρ (Holodomor) δεν έχει ακουστεί ακόμα ούτε ως λέξη. Ενώ ήδη 17 χώρες έχουν αναγνωρίσει ...
Μέρα, νύχτα, μέρα ή νύχτα δεν έχει σημασία, η βρώμικη κίτρινη λάμψη μπορεί να είναι το τέλος της χαραυγής ...
Ο ουρανός ήταν χαμηλός και σκοτεινός όχι για να κρύβει τη μιζέρια μα για να δείχνει τη ζεστασιά των μικρών σπιτιών των βοσκών. Δεν ήξερα τι να πρωτοζωγραφίσω, ...
Όταν πέθανα μ’ έβαλαν σε ομαδικό τάφο. Όταν πέθανα δεν ήθελαν να με θάψουν. Όταν αυτοκτόνησα με κατηγόρησαν. Όταν έκοψα το αυτί μου τρελλάθηκαν. ...
Γιατί να μην έχω το δικαίωμα να χορέψω; Επειδή η κοινωνία θεωρεί ότι δεν είναι σωστό για τα παιδιά; Τόσους αιώνες ο χορός ήταν η μνήμη της κίνησης ...
Το στίγμα της Επιτροπής Καλλιτεχνικών Σχολείων είναι απλό. Τα Καλλιτεχνικά Σχολεία έχουν ένα ανθρώπινο όραμα. Δεν πρόκειται να τα θεωρήσουμε ως κανονικά ...
Θυμάμαι ακόμα, παρά τα χρόνια που πέρασαν, αυτόν τον πολύ λευκό χειμώνα όταν άντρες και γυναίκες παρά τα θραύσματα του κόκκινου αποφάσισαν να αγωνιστούν ...
Ήταν τόσο δύσκολο να επαναστατήσεις σ’ αυτή τη χώρα την πλημμυρισμένη από φως, άξιζε περισσότερο να θυσιαστείς για να πραγματοποιηθεί το αδύνατον χωρίς ...
Η γεωστρατηγική δεν μπορεί να είναι μόνο και μόνο η στρατηγική ερμηνεία της γεωγραφίας, αλλιώς θα ήταν η δυναμική του στατικού. Όπως έχουμε στα δυναμικά ...
Βαδίζαμε μέσα στο πράσινο λιβάδι όπου ανθισμένες πικραλίδες ανέμεναν την καταιγίδα, χωρίς να κοιτούν τα πυκνά σύννεφα του κεραυνού λες κι ο κόσμος ολόκληρος ...
- Θα ήθελα κι εγώ να είμαι στην ομάδα σας. - Είσαι ήδη! - Μα πώς είναι δυνατόν; - Ανήκεις στην ανθρωπότητα. - Κι αυτό επαρκεί; - Για να είσαι μέσα βεβαίως. ...
Τι έψαχνες μέσα στο χιόνι αν δεν είναι τα χρώματα του χρόνου; Ήταν κάτι τόσο σημαντικό για να ζήσεις; Οι ώχρες δεν αρκούσαν; Έπρεπε ακόμα να μελετήσεις ...
Ποιος ήξερε πού μένει; Ποιος έμαθε τι θέλει; Απρόβλεπτος κι ασυμβίβαστος δεν είναι ο θεός; Μα τότε γιατί να μην είναι αυτό που κατακρίνει όλη η κοινωνία ...
Γεννήθηκα μικρόσωμος δεν είχα ποτέ βάρος και η υγεία μου ήταν μία ασθένεια. Μου είπαν ότι πρέπει να ευχαριστώ το θεό που μ’ έπλασε και τη μάνα που με γέννησε. ...
Στην αρχή δεν υπήρχε νόημα. Δεν υπήρχε λόγος. Μα όταν γεννήθηκε η ανθρωπιά δημιουργήθηκε και η ανάγκη. Έπρεπε ν’ ακουστεί ο ήχος ακόμα κι αν ήταν ακατανόητος. ...
Όλα αυτά τ’ άνθη μέσα σ’ ένα μόνο κήπο όπως τόσα χρώματα μες στο πρωινό, φώτιζαν τον κόσμο μ’ ένα παράξενο φως σαν να έπρεπε να είναι σπασμένο το σκοτάδι. ...
Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι το παραμικρό φως είναι επικίνδυνο, όχι γιατί φωτίζει το άγνωστο αλλά γιατί σκιάζει το γνωστό. Γι’ αυτό το λόγο και μόνο η κοινωνία ...
Γιατί να ζήσεις για το εφήμερο; Γιατί να πεθάνεις για την αιωνιότητα; Εκτός αν το εφήμερο είναι αιώνιο και η αιωνιότητα εφήμερη... Τότε μόνο ο θεός θα ...
Πάνω σε μια ξεχασμένη σκακιέρα ο γυμνός βασιλιάς έψαχνε την κίνηση. Δεν υπήρχαν πια λευκά κομμάτια ούτε παίκτες να νικήσουν το κενό. Έτσι έπιασε τη μαύρη ...
Τόσα χρόνια παλεύεις για την αθανασία της μονιμότητας και δεν έχεις καταλάβει ότι ζεις στην ωρομίσθια μιζέρια. Δεν υπάρχει παράδεισος μετά τη θυσία της ...
Τα παλιά χάλκινα έπαιζαν ακόμα κι αν κανένας δεν τα άκουγε πια. Ήταν σαν ήξεραν ότι θα υπάρξουν οι άνθρωποι που δεν θα σκύψουν. Όλα όρθια, όπως παλιά, ...
«Η τέχνη είναι τόσο πλούσια, εάν κάποιος μπορεί απλώς να θυμάται όσα έχει δει, δεν θα παραλείψει ποτέ να τρέφει τις σκέψεις του και δεν θα είναι πια πραγματικά ...
Δεν ήξερε για τη γλώσσα μας μόνο για τραγούδια ξεχασμένα. Όλη της η μικρή ζωή στα ξένα μιας χώρας που οι πρόγονοί της ονόμαζαν γη τους. Δεν ήξερε για ...
Οι μίζεροι δεν ήξεραν τίποτα από τα θρανία της ανάγκης. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν οι καρέκλες της κοινωνίας. Κι ο μοναδικός τους φόβος ήταν η περίεργη ...
Δεν ήταν ανάγκη να πας εκεί για να σ’ αγαπήσουμε. Δεν ήταν ανάγκη να είσαι μόνη για να είμαστε πολλοί. Δεν είσαι μόνο η Μαρία πια ό,τι και να κάνεις. ...
Ποιος ήθελε να μάθει για τον Abel; Οι μαθηματικοί μπορεί… Οι άνθρωποι σίγουρα… Και οι μαθηματικοί είναι άνθρωποι όπως έλεγε ο 5ος άγνωστος. Δεν πρέπει ...
Ανάμεσα στους θορύβους του πλούτου η μικρή πάλευε με την εργατιά της σιωπής. Κανείς δεν άκουγε αυτά που δακτυλογραφούσε γιατί κανείς δεν διάβαζε πια την ...
Στη Ρωσία ήσουν Πόντια, στην Ελλάδα, Ρωσίδα, πήρες τα καλύτερα κομμάτια της αντοχής και του πόνου για να μας θυμίσεις την αδικία που έζησαν παλιά οι δικοί ...
Πρόσεξε, είναι ζεστό το γιασεμί! Το πότισα με τσάι της πατρίδας. Πιες πρώτα το άρωμά του πριν αγγίξεις τη γεύση αλλιώς θα κλάψεις. Έχει μέσα του όλα τα ...
Δεν ήξερε να πει τα πρώτα λόγια, ένιωθε όμως την ανάγκη. Ήταν, λοιπόν, τόσο δύσκολη η ανθρωπιά; Ή τόσο απλή; Πάντως ζούσε για κάποιον τώρα! Έπρεπε να ζήσει. ...
Ποιος μπορεί να φανταστεί το υποκείμενο του κειμένου όταν δεν έχει διαβάσει τα μυστικά τηλεγραφήματα; Ποιος μπορεί να κλάψει για την ξεχασμένη πατρίδα ...
Ανάμεσα στα χειρόγραφα που ξέχασε η κοινωνία μάθαμε πώς ζούσε η ανθρωπιά! Μοναχική και κρυφή ανάμεσα στα πλούτη και τους τίτλους που δεν ήξεραν για την ...
Δεν βρήκαμε άλλο μέρος για να ζήσουμε τις στιγμές του ήλιου της δικαιοσύνης παρά μόνο κάτω από τη σκιά ενός δέντρου με γαλάζια φύλλα. Και τώρα που πεθάναμε ...
Χαμένες μέσα στην ώχρα οι πράσινες σκακιέρες περίμεναν σιωπηλά αόρατους παίχτες παρελθόντος αλλά δεν είδαν παρά τον εξόριστο που έπιανε τα πινέλα του για ...
Δεν ήταν άδεια, μα κενά. Ποιος καταλάβαινε τη διαφορά; Όλη η κοινωνία βασιζόταν πάνω σ’ αυτό το παράλογο λογοπαίγνιο. Έτσι ξεγελούσε τα άτομα που έμεναν ...
Μέσα στο ποτάμι της κοινωνίας προσπαθούσαν τα πνιγμένα άτομα να πάρουν μια τελευταία ανάσα. Μόνο τότε συνειδητοποίησαν το κενό της ανούσιας ύπαρξης που ...
Θυμάσαι τη μέρα που σταμάτησε η μουσική ποιος άλλος μπορούσε ν’ ακούσει τη διαχρονική κραυγή της ανθρωπιάς; Γιατί δεν αντιστάθηκες τότε; Δεν ήταν η κατάλληλη ...
Σε μια μικρή πέτρινη πλατεία που είχε ζήσει τους μαύρους αιώνες υπήρχε ένα δένδρο που άντεχε τη σκλαβιά της αδιαφορίας. Βουβό σαν τους σοφούς άλλων εποχών ...
- Θα είσαι κι εσύ μαζί μου; - Γίνεται αλλιώς; - Για μένα, όχι. - Το ίδιο ισχύει και για μένα. - Τότε θα το παλέψουμε. - Μα, δεν ξέρεις τίποτα για τον αγώνα. ...
Οσφραίνεσαι αυτή την αηδιαστική οσμή, δεν είναι η οσμή του θανάτου. Όχι, η κοινωνία της λήθης σκοτώνει ακόμα μια φορά, μια φορά παραπάνω, τους θανάτους ...
Νομίζαμε πως δεν υπέφεραν πια μετά το σφαγιασμό της ζωής τους. Όμως ο εχθρός μας συνέχιζε το απαίσιο έργο του και τους δολοφονούσε ακόμα. Ανάμεσα στα αίσχη ...
Θα έρθεις κι εσύ να δεις εκείνο το ανύπαρκτο τοπίο ή θα μας αφήσεις πάλι μόνους; Δεν είναι θέμα χρόνου διότι κανείς δεν μας περιμένει εκτός από τη συνείδησή ...
Δεν ήταν χάρτινο το φεγγαράκι. Έλεγε ψέμα το τραγούδι. Γι’ αυτό δεν είπες τίποτα όταν το έκαψε ο ήλιος της δικαιοσύνης; Για τι άλλο θα πρέπει να πεθάνουμε; ...
Λες να το πίστεψαν ότι δεν υπάρχεις πια; Ή θα μας κυνηγήσουν όπως έκαναν και πριν; Γιατί να μην μπορούμε να πεθάνουμε κι εμείς; Ποιος άραγε ψάχνει ακόμα ...
Δύσκολα περπατούσες πάνω στον πέτρινο δρόμο δίχως να σκοντάψεις. Κι όμως αυτό δεν εμπόδιζε τα όνειρα του παρελθόντος να γίνουν τα οράματα του μέλλοντος. ...
Η πέτρα μάς πλήγωνε τα πόδια κι όμως εμείς συνεχίζαμε το δρόμο μας. Έπρεπε να εκτελέσουμε την αποστολή μας και να βρούμε το μυστικό των αρωμάτων. Κανείς ...
- Είδες το χρώμα του ουρανού; - Το πράσινο; - Ναι. Δεν είναι περίεργο; - Γιατί; Είναι τα άλλα κανονικά; - Εννοείς τα ξεχασμένα σπίτια; - Ναι εκεί, ανάμεσα ...
- Εδώ γράφτηκε η ιστορία. - Ποια ιστορία; - Η ιστορία του μύθου. - Δεν ήταν απόκρυφος; - Όχι, μόνο ανύπαρκτος. - Γιατί εδώ τότε; - Εδώ βρίσκονται οι δύο ...
"When Niels Henrik Abel (1802-1829) of Norway, one of the most important mathematicians of the nineteenth century, went to Germany in 1825, he had originally ...
Τα ρούχα δεν είναι τόσο γυμνά με το άρωμα της λεβάντας. Ποιος όμως σκέφτεται το κυπαρίσσι; Εσύ το ήθελες κοντά σου ακόμα κι εκεί που δεν υπήρχαμε. Δεν ...
Όλοι νόμιζαν ότι ήταν νεκρά. Ενώ περίμεναν την ημέρα. Δεν έκαιγαν πια τη μοίρα. Δεν ήθελαν τίποτα από μας. Και μόνο ο ήλιος μπορούσε ν’ αγαπήσει και πάλι ...
Ποιος ήξερε γιατί γέμισες με τόσο πράσινο την πληγωμένη γη, ενώ το μωβ του ορίζοντα άντεχε με δυσκολία το βάρος ενός συννεφιασμένου ουρανού. Μόνο ο θεός. ...
Πάνω από τη γαλάζια γραμμή λίγο πιο κάτω από τους λόφους, θυμάσαι το χρώμα των σπιτιών; Μπορεί να μην έδωσες τόση σημασία σ’ εκείνο το λυπητερό μωβ, αλλά ...
- Γιατί ανεβάσατε Τους Δίκαιους του Albert Camus; - Γιατί το αντίθετο θα ήταν άδικο. - Είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να δείξετε την ιδέα του παράλογου; ...
Εάν εξετάζουμε τον πυρήνα των ανθρωπίνων σχέσεων μέσα από το βλέμμα της νοημοσύνης και όχι της κοινωνίας, συνειδητοποιούμε την ανάγκη να τον ανασχηματίσουμε ...
Μέσα στην πιο μεγάλη αθλιότητα στη σοφίτα της ανάγκης, κανείς δεν ήθελε να μένει εκτός από την ψυχή των εφήμερων. Ήταν για σένα ο μοναδικός τρόπος να ...
Η μελέτη του έργου του Albert Camus δεν μας επιτρέπει να το εκλάβουμε με τον τρόπο που το αντιλαμβάνεται η σύγχρονη κοινωνία. Μία από τις παρεμβάσεις μας ...
Μετά από πολλά χρόνια μνήμης όταν πλέον όλοι είχαν ξεχάσει τα πάντα αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το μουσείο μας. Όχι μόνοι μας βέβαια αλλά με τα παιδιά ...
- Πρέπει να τελειώσουμε την αίθουσα του Κωνσταντίνου. - Μα, δεν έχουμε ακόμα τις επιστολές που πήραμε. - Πρώτα η ανάγκη, μετά η ομορφιά. - Μα, η ομορφιά ...
Ο Albert Camus δεν ήταν μόνο ένας συγγραφέας. Ήταν ένας δίκαιος. Δεν ήταν μόνο ένας ταγμένος διανοούμενος. Ήταν ένας άνθρωπος. Μπορούσε να ήταν ένας ήρωας. ...
Θυμάμαι τη φρυγανιά, τους χουρμάδες και το γάλα του δασκάλου. Και τούτο, παρά το χρόνο και την απελπισία, παρά την οργή και την αδικία. Κάθε άνθρωπος έχει ...
Το βιολί δεν ζητούσε τόσα πολλά, του αρκούσε να μοιράζεται μια στιγμή μ’ ένα βιολονσέλλο μιας άλλης εποχής για να ξαναζήσει την γεύση της πρώτης έντασης ...
Τα παγκάκια προσπαθούσαν με κόπο να διακρίνουν το νερό του γαλάζιου ποταμού όμως το ύψος των χόρτων δεν τ’ άφηνε. Έτσι ήταν μόνα σ’ αυτή την πράσινη έρημο ...
Βαδίζαμε μέσα στα χρώματα κάτω απ’ τις σκιές των δέντρων σαν να θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον ήλιο που είχε βγάλει από τη γη τις ώχρες από τα παλιά και ...
Η κυριαρχία της ειρήνης, τουλάχιστον στο μυαλό της κοινωνίας, έχει την τάση να εκφυλίζει όργανα εμπόλεμης κατάστασης. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ...
Εκεί στα πυκνά βουνά έβλεπες άδεια χωράφια. Κανείς δεν ήθελε τη γη λες κι ήταν μόνο πληγή. Κι εσύ, περίμενες μόνος την ανύπαρκτη αντίσταση. Δεν μπορούσες ...
Ποιος κλέβει ποιον; Η θάλασσα ή το χώμα; Ποιος θέλει ποιον; Η άνοιξη ή το σώμα; Ο φάρος δεν απάντησε. Μα ούτε κι ο τάφος. Έτσι επέλεξαν οι άνθρωποι.
Οι πληγές της πέτρας δεν πονούσαν. Ήταν γεμάτες μνήμες του μέλλοντος. Δεν έσταζαν παρά μόνο χρώμα λες και το αόρατο μιλούσε. Τις έκαιγε ο ήλιος, τις έβρεχε ...
Δεν ήταν μόνο στο Σούνιο που σε περίμενε η πέτρα, εκείνη με τα γράμματα του Byron. Υπήρχαν κι άλλες στον κόσμο. όπως εκείνη που είδα στη Tipasa με το ...
Ήταν μετέωρος. Ο πελαργός. Του έλειπε. Η πατρίδα. Περίμενε. Τους επόμενους. Δεν ήρθαν. Κι όμως έπρεπε. Να φύγουν. Ήταν ο τελευταίος. Το πρέπον. Αναγκαίο. ...
Έδινε ακόμα το παρόν του σ’ αυτή τη σπασμένη μνήμη για ν’ αντισταθεί στους βανδαλισμούς των κοινωνιών της λήθης. Το είχε δέσει ένας δάσκαλος που ...
Αφού ήξερες ότι θα πεθάνω γιατί με γέννησες; Αφού ήξερες ότι θα με ξεχάσουν γιατί μ’ έβαλες στη μνήμη σου; Ήταν ο μόνος τρόπος να γίνεις ανθρώπινο. ...
Πολύχρωμοι άνθρωποι εξετάζουν προσεχτικά τις άσκοπες κινήσεις των ξεχασμένων ατόμων για να καταλάβουν πως να σώσουν αυτούς που δεν ξέρουν ότι κινδυνεύουν ...
Επιστροφή στην τέχνη του πολέμου για ν’ αντιμετωπίσεις τη βαρβαρότητα που δεν λέει να σταματήσει παρά μόνο όταν συντρίβεται. Αν θες την αξιοπρέπεια ...
Άκουγε σιωπηλά τις κινήσεις του πνεύματος. Συζητούσε με το δάσκαλο για να δει το φως. Καμία άλλη παρουσία σ’ αυτή την παράξενη συνάντηση. Ως εάν ...
Κοίταξε προσεχτικά τα δέντρα για να δεις τις λεπτομέρειες ενός χρόνου που δεν έζησες ενώ πάλευαν ήδη μόνα τους ενάντια στη βαρβαρότητα για να προστατέψουν ...
Οι μεγάλοι άνθρωποι δεν είναι αναγκαστικά μεγάλοι, οι μικροί άνθρωποι δεν είναι απαραίτητα μικροί. Υπάρχουν και οι μικροί μεγάλοι που κάνουν τα ...
Texte
Όποιος δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να δώσει μια πραγματική μάχη για την πατρίδα του, διότι ήταν πολύ νέος ή πολύ αδιάφορος, τώρα μπορεί να κάνει τα πάντα. ...
Texte
Οι εσωτερικές τριβές είναι μόνο για τα κόμματα και τις παρατάξεις, αφήνουν αδιάφορη την πατρίδα. Έχουν νόημα μόνο για τους μικροπολιτικούς που δεν έχουν ...
Τα νέα δεδομένα είναι στον τομέα της πολιτικής, ένα καλό υπόβαθρο ανάλυσης διαχρονικών νοητικών σχημάτων στρατηγικής. Υπάρχει κυριολεκτικά μία επικαιρότητα ...
Texte
- Δάσκαλε, δεν είπατε για τον παράλληλο χρόνο. - Πρέπει πρώτα να κατανοήσεις τον αρνητικό, για να επινοήσεις τον παράλληλο. - Τον αρνητικό; - Ο αρνητικός ...
Οι εχθροί της ΑΟΖ βρίζουν ανθρώπους σαν τον Θ. Καρυώτη, Σ. Κασσίνη, Η. Κονοφάγο, Α. Φώσκολο, διότι αντιλαμβάνονται ότι σιγά σιγά χάνουν την μάχη της ΑΟΖ. ...
-Τι θα ψηφίσεις; -ΑΟΖ. -Υπάρχει τέτοιο κόμμα; - Όχι. -Με δουλεύεις; -Είναι μια υπερκομματική έννοια. -Ε, και; -Όποιο κόμμα προωθήσει περισσότερο ...
Η μαχητικότητα της ΑΟΖ γίνεται όλο και πιο εμφανής με την πάροδο του χρόνου. Την ώρα που όλοι προσπαθούν να σταθούν στα πολιτικά τους πόδια και να κάνουν ...
Δεν έχετε κάρτες; Αυτή η ερώτηση πυροδότησε σκέψεις μέσα στο παρόν διότι έδειχνε απλά μια αναζήτηση μνήμης μέλλοντος που επιβεβαιώθηκε από την ...
Χρωματική μάζα που δεν λέει να φύγει, αναζητά το βλέμμα ενός ανθρώπου που δεν φοβάται την έντονη ζωή ενάντια στη λήθη, και βρίσκει μόνο την ανάγκη ...
Πολλοί μας κατηγορούν, ειδικά αυτήν την περίοδο, ότι δεν είμαστε ικανοί να υποστηρίξουμε τον πολιτισμό μας. Βέβαια δίνουν έμφαση στα οικονομικά μας προβλήματα ...
Η μάχη της ΑΟΖ δεν θα είναι θεωρητική. Η μάχη της ΑΟΖ δεν θ’ αρχίσει με τους ξένους, αλλά με τους ραγιάδες, τους δικούς μας που θέλουν να εκμεταλλεύονται ...
-Εσύ δεν θέλεις ΑΟΖ; -Και βέβαια θέλω ! -Τότε τι περιμένεις; -Μα εγώ θα την κάνω; -Έμμεσα, ναι ! -Τι θες να πεις; -Ψηφίζεις, έτσι δεν είναι; -Σίγουρα, ...
Οι εκλογές είναι σίγουρα ένας στόχος για πολλούς, αλλά δεν μπορούν να είναι το τελικό αποτέλεσμα και στην πραγματικότητα ούτε ένα ενδιάμεσο, εκτός αν αποκτήσουμε ...
Σε φάση εκλογών, η αξία του ψηφοφόρου διαφοροποιείται από την αξία του πολίτη, διότι σε αυτή τη χρονική περίοδο όλη η πατρίδα βασίζεται μόνο στους πρώτους ...
Αν δεν αντιληφθούμε ότι με τη θέσπιση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης γράφουμε ιστορία, τότε πώς θα αλλάξουμε την πραγματικότητα που καταπιέζει την ...
Ανθισμένα κλαδιά κοντά στα παράθυρα έδειχναν στον κόσμο ότι υπήρχε χώρος μόνο για το χρόνο για την ακινησία και την αντίσταση της ανθρωπιάς μέσα ...
Αγκάλιασες ποτέ δέντρο; Αυτή ήταν η πρώτη ερώτηση όταν έγινε η συνάντηση λίγο πριν τη συνεννόηση. Ξάφνιαζε τους ανθρώπους που δεν γνώριζαν τέρατα ...
Ένα παράξενο βλέμμα διαχώρισε τα χρώματα για να ζωντανέψουν όλα αυτά που δεν ήταν μόνο τα πράσινα της φύσης και να δείξουν στους ανθρώπους την αξία ...
Φωτεινές εξηγήσεις πάνω στο τρίπτυχο έλεγαν για τον δάσκαλο εκείνης της αφαίρεσης που δεν πρόσεχαν τα κοινωνικά άτομα έτσι μόνο μερικοί δικοί μας ...
Λουλούδια φωτός μέσα στην αίθουσα έλεγαν στο σκοτάδι ότι θα το πάλευαν ακόμα και τώρα που κανένας δεν πιστεύει σε καμιά ελπίδα ακόμα και τώρα ...
Λουλούδια και νερό στόλισαν τον χώρο της έκθεσης σιωπηλών. Κι όμως ακούσαμε όλοι μας την κραυγή του χρώματος της ανθρωπιάς. Έτσι ζωντάνεψε ...
Κόκκινα λουλούδια έλαμψαν δίχως να πουν τίποτα και γέμισε όλος ο χώρος με τα χρώματα της αγάπης για να υπάρχει ένα μέλλον πέρα από την ανθρωπιά ...
Όταν τα δέντρα απέκτησαν λουλούδια ήταν μια μεγάλη έκπληξη για τα κόκκινα χρώματα διότι ήρθε το εφήμερο για να συναντήσει το διαχρονικό κι έδωσε ...
Όποιος δεν αναφέρεται στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη αυτήν την περίοδο αποδεικνύει ότι δεν τον ενδιαφέρει πραγματικά η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας ...
Ακόμα και μία στιγμή αν περίμενες εδώ θα έβλεπες τα πάντα μέσα στους πίνακες που δεν κοιτάζουν παρά μόνο τους ανθρώπους δίχως να δίνουν σημασία ...
Κάθε πόλη, κάθε χωριό πρέπει να μάθει τα στοιχεία της μνήμης του μέλλοντος αλλιώς θα έχει την εντύπωση ότι υπάρχει μόνο το παρόν και η κοινωνία της ...
Η ΑΟΖ δεν είναι πια ένα θεωρητικό θέμα, αλλά ένα πρακτικό που έχει πολιτικές επιπτώσεις. Δεν είναι μόνο τεχνικό και ανήκει πλέον στην πολιτική ατζέντα ...
Αν τα καταφέρεις άτομο θα γίνεις συνάνθρωπος μέσω των ανθρώπων αλλά για να γίνεις αλλάνθρωπος ο θάνατος δεν αρκεί χρειάζεται η γενοκτονία για να ...
Πολύ συχνά στις διαλέξεις των γενοκτόνων τόσο του Εβραϊκού λαού όπως και του Αρμένικου, του Ποντιακού ή του Ουκρανικού, βλέπουμε μόνο έμμεσες αναφορές ...
Οι ρίζες ήταν σιωπηλές αρχικά αλλά όταν είδαν τους κορμούς κατάλαβαν ότι θα υπήρχε επιτέλους συνεννόηση και όχι μόνο κοινωνική επικοινωνία. Με αυτόν ...
- Διάβασα το έργο σας για τη γενοκτονία. - Είναι και για την Ανθρωπότητα. - Ναι, το πρόσεξα… - Συνήθως κανείς δεν την προσέχει… - Πώς είναι δυνατόν; ...
Ο άνθρωπος του 1929 ήθελε να μιλήσει με το δάσκαλο των χρωμάτων για να του πει την ιστορία του μέσω του εξπρεσσιονισμού ενάντια στην αφαιρετικότητα ...
Μην αφήσεις τους άλλους να σου κλέψουν τη ζωή σου με την μιζέρια τους και την κοινωνία τους εσύ δεν είσαι γι’αυτά έχεις οράματα όχι όνειρα και πρέπει ...
Αν δεν έχεις πιάσει τον αστακό της ομάδας δεν μπορείς να καταλάβεις ούτε την τακτική ούτε τη στρατηγική που είναι απαραίτητες για την ανάδειξη του ...
Στο κάστρο του χρόνου υπήρχε ο αρχαίος ναός και η βυζαντινή εκκλησία κοντά στο ιπποτικό διοικητήριο για να μας δείξει τη διαχρονικότητα της πατρίδας ...
Οι μαύροι ιππότες δεν πάλευαν μόνο τη νύχτα όπως νόμιζαν οι περισσότεροι διότι κάθε μέρα υπήρχε μια νέα δοκιμασία για ν’ αντέξουν το χρόνο που ήταν ...
Η μαύρη ομάδα κρούσης χτύπησε και πάλι με συνθήματα κατά της βαρβαρότητας για να προετοιμάσει το λαό για τα επόμενα βήματα που δεν έχουν καμιά σχέση ...
Το μαύρο πάθος έλαμψε στην πλατεία Συντάγματος για να δείξει σε όλους ότι ο στόχος έχει κλειδωθεί κι ότι δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε ούτε μια στιγμή ...
Με το νταούλι στο μυαλό ακούγαμε τη σιωπή των θυμάτων της γενοκτονίας και στην πλατεία θαυμάζαμε τα παλικάρια με τα μαύρα ντυμένα δίπλα από το ...
Στον Άγνωστο Στρατιώτη ήρθαν οι μαύρες φορεσιές όχι για κάποιο μοιρολόι αλλά για να δείξουν στην άγρια βαρβαρότητα ότι δεν ξέχασαν τίποτα διότι ...
Στα στρατηγικά δεδομένα, βρίσκουμε συχνά την αντιπαράθεση μεταξύ πραγματικότητας και νόησης. Χρησιμοποιούμε αντανακλαστικά αυτό το σχήμα, ενώ δεν είναι ...
Ήσουν τόσο λυπημένη ανάβοντας τα κεριά που δεν μπόρεσα να σε καθησυχάσω με λόγια παρηγορητικά· έτσι ήπια τη φωτεινή σου σιωπή όπως ακούμε το ρέκβιεμ κάποιου ...
Πριν από εμάς ποιους πρόσεχαν; Πριν από αυτά ποια προσέχαμε; Όλη η δύναμή μας είναι τα βουνά μας. Όλη η ζωή τους είναι τα παιδιά μας. Κι όταν ο ...
Κάθε απλοϊκή προσέγγιση της απλότητας του έργου του Albert Camus καταρρέει εξ ορισμού, διότι δεν μπορεί ν’ αγγίξει το πρόγραμμά του, δηλαδή τη μελέτη του ...
Πώς ν’ αντισταθείς σ’ αυτό το πορφυρό κάλεσμα χωρίς να υποκύψεις στον πειρασμό να ξαναπιείς από την παλιά πηγή. Ξέρεις, αυτήν που είναι ακόμα απαγορευμένη ...
Το χρώμα ήταν στιλπνό και δεν μπόρεσε να το ξεχάσει παρά το χρόνο και τον πόλεμο. Τον περίμενε εδώ και αιώνες με υπομονή και πάντα με χαμόγελο. Έτσι ο ...
Το Αρτσάχ, είτε το θέλουμε είτε όχι, δεν είναι πια μία εγκλωβισμένη περιοχή, μία αυτοανακηρυγμένη δημοκρατία ή μία αποσχισμένη χώρα. Το Αρτσάχ είναι μία ...
- Θυμάσαι την κοτόσουπα; - Την αυγοκομμένη; - Της Ανάστασης. - Πώς να την ξεχάσω; Ήταν τόσο νόστιμη. - Σκέφτηκα να ξανακάνω. - Πότε; - Όποτε το θελήσεις. ...
- Τι θα πάρουμε; - Επέλεξε εσύ… - Ελεύθερα; - Ναι, ό, τι θέλεις αλλά για τους δυο μας. - Τότε μία Capresa παρακαλώ. - Τι είναι; - Θα σου πω μετά… ...
Ελευθερία, Μοναξιά, Ανάγκη, Αντίσταση, Ανθρωπιά, Αλτρουισμός, Αγάπη αλλά πάνω από όλα Ανθρωπότητα.
Η πρόσβαση στις ρίζες ενός πολυωνύμου μέσω του έργου του Abel και του Galois, είναι εφικτή σε μερικές περιπτώσεις, δίχως την άμεση λύση της ανάλογης εξίσωσης. ...
Δεν ξέρω αν το πρόσεξες αλλά κάποιες έννοιες είναι παράξενες και περισσότερο ακόμα όταν τις συνδυάζεις. Μπορεί να μην είναι σημαντικό αλλά ήθελα να σου ...
Τα εργαλεία της γεωστρατηγικής δεν είναι άμεσα. Αποτελούν νοητικά σχήματα ενός αφαιρετικού υπόβαθρου που δεν είναι προσβάσιμο σε όσους δεν κατέχουν μαθηματικά, ...
Μες στη σιωπή του θανάτου, οι άνθρωποι έκαναν θόρυβο για ν’ ακούν την ύπαρξή τους δίχως να κατανοούν τη σημασία της αποστολής που τους ανέμενε. Όμως, μερικοί ...
«Τ’ αδέλφια μου τα δυνατά οι Τούρκοι μού τ’ αδράξαν, την αδελφή μού ατίμασαν κι αμέσως την εσφάξαν, το γέροντα τον κύρη μου εκάψανε το βράδυ και την αυγή ...
Σ’ εκείνο τον τόπο της πέτρας, δεν υπάρχει θεωρία μόνο σπασμένα κορμιά για το παράδειγμα. Δεν περιμένουν τίποτα από κανέναν. Διότι κανείς δεν θα ...
Γιατί νομίζεις πως όλα είναι κατανοητά κι επιπλέον από όλους; Ποιος σου είπε αυτό το ψέμα; Ποιος σ’ έπεισε; Μήπως είναι η κοινωνία της μιζέριας; Μήπως ...
Δεν την βλέπετε που υποφέρει όταν την ξεχνάτε! Πόσο πόνο μπορεί ν’ αντέξει μία άδεια καρέκλα; Κάθε λήθη είναι και μια πληγή. Άλλη μία πάνω στο αόρατο ...
Όταν άγγιξες τα πλευρά μου κι ένιωσες τις δύο τρύπες δεν είπες τίποτα. Ήξερες πόσο βαθιά ήταν η πληγή και δεν υπήρχε λόγος να μιλήσεις. Όταν έσκυψες ...
- Δάσκαλε, τι ήθελε ο Riemann; - Να πεθάνει με τους γίγαντες. - Ενώ οι άλλοι; - Να ζήσουν με τα άτομα. - Και η κοινωνία; - Η κοινωνία δεν ήξερε ότι υπήρχε ...
Ξέρω τι θα πεις... Ότι δεν τους έπεισα ακόμη, ότι δεν διαβάζουν τις πηγές κι ότι δεν είναι μικροί πια. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, πάντως θα προσπαθήσω ...
Γιατί δεν τους έβλεπαν οι άλλοι; Μήπως δεν έπρεπε; Υπήρχε λόγος; Γιατί δεν μιλούσαν την ώρα του μαθήματος; Μήπως θα έπρεπε; Δεν υπήρχε λόγος; Πρέπει ...
Μέσα στο λεωφορείο δεν υπήρχαν μόνο τα άτομα της κοινωνίας, ήταν κι οι άλλοι, οι παράξενοι. Το ξέρω, δεν το περίμενες. Δεν έχει σημασία όμως. Η ανθρωπιά ...
Οι απειλές μαίνονται αλλά δεν συγκινούν κανένα στη γη των ελεύθερων Αρμένιων αγωνιστών, στο Αρτσάχ. Σε τούτη τη γη, οι άνθρωποι είναι πιο κοντά στον ουρανό ...
Το έργο του Достоевский δεν αποτελεί μόνο ένα δείγμα ηθικής τάξης, όπως νομίζουν οι περισσότεροι αναγνώστες. O Достоевский αναλύει πιο βαθιά την ανθρώπινη ...
Κανείς δεν είχε επινοήσει τον ουτοπικό αυτό διαχωρισμό. Μόνο ο χρόνος είχε δεχτεί να σπάσει τη συμμετρία του χώρου. Έτσι η νοημοσύνη είχε επιτέλους ένα ...
Κανείς δεν έδωσε σημασία στις ρίζες του ζ. Κοίταζαν όλοι τα ρ του έρωτα για να μπορέσουν να ζήσουν. Και εσύ μας έδειξες, ο πρώτος, πώς να πεθάνουμε σιωπηλά ...
Δεν ακούσαμε μόνο την κραυγή των οργάνων και τον κρότο του χορού, είδαμε αόρατα σπαθιά να κόβουν το πέπλο της λήθης και του παρόντος. Έτσι το μέλλον ...
Γιατί έκλεισες τα μάτια; Δεν ήταν νωρίς για να φύγεις; Εκτός αν σ’ ενόχλησε ο ήλιος της ξεχασμένης δικαιοσύνης. Θα μου πεις ποτέ την αλήθεια ή θα περιμένω ...
Βλαντιμίρ: Πρέπει να σας διώξουμε! Πιότρ: Για ποιο λόγο; Βλαντιμίρ: Δεν υπάρχει άλλη λύση... Πιότρ: Σε ποιο πρόβλημα; Βλαντιμίρ: Δεν πρέπει να υπάρχει ...
Δεν ήταν απλώς ένα χρώμα. Ήταν ένας ολόκληρος κόσμος που ξεχύθηκε πάνω στον πίνακα των ωχρορόδινων. Οι άνθρωποι ήθελαν ν’ ανήκουν σ’ αυτό το παράξενο μοναχικό ...
Δεν ξέρω γιατί ποτέ δεν μπόρεσα ν’ αντέξω το θόρυβο των πολλών. Μήπως έπρεπε ν’ ακούσω τη σιωπή των ελάχιστων για να μην πεθάνει η ανθρωπιά; Τώρα πια ...
Σίγουρα δεν ήταν απαραίτητο κι όμως τούτο το ασήμαντο ίχνος έπρεπε να πληγώσει τον κόκκινο πίνακα για να δείξει με τη βοήθεια του παράξενου μαχαιριού πως ...
Δεν θα ήθελες ν’ αγγίξεις ένα κομμάτι γης που δεν γνώρισε την προδοσία μιας ανώνυμης κοινωνίας και που άντεξε το βάρος της θυσίας και της ανθρωπιάς ...
Εκεί κανείς δεν ζει κάτω από τον ουρανό, δεν υπάρχει διαφορά με τη γη των ανθρώπων, όλα είναι βουνά. Εκεί δίπλα στον ουρανό, η μόνη θάλασσα της γης ...
Σ’ αυτό το σύμπαν όπου κυριαρχούν η ζεστασιά του κόκκινου και της ώχρας, είχες ένα όραμα γαλάζιο. Ήταν άραγε η ανάμνηση μιας προοπτικής, το μέλλον ενός ...
Έφθανε μόνο να θαυμάσουμε το βάθος του βλέμματός σου για να καταλάβουμε τη δύναμη της ανθρώπινης δυναμικής. Τίποτα δεν ήταν σταθερό εκτός από την αχαλίνωτη ...
Εκείνος ο πίνακας γεννήθηκε μέσα στα χρώματα. Δεν ήταν για πούλημα. Δεν είχε τιμή. Μόνο αξία. Την ανθρώπινη. Κι όμως όλοι ήθελαν να μάθουν το μυστικό. ...
Ποιος ξέρει τι είχες γράψει κρυφά στο μικρό δωμάτιο του πόνου εκτός από την ανάγκη; Ο Θεός; Μπορεί. Αλλά δεν έκανε τίποτα. Εσύ όμως συνέχισες να γράφεις ...
Μόνο ένα κεφάλι δίχως σκιά είχε μείνει από εκείνη την επανάσταση αλλά είχε ακόμα εκείνο το παράξενο φωτεινό μέτωπο του παρελθόντος που έβλεπε το μέλλον, ...
Ο τύπος δεν ήταν απλός. Ένας μεγάλος τον είχε βρει μετά από μία καινοτομία. Αλλά ποιος θα τον μελετούσε; Οι νεκροί, οι αγέννητοι, οι αθώοι ή οι δίκαιοι; ...
Τέσσερα χρώματα μόνο: το φωτεινό κίτρινο, το παράξενο κόκκινο, το πιο βαθύ γαλάζιο και το απόλυτο μαύρο περίμεναν ν’ αγγίξουν το λευκό. Ποιος πρόσεξε την ...
Ποιος σκέφτεται την επόμενη γενοκτονία όταν ακούει για αναγνώριση; Η κοινωνία κουράζεται με τον πόνο των άλλων διότι την ενοχλεί το παρελθόν. Μόνο η ανθρωπότητα ...
Η νέα προσέγγιση του Leonardo da Vinci δεν είναι μία ανάλυση του έργου του, αλλά μία σύνθεση των τετραδίων του. Ο κεντρικός της πυρήνας αποτελείται από ...
Σ’ εκείνο το δρόμο μερικές σκιές έσκυβαν κάτω από τα δένδρα που δεν λύγιζαν . Περίμεναν τα χρώματα που δεν ήρθαν γιατί έμειναν μέσα στη χούφτα σου. Μόνο ...
Πάνω στο γράμμα που έστειλες στον αδελφό σου είδα ένα σκίτσο. Δεν ξέρω γιατί πόνεσα. Κάτι ήθελες να πεις και το ένιωσα. Τι σου κάνει ένα σκίτσο, ένα σκίτσο ...
Ξέρω καλά ότι υπέφερες κοντά μας. Κι αυτή ήταν η αιτία για να φύγεις; Αυτή η γη που σε γέννησε δεν μπορούσε να υποφέρει το θάνατό σου; Γύρνα σε παρακαλώ ...
Πρόσεχες τα χρώματα που δεν υπήρχαν και ζωγράφιζες την ουσία. Μα κανένας παρά μόνο ο Τεό δεν έβλεπε τη λάμψη τους. Και τώρα που διαβάζω τα γράμματά σου ...
Πριν σκύψει να τη φιλήσει δεν ήθελε ν’ αγαπήσει την ξεχασμένη γη. Την περίμενε τόσα χρόνια και δεν τολμούσε.
Θες να πιείς κάτι ή θα περιμένεις να μην έρθει; Θα πιω μετά όταν αποφασίσει να μην έρθει. Θες να περπατήσεις ακόμα μία φορά πριν δεν έρθει; Θα πάω εδώ ...
Σκέφτηκες ποτέ τα φώτα όταν τα έχει σβήσει η μέρα; Πώς αντέχουν τη σιωπή; Τι υπομονή για μια εύκολη αδιαφορία! Θα ήθελες να τα ανάψουμε; Ξέρω πως είναι ...
Εκείνο το βλέμμα ποιος το πρόσεξε στην άδεια πλατεία ; Είχε ζήσει πολλές φορές τον ήλιο της σκιάς ακόμα και το βράδυ. Τώρα όμως η πληγωμένη εκκλησία δεν ...
Κανείς δεν ήξερε για τους ηθοποιούς. Είχαν χαθεί μετά την πράξη. Μα δεν ήταν μονόπρακτο... Και τώρα το κοινό έβλεπε το κενό. Η σκηνή είχε ακόμη τα αντικείμενα ...
Μπορεί να ήταν άδεια αλλά ήταν έτοιμα. Περίμεναν την κίνηση εκείνου του χεριού. Δεν ξέχασαν τίποτα ακόμα και μετά. Το πρόσεξες;
- Δεν υπήρχε... - Ποιος; - Ο Leonardo da Vinci. - Τότε πώς ξέρεις τ’ όνομά του; - Μέσω της φήμης. - Και τίποτα άλλο; - Τίποτα. Χρόνος. Εκτός από το μέλλον. ...
- Ήταν ανάγκη να ζωγραφίσεις το γέρο; - Ποιος άλλος θα το έκανε; - Έχει τόση σημασία; - Δεν ήθελα να τον ξεχάσω. - Γιατί; - Του έδωσε σημασία ο Vincent... ...
- Πρέπει να μιλήσουμε... - Για ποιο πράγμα; - Δεν έχει σημασία. - Δεν σε καταλαβαίνω. - Είναι πρόβλημα επικοινωνίας. - Εννοείς ότι υπάρχουν παρεξηγήσεις; ...
Τι παράδοξο όμως να είναι άγνωστος δούκας σ’ ένα βασίλειο δίχως ευγενείς όπου μόνο ο πλούτος κυβερνά τα ανούσια της καθημερινότητας. Τι παράλογο όμως ...
Αναρωτιόταν γιατί κυριαρχούσε ο θόρυβος σ’ εκείνη την κοινωνία. Γιατί δεν υπήρχε μουσική, γιατί τα όργανα ήταν μόνο της ασφάλειας; Για να μην ζήσουμε τον ...
Όλοι τον ρωτούσαν τι ήθελε. Έπρεπε να είχε ανάγκες. Αυτό έλεγε η κοινωνία τους. Δεν μπορούσε να είναι ανεξάρτητος. Κι όμως πέθανε ελεύθερος δίχως να θελήσει ...
Κανείς δεν ήξερε να πάει εκεί. Δεν υπήρχε στάση, ούτε μέσον. Ο καθένας έπρεπε να βρει το μονοπάτι πριν λήξει η προθεσμία του ανύπαρκτου συμβολαίου. Αλλά ...
Το ταξί της φτώχειας είχε πολλά βαγόνια για να χωρέσει ο λαός που δεν ήξερε από απεργίες. Ο καθένας έκλαιγε μέσα στη σιωπή για να μην ενοχλήσει την αδιαφορία ...
Η μελέτη των σχεδίων των πύργων που ζωγράφισε ο Leonardo da Vinci, μας επιτρέπει να τους συγκρίνουμε με τους σύγχρονους πύργους ελέγχου ως προς τη γεωμετρική ...
Όταν διάβαζες τα χειρόγραφα ενός ξεχασμένου μαθηματικού αναρωτιόσουν γιατί έπρεπε όλη του τη ζωή να ζήσει τόση φτώχεια; Ήταν αναγκαίο να υποφέρει τόσα ...
Έσκυψες ποτέ για μια χούφτα θάλασσα; Αν δεν το έκανες γιατί να πάρεις τα νησιά; Αυτές οι χάντρες δεν μπορούν να ζήσουν αλλού. Το κεχριμπάρι τους είναι ...
Εκείνο το απόγευμα το Σούνιο ήταν πιο τρυφερό. Είχαν δέσει το γαλάζιο και το λευκό για να μην ξεχάσεις τα σχήματα του ουρανού και το ναό της θάλασσας. ...
Πώς να πετάξεις με όλα τα ανούσια που κουβαλάς σ’ αυτό που ονομάζεις ζωή; Αν δεν μπορείς να ζήσεις γυμνός σαν τον ουρανό πώς θα σηκώσεις τον ήλιο ...
Πώς να μάθεις για τα αόρατα χρώματα αν δεν αναγνωρίζεις τους χαμαιλέοντες; Έπιασες ποτέ τον ουρανό, έδεσες ποτέ τη θάλασσα, ήπιες ποτέ τη γη μας; Τότε, ...
Στην κοινωνία της διάσπασης κανείς δεν τολμά να πει τα απαγορευμένα λόγια. Διότι τα άτομα δεν έβλεπαν τους παράξενους ανθρώπους που μάθαιναν τα άγνωστα. ...
Εκεί κοντά στο ποτάμι βρήκαμε την πλατεία με τα λουλούδια όπου κανείς δεν μιλούσε για το ξεχασμένο παρελθόν παρά το άγαλμα του Αρμένη. Πλησίασα με το σημείο ...
Δεν ξέρω αν θυμάσαι την πηγή κι αναρωτιέμαι αν έχεις ακόμα στην τσάντα σου το μυστικό ρόδι της απαγορευμένης περιοχής. Ξέρω ότι δεν ήθελες να πεθάνω σ΄ ...
Εκεί ήταν όλα τόσο κοντά που δεν χωρούσαν στο νου τα βουνά της άλλης πλευράς. Ήθελες να μου δείξεις με το χέρι το μύθο του λαού σου αλλά σταμάτησες ...
Σ’ εκείνο το κρύο δωμάτιο δεν υπήρχαν κουβέρτες μόνο δύο ψυχές αγκαλιά. Εκείνο το κρύο βράδυ ένας παράξενος χορός τύλιξε δύο κορμιά μαζί. Εκείνη την ...
- Το νιώθεις ότι άλλαξε κάτι; - Για ποιο πράγμα; - Για τη μοναξιά. - Ναι, μπορεί... - Η μοιρασιά είναι πιο δίκαιη. - Δεν υποφέρεις πια; - Λιγότερο αλλά ...
Εκείνη την εποχή κανείς δεν έλεγε τίποτα. δεν τολμούσαν να κλάψουν. Όλοι είχαν το χαμόγελο στα χείλη γιατί δεν χωρούσε τίποτα άλλο. Κι εσύ τώρα αναζητάς ...
...
Δεν δάκρυζε το κορμί με το λάδι. Δεν ήξερε. Δεν πονούσε το σώμα του. Δεν έμαθε. Δεν πέθανε με τα χρώματα. Δεν ήθελε.
Μια ζωγραφιά περίμενε το χέρι του δασκάλου για να ζήσει πάνω στο τετράδιο. Κανένας δεν μπορούσε να της αποκαλύψει την αλήθεια και δεν πέθανε. Ο δάσκαλος ...
Μέσα στην εκκλησία κανείς δεν έβλεπε τα τόξα. Δεν υπήρχε ουρανός κι όμως όλη η εκκλησία δεν ήταν παρά ένα δάσος τόξου που είχε στόχο τον ουρανό. Έτσι ...
Όταν έβαλες όλο το πάθος σου στο γύψινο άγαλμα για να ζήσει και πάλι η ποίηση δεν πίστεψες στην κοινωνία και δεν περίμενες το αύριο, ήξερες πως πέθανε ...
Γιατί το έβαλες εκεί; Δεν υπήρχε χώρος αλλού; Δεν ήθελες; Εκτός αν το ήθελε εκείνο. Το γυμνό κορμί του Vincent δεν μπορούσε να σ’ αγκαλιάσει μόνο να δοθεί. ...
Ασήμαντα πιόνια σκόρπια ανάμεσα στα νεκρά κομμάτια ενός ξεχασμένου βασιλείου, παλεύαμε για το χρώμα που δεν ζητήσαμε και ποτίσαμε με το αίμα μας τα ...
Μοσχοβολούσε ο μύλος ακόμα κι όταν τελείωσε ο καφές και μάθαμε τι σημαίνει ανάμνηση. Ποιος μύλος θα μας μάθει τι σημαίνει ανθρωπιά. Πάνω στον πίνακα ...
Ένα από τα χαρακτηριστικά και συμβολικά παραδείγματα της γλυπτικής κατά τη σοβιετική περίοδο είναι ο γλύπτης Меркўров. Εκ φύσης η γλυπτική ανήκει στο χώρο ...
Ο κονστρουκτιβισμός στην αρχιτεκτονική αποτελεί μία υλοποίηση του ρωσικού φουτουρισμού. Ο στόχος του είναι η εφαρμογή των νοητικών σχημάτων του κυβισμού ...
Η κοινωνική πίεση παράγει πάνω στον άνθρωπο το άγχος. Δεν μπορεί να ζήσει ως ελεύθερο άτομο. Είναι αναγκασμένος να πεθάνει απαγορευμένος ή να υποστεί τη ...
Η ζωή και το έργο του Маяковский είναι πραγματικά ενδεικτικά των εξελίξεων στη Ρωσία κατά την περίοδο που ακολούθησε τη Σοβιετική Επανάσταση. Σε πρώτη ...
Τα βήματα ήταν απλά για έναν χορευτή και μια χορεύτρια. Όλη η δυσκολία ήταν οι γάμπες κι εκείνες ήταν για ταγκό. Πάνω στον πίνακα ένα ακίνητο ζευγάρι χόρευε ...
Περίμεναν. Το ξέρω. Δεν ήξεραν. Το περίμενα. Και τώρα που ήρθες δεν έφυγαν. Ήθελαν να τους πεις την αλήθεια. Δεν ήταν έτοιμοι. Για την αντίσταση ή τη θυσία. ...
Όταν άκουγες την κραυγή της μουσικής Δεν ήξερες πόσα θύματα ήταν. Όταν πέθαναν οι πρώτες χιλιάδες η μουσική δεν μπόρεσε να παίξει. Τα φαινόμενα έπρεπε ...
- Θα μπορούσες να μου κάνεις δώρο ένα χαμόγελο; - Αστειεύεσαι! - Ένα χαμόγελο μόνο! - Αποκλείεται. - Μα, γιατί; - Δεν πρόκειται να το καταλάβεις. - Τι ...
Το αόρατο δεν είχε νόημα σ’ εκείνον τον κόσμο γιατί κανείς δεν ήθελε το φως που δεν έβλεπε. Ο καθένας νόμιζε ότι ήταν φωτιά η νύχτα. Ενώ εσύ ξέρεις ...
Δεν ήταν μουσική μόνο η σιωπή μιας άλλης ανθρωπιάς που δεν υπήρξε. Δεν ήθελε το στίγμα για να μην αγγίξει την παλαιά αθωότητα που δεν έζησε. Όλα ήταν ...
Η ανάλυση του έργου του Прокόфьев είναι περίπλοκη. Η πίστη του στην ελευθερία του πνεύματος δεν άντεξε την ένταση της αναγκαίας επιστροφής στην πατρίδα ...
Ποιος άκουγε τον πόνο τους όταν πέθαιναν οι αθώοι; Ποιος έκλαιγε το θάνατο των απαγορευμένων ψυχών; Κύριε, γιατί δεν λέτε τίποτα; Υπάρχει λόγος ή δεν ...
Όταν διαβάσαμε για πρώτη φορά, την αλληλογραφία του ιππότη με την ιδιοφυία του παρελθόντος δεν καταλάβαμε πόσο σημαντική ήταν. Νομίζαμε ότι αφορούσε μόνο ...
Μέσα στην έρημο της νύχτας, το άρωμα του τριαντάφυλλου της ερήμου ευωδίασε το μυθιστόρημα της μούμιας για να διασχίσει τον Τάρταρο. Δεν είχε βρει άλλο ...
Οι μικρές αντοχές δεν είναι για την επανάσταση. Ζουν μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα διότι δεν υπάρχουν ουτοπίες για την κοινωνία του παρόντος. Αυτό ...
Πάνω στον πίνακα των έργων αποφασίσαμε να γράψουμε τα ονόματα των μαθηματικών που δεν μπόρεσαν να ξεχάσουν τους προηγούμενους και τους επόμενους. Όταν ...
...
Οι εικόνες δεν είχαν καντήλια γιατί κανείς δεν πίστευε σ’ αυτές. Περίμενε την αναπαράσταση αλλά δεν υπήρχαν θεοί. Έτσι όπως ήρθαν οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ...
Μετέφεραν σπασμένους κώδικες που δεν μπορούσαν να διαβάσουν γιατί δεν πρόσεχαν την ουσία. Οι κακόμοιροι μολυσμένοι ήθελαν να πείσουν τον κόσμο αλλά η ...
Ένα ένα ανεβάζαμε τα έγγραφα που δεν υπήρχαν πια για να ζήσουν και πάλι οι ξεχασμένοι. Κοιτάζαμε τις άδειες καρέκλες και νιώθαμε την ανάγκη να πεθάνουμε ...
Πριν αγγίξει τα δύο μεγάλα πέταλα, ο ιππότης ένιωσε το άρωμά τους αλλά μόνο όταν άνοιξε τα μικρά, έμαθε για τη μυστική γεύση. Κανείς άλλος δεν είχε τολμήσει ...
- Θα τη ζήσουμε και πάλι; - Δεν ξέρω. - Δεν ξέρεις; - Εννοώ ότι εξαρτάται από εμάς. - Μόνο από εμάς; - Μόνο! - Είναι απίστευτο... - Το ξέρω. - Μα, γιατί; ...
Ποιος θα πίστευε τα έντεκα χέρια αν δεν έβλεπε τον πίνακα του ανύπαρκτου λαού; Ποιος θα έβλεπε το κρυφό χέρι αν δεν πίστευε τον πίνακα των αγέννητων ...
- Σωστά! - Τότε γιατί μίλησες; - Έπρεπε... - Μα, δεν υπήρχε λόγος! - Κι όμως... - Μα, γίνεσαι γελοίος! - Δεν το κάνω επίτηδες... - Αλήθεια; - Ναι. - Είσαι ...
Όταν άνοιξα τα τετράδια σου κατάλαβα για πρώτη φορά τι σημαίνει το χρώμα του χρόνου. Στην αρχή κοίταζα μόνο τα ίχνη του στο χαρτί και δεν έβλεπα το χρώμα. ...
- Κάτω η μιζέρια! - Τι είπες, ρε; - Κάτω η μιζέρια! - Πώς τόλμησες; - Με το θράσος της ανθρωπιάς. - Μα, η μιζέρια είναι η ζωή μας. - Τότε δεν είναι ζωή... ...
Μόνο με το χέρι διαβάζεται το έργο του δασκάλου της Αναγέννησης. Δεν έγραψε για τους αγνώστους μόνο για το μέλλον. Σκάλισε τα ίχνη πάνω στο χρόνο διότι ...
Το θυμάσαι το ρολόι; Εκείνο που δεν λειτούργησε ποτέ. Το έχω ακόμα στο νου μου. Και βλέπω τα σπαθιά του χρόνου. Μετρούσε με τις ώρες την καλοσύνη της ...
Λίγο πριν πεθάνει του ζητούσαν ακόμα μία χάρη. Πίστευαν ότι σαν τον παπά θα διάβαζε τα ονόματά τους. Έτσι κανείς δεν πρόσεξε το τελευταίο του δάκρυ. ...
Τον ξεγέλασε η κοινωνία για να βγάλει τα μίζερα λεφτά της μα εκείνος επέμενε για σένα διότι δεν είχε τίποτα άλλο πια. Έτσι ήρθε μ’ ένα τριαντάφυλλο στο ...
Την ώρα που ζωγράφιζα και πάλευα με τα χρώματα, τις σκιές και τις καμπύλες, άκουγες τη σιωπή μου. Όλη η σκέψη μου ήταν ένα χέρι που έψαχνε την αλήθεια ...
Texte
Ποιος θα έδινε σημασία στις δύο επιστολές αν δεν υπήρχε το στίγμα του ανύπαρκτου που δεν έπαψε να ζει μέσα στη λήθη; Κι όμως υπήρχαν ήδη οι αγέννητοι ...
Τόσα χρόνια, κάθε μέρα ακούγαμε τα ίδια και τα ίδια για τους αθανάτους. Τώρα που πέθαναν και αυτοί ποιος θα μιλήσει για την αθανασία τους;
Στις 18 Ιουνίου 2008, σε δημοπρασία Βέργου περί σπανίων βιβλίων, εγγράφων και χαρακτικών, το Μουσείο Καραθεοδωρή απέκτησε δύο αυτόγραφες επιστολές στα ...
Ήμασταν δύο μέσα στο κρύο της αίθουσας για δύο επιστολές του ανύπαρκτου λαού και περίμενε ο τρίτος μόνος μέσα στην εμπιστοσύνη της ανθρωπιάς. Κανείς ...
Texte
Πρόσεξες το ξεχασμένο καλάθι εκεί στην άκρη του τραπεζιού; Κοίταξες τα λεμόνια και τα πορτοκάλια ή περίμενες ν’ ανοίξει το μπουκάλι; Μη λυπάσαι δεν σε ...
Texte
Texte
Ξέρω ότι θα ήθελες να πιείς κάτι. Αν ήμασταν στο σπίτι, θα έκανα το παν για σένα. Τώρα όμως που είμαστε κάτω από το χιόνι με τα κεφάλια μας κομμένα δεν ...
Texte
Το τσάι είχε σερβιριστεί από ώρα. Μα κανείς δεν τολμούσε να τ’ αγγίξει. Η σκηνή έμοιαζε με πίνακα, μία νεκρή φύση του Vincent. Δεν έλειπε πινελιά μέσα ...
Ένα μεγάλο μέρος της στρατηγικής της Ελλάδας βασίζεται στη στρατηγική του Αιγαίου λόγω της ύπαρξης της Τουρκίας. Ο χώρος του Αιγαίου με τα πολυάριθμα νησιά ...
- Ήταν λοιπόν τόσο δύσκολο; - Δεν ξέρω ακόμα... - Δηλαδή; - Πρέπει να το σκεφτώ. - Καλώς. - Δεν μ’ ενόχλησε ο ρόλος. - Τι άλλο τότε; - Το σενάριο. - Και ...
Texte
Τα ζεστά σπίτια ξεκάπνιζαν ακόμα στο δρόμο της παιδικής μας ηλικίας. Ζέσταιναν τον ωχρό ουρανό για να μας κρατά ζεστούς. Όμως είχαμε μόνο τα μάτια της ...
...
Πρόσεξες πώς είναι το χιόνι από κοντά; Μην το πιάνεις, λιώνει. Απλώς κοίτα το. Κάτω από το χιόνι βρίσκεται και η πολυπλοκότητα της ομορφιάς. Είδες πόσο ...
Καμπύλες του Αρχιμήδη (Απόδειξη χωρίς λέξεις)
- Δεν πρόλαβες να πεθάνεις; - Όχι δεν μπόρεσα. - Μα γιατί; - Δεν μ’ άφησαν να ζήσω... - Ποιος; - Η κοινωνία της αδιαφορίας. - Για ποιο λόγο; - Δεν ήθελε ...
- Δεν θα πεις τίποτα; - Για ποιο πράγμα; - Για τα δικά μας. - Για το σταυρό; - Δεν είναι ωραίος; - Είναι... είναι... - Δώρο του παππού... - Μόνο ...
- Δεν θες να πεις τίποτα; - Che - Προτιμάς τη σιωπή. - Ha. - Chat lav. - Ακούς; - Ναι, βέβαια. - Προσέχεις; - Δεν είμαι σίγουρος. - Τότε, περίμενε. ...
Σημάδεψε την καρδιά σου η άπονη κοινωνία του φθόνου μα δεν μπόρεσε να λαβώσει το μέτωπο της νοημοσύνης. Δεν ήξερε για το χαμαιλέοντα και δεν πρόσεξε τη ...
Texte
Η επανάσταση δεν πέθανε. Δεν λύγισαν οι ομάδες σου. Τώρα ξέρουμε για τις ρίζες. Και δεν υπάρχει θεωρία. Μία σκέψη, ένα πνεύμα, μία ιδιομορφία έπλασαν ...
Δεν πρέπει να ξεχάσεις τις θυσίες μας αλλιώς θα πεθάνουμε όχι για την ανθρωπιά αλλά για την αδιαφορία και δεν ξέρω αν οι δικοί μας θ’ αντέξουν δεύτερο ...
Για την κοινωνία δεν έπρεπε να γεννηθείς. Και γεννήθηκες για την ανθρωπότητα. Για την κοινωνία δεν έπρεπε να ζήσεις. Κι έζησες για τα μαθηματικά μας. Για ...
Τώρα που ξέρεις γιατί δε λες τίποτα; Μήπως σε φοβίζει η κοινωνία της αδιαφορίας; Δεν μπορείς ν’ αντέξεις την αδικία ή τη βαρβαρότητα; Κλαις μπροστά ...
Η πόλη είχε σβήσει τα φώτα της όταν βγήκαν οι δύο σκιές στο μπαλκόνι. Ήθελαν να δουν από κοντά τον αόρατο κόσμο της νύχτας. Έτσι μπόρεσαν ν’ αντικρίσουν ...
Κάτω από τα σύννεφα της κατοχής περίμενε ο ήλιος της δικαιοσύνης που τον είχε καταδικάσει η κοινωνία αλλά εκείνος πίστευε στην ανθρωπιά. Όλοι κοίταζαν ...
Είχες φορέσει τη μάσκα των νεκρών για να μη σε δει ο πόνος. Κι όμως σε πρόφθασε πριν φύγεις με τη γόνδολα στο κρυφό μέρος του Μουράνο. Έτσι δεν είδες στον ...
Texte
Πρόσεξες ότι το χρώμα της θάλασσας ήταν ροζ γαλάζιο. Έτσι ξεχωρίζεις τον ουρανό. Μπορεί να μην φαίνεται το ροζ αλλά πρέπει να ξέρεις ότι υπήρξε το φωτεινό ...
Ο Кандинский είναι ένας από τους πιο επαναστατικούς Ρώσους ζωγράφους. Το παράδοξο της επαναστατικότητάς του είναι ότι δεν συσχετίζεται με τη σοβιετική ...
- Πονάω! - Έπεσες; - Όχι, χτύπησα. - Είναι κανείς μαζί σου; - Όχι, κανένας. - Πώς νιώθεις; - Χάλια! - Πονάς τόσο πολύ; - Όχι. - Η μοναξιά τότε. - Ναι. ...
Texte
- Δεν υπάρχει. - Και η παράδοση; - Είναι για τους μουζίκ. - Οι μουζίκ δεν είχαν τίποτα. - Άρα ούτε αυτοί τον έχουν ανάγκη. - Μα, η ανθρωπότητα; - Πάλι ...
Texte
Δεν έβλεπες πίσω. Πώς να κοιτάξεις μπροστά; Δεν ήξερες τίποτα. Πώς να ρωτήσεις κάτι; Κάτω από τα φώτα του σκοταδιού άκουγες μία άγνωστη μουσική. Γιατί ...
Texte
Θυμάσαι που έλεγες για το παράδοξο; Δεν είχα καταλάβει τότε. Πειράζει; Μάλλον δεν έπρεπε να ρωτήσω. Τέλος πάντων. Ήθελα να πω κάτι. Δεν ξέρω αν έχει σημασία ...
Δεν άφησε τίποτα γραπτό πάνω σ’ αυτό το θέμα. Λες και δεν υπήρχε ανάγκη. Υπήρχε άραγε; Έπρεπε ν’ ακούσουν. Μα γιατί δεν το έκαναν; Δεν ήξεραν μάλλον. Μπορεί; ...
- Γιατί το θυμάρι; - Βλέπεις κάτι άλλο εδώ; - Όχι. - Τότε γιατί να γράψω γι’ αυτό που δεν βλέπουμε; - Μα, έχεις γράψει για το αόρατο! - Για το αόρατο, ...
Έγραφες ανάποδα το νόημα της ζωής. Ήσουν ο καθρέφτης της αναγέννησης. Αναζητούσες το μέλλον μες στο παρελθόν. Κανείς δεν ήξερε ότι υπήρχες. Ακόμα και τώρα ...
Δεν υπήρχε τίποτα το σημαντικό σ’ αυτή τη φτωχή άνυδρη γη εκτός απ’ αυτές τις σπάνιες εκλάμψεις του πράσινου που προσπαθούσαν ν’ αρπάξουν απ’ τον ουρανό ...
Ποιος νομίζεις ότι είναι ο άλλος; Ένας άλλος ένας; Ή το δύο; Κι αν δεν είναι παρά ο άλλος σου εαυτός; Το σκέφτηκες; Το φαντάστηκες τουλάχιστον; Ή περιμένεις ...
Η καινοτομία των Βουγιουκλή και Καμπάκη όσον αφορά στην αντικατάσταση της κλίμακας από τη ράβδο έχει βαθιές ρίζες στη διαμάχη μεταξύ συνεχούς και διακριτού. ...
Η σκακιέρα είχε αλλάξει. Το νέο άνοιγμα ήταν απαραίτητο. Κι ο χρόνος ελάχιστος. Το στιγμιαίο χάδι πρόλαβε την αόρατη κίνηση του κλεισίματος. Δεν ήταν πλάγια ...
Δεν ήξερα για την κρυφή πηγή πριν αγγίξω το πάθος. Ο πόθος δεν ήταν ανοιχτός και το παίγνιο είχε άλλους κανόνες. Δεν υπήρχε βιβλίο για τον κώδικα, μόνο ...
Δεν υπήρχαν άνθρωποι για να τα κοιτάξουν κι ήρθαν τα τέρατα να δουν τα πέτρινα κύματα που έσπασαν το θόρυβο της κοινωνίας για ν’ ακουστεί η σιωπή της ανθρωπιάς. ...
Όλα τα όντα ήθελαν να φαίνονται διότι ήταν ο μόνος τρόπος να ζουν μέσα στην κοινωνία του θεάματος. Ένα μόνο ήταν ικανό ν’ αντιστέκεται διότι είχε γράψει ...
Μία από τις έρευνες του μεγάλου Γάλλου μαθηματικού Henri Poincaré, αφορούσε τη μαθηματική δημιουργία. Το επίπεδό του στα μαθηματικά, του επέτρεπε να εξετάσει ...
Πλάι στο διακοσμητικό μοτίβο, άφησες ίχνη που δεν αποκωδικοποιήθηκαν ακόμα. Δεν ξέρω ακόμα γιατί μα σου υπόσχομαι να επιχειρήσω το αδύνατον. Κάτω από ...
«Πιστεύουμε ότι ακολουθούμε ασταμάτητα τη ροή της φύσης, ενώ δεν κάνουμε τίποτε παραπάνω από το να στεκόμαστε και να μελετάμε τις μορφές μέσα από τις οποίες ...
- Τι είναι αυτό; - Ένα βιβλίο. - Αυτό το βλέπω. Χρόνος. Αλλά τι είναι; - Δώρο! - Δώρο; Για ποιο λόγο; - Δεν υπάρχει λόγος, αν υπάρχει ανάγκη! - Υπήρχε ...
- Τι θα πιείτε; - Δεν αποφασίσαμε ακόμα... - Θα επανέλθω τότε... - Ευχαριστώ! - Διάλεξες κάτι; - Περιμένω την επιλογή σου... - Κατάλαβα... ...
Ο θρόνος ήταν κενός. Δεν υπήρχε βασιλιάς. Κι ο τρελός μόνος. Κάποιος έπρεπε να πάρει τη θέση του. Έτσι κάθισε η κοινωνία. Κι επαναστάτησε ο τρελός. Δεν ...
Μην είσαι λυπημένη. Δεν πέθανε ο δάσκαλος. Ζει μέσω των μαθητών του. Διαβάζω ασταμάτητα το έργο του. Δεν θα ξεχάσω τίποτα. Μην ανησυχείς. Ακόμα κι ...
- Θα φέρει και γαλακτομπούρεκο... - Μην πεις τίποτα... - Να μην πω ότι το λατρεύεις; - Όχι! Χρόνος. Θες να μας κάνεις ρεζίλι; - Με το γαλακτομπούρεκο; ...
Δεν είχαν προσέξει ότι πίσω σου υπήρχε μία γαλάζια σκιά. Λες και το κενό να είχε ετοιμαστεί για να υποδεχτεί την ανθρωπιά ενός σπασμένου βλέμματος.
Πάνω στους ώμους σου έβαλα τα χρώματα της γης. Έτσι μπόρεσες να νιώσεις το πάθος και τον πόθο. Αλλιώς θα παρέμενε για σένα ένα κομμάτι της ουτοπίας.
Δεν θα πω πολλά λόγια. Φοβάμαι την παρεξήγηση. Δίχως ανθρώπους η ανθρωπότητα δεν έχει νόημα. Δίχως ανθρωπότητα δεν υπάρχουν άνθρωποι.
Κάτω από το βάθος του γαλάζιου εμφανίστηκαν δύο κεράσια. Τα σκουλαρίκια της φύσης ήταν πλέον δικά σου. Εκείνη την εποχή έπρεπε να τα πάρεις κοντά σου στην ...
Ποιος μπορούσε να το ξέρει πως η αντίστασή σου προερχόταν από τη Νάπολη; Μόνο το γαλάζιο της Πρωσίας είχε τολμήσει να σταυρώσει το σίδερο πάνω στο βλέμμα ...
Αν ήθελες να πεις ότι είναι άδικο τι θα έκανες; Θέλεις να μου το πεις ή θα περιμένεις την επόμενη γενοκτονία; Ξέρω ότι δεν ήσουν εκεί και ξέρεις ότι δεν ...
Μελέτη περί φάσματος του Leonardo da Vinci
Κανείς δεν μπορούσε να χαϊδέψει τα μαλλιά σου. Τα προστάτευε το πάχος του γαλάζιου. Έτσι το βάθος έκρυβε το μέτωπο. Και η σκέψη παρέμενε κρυφή. Μόνο ο ...
...
Texte
Texte
Η κοπέλα με τα γαλάζια μαλλιά είχε γεννηθεί πολύ μετά τα σπασμένα σου βλέμματα. Κι όμως φαινόταν να θυμάται. Σαν να είχε δει τα πορτραίτα σου. Άραγε γι’ ...
Όταν κοιτάζουμε τρεις γενοκτονίες, ποιος βλέπει τη στρατηγική; Όταν κοιτάζουμε τρία θύματα, ποιος βλέπει τον ένοχο; Κι όμως ακόμα κι αν οι γενοκτονίες ...
Κανείς δεν θα έρθει να δει το χώμα της νύχτας μόνο οι άθλιοι κι ο ηλίθιος θα φυτέψουν το φως της ανθρωπιάς. Πρόσεχε τα λουλούδια μας.
Texte
Κάτω από τον πελώριο ήλιο, έσπερνες τους σπόρους ενός δέντρου που δεν σταματούσε να πεθαίνει μέσα στο εφήμερο των ανθρώπων των αιώνια θνητών.
Texte
Texte
Το ψωμί δεν ήταν πια ζεστό ούτε αφράτο είχε όμως ακόμα εκείνη τη γεύση ενός κόσμου που δεν ξέχασε τη θυσία του θανάτου. Ακούς Αναστασία;
Texte
Σκυμμένη στη γη της, η γριά επαναλάμβανε ακούραστα την ίδια κίνηση. Δεν μπορούσε να ξεχάσει τη φτώχεια του πεπρωμένου της και το δώρο της ζωής.
Στις ανατομικές μελέτες του Leonardo da Vinci αυτό που μας εκπλήσσει περισσότερο, δεδομένης της εποχής του, είναι ο επιστημονικός τους χαρακτήρας. Η ακρίβεια ...
...
Texte
Μυστικά βιβλία πάνω σ’ ένα τραπέζι μάς έδειχναν έναν άλλο κόσμο όπου οι ιδιομορφίες καθορίζουν τις καταστάσεις, όπου το παρελθόν επηρεάζει και το μέλλον ...
- Τι θα πιείτε; - Εσύ, τι θες; - Ένα Mojito. - Κι εγώ, μια Caipirinia. - Ωραία είναι ...
Όλα γύριζαν και λικνίζονταν. Μόνο τα χρώματα υπήρχαν για να μαρτυρήσουν την παρουσία των ανθρώπων που δεν ήθελαν να ζουν μόνοι σ’ έναν κόσμο κενό.
Texte
Η δικαιοσύνη καθιερώθηκε για να προστατεύει τους ανθρώπους, γι’ αυτό πρέπει να προστατεύεται για να μην την εκμεταλλεύονται για πολιτικούς σκοπούς. Η χρήση ...
Η ομάδα δίχως πράξη παραμένει σύνολο. Γι’ αυτό το λόγο η κοινωνία δεν θέλει πράξεις. Έτσι ελέγχει το σύνολο. Και κανείς δεν βλέπει το ουδέτερο στοιχείο. ...
Δεν ήθελες να μεγαλώσεις μόνο να περάσει ο χρόνος της δυστυχίας για να τελειώσει πια η μαύρη αθλιότητα. Έτσι ανακάλυψες τη μιζέρια της κοινωνίας ...
Δεν ήταν λυπημένοι. Ήταν απλώς μία εντύπωση. Ήταν ευτυχισμένοι που ήταν ακόμα μαζί στην άκρη της θάλασσας, στην άκρη της αιωνιότητας, δύο σαν ένας.
Δεν υπάρχει μουσική δίχως σιωπές. Κι αν δεν μπορείς να τις δεις θ’ ακούσεις μόνο θόρυβο. Έτσι είναι και η ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι είναι οι σιωπές τους. ...
Πάνω στο πρόσωπό του είδε την πάλη με τη ζωή και το δώρο της θάλασσας. Το βλέμμα έκρυβε τον πόνο μιας άγνωστης αλήθειας. Τον άφησε σιωπηλό αλλά ζωγράφισε ...
- Δεν αντέχω τίποτα πια! - Και τη χαρά; - Ειδικά αυτήν! ...
Σίγουρα δεν ήταν κανονικό και μάλλον ενοχλούσε πολλούς ακόμα κι η ύπαρξή του. Εκείνος ο ζωγράφος όμως αγάπησε την ανθρωπιά του. Η ύπαρξή του δεν είχε ...
- Τι σχέση έχει; - Τι; - Όχι, ποιος. - Ποιος; - Ο άλλος; - Ναι. - Είναι η αρχή. - Νόμιζα ότι ήταν το τέλος. - Έτσι είναι η αρχή. - Της θεωρίας; ...
Το ήξερες ότι σε σκεφτόταν όταν ζωγράφιζε τα κομμάτια της ζωής του; Ο πόνος του δεν ήταν πλαστός. Το αυτί δεν ήταν παρά μια λεπτομέρεια. Η κόλαση κράτησε ...
Texte
Texte
Μη νομίζεις ότι δεν γίνεται. Διότι έγινε ήδη. Και το ξέρεις τώρα. Η ομορφιά υπάρχει ακόμα κι εδώ. Κανείς δεν μπορεί να το πιστέψει. Μόνο όσοι άκουσαν το ...
Στην αρχή δεν κατάλαβα τι κοίταζες. Το μέλλον ή το παρελθόν; Δεν ήξερα. Σίγουρα περίμενες κάτι από μένα. Τον πόλεμο ή την ειρήνη; Δεν έμαθα. Μα ...
Μην ακούτε τη γιαγιά. Δεν σας λέει όλη την αλήθεια. Εκείνη την εποχή έμαθε για σας τους αγέννητους και τότε διάβασε για πρώτη φορά τους νεκρούς. Ξέρει ...
Ακούς τη βραδύτητα της μουσικής; Κάτι θέλει να πει δεν μπορεί. Δεν το πιστεύεις; Κι όμως άκου και πάλι την κίνηση. Δεν είπε τίποτα άλλο ο δάσκαλος. Κι ...
Texte
Όταν ήμουν μικρή είχα ένα γέρο δάσκαλο. Δεν θυμάμαι ακριβώς όλα αυτά που έλεγε. Δεν έδινα σημασία τότε. Δεν ήξερα για τους ανθρώπους. Όταν πέθανε ...
1) Νίκο, έκανες ένα ταξίδι για τα 20α γενέθλια του Ναγκόρνο Καραμπάχ (Αρτσάχ). Το συνέδριο στο οποίο παρέστης ήταν απλώς επετειακό ή είχε και κάποιαν επιπλέον ...
Με τη Νοητική Γεωστρατηγική, ο Νίκος Λυγερός εμβαθύνει στο πλαίσιο του χώρου, το έργο του Νοητική Στρατηγική. Η σύνθεσή του βασίζεται σε επτά κεφάλαια. ...
Ποιος θα πήγαινε και πάλι εκεί που δεν υπήρχε επιστροφή μετά από τη νέα καταστροφή σαν έπεσαν με το κεφάλι οι τελευταίοι άνθρωποί μας; Ποιος θα άκουγε ...
Όταν κοίταξε τα χειρόγραφα δεν περίμενες να δει τα αόρατα στίγματά σου. Νόμιζες πως κυριαρχούσε η κοινωνία κι ήταν αδύνατο να συναντήσεις άλλη μια φορά ...
Πέντε αιώνες περίμενες για να σ’ αγγίζει και πάλι η νοημοσύνη της ανθρωπιάς. Κι όταν ήρθε εκείνο το βράδυ δεν αντιστάθηκες στον άλλο κι έτσι έζησε μέσα ...
- Γιατί μίλησες για τα τετράδια; - Δεν έπρεπε; - Όχι. - Καλύτερα να μην είχα πει τίποτα; - Όχι. Χρόνος. Έκανες το πρέπον. - Αλλά; - Αλλά οι άνθρωποι ...
- Πότε επιστρέφεις; - Αύριο, αγάπη μου... - Θα μου φέρεις τρίγωνα; - Τρίγωνα; - Εννοώ τα γλυκά. - Δεν ήξερα ότι υπάρχουν και γλυκά τρίγωνα... - Πάλι αστειεύεσαι ...
Πάνω στο πινέλο, ένα μόνο βλέμμα. Κάτω από το μελάνι, τρεις φίλοι έπιναν. Ήσουν μαζί τους, λίγο πιο πέρα, βέβαια. Έτσι, είδες τη χαρά τους και χαμογέλασες. ...
Ήσουν λοιπόν τόσο μόνος; Ήταν ο κόσμος τόσο κενός; Γι’ αυτό γέμισες τους πίνακες με χρώματα; Γι’ αυτό άφησες τόση ανθρωπιά πάνω στα κρυφά σκίτσα; Δεν ...
Γιατί να γράψει ο Leonardo da Vinci πάνω στα τετράδιά του: όποιος δεν είναι μαθηματικός να μη διαβάσει το έργο μου; Σε αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσουμε ...
Δεν μίλησες και κοίταζα. Δεν έγραψες και διάβαζα. Ποιος ήξερε για τα ίχνη που άφησες πάνω στα σκίτσα; Εκείνος που έβλεπε τα χρώματα μέσα στις κινήσεις. ...
Ορισμένες ιδέες φαίνονται αφηρημένες εκ πρώτης όψεως και ορισμένα νοητικά σχήματα πολύπλοκα. Όμως υπάρχουν οντότητες που υλοποιούν αυτές τις έννοιες. Σε ...
Η ολιστική προσέγγιση του Νίκου Λυγερού του έργου του Leonardo da Vinci αναδεικνύει την ιδιοφυΐα του. Η συμβατική μελέτη του Leonardo da Vinci, επιμερισμένη ...
Έψαχνα με το πινέλο αλλά και με το πενάκι τις παλιές σου κινήσεις για να μάθω πώς ένιωθες όταν κατέγραφες τη ζωή, όταν μεθούσες με τα χρώματα, όταν έπλαθες ...
Όποιος δεν σε διαβάζει κοιτάζει τα χειρόγραφά σου με δέος. Όταν όμως σε μελετά με πάθος τότε ανακαλύπτει πόσο σπάνια είναι τα ελάχιστα που άφησες στην ...
Το βλέπεις εκείνο το μικρό παιδί; Δεν είναι ξένο όπως νομίζεις. Ανήκει και αυτό στην ανθρωπότητα. Αμφιβάλλεις; Σ’ ενοχλεί το χρώμα του; Μάλλον δεν βλέπεις ...
Με τα τρυφερά σου δάκτυλα διαβάζεις πάνω στο κορμί μου τις μυστικές πληγές που άφησε η ζωή μου. Και με το στόμα σου αγγίζεις τα κατεχόμενα μέρη που σκλάβωσε ...
Ποιος ήξερε πως όταν χόρευες χωρίς σπαθιά θυμόσουνα ακόμα εκείνη την αόρατη μάχη που έδωσαν οι πρόγονοί σου για να παραμείνεις ελεύθερη; Κανείς πια δεν ...
Η ομορφιά έπρεπε να σώσει τον κόσμο. Αυτό δεν είχες γράψει παλιά; Νομίζεις ότι ισχύει ακόμα ή ότι νίκησε η ασχήμια της μιζέριας; Μπορεί να μην απαντάς ...
- Γιατί να επιστρέψουμε; - Για να μη χαθούμε μέσα στη λήθη. - Τότε γιατί φύγαμε; - Από ανάγκη. - Και ποια ανάγκη επικαλούμαστε τώρα; - Βρίσκεται στα βουνά. ...
Το βάρος της πανοπλίας προστασία του ιππότη άμυνα της επίθεσης αξία της αντοχής. Το βάρος της στολής ελαφρότητα της κίνησης επίθεση των αστεριών αρχή ...
Σε σύνηθες περιβάλλον η αποτελεσματικότητα κι η ανθεκτικότητα παρουσιάζονται ως απλές έννοιες που λειτουργούν με θετικό συσχετισμό. Αυτό το φαινόμενο δίνει ...
Μέσα στο μοναστήρι, ακριβώς μπροστά από το ιερό, βρισκόταν ο τάφος ενός ζωντανού· είχε πάνω στην ταφόπλακά του τη λεπίδα του μαθητή. Έτσι ο δάσκαλος του ...
Κοίταζα τόσο προσεχτικά τα λουλούδια και το κερί που δεν πρόσεξα ότι ο χρόνος βράδιασε. Τα χρώματα πάνω στο νερό κι η ζωντανή φύση μιας ακουαρέλας συνέβαλαν ...
Όταν εξετάζουμε τα όρια και τις σχέσεις, έχουμε την εντύπωση ότι είναι αντιφατικές έννοιες. Για να υπάρχουν οι σχέσεις πρέπει να γίνει μια υπέρβαση όσον ...
Πρόσεξες τις κινήσεις του σώματος; Όχι; Κοίταζες μόνο τις πέτρες; Αν τις χαϊδεύει η θάλασσα είναι γιατί ξέρει για το χρόνο. Εσύ; Ήξερες για το χορό της ...
Όταν κοιτάζουμε τις πέτρες, βλέπουμε μόνο την ακινησία τους. Αυτή είναι η ανοησία μας, όχι η πραγματικότητα. Αλλιώς ο χρόνος θα ήταν κι αυτός ακίνητος. ...
Ανάμεσα στις αρχαίες πέτρες δύο ανθρώπινα μάρμαρα δεν μίλησαν. Κοίταξαν μόνο τα τείχη του φωτός που σήκωναν το βάρος της νύχτας. Περπάτησαν ...
Στην κοινωνία της ισότητας, η ελευθερία ήταν ακέφαλη κι η βούληση απαγορευμένη. Κανείς πια δεν τολμούσε ν’ αντισταθεί στο σύστημα της αδιαφορίας και ...
Δεν ξέρεις πότε αρχίζει ο έρωτας. Με ποια κίνηση, με ποια σιωπή. Ένα αναμμένο κερί, ένα κομμάτι μουσικής. Δεν ξέρεις πότε γίνεται. Ξέρεις όμως πότε έγινε. ...
Μια πρώτη ματιά της θεωρίας των ολοκληρωμάτων δίνει την εντύπωση ότι το ολοκλήρωμα του Riemann εξασφαλίζει όλο το θεωρητικό πλαίσιο. Στην πραγματικότητα, ...
- Έφαγες; - Όχι ακόμα... - Πού είσαι; - Στο σαλόνι, γράφω... - Πήγαινε στην κουζίνα... - Τώρα; - Ναι, τώρα. - Καλά... - Άνοιξες το ψυγείο; - Δεν ...
Πάνω στο δέρμα του πίνακα όταν δεν αρκεί το πινέλο βάζεις τα δάχτυλα διότι τα χρώματα μπορούν ν’ αντέξουν μόνο τα δικά σου χάδια. Έτσι η τέχνη ανακάλυψε ...
- Με σάλτσα; - Εσύ; - Κι εγώ! - Δύο, παρακαλώ. - Κάτι άλλο; - Μαύρο; - Μαύρο... - Μαύρο ψωμί. - Έβαλαν και κριτσίνια... - Θα σου δώσω και τα δικά ...
Δύο στιγμές στον ίδιο δρόμο δύο άνθρωποι στην ίδια μοίρα. Ένα καπέλο για το κρύο ένα γαλάζιο για τη ζέστη. Κοιτάξαμε το ίδιο σημείο κι είδαμε τον εαυτό ...
- Σ’ αρέσουν οι τρούφες; - Έφερες; - Ήθελες; - Αν ήθελες, βέβαια. - Έφερα βέβαια. - Να τις δοκιμάσουμε; - Όχι, ακόμα... - Πότε τότε; - Όταν έρθει ...
Τόσα χρόνια δεν ήξεραν τι σημαίνει να έχεις κάποιον δίπλα σου. Η σκιά της μοναξιάς δεν τους έμαθε τον άλλο, μόνο για τον άλλον. Ενώ ο δικός σου άνθρωπος ...
- Μοσχοβολάει... - Αλήθεια; - Γιατί να σου πω ψέματα; - Σωστά, δεν υπάρχει λόγος. - Έβαλες κύμινο; - Ξέρω ότι σ’ αρέσει. - Τίποτα δεν ξεχνάς! ...
Ήταν τόσο τσαλακωμένοι οι άνθρωποι που ο ηλίθιος αποφάσισε να πάρει το σίδερο. Δεν φοβήθηκε να κάψει τα τρυφερά του δάχτυλα για τα θύματα της κοινωνίας. ...
Μερικές γραμμές δεν επαρκούν για να χαρακτηρίσουν την ιδιοφυΐα ενός ανθρώπου και τη συμβολή του στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Όμως αυτές οι γραμμές υπάρχουν ...
- Να φτιάξω τσάι; - Ένα μόνο... - Δεν θες; - Θέλω ένα για τους δυο μας... - Ωραία. Θα βάλω νερό να βράσει. - Μήπως ήθελες δύο; - Όχι, όχι. - Μα, το πίνεις ...
Σταυρούλα: Γιατί δεν ήρθε; Όλγα: Γιατί είναι ανθρώπινος. Σταυρούλα: Και τι σημαίνει αυτό; Όλγα: Είναι αγενής. Σταυρούλα: Γι’ αυτό ...
Γιώργος: Υποφέρω, κυρία. Μαίρη: Μα, γιατί, παιδί μου; Γιώργος: Κανείς δεν με προσέχει... Μαίρη: Αφού έχεις αποκλειστική. Γιώργος: Δεν με νιώθει ...
Ήμασταν δύο χορδές του χρόνου μόνο δύο τα ελάχιστα στοιχεία της ανθρωπότητας και μέσα στο κενό της κοινωνίας ακούσαμε για πρώτη φορά τη σιωπή της ανθρωπιάς. ...
- Πες τι θέλουμε κι έρχομαι. - Καλά. - Τι θα πάρετε; - Έχετε διπλό καπουτσίνο; - Ναι, βεβαίως. - Θα ήθελα και μια λευκή σοκολάτα. - Λευκή, ...
Μέσα στο θόρυβο της κοινωνίας ακούω μόνο μία φωνή. Έχει το γλυκό πρόσωπο της ζεστής σοκολάτας. Δεν χρειάζεται ζάχαρη για να την πιω, γιατί ξέρω ότι η ...
Μέσα στην αίθουσα υπήρχαν μονόλογος και σιωπή. Κυριαρχούσαν οι αριθμοί που η κοινωνία ονομάζει τιμές διότι δεν γνωρίζει την αξία. Όμως η Ελλάδα ...
Η περιπέτεια που πέρασε η Ελλάδα με την αλληλογραφία των Καραθεοδωρή και Rosenthal, είναι ιστορική. Για πρώτη φορά στην ιστορία μας καταφέραμε με στρατηγικό ...
- Τι θα πάρεις; - Τίποτα, δεν πεινάω... - Ούτε εγώ... - Γιατί ήρθαμε στο εστιατόριο; - Για το τζάκι... - Για το τζάκι; - Θέλω το ίδιο για τα παιδιά. - ...
Έβλεπα το χαμόγελό σου όταν κοίταζες το τζάκι κι ένιωθα τη ζεστασιά της ανθρωπιάς σου. Δεν έκλεινες πια τα μάτια ήθελες να πιεις τη ζωή όπως το γλυκό ...
Κανονική: Θα σε κανονίσω! Αντίστροφος: Ωραία. Κανονική: Γιατί είσαι τόσο χαρούμενος; Αντίστροφος: Είμαι ένας πίνακας δίχως ομορφιά. Πώς να μην είμαι ...
Όπου και να είσαι όπου και να βρεθείς μέσα στις παγίδες της ζωής θα έρθω να σε βρω. Δεν έχω άλλο στόχο γιατί είμαι ο δράκος της ψυχής σου και είσαι το ...
Πάνω στο τετραδιάκι που του έδωσες έγραψε τα πρώτα λόγια της σιωπής. Ο ζητιάνος της αγάπης δεν ζητούσε ελεημοσύνη ούτε συμπόνια. Ήθελε μόνο αυτό που ...
Πάνω στο χιόνι ποιος άλλος από τους Tσιγγάνους αντέχει τον πόνο; Όταν δεν έχεις γη ...
Δραματοποιημένο Μυθιστόρημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι Σκηνοθ.: Γ. Καλατζόπουλος. Διασκευή: Τ. Προύσαλης. Παίζουν: Τ. Προύσαλης, Μ. Δραγάτσης, Σ. Ντέμκα, ...
Η ανάγνωση των τετραδίων του Leonardo da Vinci δεν αφήνει μόνο την εντύπωση του πληθωρισμού, αλλά και της παγκοσμιότητας. Ο Leonardo da Vinci, όπως συχνά ...
Πόσες ώρες έγραφες ασταμάτητα για να καλύψεις το κενό της κοινωνίας και να δημιουργήσεις το έργο της ανθρωπότητας; Ποιος ξέρει αν ήταν νύχτες ...
«Προτείνω να ορίσουμε τη γεωγραφία ως την επιστήμη, η οποία ως βασική της λειτουργία έχει την ανίχνευση της αλληλεπίδρασης του ανθρώπου εντός της κοινωνίας ...
«Ποιο είναι το δηλητήριο της σύγχρονης βιομηχανικής ζωής μας; Αναμφίβολα η μονοτονία -μονοτονία της εργασίας και της ανούσιας κοινωνικής και κοινοτικής ...
«Η Αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας αξίωσε για όλους τους ανθρώπους το δικαίωμα διεκδίκησης της ευτυχίας. Η Γαλλική Επανάσταση αποκρυστάλλωσε αυτή ...
Όταν ανοίγεις τα βιβλιαράκια είσαι τόσο τρυφερή που σκέφτομαι πώς το αντέχεις. Τι περιμένεις να δεις άραγε; Τα λεπτά παλιά γράμματα μιας ξεχασμένης γλώσσας ...
- Ποιος πιστεύει στις συνθήκες; - Κανείς. - Ποιος υπογράφει τις συνθήκες; - Όλοι. - Αυτό δεν είναι παράδοξο; - Όχι! - Τότε τι είναι; - Παράλογο! - Και ...
Πάνω στην πόρτα το μεταξωτό νυχτικό περίμενε να λυθεί το αίνιγμα. Δίχως καμπύλες μετέωρο και κάθετο έδειχνε τα πάθη της αγάπης. Μόνο όταν το έπιασα ...
Πρόσεξες ότι είμαστε όλοι δίχως αρχή; Θυμάσαι τη γέννησή σου ; Μόνο το θάνατό σου δεν θα ξεχάσεις! Τότε γιατί να έχουμε αρχές; Επειδή δεν βλέπουμε το ...
Τι θέλεις ένα κόμμα ή μια πατρίδα; Τι θέλεις μια άποψη ή μια γνώση; Τι θέλεις μια προδοσία ή μια θυσία; Θέλω την ησυχία μου, την ηρεμία μου, την άνεσή ...
Γιατί δεν πιστεύεις στην ανθρωπιά; Γιατί δεν πιστεύω στα παραμύθια. Γιατί δεν πιστεύεις στην ιστορία; Γιατί δεν πιστεύω στην ανάγκη. Γιατί δεν ζεις; ...